Vegetariėr of carnifoob?

Leuke draad, ik zat net te denken er een te starten met als onderwerp zoiets van: stoor jij je ook zo in bepaalde situatie waar vlees in het spel is. Dat past hier wel bij.


Ik vind een flinke hoeveelheid afkeer van vlees nog geen teken van 'carnifobie'. Maar wanneer je daar wel van zou kunnen spreken heb ik niet echt een idee van.  

Ik zelf maak geen uitzonderingen en eet dus niet af en toe een bitterballetje ofzo. Sinds ik op de verpakking van de kerrie cupasoup zag dat die niet vegetarisch is zoek ik bij elke soep eerst uit of die echt vegetarisch is.

Met barbecueėn doe ik ook niet mee met het ‘vleesrooster’, ik bereid het op een wegwerpbarbequetje of doe het desnoods in aluminiumfolie. Het liefst ga ik niet barbecueėn, maar het is toch wel goed voor het sociale gebeuren, dus tja…

Vlees aanraken doe ik niet, misschien wel een keer omdraaien in de pan omdat m’n ouders vrijwel altijd voor mij koken. Mijn vegaburger in de vleespan is voor mij uit den boze.

Naar vlees kijken vind ik ook niet echt plezierig, maar dat heeft niet tot gevolg dat ik alleen naar vegetarische restaurants ga. Wat ik wel heel naar vind is als er iemand tegenover me aan tafel zit en een kippenbout of zo af zit te kluiven. Dat heb ik thuis wel eens. Die geluiden, dat kleffe gedoe en uiteindelijk die verzameling botjes op de rand van het bord, het komt bij mij nogal barbaars over. Tijdens zo’n moment kijk ik dus wel de andere kant op.

Vlees ruiken vind ik ook niet prettig, maar zo lang het niet al te lang duurt kan ik er wel mee leven. Op een vlees- of visafdeling vind ik het toch wel vervelend, maar het weerhoudt me niet er naartoe te gaan.

Wat betreft vlees in de media: als ik vlees in een folder zie kijk ik meteen verder maar ik krijg er geen rillingen van. Woorden doen me in dit geval niks.

Ik vind het trouwens best lastig als je mensen moet uitleggen waarom je bijvoorbeeld geen gebruik wilt maken van een vleespan of vleesrooster (BBQ). Het niet eten van vlees alleen al kunnen sommigen al moeilijk begrijpen, maar bij zaken zoals hierboven is dat nog erger. Het komt volgens mij nogal vlug over als extreem. Maar ja, ik doe waar ik me goed bij voel en niet waar ik me niet goed bij voel, daar heb ik het ontvangen van verontwaardiging wel voor over.

Overigens, aangenaam kennis te maken.  

Ik vind het trouwens best lastig als je mensen moet uitleggen waarom je bijvoorbeeld geen gebruik wilt maken van een vleespan of vleesrooster (BBQ).

Allereerst: welkom Thijs! (ik zie meteen Thijs Römer voor me )

Ik begin altijd over gebruikte tampons als mensen mij vragen waarom ik geen spul wil eten waar vlees/vis aan heeft gezeten. Stel nou dat een gebruikte tampon in iemands koffie stopt en hem er weer uithaalt. Vindt die persoon de koffie dan nog appetijtelijk? Nee, want er heeft menstruatiebloed enzo in gezeten en dat vindt die persoon vies. Eigenlijk is het geen goede vergelijking, maar het is wel een manier om aan te geven dat je het vies vindt als er een lijk in je eten heeft gezeten.

Ieuw, Daphne! Smerig!!

Maar je hebt wel gelijk, bloed is bloed...

Alleen... Ieuw!!

Wil iemand even wat reukzout halen voor Aiko?

 

ik twijfel tussen  :O en :pukey:

Ik begin altijd over gebruikte tampons als mensen mij vragen waarom ik geen spul wil eten waar vlees/vis aan heeft gezeten. Stel nou dat een gebruikte tampon in iemands koffie stopt en hem er weer uithaalt. Vindt die persoon de koffie dan nog appetijtelijk? Nee, want er heeft menstruatiebloed enzo in gezeten en dat vindt die persoon vies. Eigenlijk is het geen goede vergelijking, maar het is wel een manier om aan te geven dat je het vies vindt als er een lijk in je eten heeft gezeten.

Het is in ieder geval wel duidelijk

Gebruikte tampons, dat is een goede, die zal ik eens een keer gebruiken. Voorgaande zin is nogal vatbaar voor een verkeerde interpretatie. Ik bedoel uiteraard tijdens een poging mijn gedrag te verklaren aan iemand.  

