Kinderen

[Mama]

Mijn kinderen zijn vegetarisch opgegroeid. De oudste van 10 wil nu vlees eten. Alhoewel ik rationeel vind dat ze zelf de keus moeten maken, heb ik het er erg moeilijk mee. Het idee dat ze haar 'schone' lijf aantast met dood beest. Hoe kan ik hiermee omgaan?

[karl]

Het is inderdaad ratio tegenover gevoelens. We hebben hier al dikwijls het tegengestelde voorgehad: (meestal) pubers die vegetarisch willen eten en die het moeilijk hebben hun ouders te overtuigen. Ik zou in elk geval een "redelijk" gesprek aangaan: peilen naar haar beweegredenen en zo een gesprek hebben waarin je (voor zover ze het al niet te veel gehoord heeft) nog eens uitlegt waarom je zelf geen vlees eet. Als ze dan voet bij stuk houdt zou ik een compromis trachten te vinden, waarin je geen dingen doet die over je eigen grenzen gaan. Bijvoorbeeld zelf geen vlees bakken maar haar de kans geven als je buitenshuis eet of eten laat bezorgen iets met vlees te bestellen (of als ze zelf in de keuken staat het zelf te kopen en te bereiden.)
Hopelijk vindt ze het vies of ziet ze de gegrondheid van je argumenten in. Maar ik denk dat soepelheid beter is dan fundamentalisme, waartegen ze zeker in opstand komt.

[fem fatale]

Ik vind dat "schoon" een beetje eng klinken, en ook niet zo realistisch.

Mijn dochter is pas 11 maanden en wij willen haar vega opvoeden, maar er komen nu jaren van traktaties, feestjes, eten bij vriendjes, logeerpartijtjes etc aan waar wij niet altijd bij zijn en niet altijd kunnen controleren wat ze eet. En zij zal ook niet altijd weten of iets vegetarisch is of niet (snoep met cochenille of gelatine) en in het begin waarschijnlijk ook niet dat er bepaalde dingen zijn die zij niet eet.
We hopen daar een middenweg in te vinden, thuis volledig vega, buiten de deur zoveel mogelijk, in de wetenschap dat dat niet altijd zal lukken. 

[Multithejen]

Is het niet zo dat kinderen dan vitamine tekort krijgen?
Misschien is het een domme vraag, maar ik ben hier nog redelijk nieuw in haha

[Eelco]

Is het niet zo dat kinderen dan vitamine tekort krijgen?
Misschien is het een domme vraag, maar ik ben hier nog redelijk nieuw in haha

Nee hoor, dat is helemaal geen domme vraag. Je kunt kinderen prima vegetarisch (of ook vegan) opvoeden, als je maar let op een evenwichtige voeding (proteïnen, ijzer, e.d. en bij vegan opvoeden zeker op vitamine B12). Helaas gebeurt het af en toe ook dat ouders gewoon 'het vlees weglaten' of andere 'gekke' dingen doen.

"Mama", hoe je hier precies mee om moet gaan, lijkt me erg afhankelijk van jouw principes, je manier van opvoeden, en de redenen waarom je oudste kind vlees wil eten. Is het nieuwsgierigheid, is het opstandigheid, is het een verlangen naar vlees (dat hij/zij misschien elders al eens heeft kunnen proeven), is het invloed van vriendjes die vegetarisch eten maar stom vinden? Het blijft je eigen keuze, maar bedenk wel dat verboden fruit het lekkerste smaakt. Een open gesprek lijkt me sowieso een goed idee.

En anders kan ik deze Duitse opvoedmethode zeer aanbevelen  :

[Monica]

Bij ons was het andersom. Ik wilde mijn kind niet van geboorte af aan al meteen vegetarisch opvoeden. Met een partner die af en toe vlees en vis eet, kreeg ons kind bij ons van alles aangeboden, zowel vlees, vis als vegetarisch. Toen zij rond de 14 jaar was heeft ze zelf de keuze gemaakt om vegetariër te worden.

