Ik heb ooit een maand of 3 gewoond op een plek waar geen wc's in huis waren, en de houten wc-hokjes achterin de tuin waren.
Aan de ene kant is dat echt vreselijk als je 's nachts moet plassen, zeker als het buiten heel oud was, aan de andere kant is het toch ook weer heel leuk. Dan loop je dus midden in de nacht door het gras, terwijl het doodstil is, in het pikkedonker of in het maanlicht (het was in de middle of nowhere, dus geen lichtvervuiling of lawaai).
Ik vond dat altijd zo'n magisch moment om mee te mogen maken, zo'n moment waarop de hele aarde lijkt te slapen, eventjes in je eentje naar de sterren staren. Ik heb er goede herinneringen aan.