Vegatopia Forum
Vegetarisch - voor iedereen => Mensen => Topic gestart door: Arwen van der Burg op 19 december 2004, 01:24:49
-
Ik ben nu bijna 4 jaar vegetarier, tot mijn eigen grote tevredenheid. Mijn vriend en zijn familie zijn echter echte vleeseters. Op zich ook geen onoverkoombaar probleem. Van beide kanten is er respect voor de keuze van de ander. Mijn vriend kookt altijd vegetarisch voor me en ook mijn schoonmoeder doet altijd heel erg haar best. Probleem is dat haar idee van vegetarisch eten is: kippensoep maken en dan de kip eruit halen. Door de jaren heen is dit ook zo gegroeid aangezien ik nog in de 'overgangsfase' zat toen de relatie met mijn vriend begon en toen vond ik dat nog niet zo'n probleem. Is dit probleem herkenbaar en hoe hebbben jullie het opgelost? Ik vind het echt heel moeilijk om haar erop aan te spreken omdat ze echt haar best doet.
-
Laat ze eens een kijkje nemen op Vegatopia ;D
-
Is Arwen echt je voornaam? Je ouders Tolkien- liefhebbers van de eerste golf?
-
Voor mij is het redelijk herkenbaar. Mijn moeder bakte mijn vleesvervangers altijd in de pan waar hun karbonades uitkwamen. :pukey:
Uiteindelijk heb ik gewoon tegen haar gezegd dat dat niet de bedoeling is. Mijn 'mazzel' was dat het ding ook naar karbonade ging smaken en ze wist dat ik nooit van karbonade heb gehouden.
Maar ik zou echt niet weten wat je anders kunt doen dan het gewoon zeggen.
Of...kook eens voor ze, misschien dat dat helpt.
-
Ik eet ruim 12 jaar vegetarisch waarvan bijna 4 jaar veganistisch. Mijn moeder probeert er altijd rekening mee te houden. Als er zondag's soep op tafel staat krijg ik mijn eigen pan soep. Nou komt het sporadisch voor dat er één grote pan tomatensoep is met gehaktballetjes, bedoeld voor ons allemaal.
Dat was pas geleden zelfs nog een keer gebeurd. Mijn moeder geeft mij dan dezelfde soep maar zonder gehaktballetjes. Niet geweldig en soms proef ik zelfs een klein stukje gehakt :-X maar ik heb besloten om daar geen heel groot probleem van te maken.
Voor mij is het niet zo zwart-wit allemaal. De intentie van anderen vind ik ook belangrijk.
-
Je kan het ze gewoon vertellen toch? Wel beginnen te zeggen dat je het enorm waardeert dat ze rekening met je houden...
-
Volgens mij doen een heleboel moeders dat: gehaktballetjes vissen. De mijne deed dat ook. Maar op een gegeven moment heb ik dat gewoon voorzichtig gezegd. Het gebeurt nu wel eens een heel enkele keer als ik onverwacht kom. Ik weiger de soep...de soep van mijn moeder is mij ook vaak veels te zout. Dus ik heb eigenlijk eerder een probleem als ze speciaal een vegetarische versie heeft gemaakt.....want dan kan ik moeilijk weigeren.
-
ik heb het mijn ouders op een gegeven moment ook gewoon gezegd, in het begin was ik ook in een overgangsfase en zat ik nog niet zo met bouillon e.d.
tegenwoordig maken mijn ouders gewoon alles met groentenbouillon, en bij oma's enzo zeg ik gewoon dat ik niet zo'n zin heb in soep, en sla ik de soep dus over
als oma's beweren dat de soep vegetarisch is, dus zonder vlees bereid, neem ik de soep vaak wel, omdat ze zo hun best hebben gedaan, en dan hoop ik maar dat z egeen vleesbouillon hebben gebruikt
maar ook voor mij is het dus niet zo zwart-wit, als iemand echt zn best heeft gedaan om vega voormij te koken, zal ik echt niet vragen of ze ook alle e-nummers hebben gecheckt
-
Laat ze eens een kijkje nemen op Vegatopia ;D
Verwijs ze naar eerste hulp bij vegetariër (http://www.vegatopia.com/kerst2004/kerstehbv.php)!
-
ik ging een keer bij een vriendin eten en die moeder had speciaal voor mij een vleesvervanger gehaald. ik vond dat ontzettend aardig maar toen ik eenmaal aan tafel was en zag dat ze mijn vleesvervanger in dezelfde pan had gemaakt als haar vis, had ik meteen geen zin meer.
maar ik wilde hun niet teleurstellen en heb ik het maar opgegeten.
ik voelde me erg schuldig tegenover dieren en ik had het gevoel dat ik niet goed genoeg voor me principes uitkwam of whatever :-X
Waarom? Ik kan me voorstellen dat het niet zo'n smakelijk idee is, maar om je er schuldig over te voelen ???
