Omdat hypocriet betekent dat je iets doet wat je eigenlijk niet meent. Terwijl ik uit de grond van mijn hart achter mijn eigen vegetariër-zijn sta, en ik zelf ook nooit iets zal doen wat in tegenspraak is met de normen en waarden die ik mezelf heb opgelegd. En dat gaat dus puur en alleen over mijn eigen handelen, en niet over het handelen van diegene van wie ik toevallig houd.
En als dat wel zo zou zijn dan zou dus in jullie optiek iedere vegetariër of veganist die iets (vriendschap, liefde, genegenheid, whatever) voelt voor een niet-veggie/vega hypocriet zijn.
Of je zou kunnen zeggen dat X een ander (Y) hypocriet noemt omdat deze op iets doet/zegt wat bij X (en dus hoe geprojecteerd op hoe Y er zelf over denkt) een valse indruk wekt. Wanneer mensen oordelen doen ze dat toch vanuit hun eigen belevingswereld, uitgaande van hun eigen set van normen en waarden (ethiek)? Geloof jij dat we ons hier werkelijk volledig aan kunnen onttrekken?
Maar wat zelfs hypocriet is volgens jouw uitgangspunt / interpretatie van de definitie is het veroordelen van anderen met betrekking tot iets waar je je zelf (soms ook nog in grotere mate) ook 'schuldig' aan maakt. Voorbeeld: een vleeseter die een vegetariër of veganist een hypocriet noemt omdat hij of zij wèl planten eet.
En dat wil er bij mij gewoon niet in, dus daarom wens ik niet voor hypocriet uitgescholden te worden. Zeker niet als de mensen die dat roepen zelf ook niet zo perfect zijn in mijn ogen.
Ik snap wat je bedoelt maar ik vind dat je perfectie nooit als uitgangspunt kunt nemen; dit staat ook wel bekend als de drogreden 'Perfect Solution Fallacy".
Waar we het wel over eens zullen zijn is dat het weinig productief zal zijn (vaak eerder contradproductief) in een discussie om iemand anders hypocriet te noemen, vooral ook om de redenen die je zelf aangeeft.