Een jaar in een gastgezin

Hallo!

Ik lees al een tijdje mee op dit forum en heb besloten om "mee te gaan doen". Ik moet nog even uitzoeken hoe alles precies werkt. (Ik heb al wel alle regels snel doorgelezen, wat een hoop ) Ik kon geen plek vinden waar je je kan voorstellen dus doe ik dat hier maar: ik ben dus Anna. Ben 19 jaar en nu ruim een half jaar vegetarier. Ik woon nog thuis en dat gaat verder prima. Mijn ouders hebben het "vegetarier worden" leuk opgepakt en zelfs mijn af en toe sceptische vader houd best veel rekening met mij. Ik heb eigenlijk al jaren vraagtekens gezet bij het eten van dode dieren maar op een gegeven moment was daar ineens dat lichtlampje boven mijn hoofd. En vroeg ik me af waarom ik dan geen vegetarier was! Zo gezegd zo gedaan. Ik las hier dat er best veel verschillen zijn tussen vegetariers, de een is "strenger" dan de ander. Ik zelf gebruik helemaal niets waarvoor dieren worden dood gemaakt en neig een beetje naar de veganistische kant. Het eten van zuivel en eieren gaat mij steeds meer tegen staan.

Ik ben net klaar met school en wil wel graag een vervolgstudie gaan doen maar wil er eerst een jaar tussen uit. Vandaar dat ik binnenkort vertrek naar Amerika. Ik ga daar een jaar als au-pair aan de slag. Ik heb hier erg veel zin in maar zit nog wel met een "dilemma"! Op dit moment is mijn dossier onderweg naar de organisatie die zorgt voor de matches tussen een gezin en au-pair. Ik heb in mijn papieren aangegeven dat ik vegetarier ben en graag in een gezin terecht wil komen dat ook vegetarisch eet/leeft. Nou zij degene bij wie ik een intake gesprek had dat er ook gezinnen konden bellen die het niet zijn maar er geen "moeite" mee hebben. Ik zelf zou het wel erg fijn vinden als ik ergens kom waar ze begrijpen wat je wel en niet eet. Maargoed misschien dat ik dan wel een lange tijd op een gezin moet wachten. (Ik las dat er +- 10 miljoen Amerikaanse vegetariers zijn op een bevolking van 280? miljoen. Dat is dus niet zoveel)

Sorry voor dit lange verhaal! Om even tot mijn vraag te komen: wat zou jullie advies zijn? Is het mogelijk om een jaar lang bij vleeseters te zitten zonder dat daar enige conflicten/botsingen uit komen. Misschien weten mensen niet waar ze aan beginnen en gaan ze zich irriteren. Daardoor zou ik me weer schuldig voelen! Hebben jullie hier ervaring mee?? Ik ben benieuwd!

(Ik heb al wel alle regels snel doorgelezen, wat een hoop )

Bravo! Voor mensen zoals jou die alles braaf lezen hebben we al die regels (ach ja, je moet klierende pubers die vleesgrappen maken tegen vegetariers toch ergens op kunnen wijzen) dus niet gemaakt, hé?

Welkom!

Het lijkt mij als die mensen zelf aangeven er geen moeite mee te hebben dat er dat niet snel botsingen van hun kant zullen ontstaan. Zij weten dat ze iemand in huis halen die geen vlees wil eten, dus zullen ze daar echt niet al te moeilijk over gaan doen lijkt mij.
Dus dan hangt het helemaal van jezelf af hoe je reageert op mensen die wel vlees eten, en of je dan bijvoorbeeld wel vlees voor de kinderen van die mensen zou willen bereiden.

En verder: welkom!

Welkom!

Als mensen van tevoren aangeven dat ze er niet moeilijk over zullen doen, ga je een contract aan op die basis. Zouden er problemen komen, zou ik het bureau waar je bij aangesloten bent vragen om te bemiddelen.
Op zich vraag ik me af waarom de mensen moeilijk zouden gaan doen. Je kunt zelf zorgen dat er genoeg alternatieven voor vlees in huis zijn, mochten ze niet zo creatief zijn.

