Kwelling en principes

[Poek]

Bij veel mensen die lang vegetarier zijn gaat de geur van vlees tegenstaan. Ik heb ook gelezen dat vlees eten niet gezond is als je het zo lang niet genomen hebt. Dat zou je wellicht tegen die iedereen kunnen vertellen..

Overigens hoef je op dit forum niet per letter te betalen. Je kan dus gewoon volledige woorden gebruiken in plaats van sms-taal.

[Piek]

Overigens hoef je op dit forum niet per letter te betalen. Je kan dus gewoon volledige woorden gebruiken in plaats van sms-taal.

ik had ook moeite met het bericht te lezen, maar dat ter zijde.  

toen ik net vegetariër werd, schoot ik een beetje door naar veganisme, omdat ik niet goed kan tegen lactose, nam ik toch al niet veel zuivel etc. Al snel begon ik kaas te missen en vis ook. Waarschijnlijk kwam het ook omdat ik mijn iets te rigoreus was geweest: van vleeseter naar veganist is een iets te grote stap, ookal nam ik weinig zuivel (beh. kaas).
Daarna ben ik lang vegetariër geweest, die af en toe een visje at. Nu ben ik wat strikter:
ik eet wel kaas, maar alleen veggie. Ik let op e-nummers, eet geen vis en alleen maar eieren van mijn eigen adoptie kip en koop geen leren producten, etc. Hier voel ik me nu lekker bij, maar uit het verleden is dus gebleken dat dit zeker aan verandering onderhevig kan zijn. Bij vis heb ik lang gehad dat ik het dan weer wel, dan weer niet at. Ik merkte op een gegeven moment dat ik het alleen maar at als ik bij anderen at, omdat mensen het over het algemeen makkelijker vinden iets met vis te maken dan iets veggies. Ik heb niet echt een punt gemaakt geloof ik,  : wat ik wil zeggen is, principes zijn prima, maar je moet je er wel lekker bij voelen, bovendien moet je denken: alles wat je veggie/vega doet, draagt een steentje bij: bovendien is het heel goed om zo nu en dan eens stil te staan bij wat je doet: principes evalueren, ben ik het daar nog wel mee eens: voel ik me daar wel lekker bij: etc, anders raak je vastgeroest en heel sacherijnig.

[Hizikigrrrl]

Iedereen die wel vlees eet zit zo van mis je het niet bla bla bla en daar krijg ik dan het id van dat k t wel mis al weet k eigenlijk zeker dat t nie zo is.

Misschien moet je eens over hun eetgewoonten gaan zeuren en ze onzeker maken?

En anders gewoon een keer flink terugbijten, dan is het wel met dat gezeur gedaan.

[Tamara]

Als we nog even doorpraten over hoe lekker ze wel niet zijn krijgen we jou nog wel aan het zondigen, of niet?

Ik wil graag iets kwijt over bovenstaand onderwerp.
Ik ben zelf ook zo'n 5 maanden Veganist geweest, daar heb ik toen het verkeerde moment voor uit gekozen want mijn ouders gingen toen net scheiden.
Het was eerst makkelijk vol te houden, maar al gauw begon ik mijzelf wel erg zielig te vinden
Nu mag ik geen kaas meer :crying:
Geen pizza meer :crying:
Nooit meer kaasfondue :crying:
Wat hebben wij(mijn vader en ik) toen besloten?
Juist, om het Veganist zijn maar op te geven, en waarvoor?
Voor een stukje kaas die je nooit meer eten kan.

1 PUNT: In afrika zitten kleine kindertjes met dikke buiken op de grond omringd door vliegen,
hebben die ooit wel eens van Kaas gehoord?
Voor mij geldt dan gewoon een gewetenskwestie:
Ik ben een aansteller omdat ik geen Kaas meer eten kan, en daardoor heb ik mijn principes overboord gegooid, waar ik me nou nog stiekum een beetje schuldig over voel, bij ieder hap kaas denk ik:" moet dit nou?
Je maakt misbruik van het Dier hoor.
Maar arme Tamara kan het niet laten, want zij is zielig als zij geen Kaas krijgt(mischien tijd voor een bezoekje aan de Psychloog?)
En wie is hier uiteindelijk de dupe van?
Juist, de koe en haar Kalf!

