Gezondigd...

[proud-veggie]

Als je melk drinkt ben je dus ook geen vegetarier, Hizikigrrrl
? Maar een Lacto-tarier???

[Sanja]

Nee, dan ben je een lacto-vegetariër. Als je alleen geen vlees eet, ben je een pescotariër. Dus als je geen vlees en geen vis eet en wel melk drinkt, ben je een vegetariër. Als je geen vlees eet, maar wel vis, ben je een pescotariër. Volgens 'de regels' dan.

Dat jij dat niet leuk vindt, verandert niet heel veel aan de zaak ben ik bang.

[proud-veggie]

Iedereen zegt (ook op internet) zegt dat iemand die geen vlees eet maar wel vis gewoon een pesco-vegetarier heet

[Hizikigrrrl]

Iedereen zegt (ook op internet) zegt dat iemand die geen vlees eet maar wel vis gewoon een pesco-vegetarier heet

Ik niet
http://www.vegatopia.com/forum/index.php?board=33;action=display;threadid=7456

[proud-veggie]

Je hebt gelijk,Hizikigrrrl

Ik ben dus een Pescotarier. Is weer es wat anders

[Gretz]

Het voorzetsel vege- mag je idd alleen gebruiken als je voeding gebruikt waar (op directe wijze) dieren voor zijn gedood. Natuurlijk worden pescotariërs vast weleens pesco-vegetariërs genoemd maar dat schept alleen maar verwarring. Want dan zou je als iemand aan je zou vragen wat voor vegetariër je bent kunnen zeggen dat je een pesco-vegetariër bent, net zoals je op dezelfde manier kunt zeggen dat je een lacto-, ovo- of lacto-ovo- bent. Mensen zullen je echter dan nog steeds als vegetariër beschouwen terwijl het veel beter is om toe te geven dat je eigenlijk geen vegetariër bent en dus gewoon even uitleggen waar het verschil 'm precies in zit. En verder spreken we ook níet van een pollo-vegetariër, een flexi-vegetariër of een fruit-vegetariër. Het is dus veel handiger om vege- weg te laten als je er  niet iets mee hoeft aan te duiden.

Ik ben net terug op vakantie uit zeeland. En daar heb ik vis gegeten.
Het voelt niet echt goed, maar me moeder vind dat ik zo nu en dan vis moet eten. Dat ga ik dan ook doen ( 1 x in de twee weken).

Als ik ga vergelijken met mezelf dan volg jij precies de omgekeerde weg. Ik heb tot bijna een jaar geleden zo af en toe vis gegeten. Ik denk nog minder als jij nu doet, 1x per 3 weken zou al veel zijn. De meeste vis at ik ook gewoon niet omdat ik de sterke smaak ervan niet mocht. Maar vanaf het moment dat ik vegetariër werd (zo'n 14 jaar geleden) heb ik toch wel wat vis binnengekregen. Op jonge leeftijd hebben mijn ouders me er blijkbaar van kunnen overtuigen dat een beetje vis wel kon als vegetariër want zo noemde ik mij zelf toen wel; ik had geen er geen idee van dat het begrip pescotariër in vredesnaam bestond. Wat ik me ervan herinner is dat ik niet echt de kracht had om die vis ook te weigeren. Als ik wijzer was geweest op die leeftijd had ik het waarschijnlijk niet opgegeten. Maar mijn moeder vond toen dat door mijn vegetarisme ik al zo weinig keus had met het eten. En daarmee besloot ze dat het beter was dat als ik wel vis zou blijven eten. Als ik daar op terugkijk vind ik het maar een barslecht argument maar in die tijd deden m'n ouders ook niet de moeite om spéciale vleesvervangers te kopen, en at ik gewoon meer kaas, eieren en soms peulvruchten. Daarbij komt dat mijn moeder nogal visliefhebber is en ze me de smaak van vis niet wilde onthouden. Misschien ook in de hoop dat ik dan vis erg lekker zou gaan vinden en dan later weer eens vlees zou  proberen. Natuurlijk respecteert ze m'n keuze wel, maar ik weet dat als ze heel eerlijk is dat ze liever had gehad dat ik (weer) gewoon hetzelfde als de rest in het gezin zou eten.

Sinds ik informatie op het Internet ben gaan zoeken een jaar geleden ben ik veel meer te weten gekomen op het gebied van de verschillende varianten, de vervangende producten en de ervaringen van andere mensen. Niet lang daarna besloot ik dat ik al lang genoeg wel vis mee had gegeten en heb ik dat duidelijk gemaakt. Niet dat ik op heel veel begrip kon rekenen ('vanwaar die ommeslag?') maar m'n ouders moesten het wel accepteren, ze konden mij namelijk niet aanvallen als ik zei dat ik voortaan consequenter wilde zijn. En die vis, die mis ik niet of nauwelijks. Ik heb intussen weer andere gerechten en producten ontdekt die ik veel liever eet en waar ik geen nare nasmaak aan overhoud.

