Woensdagavond, toen ik na een avondje overwerken naar huis reed, zag ik op ongeveer een kilometer van mijn woonstee plotseling een grote vogel met trage vleugelslag voor mijn auto langs vliegen: een uil! Ik zag zijn kop niet, maar niettemin, tien tegen 1 dat het een uil was. Vroeger, zeg tien jaar geleden, ging ik vrijwel elke doordeweekse avond nog een wandeling maken, in die periode heb ik ook een of twee keer een uil gezien.
Vandaag nog ietsje moeten remmen voor een troep putters die laag de snelweg overstaken en heel veel koolmezen gezien in de Koesteeg op Mariënwaerdt. En twee wegrennende reeën, een primeur voor Lynn.