Het dubbele leed

We weten allemaal dat bont, dierproeven, visserijen, vleessectoren en de jacht onnodig dierenleed veroorzaken.

Maar nu het volgende:
Heb met een kennis gepraat over het leed wat men de dieren aandoet, en vervolgens kwam deze stelling er uit rollen.

Het veroorzaakt niet alleen leed bij de dieren maar ook bij de mensen die zich om de dieren bekommeren.

Oftewel, er lijden niet alleen dieren  door het leed wat men de beestjes aandoet(al mag je deze niet met elkaar vergelijken), maar ook mensen.

Het leed wat we op de televisie zien of in de krant lezen wordt ons toch zomaar door de strot gedrukt, hierdoor ontstaat ook leed, namelijk geestelijk lijden.

Kunnen we hier iets mee?

Ik lijd zeker door al het leed wat ik zie. Ik wil niet mijn kop in het zand steken, dus ik aanschouw het wel. Het maakt me ook sterker wel.

Waar dieren lijden lijden ook wel mensen. Dat gaat zeker op. Meestal wel geestelijk lijden.
Maar voor veevoer enzo en doordat men vlees eet lijdt men ook. Vooral dan de derde wereldlanden.
Of bij dierproeven waar onbetrouwbare resultaten leiden tot doden of gewonden. Of er ontstaat daardoor een virusvariant etc.

Ik lijd zeker door al het leed wat ik zie. Ik wil niet mijn kop in het zand steken, dus ik aanschouw het wel. Het maakt me ook sterker wel.

Daar gaat het ook om, mensen lijden door het leed wat men de dieren aandoet.
En dat is eerlijk gezegd onaceptabel, dat kan toch zomaar niet.

Het gaat mij bijvoorbeeld om beelden op de televisie, maar bijvoorbeeld ook om de lijken die je in de supermarkt ziet liggen, je wordt constant geconfronteerd met de dood, mag dat eigenlijk wel, mag je iemand die heel erg betrokken bij iets is zoiets eigenlijk wel aandoen?

Natuurlijk wordt vleeseten als iets normaals gezien, het hoort nu eenmaal bij de maatschappij, maar mag je iemand zoiets zomaar door de strot drukken?

Natuurlijk kun je zeggen: Vermijdt die televisie dan, maar die supermarkt bijvoorbeeld dan en die veewagens die je op de snelweg ziet denderen, laten onheroepelijk sporen achter.

Die kennis van mij zei dat je er zelfs trauma's aan over kunt houden, en dat is ook zo, het zijn ook trauma's, ellendige gedachten die je levenslang bij zullen blijven.
Iemand richt dus schade aan bij mens en dier.

Mijn vraag is eigenlijk:"Kun je hier een aanklacht voor aandienen?

Ja, daar heb je wel gelijk in, het geestelijk lijden word er wel groter door. Maar vooral omdat ik het gevoel van machteloosheid heb. Je doet wat je kan doen, maar rondom je gaat het gewoon door, en dat maakt me gefrustreerd.

Overigens vind ik dat 'mijn lijden' nihil is ivm de dieren. Dus mij hoor je niet klagen ofzo.

Daar gaat het ook om, mensen lijden door het leed wat men de dieren aandoet.
En dat is eerlijk gezegd onaceptabel, dat kan toch zomaar niet.

Het gaat mij bijvoorbeeld om beelden op de televisie, maar bijvoorbeeld ook om de lijken die je in de supermarkt ziet liggen, je wordt constant geconfronteerd met de dood, mag dat eigenlijk wel, mag je iemand die heel erg betrokken bij iets is zoiets eigenlijk wel aandoen?

Natuurlijk wordt vleeseten als iets normaals gezien, het hoort nu eenmaal bij de maatschappij, maar mag je iemand zoiets zomaar door de strot drukken?

Natuurlijk kun je zeggen: Vermijdt die televisie dan, maar die supermarkt bijvoorbeeld dan en die veewagens die je op de snelweg ziet denderen, laten onheroepelijk sporen achter.

Die kennis van mij zei dat je er zelfs trauma's aan over kunt houden, en dat is ook zo, het zijn ook trauma's, ellendige gedachten die je levenslang bij zullen blijven.
Iemand richt dus schade aan bij mens en dier.

Mijn vraag is eigenlijk:"Kun je hier een aanklacht voor aandienen?

Ik denk niet dat een aanklacht ingedient kan worden. Het is niet verboden om het te tonen of ergens over te hebben. Dus denk dat je niet ver komt. Het enige wat er gedaan kan worden is bewustzijn bij mensen creeeren in de hoop dat er dan meer mensen er wat van gaan zeggen en dus uiteindelijk het dierenleed gebannen zal worden.

Ik lijd zeker door al het leed wat ik zie. Ik wil niet mijn kop in het zand steken, dus ik aanschouw het wel. Het maakt me ook sterker wel.

Sterker op wat voor 'n manier, vraag ik me af.

Het gaat mij bijvoorbeeld om beelden op de televisie, maar bijvoorbeeld ook om de lijken die je in de supermarkt ziet liggen, je wordt constant geconfronteerd met de dood, mag dat eigenlijk wel, mag je iemand die heel erg betrokken bij iets is zoiets eigenlijk wel aandoen?

Ze zouden nieuwsprogramma's en kranten ook moeten verbieden om verslag te geven van oorlogen, hongersnoden, epidimieën en het overlijden van bekende mensen. Ze zouden lijkwagens en ambulances moeten verbieden. Het kan toch gewoon niet dat ze dat toestaan!

