En soms gaat het zomaar goed.
Voormalige buren van mij hadden naast de woning, ook de kat van de vorige bewoonster overgenomen. Lief beestje, maar een enorme stresskip. Nieuwe kat in de buurt: huiduitslag en torenhoge dokterskosten. Persoonlijk leek het me dus niet verstandig dat ze vrij snel na die overname er ook een heel schattig babykatertje bij namen (weer een andere buuv had nestje), maar wonderwel ging dat goed. Zeker nadat meneertje wat ouder werd en minder behoefte voelde om de oudere poes te 'terroriseren'. Nu slapen ze tegen elkaar aan, eten ze naast elkaar, het gaat echt supergoed samen!
Mijn Nelisje is wel alleen, maar heeft een vriendinnetje/plaagslachtoffer gevonden in het konijn. Als ze de buurkatten ziet, wil ze altijd even snuffelen (ze rent dan mekkerend op ze af, vinden ze heel leuk...
). Maar er hoeft er maar een mee naar binnen te lopen en mijn bank of het bed moeten het ontgelden. En ik dus ook
.