-
ja ik weet niet zo goed hoe ik dat moet uitleggen...
ik voel me gewoon schuldig omdat ik me principes niet ben nagekomen
Het enige effect lijkt me een kleine besparing voor het milieu: een pan minder in de afwas (en minder boter of olie nodig). Je zou je eerder schuldig moeten voelen als je een aparte pan geeist had ;)
-
Lijkt mij ook het beste om daar wat relativerend in te staan. Die pan is al gebruikt en het zou te gek zijn als je zou eisen dat deze niet voor andere producten gebruikt mag worden. Straks mag je zelfs na het afwassen van een bord niet daar een boterham op leggen, omdat daar gebraden gehakt op heeft gelegen. Iets anders is of je de smaak die je helemaal ontwend bent nog voor lief wilt nemen. Je zou dan kunnen vragen om de pan even goed af te spoelen.
-
Ik vertel altijd enthousiast over mijn vega zijn. Sommige mensen staan daar voor open en willen graag meer weten...
Een persoon werd zelf ook enthousiast en een steeds vaker vegetarisch.
Ik denk dat het scheelt als je er niet zo'n beladen onderwerp van maakt, vertelt wat de mogelijkheden zijn tegenwoordig. Kook eens vegetarisch of laat ze wat proeven als je in een restaurant aan het eten bent.
Tja, dan zijn er altijd van die structuur kippen die niet willen afwijken van een vleesje. Maar ervaring leert dat steeds meer mensen in ieder geval er wat meer open voor staan
-
Mijn vriendin is altijd erg happy als ze weer komt eten, omdat ze dan dingen eet die ze thuis niet eet. En ze is niet eens een aardappel-groenten-vleesmeisje. Ik dacht dat ze probeerde 1x in de week vega te eten.
In ieder geval vindt ze het altijd lekker, krijg een dozijn complimentjes. Zo 'leer' je mensen ook wat vegetarisch eten is, gewoon voor ze koken.
-
ik was er eerst ook niet zo blij mee als er voor mij een burger werd gebakken in dezelfde pan als hun hamburgers. maar ja, dan moet je een extra pan gebruiken en vervolgens ook weer afwassen, je moet meer vet gebruiken... dus dit is ook niet zo rendabel allemaal... terwijl er in beide gevallen evenveel beestjes hebben moeten sneuvelen...
-
Zo 'leer' je mensen ook wat vegetarisch eten is, gewoon voor ze koken.
Dat is volgens mij ook de beste manier. Niet mensen moeilijk uit gaan leggen wat je wel en niet wilt, maar zelf voorstellen om te gaan koken! Ik krijg van niet-vega's ook vaak complimenten als ik ze wat vega's voorschotel. Ik probeer ook heel divers te koken, zodat ze zien 'wat er allemaal mogelijk is'.
-
Zo 'leer' je mensen ook wat vegetarisch eten is, gewoon voor ze koken.
Dat is volgens mij ook de beste manier. Niet mensen moeilijk uit gaan leggen wat je wel en niet wilt, maar zelf voorstellen om te gaan koken! Ik krijg van niet-vega's ook vaak complimenten als ik ze wat vega's voorschotel
.
Dat is bij mij wel anders gegaan, al ging het dan niet om het koken.
Verjaardagfeestje: Vegetarische Ham met augurk klaargemaakt.
Ik hou de hapjes voor zijn neus en vraag of hij zin heeft aan een stukje worst.
Zegt ie:" Is het Vegetarisch?
Ik zeg:" Ja,..
Nou, dan hoef ik het niet.
Hij nam niet eens de moeite om het te proberen .
-
De meeste niet-vega's zijn bang voor vleesvervangers,
Waar ik me in het geval van vegaham zeker wat bij voor kan stellen, om nog maar niet te beginnen over rookworsten en frikandellen
probeer dergelijke 'vleeshapjes' dan ook niet in iets vega's om te toveren, maar kom met iets nieuws. Wees creatief!
-
hmm ik denk dat ik een vegahamhapje tijdens een feestje ook over zou slaan :-\ hoewel de opmerking 'is het vega, dan hoef ik het niet' je zou moeten doen afvragen want zo'n onvriendelijke figuur op je feestje doet
-
hmm ik denk dat ik een vegahamhapje tijdens een feestje ook over zou slaan :-\ hoewel de opmerking 'is het vega, dan hoef ik het niet' je zou moeten doen afvragen want zo'n onvriendelijke figuur op je feestje doet
Het was een vriend van mijn toenmalige vriend, die heeft totaal geen respect voor dieren, laat staan voor een ander.
Ik heb geen contact meer met die jongen :D
-
Wat bij mijn kennissen gewerkt heeft is om een soort tussenweg
te zoeken. Niet kiezen voor vegetarische producten die moeten
lijken op een vleesproduct, zoals vega kippenvlees. Dat werkt niet volgens mij. Dan krijg je alleen maar te horen op welke punten het niet kan tippen aan echt vlees...
Ik zou ook niet gaan voor iets dat echt een naam van vegetarisch heeft, dat geeft mensen vaak al vooraf de mening dat het niets is, die ze later niet meer bij willen stellen. Dus niet beginnen met falafel ofzo, denk ik althans.