P.S: Dit is niet kwetsend bedoeld voor de personen die Zondigen, dit is gebasseerd op hoe het voor mij voelt.

[Draek]

Maar arme Tamara kan het niet laten, want zij is zielig als zij geen Kaas krijgt(mischien tijd voor een bezoekje aan de Psychloog?)

Neem je dan ook meteen diverse mensen op dit forum mee. Kan er een groepssessie van gemaakt worden  

[Tamara]

Neem je dan ook meteen diverse mensen op dit forum mee. Kan er een groepssessie van gemaakt worden  

Ha! :OJa! Goed idee

[willem]

Weer even een eigenwijze ouderen opmerking: als je als vegetariër je hele leven (80 jaar) geen vlees of vis gegeten hebt, maar wel zuivel, dan heb je een hele stoet van dieren (koeien, varkens, kippen, vissen, enz. enz.) die levend voor je huis langs kunnen lopen. Die stoet zal uitbundig je naam roepen. Als veganist kun je daar alleen een enkel dier aan toevoegen. De vraag is of je tevreden wilt zijn met die ontzaglijk grote groep of dat je je ook verantwoordelijke wilt voelen voor dat enkele toegevoegde dier. Ik koos voor het eerste.

[Annemieke]

Dat klinkt een beetje vaag, Willem...
 

[Apraxia]

Weer even een eigenwijze ouderen opmerking: als je als vegetariër je hele leven (80 jaar) geen vlees of vis gegeten hebt, maar wel zuivel, dan heb je een hele stoet van dieren (koeien, varkens, kippen, vissen, enz. enz.) die levend voor je huis langs kunnen lopen. Die stoet zal uitbundig je naam roepen. Als veganist kun je daar alleen een enkel dier aan toevoegen. De vraag is of je tevreden wilt zijn met die ontzaglijk grote groep of dat je je ook verantwoordelijke wilt voelen voor dat enkele toegevoegde dier. Ik koos voor het eerste.

Volgens mij snapt iemand hier het veganisme niet helemaal.

[Viz]

1 PUNT: In afrika zitten kleine kindertjes met dikke buiken op de grond omringd door vliegen,
hebben die ooit wel eens van Kaas gehoord?
Voor mij geldt dan gewoon een gewetenskwestie:
Ik ben een aansteller omdat ik geen Kaas meer eten kan, en daardoor heb ik mijn principes overboord gegooid, waar ik me nou nog stiekum een beetje schuldig over voel, bij ieder hap kaas denk ik:" moet dit nou?
Je maakt misbruik van het Dier hoor.
Maar arme Tamara kan het niet laten, want zij is zielig als zij geen Kaas krijgt(mischien tijd voor een bezoekje aan de Psychloog?)
En wie is hier uiteindelijk de dupe van?
Juist, de koe en haar Kalf!

P.S: Dit is niet kwetsend bedoeld voor de personen die Zondigen, dit is gebasseerd op hoe het voor mij voelt.

Niet als excuus om kaas te eten natuurlijk, maar er overlijden meer dieren door de belasting die je direct of indirect aan het rijk betaald en die terecht komt in de grote pot voor landbouwsubsiedies... :/
Ook bioindustrieleed 'ziet men niet' , maar ander ver weg dierenleed is nog moeilijker te zien. Zo brengt de goudwinning en de grote hoeveelheid kwik die daarbij gebruikt wordt grote milieuschade toe in Zuid-Amerika en Afrika. Natuur, mens en dier zijn daarvan de dupe. Ook het met chemicalien bewerken van katoen, wat gebeurt voor bijna alle kleding dus komen gigantisch veel vissen en andere dieren om...
Grenzen leggen is dus moeilijk... Je zou kunnen zeggen dat je meer dieren redt door nooit goud en alleen maar kleding ed van ekokatoen te kopen dan als je alleen de kaas laat staan...
Maar het blijft dweilen met de kraan open... :/

