Redenen om vegetariër te worden

[IneN]

Ik zie je punt wel, en vind het allemaal goed geargumenteerd, maar ik bedoel ... Er wordt zó vaak gezegd "is het uit principe?", dat (die) mensen toch echt wel weten waar het over gaat. Lijkt mij. Bijvoorbeeld mijn vriend, ik vind dat dus echt erg dat die nog vlees eet, na alles wat hij er intussen (van mij en in boekjes die ik af en toe lees) over gehoord en gezien heeft. Ik kan daar dus echt niet bij dat hij, na het zien van zo'n veetransportwagen, nog een pizza besteld met extra veel pikante worst of dergelijke op. Ik heb na het zien van zo'n wagen zelfs geen honger meer.
Een bewustzijnscampagne lijkt me interessant, maar zal uiteindelijk kleinschalig blijven, denk ik, want het zal worden tegengewerkt langs alle kanten. (de vleesindustrie, ouders die hun kinderen liever niet moeilijk zien doen, slagerijen die 'speciaal voor kinderen' vanalles aanbieden, ...).
Ik wil er ooit iets mee gaan doen, als ik (een zeker, al dan niet kleine) invloed heb op België. Een long-term plan zeg maar, want op dit ogenblik ben ik te jong (19) om echt een verschil te kunnen maken. Wacht tot ik later groot en sterk ben
En al bij al denk ik dan.. Hoe machteloos kan je zijn als je zelfs je vriend niet overtuigd krijgt van het goede van vegetarisme en het slechte van de gehele vleesindustrie?

[Ligfietsertje]

Mensen wéten wel dat er een principe is, omdat dieren lijden bij het produceren van vlees, maar waarom dóet het zo weinig mensen iets?

Het is natuurlijk niet zo dat het principe dat meespeelt bij het niet willen eten van dieren sowieso het principe is dat men dieren niet onnodig wil laten lijden.  Sommige vegetariërs hebben de neiging hun redenen om geen vlees te eten te projecteren op andere vegetariërs.  Ik ken echter ook vegetariërs die in de eerste plaats geen vlees eten vanwege ecologische, sociale of gezondheidsredenen.  (Waarbij ik wel moet zeggen dat ecologisch, sociale of gezondheidsredenen rationeel gezien enkel redenen zijn om slechts weinig vlees te eten maar niet als argument gebruikt kunnen worden om vlees voor 100% van het menu te schrappen.)

Ik vraag me daarbij af.. Mensen wéten wel dat er een principe is, omdat dieren lijden bij het produceren van vlees, maar waarom dóet het zo weinig mensen iets? Ik begrijp dat echt niet. Is het gemakzucht, is het omdat sommige (/de meeste) mensen geen gevoel voor medeleven hebben, is het omdat ze het toch "zooo lekker vinden" en "het echt niet zouden kunnen laten" een afschuwelijk geslacht dier te eten?

Het is een vraag die ik me ook regelmatig stel en zeker niet enkel als het om vegetarisme gaat.  Ik heb de indruk dat een vorm van gemakzucht een grote rol speelt.  Het is immers veel makkelijker om gewoon zijn/haar leven te leiden en zich niet te laten beperkten door te veel waarden en normen.  En veel mensen willen er dan ook gewoon niet bij stil staan. Als die mensen er op één of andere manier toe aangezet/gedwongen worden om toch na te denken over zo'n situatie doen ze al het mogelijke om hun gedrag (rationeel) te verdedigen. Daarbij worden drogredenen, verkeerde informatie, ... niet geschuwd.  Veel mensen gebruiken immers veelvuldige (onbewust) allerlei drogreden, verkeerde informatie, ... om hun eigen gedrag goed te praten of hun eigen gevoel te rationaliseren.

De eerlijkste mensen zijn dan ook vaak de mensen die gewoon zeggen dat je gelijk hebt maar dat ze het gewoon 'te lekker' vinden en het daarom niet kunnen/willen laten. Niet dat ik gelukkig wordt van zo'n antwoord (het getuigd immers van een behoorlijke portie egocentrisme), het is ten minste eerlijk en gespeend van onzin.

[Hizikigrrrl]

Feit is dat mijn broertje als kleuter kippen onderscheidde in 'leefkippen' en 'eetkippen'.

Hadden jullie thuis kippen dan dat dat de leefkippen waren of ...?

