Vegan worden, the coming out

[Christiaan]

Het op E-nummers letten vind ik wel ver gaan, ja.

Volgens mij is Lovelocker stiekem gewoon jaloers dat bij andere mensen hun geheugen voor nummers e.d. en weirde namen nog niet zo erg is aangetast door hoge leeftijd als bij hem...

Je spreekt niet kwaad over Lovelocker!

Zeker jij niet, als voorzitter van zijn fanclub!

[Poek]

Je spreekt niet kwaad over Lovelocker!

Zeker jij niet, als voorzitter van zijn fanclub!

Ach, Calimero is jarig.....

Dan gaat ze gek doen he.

[Christiaan]

Je zou denken dat ze elke dag jarig is dan!

[willem]

Vergeet dan niet dat jij degene bent die de principes gekozen heeft en niemand anders daar mee te maken heeft. Maar gezien jouw eerdere bijdragen doe je dat ook wel.

Het klopt dat niemand er iets mee te maken heeft wat ik voor mezelf als grens stel (inderdaad net zoals ik vind dat ik me niet met de keuzes van een ander mag bemoeien). En ik trek me daarom ook niets niet zo veel aan van wat een ander over mijn doen en laten te zeggen heeft. Maar daarom kan ik het er nog wel zelf moeilijk mee hebben als ik voor mijn gevoel tegenstrijdig aan mijn eigen principes handel. En dat komt gelukkig niet vaak voor, maar sporadisch wel, zoals gisteren dus.

Ik vind het overigens wel leuk dat je ons deelgenoot maakt van je strijd overwegingen.
Vandaag praatte ik met een collega die op een speciale manier flexi is. Hij eet bijna altijd veganistisch, maar uit-eten is wat lastig dus dan mag zuivel en ei van hem zelf, maar alleen als het niet anders kan. Ook heeft hij nogal wat land (woont in Oost Groningen en 2 hectare, oftewel 20.000 vierkante meter is heel gewoon). Daar laat hij het Drentse heideschaap grazen, gebruikt de wol, maar moet af en toe ook een te veel aan lammetjes wegbrengen naar de slacht. Had een mooi voorbeeld van een buurvrouw die veganist is en hem daarop aansprak. Antwoordt hij fijntjes: 'Zolang jij met 80 km per uur langs mijn huis raast waar je maar 30 mag heb je niet zo veel over mijn inconsequenties te praten'.
Ik vroeg wel door op zijn leefwijze, maar meer op de manier van hoe hij daar zelf mee omging. Vond ik ook wel een mooi antwoord: 'Alles wat je doet moet je afzonderlijk voor je zelf kunnen verdedigen. Het één is heel vaak niet in verband met het ander. Dat verband leg jij als enige zelf en daarop reken jij ook als enige je zelf op af'.

[Kiwi]

'Alles wat je doet moet je afzonderlijk voor je zelf kunnen verdedigen. Het één is heel vaak niet in verband met het ander. Dat verband leg jij als enige zelf en daarop reken jij ook als enige je zelf op af'.

Mooi gezegd. En daarom moeten mensen mij ook niet aanvallen of me als hypocriet bestempelen omdat ik met een niet-vegetariër samenleef.

[Piek]

Tsja, ik ga nog minder flexan worden dan ik was, denk ik. Ik merk dat ik de laatste tijd toch weer erg behoefte krijg aan kaas. Vooral blauwe en geiten. Ik heb er een hele tijd geen behoefte aan gehad, ik was kaas zelfs wel een beetje beu (!) omdat je als vegetari�r altijd maar die eeuwige kaasmaaltijden krijgt. Nu weet ik dat je heel makkelijk een veganmaaltijd kunt bestellen/customizen en vind ik vegan/flexan koken thuis ook nog steeds erg lekker en prettig.
Ik ga dus weer kaas eten, maar niet dagelijks op brood of in mijn avondmaaltijd. Maar gewoon, af en toe in een salade o.i.d. lijkt me toch wel weer erg lekker. En uiteraard bij voorkeur vega-gestremd en biologisch.
Ik voel me hier niet schuldig over: ik probeer pragmatisch met mijn vegetarisme om te springen.