[willem]

Weer even een eigenwijze ouderen opmerking: als je als vegetariër je hele leven (80 jaar) geen vlees of vis gegeten hebt, maar wel zuivel, dan heb je een hele stoet van dieren (koeien, varkens, kippen, vissen, enz. enz.) die levend voor je huis langs kunnen lopen. Die stoet zal uitbundig je naam roepen. Als veganist kun je daar alleen een enkel dier aan toevoegen. De vraag is of je tevreden wilt zijn met die ontzaglijk grote groep of dat je je ook verantwoordelijke wilt voelen voor dat enkele toegevoegde dier. Ik koos voor het eerste.

Volgens mij snapt iemand hier het veganisme niet helemaal.

Dan mag je dat nog even uitleggen. De beschrijving is bedoeld om de verhouding tussen vegetarisch en veganistisch aan te geven. Niet om daar een (negatief) oordeel over te geven. Die beschrijving over die stoet van dieren heb ik overigens niet van mij zelf maar van een Brits schrijver van begin 20e eeuw. Naam even kwijt, daarom niet als citaat opgeschreven. Hij antwoordde dit op een nogal agressieve vraag over waarom je in godsnaam vegetariër zou zijn, omdat die dieren toch al dood waren.

[Lovelocker]

Kan het George Bernhard Shaw geweest zijn?

[willem]

Kan het George Bernhard Shaw geweest zijn?

Hoe kon ik die naam kwijt zijn. Enkele boeken van hem gelezen, maar toch weggezakt. Zo zie je maar dat op leeftijd met gebreken komt. Bedankt voor het meedenken.

[VegSkinhead]

Zondigen.... een actueel onderwerp voor mijzelf.
Gisteren nog een EKO ei gebruikt omdat ik geen flauw idee had hoe ik dit moest vervangen in beslag...

Ik heb besloten om helemaal geen ei meer te eten en geen zuivel meer te nemen (ben nu 2,5 jaar ovo-lacto vegetariër). Gelatine at ik al niet (bij Jamin hebben ze veel soorten drop zonder, btw!) en ik heb nu ook al mijn leder weg gedaan en heb bij Vega-Life boots, riem, beurs, etc besteld... ik voel me hier gewoon veel beter bij. Tevens zoek ik nu ook dierproefvrije producten voor de badkamer.
Zoals je ziet... alles gaat in stappen en het is ook vaak onbenul in eerste instantie.
Ik kan het me als puur ethisch vegetarier gewoon zelf niet langer goedpraten dat ik nog steeds aan dierenlied meedoe door kaas te eten ...waar ik overigens dol op ben, maar dat was ik ook ooit op Double Whoppers.

De enige concessie die ik maak zijn zo af en toe een vleesvervanger waarin scharrelkippenei-eiwit of anders zuivel zit.
Maar ook hieraan heb ik steeds minder behoefte.

Ik zal de paneer wel gaan missen... of de Franse kaasjes, de pizza met kaas, etc. Maar ik verwacht dat dit niet lang zal duren. Op dit moment houd ik het al een week vol.

Puur vegan is nog te hoog gegrepen denk ik, want producten waar op Biologische wijze toch wat van zuivel is verwerkt zal ik niet altijd mijden. Maar als ik het weet en een alternatief voor handen heb zal ik dat altij nemen.

Het is helemaal geen kwelling. Toen ik vorig jaar 2 keer in Dallas was (en dat is de bloody cattle capital of the world) en bijna nergens veggie kon eten heb ik toch niet toegegeven aan het gemak en het gezeur van mijn Mexicaanse collega's. Zelfs toen ze speciaal voor mij een soep met "pollo broth" bestelde omdat ze dachten dat dat veg was (kuch) vond ik dat heel lief maar heb 't toch niet gegeten.

Ik denk gewoon altijd aan de bioindustire beelden en verhalen als ik twijfel en dan verdwijnt deze als sneeuw voor de zon.


