Mijn hamstertje Puk is vandaag overleden. Het was degene met de scheve/afgebroken tanden. Ik ben ongeveer een jaar elke 6 weken met hem naar de dierenarts geweest. Hij heeft nog een respectabele 2 jaar en 3 maanden kunnen aantikken. Tot een paar dagen geleden ging het nog prima met hem, zelfs nog z'n tandjes en nageltjes laten knippen.
Maar hij zag er wel steeds ouder uit (krom ruggetje) en werd steeds minder actief. Het viel wel op dat hij opeens niet meer zindelijk was (hij plastje altijd in z'n zandbakje), hij plaste vrijwel meteen naast z'n slaaphokje. Ik dacht, het is alweer tijd voor een schoon hok, misschien is het een stil protest. Dus hok schoongemaakt, en hij een beetje stram wel meteen z'n etensbakje in.
Vanmiddag wilde hij opeens steeds meer aandacht, stond met z'n pootjes bij het luikje. Ik pakte hem eigenlijk nooit uit z'n hok, want hij vond het niet prettig om geaaid te worden. Gek genoeg vond hij het altijd wel gezellig om bij de tralies naast je te zitten.
Vanmiddag dus voorzichtig wel opgepakt, en na even onwenning op mijn mouw te hebben gezeten, vond hij het prettig om geaaid te worden, en viel hij zelfs in slaap. Tien dacht ik al, die gaat het niet lang meer volhouden. Hij leek lekker opgewarmd, rende nog even twee seconden in zijn wieltje.
Even later zat hij weer bij de tralies te zeuren, dus weer op mijn arm gezet. Ik dacht, misschien heeft hij stijve spieren en vindt hij het lekker warm. Dat heb ik bij meer oude hamsters gehad. Dus hij weer lekker liggen maffen en ik zachtjes gemasseerd. Toen ik hem weer in z'n kooi zette, kon hij bijna niet meer op zijn pootjes staan. Heel raar.
Heb even snel wat gegeten en gedronken en heb hem toch maar weer vastgepakt. Na een tijdje te hebben geslapen, begon hij te stuiptrekken. Dan hield dan weer even op en toen begon het weer. Erg naar om te zien, maar ik heb geprobeerd om hem warm te houden en kalmerende geluiden te maken. Ik hoop dat hij zich niet bewust geweest is van z'n laatste momenten.
Anyway, het was een leuk hamstertje, zelfs met al dat gedoe met z'n tanden. En typisch dat z'n beestje je zo vertrouwt, dat hij op het laatst hulp van je vraagt. Vind ik altijd erg bijzonder.