Veel vegetariërs om mij heen eten weer vlees

Ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat je dat niet mist als vegetariër.

In welke jaar was jij vegetarier?

Niet wil, oké, maar elke keer dat je op een menukaart kijkt en daar staat één gerecht voor de vega's (kaassoufflé)

Nogmaals... in welk jaar was jij vegetarier??

Nooit eens een varkentje dat je beleefd komt bedanken voor het feit dat jij één van de grootste geneugten des levens hebt opgegeven voor hem.

Ja eten is inderdaad geweldig. Maar daar heb ik geen dood varkentje voor nodig.
Ik dacht dat jij trouwens geweldig vega kon koken?

In welke jaar was jij vegetarier?

Van medio 1997 tot ongeveer anderhalf jaar later.
Volgens mij zijn er sindsdien geen wereldschokkende veranderingen in het voedselaanbod van supermarkten geweest - nou ja, ze hebben meer soorten vlees.

Nogmaals... in welk jaar was jij vegetarier??

In welk jaar ben je voor het laatst naar een normaal restaurant geweest?

Ik dacht dat jij trouwens geweldig vega kon koken?

Yup. En ik kan nog véél meer lekkers maken met vlees en vis. Hoezo?

Ik ken niet zo veel vegetariers in mijn directe leefomgeving,maar volgens mij zijn ze het allemaal nog.

Bijna alle vega's die ik in mijn eerste jaar kende zijn weer vlees of minstens vis gaan eten. Ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat je dat niet mist als vegetariër.

Je kunt je ook niet voorstellen dat iemand iets wel mist maar andere dingen belangrijker vindt?

Niet wil, oké, maar elke keer dat je op een menukaart kijkt en daar staat één gerecht voor de vega's (kaassoufflé) terwijl de vleeseters wel lekkere dingen krijgen wordt je keihard gestraft voor jouw morele beslissing.

Keihard gestraft? Kennelijk is dit voor jezelf zo, niet voor iedereen. Waarom zou je überhaupt vaak naar (gewone) restaurants gaan als je daar slechts weinig waarde aan hecht?

Nooit eens een varkentje dat je beleefd komt bedanken voor het feit dat jij één van de grootste geneugten des levens hebt opgegeven voor hem.

Één van de grootste geneugten des levens? Hehe, nogal begrijpelijk dat je in dat geval van het vegetarisme bent afgestapt. Maar nogmaals niet iedereen hecht zoveel waarde aan "lekker eten". Bovendien, zoals gezegd, vegetarisch eten kan voor anderen geen enkel gemis zijn, eerder een verrijking omdat ze meer dingen uit gaan proberen. Nu moet ik toegeven dat het veganisme me wel "beperkt "heeft in de zin dat ik bepaalde dingen mis qua eten, maar in de periode dat ik vegetariër was heb ik nooit maar dan ook nooit iets gemist. Nu walg ik zelfs van de geur of aanblik van vlees (inclusief vis dus).

Gezeik van iedereen die je tegenkomt.

Tja, dat hangt er vooral vanaf met wie je maken hebt/krijgt en hoe je ermee omgaat. Je hoeft je niet overal iets van aan te trekken denk ik dan, hoewel ik heel goed weet/begrijp hoe vervelend dit kan zijn.

Het heeft volgens mij heel simpel met de motivatie te maken. Als je het doet, omdat het leuk staat of zo, trendy, uitsluitend uit gezondheidsoverwegingen e.d. is dat een ander verhaal als dat je het je zwaar aantrekt wat in de bio-industrie gebeurt.
Ik heb nooit het gevoel gehad, iets te missen Bart - misschien in het begin af en toe - maar ik ben nooit "streng" geweest. D.w.z.: ik let niet op E-nummers en eet (kleine hoeveelheden) gewone kaas e.d. Denk - in mijn geval - wel maakt dat ik nu al weer ong. 28 jaar lang een ontspannen vegetariër ben.

Citaat

Ik dacht dat jij trouwens geweldig vega kon koken?

Yup. En ik kan nog véél meer lekkers maken met vlees en vis. Hoezo?

Omdat het nu net lijkt alsof je vindt alsof vegetarisch koken en eten een straf is.

Ik denk dat het ook afhangt van de mensen waar je mee omgaat.

Voor mij geldt dat niet. Mijn gezin telt 4 personen. Drie eten vlees en ik ben vegetariër. Alhoewel ik vroeger wel vlees lustte, heb ik nu een totale afkeer van vlees. ( reuk en het bloederig uitzicht) Ik vermijd het gewoon om in een ander zijn bord te kijken.

