Ik wil hier graag even inhaken, aangezien ik denk soms moeite te hebben met eiwitten aanbieden op een vegetarische manier aan meneer. Meneer koekje geeft op zich geen moeite met het idee van vegetarisch eten en hij begrijpt goed de diervriendelijke motieven die daaraan ter grondslag kunnen liggen. Hij wil alleen niet het idee hebben dat hij iets mist en daar kan ik dan ook weer inkomen.
Hij eet namelijk graag mijn kook- en baksels, maar blijft bij een vegetarische variant roepen dat hij het vlees mist. Vissen krijgt hij van mij nooit en die zal ik ook nooit klaarmaken, dat weet hij. Maar toch zou ik hem graag vaker vegetarisch willen laten eten en dan ook zonder dat hij achteraf weer vlees mist of de behoefte krijgt om bij de benzinepomp een gehaktstaaf te gaan eten. Dat laatste vind ik namelijk naar en als ik een slechte bui heb, een belediging voor mijn kookkunsten.
Als voorbeeld even mijn verjaardagsmenu.
Ik had 2 taarten; appel en fruittaart met aardbeien en gele kiwi, beiden vega, maar wel zonder slagroom. Meneer had een stukje appeltaart en had er graag slagroom bij gewild.
Als appetizers had ik 2 soorten kaas in blokjes (brandnetel en gras) en plakjes gedroogde Franse worst (van echte varkens, dus niet vega).
Vooraf was er Aziatisch geļnspireerde soep (shiitake- en groentebouillon met gedroogde shiitakes, rode paprika, wortel, doperwten, courgetteblokjes, taugé, vermicellischelpjes en peterselie). Hij vond het lekker en miste geen vlees, ik denk door de gedroogde shiitakes, die een enigszins vlezige structuur en umami-smaak hebben.
Daarna het hoofdgerecht met bijgerechten. Het hoofdgerecht was een grote schaal huzarensalade, helemaal vega. Op 3 kilo piepers had ik er 6 eieren in verwerkt (4 bij de piepers en 2 in plakjes bovenop). Ook zat er saus in en op die ik had gemaakt op basis van mayonaise (zitten ook eieren in).
De bijgerechten waren linzenkofte in slabladeren (volledig plantaardig; rode linzen en fijne bulgur op smaak gebracht met ui, pepertje etc), gevulde eieren (ei met ook weer mayonaise en smaakmakers), en een soort kleine saucijzenbroodjes (niet vega; met echte koe).
Als dessert was er een klassieke griesmeelpudding (met koeienmelk), die niet is aangesneden.
Naderhand zei hij weer dat hij vlees had gemist. Ik vind dat jammer.
Ik had natuurlijk een extra vlezig bijgerecht (iets geroosterd uit de oven) erbij kunnen serveren, maar daar had ik geen zin in en ik heb lang genoeg in de keuken gestaan de afgelopen tijd. Ik wil dat hij graag mn vegetarische eten ook voldoenend genoeg vindt en dat hij zo makkelijker te overstap kan maken naar meer en vaker vegetarisch eten. Hem volledig vegetarisch te voeden is niet mijn opzet. Daar staat hij zelf (nu) niet achter en ik ben zelf niet eens een echte vegetariėr.
Hij noemde wat opties voor de huzarensalade hoe hij het fijner had gevonden (stukjes vlees er in) en ik had het zo kunnen maken met een niet te grote hoeveelheid. Maar dat was niet de bedoeling en heb ik dus niet gemaakt. Ik kookte namelijk voor meer mensen dan alleen voor hem. En als ik iets zelf ook ga opeten, kook ik in eerste instantie ook voor mezelf.
Meneer is een grote en brede beer van een vent en heeft aardig wat spierweefsel (het is niet alleen vet). Ook heeft hij een beroep wat redelijk fysiek is en veel kracht vraagt, daarom is hij gespierd (hij sport niet en doet niet aan anabolen oid). Hij heeft daardoor een echt veel grotere eiwitbehoefte dan ik heb (ik leid een leven arm aan fysieke activiteiten, ben een vrouwtje en heb niet zoveel spiermassa en ben een flink stuk kleiner en smaller gebouwd).
Het gemis aan vlees kan verschillende oorzaken hebben. Gebrek aan eiwitten, smaak en structuur. Ik neem aan dat smaak geen probleem is in mijn kookkunsten en structuur is makkelijk op te vangen door andere dingen (bv de gedroogde shiitakes in de soep). Wat dus overblijft zijn de eiwitten.
Meneer lust bijna alles, dus dat is makkelijk. Het enige wat hij minder graag eet is cake, overmatig gember, overmatig kerriepoeder en hij eet liever rijst dan noedels. Gewone vegaburgers uit de winkel kan ik hem niet blij mee maken. Ik voer hem liever niet veel bonen, want dan word ik vergast.
Hoe kan ik hem voeren zodat hij niet meer het gevoel heeft vlees te missen?
14 Reacties
16989 Gelezen