Ik graaf maar even een oud draadje op, want deze foto's wil ik jullie niet onthouden. Ik had vandaag vrij en daarom konden we vanmiddag met z'n drietjes het bos onveilig maken.
Toen we het huis verlieten, stond er ineens een tekkel voor onze neus: de hond van de slager om de hoek.
Eenmaal aangekomen, moet Lytse natuurlijk eerst even laten zien dat hij een reu is.
Een paar trucjes.
"Wat een leuke hond ben ik toch!"
Een beetje slalommen.
Daar word je best wel moe van.
Maar dat duurt niet lang.
Een beetje gek doen werkt aanstekelijk.
De traditionele foto van Lytse op een boomstam.
Een stukje klauteren.
Hoera, een stok!
En deze heeft een iets handzamer formaat.
Zo, en nu gaan we weer naar huis!