De echte absinth waar een grote hoeveelheid werkzame stof in zit is nog steeds van de markt (en ws wel terecht). De smaakt verschilt, er is scherpe en wat zoetige. Ik vind de hele scherpe het lekkerst.
Een aantal andere misverstanden:
-Moderne absinten (zonder "h", alsjeblief!) bevatten net zoveel, of eerder net zo weinig, thujon en andere bestanddelen als oude 19de eeuwse absint. Dat is recentelijk meerdere malen getest met gas-vloeistofchromatografie en massaspectrometrie.
Het distillatieproces blijkt ongeveer 90% van b.v. de thujon in de gemacereerde alsembladeren en -bloemen te elimineren.
-De Tsjechische absint is een modern schepsel, dat weinig met historische absint te maken heeft, en gewoon tracht van zichzelf te promoveren op de kap van de mistiek (en fabeltjes) rond het historisch produkt. Die wordt inderdaad meestal "absinth" geschreven. De
meeste van die absinten
bevatten trouwens net zo weinig thujon als de rest, in tegenstellling tot de publicitaire meldingen op het etiket.
-De enige manier om een "hoogthujonige" absint te maken is te macereren en daarna
niet te distilleren - maar dan krijg je iets abominabels, want dan heb je een hoge concentratie absinthine in het eindprodukt, en dat is één van de meest bittere stoffen die men kent!
De smaak heeft dan uiteraard niets meer te maken met de nogal aangename smaak van een echte absint...
[Zulke producten *bestaan* wel degelijk -- en zijn dan nog schandalig duur ook! Gemaakt om gekken van hun geld te scheiden...]
En zelfs dan heb je d'r maar tien keer meer van binnen, en zou je 40 (!) glazen moeten drinken om aan de geobserveerde NOEL (no-observable-effects-level) bij muizen te komen als je 60kg weegt.
Dat is ongeveer 2 liter, dus 1.36 liter zuivere alcohol (en als je ze op de traditionele manier verdunt, 6-8 liter water!) - ik betwijfel of je met 1.36 liter alcohol op 6 liter bloed nog veel van de thujon gaat merken...
34 Reacties
40130 Gelezen