dit toont toch aan dat het niet vlees eten aangeleerd is/ voortkomt uit aangeleerd gedrag. Een kind probeert alles te eten (meestal inclusief modder etc) en wat ie niet lust eet ie niet meer.
Maar van nature uit eet een mens vlees (als ie het lekker vindt). Het niet eten van vlees komt pas wanneer er over nagedacht wordt waar het vlees vandaan komt en wat er voor moet gebeuren. Vanuit het schuldgevoel wat steeds is aangepraat wordt dan besloten om geen vlees meer te eten.
*ZUCHT* Misschien neem ik ooit de tijd om uitgebreid op je te reageren, maar nu houd ik het kort.
Als je van alles op tafel zet en het kind mag kiezen dan:
- is de kans groot dat het kind allerlei giftige zaken op gaat eten en het niet overleeft.
- als je je beperkt tot niet giftige zaken dan zal het kind enkel voor de lekkere, zoete zaken kiezen en zeer ongezond eten. Ook op termijn zal een persoon die zo wordt opgevoed zo goed als zeker zeer ongezonde voedingsgewoontes ontwikkelen.
M.a.w. het is levensbelangrijk dat je invloed uitoefent op het eetgedrag van je kind, anders ben je een slechte ouder.
Van nature draagt het kind trouwens ook geen kleding, neemt het alles wat het wil nemen, probeert het tafellaken waar een kom gloeiend water op staat naar beneden te trekken, kruipt het zonder te kijken de straat over, ...
Ik vraag het me nu toch echt wel af. Heb jij ooit kinderen opgevoed of begeleid? En hoe deed je dat dan? Wat deed je als ze zich echt misdroegen, als ze gevaarlijk gedrag vertoonden, als ze onmogelijk eisen stelden, ...?
158 Reacties
84275 Gelezen