Life of Pi (het leven van Pi) - Yann Martel
Edingburgh: Canongate, 2002
319 pagina's
ISBN I 84195 245 I
Had ooit eens een recensie van dit boek gelezen, volgens mij in het blad van de Belgische vegetariersbond EVA, dus het boek gereserveerd bij de bieb. Ik heb de Engelse versie gelezen, maar er is ook een Nederlandse vertaling van.
Het boek gaat over een strikt vegetarisch jongetje uit India, genaamd Pi. Zijn vader heeft een dierentuin. Het boek begint met een verhandeling hoe goed dieren het wel niet hebben in dierentuinen, dat ze altijd op tijd eten krijgen en niet bang hoeven te zijn voor natuurlijke vijanden. Tja dat was even slikken, want daar ben ik het niet mee eens. Maar toch doorgelezen.
De hele familie incl een groot deel van de dieren vertrekt van India naar Canada om daar een nieuw bestaan op te bouwen. Onderweg vergaat het schip en Pi is de enige overlevende. Hij belandt in de reddingsboot, samen met wat dierentuindieren, die zich al snel tegoed doen aan elkaar. Blijven hij en een grote Bengaalse tijger over. Er is een voorraad biscuitjes en drinken in de boot, maar de tijger moet natuurlijk ook eten. Daarom gaat Pi vissen. Eerst met grote tegenzin. Huilend maakt hij de eerste vis dood, dit gaat tegen al zijn principes in. Later raakt zijn voorraad eten op, dus hij is ook genoodzaakt vis te eten. Dit vindt hij erg moeilijk, maar later went hij er aan en slacht zelfs schildpadden, die hij een delicatesse vindt. Yuk En dat werd allemaal lekker plastisch beschreven hoe ie die prachtige beesten molde. Hoe het verder afloopt met de tijger en hem moet je zelf maar lezen. Ik vond het (op bepaalde bloederige passages na) een prettig leesbaar boek. Je gaat bijna geloven dat het echt is gebeurd, zo levendig is het geschreven.
1 Reacties
4158 Gelezen