Bloeddonor & vegetariër

[Schanulleke]

Dat verbaast me, zeker omdat één week niets zegt over b.v besmetting met Borrelia burgdorferi (veroorzaker van de ziekte van Lyme).

Het verbaasde mij ook, ik zal het vanmiddag toch nog eens navragen.

[Hizikigrrrl]

Dat verbaast me, zeker omdat één week niets zegt over b.v besmetting met Borrelia burgdorferi (veroorzaker van de ziekte van Lyme).

Het verbaasde mij ook, ik zal het vanmiddag toch nog eens navragen.

Hier staat dat je 120 dagen geen bloed mag geven, maar ik zie geen betrouwbare bron voor deze uitspraak:
http://www.webmd.com/a-to-z-guides/wilderness-tick-bite?page=4

Op de site van het American Red Cross staat ook niet dat het niet mag.


Best risicovol, Lyme kun je beter niet onderschatten.

[Schanulleke]

Hoi, ik ben inmiddels weer thuis van de bloedbank en ik heb nagevraagd hoe het nou precies zit. Wat me over de telefoon verteld werd, klopt precies: als de tekenbeet meer dan een week geleden is en je hebt geen klachten en/of uitslag (de zogenaamde erythema migrans) dan is doneren gewoon toegestaan. Gelukkig werd ik deze keer gekeurd door de keuringsarts zelf en niet door een assistente of verpleegkundige (wat ook wel eens gebeurt) dus ik kon het aan een expert vragen. Ze heeft zelfs mijn onderrug nog bekeken om te zien of er uitslag zat, maar dat was niet het geval. Ze raadde me wel aan om mijn bloed te laten prikken, net als de huisarts. Mocht uit die test blijken dat ik wel besmet ben, dan moet de bloedbank daar wel van op de hoogte worden gesteld.

Maar...

Ik ben alweer afgekeurd, dus het hele feest ging alsnog niet door. Mijn Hb was weer te laag. Na twee keer prikken had ik een keer 7.5 en een keer 7.6. Ik baal er wel van, want ik probeer heel bewust gezond te eten en ik neem iedere dag Roosvicee Ferro en dan nog is het te laag... Volgens de keuringsarts is het bij mij een combinatie van vega eten, veel bewegen (wandelen) en een ijzergehalte dat bij mij van nature al laag is. Zo ongeveer alle trucjes om je ijzergehalte op te peppen, ken ik wel: combineren met vitamine C om de opname te vergroten, niet combineren met zuivel/thee/koffie... Misschien is doneren toch niet zo geschikt voor mij.

[Maartje!]

Het blijkt bij mij ook erg af te hangen van de kwaliteit van de prikdame of prikmeneer. Ik ben een keer afgekeurd met drie keer 7,2 (ofzo) en toen bij de keuringsarts terecht gekomen. Zij zei dat ze het vervelend vond, maar dat ze het idee had dat er niet altijd even zorgvuldig wordt omgesprongen met de vingerprik. Dat is meestal niet erg, want als je ruim in je Hb zit, kom je dan nog steeds wel door de test. Maar het wordt vervelend als je, zoals ik (en jij dus) rond de grens zit.

De keuringsarts heeft toen nog een keer geprikt, vinger schoonvegen en daarna niet in mijn vinger geknepen, maar gewoon gewacht tot er vanzelf een dikke druppel bloed uitkwam (bij knijpen komt er wondvocht mee, en dat verdunt je bloed). Toen het dingetje zorgvuldig helemaal vol laten zuigen (als het niet helemaal vol is, is de meting ook niet goed). En toen had ik 7,8.

En de laatste keer ook weer: 7,2; 7,1; 7,3 en 7,8.

Als ik het goed begrijp zijn dit dus geen trucs om een te laag Hb omhoog te krijgen, maar om een net-goed Hb goed getest te krijgen.

[Schanulleke]

De keuringsarts heeft toen nog een keer geprikt, vinger schoonvegen en daarna niet in mijn vinger geknepen, maar gewoon gewacht tot er vanzelf een dikke druppel bloed uitkwam (bij knijpen komt er wondvocht mee, en dat verdunt je bloed). Toen het dingetje zorgvuldig helemaal vol laten zuigen (als het niet helemaal vol is, is de meting ook niet goed). En toen had ik 7,8.

