Helemaal mee eens! Een dier geeft zelf aan of het verder wilt of niet.
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt met een ratje, ook een tumor en bijna dezelfde problemen, ook uitzaaiingen alleen had hij die eerst naar het ruggenmerg, later zag ik op tv dat dat ataxia ofzoiets heet, dat de gevoelszenuwen bekneld zitten en dus grotendeels verlamt is maar wel kan lopen en alles, hij klom zelfs nog! Hij voelde alleen niks en kon wel zijn poten nog strekken, daarna is het in zijn buik begonnen dus hij voelde er niks van, hij snoepte en speelde nog normaal en was gewoon bij en vrolijk. Vlak erna ging ik slapen en tilde hij zijn hoofje op toen hij me zag en kiepte zo achterover mijn zijn hoofdje dus het zat in zijn hersens, maar hij leek geen last te hebben, alert en alles nog, vlak erna, na 3 uur ofzo, is hij weggezakt en tussen 4 en 7 in de ochtend is hij overleden, iedereen zei ook tegen mij laat hem inslapen maar dat vond ik niet nodig want hij wilde niet dood, wie ben ik om hem te laten vermoorden als hij wilt leven?
Een dier geeft het echt zelf aan, en zeker als je hem of haar goed kent dan weet je wat hij of zij wilt.
Tenzij die binnen zeer korte tijd, uren dus, een heeeele pijnlijke dood zal sterven waar niks aan te doen is vind ik dat anders, 1 van de kittens van Nicky is met een open buikje geboren en meerdere problemen, die hebben we laten inslapen want die zou veeel problemen krijgen binnen uren of minuten en het overleed niet zelf, we hebben het wel de kans gegeven maar de organen lagen eruit op een gegeven moment en dan moet je die keuze wel maken.