Ik ben wel eens begonnen over kannibalisme, maar daar wordt mijn punt meestal ook niet echt duidelijker van. Het verschil tussen mens en (ander) dier is bij vele helaas onvoorstelbaar groot.

- vlees zien (sluit je de ogen als je in de supermarkt langs de vleesafdeling loopt, eet je alleen maar in vegetarische restaurants)

Na een winkelstelling omver te hebben gelopen ben ik daar maar mee gestopt.

Neeeee, dat vind ik toch meer aanstellerig, dat je geeneens vlees meer kunt zien. Dan wordt lunchen met je collega's ook al een crime.

Mijn grens is vlees voor een ander klaarmaken, dat zou ik dus nooit doen. Maar wat anderen ermee doen is hun keuze.

Leuke vragen!

Ik ben denk ik een gematigde vegetarier of liever gezegd een pescatarier ( schrijf ik dat nou goed?!). Zeg maar 5 dagen in de week vegetarisch en 2 dagen iets van vis.

Vlees eten doe ik echt niet. Dus ook geen bitterballetje tussendoor, dan wacht ik wel op de kaassoufleetjes.
Maar ik ben aan de andere kant ook weer niet zo heel streng.
Wat ik dus wel eens heb gehad is dat ik een bamihapje zat te eten en dat ik ineens hele kleine stukjes vlees zag zitten (achteraf gezien ook wel logisch, maar ja ik had er gewoon niet zo over nagedacht). Die heb ik toen maar snel opgegeten.
Volgende keer eet ik dus geen bamihapje meer. Dan neem ik wel een kaassoufleetje of een groentekroket. of gewoon een patatje.

Wat ik ook soms lekker vindt is huzarensalade op brood. Dat had ik dus van de week een keertje gekocht, expres geen rundvleessalade gekocht, maar ik was blijkbaar toch een beetje naief ( of misschien had mijn lust naar huzarensalade de overhand) maar ik zag later dat er stukjes ham ofzo door heen zwommen. Ik heb het bakje wel opgegeten en ik zal het misschien best nog eens kopen, maar voorlopig dus even niet meer ( ik zin nog op een vervanging, misschien iets van aardappelsalade of zelf eens salade maken)

Soep met alleen kippenbouillon ( van een blokje) eet ik wel, maar soep met echt kippenpoten erin en vlees, dat eet ik niet meer.

- vlees aanraken: doe ik bijna dagelijks, want vriendje lief eet vlees. En dan bak ik dan voor hem... moet zeggen dat het soms wel lastig is want ik kan en wil dan niet een stukje proeven tijdens het koken om na te gaan of het wel lekker gekruid is ofzo...

- vlees zien: ja, ik zie het liggen in de super en ik vind het niet lekker !! dat is dus erger geworden bij mij, vroeger kon ik echt nog wel eens trek krijgen in een stukkie vlees ( vooral speklappies en van die droge worsten), nu trekt vlees me steeds minder....
wij eten trouwens in gewone restaurants ( ik kijk wel van te voren of ze wat vegetarisch hebben) en stoor me niet aan vleeseters. verbaas me er trouwens wel eens over (in supermarkt dat mensen zo ontzettend veel vlees kopen). Heel soms ga ik wel eens naar een vegetarisch restaurantje.

-vlees ruiken: de braadlucht vind ik soms nog best lekker ruiken eigenlijk... maar dat slaat al snel om in " BAH" vooral als ikhet ergens anders ruik, bijv buiten bij de shoarmaboer ofzo.

- vlees in de media > daar erger ik me inderdaad nogal aan !! vooral aan foto's of aan reklame die je er toe aan willen zetten meer vlees te gaan eten.

Groetjes !

hmm ok even op een rijtje... ik zou mezelf niet echt carnifoob noemen in tegendeel zelfs..

Vlees eten:
nee dat doe ik dus niet, en ook geen soep en dergelijke. Al moet ik idd wel toegeven dat ik als ik bij bijv. mijn oma ben en ze voor mij speciaal cup en soup gehaald heeft ik het dus ook niet over mijn hart kan krijgenom te zeggen, die eet ik niet. De oplossing is dus meestal dat ik zelf maar iets meeneem maar bij mensen die al hun best voor me doen ga ik niet lopen zeuren.. (tenzij ze me vlees als vega proberen aan te smeren off course). Op de bbq thuis hebben we een apart lijn hoekje waar mijn spullen gebakken worden. (altijd op aluminiumfolie dus) en als ik ergens anders ga bbqen doe ik dat dus ook. In een pan bakken vind ik een no go..