Mijn motivatie rust niet op persoonlijke gezondheidsredenen, maar omdat ik geen deel wil uitmaken (door het eten ervan) van het leed van dieren.

Ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat je dat niet mist als vegetariër. Niet wil, oké, maar elke keer dat je op een menukaart kijkt en daar staat één gerecht voor de vega's (kaassoufflé) terwijl de vleeseters wel lekkere dingen krijgen wordt je keihard gestraft voor jouw morele beslissing. Nooit eens een varkentje dat je beleefd komt bedanken voor het feit dat jij één van de grootste geneugten des levens hebt opgegeven voor hem. Gezeik van iedereen die je tegenkomt.

Zo zit dat voor mij:

• Ik mis niets als vegetariër; ik ben heel tevreden over wat ik eet.
• Ik kom in zulke restaurants niet binnen. Als iemand met me wil gaan eten, verwacht ik lekker eten en een voldoende aanbod; anders kom ik er mijn bed niet voor uit.
• Ik verwacht helemaal niet om bedankt te worden.
• Ik pik het niet dat men tegen mij zeikt.

Komaan, zo moeilijk kan het nu niet zijn om je dat te kunnen voorstellen ;)

Quote:
CJ: Voor mij geldt dat niet. Mijn gezin telt 4 personen. Drie eten vlees en ik ben vegetariër. Alhoewel ik vroeger wel vlees lustte, heb ik nu een totale afkeer van vlees. ( reuk en het bloederig uitzicht) Ik vermijd het gewoon om in een ander zijn bord te kijken.

Mijn motivatie rust niet op persoonlijke gezondheidsredenen, maar omdat ik geen deel wil uitmaken (door het eten ervan) van het leed van dieren.
 
 Dat lijkt me een vrij uitzonderlijke situatie. Ik kijk ook over het bord heen als ik bij vleeseters te gast ben, maar liever zit ik er niet bij aan. Gelukkig eten de meeste vrienden en kennissen vegetarisch.  

Als ik al de verschillen moet gaan opsommen die ik heb met mijn huisgenoten, dan zou ik nog een tijdje zoet zijn.
Het belangrijkste is denk ik dat je respect kan opbrengen voor een ander zijn overtuiging.

Zoals ik eerder al zei, ik kan me niet voorstellen dat ik ooit weer vlees ga eten. Getver! Dan zou ik een dood dier opeten. Da's toch niet normaal?! (Het is helaas wel de norm, maar ik vind het niet normaal.)

Verder, met restaurants hoeft het helemaal geen probleem te zijn. Ik ken een aantal restaurants waar ik lekker kan eten. Bijvoorbeeld een wokrestaurant, daar kun je zelf de ingrediënten en de saus kiezen. En de chinees, daar hebben ze hele lekker Tofu met groenten, en heldere paddenstoelensoep. Verder is het pannenkoekenhuis vega, en bij de Japanner kun je ook voortreffelijk vega eten, en als je het vraagt kunnen ze er ook makkelijk iets vegans van maken. (Ik ben vegan maar met uit eten hou ik me soms bij vega, om anderen het niet te lastig te maken. Ik kijk wel eerst of er iets vegans is.)
Ik voel mij absoluut niet gestraft, en ik heb dan ook geen bedankjes van varkentjes nodig. Ik weet zelf dat ik iets goeds doe, daar heb ik geen anderen voor nodig.
En gelukkig reageert bijna iedereen positief op mijn keuze. En zo niet, dan niet. Ik heb ook geen zin om discussies aan te gaan.
Dusss... Ik ben een happy vegan, en ik zal never teruggaan naar het vleeseterschap.

Hoi Piek,

ik ben vanaf mijn 14e vegetarier en ben nu 19 jaar. Sinds een maand of twee denk ik er weer over om vis te gaan eten. In eerste instantie omdat ik het totaal NIET zielig vind om vis te eten: het walgelijke gevoel wat ik krijg bij een biefstuk, krijg ik niet bij een broodje haring, zeg maar. Daarnaast omdat het gezond voor je is om af en toe vis te eten en ook omdat het inderdaad gemakkelijker is met etentjes e.d. Ik heb de laatste tijd wel eens vis gegeten, nl. gerookte zalm, tonijsalade en vissticks, en dat bevalt mij eerlijk gezegd erg goed. Dat wil nog niet zeggen dat ik nu elke dag vis ga lopen eten, maar af & toe. Ik ken trouwens maar heel weinig vis, net zoals ik maar heel weinig soorten vlees ken, echt raar is dat! Veel mensen hier op Vegatopia zullen het eten van vis niet vinden passen bij een vegetarisch eetpatroon en zullen degenen die vis gaan eten zien, zoals jij de mensen om jou heen ziet die weer vlees gaan eten. Ik wil overigens nog even zeggen dat ik mijzelf NOOIT vlees zie eten: voor mij is er een erg groot verschil tussen vlees en vis.
Tot slot nog even dit: bij Shakies (op grote stations) verkopen ze nu ook biologische zalm en in de grotere natuurlijkwinkels (bijv. op de Weteringschans in A'dam) verkopen ze vis die dier- en mensvriendelijk gekweekt is. Wellicht is dat iets voor jou?

