Wat zeg je als ze vragen: waarom geen vlees?

[jarno]

. Alleen, als ik me in de vleeseter verplaats, zal hij zeggen dat het niet-eten van vlees tegennatuurlijk is... wat ik overigens al een paar keer heb moeten horen.  "Mijn lichaam heeft vlees nodig, punt uit. Honger in de wereld? Daar kan ik toch niets tegen doen."

Die mensen, die dit zeggen, slachten ze zelf de koeien, konijnen, kippen en lammeren? Doen ze dat terwijl ze het dier diep in de ogen kijken? Met hun blote handen?

Inderdaad, de meeste pro-vlees mensen kennen alleen dat geabstraheerde kipfileetje uit de supermarkt.

[swietje]

Wat ik zeg als ze met het vragen?
Meestal gewoon de waarheid... dat ik niet hypocriet wil zijn en dus het liefst geen dingen eet die ik zelf niet zou kunnen slachten..

De laatste tijd zit ik er aan te denken om eens keertje te antwoorden met:

ik eet af en toe nog wel eens vlees, maar dan alleen als het heel speciaal is...
als jij nou eens jouw hond of kat slacht en klaar maakt, dan eten we hem samen misschien wel op..  

Ben benieuwd hoe ze dan reageren  

[Poek]

En als iemand reageert met 'ok, da's goed', dan ... ?

[Meneer de Uil]

Er staat niet voor niets misschien.

[marielouise]

mijn dochter zegt altijd:ik wil gewoon geen dier op mijn bord,en verder vind ze het ook niet nodig om zich nader te verklaren...

[Gretz]

als jij nou eens jouw hond of kat slacht en klaar maakt, dan eten we hem samen misschien wel op..  
Ben benieuwd hoe ze dan reageren  

Toch een beetje provocerend vind ik. Voor veel mensen zijn niet alle dieren gelijk, het ene dier vinden ze belangrijker dan het andere. En dat is ook wel logisch, want stel dat je je druk zou gaan maken over muggen...
Als je mensen te vriend wilt houden zou ik iig niet op de man spelen.

[scarabee]

Ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar als ik de vraag krijg 'waarom geen vlees' dan antwoord ik altijd 'omdat ik dat niet nodig vind'.

Als ik dan nog meer moet uitleggen:
Niet nodig omdat er genoeg andere dingen zijn om uit te kiezen.
De supermarkten hier liggen boordevol aanbod waardoor ik een keuze heb. En dan kies ik liever voor voedsel waarvoor geen dier hoeft worden gedood.
Als ik -spreekwoordelijk- op een onbewoond eiland zou zitten waar ik als enige keus heb vlees te eten, dan zou ik dat wel doen. Ik wil wel in leven blijven.
Maar ja, ik zit nu eenmaal niet op een onbewoond eiland en wil daarom mijn verantwoording nemen tov wat ik eet.

Bovendien is het niet echt moeilijk om geen vlees en vis te eten, er zijn genoeg vervangers en je krijgt de benodigde voedingsstoffen wel binnen
(ik vraag me wel eens af waarom mensen die wel vlees eten, maar leven op patat, chinees en dergelijke nooit de vraag krijgen of ze wel genoeg voedingsstoffen binnenkrijgen...)
De veganist heeft het iets lastiger maar degene die bewust met z'n voedsel bezig is zal de extra inspanning er wel voor over hebben.

De "kunst" is om je bij zo'n discussie over wel/niet-vlees je niet in de verdediging te laten drukken. Niet de ander beoordelen en je zelf niet laten beoordelen, of je tenminste niets aantrekken van een ander z'n beoordeling. Je hebt die keus voor jezelf gemaakt en daar sta je achter. Punt.

Mijn ervaring is dat als je dat op een "neutrale" manier kunt brengen, je ook geen last hebt van vervelende vragen/opmerkingen (in mijn ervaring zijn mensen meestal juist geinteresseerd of vragen ze gewoon niet verder).

[@rno]

Mooi gesproken. Ik probeer ook meestal geen discussie te beginnen, maar ja, er zijn toch altijd mensen die plaagstootjes uitdelen. Als levenslange vegetariër heb ik vanzelfsprekend de nodige antwoorden klaar.

[Edda]

voor mij ook geen ander antwoord als "waarom wel?"

[Nina V.]

Van de week had ik een eter hier, een Spaanse collega van mijn vriend. Terwijl ik het eten op tafel zette, zei ze: "Oja, jij bent vegetarisch he? Krijg je dan wel genoeg ijzer binnen? En hoe zit het met proteinen?"
Het ligt misschien aan mij, maar dat vind ik dus echt zwaar onbeschoft, ik had een heerlijk vegetarisch diner gemaakt, en zij begint al met kritiek! Natuurlijk heb ik me verweerd, maar ik had er al weinig zin meer in.

[Bast]

Misschien kun je het ook van de positieve kant bekijken: Ze vraagt er naar. Hoe vaak halen mensen bij voorbaat al niet hun neus op, omdat het toch nooit goed zou kunnen zijn?

[@rno]

Misschien ben ik anders ingesteld. Maar als iemand met mij een discussie aan wil gaan, dan sta ik daar voor open. Als het niet serieus is, merk je dat al gauw, en dan kan je alsnog over stappen op een ander onderwerp.

[Nina V.]

Ja, jullie hebben gelijk. Misschien is het gewoon dat ik me al zo ontzettend vaak heb moeten verdedigen, terwijl ik eigenlijk vind dat zij zich zouden moeten verantwoorden, zij eten toch dode dieren? Zeker in Spanje snappen ze er vaak niets van, dus misschien dat ik daarom bij voorbaat al meer geirriteerd was. :-)
Ik heb ook wel dingen uitgelegd tegen mijn gast, maar ik heb toch vaak het idee dat het tegen dovemansoren is.

[@rno]

Dus dan stel je de vraag: Waarom eet je een lijk, sorry vlees?
En je gaat vervolgens in discussie. Lijkt me best wel een leuk uitgangspunt.

[Liselotje]

Ik leg braaf uit dat voor mij als een soort van kannibalisme voelt als ik iets eet waar net als bij mensen bloed en zenuwen in hebben gezeten. En dat er ook mensen zijn die zonder het ooit geproefd hebben walgenvan slakken, schapenogen en of stierenballen en dat ik dat gevoel ook heb bij een dier op mijn bord.
Dan krijg ik wel eens het verwijt dat ik hun eetlust ontneem, terwijl ze het toch zelf vroegen...

[Liselotje]

Dus dan stel je de vraag: Waarom eet je een lijk, sorry vlees?

  die ga ik onthouden voordat ik de volgende keer mijn standaard antwoord geef

[eno2]

Ik eet wat best is voor de planeet.
Zo ben ik gek op vis
en weet dus wat ik mis.
Maar ik ben een goeie asceet.

[eno2]

Bovendien is het niet echt moeilijk om geen vlees en vis te eten, er zijn genoeg vervangers en je krijgt de benodigde voedingsstoffen wel binnen

Stop!
Geen vis eten is wél erg lastig (voor mij)