[Lovelocker]

Om even aan te sluiten bij Kiwi en Willem en om Piek te steunen: wat ik belangrijk vind is dat mensen zorgen dat ze aan informatie komen, zodat ze in ieder geval weten wat er gaande is. En op basis daarvan ook keuzes maken, voor zover hun geweten dat toelaat en toestaat. Daarbij kunnen verschillende zaken een meer of minder belangrijke rol spelen, naast het dierenwelzijn: zoals het milieu, de eigen gezondheid, maar ook het sociale leven. En als je continue het gevoel hebt dat je een groot offer doet, lijkt me dat bepaald slecht voor je welzijn.
Het veganisme zal wel nooit mijn keuze zijn, maar in andere zaken ben ik weer veel consequenter dan menige veganist: het schaapherderverhaal.
Verder kan ik niet helpen te denken dat je naar veganisme kunt streven, maar nooit 100% kunt zijn. En als je er heel erg naar gaat streven, zoals met die E-nummers dan vind ik dat zelf niet erg rationeel. Als ik 1 krop sla van mijn moestuin was, heb ik al slachtoffertjes gemaakt, is niet te vermijden. Die richting denk ik dan. Maar als iemand zich er gewoon goed bij voelt, moet hij zeker E-nummers pluizen. Zolang het niet richting obsessief gaat, want daar heb jezelf ernstig mee.

[Piek]

het schaapherderverhaal.

Ik begrijp niet wat je hier mee bedoelt. Uitleg?

Ik probeer zelf zo pragmatisch mogelijk er mee om te gaan: zo veel mogelijk mijn best te doen zonder dat ik mezelf hoef te forceren of in te houden. Ik zoek al een tijdje mijn grenzen of 'mijn afstemming' : kaas hoort daar blijkbaar bij.

[Kiwi]

Verder kan ik niet helpen te denken dat je naar veganisme kunt streven, maar nooit 100% kunt zijn.

Volgens mij zit zelfs het woord streven al in de officiële definitie van veganisme. Ik kan me herinneren dat Dick hier wel eens zoiets gepost heeft.

Maar als iemand zich er gewoon goed bij voelt, moet hij zeker E-nummers pluizen. Zolang het niet richting obsessief gaat, want daar heb jezelf ernstig mee.

Ik voel me nu nog wel eens voor lul lopen in de supermarkt als ik weer eens op een verpakking sta te kijken wat er allemaal inzit. Maar zo deed ik het toen ik net vegetariër was ook; alles checken of er niet per ongeluk ergens vleesbouillon of zo in zat. En op den duur weet je welke producten je wel en niet kunt kopen, dus dat obsessieve etiketten-uitgepluis wordt vanzelf wel minder verwacht ik.
En verder... ik probeer gewoon zo min mogelijk dierlijks binnen te krijgen, en dat lukt me tot nu toe best aardig. Maar ik sluit ook helemaal niet uit dat ik ook ooit nog een keer zwicht voor de geitenkaas. Zeker niet als ik merk hoeveel moeite het anderen toch kost om geen kaas meer te eten. Maar met alles wat ik nu niet eet voorkom ik dierenleed, dus voorlopig probeer ik nog maar zo door te gaan. En als ik ooit een keer zwicht is dat alleen om er zelf niet al te veel last van te krijgen, zo pragmatisch kan ik dan ook wel weer zijn. Hoop ik.

[Wemba]

Ik voel me nu nog wel eens voor lul lopen in de supermarkt als ik weer eens op een verpakking sta te kijken wat er allemaal inzit.

Ik vind het normaal om te willen weten wat je in je lichaam gaat doen.
Zelfs als het veganistische merk op een artikel staat, lees ik toch de ingredienten en kijk naar de hoeveelheden vet, zout en suiker.
Iedereen zou geinteresseerd moeten zijn met wat er in produkten zit.

[Amarillo]

Ik ook. Ik ga me daar een beetje druk staan maken of andere mensen het al dan niet vreemd vinden dat ik de ingrediëntenlijst bekijk.
Overigens is dat wel weer een voordeel van de hedendaagse ieder-voor-zich-maatschappij: ik denk niet echt dat er ook maar ìemand let op wat ik sta te doen in een winkel als ik een kwartier bij de hagelslagjes sta.
En intussen heb ik wel fijn ontdekt dat De Ruijter Vlokfeest keivegan is!