Boeddhisme en vlees

3. Ik ben boeddhist en heb de conclusie getrokken dat geen vlees eten beter is (dat scheelt per boeddhist namelijk). Zolang ik dus boeddhist ben, zal ik ook geen vlees eten.

Als ik het goed begrepen heb, hoor je als Boeddhist geen andere wezens te doden, maar mag je wel vlees eten. Dat is een beetje raar, maar ook niet zo erg, want zelfs iets doden is toch een grote stap verder dan vlees eten.

Ik vind het wel jammer dat de Dalai Lama vlees eet (verder vind ik het een geweldige man).

Citaat van: nicky_too op 03 oktober 2003, 13:12:59

3. Ik ben boeddhist en heb de conclusie getrokken dat geen vlees eten beter is (dat scheelt per boeddhist namelijk). Zolang ik dus boeddhist ben, zal ik ook geen vlees eten.

Als ik het goed begrepen heb, hoor je als Boeddhist geen andere wezens te doden, maar mag je wel vlees eten. Dat is een beetje raar, maar ook niet zo erg, want zelfs iets doden is toch een grote stap verder dan vlees eten.

Het boeddhisme gaat er van uit dat je niet mag doden, en dus ook geen dode beesten eet. Natuurlijk is dit zoals met veel geloven in de praktijk anders geworden omdat veel mensen wel een plekje in de hemel/uit dit tranendal willen, maar er geen offers voor willen brengen. Dus zijn er zeker in Azie veel vleesetende boeddhisten. Maar in kloosters wordt alleen vegetarisch eten geserveerd, en de meeste monniken eten ook geen vlees. In China is het voldoende om te zeggen "ik eet rein (=boeddhistisch)" om een vegan maaltijd op je bord te krijgen.

Het boeddhisme gaat er van uit dat je niet mag doden, en dus ook geen dode beesten eet. Natuurlijk is dit zoals met veel geloven in de praktijk anders geworden omdat veel mensen wel een plekje in de hemel/uit dit tranendal willen, maar er geen offers voor willen brengen.

De Boeddha zelf at vlees als hij dat op zijn bedelronde aangeboden kreeg. Het verhaal gaat zelfs dat hij overleed aan een voedselvergiftiging door varkensvlees (in andere vertalingen zijn het paddestoelen). Het idee was dat een monnik niks weigert als het hem wordt aangeboden omdat hij zich ook moet onthechten van het idee van een zuiver dieet. De uitzondering is dat een monnik mocht weigeren als het dier speciaal om hem geslacht werd. Zolang het dus zeg maar "restjes" waren mag een monnik het gewoon eten.

In China is deze gewoonte veranderd omdat de monniken daar niet bedelden maar zelf hun voedsel verbouwden, en dus ook zelf hun vlees zouden moeten slachten. Dat kan dan overduidelijk weer niet.

Voor leken hebben in religies altijd al andere regels gegolden dan voor ingewijden.

Het boeddhisme gaat er van uit dat je niet mag doden, en dus ook geen dode beesten eet. Natuurlijk is dit zoals met veel geloven in de praktijk anders geworden omdat veel mensen wel een plekje in de hemel/uit dit tranendal willen, maar er geen offers voor willen brengen.

Ik denk niet dat dat voor de Dalai Lama geldt.

Even wat boeddhisme betreft: Christiaan heeft het heleaal goed.

Wat de Dalai Lama betreft: hij heeft een ziekte waardoor hij niet zonder vlees kan. Hij heeft bepaalde stoffen nodig die alleen in vlees voorkomen. Hij eet dus wel zo min mogelijk vlees, maar moet wel om in leven te blijven.

Sam, er is in het Boeddhisme geen regel te vinden die expliciet vermeldt dat je geen vlees mag eten. Zie Christiaans posting: je mag niet doden, maar als een dier niet speciaal voor jou geslacht is, mag je het eten.