Bij mij werkte zoals gezegd alleen de middenweg en daarmee
bedoel ik producten die iets met vlees overeenkomen, maar toch vegetarisch zijn. Oftewel waarvan een belangrijk gedeelte bij de vleesvariant ook al iets anders was dan vlees.
Dus bijv. niet kiezen voor vega gehakt, maar wel voor lasagna
met vega gehakt, geen vega gehaktballetjes los, maar wel
in tomatensoep ofzo. Of chili sin carne. In ieder geval iets waarvan de smaakmaker zelfs als je het met vlees klaarmaakt al grotendeels iets anders is dan dit vlees. Dingen met veel saus of groente of iets. Werkt bij mij zo goed dat ik vaak van vleeseters krijg te horen dat ze echt niet gek zijn en dat ze heus wel weten wat vlees is. Dat terwijl ik ze echt vega voedsel voorzet. Als ze
vervolgens meerdere keren gezegd hebben hoe lekker het is en de verpakking zien van een vleesvervanger, kunnen ze niet meer terugkrabbelen...
-
Ik zou ook niet gaan voor iets dat echt een naam van vegetarisch heeft, dat geeft mensen vaak al vooraf de mening dat het niets is, die ze later niet meer bij willen stellen. Dus niet beginnen met falafel ofzo, denk ik althans.
Falafel is juist de uitzondering op de regel, dat is geen vleesvervanger maar een toevallig vegetarisch product dat wereldwijd door miljoenen vleeseters wordt gegeten!
-
Falafel is juist de uitzondering op de regel, dat is geen vleesvervanger maar een toevallig vegetarisch product dat wereldwijd door miljoenen vleeseters wordt gegeten!
Het is inderdaad zo dat ik enorm veel vleeseters ken die 'op straat'
falafel eten, maar voor thuis hebben ze (misschien juist daarom) het
idee dat er niets anders lekker + vega is. Ik krijg althans wel vaak de
opmerking 'falafel is best lekker, maar voor elke dag...' Daarom zou ik
juist kiezen voor iets anders, had ik in combinatie met de andere
voorbeelden dus verkeerd gezegd... :-[
-
Ik ben het verder helemaal met je eens hoor, ik kook voor vleeseters nooit met vleesvervangers maar maak iets anders creatiefs. Maar voor feestjes is falafel echt geschikt. Ik ga zometeen naar een feestje waar bijna geen vegetariers zijn en ik neem mee: 100 stukjes falafel en een emmer knoflooksaus. Is vast binnen een uurtje op :)
-
ik kook voor mijn niet-vegetarische vrienden meestal iets "exotisch" zodat er idd geen vergelijk is met vlees. bijvoorbeeld: marrokaanse groente stoofpot, turkse mezzes, lekkere groentesoepen... meestal krijg ik veel complimentjes, doordat het zoveel smaak van nature heeft mis je het vlees echt niet.
maar er zij idd vaak mensen die een product al niet nemen, omdat er het bordje "vegetarisch" bijstaat. zoals een niet-vegetarische vriend wel eens een groente burger van mcdonalds nam, omdat ie die lekker vond. dat kreeg hij altijd de vraag: ben je vegetarisch? zijn antwoord: nee ik vind het gewoon lekker werd dan niet begrepen...
-
Ik heb net ook weer de betekenis van vegetarisme uit moeten leggen aan een vriend.
Een gezamenlijke vriend van ons geeft binnenkort een feestje waarbij iedereen geacht wordt vegafood mee te nemen.
Dus stelde die vriend voor om iets met vis te maken.
Zucht. Steun. Kreun.
Ik uit leggen..
Hij: ja maar die gezamenlijke vriend van ons eet wel vis.
Ik: dan is hij dus geen vegetariër. Vraag hem dan maar wat hij bedoelt met 'vegafood'! (en of hij in het vervolg de term correct wil hanteren...)
Ik ben het zat. :nopompom:
en moe en prikkelbaar.
-
Op het werk probeert men nu in de mess ook tegemoet te komen aan vegetariërs. Dus elke week speur ik het aanbod af op zoek naar iets warms vegetarisch. Tot mijn spijt moet ik dan ook vaststellen dat zalm, garnalen e.d. gerekend worden als vegetarisch. Ik begin me ook zo stilaan te ergeren aan de foute interpretatie van het begrip vegetariër. Dat ze zich dan vis-vegetariër of zo noemen, hé.
-
Ik vind het altijd 'grappig' dat ze altijd komen aanzetten met een broodje kaas.
Mijn ouders hebben me veelal vegetarisch opgevoed dus daar geen problemen mee, als ik nu bij mn ouders ga eten, eten we veganistisch. Vind ik vaak zelfs LEKKERDER dan iets met ei of vegetarische kaas of wat dan ook erin.
Maar sommige mensen weigeren het gewoon te snappen.
Ook leuk op kerstdiners op school enzo. En mensen je maar raar aankijken, want 'het weggooien' is toch erger?
ik word er verdrietig van.