Ik pas zelf op een meisje (van nu 10 jaar) en daar kookte ik eerder ook 1 keer per week voor (ik weet niet of je dat ook moet gaan doen? Want dan zou je in de situatie kunnen komen dat je iets vlezigs moet bereiden en ik weet niet hoe erg je daar tegen bent. Ik zelf heb er niet zo heel veel problemen mee, vooral niet als het verpakt is als een knakworstje of een nugget). Voor haar kookte ik met vlees, voor mij zonder. Sinds anderhalf jaar is dat geen issue meer, ze is namelijk ook vegetarier geworden.

Hallo Anna,

Het lukt goed hoor samen te leven met vleeseters. Ik deed dat 23 jaar lang.
Het is dan wel niet altijd leuk, maar het is niet anders. Nu zijn mijn kinderen uit zich zelf ook gestopt met vlees eten en dat voelt natuurlijk wel goed.
Je moet je zelf ook maar als voorbeeld voor anderen zien.
Succes verder!

(Ik las dat er +- 10 miljoen Amerikaanse vegetariers zijn op een bevolking van 280? miljoen. Dat is dus niet zoveel)

Dat percentage komt wel zo'n beetje overeen met hoe het hier zit met aantal vegetarische zielen (kleine vijf procent, toch?). Ik tel hier 3,6 procenten.

Bedankt voor jullie snelle reacties! Je zou inderdaad denken dat mensen die zeggen er geen probelemen mee te hebben, dat ook zo houden. Maargoed je weet niet hoeveel die mensen weten van vegetariers.

Maar uiteraard zal ik dat eerst bespreken. Ik hoop echt op een gezin dat het wel is, dat lijkt me zoveel makkelijker! Vlees klaar maken voor de kinderen zou niet mijn favoriete bezigheid van de dag zijn. Ik ben niet iemand die het niet aan durft te raken of elke keer een vies gezicht trekt zodra ik vlees zie. Maar ik ga niet voor mijn plezier gehaktballen draaien of een biefstukje bakken.

Zusje: wat leuk dat jouw oppaskind ook vegetarier is geworden. Lijkt me een goed gevoel geven!

V: het lijkt me geweldig als je eigen kinderen helemaal vrijwillig vegetariers zijn geworden! Super.

Zoek Amerikanen die nadenken. Dan zal het wel meevallen. Het zal misschien wel een hele zoektocht worden  

Lovelocker: wat betreft die nadenkende Amerikanen, tjaah je zult er veel oppervlakkige mensen hebben rond lopen. Waar niet? Ik heb ook wat vooroordelen over Amerika. Maar daarom juist wil ik er een keer geweest zijn! Je moest een persoonlijke brief toevoegen aan je dossier en daarin heb ik wel aangegeven dat ik open minded en progressief persoon ben, dus ik neem wel aan dat een gezin dat zich hierdoor aangesproken voelt, mij belt...

Ik zal wel even laten weten als ik een geweldig vegetariers gezin gevonden heb  

Anna, ik heb je draad even een wat meer dekkende titel gegeven.  

Hier kan je je trouwens voorstellen!

Is er (nog) geen vegetarische au-pair organisatie?

Is er (nog) geen vegetarische au-pair organisatie?

Lijkt me iets om te mijden, als het bestond. Vast allemaal van die antroposofische geitenwollensokken die hun kinderen een vrije opvoeding willen geven en de hardste klappen daarvan door een buitenlands wicht willen laten opvangen.

Bedankt Annemieke! Ik las later dat je inderdaad een duidelijke titel moet hebben. Maar ik had het voorstellen en mijn vraag bij elkaar ingepakt! Volgende keer beter  

Ik zal me ook nog even voorstellen op de juiste plek...