Ze zouden lijkwagens en ambulances moeten verbieden. Dat kan toch gewoon niet?

En niet tevergeten duidelijk herkenbare ziekenhuizen, artsenpraktijken en apotheken. Die herinneren je aan ziektes, en dat kan ook heel traumatisch zijn.

O, en advertenties voor haarimplantaten in kranten! Erg traumatisch voor de kalende man met een krappe beurs!

O, en advertenties voor haarimplantaten in kranten! Erg traumatisch voor de kalende man met een krappe beurs!

Ik begrijp waar je naartoe wilt, maar als dit wordt gezien als een leuke grap vind ik het wel flauw van je.
Dit is serieus bedoelt.
Het gaat erom of je zoiets dergelijks kunt maken, en ja, dat kan natuurlijk ook gelden voor ander leed.

Dit is serieus bedoelt.

Ja, en dat verontrust me een beetje. Trek je het dan niet te ver door?

Zonder meer is het zo dat je in je leven met nare dingen geconfronteerd kan zal worden. Je kan gewoon niet alles veranderen naar de situatie die jij wil.

Ik denk niet dat een aanklacht ingedient kan worden. Het is niet verboden om het te tonen of ergens over te hebben. Dus denk dat je niet ver komt. Het enige wat er gedaan kan worden is bewustzijn bij mensen creeeren in de hoop dat er dan meer mensen er wat van gaan zeggen en dus uiteindelijk het dierenleed gebannen zal worden.

Ja, maar dat wisten we al
Ik probeer een oplossing te zoeken die we nog niet wisten, of althans, feiten, feiten waar je niet om hen kunt, desnoods al is het dan alleen maar om het menselijk leed die veroorzaakt wordt om het dierenleed, mischien dat men dan wel na ga gaat denken, want het is toch zo, dat men de mens belangrijker vindt dan het dier?

Zonder meer is het zo dat je in je leven met nare dingen geconfronteerd kan zal worden. Je kan gewoon niet alles veranderen naar de situatie die jij wil.

Nee, ik kan de wereld niet veranderen, maar probeer het wel, desnoods via deze weg, het lijden van de mens door dierlijk leed.
Ik probeer ergens over na te denken, op zoek naar een oplossing of een verbetering, maar beschik namelijk niet over bepaalde cappiciteiten, helaas.

Nee, ik kan de wereld niet veranderen, maar probeer het wel, desnoods via deze weg, het lijden van de mens door dierlijk leed.

Maar ik vind dit niet realistisch meer. Dat lijden doe je jezelf echt aan.

En zeker Dragonfly, die filmpjes gaat kijken waarvan ie weet dat die hem zullen aangrijpen. Dat snap ik nooit, dat mensen dat moedwillig doen.

Ik probeer een oplossing te zoeken die we nog niet wisten

Ik niet snappen: bedoel je een manier om dierlijk leed te bannen door het te gooien op het idee dat mensen daar ziek van kunnen worden?

Zonder meer is het zo dat je in je leven met nare dingen geconfronteerd kan zal worden. Je kan gewoon niet alles veranderen naar de situatie die jij wil.

Dat kan wel. Je kunt je berusten in dat soort situaties. Daar heb je alleen zelf wat aan natuurlijk, maar het is een machtige defensie. En je moet het type persoonlijkheid voor hebben die je ergens in kan laten berusten. Bij Magic Aura heb ik het idee echter niet dat zij dat zou kunnen.

Citaat van: Dr@gonfly op 03 april 2005, 17:17:14

Ik lijd zeker door al het leed wat ik zie. Ik wil niet mijn kop in het zand steken, dus ik aanschouw het wel. Het maakt me ook sterker wel.

Sterker op wat voor 'n manier, vraag ik me af.

De kracht om dingen te willen veranderen.

En zeker Dragonfly, die filmpjes gaat kijken waarvan ie weet dat die hem zullen aangrijpen. Dat snap ik nooit, dat mensen dat moedwillig doen.

Zoals ik zei... ik wil mijn kop niet in het zand steken... ik ben bang dat als ik het leed ga negeren dat ik dan uiteindelijk weer blind wordt.

En mijn persoonlijk lijden is natuurlijk niet erger dan dat andere lijden (mens of dier) lijden. Daarnaast... het geeft mij tenminste een doel in het leven...

Daarnaast... het geeft mij tenminste een doel in het leven...

Zo, nee, dit klinkt als iets positiefs zeg!

En je moet het type persoonlijkheid voor hebben die je ergens in kan laten berusten.

Als je van jezelf weet dat je niet tegen ellende kan (of er heel boos van wordt, agressief, verdrietig en dat voor langere tijd), kun je jezelf aanleren om niet naar bv. PETA-filmpjes te kijken. Je hoeft er niet naar te kijken. Na 1 keer weet je het heus wel.

Niet kijken betekent niet niet negeren!

Je maakt jezelf ziek als je dat niet doet, m.i.
Als je je elk slachtveevervoer en gebraden kippetje aantrekt ... wow, dan heb je geen leven meer.

De kracht om dingen te willen veranderen.

En zijn daar geen andere manieren voor?

Ik vind het een beetje vreemd dat je jezelf moet pijnigen om dingen te willen veranderen. Als je die filmpjes niet meer zou zien, zou je gaan jagen en weer vlees eten ofzo?

Ik niet snappen: bedoel je een manier om dierlijk leed te bannen door het te gooien op het idee dat mensen daar ziek van kunnen worden?

Ja, zoiets..men voelt zich over het algemeen meer betrokken bij de mens als bij het dier.