Daarnaast ligt "moeten" en "mogen" in het boeddhisme iets genuanceerder dan in andere religies. Je "mag" en "moet" alleen wat je jezelf oplegt.

Zo heb ik bijv. besloten te leven volgens de lekenbeloftes (die ik nog niet genomen heb, overigens). Daarnaast heb ik dus de conclusie getrokken dat "niet doden" ook betekent "geen dood beest eten". Die conclusie hoef je dus niet te trekken.

groeten,
Nicky

Is het ook niet beter om van 'richtlijn' ipv 'regel' te spreken?

Is het ook niet beter om van 'richtlijn' ipv 'regel' te spreken?

Ja, eigenlijk wel.

groeten,
Nicky

Even wat boeddhisme betreft: Christiaan heeft het heleaal goed.

Klopt, niets op aan te merken

Wat de Dalai Lama betreft: hij heeft een ziekte waardoor hij niet zonder vlees kan. Hij heeft bepaalde stoffen nodig die alleen in vlees voorkomen. Hij eet dus wel zo min mogelijk vlees, maar moet wel om in leven te blijven.

Het wordt wel erg off-topic geloof ik... nieuwe draad?
Ik geloof dit verhaal niet. Als het waar is, dan blijft het raar, omdat hij dan toch echt in de knoop komt met zijn karma. Maar ik heb uberhaupt helemaal geen hoge pet op van de Dalai Lama.

Sam, er is in het Boeddhisme geen regel te vinden die expliciet vermeldt dat je geen vlees mag eten. Zie Christiaans posting: je mag niet doden, maar als een dier niet speciaal voor jou geslacht is, mag je het eten.

Ik heb het niet over regels. Als je boeddhist bent en gelooft in karma, dan zou je wel gek zijn als je vlees zou eten. Dat gaat namelijk niet samen, vlees eten en een goed karma. Als je bijna dood gaat van de honger en je moet leven van wat je krijgt, is het arrogantie om te sterven voor je principes, en ja, dan mag je vlees eten. Maar dat komt in de westerse wereld nauwelijks meer voor.

Daarnaast ligt "moeten" en "mogen" in het boeddhisme iets genuanceerder dan in andere religies. Je "mag" en "moet" alleen wat je jezelf oplegt.

Weet ik, maar als je echt gelooft in het boeddhisme is het allemaal niet zo vrijblijvend als jij schetst. Als je niet goed voor de wereld zorgt, je niet kunt onthechten van dingen, dan bereik je nooit het nirwana. Het is inderdaad maar welke keuzes je zelf maakt en wat jij wilt bereiken.  

Zo heb ik bijv. besloten te leven volgens de lekenbeloftes (die ik nog niet genomen heb, overigens). Daarnaast heb ik dus de conclusie getrokken dat "niet doden" ook betekent "geen dood beest eten". Die conclusie hoef je dus niet te trekken.

Daar ben ik het dus niet mee eens. Als je jezelf alleen als leek beschouwt, OK. Dat doen heel veel boeddhisten in Azie. Vegetarisch eten in de tempel en als er een festival is, en de rest van het jaar eten wat de pot schaft. Maar als je naar het boeddhisme van de monniken kijkt, is het toch allemaal een beetje anders.

Ik vind het moeilijk mezelf boeddhist te noemen. Ik probeer boeddhist te zijn, maar heb grote problemen met onthechting. Ik vind het boeddhisme prachtig, maar tegelijkertijd is het denk ik een van de zwaarste geloven omdat je weinig tot niets af kunt schuiven of uit kunt stellen. Er is geen hogere macht verantwoordelijk voor dingen, er ligt niets vast. Alleen jij bepaalt waar je uitkomt. En dat kan heel zwaar zijn.

Maar ik heb uberhaupt helemaal geen hoge pet op van de Dalai Lama.

Waarom niet?