-
Nou toch vind ik dat geen gek idee. Als het al dood is, waarom ga je het dan weggooien? Dat je het niet wilt kopen en dat je het niet eet als het niet hoeft begrijp ik wel, maar als je ergens op visite bent bijvoorbeeld en iemand denkt ergens goed aan te doen (zoals soep en daar dan de gehaktballetjes uit halen), dan vind ik het flauwekul om te weigeren. Het beest is al dood, en uiteindelijk gaat het toch op. Als je het vies vindt houdt het op, maar uit principe vlees of iets wat daarmee in aanraking is geweest weggooien gaat me dan te ver. Veel vegetariërs zeggen het ook te doen omdat vlees eten meer energie verbruikt dan planten eten (het bekende 'een koe eet zoveel plantjes' verhaaltje), en als ze dan vervolgens iets waar in principe niets mee mis is gaan weggooien, dan begrijp ik dat niet helemaal. Tenzij je het natuurlijk ook niet lust, dan is het wat anders. Of tenzij je je natuurlijk niet druk maakt om het milieu-aspect. Maar tot op zekere hoogte kan ik dus wel begrijpen dat mensen het krom vinden om het weg te gooien.
-
Nou toch vind ik dat geen gek idee. Als het al dood is, waarom ga je het dan weggooien? Dat je het niet wilt kopen en dat je het niet eet als het niet hoeft begrijp ik wel, maar als je ergens op visite bent bijvoorbeeld en iemand denkt ergens goed aan te doen (zoals soep en daar dan de gehaktballetjes uit halen), dan vind ik het flauwekul om te weigeren. Het beest is al dood, en uiteindelijk gaat het toch op. Als je het vies vindt houdt het op, maar uit principe vlees of iets wat daarmee in aanraking is geweest weggooien gaat me dan te ver.
Als je de ene keer het toch maar neemt ondanks dat er vleesballetjes in de soep zaten. Dan denken ze de volgende keer
gewoon dat ze de balletjes er wel in kunnen laten omdat je het niet erg vind als het er voor je uitgehaald word enzo.
Je laat mensen juist meer nadenken over vegetarisme als je gewoon weigert om iets te eten wat in aanraking met vlees is geweest.
-
Ik vind het gewoon ranzig! Als ergens bloederig vlees in heeft gezeten dan hoef ik het niet meer hoor.
-
Als je de ene keer het toch maar neemt ondanks dat er vleesballetjes in de soep zaten. Dan denken ze de volgende keer
gewoon dat ze de balletjes er wel in kunnen laten omdat je het niet erg vind als het er voor je uitgehaald word enzo.
Da's misschien wel zo, maar je kunt het natuurlijk ook gewoon een keer zeggen en het weigeren als ze het nog een keer doen. Ik weet niet meer wie het zei in dit topic, maar ik vind ook wel dat de intenties van degene die voor je kookt belangrijk zijn...
Je laat mensen juist meer nadenken over vegetarisme als je gewoon weigert om iets te eten wat in aanraking met vlees is geweest.
Dat betwijfel ik dan weer. Idealisme is goed, maar dit klinkt ronduit naief. Als het al iets doet, dan denk ik dat je er meer kwaad dan goed mee doet, omdat het mensen irriteert als je gelijk gaat weigeren ('moeilijk doen', zo zullen veel mensen dat toch wel zien denk ik) in plaats van het normaal te zeggen.
-
Als je de ene keer het toch maar neemt ondanks dat er vleesballetjes in de soep zaten. Dan denken ze de volgende keer
gewoon dat ze de balletjes er wel in kunnen laten omdat je het niet erg vind als het er voor je uitgehaald word enzo.
Da's misschien wel zo, maar je kunt het natuurlijk ook gewoon een keer zeggen en het weigeren als ze het nog een keer doen. Ik weet niet meer wie het zei in dit topic, maar ik vind ook wel dat de intenties van degene die voor je kookt belangrijk zijn...
Tuurlijk. Maar ik zie voor mezelf dan meer verlies dan winst als je het neemt.
Dat betwijfel ik dan weer. Idealisme is goed, maar dit klinkt ronduit naief. Als het al iets doet, dan denk ik dat je er meer kwaad dan goed mee doet, omdat het mensen irriteert als je gelijk gaat weigeren ('moeilijk doen', zo zullen veel mensen dat toch wel zien denk ik) in plaats van het normaal te zeggen.
Nou hier zo zit men ondanks dat men weet dat ik veganist ben ook me nog steeds koekjes ofzo aan te bieden. Terwijl ze het toch weten. Ik ga niet constant uitleggen dat ik het niet mag. Dit moeten ze gewoon eens een keer zelf gaan snappen.
-
Die situatie heb ik ook aardig wat keren meegemaakt. Dragonfly beschrijft het goed. Als je één keer wat hebt geaccepteerd dan is het de volgende keer extra moeilijk te weigeren. Overigen heb je wel een punt over dat weggooien. Ik erger mij ook heel sterk over het te grote oog en de te kleine maag. "Dat beest is zelfs voor niks gestorven", zeg ik dan. Maar het gaat mij wat te ver dat ik dan als vuilnisbak moet dienen.