vlees aanraken:
ik moet wel whahaha. De enige eis die mijn moeder stelde was dat ik ook hun eten zou blijven maken. en dus ja ook vlees Ik kruid het dus en gooi het op de grillplaat. Al moet ik bekennen dat ik t ds niet snijd ofzo.. mama legt t klaar en maak het dus wel. maar alleen de dinen die ik ken. Als mijn ouders bij mij en mijn vriend komen eten (even voor de duidelijkheid ik woon half thuis en half samen) maak ik wel vlees voor mijn ouders en vriend, maar als ik iets lekkers vega 9geen -maaltid)aardappel -groente-vlees) gevonden heb kan het ook zijn dat ik ze zoiets voorschotel. ls ik zelf over de inkoop ga zoals bij mijn vriend thuis koop ik alleen biologisch. Maar gelukkig eet hij ook vaak genoeg vega mee Wel was ik altijd mijn handen echt supergoed na het klaarmaken van vlees want wil echt niet per ongeluk het binnen krijgen als ik later bijv een sausje ofzo proef. En boterhammen met vleeswaren smeren enzo idem.. als ik dan daarna maar wel mijn handjes mag wassen

 

- vlees aanraken: doe ik bijna dagelijks, want vriendje lief eet vlees. En dan bak ik dan voor hem... moet zeggen dat het soms wel lastig is want ik kan en wil dan niet een stukje proeven tijdens het koken om na te gaan of het wel lekker gekruid is ofzo...

daar heb ik dus ook wel last van.. want hoewel mijn prncipes roepen doe het niet vind ik het gek genoeg soms nog heerlijk ruiken, bepaalde dingen waarvan ik dan vind dat ze echt niet te vervangen zijn. (zoals spekjes en rookworst, die vegadingen daarvan vind ik toch niet teveel niet)

vlees zien:
gen vlees zien is dus onmogelijk.. zeker aangezien ik hoe stom dan ook.. op de voorverpakte vleesafdeling bij de appie werk.. sommige zullen dit misschien stom vinden. Maar toen ik daar kwam is dat natuurlijk niet meteen t geval geweest. Ik werkte op de houdbare afdelinge en ben toen via via naar de koelvers afdeling gegaan. daar stond ik op de zuivelafdeling totdat ik een blessure aan mijn arm en rug kreeg waardoor ik niet meer in staat was die zware kratten en dozen te tillen. dus de enige optie was tijdelijk switchen... en ach ja nu is het tijdelijke wel een beetje eraf maar goed.. eigenlijk vind ik t niet erg. Al doe ik wel geen afboekingen meer.. ik kan er nachts niet van slapen als ik zie hoeveel vlees er weggegooit wordt en vind ook dat het een belachelijke principe zou zijn als ik het zou weigeren om te vullen.. dan vult een collega van me het.. als ik zo principieel zou moeten zijn dan zou ik ergens anders moeten gaan werken.

vlees ruiken
zie vlees aanraken

vlees in de media
ik erger me er wel aan.. nu 3 kippen halen 1 betalen.. ziek wordt ik ervan, zeker omdat ik weet hoeveel er nog weg gegooid wordt. net als de Bob de bouwer smeerworst en de beertjes worst. het is alleen maar lekker door de verpakking voor kindjes. bah! maar verder ach ik zie en hor t vaak geoeg buiten reclame doet t me niks.

leven en laten leven en wat u niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet. Zijn naar mijn mening hier op zijn plek. de laatste omdat ik ook niet wil dat anderen mij ets opdringen dus waarom zou ik het een ander verplichten??

Ik heb net een betere vergelijking gevonden voor het niet smakelijk vinden van eten waar vlees/vis in heeft gezeten: een vlieg in je eten! Of een ander insect natuurlijk. Mensen sturen altijd hun eten terug als ze zoiets in hun eten vinden, terwijl het wel eetbaar is. In sommige landen zijn insecten zelfs lekkernijen Volgens mij komt dit ook minder aanvallend over dan een gebruikte tampon

Ik wordt er trouwens ook misselijk van als ik zie hoe goedkoop vlees is, vooral in de aanbieding

Ik begin altijd over gebruikte tampons als mensen mij vragen waarom ik geen spul wil eten waar vlees/vis aan heeft gezeten.
...
 Eigenlijk is het geen goede vergelijking, maar het is wel een manier om aan te geven dat je het vies vindt als er een lijk in je eten heeft gezeten.

