Terzijde: In Indonesië logeerden we bij een oudere guesthousehouder met een veel jongere vrouw . Tertia weet het nog wel. Een van de bedienden, Par, klusjesman die ook de daktuin deed, zag ik vaak rondloeren. Het jaar erop was ie weg. Ik vroeg een bekende van de guesthousehouder waar ie was. Ach, zei deze, die Par, die kende al haar (van de jongere vrouw) geheimen. Hij moest dus weg.
Daar doen al die eetgeheimen me aan denken.
Nee, dan maar gewoon Vlaams eten.
Vandaag: tortilla espagnol, gebakken spitskool, olijvenpasta, vruchten met een scheut wodka. Ie-ie-ie zegt mevrouw Zeewier nu wellicht. Moet ik altijd om lachen, dat ie-ie.