Hoe ver gaan jullie voor je huisdier?

Ik heb vandaag 'Nee' gezegd tegen de dierenarts toen hij voorstelde om 2 rontgenfoto's voor 100 euro te maken van Kaatjes ingewanden. Ik ga ver voor mijn dieren, maar op een gegeven moment kan de portemonnee het niet meer aan.
Maar dat is niet het enige. Ik kan aan mijn caafs niet uitleggen waarom ze (zoals in het geval van de rontgenfoto's en het bezoekje aan de dierenarts van vandaag), van alle kanten beknepen (de dierenarts was niet zachthandig, hij heeft o.a. urine uit Kaats blaas gedrukt...) worden en zelfs onder narcose zouden moeten omdat ze anders niet stil zou liggen tijdens het maken van de foto. Ik kan ook niet aan ze uitleggen waarom ze prikken krijgen en medicijnen moeten nemen, maar dat laat ik wel met ze doen. Mijn grens trek ik bij narcoses voor ingrepen waarvan ik niet weet of ze noodzakelijk zijn of helpen. Joep en Frum vijf jaar geleden onder narcose voor hun castratie: okee, beide nog jong en sterk. Maar Frum vorig jaar onder narcose om zijn kiezen te bekijken of Kaat onder narcose voor een foto, daar begin ik niet meer aan.

Mijn beertjes zijn 5,5, Kaats leeftijd is niet helemaal bekend, maar ze is ongeveer 4,5. Voor caviabegrippen beginnen ze op leeftijd te raken. En ik raak in dubio: pak ik ieder mogelijke kans (en bijbehorende vervelende situaties), of laat ik ze gaan (uit eigen wil of met hulp van de dierenarts)?

Hoe denken jullie hier over? Ik zit er namelijk erg mee...

Vind ik heel moeilijk om te zeggen. Ik heb zelf een full-time baan ipv van een studiebeurs, dus mijn portemonnee kan wel wat meer aan, maar toch, daar zit ook een einde aan.
Narcose vind ik toch altijd een beetje eng bij zulke kleine dieren, de kans dat er iets mis gaat is toch groter dan bij grotere huisdieren (heb ik me laten vertellen). En dan ook nog bij zo'n dame op leeftijd en alleen maar voor een foto, daar zou ik toch ook wel m'n twijfels bij hebben.

Ik snap je dilemma wel, Plukkie is nu ook ong. 4,5 en hij heeft natuurlijk ook niet het eeuwige leven. Tot nu toe is het nog steeds een hele gezonde en sterke cavia, ik ben nog nooit met 'm bij de dierenarts geweest, maar toch.
Ik denk dat je moet proberen af te wegen / na te gaan of het beestje zelf nog iets opschiet met ingrepen e.d. Als het alleen om geld gaat, ga ik waarschijnlijk heel ver, omdat ik me dat kan veroorloven. Maar schiet hij er iets mee op of wordt het alleen nog maar eindeloos rekken?

Ik las net bij de huisdierenverhalen dat Kaatje nu pijnstillers heeft gekregen. Hoe lang mag ze die slikken? Kan dat nog een tijdje of is dat ook maar een kortdurende oplossing? En hoeveel last heeft ze eigenlijk?

Moeilijk hoor Zusje! Ik vind narcose ook best wel eng bij wat oudere dieren (zeker omdat de dierenartsen goed waarschuwen en je op de risico's wijzen) en nadat Nappies gebit vorige zomer is gedaan heb ik hem beloofd dat hij niet meer hoeft, in ieder geval niet voor iets onbenulligs. Ikzelf vond het geloof ik erger dan hij.  
Zou je als de foto's goedkoper waren wel narcose willen? Ik zou zeker laten meewegen hoe belangrijk de dierenarts het vindt, dus inderdaad, als het niet noodzakelijk is zou ik het niet onmiddelijk doen. Ik neem aan dat de dierenarts ook wel begrijpt dat je met je financien rekening moet houden. Heeft Kaatje nu nog erg klachten? Je kunt ook even afwachten hoe ze op de bactrimel (dat krijgen mensen ook!) en het eten met veel vocht reageert.