Op naar het veganisme

[kimske]

Deze leuke draad even een kick omhoog!
Zelf loop ik de laatste dagen erg te worstelen:

wel/ geen: kaassouflés ( die cheesemedallions van de natuurwinkel vinnik niet zo), smeerkaas, rookkaas...


Ik willut ik willut ik willut...
Maar als ik dan besluit: ik neem t, dan voel ik mezelf meteen een verrader ofzo...ARGH

[Sanja]

Hmm, er stond eerst op de website van de NVB dat (ik geloof) de Maaslander kaasburgers vegetarisch gestremd waren. Maar dat staat er nu niet meer op...

[kimske]

ja dat klopt, die zijn lekker! maar geen kaassouflé, en er gaat niets boven een kaassouflé...
Ik moet niet zo zeiken, maar op dit moment, ook door rookkaas en goudkuipje, denk ik: wat doe ik mezelf aan  

oh oh oh wat zielig

[Sam]

Als het niet gaat, dan gaat het niet hoor Kimske! Ik droomde op een gegeven moment gewoon van kaas toen ik het niet meer at. Sinds ik het van mezelf af en toe "mag" eten heb ik er veel minder moeite mee. Op een borrel eet ik ook gewoon mini-kaassouffleetjes. Als iedereen daar lekker staat te snacken met een biertje en ik ben veroordeeld tot een bakje pinda's dan wordt ik zo ongelofelijk chagerijnig... Ik heb me er maar bij neergelegd. Ik eet buiten de deur kaas, en thuis bijna altijd veganistisch. Als ik ontbijt is het veganistisch, ik lunch 6 van de 7 keer veganistisch en qua avondeten eet ik 5 van de 7 keer veganistisch ongeveer. Die drie keer per week kaas is voldoende om mij helemaal happy te houden

[vlekje]

Er vanuit gaande dat dit forum ook psychische gezondheid kan omvatten, post ik dit maar hier.

Dit is dus een persoonlijke kwestie en ik hoop dat er meer mensen op het forum zijn die mijn 'verhaal' herkennen.
Zoals de meesten wel weten eet ik veganistisch. Ik heb hier een hele tijd geen enkel probleem mee gehad.

Ik heb al besloten ondanks het E-nummer gewoon wraps en bladerdeeg te eten, omdat dit simpelweg niet vervangbaar is. Dat verruimt mijn keuze in eten gewoon. Hier heb ik verder geen problemen mee.

Maar nu: kaas. De bedoeling van mijn verhaal is niet om te bediscussieren dat kaas onmisbaar is trouwens.
Nee, die behoefte aan kaas werd zo groot, dat ik vanavond besloten heb een biologische kaaspizza te eten. Zo, dat lucht op.

Ik vond het dus niet normaal dat ik deze week al een aantal maal zo'n enorme behoefte had aan kaas dat ik er gewoon een intern 'gevecht' om voer. Maar ik had dan ook nergens anders trek in. Tofustukjes die ik normaal heel lekker vind, klonken echt verschrikkelijk.

Euhm, sorry voor het warverhaal, maar ik hoop dat mensen dit herkennen. Niet per se kaas, kan ook vlees, vis, een eitje etc. zijn. Ik bedoel dus niet alleen het missen, maar het zo ermee bezig zijn dat je jezelf echt voor de keuze stelt: eet ik het nu of kwel ik mezelf verder?

Pfff. Zo.

:OGoed hoor Annemieke doe ik ook af en toe, even niet vegan zijn. Maar helaas zijn mijn allergieën de 'afstraffers'. "Zondïg" lekker verder af en toe. Vega groet van Vlekje.

[kimske]

Heel herkenbaar Annemieke!

Ik droom gewoon van rookkaas nu.... en van goudkuipje.

Punt is wel dat ik op het moment dat ik dat koop, mezelf een schuldgevoel aanpraat: er is een lammetje voor afgeslacht, en JIJ eet dat op. Wat nou vegetariër, je bent een egoist... Interne strijd dus. Maar aan de andere kant: juist de vega's mogen soms wel eens wat eten wat niet helemaal vega is, moet je zien wat je allemaal al doet...

Maar toch, die innerlijke strijd bij de supermarkt...