Hoe is het met de zwangeren

Ik ben heel benieuwd hoe het met de zwangeren is die een tijdje terug in een andere draad aankondigden dat ze zwanger waren !

Met mij erg goed, na ruim 23 weken zwangerschap! Met het kindje ook, want het groeit goed en ik word nu echt boller. Sinds zo'n 2 weken voel ik het goed bewegen en ik ben enorm trots  
We hebben een pretecho laten maken en ik ga proberen of er een plaatje bij de foto-dread mag... Dus hopelijk kun je hem/haar daar binnekort zien!  

Met mij en onze zoon (ja ja we krijgen een mannetje) gaat alles prima. Ik ben nu ook 23 weken zwanger en voel hem al regelmatig bewegen   Ik mag wel zeggen dat ik, tot nu toe in ieder geval, een droomzwangerschap heb. Ben amper misselijk geweest en voel me erg goed. Natuurlijk wel wat eerder moe enzo maar over het algemeen gaat het erg goed!

Aangezien ik/wij onze zoon vanaf het begin vegetarisch willen opvoeden ga ik zo even een berichtje plaatsen bij het boekengedeelte van dit forum want ik krijg een vegetarisch kookboek van mijn ouders waarvan ik erg benieuwd ben of jullie er ervaringen mee hebben en hoe die zijn.

Groetjes!
Astrud en zoon.

Met mij en onze zoon (ja ja we krijgen een mannetje)

Ik weet ook al wat het is maar ik ga het nog niet verklappen...

Wij zijn daar best wel open in, maar ik kan me ook voorstellen dat er mensen zijn die het liever voor zich houden.
Als we het over de baby hebben zeggen we nu toch steeds "hij" ipv "het" of zo. Mensen zullen dan toch wel snel doorhebben dat het om een jongen gaat in ons geval.
De naam houden we alleen wel geheim, er moet wel iets een verrassing blijven  

Dus je weet de naam ook al Astrud? Hhmmm, ben benieuwd! Wij hebben ook nog maar 2 namen over maar tussen die twee laatsten is het erg moeilijk kiezen.

We hebben twee namen die we alletwee heel erg leuk vinden, verder nog wel een paar namen op het lijstje staan maar deze twee springen er wel heel erg uit. De kans dat het een van deze twee namen gaat worden is wel erg groot. Helemaal zeker zijn we er dus nog niet van maar dat maakt niet uit, daar hebben we nog een paar weken om over na te denken  

Met mij erg goed, na ruim 23 weken zwangerschap! Met het kindje ook, want het groeit goed en ik word nu echt boller. Sinds zo'n 2 weken voel ik het goed bewegen en ik ben enorm trots  
We hebben een pretecho laten maken en ik ga proberen of er een plaatje bij de foto-dread mag... Dus hopelijk kun je hem/haar daar binnekort zien!  

Oh ja, leuk is dat, als je het kindje echt goed voelt bewegen !
Het je al eens geprobeerd het kindje te laten reageren door over je buik te wrijven op één plaats?

Met mij en onze zoon (ja ja we krijgen een mannetje) gaat alles prima. Ik ben nu ook 23 weken zwanger en voel hem al regelmatig bewegen   Ik mag wel zeggen dat ik, tot nu toe in ieder geval, een droomzwangerschap heb. Ben amper misselijk geweest en voel me erg goed. Natuurlijk wel wat eerder moe enzo maar over het algemeen gaat het erg goed!

Aangezien ik/wij onze zoon vanaf het begin vegetarisch willen opvoeden ga ik zo even een berichtje plaatsen bij het boekengedeelte van dit forum want ik krijg een vegetarisch kookboek van mijn ouders waarvan ik erg benieuwd ben of jullie er ervaringen mee hebben en hoe die zijn.

Groetjes!
Astrud en zoon.

Fijn dat het zo goed gaat ! Ik ga zo even kijken over dat boek.

Citaat van: Danielle op 25 mei 2004, 09:49:38

Met mij erg goed, na ruim 23 weken zwangerschap! Met het kindje ook, want het groeit goed en ik word nu echt boller. Sinds zo'n 2 weken voel ik het goed bewegen en ik ben enorm trots  
We hebben een pretecho laten maken en ik ga proberen of er een plaatje bij de foto-dread mag... Dus hopelijk kun je hem/haar daar binnekort zien!  

Oh ja, leuk is dat, als je het kindje echt goed voelt bewegen !
Het je al eens geprobeerd het kindje te laten reageren door over je buik te wrijven op één plaats?

Van de week lag ik 's avonds in bed en ineens nam de kleine een duik richting mijn blaas want ik moest me toch ineens nodig naar de wc, toen ben ik een beetje gaan porren en poeren op de plek waarvan ik dacht dat hij lag en ja hoor; meneer draaide zich om en pffffff wat een opluchting  

Ook schopt hij de doptone weg als de verloskundige wil gaan luisteren en als ik languit op de bank lig met de afstandsbediening op mijn buik onderneemt hij ook pogingen om die op de grond te krijgen.