Het is zo'n vergelijking waarvan zelf ik als vegetariėr zou denken: "Krijgen we dat?! *zucht*, weer zo iemand die met zo schokkend mogelijk maar onterechte vergelijkingen anderen van iets probeert te overtuigen."
Het is in ieder geval iets dat bij mij eerder een averechts effect heeft.  Waarom zou je een vergelijking gebruiken waarvan je zelf aangeeft dat ze niet goed is?, het tast je eigen geloofwaardigheid aan.

Als het niet volstaat om te zeggen dat je de gedachte dat je voedsel in aanraking is geweest met een stuk van een kadaver / dierenlijk (wat dus een feit is) verschrikkelijk onsmakelijk vind dan zal je ook met het 'tamponargument' geen begrip krijgen van anderen, laat staan dat ze zich zullen kunnen inleven in jouw gevoel.

Ik heb het maar één keer moeten zeggen en ze trokken alleen een vies gezicht. Ik maak wel vaker vieze grapjes, dus ze zijn het gewend

Wat ik eerst niet had en nu wel, is dat ik misselijk wordt van zo'n grillkast op de markt waar kippen rondjes in draaien. :pukey:

Join the club!

Ik heb moeite met het ruiken van vlees. Ik ben nog maar een aantal maanden vegetarier en ik heb de smaak van vlees altijd heerlijk gevonden. Als ik vlees ruik ben ik altijd geneigd mn principes te vergeten.

Datzelfde heb ik eigenlijk ook met zien. De manier hoe vlees eet door zn structuur, is uniek en moet ik ook soms aan denken. Dit in combinatie met een omgeving waar geen vegetariers rondlopen, is best wel zwaar, maar dat even terzijde.

Ik heb best vaak dat als iemand vraagt, wat vind je nou écht heel erg lekker om te eten, dat ik dan meteen denk aan iets van vlees.

Die vlees-eetpromotie vind ik ook echt verschrikkelijk, met nog blije melodietjes eronder ook ('kip het meest veelzijdige stukje vlees, kip!' bijvoorbeeld). Als ik naar topsporters kijk op tv en weten een medaille binnen te slepen, denk ik de laatste tijd 'Deze prestatie werd mede mogelijk gemaakt door de dood van verschillende dieren', want uit vlees zullen die sporters wel veel eiwitten halen.

Ik heb geen vleesfobie, ik heb meer de fobie dat ik door mn gedachten, mijn respect voor een vlees-etend persoon wegneem. En vele daarvan zijn mij dierbaar.

Ik heb geen vleesfobie, ik heb meer de fobie dat ik door mn gedachten, mijn respect voor een vlees-etend persoon wegneem. En vele daarvan zijn mij dierbaar.

Die fobie lijkt mij niet op z'n plaats. Ik denk dat de meeste vegetariers hier net zo veel respect hebben voor niet vegetariers als voor vegetariers. Een andere eetkeuze maakt ze niet minder mens. Zo zijn er bijv. ook mensen die vlees of vis eten, maar veel beter met het milieu omgaan of zich veel inzetten voor anderen.

Als ik naar topsporters kijk op tv en weten een medaille binnen te slepen, denk ik de laatste tijd 'Deze prestatie werd mede mogelijk gemaakt door de dood van verschillende dieren', want uit vlees zullen die sporters wel veel eiwitten halen.

Ik had gehoord dat topsporters weinig vlees eten, omdat het ongezond is voor je lijf. Maar ik weet niet zeker of het algemeen is.

Die fobie lijkt mij niet op z'n plaats. Ik denk dat de meeste vegetariers hier net zo veel respect hebben voor niet vegetariers als voor vegetariers. Een andere eetkeuze maakt ze niet minder mens.

Dat is ook het punt, vlees-eters kunnen echt helden zijn. Maar tegelijkertijd het dierenleed gewoon negeren, dat matcht zo slecht.

Ik had gehoord dat topsporters weinig vlees eten, omdat het ongezond is voor je lijf. Maar ik weet niet zeker of het algemeen is.

Ik weet het ook niet zeker, maar veel vegetariėrs zitten er in ieder geval niet tussen.

Ik moet toegeven, ik overdrijf het allemaal wel ontzettend, maar ik doe ook zo ongelofelijk veel moeite op het moment me staande te houden in mn omgeving. En misschien is het wel jaloezie, waarom zij wel lekker, gemakkelijk en vooral algemeen geaccepteerd vlees eten en ik niet...? Maar het doet sowieso wel pijn hoor, als mensen die je dierbaar zijn je niet (willen) begrijpen op zo'n punt wat zo belangrijk voor je is.

Ik ben trouwens niet zo depressief als ik klink hier in dit topic hoor Maar er zijn gewoon dingen rond het vegetarier zijn die mn stemming niet positief beinvloeden.