-
Nou hier zo zit men ondanks dat men weet dat ik veganist ben ook me nog steeds koekjes ofzo aan te bieden. Terwijl ze het toch weten. Ik ga niet constant uitleggen dat ik het niet mag. Dit moeten ze gewoon eens een keer zelf gaan snappen.
Mjah da's wel irritant. Ik heb hetzelfde met roken. Zeg ik dat ik carapatient ben, bieden ze me een sigaret aan =S Wat dat betreft vraag je je toch af hoe sommige mensen de basisschool doorkomen.
-
Dat betwijfel ik dan weer. Idealisme is goed, maar dit klinkt ronduit naief. Als het al iets doet, dan denk ik dat je er meer kwaad dan goed mee doet, omdat het mensen irriteert als je gelijk gaat weigeren ('moeilijk doen', zo zullen veel mensen dat toch wel zien denk ik) in plaats van het normaal te zeggen.
Dan zijn ze maar geiiriteerd hebben ze pech gehad, laat zien waar je voor staat en juist dan zullen ze jou respecteren.
Je gaat toch geen aftreksel van vlees eten omdat iemand anders kwaad wordt? ???
-
Je gaat toch geen aftreksel van vlees eten omdat iemand anders kwaad wordt? ???
Zo zwart-wit is het natuurlijk niet he. Het gaat er juist om dat als het incidenteel voorkomt, je het dan uit respect voor de mensen die denken dat ze hun best voor jou hebben gedaan, niet weigert, maar ze er wel op kan attenderen dat je het liever niet eet.
-
Dan kun je ook zeggen dat je het heel erg waardeert dat ze zo je best voor je hebben gedaan maar dat je het niet eet. Dan is het ook meteen duidelijk voor een volgende keer.
-
Dan kun je ook zeggen dat je het heel erg waardeert dat ze zo je best voor je hebben gedaan maar dat je het niet eet. Dan is het ook meteen duidelijk voor een volgende keer.
Dat is echt onbeleefd!
-
Je gaat toch geen aftreksel van vlees eten omdat iemand anders kwaad wordt? ???
Zo zwart-wit is het natuurlijk niet he. Het gaat er juist om dat als het incidenteel voorkomt, je het dan uit respect voor de mensen die denken dat ze hun best voor jou hebben gedaan, niet weigert, maar ze er wel op kan attenderen dat je het liever niet eet.
Nee, maar ik denk gewoon vanuit mijn eigen overwegingen.
Ik wens geen soep te eten waar vlees in heeft gezeten, omdat ik walg van het idee dat er een Mishandeld, verwaarloosd en gedood dier in zit, dus heb ik dan het volste recht om dat te weigeren, en als er mensen zijn die daar boos over willen worden, dan is dat hun probleem, ik zal hun in principe niks in de weg leggen, en gewoon simpelweg bedanken voor het feit dat ze voor mij gekookt hebben, staat hun dat niet aan?
Dan hebben ze iets waarschijnlijk niet begrepen.
Als je echt walgt van vlees, dan eet je het gewoon niet op!
Koste wat het kost!
-
Dan kun je ook zeggen dat je het heel erg waardeert dat ze zo je best voor je hebben gedaan maar dat je het niet eet. Dan is het ook meteen duidelijk voor een volgende keer.
Dat is echt onbeleefd!
Waarom? Je zegt netjes bedankt dat je je best hebt gedaan, maar wijst ze vervolgens op een fout, waardoor diegene er van leert dat het in het vervolg anders zou moeten. Dat lijkt me eerder juist erg netjes.
-
Sociaal vaardig ben jij niet echt he?
-
Sociaal vaardig ben jij niet echt he?
Nee niet echt nee...
Maar leg me dan maar uit waarom ik het als iemand een foutje heeft gemaakt het dan moet eten (omdat het volgens jou hoort bij de beleefdheidsregels (? zijn die vastgelegd ofzo?)
Waarom moet ik dan mijn principes opzij schuiven?
-
Waarom moet je anderen zo bot afstraffen als ze alleen maar hun best voor je hebben gedaan?
-
Sociaal vaardig ben jij niet echt he?
Nee niet echt nee...
Maar leg me dan maar uit waarom ik het als iemand een foutje heeft gemaakt het dan moet eten (omdat het volgens jou hoort bij de beleefdheidsregels (? zijn die vastgelegd ofzo?)
Waarom moet ik dan mijn principes opzij schuiven?
Omdat sociale relaties gebaseerd zijn op het principe van geven en nemen. Rekening houden met elkaar, elkaar tegemoet komen.
Iemand komt jou tegemoet door zijn/haar best voor je te doen. Dat er een foutje insluipt, is niet een kwestie van kwade opzet. Jij komt diegene tegemoet door erop te wijzen en het vervolgens wel op te eten. Als het goed is, blijft het toch bij die ene keer, immers, je hebt het aangegeven.
