Ja, ons spook is ook raar... Maar gelukkig valt ze nooit met haar nagels aan (ze neemt wel je handen en vliegt erin, maar dat doet nooit pijn, eigenlijk, en ze doet het alleen maar als we met haar spelen, dus nooit om boos te zijn. En dus zonder nagels zoals gezegd.) Als we iets doen dat ze niet leuk vind, is ze gewoon weg. Ze houd bv. niet van opgepakt worden. Dan wriemelt ze om weg te kunnen. Maar nooit bijten of sissen of klauwen, zelfs geen hoge rug. Die komt er wel wanneer we tikkertje spelen. Dan springt ze met een hoge rug en dikke staart rond, en 'tikt' dan tegen onze voeten of benen, en vind het dan geweldig als we achter haar aan komen. En als we dan stoppen met haar na te zitten, vertopt ze zich, en probeert ons te besluipen om voort te tikkeren. Echt geweldig.
De kat van vroeger bij de papa had dat wel. Die kon je strelen, en ze lag gezellig te spinnen, en dan werd ze het ineens beu. En dan krabte ze, met haar volle nagels, en maakte ze dat ze weg was. Vooral toen ze nog jong was, eigenlijk. Maar goed, ik ben blij dat deze dat helemaal niet heeft.
De kat leeft nu bij de toenmalige buurman, trouwens. Daar kwam ze al veel over de vloer. Ze kreeg er wel geen eten, maar kwam er voor aandacht schooien. Toen mijn papa verhuisde, een paar weken geleden, zij de buurman dat hij zeker voor de poes (die ondertussen ook al behoorlijk oud is) wil zorgen, want hij en zijn vriendin zouden ze missen als ze weg was. Na lang nadenken vonden we dat een goed idee. Vooral voor de poes. Ben er vorige week nog eens langs geweest, het huis is nog niet verkocht, en ze ziet er heel gezond uit. Het is een heel sympathieke buurman, en ik ben er van overtuigd dat hij het goed doet. Maar ergens vind ik het toch spijtig, want we hebben veel meegemaakt, poes en wij.
958 Reacties
301881 Gelezen