Sterkte er mee! Je laat haar niet verpieteren dus je moet je ook zeker geen slechte 'moeder' voelen hoor!

Edit: typo

Het gaat heel goed met Kaat, behalve dat ze minder mobiel is dan, laten we zeggen een jaar geleden. Ik heb ook niet het idee dat ze pijn heeft bij bijvoorbeeld het plassen. Haar rug deed vooral pijn omdat die dokter er heel hard op duwde, bij mij maakt ze nooit zulke geluidjes.

Ik heb al eerder 'nee' gezegd tegen foto's en toen was er nog niet eens gesproken over een narcose. Wel een keer bij Frummel en toen heb ik hem vanwege de narcose het onderzoek (bekijken van zijn kiezen waarvoor hij niet bij mocht zijn, omdat het niet lukte toen hij wel wakker was) niet laten ondergaan.

Maar even voor de duidelijkheid, dit is geen 'Wat moet ik met Kaat is durf zelf de beslissing niet te nemen'-topic, ik vraag me gewoon af hoever jullie (niet zozeer financieel als wel emotioneel) gaan als het om jullie beestjes gaat.

Ik weet niet hoe het met cavia's zit, maar fretten overlijden regelmatig tijdens/door de narcose, en dat doe je dus alleen maar als het absoluut 100% noodzakelijk is. Voor een foto, zeker als het niet helemaal duidelijk is wat ze kunnen met die foto, zou ik het niet doen.

Bij fretten heb je ook nog eens het probleem dat er maar weinig dierenartsen zijn die echt weten wat ze doen, en die zitten allemaal niet in Amsterdam/Amstelveen, dus bij Isis' vreemde val zijn we niet eens naar een dierenarts geweest, omdat alles wat die doet, is cortecosteroïden voorschrijven, wat fretten heel vervelend vinden. En hoe lief ik haar ook vind, een rit naar Helmond, waar de enige frettenspecialist van Nederland zit, gaat gewoon niet (al is het maar omdat zo'n rit ook behoorlijk stressvol is voor het dier).

Maar wel lastig soms, Isis wordt dit jaar 7, of is het net geworden, en dan zijn fretten bejaard en we weten dat ieder kwaaltje wat ze krijgt nu gewoon dodelijk kan zijn. Voorlopig doet ze het goed, maar als ze ziek wordt zullen we dus een afweging moeten maken of we überhaupt naar de dierenarts gaan, en hoever we dan gaan met de behandeling (stel dat ze alvleeskliertumoren heeft, kan zijn, ga je een bejaarde fret nog chemo geven? Ik denk van niet, omdat het in haar geval niet eens meer levensverlengend is).

Narcose en buikoperaties zijn niet aan te raden voor cavia's. Ik weet dus ook niet eens wat de dierenarts had willen doen als uit de foto zou blijken dat Kaat steentjes in haar blaas had ipv alleen gruis. Opereren was hij iig geen voorstander van.

Wat ik wel heel fijn vond, was dat dit de eerste dierenarts was waar ik met de caven kwam die niet zoiets had van: "Zo'n beestje kost 10 euro, als 'ie kapot is neem je toch een nieuwe."

Wijlen mijn kat heb ik vijf jaar geleden laten opereren aan een buiktumor. De kosten vielen wel mee, ik herinner mij iets van tweehonderd gulden, toentertijd. Afgelopen nawinter heb ik haar laten opnemen in het dierenhospitaal om aan het infuus te zitten, heeft ze een tumoronderzoek gehad en speciaal spul voor de falende nieren. Kostenpost iets van driehonderd euro.

Mijn varkentjes zijn vorig jaar naar de manicure geweest. Kosten voornamelijk door de verdoving waren iets van vierhonderd euro. Waar ik overigens na bijna een jaar nog steeds geen rekening van heb gezien (ik heb twee weken geleden daar maar eens een mailtje aan gewijd, doet men met de herinnering niets, dan is het hun pech).

