Als ik de buitenlanders mag geloven, is Nederland het absolute West-Europese culinaire dieptepunt. Nota bene in Maastricht, de culinaire Vaalse berg, werd er me tijdens een projectbespreking toch een portie steen en been geklaagd.
Vooral de lunch moet het ontgelden. Welk volk haalt het zich in z'n hoofd om alleen maar een paar broodjes als middageten te hebben? En moeten we geloven dat die soep-uit-blik en dat kroketje of sausijzenbroodje (of, voor de vegetariërs, een pizzasnack uit de magnetron) luxe is? Als je alleen bent, kun je jezelf zoiets karigs aandoen, maar je gasten toch niet. Uitleggen dat wij in plaats van een uitgebreide lunch 's avonds om 18:00 al uitgebreid warm eten, maakte geen indruk.
Een Duitser, die al zo'n twee jaar in Heerlen werkt, beschreef uitgebreid hoe de Nederlanders koken. Men gaat naar Albert Heijn, neme een groentepakket, vl33s in plastic verpakt - met een zakje marinade, zakje aardappelpuree of Honig macaroni, en een zakje saus. Dit alles ondertussen verkrijgbaar in afgepaste hoeveelheden voor de hele familie. Aanwijzingen nauwkeurig opvolgen en je hebt een verantwoorde, exotische maaltijd. Of je kunt gewoon traditioneel gekookte aardappelen met stukgekookte groente serveren.
Ok, dit is een generalisatie en mede op dit forum kun je zien dat er ook in Nederland 'echt' wordt gekookt. Maar, zeker na een bezoek aan de Albert Heijn, zag ik weinig mogelijkheden te ontkennen dat dit inderdaad de algemene tendens is.
Wat is jouw mening? Is Nederland inderdaad een culinair tranendal?