Waarom durf je jezelf nog geen vegetariër te noemen? Bang voor een "terugval" (dat klinkt ernstiger en negatiever dan ik bedoel hoor) of zijn er andere dingen die je tegen houden?
Dank je.
Inderdaad dat ja..
Tegenhouden laat ik me verder niet zo snel (ik lig er bijv. niet wakker van wat "andere mensen ervan zouden kunnen vinden").
Maar inderdaad eerder een beetje bang dat het ineens weer omslaat ofzo.
Bijv. afgelopen dinsdag was ik boodschappen doen, en er kwamen, wat leek, moeder en dochter naar buiten met zo'n bakkers broodje frikandel. En ik dacht: "Oeh, lekker." En meteen erachteraan: "Eh.. Valkyrie? Das dood beest he... Ohja.."
Maar als ik dan in de supermarkt langs het vleesschap loop, begint de trek me wel weer te vergaan.
Misschien is dat wel de "gewenning" van jarenlang vlees eten, of misschien ook wel het "onherkenbare" van vlees. Ik bedoel, je weet dat een frikandel dood beest is, maar het ziet er allesbehalve uit als dood beest..
Nu ik het opschrijf klinkt het dom, maar goed ik weet even niet hoe het anders te verwoorden.
Verder ben ik ook het type dat qua eten werkelijk waar álles (nou ja.. BIJNA alles.
) wil proberen.. En ik heb de afgelopen paar jaar dan ook wel wat "vreemde" (voornamelijk dieren) dingen naar binnen geschoven. En dan denk ik weleens, stel er komt weer iets voorbij wat ik nog nooit op heb, en het betreft weer een dood beest...
En verder.. Ik heb gemerkt dat zolang ik de "het MOET niet" optie open hou, het prima gaat, eigenlijk. Ik denk al steeds minder aan vlees/vis bij de maaltijd als onmisbaar component. Maar kaas en eieren schrappen, en al op E-nummers letten is nog een tikje te ver op dit moment.
Hm heel verhaal...
23 Reacties
13148 Gelezen