Meningen en opvattingen raken verankerd in de menselijke geest in de tienerjaren en veranderen daarna over het algemeen niet of nauwelijks. Reken terug naar de tijd dat je opa tussen de 12 en de 20 was en je vindt een groot deel van het antwoord waarom mensen van zijn generatie, zijn zoals ze zijn.
Dik kans dat de oorlog er van alles mee te maken heeft. Ook al heb je zelf geen 'last' gehad van een hongerwinter, die tijd beleefd hebben of er elke dag weer over hebben gehoord, heeft een enorme impact. Ik kan me voorstellen dat je opvattingen over voedsel dan radicaal anders zijn dan die van de jongeren van nu voor wie het grootste probleem is hoe te kiezen tussen de chipssmaken naturel, paprika en bolognese.