[@rno]

Ik weet niet meer de juiste tekst, maar tijdens het zappen hoorde ik een meisje over orgaandonatie: "Orgaandonatie moet je gewoon doen zonder er over na te denken. Als je vlees eet denk je toch ook niet dat er een lijk van een koe op je bord ligt".

Dit soort merkwaardige redeneringen dus...

[IneN]

Ik vind het ook leuker als mensen eerlijk zeggen dat ze het 'gemakkelijker' vinden om gewoon vlees te eten. Want ik heb echt alles gehoord van drogredenen, zoals je zegt, zoals: "maar die dieren worden daarvoor gekweekt" (maakt dat het doden minder erg?), "je hebt vlees nodig om te overleven" (eh, ik leef al 7 jaar vegetarisch en zie er gezonder uit dan veel mensen), "maar het is zo lekker" (tja... andere dingen zijn ook lekker), "als ik stop met vlees eten, helpt dat toch niet" (maar als veel mensen stoppen met vlees eten, dan wèl, uiteindelijk) (en het gaat om je eigenwaarde, HALLO, je eet wel een dood dier dat heeft geleden), enz.

Ik ben altijd vriendelijk tegen mensen die van die onzin spuien, maar vaak denk ik 'ga maar eens in een slachthuis kijken, dan piep je wel anders'. En vaak zeg ik ook gewoon 'ik heb geen zin in discussie hierover'.
Het is soms als discussiëren over een godsdienst, islam tegenover christendom tegenover boeddhisme tegenover ... Dat zijn dingen waar mensen van overtuigd zijn en ze willen die overtuiging niet loslaten. Het vergt veel om mensen tóch te overtuigen van iets waar ze eerst niet in geloofden. Waarom ben ik dan vegetariër geworden? Sta ik meer open voor nieuwe dingen? Ben ik vatbaarder om mijn eigen idee over iets te laten vallen? Ik geloof van niet.

En dat vind ik net zo interessant > welke mensen en waarom komt ineens de klik, en waarom bij de overgrote meerderheid niét?
(uit gemakzucht, ok, maar het was voor mij ook makkelijker toen ik 12 was en vegetariër werd om 'gewoon' vlees te eten thuis).

[IneN]

Ik had het gisteren met mijn vriend over het bovenstaande. Volgens hem zou een campagne voor het merendeel van de bevolking niets uithalen, aangezien mensen niet openstaan voor geen-vlees-eten. Dit omdat ze het gewoon te lekker vinden en er bijgevolg niet bij willen nadenken.

Toen ik doorvroeg (over het feit waarom hij dacht dat het mij dan allemaal wèl iets deed) zei hij uiteindelijk "de meeste mensen zijn niet zo sterk als jou om vol te houden aan hun idealen". "Dus al zouden ze graag dieren zien en al die slachttaferelen erg vinden, ze zouden het verdringen en hunzelf wijsmaken dat het allemaal zo erg niet is, om toch vlees te kunnen blijven eten. Want het is te lekker."

Als studente Public Relations, lijkt het me best mogelijk een sensibiliserende campagne omtrent de herkomst van vlees op te zetten. Er is alleen veel creativiteit en geld (want herhaling is hier nodig) voor nodig. Bovendien, die slappe sensibiliseringscampagnes omtrent verkeersveiligheid in ons land halen ook niet de beste resultaten. Veel effectiever zijn de fear appeal-achtige campagnes uit Ierland: vb. .

Anywayz.. Ik vind dat mensen best mogen weten wat ze op hun bord krijgen.

[fem fatale]

Maar dat weet iedereen toch wel? De meeste mensen maakt het alleen niet zoveel uit. (Of net genoeg om zichzelf wijs proberen te maken dat het wel mee valt met hun vleesconsumptie of het vlees van hun slager.)

[karl]

Ik denk ook dat je dient op te letten geen averechts effect te creëren of met voortdurende sensibilisering eigenlijk niets te bereiken.
De consument zit eigenaardig in mekaar. Het is na onderzoek bewezen dat foto's van vreselijk aangetaste longen de rokers niet doen stoppen.
Beaucourt die met foto's van verminkte verkeersslachtoffers de scholen aandeed bereikte het flauwvallen van toeschouwers, doch geen rijveiliger gedrag in het WE.
Ik denk dat de mens niet altijd goed en edel wil zijn, en zich graag al eens aan zondige buitensporigheiden overgeeft of gewoon dingen doet die hem een lekker gevoel geven, zonder ethische vragen.
Sommigen leven zelf ethisch bewuster, maar dit gaan verkondigen klinkt al vlug als het uitbazuinen van een fanatiek geloof, je overtuigt daar niet zoveel mensen mee.
Ik ben het intussen eigenlijk wel eens met wat Jan eens zei:  de doorsnee-burger redeneert van "What's in it for me" en een massale uitstap uit vlees bereik je door nogal egoïstische drijfveren: goedkope (dus goedkoper dan vlees) vleesvervangers die ook even "lekker" zijn, bekommerdheid om de eigen gezondheid.
Als je te veel gaat preken in de woestijn, voel je je wel edel, maar de vraag is of iemand luistert. En als je dan al een boodschap uitzendt, vind ik dat het een positieve moet zijn (zoals op deze site regelmatig gebeurt: hoe lekker, leuk en boeiend vegetarisch eten is.)

