Nou, houd je vast, ik zal een bekentenis doen. Ik denk nooit: "dat scheelt weer heel veel dierenlevens". En ook niet: "dat ruimt lekker op". Maar zoals bij die tsunami: ik vind het heel, heel erg, maar ik kan niet helpen dat ik ook denk...aan het ecosysteem.
Ik steun bijvoorbeeld bewust vrouwenprojecten in ontwikkelingslanden...omdat ik ook denk dat dat een goede invloed heeft, qua geboortebeperking. Het is tevens zo dat ik ook denk, zoals de situatie in Rwanda, Ethiopie, maar ook Jordanie(watergebrek dreigend) en zo...ik gun de mensen beter.
Als mensen cijfers zijn, je ziet er geen gezichten bij, je weet niet van hun leven, het is abstract...dan is dat heel wat anders. Als ik in India in een krottenwijk zou leven, zou ik de kleding die ik aaheb nog achterlaten bij wijzen van spreken. Ook een reden waarom ik armoede niet opzoek.