-
Kijk, als je daadwerkelijk over je nek gaat van het idee iets met vleesboullion ofzo te eten (ik kan me echt voorstellen dat ik dat ook zou doen) dan moet je dat ook niet doen. Maar dan hoef je je nog niet te gedragen of je gedrag te verantwoorden alsof die ander een fout heeft gemaakt en jij dat corrigeert. Accepteer dan ook dat die ander zijn best heeft gedaan en teleurgesteld of boos (maar dat is misschien wat overdreven) kan zijn dat jij dat niet gaat eten. Maar met een moreel superieure houding kom je er niet.
-
Dan kun je ook zeggen dat je het heel erg waardeert dat ze zo je best voor je hebben gedaan maar dat je het niet eet. Dan is het ook meteen duidelijk voor een volgende keer.
Dat is echt onbeleefd!
Zo zie ik dat niet. Ik heb immers gezegd dat ik de moeite heel erg waardeer maar dat ik het niet op eet omdat het erg tegen mijn gevoel in gaat. Iedereen bepaalt toch zelf hoe ver hij/zij daarin wil gaan? De ene eet die soep wel en de ander doet dat liever niet. Ik ben ook niet beledigd als ik iets heb gekookt en iemand wil dat vanwege principes of andere oorzaken niet opeten. Als iemand daar een goede reden (of misschien minder goede) voor heeft is daar toch niks beledigends aan?
Niet dat de situatie ooit is voorgekomen want degenen waar ik eet weten dat ik vegetarier ben en houden daar rekening mee. En als er geen vegetarische soep is eet ik geen soep, geen probleem toch. Niemand in mijn omgeving maakt er een probleem van, tenminste.
Ik heb ook een infectie waardoor ik geen geraffineerde suikers mag gebruiken. Ik sla gebak en koekjes ook af, ben ik dan ook onbeleefd? Dat zie ik echt niet zo.
-
Waarom moet je anderen zo bot afstraffen als ze alleen maar hun best voor je hebben gedaan?
Ik weet niet of dit aan mij gericht is maar als ik geen soep wil eten waar vlees in heeft gezeten dan straf ik toch niemand bot af?
Mijn vrienden hebben meer iets van: "hè verdorie, de vegetarische soep vergeten", als er alleen soep met vlees is. En dan eet ik gewoon wat anders.
-
Omdat sociale relaties gebaseerd zijn op het principe van geven en nemen. Rekening houden met elkaar, elkaar tegemoet komen.
Iemand komt jou tegemoet door zijn/haar best voor je te doen. Dat er een foutje insluipt, is niet een kwestie van kwade opzet. Jij komt diegene tegemoet door erop te wijzen en het vervolgens wel op te eten. Als het goed is, blijft het toch bij die ene keer, immers, je hebt het aangegeven.
In praktijk zie je dat het elke keer gebeurd. Dus of het bij de ene keer blijft dat denk ik dus niet.
Een foutje vind ik niet erg. Dat kan gebeuren. Maar ik ga iets wat ik niet eet niet eten. Het idee alleen al dat ik het dan zou eten....
Kijk, als je daadwerkelijk over je nek gaat van het idee iets met vleesboullion ofzo te eten (ik kan me echt voorstellen dat ik dat ook zou doen) dan moet je dat ook niet doen.
Nou daarom doe ik het toch ook niet. De gedachte dat ik het zou eten maakt me ziek. Dat is omdat ik die gedachte (principes) heb dat het me ziek maakt. En dat is dan ook waarom ik het niet zou eten.
-
Ik eet het echt niet, ook niet als mensen hun best hebben gedaan. Ik heb het weleens gehad dat ik bij een groep vrienden ging eten. Ik ben de enige vegetarier. De gastheer maakt een heel groot vegetarisch eenpansgerecht met quorn. En gooit er dan op het laatst een halve fles vissaus overheen. "Is dat niet vegetarisch? Ohhh...." Ik weet niet wie van ons twee zich toen lulliger voelde. Ik heb geen arrogante houding van "jij bent fout" maar het resultaat van zijn actie was wel dat hij voelde dat hij een grote misser had begaan, ik heb namelijk niet meegegeten. Ik krijg het niet voor elkaar, het staat me zo ontzettend tegen dat ik echt misselijk wordt bij de gedachte. Ja, hij heeft zijn best gedaan. En ik, zeikerd, heb niet meegegeten. Vast niet sociaal, maar niet te vermijden. Toen ik net een paar jaar vegetarier had ik het misschien wel gekund, maar nu na bijna 20 jaar dus echt niet meer!
-
Ik zou het ook niet eten, vegetarier betekend geen diertjes en als het dan TOCH gaan trekken in dierelijke boullion tja, dat is hun fout, daar hoef ik mijn principes nite voor over boord te doen.
Hoe 'onbeschoft' het ook zou zijn, ik vind t onbeschofter om er TOCH vlees in te doen terwijl je weet dat iemand vega is.
-
Ik zou het ook niet eten, vegetarier betekend geen diertjes en als het dan TOCH gaan trekken in dierelijke boullion tja, dat is hun fout, daar hoef ik mijn principes nite voor over boord te doen.