Waarom geen compromis? Af en toe een biologisch stukje vlees of vis? En 'schone lijf aantasten' klinkt wat mij betreft wel heel zwaar.

[Multithejen]

Is het niet zo dat kinderen dan vitamine tekort krijgen?
Misschien is het een domme vraag, maar ik ben hier nog redelijk nieuw in haha

Nee hoor, dat is helemaal geen domme vraag. Je kunt kinderen prima vegetarisch (of ook vegan) opvoeden, als je maar let op een evenwichtige voeding (proteïnen, ijzer, e.d. en bij vegan opvoeden zeker op vitamine B12). Helaas gebeurt het af en toe ook dat ouders gewoon 'het vlees weglaten' of andere 'gekke' dingen doen.

"Mama", hoe je hier precies mee om moet gaan, lijkt me erg afhankelijk van jouw principes, je manier van opvoeden, en de redenen waarom je oudste kind vlees wil eten. Is het nieuwsgierigheid, is het opstandigheid, is het een verlangen naar vlees (dat hij/zij misschien elders al eens heeft kunnen proeven), is het invloed van vriendjes die vegetarisch eten maar stom vinden? Het blijft je eigen keuze, maar bedenk wel dat verboden fruit het lekkerste smaakt. Een open gesprek lijkt me sowieso een goed idee.

En anders kan ik deze Duitse opvoedmethode zeer aanbevelen  :

Oke, dankjewel voor je antwoord! Weer wat geleerd haha

[Olivia]

Hoi allemaal!

Ik ben nieuw hier en kwam toevallig uit bij dit topic, wat ik een interessant dilemma vind. 
Zelf heb ik een kind van 1,5 die tot nu toe alleen vegetarisch eet, maar ik denk er al wel over na in hoeverre we dit in de toekomst strikt gaan handhaven.
Ik ben benieuwd of 'Mama', de initiator van dit topic, een oplossing gevonden heeft die zowel voor haar als voor haar dochter werkt. Hoewel dit topic al wat ouder is, zou het zo leuk zijn als hier nog een reactie op zou kunnen komen

[fem fatale]

Volgens mij is "mama" hier nooit teruggekomen.

Mijn P is ondertussen 16 maanden en het is al een paar keer voorgekomen dat op feestjes mensen haar vlees wilden geven (ze is nogal zelfstandig, dus ze regelt dit soort dingen ook gewoon als ik aan de andere kant van het café ben ofzo), maar vooralsnog herkent ze niet als eetbaar dus spuugt ze het uit.

[Olivia]

Haha, inderdaad een zelfstandige dame! En wat mooi (? ik kan het juiste woord niet echt vinden ) dat het zo werkt en ze vlees gewoonweg niet als eten herkent.
Al komt hier ongetwijgelfd een keer verandering in. Denk je er al over na wat dan te doen? Of nog helemaal niet?

[fem fatale]

Ik hoop dat ik er relaxt onder blijf. Thuis blijft ze sowieso vegetarisch eten, dus het grootste gedeelte van de tijd gaat het goed. Over de rest gaan we praten, zodat ze er ooit bewust voor kiezen om buiten de deur wel of geen vlees te eten. (Maar er zullen ook nog wel jaren zijn dat ze af en toe niet-vega eet, zonder dat daar een bewuste keuze aan vooraf gaat.)

[Olivia]

Klinkt als een instelling waarin ik mij ook wel kan vinden. Zoals hier in het topic ook wel geschreven is, heeft het geen zin te radicaal te zijn of zaken te gaan verbieden. Het gesprek aan gaan en je kind bewust maken van de keuzes die het heeft lijkt mij the way to go...Wat in de praktijk misschien wat lastiger gaat zijn wanneer je principes in het gedrang komen, maar dat gaat wel vaker het geval zijn met groter wordende kinderen