Het klinkt alsof je te veel nadenkt over de nare dingen in de wereld en daar down/depressief van wordt? Misschien is het dan inderdaad verstandig om met iemand te gaan praten. Wat goed van je dat je dat zelf doorhebt en er iets aan wil doen!
Waarschijnlijk is een psycholoog dan het beste. Iedereen mag zich coach noemen, ook mensen die je helemaal niet verder kunnen helpen en misschien misbruik maken van je dierenliefde, ten koste van jouw gezondheid.
Het belangrijkste is dat je een klik met je therapeut hebt en dat zij/hij kundig is. Daarvoor hoeft die persoon niet vegan te eten, maar zij/hij moet wel begrip hebben voor jouw verdriet en boosheid op het gebied van dierenleed. Je kunt hierover informeren bij een intakegesprek. Vind je niet dat je serieus genomen wordt, dan vraag je een gesprek met iemand anders aan. Doen! Niet bij de pakken neerzitten dan, want het zou zonde zijn als je daarom, of omdat je geen vegan peut kunt vinden, niet de hulp krijgt die je verdient!
Bij een psycholoog krijg je vaak cognitieve gedragstherapie. Hiermee leer je om beter om te gaan met je gedachten, maar ook met je gedrag. Een psycholoog in jouw woonplaats vind je via je huisarts of via Google. Je kunt een vrijgevestigde nemen of naar de plaatselijke GGZ. Bij de vrijgevestigden zijn de wachtlijsten vaak korter. Misschien helpen (ondertussen) wat gesprekken met de Praktijk Ondersteunende Hulp van je huisarts ook wel?
Je kunt daarnaast eens kijken of mindfulness iets voor je is. Hierbij leer je je bewust worden van je eigen gedachten en gedragingen, en van de lichamelijke sensaties die daarbij horen. De speciale 8-weekse mindfulnesstraining is in de jaren '70 bedacht door een Amerikaan om uitbehandelde (kanker)patiënten te leren omgaan met chronische pijn en/of stressklachten, om hen te leren omgaan met hun pijn en hun zorgen en verdriet daarover (zie
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jon_Kabat-Zinn).
Je leert bij mindfulness meer 'in het moment' te leven. Dat klinkt heel zweverig, maar is het juist niet. Het betekent dat je (bv) in de zon op een bankje gaat zitten en geniet van wat je daar ziet en voelt: de zon op je huid, de vogeltjes die druk heen en weer vliegen met takjes om nesten te maken, een zacht briesje in je haren, lachende kinderen... Dus genieten (of je bewust worden) van wat er
op dat moment daadwerkelijk is, en niet ondertussen denken aan de arme vogeltjes in de bio-industrie, vervuiling, zieke kindjes, etc. Of over problemen op het gebied van financiën, relaties, die trut op het werk/school, etc.etc.
Belangrijke dingen misschien, maar door er constant over te malen, meestal wanneer het niet nodig/nuttig is, maak je je hoofd ziek. Je creëert onnodige stress (onnodig, want je lost niets op met piekeren en malen), waardoor je je nog ongelukkiger gaat voelen. En dan ga je je daar weer zorgen over maken, dat je je ongelukkig voelt... En daarover malen. En zo pieker je jezelf steeds maar ongelukkig(er).
Acceptatie is ook een belangrijk punt van Mindfulness. Niet alleen accepteren dat jouw gedachten nu eenmaal zo werken, maar ook hoe de wereld in elkaar zit; het is zoals het is, en veel dingen kun je niet van de een op de andere dag in je eentje veranderen. Hoe klote dat ook is. (mindfulness is geen cursus positief -of spiritueel- denken, maar je kunt er wel positiever van worden!)
https://www.psychologiemagazine.nl/thema/mindfulness/#morehttp://aandachttraining.info/mindfulness-trainingen/wat-is-mindfulness.htmlhttp://www.studietips.leidenuniv.nl/mind/aandacht-mind.htmHopelijk heb je hier iets aan. Heel veel sterkte gewenst!
10 Reacties
5889 Gelezen