[Christiaan]

De consument zit eigenaardig in mekaar. Het is na onderzoek bewezen dat foto's van vreselijk aangetaste longen de rokers niet doen stoppen.
Beaucourt die met foto's van verminkte verkeersslachtoffers de scholen aandeed bereikte het flauwvallen van toeschouwers, doch geen rijveiliger gedrag in het WE.

De menselijke cognitie werkt nou eenmaal niet zo. Hoe moet je ook een plaatje in verband brengen met je gedrag, anders dan puur rationeel?

Ik ben het intussen eigenlijk wel eens met wat Jan eens zei:  de doorsnee-burger redeneert van "What's in it for me"

Zo werkt de mens ook weer niet. Typisch trouwens dat je mensen klassificeert als "consumenten", daarmee, en met "what's in it for me" laat je wel een heel economistisch mensbeeld overwegen. Ook met je idee mensen van het vlees af te krijgen door het veel en veel duurder te maken. Wederom: de mens is geen rationeel economisch wezen.

[IneN]

Ik ben het met je eens, maar een combinatie van akelige beelden, met oplossingsgerichte beelden levert wèl goede resultaten. Het moet mogelijk zijn. Ik vind het jammer te merken dat jullie niet achter het mogelijk overtuigen van anderen staan. Alle begin is moeilijk.

Het is inderdaad waar dat mensen niet rationeel economisch zijn, dat bewijst de anti-rookcampagne, aangevuld met het duurder maken van de sigaret als het afschaffen van roken op openbare plaatsen. Het heeft allemaal niets uitgehaald want er zijn dit jaar meer roker bijgekomen. Het leek mij ongelofelijk, in tijden van crisis, maar dat heeft te maken met de marginaliteit die rond roken hangt. Als je niets anders meer hebt (door de crisis), kan je altijd teruggrijpen naar de 'goeie ouwe (in dit geval nieuwe) sigaret, die toch een gevoel van satisfaction geeft.

Dat zie je ook in armere milieus > mensen begrijpen daar het concept vegetarisme helemaal niet, terwijl vlees net heel duur is (net als sigaretten). In Ierland hebben de shockerende beelden wèl geholpen, de verkeersveiligheid is erop vooruitgegaan. Ik sta dus (al dan niet voorzichtig) positief tegenover shockerende campagnes. Al is het maar dat er dan over gesproken wordt, de publieke opinie erover eventueel verandert. Dat is het effectiefst van allemaal > dat er over gesproken wordt. 

[IneN]

Ik ben het intussen eigenlijk wel eens met wat Jan eens zei:  de doorsnee-burger redeneert van "What's in it for me"

Zo werkt de mens ook weer niet. Typisch trouwens dat je mensen klassificeert als "consumenten", daarmee, en met "what's in it for me" laat je wel een heel economistisch mensbeeld overwegen. Ook met je idee mensen van het vlees af te krijgen door het veel en veel duurder te maken. Wederom: de mens is geen rationeel economisch wezen.

Het is heel moeilijk, het moeilijkst, om mensen van een idee te overtuigen. Zeker als ze tegenover dat idee een natuurlijke weerstand hebben opgebouwd (de ik-doe-niks-verkeerd-met-vlees-eten weerstand). Dat is hun goed recht, maar ik vind het belangrijk dat mensen weten waar hun eten vandaan komt. Dit kan dan leiden tot gedragsverandering (een eenmalige vegetarische aankoop), en bij herhaling, tot gedragsbehoud.

[Wombat]

Dat zie je ook in armere milieus > mensen begrijpen daar het concept vegetarisme helemaal niet, terwijl vlees net heel duur is (net als sigaretten).