Als jíj zegt dat het niet echt goed voelt om vis te eten dan zou ik er nog wat langer over nadenken. Ik weet niet hoe bepalend de mening van je moeder voor je is maar je moet iig wel het besef hebben dat ze je niet zomaar kan dwingen om vis te eten. Indien je goed en gevarieerd eet heb je vis echt niet nodig en bedenk dat er aan het eten van vis nadelen zitten. Ik heb zelf het gevoel dat mijn standpunt in de discussie 'vegetariër vs. vleeseter' sneller geaccepteerd wordt nu ik geen vis meer eet. Mensen begrijpen mij sneller als ik zeg dat ik het oa doe om het dierenleed tegen te gaan. Met pescotariër zijn is ook niets mis als je het goed uitlegt maar ik denk toch dat er veel mensen zijn die vinden dat er íets niet klopt als je een bepaald soort voedsel waarvoor dieren zijn gedood wel eet (vis) en het andere niet (vlees). Maar het is een afweging die je maakt, naar mijn mening is wel vis eten en geen vlees eten nog altijd véel beter voor mens, dier en milieu dan wanneer je het beide eet. Denk er zeker nog eens goed over na, naar mijn mening is het belangrijk dat je doet wat je zélf het liefste wil, dat moet uiteindelijk de doorslag geven.    

[Vegabekkie]

Bij mij op school zit ook een meisje en dat zegt dat ze vega is, ik betrapte haar erop dat ze puma schoenen droeg dus zei ik tegen haar: "wat je aan je voeten hebt is van dieren gemaakt, besef je dat wel?" toen zei zij: "O ja?" toen tilde ze haar voet omhoog bekeek haar schoenen en zei toen weer: "ja ja, leuk grapje ik geloof er niks van!" - nou mensen dan ben je wel een hele slechte vegetariër! als je niet eens weer dat je leer aan je voeten hebt zitten, ik vraag altijd aan de verkoper ofdat het leer is, als dat zo is; hoe leuk de schoen ook is ik zet hem altijd terug!

En over dat zondigen, zolang je er tegen kan en je jezelf er lekker bij vloet, gewoon mee door gaan!

En over kaas en snoep eten, ik eet ook eieren (wel biologisch zodat het geen legbatterij is) maar daar gaat een dier niet dood aan, behalve aan snoepjes met gelatine! die eet ik dan ook niet!

Duh  

[/color]

[Aiko]

En over kaas en snoep eten, ik eet ook eieren (wel biologisch zodat het geen legbatterij is) maar daar gaat een dier niet dood aan, behalve aan snoepjes met gelatine! die eet ik dan ook niet!

Ik wil je enthousiasme niet beteugelen, maar besef je dat ook bij eieren - het maakt geen donder uit of het wel of niet biologisch is - een kip een beperkte levensduur heeft. Na het aantal jaren waarna een kip haar eileghoogtepunt heeft gehad, eindigt ze ook gewoon in de slachterij. Koop je eieren, dan steun je automatisch ook de kippenvleesindustrie. Simpelweg omdat met het geld dat eieren oplevert ook investering gedaan worden in nieuwe kippen opfokken voor en eieren en vlees.

Daarbij worden de haantjes als kuiken veelal al verwerkt tot kuikenboutjes omdat je daar qua fokkerij niet zoveel aan hebt. Niet in die getalen waarmee ze te wereld komen, tenminste. Ze leggen geen eieren en voor het verderfokken heb je aan een enkele haan wel genoeg.

In dat opzicht zijn eieren uit de handel een grotere bron van dierenleed dan leer van schoenen. Het leer is vooral een bijproduct van vleesproductie. Net als gelatine en stremsel in kaas, overigens. De eieren zorgen voor een directe en een voorname bron van inkomen.

[Hausfrau]

Daar staat weer tegenover dat leer vaak van kistkalveren komt (voor schoenen dan) en niet van een bio-melkkoe.

[Anna]

Ik heb deze zomer gezondigd zonder het zelf te beseffen!

Ik was in Calefornia voor een week vakantie en we waren in een of ander zee dorpje en daar was een slipper winkelte. Ik zag deze gave goud/bruine slippers, met een goed voetbed en ik heb ze gekocht. Aan het einde van die dag zag ik ineens dat het voetbed van leer gemaakt was/is!  

Ik weet niet hoe heeft kunnen gebeuren want normaal ben ik echt een freak met het checken van schoenen enz, ik denk dat ik gewoon totaal geen leer verwachte op die slippers...

En ach ik voel me er niet eens zo slecht over. Het is gebeurd en als ik het ontdekt terwijl ik nog in dat dorpje was weet ik niet zeker of ik wel terug gegaan was. Het zijn mooie slippers en ik ben blij dat ik ze heb, voel me er dus niet slecht over maar zou als ik het op voorhand geweten had ze niet nog een keer kopen.

