Die vraag had ik wel verwacht, maar ik verwachtte ook wel een beetje dat men mij wel begreep wat ik bedoelde om zo geen ellenlange verhaal te moeten ophangen.
Het is nu eenmaal in een gezin even anders dan dat je kinderen hebt. Het is een heel geregel steeds weer iedere dag.
Voorbeeld,woensdag als ik thuis kom moet ik snel eten want mijn oudste moet volleyballen en die breng ik dan weg. Op dat moment dat ik thuis kom moet mijn vriendin de jongste halen van volleybal per fiets en heeft de vissticks (je weet wel van die staafjes) in de pan gelegd en vraagt aan mij of ik het in de gaten wil houden. Als mijn jongste dochter dan thuis komt kan ze gaan eten.
(en dit is dan alleen de woensdag)
Overigens kan het ook wel eens een kaassoufle zijn of iets vegetarisch.
Dat met een visstick komt dan 1 keer in de drie of vier weken voor ongeveer.
Mijn vriendin zorgt er ook voor dat mijn eten klaar is als ik thuis kom.
Maar ze weten wel dat daar mijn grens ligt.
Plakjes vlees zou ik nooit op een boterham voor de kinderen doen.
Ook een gehaktbal, filet of kip zal ik niet in de pan gooien.
Gelukkig wordt er weinig vlees gegeten, steeds vaker (maar nog te weinig) komen er ook vegetarische burgers of tahoe op tafel, soms ook vegetarisch gehakt.
Het vlees wat er nog gegeten wordt noem ik gemakshalve kindervlees. Vissticks, gehaktballetje, nuggets, knakworstje. Niet echt herkenbaar meer als vlees.
Natuurlijk heb je gelijk dat vistick ook vlees is.
Iets meer dan twee jaar geleden heb ik meegedaan aan een actie bij een kippenslachtbedrijf.
Ik zag toen al die vrachtwagens met kippen de fabriek in rijden en even later weer leeg uitkomen, ik zie het nog voor mij. Een dag later toen wij aan tafel gingen at de rest van het gezin kip bij de groente. Ik ben toen van tafel gelopen en wij hebben toen best ruzie hierover gehad.
Ik hoop dat het zo iets duidelijker is.