Hoe 'onbeschoft' het ook zou zijn, ik vind t onbeschofter om er TOCH vlees in te doen terwijl je weet dat iemand vega is.
Hier ben ik het wel mee eens, alhoewel de meeste mensen op het moment dat ze je uitnodigen niet helemaal zeker zijn over welk soort Vegetariër je bent, ben je een flexibele vegetariër of een standvastige principiële Vegetariër?
De een vind het geen probleem als de balletjes uit de soep worden geschept om dan vervolgens zonder blikken of blozen die soep lekker op gaan zitten lepelen, de ander denkt daar anders over, ik weiger ook maar iets te eten waar vlees in zit, die zou dan ook gewoon consequent moeten blijven vind ik, ongeacht wat die persoon daar van vindt ja of nee.
Maar... Eet je bij kennissen die behoorlijk op de hoogte zijn wat jouw standpunten betreft, en vervolgens maken ze de fout, door je soep aan te bieden waar vlees in zit?
Tsja, dan vind ik dat die persoon dan niet het recht heeft om boos te worden als jij vervolgens die soep weigerd en vriendelijk bedankt, zij zouden dan beter moeten weten, vind ik.
-
De moeder van mijn vriend is ook zo'n gevalletje. Ze vindt vegetarisch eten eten zonder vlees. Bij mij was het dus ook balletjes uit de soep vissen en zelfs gehakt uit de roerbakmie (voordat ik 3 happen op had was ik een kwartier verder).
Nu ik sinds kort strenger vegetarisch ben, zal ik een aantal dingen die ze kookt niet meer 'kunnen' eten. En haar op de hoogte stellen van mijn nieuwe situatie is geen optie. Sowieso heb ik met haar in die 6 jaar dat ik haar nu ken nooit een fatsoenlijk gesprek gevoerd. Bovendien vindt ze me maar een aansteller (o.a. het vegetariër zijn). Ik denk dat ik de komende tijd maar doe alsof ik geen honger heb als ze me iets dergelijks voorzet...
-
Je kan niet via je vriend tactisch laten overbrengen wat onder vegetarisch eten wordt begrepen?
-
Hebben we geprobeerd, maar mijn vriend heeft ook geen goeie band met zijn moeder. Het loopt steeds op wat over en weer schreeuwen uit :-\
-
Hmm, dat klinkt gezellig... en je vriend woont nog bij zijn ouders, begrijp ik? Is het een optie om dan bij jou thuis (op jezelf? bij je ouders?) te eten? Wellicht biedt je stiefmoeder-in-spe dan uit zichzelf aan rekening met je te houden, zodat jullie ook weer eens bij hen komen eten. Maarja, ik ken de situatie niet.
-
Dan kun je ook zeggen dat je het heel erg waardeert dat ze zo je best voor je hebben gedaan maar dat je het niet eet. Dan is het ook meteen duidelijk voor een volgende keer.
Dat is echt onbeleefd!
Ik vind het allemaal zo onbeleefd nog niet. Wat ik wel onbeleefd vind, is, dat als mensen wéten dat je vegetariër bent, tóch gerechten met vlees klaarmaken (zoals soep met balletjes, of pasta met stukjes ham (die je er overigens nooit helemáal uitkrijgt)) wanneer je er gaat eten.
Dat getuigt van weinig respect.
Ik eet geen soep waar vlees in gezeten heeft, met de beste wil van de wereld, je proeft het dier er gewoon in, ook wanneer de balletjes er 'netjes' zijn uitgehaald.
Soep zonder is net zo (/ veel) lekker(der) !!
-
Hmm de situatie is nog wat ingewikkelder, ik heb namelijk een relatie op afstand. Als ik dan een weekend bij mijn vriend ben, kan ik dus niet zelf even beslissen wat te koken of naar mij thuis te gaan.
Over respect gesproken.. mijn schoonmoeder heeft het niet zo op mij (en ik niet op haar) dus respect is ver te zoeken.. :(
-
dat is wel spijtig dat je een slechte relatie hebt met je schoonmoeder... hopelijk komt er snel een oplossing!
voor mij probeer ik het altijd zo duidelijk mogelijk te zeggen... en iedereen houd er wel rekening mee, behalve dan mijn grootmoeder... ik denk niet dat zij het zou snappen dat ik haar soep niet meer zou eten.
ik zeg dat dan ook tegen iedereen, dat ik die soep eigenlijk liever niet eet, maar dat ik nog veel minder lief mijn "moeke" kwets. dat begrijpen ze allemaal bij mij thuis, en gaan dan ook geen vleesbouillon ergens tussen draaien.
ik snap nochtans volledig dat iemand dat niet wilt, en veel hangt ook gewoon af van de manier waarop zoiets gezegd wordt...
als je zegt "oei, dat eet ik eigenlijk niet" en heel spijtig kijkt, geeft dat een heel ander effect als wanneer je een zedenpreek afsteekt dat jij geen kadavers wilt aanraken (wat terzijde geheel begrijpbaar is, maar kom)
-
ik heb niet zo'n moeite met balletjes uit de soep halen en 'm dan eten. Ben misschien te kort vegetarier daarvoor. Overigens zou ik zelf nooit iets met vleesbouillon maken maar in sociale situaties zou ik wel een uitzondering maken. Vlees of vis zelf weiger ik echter pertinent.