Dit waren ingrepen die toch allemaal wel erg noodzakelijk waren. De hoefjes van mijn varkentjes beginnen nu weer lang te worden in tegenstelling tot mijn groot gedane moeite om een terras van tegels voor ze aan te leggen waardoor hun hoeven nog meer zelf moeten afslijten. Ze slapen eigenlijk altijd maar, dus dat schiet niet op... Geen idee of ik weer een potentiele kostenpost van vierhonderd daarvoor wil ophoesten voor die domme dikkertjes als ze het niet lijken te waarderen.

Narcose en buikoperaties zijn niet aan te raden voor cavia's. Ik weet dus ook niet eens wat de dierenarts had willen doen als uit de foto zou blijken dat Kaat steentjes in haar blaas had ipv alleen gruis. Opereren was hij iig geen voorstander van.

Dan zou ik het ook niet hebben gedaan door, dan was het een bijna zinloze ingreep geweest, met de nodige risico's en kosten.

Het ligt idd een beetje aan de situatie, hoeveel kans ze hebben om te overleven, of ze veel pijn hebben en of je het niet alleen maar rekt door een operatie of dergelijke.
Wij proberen wel altijd zoveel mogelijk te doen als onze dieren het nodig hebben, en we kunnen het gelukkig altijd nog betalen ondanks dat we dan even wat krapper zitten in de maand,dat heb ik er wel voor over, hier hou je rekening mee als je een dier aanschaft dus dit ben je ze verplicht.

maar bij onze oude poes(was 16 jaar) hebben we wel de keus gemaakt om in te laten slapen, we konden wel rõntgenfotos laten maken maar het was bijna wel zeker dat het niet meer te redden viel.
En met medicijnen zou ze misschien nog wel langer geleefd hebben maar dan hou je het dier in leven voor jezelf omdat je geen afscheid wilt nemen en dat is ook weer zo egoistisch.


En ik heb een hamster gehad die had een tumor waar hij verder geen last van had maar kon ook niet weggehaald worden aangezien de narcose te zwaar voor hem zou zijn, dus daar heb ik verder niks aan laten doen.

sterkte ermee!

Ik vind wel dat als je kiest voor een huisdier dat je ook rekening moet houden dat ze  ziek kunnen worden. Het moet alleen niet dieronterend worden. Mijn konijn heb ik ook gewoon laten castereren en heb ook zoveel mogelijk gedaan om mijn zieke kat te helpen ( helaas was hij uiteidenlijk te ziek). Ook met cavia's en ratjes ben ik eerder naar een dierenarts geweest.
Ik denk dat je reeel moet zijn en als je goede dierenarts hebt zal hij je altijd helpen in je keuze zonder iets op teleggen.
Mijn andere kat zit aan een blaasgruis dieet, duurder als gewoon voer maar als ik er mee stop wordt hij ziek. Daar houdt ik dus rekening mee, gelukkig is het geen grote eter

Dat valt toch wel mee qua duurder? Een paar van onze fretten hebben op blaasgruisdieet gestaan, en bij het narekenen was het net zo duur als het gewone eten (maargoed, onze fretten hebben nooit goedkope supermarktbrokjes gegeten, dus dan vergelijk je misschien anders).

een zak van 2 kilo is ongeveer 18 euro...

Wij betalen nu voor de frettenbrokjes 5 euro voor 400 gram, dus 25 euro voor 2 kilo. Al geloof ik dat het blaasgruisdieet iets goedkoper was dan dat. Maar dat is ook al een paar jaar terug.

Mijn kater Moppy is 3x aangereden door een auto (vermoed ik)
Hij heeft 2x een heup gebroken, 1 stevige longontsteking gehad en heeft een voorpootje moeten laten verwijderen omdat hij verlamd thuiskwam na een week.
Het is een duur katertje geworden maar nog liever als van te voren.
Ik zeg vaker tegen hem: lieve Moppy, als je nog eens thuiskomt met iets dat gebroken of verlamd is krijg je een spuitje want er valt nou werkelijk niets meer aan jou te repareren.
Volgens mij heeft hij dit goed in zijn oren geknoopt; het gaat 'al' 3 jaar goed.