Ach en zo maakt iedereen wel eens een 'fout'. We moeten niet al te streng zijn voor onszelf want dat werkt alleen maar tegen je. Je moet dingen uit vrije wil doen en ik wil uit vrije wil geen leer gebruiken, maargoed die ene keer  

[proud-veggie]

Gisteren kwam iemand aanzetten met een zak snoep en ik kon me niet beheersen En nu heb ik echt het gevoel alsof ik zeer sterk gezondigd heb. Ik eet af en toe ook wel niet-veggie-kaas, maar ik at nooit meer gelatine. Nu voel ik me best wel fucked up. Maar ik heb me nu voorgenomen om nooit meer gelatine te eten. Mijn broer vind dat een beetje hypocriet, aangezien ik af en toe wel kaas met dierlijk stremsel eet. Dat is het ook wel, maar ik wil het mensen niet nog lastiger maken door te zeggen dat ik ook geen kaas meer mag eten. Gelatine is net als leer en stremsel een bijproduct, maar toch voelt het niet goed.

[braam]

Wel leuk, bezoek dat wat lekkers meebrengt!

[fem fatale]

Ik zet het maar hier, want ik vind het een beetje overdreven om er een aparte draad voor te maken:

Van een van mijn buren heb ik drop gekregen om mee te nemen naar Duitsland, woonbootjesdrop zelfs. Hartstikke lief natuurlijk, maar er zit gelatine in. Nu weet zij waarschijnlijk niet eens dat ik vegetarier ben (hoe vaak heb je het daar nou over met bovenburen?) en al helemaal niet dat vegetariers moeilijk doen over drop, en omdat het zo'n lief gebaar is, is moeilijk doen geen optie. Ik neem het dus gewoon mee.

Maar dan...
- Uitdelen aan mensen die toch al vlees eten, dus niet mogen zeuren over gelatine, en dan zeggen dat dit iets typisch nederlands is (maar ik vind het eigenlijk niet prettig om mensen niet-vega snoep te geven, voelt een beetje alsof ik toch meewerk aan het dierenleed)?
- Niet zeuren en af en toe, als ik de drop echt mis, gewoon toch een dropje eten, ik heb het nu eenmaal, dus ik ga er toch geen dieren meer mee redden.
- Op mijn kamer zetten, als aandenken aan mijn lieve buren en vlak voordat ik weer naar huis ga gewoon weggooien?

[brenda_lelie]

ik zou zeggen: gewoon opeten. Tenminste dat zou ik doen. Ik koop zelf geen dingen met gelatine maar als ik het krijg eet ik het wel op.

[B@ñ@ñenschuimpje]

Precies, maak het niet nodeloos moeilijk voor jezelf. Daar bewijs je niets of niemand een dienst mee.

[Sam]

Ik had dat precies hetzelfde toen ik een jaar naar het buitenland ging. Ik heb de zak gemengde drop die ik op het vliegveld van familie kreeg gewoon meegenomen, de wijngums etc uitgedeeld aan klasgenoten, en de drop die echt niemand lustte heb ik in de loop van het jaar zelf opgegeten. Ik wist wel dat ik dat jaar dierlijke producten toch niet helemaal kon vermijden (ze bakken bijvoorbeeld in dierlijke vetten als je uit eten gaat) en ik gooi het dus maar op die hoop, jammer maar helaas. Je moet doen waar je je goed bij voelt. Als je het zelf niet wilt eten is uitdelen een betere optie dan weggooien denk ik, omdat als jij het uitdeelt dat er misschien voor zorgt dat ze zelf op dat moment geen gelatinehoudend snoep gaan kopen of een andere dieronvriendelijke snack. De kans dat niemand het lust moet je trouwens ook niet uitvlakken  

[fem fatale]

Ja, ik denk dat ik het alleen maar weggegeven krijg als zijnde iets heel erg Nederlands, iets wat je echt een keer geprobeerd moet hebben in je leven.

Het is trouwens zoete drop, dat scheelt alweer (voor de mensen die ik het in de maag ga splitsen dan, ikzelf had met zoute drop helemaal geen dilemma gehad, want die vind ik gewoon niet lekker).

[Roodbaard]

Ik zou het weggeven denk ik. Heel soms eet ik wel een dropje, maar dat is er dan telkens maar 1, niet een hele zak. Ik heb genoeg niet-vegetarische vrienden bij wie ik zulks wel kwijt kan. Enerzijds snap ik dat je anderen liever geen gelatine-spul geeft, anderzijds denk ik: dit product is nu toch al gekocht, gebruiken is m.i. altijd nog beter dan weggooien. En er gewoon bij vertellen waarom je het weggeeft, dan zet je ze toch nog een beetje aan het denken (misschien).

[Sanja]

Ik zou het weggeven als Nederlands souvenirtje voor je eh... nieuwe huisgenoten ofzo?

[Agnesje]

dat ga ik dan voortaan ook zeggen: dat ik BIJ VOORKEUR vegetarisch eet, kan het echt niet anders dan eet ik soms een visje..  wat dat betreft niet erg strikt dus, maar wie weet in de toekomst. voel me trouwens erg goed bij het niet-eten van vlees. mis het helemaal niet. valt me erg mee. ben nu alweer bijna een jaar vlees-af.