Dat bewegen van ons mannetje is echt heel leuk om mee te maken.

leuk dat het zo goed gaat!

Oh ja, leuk is dat, als je het kindje echt goed voelt bewegen !
Het je al eens geprobeerd het kindje te laten reageren door over je buik te wrijven op één plaats?

Het kindje is soms erg druk, maar als ik of mijn vriend er met onze handen bij komen houdt het zich helemaal stil.

Af en toe krijg ik porren op plekken waar het mij erg kietelt , da's wat minder.

Maar ik voel nu wel wat beweging, maar echt duidelijk wat het kindje uitspookt is het nog niet, dat komt misschien nog wel.

Citaat van: Carla op 25 mei 2004, 15:08:34

Oh ja, leuk is dat, als je het kindje echt goed voelt bewegen !
Het je al eens geprobeerd het kindje te laten reageren door over je buik te wrijven op één plaats?

Het kindje is soms erg druk, maar als ik of mijn vriend er met onze handen bij komen houdt het zich helemaal stil.

Misschien ligt het kindje wel gewoon stilletjes te genieten

Pfoei,  ik moet echt opassen met die babydingen, het begint echt weer te kriebelen.
We zouden diep in ons hart best een derde kindje willen, ons ideaal was altijd een gezin met drie kindjes.
Maar eigenlijk hebben we onze handen al behoorlijk vol aan deze twee.........

Misschien ligt het kindje wel gewoon stilletjes te genieten

Of wil het niet dat we aan hem/haar zitten, kan ik me wel voorstellen, telkens die ongevraagde betastingen en dan ook nog geen kant op kunnen...

Wat let je trouwens om een derde kind te willen, Carla?

Wat let je trouwens om een derde kind te willen, Carla?

Pfoei, eigenlijk een heleboel beletsels.
Allereerst al dat ik het best al zwaar vind om twee kleine kinderen te hebben. Met nog weer een babietje erbij begint het allemaal weer opnieuw; gebroken nachten, bijna een jaar om lichamelijk weer helemaal op te krabbelen van de zwangerschap, een zwangerschap op zich al lijkt me vreselijk zwaar als je al twee kleine kinderen hebt...............
Verder de practische kant, twee kinderen zijn lekker hanteerbaar, je kan er zelfs nog mee op de fiets weg, maar met een derde erbij wordt het wel een heel getob.
En ook nog het idee dat het ook wel mooi zo is, twee gezonde kindjes, wat wil je nog meer? Het idee dat er genoeg mensen op de wereld rondlopen en dat twee genoeg is, dat je ook een kindje zou kunnen adopteren.
Mijn leeftijd begint ook mee te tellen en als ik ooit nog aan het werk wil komen hier in Frankrijk moet ik ook nog een en ander bijscholen, dus dat zou dan ook weer met een jaar of drie uitgesteld worden.............
Kortom, een heleboel bezwaren om het toch maar niet te doen en iedereen zou me waarschijnlijk zeggen, nou, dan is het toch mooi geweest ?
En toch, en toch................
Het idee om een derde kindje te willen is echt gevoelsmatig, ik heb altijd gedacht dat het er drie zouden worden en mijn man ook. Als ik zou zeggen, okee, we gaan het nog een keer proberen, dan zou hij het daar direct mee eens zijn, de bezwaren komen meer van mijn kant.

Tja, ik begrijp het inderdaad nu wel.

Had je echt een jaar nodig om te herstellen van een zwangerschap?
(Ben ik dan een geluksvogel dat ik weinig last heb?)

Misschien ben ik de drukte met mijn kleintje straks wel zo zat dat ik geen tweede meer wil. Maar ik kan het me niet voorstellen...

Tja, ik begrijp het inderdaad nu wel.

Had je echt een jaar nodig om te herstellen van een zwangerschap?
(Ben ik dan een geluksvogel dat ik weinig last heb?)

Er staat een jaar voor dat je lichaam echt helemaal hersteld is, maar dat zal per vrouw verschillen en ook hoe de zwangerschap verlopen is.
Ik heb vrij makkelijke zwangerschappen gehad en voelde me eigenlijk na beide zwangerschappen vrij snel alweer fit. Maar wel had ik altijd heel erg een middagdutje nodig en lag er vaak s'avonds om 21:00 al in, en dat heeft wel een klein jaartje geduurd voor ik daar zonder kon. Ook de rust die je nodig hebt om borstvoeding te kunnen geven.
Ja, al met al ben je daar denk ik best een jaartje mee zoet, voor je echt weer helemaal ontzwangerd bent en lekker in het ritme zit me een kindje erbij.

Volgens mij is er zo'n oude volkswijsheid die zegt: 9 maanden zwanger, 9 maanden ontzwangeren. Of zo. Maar ik kan verder niet uit ervaring spreken, en het zal idd wel per persoon verschillen.

ja, in de kleedkamer hadden we t daar eens over (een van de karateka gaat binnenkort bevallen), en toen zei de gyneacoloog ook dat als je minsten 9 maanden moet ontzwangeren