Op de achterkant van Singer's beroemde werk staat dat 'dit filosofische werk ook vegetarische recepten bevat'. Dat is niet waar (de druk uit 1975 had ze wel), maar gezien de voorbeelden die hij noemt (bruine rijst met saus, spaghetti met tofuballen) mogen we de uitgever daarvoor dankbaar zijn.
Het boek geldt als bijbel voor de dierenrechtenbeweging, en het verbaast me dat het nog niet eerder hier besproken is. In hoofdstuk één trekt Singer een lijntje door. Het verschil in de manier waarop we met dieren omgaan is niet gebaseerd op intelligentie, vermogen om te lijden of het vermogen verwachtingen voor de toekomst te hebben. Het is louter en alleen gebaseerd op soort. Hij gebruikt hiervoor de term 'speciesisme', om het lijntje van racisme en sexisme door te trekken. Er zijn geestelijk gehandicapten die stommer zijn dan dieren, en we zouden er niet van dromen om ze te behandelen als dieren.
In hoofdstuk twee en drie laat hij zien waar dit onderscheid toe leidt: de gruwelijke praktijken in de bio-industrie en dierenexperimenten. Later zal hij zeggen dat hij de rede gebruikt als instrument, maar deze twee hoofdstukken mikken op de maag in plaats van de hersenen. Plaatjes van ontstoken konijnenogen, vastgebonden aapjes en bio-industrievarkens maken het geheel af.
Hoofdstuk vier: Vegetarier worden. Zijn jullie allemaal al.
Hoofdstuk vijf: Peter Singer laat zien dat de bijbel en vegetarisme op gespannen voet staan. Jezus wordt afgeschilderd als speciesist. Niet zo slim om christenen zo voor het blok te zetten, want als ze moeten kiezen tussen Singer en Jezus zullen de meesten niet lang aarzelen.
Hoofdstuk zes: Speciesisme door de eeuwen heen. De opvattingen over dieren van filosofen als Kant, Aristoteles, Bentham en Descartes worden getest. Wie zich al sinds hoofdstuk één afvraagt waarom het nou zo erg is als je speciesist bent krijgt antwoord: (tromgeroffel...) 'Waarom niet?'
Pardon? Als je wil dat vrijwel de hele wereld drastisch haar gedragspatroon verandert zul je met iets betere argumenten moeten komen. Bovendien is er wel degelijk een antwoord op de vraag (zie
Van Nature Goed door Frans de Waal.)
All in all: wie een pleidooi zoekt om vegetariër te worden kan beter te recht op
www.vegatopia.comWie een pleidooi zoekt voor dierenrechten heeft aan dit boek een mooi startdocument. De meeste drogredenen die worden gebruikt door vleeseters worden netjes onderuitgeschoffeld (maar ja, ook dat gebeurt hier op het forum ook al), en filosofisch steekt het aardig in elkaar. Het pleit voor dierenrechten is echter nog lang niet beslecht door dit boek alleen. 'Animal Liberation' is dus zeker geen bijbel in de zin dat je geen ander boek nodig hebt voor je stroming.
ISBN: 0394583906
16 Reacties
14484 Gelezen