Dat van dat wondvocht klinkt aannemelijk. Als ik het onthou, dan zal ik dat de volgende keer aankaarten (ik mag pas in november terugkomen). Bij ons nemen ze trouwens wel het gemiddelde van alle prikbeurten, dus ik moet me niet eerst drie keer laten prikken met een te lage score.

[LelleL]

Wat apart, want ik mocht volgens mij vanaf 7,4 of 7,5 doneren.
En ik ben dus 1x net zo vaak geprikt tot er 7,4/5 uit kwam en toen mocht ik gewoon doneren. Dat was nog wel volbloed.

Stom he, dat je zo graag wilt en niet mag. De meeste keren werd ik ook weer naar huis gestuurd, en de voorlaatste keer werd gezegd dat als het die keer weer te laag was dat ik niet meer hoefde te komen.
En toen was het dus wel goed. Net als laatste keer, maar dat was na een paar maanden ijzertabletten.

[Maartje!]

De keuringsarts heeft toen nog een keer geprikt, vinger schoonvegen en daarna niet in mijn vinger geknepen, maar gewoon gewacht tot er vanzelf een dikke druppel bloed uitkwam (bij knijpen komt er wondvocht mee, en dat verdunt je bloed). Toen het dingetje zorgvuldig helemaal vol laten zuigen (als het niet helemaal vol is, is de meting ook niet goed). En toen had ik 7,8.

Dat van dat wondvocht klinkt aannemelijk. Als ik het onthou, dan zal ik dat de volgende keer aankaarten (ik mag pas in november terugkomen). Bij ons nemen ze trouwens wel het gemiddelde van alle prikbeurten, dus ik moet me niet eerst drie keer laten prikken met een te lage score.

Volgens mij doen ze dat hier in principe ook, alleen als er zo'n enorm verschil tussen zit, strepen ze de 'te lage' metingen weer door. Ik weet niet zeker of dat mag, het lijkt een beetje op valsspelen, maar hee, het is voor een goed doel

Ik denk trouwens niet dat volbloed of plasma er iets mee te maken heeft.

[Ligfietsertje]

Hoi, ik ben inmiddels weer thuis van de bloedbank en ik heb nagevraagd hoe het nou precies zit. Wat me over de telefoon verteld werd, klopt precies: als de tekenbeet meer dan een week geleden is en je hebt geen klachten en/of uitslag (de zogenaamde erythema migrans) dan is doneren gewoon toegestaan.

Het blijft me verbazen omdat er lang niet altijd een (duidelijke) uitslag ontstaat bij een besmetting.  Rare jongens, die Nederlanders 

[Schanulleke]

Rare jongens, die Nederlanders 

Pas maar op, want diezelfde Nederlanders hebben een gezegde: waar je mee omgaat, wordt je mee besmet. En dan mag je in Vlaanderen misschien wel geen bloed meer geven

[Ligfietsertje]

Rare jongens, die Nederlanders 

Pas maar op, want diezelfde Nederlanders hebben een gezegde: waar je mee omgaat, wordt je mee besmet.

Dan vind ik: 'wie met de hond slaapt, krijgt zijn vlooien' nog toepasselijker ;-)

[Dot]

De vorige keer bloed geven ging bij mij helaas vrij moeizaam. Ader was bijna niet te vinden en vervolgens stroomde het bloed tergend traag, de dame moest steeds aan de naald porren en heeft die de laatste minuten vastgehouden om de zak vol te krijgen. Bluh, volgende keer hopelijk wat makkelijker, maar op deze manier wordt het voor mij zeker ook geen plasma geven.

[LelleL]

Ja dat ader zoeken is een stuk ingewikkelder met plasma geven, ze bleef maar porren en voelen en tikken en naar mn andere arm lopen en bezorgd kijken. En toch; in één keer goed, zowaar zonder bloeduitstortingen dit keer.

[LelleL]

JIPPIEEEE
Vandaag weer plasma gegeven. En had een HB van 9,1
Lang leve de ijzeropbouwende formule van de Etos.
En dit keer ging het helemaal goed. Had voor het slapen gaan nog twee grote glazen water gedronken, 's ochtends nog 1 glas water en 1 beker thee en 2 broodjes hazelnootpasta, dus had heel wat meer binnen dan vorige keer.
Effect is erg duidelijk merkbaar.
En de ader had ze dit keer bijna zonder te kijken.

Lelle blij.

[Dot]

Wow, 9.1, dat is fijn!