Ik vind juist dat veel vlees belachelijk goedkoop is. Kijk maar naar aanbiedingen. Daarom vind ik die campagne met 'een dier kan niet kiezen, jij wel' zo goed. Dan krijg je iig diervriendelijker vlees, wat duurder is, en daarom minder interessant als je minder geld hebt. Waardoor je gedwongen wordt om minder vlees te eten.

[IneN]

Maar mensen met minder geld blijven dan nog steeds zitten met on-diervriendelijk geproduceerd vlees. Ik vind trouwens elk vlees on-diervriendlijk.

[greet]

tsja, maar er zijn nu eenmaal mensen die dat niks doet. mijn vriend, bv., zal ik nooit kunnen overtuigen van vegetariër worden. niet alleen omdat dat niet hoort in zijn familie, maar ook omdat hij niet zo over dieren nadenkt. een dier is er voor op te eten volgens hem. hij heeft indertijd nog zelf met z'n blote handen fazanten de nek omgewrongen toen hij is met z'n vader mee ging drijven voor de jacht. moeilijk voor te stellen, maar hij heeft geen grijntje ideaal op dat gebied.

ik denk dat je meer bereikt met een positieve boodschap. je moet de mensen geen vegetarisme opdringen uit schuldgevoel. dat werkt eventjes (zoals bij beaucourt) maar erna zwakt dat af, raak je eraan gewoon. of denk maar aan dikke mensen, die zich schuldig voelen over hun patéken.
mijn vorige vriend was iets gevoeliger op het beestjesvlak, maar ik heb hem ook nooit verwijten gemaakt, hij deed maar op. maar wel als hij bij mij was kookte ik geweldig lekker. en zo is zijn respect gegroeid, en ik hoorde dat hij achteraf (toen het al uit was) voor zijn verjaardag voor zijn vrienden een quornschotel had gemaakt. ikke toch nog stiekem trots.want die was ook dol op de smaak van vlees, maar op dat gebied heb ik dan toch een blijvende indruk gemaakt.
terwijl een andere persoon die ik ken uit schuldgevoel omdat ze 'moet' van haar vriend stiekem big maks gaat eten. of zegt dat je toch wel 10 bitterballen uit een doos van 20 mag nemen, want das maar 50% vlees... als het daar ooit bij uitgeraakt, betwijfel ik of ze nog iets eet waar geen vlees in zit.

wat ik merk en dus ook goed vind is dat ik meer en meer over de positieve kanten van het vegetarisme hoor. overlaatst op de rode loper een heel stuk over een vegetarisch kerstdiner van EVA. over hoe lekker het daar niet was geweest en zo. donderdag veggiedag, je hoort het wel af en toe.
en ook in van die kleine boekjes, een vegetarisch menu als alternatief of iets tussendoor voor je gezondheid. en een keer een veggie gerecht dat mensen samen klaarmaakten een heel artikel. ook dat een dag geen vlees eten een reusachtig effect heeft op het broeikaseffect, heb ik al een paar keer gelezen.
ik denk dat je eerst toch vooral het positieve moet doen. die reclamedingen uit ierland zijn om ziek van te worden.

[B@ñ@ñenschuimpje]

In Ierland hebben de shockerende beelden wèl geholpen, de verkeersveiligheid is erop vooruitgegaan.

Sorry hoor, maar het gaat me wat te ver om te concluderen dat de verbeterde verkeersveiligheid aan dat soort spotjes is te danken. Punt is m.i. dat men hier daadwerkelijk bezig is met het verbeteren van de (verkeersveiligheid van de) wegen zelf (de wegen zijn echt niet te vergelijken met het wegennet in Nederland), er binnen een paar jaar een vrijwel zero-tolerancebeleid wat betreft drink-driving in gang is gezet in combinatie met een veel lagere alcohollimiet, en er (veel) meer zichtbare én onzichtbare handhaving door de verkeerspolitie is gekomen dan voorheen, vooral rond de feestdagen vraag je je af wat ze de rest van het jaar dan eigenlijk doen. Dat tesamen met designated-driver (BOB) -campagnes die je ook in Nederland ziet. Ik denk dat shockerende beelden maar even werken, maar als het nieuwe er af is zullen ze eerder een de-sensibiliserend effect hebben. Ik word bijvoorbeeld niet meer warm of koud van het zoveelste spotje met iemand die door vuurwerk ernstig is verminkt. (Nou steek ik zelf nooit vuurwerk af, maar toch.)