Ik wilde nog even melden dat ik sinds een paar dagen een match heb met een familie uit hartje Chigago. Helaas zijn het geen vegetariers. De moeder eet nauwelijks vlees en vis en de vader eet wel bijna elke dag vlees/vis. Ze eten niet elke dag samen dus mag ik gewoon zelf boodschappen doen en koken. En op de dagen dat we wel samen eten houden ze rekening met mij. Ze vinden dat gelukkig geen enkel probleem. De vader zei al: we zullen vast nog interessante gesprekken voeren over het eten van vlees. Toen ze vroegen wat ik wel at, zij ik heel af en toe wat ei en zuivel, maar dan wel biologisch, toen zij ze: oow mooi, met het oog op de baby wil ik ook biologisch eten gaan kopen! (ze verwachten elk moment hun eerste kindje) Gelukkig maar! 12
december vertrek ik naar Chigago! Ik heb er enorm veel zin in!

Chigago schijnt enorm veel meer keus te hebben in vegetarische restaurants en in biologish eten! Ik ben benieuwd! Iemand ooit in Chigago geweest??

De vader zei al: we zullen vast nog interessante gesprekken voeren over het eten van vlees.

Oh oh...

Chigago schijnt enorm veel meer keus te hebben in vegetarische restaurants en in biologish eten! Ik ben benieuwd! Iemand ooit in Chigago geweest??

Zelf nog niet, maar ik heb er goeie dingen over gehoord.

Ik wilde nog even melden dat ik sinds een paar dagen een match heb met een familie uit hartje Chigago. Helaas zijn het geen vegetariers. De moeder eet nauwelijks vlees en vis en de vader eet wel bijna elke dag vlees/vis. Ze eten niet elke dag samen dus mag ik gewoon zelf boodschappen doen en koken. En op de dagen dat we wel samen eten houden ze rekening met mij. Ze vinden dat gelukkig geen enkel probleem. De vader zei al: we zullen vast nog interessante gesprekken voeren over het eten van vlees. Toen ze vroegen wat ik wel at, zij ik heel af en toe wat ei en zuivel, maar dan wel biologisch, toen zij ze: oow mooi, met het oog op de baby wil ik ook biologisch eten gaan kopen! (ze verwachten elk moment hun eerste kindje) Gelukkig maar! 12
december vertrek ik naar Chigago! Ik heb er enorm veel zin in!

Chigago schijnt enorm veel meer keus te hebben in vegetarische restaurants en in biologish eten! Ik ben benieuwd! Iemand ooit in Chigago geweest??

Chicago 1980
In chicago staan de beruchtste slachterijen ter wereld met hun enorme “stockyards”(uitgestrekte veegebieden, door omheiningen verdeeld in hokken). In deze gruwelijke abattoirs worden per uur 1000 varkens gedood en verwerkt. Een geschoolde slachter behandelt er 250 runderen per uur. Per jaar worden er 127 miljoen dieren verwerk tot circa 9 miljard kilo vlees. Daarom valt het niet te verwonderen, dat in deze stad de misdaad zo welig tiert en moord op mensen er veelvuldig plaatsvindt.  Mevrouw Besant schreef hier zelfs nog over.

 
Anna vroeg niet naar hoe het staat met de slachterijen in Chicago maar met de veggie restaurants. Detail.

Het is nu 2005.

Het is nu 2005.

Daar heb je natuurlijk wel gelijk in, tijden veranderen en misschien zijn er daarom wel heel veel anti-bewegingen en vegetarisch restaurants te vinden?

Maar chigago stond er om bekend dat er de  beruchtste slachterijen ter wereld stonden/staan, en dat er vandaag de dag misschien nog wel meer dieren worden gedood dan toen?

ze schreef:Iemand ooit in Chigago geweest??
van daar mijn reactie.

ze schreef:Iemand ooit in Chigago geweest??
van daar mijn reactie.

Ben je er geweest dan?