Ik zie leven niet als zinloos. Alhoewel het aan de oppervlakte wel zo kan voelen heb ik van binnen het gevoel (ook door ervaringen en regressies die ik heb gehad) dat leven wel degelijk zinvol is. Ik zie de aarde als een school waar je lessen hebt te leren. Ontwikkeling. En de hogere macht daar ben je zelf onderdeel van. Dit is mijn gevoel, iemand anders kan dit heel anders ervaren. Maar zo zit het, voor mij, in elkaar. Geloven dat het na dit kleine leventje op zou houden doe ik dan ook niet. Evenmin als ik geloof dat dit leven hier mijn 1e levensvorm is. Ik zie ons als deel van een groter geheel en dat gaat gewoon verder als we ons lichaam hebben verlaten, in een andere vorm. Wetenschappelijk valt dit niet te bewijzen vrees ik maar dat maakt voor mij niks uit. De wetenschap is ook beperkt en heeft niet overal een antwoord op.
Ik accepteer ook dat ik niet alles precies kan weten.
Daarom accepteer ik het feit dat de leeuw de gnoe opeet. Al vind ik het wel moeilijk en zou mijn ideale wereld er anders uit zien, het is niet aan mij om daar over te oordelen.
De bio-industrie die de mensheid heeft ontwikkeld heeft hier echter mijns inziens niets mee van doen. Dat gaat niet om evenwicht, dat gaat puur om de mens, om zo goedkoop mogelijk aan zijn behoefte te voldoen, ten koste van andere levensvormen. Dat vind ik walgelijk en daar wil ik dan ook niet aan mee doen.