[IneN]

wat ik merk en dus ook goed vind is dat ik meer en meer over de positieve kanten van het vegetarisme hoor. overlaatst op de rode loper een heel stuk over een vegetarisch kerstdiner van EVA. over hoe lekker het daar niet was geweest en zo. donderdag veggiedag, je hoort het wel af en toe.
en ook in van die kleine boekjes, een vegetarisch menu als alternatief of iets tussendoor voor je gezondheid. en een keer een veggie gerecht dat mensen samen klaarmaakten een heel artikel. ook dat een dag geen vlees eten een reusachtig effect heeft op het broeikaseffect, heb ik al een paar keer gelezen.
ik denk dat je eerst toch vooral het positieve moet doen. die reclamedingen uit ierland zijn om ziek van te worden.

Ja, dat vind ik ook een heel goed initiatief. En die reclameuitingen uit Ierland zijn om ziek van te worden, maar ik heb ze aan vriendlief laten zien en die voelt zich eigenlijk nóoit aangesproken tot reclame, maar nu was hij wel heel stil. We zijn de voorbije maand ook al een paar keer meer te voet naar huis gegaan bij het drinken van een glaasje meer (voorheen deden we dat bijna nooit, wegens te koud, hij-zou-wel-heel-traag-rijden (dat deed-ie ook, maar het is geen excuus natuurlijk)). Ook zag ik hem zijn gordel 'ongemerkt' aandoen. Zulke dingen werken wel hoor. Al is het misselijkmakend, het is effectief.
Ik heb trouwens nog nooit vuurwerkreclame gezien, dat wordt in BE volgens mij maar weinig gedaan.

[karl]

Als je vriend voorzichtig werd door het zien van die campagne, vrees ik toch dat het effect niet blijft duren. Als men in deze tijd minder drinkt voor het autorijden, denk ik dat de pakkans en de hoge boetes meer doorslaggevend zijn.
Ik wil niet volledig uitsluiten dat je mensen voor een idee wint door op hun betere gevoelens beroep te doen (en dat de mens dus nog wel iets meer is dan een economisch wezen), doch met te hoge idealististische verwachtingen zal je toch teleurstellingen oplopen. Daarom denk ik dat je, naast mooie campagnes
(negatieve of positieve) toch best hoop stelt in het menselijk egoïsme: vegetarisch als goedkoop en lekker en nog eens goed voor de eigen gezondheid (minder dierlijke vetten, geen gevaar voor dioxine-of andere vergiftigingen) en op lange termijn goed voor het milieu (en dus voor onze nakomelingen.)

[@rno]

We hebben een financiëel zeer machtige "vijand".
Vrees wordt betaalbaar gehouden.
Overal reclame en sluikreclame. Vage berichten in de krant om het vegetarisme te ontmoedigen.
Heel veel kookrubrieken, op TV en in de krant, waarin het een belangrijk onderdeel is.
Heel veel kookboeken. Eten is gezellig, zie BBQ, gourmetten en mosselpannen.

Het is net als roken en alcohol drinken: dodelijk lekker en gezellig.

[IneN]

Dat is mooi verwoord, @rno.

[ketchup]

Hoi, goeie discussie zeg.
Ik zou ook willen dat er meer mensen minder vlees eten.

Mijn eigen redenen leg ik ongeveer zo uit: enige jaren geleden was er de ene ramp in de vleesindustrie na de andere (varkenspest, mond en klauwzeer, gekke koeien ziekte). Dat heeft voor mij aangetoond dat er iets helemaal mis zit in de vleesindustrie en ik vertrouw er niet op dat dat ooit goed komt. Voor het gemak eet ik maar helemaal geen vlees meer, mijn lichaam is daar blij mee, en omdat ik niet al te strikt ben is het makkelijk om gezond te eten. Inmiddels ben ik erachter dat als meer mensen minder vlees eten de wereld er beter van wordt.

Ik hoop altijd dat ik laat zien dat het mogelijk is om voor jezelf iets te doen tegen de misstanden die je raken. Terwijl ik dit opschrijf bedenk ik dat ik dit in ieder geval al aan mezelf heb laten zien. Ik zie het geen-vlees-eten dus in de eerste plaats niet als een offer voor de dieren of de mensheid, of als iets wat uitgesproken goed is, maar meer als een persoonlijke daad van verzet tegen misstanden waar ik weinig direct aan kan doen. Dat moet je liggen, maar ik denk dat er zo meer mensen zijn. Zo denk ik dat iedereen vroeg of laat een reden vindt en dat het eten van vlees aardig uit de mode raakt.