Het boeddhisme vind ik heel sympathiek, maar het is zo exotisch. Als je wieg hier heeft gestaan. Er zou een Westerse versie moeten zijn.
Dat de Dalai Lama vlees zou moeten eten, is dat slecht karma wat hij gemaakt heeft

Wat de Dalai Lama betreft: hij heeft een ziekte waardoor hij niet zonder vlees kan. Hij heeft bepaalde stoffen nodig die alleen in vlees voorkomen. Hij eet dus wel zo min mogelijk vlees, maar moet wel om in leven te blijven.

Hij kan geen B12 opnemen?  

Het boeddhisme vind ik heel sympathiek, maar het is zo exotisch. Als je wieg hier heeft gestaan. Er zou een Westerse versie moeten zijn.

Is die boeddhisme beweging in NL dan niet wat 'verwesterd' al?

En anders verzin je zelf een religie. En bedenk je wat interessante verhalen met wijze woorden

Hier staat wel iets over de Dalai Lama en vlees http://www.ivu.org/people/writers/lama.html

Zoals beloofd (moest er even voor gaan zitten, hoor!)  

Citaat

Wat de Dalai Lama betreft: hij heeft een ziekte waardoor hij niet zonder vlees kan. Hij heeft bepaalde stoffen nodig die alleen in vlees voorkomen. Hij eet dus wel zo min mogelijk vlees, maar moet wel om in leven te blijven.

Het wordt wel erg off-topic geloof ik... nieuwe draad?
Ik geloof dit verhaal niet. Als het waar is, dan blijft het raar, omdat hij dan toch echt in de knoop komt met zijn karma. Maar ik heb uberhaupt helemaal geen hoge pet op van de Dalai Lama.

Eerlijk gezegd heb ik ook maar hier en daar wat opgepikt. De link van Zusje is wel interessant en dat verhaal hoor ik ook vaker. Dat zou dus best kunnen kloppen. Zeker weten doe ik het helaas niet.

Ik heb het niet over regels. Als je boeddhist bent en gelooft in karma, dan zou je wel gek zijn als je vlees zou eten. Dat gaat namelijk niet samen, vlees eten en een goed karma. Als je bijna dood gaat van de honger en je moet leven van wat je krijgt, is het arrogantie om te sterven voor je principes, en ja, dan mag je vlees eten. Maar dat komt in de westerse wereld nauwelijks meer voor.

In het stukje over de Dalai Lama had je het ook al over karma. Wil je mij eens vertellen wat jij onder karma verstaat?
 

Weet ik, maar als je echt gelooft in het boeddhisme is het allemaal niet zo vrijblijvend als jij schetst. Als je niet goed voor de wereld zorgt, je niet kunt onthechten van dingen, dan bereik je nooit het nirwana. Het is inderdaad maar welke keuzes je zelf maakt en wat jij wilt bereiken.

Hoe kom je daar bij dan?
Het is wel vrijblijvend. Je moet alleen de consequenties onder ogen zien.  

Daar ben ik het dus niet mee eens. Als je jezelf alleen als leek beschouwt, OK. Dat doen heel veel boeddhisten in Azie. Vegetarisch eten in de tempel en als er een festival is, en de rest van het jaar eten wat de pot schaft. Maar als je naar het boeddhisme van de monniken kijkt, is het toch allemaal een beetje anders.

In welk opzicht is alles een beetje anders? Leg eens uit?

Ik vind het moeilijk mezelf boeddhist te noemen. Ik probeer boeddhist te zijn, maar heb grote problemen met onthechting. Ik vind het boeddhisme prachtig, maar tegelijkertijd is het denk ik een van de zwaarste geloven omdat je weinig tot niets af kunt schuiven of uit kunt stellen. Er is geen hogere macht verantwoordelijk voor dingen, er ligt niets vast. Alleen jij bepaalt waar je uitkomt. En dat kan heel zwaar zijn.