Vorig jaar op vakantie had ik 1 échte medevegetariër  leren kennen. Dit jaar zie ik haar daar toevallig terug en nu eet ze weer vis...    terwijl ze vorig jaar in de gaten hield of ik wel dan niet kroepoek at!

Ik heb twee vegetariërs terug zien vallen in oude vleeseet-gewoontes. In beide gevallen kon je het van verre zien aankomen. Eén geval van een beïnvloedbaar persoon met omnivore huisgenoten, en één geval van iemand uit Wales (en dat moet al genoeg zeggen).

Ik zie mezelf niet weer vlees gaan eten. Ik mis het eigenlijk ook niet, zolang ik maar regelmatig een vleesvervanger eet (misschien toch een psychisch ietsje?). MAAR... ik vind vlees vaak wel lekker ruiken, dan ga ik boven de pan met gebakken spekjes hangen en adem eens flink die lucht in. Meer hoef ik niet, ik sta niet te dubben of ik eens onopvallend iets in mijn mond zal steken.

Mijn huisgenoten zijn nu zo ver dat ze er niet meer over zeuren. Eerder misten ze vlees als ik kookte (toen aten we nog vaak samen) maar als iemand nu met mij wil eten doen ze hun best een vegetarische maaltijd op tafel te zetten. Ik betrap er zelf wel eens iemand op dat ze voor zichzelf vegetarisch koken!
Vegetariers zullen het echter nooit worden.

Ik ken wel diverse veganisten die hebben bekend dat ze verkeerde e-nummers, eieren of lactose hebben gegeten. Schandalig, dan is alles voor niets geweest. "If you ain't now, you never were!"


 

Ik capituleer; ik heb vijf jaar geleden wel eens een hapje vlees gegeten in een restaurantje in Londen. Zeer, zeer waarschijnlijk was ik semi-ladderzat...? Pas later was ik me ervan bewust dat het heel goed vlees zou kunnen zijn. Maar misschien, heel misschien was het toch iets plantaardigs...

Goed bewust zal ik nooit meer vlees gaan eten. Ik zal dat spul dus in normale doen ook nooit meer door mijn strot kunnen krijgen. Totaal geen behoefte aan, mag onderhand ook wel als je al de helft van je leven onthouder bent van de vleselijke lusten...

MAAR... ik vind vlees vaak wel lekker ruiken, dan ga ik boven de pan met gebakken spekjes hangen en adem eens flink die lucht in.

De geur van vlees ervaar ik als rottend. Daardoor heb ik dan ook geen behoefte om  nep vleesaroma's te gebruiken. Als ik noodgedwongen toch vleesgeur waarneem, dan ervaar ik dat zoals de geur die vrijkomt bij het openen van een katten- of hondenblik. Absoluut niet voor mij bestemd.

De geur van gebakken spekjes.  :pukey:

Ik heb een tijdlang ook nog vis gegeten en vond het toen ook een groot verschil. Nu begrijp ik niet meer waarom ik dat ooit gevonden heb.
Ook vissen liggen langzaam te vergaan, kreeften worden levend gekookt. En de kop van visjes eraf gehakt terwijl ze nog leven. "Lekker vers"
 :pukey:

Vissen zijn zoo lief!

Vooral pluche wnf vizzen

Maar ik snap mensen die vega zijn en wel vis eten ook niet (meer). Bovendien ben je indirect weer de dood van veel grotere (zoogdieren) betrokken. Dolfijnvriendelijke tonijn bestaat nl niet... De zalmkwekerijen vervuilen misschien nog wel meer dan een doorsnee koeienstal... :/

 fish are friends, not food



ps. dit mailtje is geen aanval hoor (alhoewel stiekem toch weer wel... :/       ) En ik ben misschien ook wat bevooroordeeld door de koddige glimlach van mijn pluche viz

De geur van gebakken spekjes.  :pukey:

Ik heb nooit gezegd dat ik normaal ben