[IneN]

Mijn grootmoeder is ernstig ziek geweest de voorbije maand en heeft één keer bloed gekregen. Ik heb ontzéttend bang van bloed laten trekken, omdat het de twee keer dat ik het deed, het verschrikkelijk pijnlijk was. Maar nu heeft dat mij toch aan het denken gezet... Ik ga donderdag naar de gynaecoloog (wil daar gelijk bloed laten trekken en laten testen, maar weet niet of ze het doet, anders ga ik wel naar de dokter achteraf) en dan kan ik toch eens bloed laten trekken. Je hebt normaal gezien toch bloed genoeg, ook als je niet heel erg veel weegt (zoals ik)? Ik vind het de moeite waard.

[Dot]

Je moet meer dan 50 kg wegen om bloed te mogen geven.

[LelleL]

Ik was 51 kilo de eerste keer dat ik bloed gaf. En had nergens last van.
Het heeft bij mij ook nog nooit pijn gedaan, hoor.

Wel mooi streven van je, vooral als je er zo bang van bent.
En oma, gaat dat alweer beter?

[Maartje!]

Mijn grootmoeder is ernstig ziek geweest de voorbije maand en heeft één keer bloed gekregen. Ik heb ontzéttend bang van bloed laten trekken, omdat het de twee keer dat ik het deed, het verschrikkelijk pijnlijk was.

Was dat echt een gewone bloedafname? Ik heb nog nooit gehoord dat dat ontzettend pijnlijk was, hoogstens een beetje geklooi om een ader te vinden, maar daarna is het gewoon een kwestie van wachten en langzaam leeglopen. Of, nou ja, leeglopen, niet echt natuurlijk, maar in ieder geval: het loopt gewoon en jij doet niets. Hoogstens in een balletje knijpen omdat dat moet van die aardige mevrouw.

[IneN]

Mijn grootmoeder is ernstig ziek geweest de voorbije maand en heeft één keer bloed gekregen. Ik heb ontzéttend bang van bloed laten trekken, omdat het de twee keer dat ik het deed, het verschrikkelijk pijnlijk was.

Was dat echt een gewone bloedafname? Ik heb nog nooit gehoord dat dat ontzettend pijnlijk was, hoogstens een beetje geklooi om een ader te vinden, maar daarna is het gewoon een kwestie van wachten en langzaam leeglopen. Of, nou ja, leeglopen, niet echt natuurlijk, maar in ieder geval: het loopt gewoon en jij doet niets. Hoogstens in een balletje knijpen omdat dat moet van die aardige mevrouw.

Ja het deed echt pijn, ik voelde precies het bloed uit mij 'getrokken' worden, heel raar. Misschien valt het nu beter mee, ik moet het maar eens proberen.
Mijn oma had kanker dus en ze was heel slapjes, nu heeft ze 5 weken bestraling en chemo gehad en nu wachten ze nog eens 5 weken tot de operatie. Na die bloedtoevoer voelde ze zich ook veel beter, ze is wel ok nu. Vorige week heeft ze haar laatste bestraling en chemo gehad. Wel schrikken, zoiets...

[Maartje!]

Ik zou dat gevoel, dat je bloed uit je getrokken wordt, zeker even bespreken met de afname-arts. En zowiezo zeggen dat je het eng vindt.

Ik ging vroeger altijd met een vriendin die het doodeng vond, maar ze was in opleiding tot arts en vond dat ze daar overheen moest. Dus de eerste keer ging ze met mij mee kijken (en viel ze flauw). De keer daarna gebeurde dat niet meer, de keer daarna gaf ze zelf. Ik was afgekeurd, maar zat naast haar toen zij gaf. Ik was net op vakantie geweest en vertelde een of ander stoer verhaal. En toen, na een paar minuten, zat er even een pauze in het verhaal. Haar blik dwaalde af, naar de naald, en nog voor ik het doorhad stonden er drie verpleegkundigen om haar heen: één die de stoel omlaag zette, één die de naald in de gaten hield en één die het kotsbakje vasthield (en die was op tijd).

En, maar dat is niet de moraal van dit verhaal, een jaar later gaf ze zonder moeite, overgeven of flauwvallen (maar ook zonder ernaar te kijken) bloed. Maar de moraal is dus dat die mensen daar aardig en alert zijn, maar dat ze wel willen weten dat je het eng vindt: dan houden ze je extra in de gaten.