Het is maar wat je zwaar vind. Ik heb meer problemen met mijn eigen houding dan met het boeddhisme.
En het feit dat je alles zelf bepaalt (wat ook niet 100% waar is) vond ik een bevrijding. Ik ben Christelijk opgevoed, dan is het Boeddhisme heerlijk.  

groeten,
Nicky

Sam, volgens mij kijk je naar het boeddhisme door de idealistische en door het christendom vermoeide westerse bril die graag een humanistische en rationalistische religie in het boeddhisme ziet. De over milennia gegroeide en in veel verschillende culturen gegroeide werkelijkheid van de boeddhistische praktijk is veelkleuriger dan dat. Tegenwoordig zijn de meest voorkomende stromingen in het boeddisme devotioneel in plaats van gericht op het vormen van inzicht. Dat het niet precies is wat Boeddha predikte is niet zo van belang, het is zelfs niet meer te achterhalen. Wat wel van belang is is dat er een continue overlevering en ontwikkeling van de beoefening van het boeddhisme is die terug te voeren is op de Boeddha. Iedere leraar of meester geeft er zijn eigen draai aan. Dat is ook de reden dat boeddhisme zo succesvol kon worden overgenomen door China en Japan, waar de cultuur en geschiedenis hemelsbreed verschillen van de Indiase.

Maar bovenal gaat het er, als ik het goed begrepen heb, in het boeddhisme niet om om het lijden te stoppen, maar om de gehechtheid aan het lijden te stoppen.

Het Jainisme heeft een veel materialistischer opvatting van karma waarin het doden van een levend wezen er voor zorgt dat er zich karma aan je ziel hecht. Daar gaan monnikken dan ook met een monddoekje voor en een bezempje vegend op pad om te voorkomen dat ze ook maar een insect inslikken of vertrappen. En als uiterste consequentie hongeren ze zich zelf zelfs dood.

Sam, volgens mij kijk je naar het boeddhisme door de idealistische en door het christendom vermoeide westerse bril die graag een humanistische en rationalistische religie in het boeddhisme ziet.

Dat is ook wat ik er van oppik. Heel simpel: ieder mens wil in principe geluk. Anderen helpen leidt tot meer geluk dan dat niet doen. Dat is dus goed voor jezelf en voor iedereen.

Wat betreft de Dalai Lama vraag ik me af of hij al eens met westerse dokters gesproken heeft erover. Hij heeft geloof ik een groot vertrouwen in de Tibetaanse geneeskunst, en die is ook best goed, maar wel heel anders dan de westerse.

Had de Dalai Lama niet veel interesse in westerse dingen?

Kan me herinneren dat er in zo een film een bioscoop werd gebouwd voor een of ander jochie, waarvan ik dacht dat het over de Dalai Lama ging. Maar kan ook iets anders geweest zijn.

Dat was in 7 years in Tibet, en die film is gebaseerd op het autobiografische boek van de hoofdpersoon (die bergbeklimmer dus).

En hij is sowieso breed geinteresseerd. Zo houdt (of hield) hij elk jaar een conferentie met diverse wetenschappers, om gezichtpunten van sociale en exacte wetenschappen en het Boeddhisme te vergelijken. Een daarvan ging over (o.a.) dromen en terwijl ik met dat boek bezig was kreeg ik meteen een heldere droom!

Zie http://www.dimitri.org/index.php?itemid=156

Wat voor mij waarheid is is wat het boeddhisme zegt over begeerte: dat het tot onvrede, ongeluk, lijden leidt. Als alleen iedereen dit ene "dingetje" zichzelf voor zou houden en ernaar leven, zou dit bijna Utopia, wie weet Vegatopia zijn m.i.

Hele interessante thread aan 't worden

Heb ff niet veel tijd, zal vanavond wel uitgebreider antwoorden. Mijn visie op het boeddhisme is voor een groot deel bepaald door mijn ervaringen in China, ben ook afgestudeerd sinologe en heb me heel erg in het oude chinese en indiase boeddhisme verdiept. Dat kan best een eind afstaan van de huidige interpretaties.