Gisteren het jaarlijks familie-verjaardagsetentje bij het nieuwe huis van mijn dochter.
's Middags drie lekkere zelfbereide taarten (skitaart die dan ook erg wit was en waar aardbeien uit eigen grond, slagroom met vlierbloesem en eiwitschuimpjes in verwerkt waren, notentaart met amandelspijs en brownie) en in de late namiddag ter plaatse gefrituurde, zelfbereide, voortreffelijke falafel (graadmeter op mijn schaal schoot onmiddellijk naar rechts), hartige en smakelijke veggieshoarma (sojastukjes gemarineerd in kruiden en dan gebakken), tomatenblokjes met feta en koriander, looksaus, tzatziki, olijven, gebakken ui, salade met kweeperendressing, en drie soorten brood, waaronder knapperige Sardische carta musica. Hierop smaakte de eigen pesto lekker: van hondsdraf, walnoten en oude Hollandse kaas (evident en toch een ontdekking: lekkere pesto moet niet van de traditionele ingrediënten gemaakt worden en kan even goed in een Nederlandse versie.)
Belgische bieren erbij, op één uitzondering van Het IJ na.