Zo eet ik zelf geen vleesvervangers waarin ei is verwerkt, maar als ik bij andere mensen eet die bij wijze van spreken in paniek raken bij het woord 'vegetarisch' (bijv. mijn ouders) dan eet ik ze wel. Als ik ga doordrammen over tofu of seitan roep ik alleen maar meer weerstand op. Ook eet ik kaas als iemand vegetarisch eten voor me heeft klaargemaakt met kaas erin. Normaal vermijd ik het.
Ik zit nog wel met het volgende probleem. Ik ga koken voor een groep niet-vegetariers. Het wordt een maaltijd met vlees. Daar heb ik niet zo'n problemen mee. Ik zie het niet als mijn taak om andere mensen vegetarisch eten op te dringen. Nu moet ik de boodschappen doen en heb ik dat onnadenkend toegezegd. Echter, ik zie steeds meer op tegen het kopen van vlees. Ik denk ook dat ik dat niet ga doen en het aan iemand anders vraag. Ook begin ik op te zien tegen het bereiden van het vlees. In dat opzicht denk ik dat ik ze toch maar een vega-maal moet 'opdringen'. Moeilijk hoor.
-
ik heb niet zo'n moeite met balletjes uit de soep halen en 'm dan eten. Ben misschien te kort vegetarier daarvoor. Overigens zou ik zelf nooit iets met vleesbouillon maken maar in sociale situaties zou ik wel een uitzondering maken. Vlees of vis zelf weiger ik echter pertinent.
Zo eet ik zelf geen vleesvervangers waarin ei is verwerkt, maar als ik bij andere mensen eet die bij wijze van spreken in paniek raken bij het woord 'vegetarisch' (bijv. mijn ouders) dan eet ik ze wel. Als ik ga doordrammen over tofu of seitan roep ik alleen maar meer weerstand op. Ook eet ik kaas als iemand vegetarisch eten voor me heeft klaargemaakt met kaas erin. Normaal vermijd ik het.
Ik zit nog wel met het volgende probleem. Ik ga koken voor een groep niet-vegetariers. Het wordt een maaltijd met vlees. Daar heb ik niet zo'n problemen mee. Ik zie het niet als mijn taak om andere mensen vegetarisch eten op te dringen. Nu moet ik de boodschappen doen en heb ik dat onnadenkend toegezegd. Echter, ik zie steeds meer op tegen het kopen van vlees. Ik denk ook dat ik dat niet ga doen en het aan iemand anders vraag. Ook begin ik op te zien tegen het bereiden van het vlees. In dat opzicht denk ik dat ik ze toch maar een vega-maal moet 'opdringen'. Moeilijk hoor.
Er zijn toch maaltijden zonder vlees genoeg?
En als van jou verwacht wordt dat je het eten klaarmaakt, lijkt me logisch dat jij ook mag kiezen?
Ik zou er niets over vragen, of zeggen, prepareer gewoon een heerlijke (vege) maaltijd, dat wordt uiteindelijk toch lekker bevonden. Of heeft iemand uitdrukkelijk gezegd "ik ben vleeseter, so give me some meat"? ;)
-
jah, inderdaad!
soms vragen vrienden van mij wanneer we nog eens samen koken? das altijd lekker die vegetarische dingen...
tip: als je dat doet, maak dan iets lekker zwaar klaar... dan hebben mensen die vlees eten dat zwaar verzadigd gevoel dat je van vlees ook krijgt.
dus frituren/seitannen/soyaroomeren/vegakazeren enzo. das een van mijn truucjes bij verstokte vleeseters ;)
-
Wat ik ooit eens heb gegeten is bloemkool welke in paneermeelbeslag gefrituurd was. En met rode bieten kan je bloedig gehakt maken.
Als je dit aan omnivoren voorzet, zullen ze verrast zijn.
-
haha gehakt van rode bieten, dat klinkt dracula, vertel?
-
Nou, het is helemaal goed gegaan. In eerste instantie was het de bedoeling dat ik alleen maar zou helpen met het bereiden van de vleesmaaltijd met iets vleesvervangends voor mij. Echter het liep zo dat ik ook de boodschappen zou gaan doen en toen begon ik tegen het vlees kopen en bereiden op te zien. Ik heb voorgesteld een volledig vegetarische maaltijd te maken met degene die mij ging helpen. Vond ze prima. Opluchting! Uiteindelijk heeft de hele groep lekker gegeten (en veel, sommigen zelfs drie borden). Eentje zei dat hij het vlees wel miste, een ander miste het daarentegen weer niet. Verder geen grote discussie's gehad. Ben erg tevreden!
-
Voor herhaling vatbaar dus.