Puur Sanh - Berg en Dal (bij Nijmegen)

[Eelco]

We hebben als redactie-uitje gegeten bij Puur Sanh in Berg en Dal, nabij Nijmegen. Na een fikse wandeling op de Duivelsberg hebben we genoten van een plantaardig zesgangendiner, met bijpassende wijnen en sherries. Een bijzonder attente, kundige en ontspannen bediening en een bijzondere culinaire belevenis.

Op het menu: Komkommerbereidingen met framboos, munt en zwarte olijf - Tomaatstructuren naast bereidingen van artisjok en groene asperge - Wortel en mango bereidingen met Thaise groene curry naast krokante wonton en sugarsnaps - Zoete aardappel met bloemkool structuren, invloeden van ras el hanout en sinaasappel met pecannoot - Kingboleet met krokante wonton, crème van paddenstoel, manzanilla en hazelnoot - Appel met kaneel, vanille en mocca.

Vlak voordat de gang met kingboleet kwam, merkte ik op dat ik nu wel toe was aan umami. Die verwachting werd dus gewekt en vervuld, een goed opgebouwd menu dus. We hadden een bijzonder gezellige avond en het was een fijn weerzien na een lange tijd.

Op de foto, van links naar rechts. Helen, Karl, ik, Meta (meisbaer), Sophie, Sven en Jol.

[karl]

Het was een memorabele gastronomische ervaring in aangenaam gezelschap. De enthousiaste kennis bij de de sommelier van wijnen, vooral dan sherry-soorten, was indrukwekkend en meeslepend, zeer geslaagde combinaties met de gerechten. Weer een restaurant dat op hoog niveau plantaardig kookt.

[Sam]

Zo dat klinkt allemaal heerlijk, en heel gezellig!

[LL de Ling]

Leuk jullie te zien en ja leuk is het daar! Ik was daar vorig jaar september met mijn vriend en het was ook heel lekker. Ik weet niet meer wat we precies hadden, maar 1 gerecht zag er uit als ontbijt (koffie, cereal, eitje) maar was iets heel anders.

[karl]

Ze hebben daar ook een bepaalde ironie die wel grappig is. Als amuse waren er bijvoorbeeld een "oester" (ook echt met schelp) en "ijshoorntje". Omdat men in die omgeving dikwijls om appeltaart vraagt (die ze niet hebben) werd er als dessert dan een "gedecomposeerde" appeltaart gegeven, waarin de ingrediënten in verschillende structuren terugkwamen.
De eter verwonderen door onverwachte trouvailles is een kookstijl die je wel meer ziet terugkomen, ik zag laatst hoe de Franse restaurateur Fred Siriex het Baskische sterrenrestaurant Mugaritz bezocht en daar een resem onherkenbare gangen werd voorgeschoteld in verrassende vormen zoals een chocoladepraline die helemaal iets anders was.
Ik vind zelf wel dat het eten nog herkenbaar mag zijn (wat bij Pur Sanh door de samenhang, namelijk structuren van dezelfde groente, en uitleg erbij, meestal nog wel het geval was) én dat twintig gangen verrassingen (in navolging van El Bulli waar de kok van Mugaritz in de leer ging) op de duur wat vermoeiend zijn.