Vegatopia Forum
Vegetarisch - voor iedereen => Mensen => Topic gestart door: J@n op 06 oktober 2004, 13:53:54
-
Ben ik wel benieuwd naar. Zelf was ik volgens mij tussen de 26 en 30 toen ik vegetariër werd.
-
Anderhalve maand voordat ik 19 werd. Ik heb toen de knoop maar eens doorgehakt nadat ik al tijden (misschien wel een paar jaar) had gezegd dat ik 'later' vegetarier zou worden.
Een keertje gezondigd trouwens: ik was een weekje of misschien twee vleesloos aan het eten en toen heb ik een loempia gehad. Ik hield helemaal niet van loempia's en er zat van dat bleke taaie vlees in. Ik was meteen om, dat hoefde ik niet meer.
-
ik was 15-16 toen ik besloot vegetarier te worden, en omdat ik het gefaseerd ben geworden, heb ik 16-20 gestemd
-
ik volgens mij op de maand precies, 2 jaar geleden. :O (toen was ik 21)
edit: Toen ik op kamers ging wonen op mijn 18e begon ik al met minder vlees te eten. Maar 2 jaar geleden werd ik 'officieel' vegetariër.
-
Ik zo rond mijn dertiende. Daarvoor at ik al niet veel vlees.
-
ik weet het niet precies. Denk 11, maar kan ook 10 zijn. Kan het me niet herinneren :(
Maar ik was daarvoor al meer een parttime-vegetarier. Amper vlees gegeten daarvoor.
-
Gefaseerd tussen de 16-20.
-
10 a 11 toen ik definitief stopte met vlees eten en na een paar jaar heb ik vis (lees: gebakken kibbeling) ook laten staan.
Vanaf mijn 8ste was ik trouwens al semi-vegetarier. Ik at alleen nog wel worst en spekjes ;D.
-
Ik was 12 en ik ben in 1 keer gestopt.
Al heb ik de jaren daarna nog wel eens kroepoek gegeten omdat ik toen nog niet wist waar dat van gemaakt wordt :( ).
-
Ik ben vegetarier geworden in oktober 1998. ik was toen 13 jaartjes jong.
En nu is het oktober 2004! en ben ik 19 jaartjes jong! Dus ben ik deze maand al 6 jaar vegetarier
-
Oktober is dus een goede maand om vegetarier te worden!
-
21, bijna 22 (nu 24). En bij mij was het in juli :)
-
Ik ben officieel begonnen op 1 januari, op m'n twintigste. Maanden daarvoor was ik al begonnen met part-time vlees te verlaten, maar toen hakte ik dus de knoop door.
-
Ben ik wel benieuwd naar. Zelf was ik volgens mij tussen de 26 en 30 toen ik vegetariër werd.
Jan heeft nog niet gestemd! ;)
Ik was 24. Ik kocht al een tijdje geen vlees meer, maar at het nog wel bij anderen. Maar ik vond dat het vóór mijn 25e toch maar eens uit moest zijn met dat slappe gedrag. Dus toen ben ik een paar weken of maanden voor ik 25 werd 'echt' vegetariër geworden.
-
Ik vind dat er wel een extra stemmogelijkheid had mogen zijn tussen nul en tien jaar, namelijk tussen nul en vijf en tussen nul en tien. En mogelijk ook nog eentje met "als vegetarier geboren".
Dan waren er een aantal keuzemogelijkheden aan de andere kant afgevallen, en dan was het waarschijnlijk "boven de 30" geworden, maar dat maakt mij niet uit, boven de 30 is het toch allemaal één pot nat ;D
Ik was 22.
-
30
-
Ik was 21. Dat was tijdens mijn studententijd. Ik at al een tijd minder vlees en heb er een half jaar over gedaan om helemaal af te bouwen. Dat is nu 6 jaar geleden.
-
Net 15, dus iets langer dan 3 jaar geleden, was in augustus.
Wilde toen wel al een paar jaar vegetarier worden en ook een paar keer geprobeerd maar wist niet hoe en wat en heb toen gewacht. Maar ja, toen ik 14 was wilde al niks meer met botten of graten eten, of als er huid aan zat, bij vis dan he.
-
Ik was 20. Ik was al jaren aan het afbouwen, at al een hele tijd geen zoogdieren meer, en ik heb nooit zelf vlees klaargemaakt hoewel ik vanaf mijn 18 het huis uit was. Ik begrijp nog altijd niet waarom ik niet eerder vegetariër ben geworden (maar het feit dat ik geen enkele vegetariër kende en maar vaag wist dat ze bestonden, zal er wel iets mee te maken hebben). Ik heb toch het gevoel dat ik er al lang mee rondliep; ben bv. al als klein meisje gestopt met konijn eten.
-
Dankzij Sturko te Doetinchem, sinds maart 1991, op m'n veertiende.
-
Ben ik wel benieuwd naar. Zelf was ik volgens mij tussen de 26 en 30 toen ik vegetariër werd.
Jan heeft nog niet gestemd! ;)
Ik was 24. Ik kocht al een tijdje geen vlees meer, maar at het nog wel bij anderen. Maar ik vond dat het vóór mijn 25e toch maar eens uit moest zijn met dat slappe gedrag. Dus toen ben ik een paar weken of maanden voor ik 25 werd 'echt' vegetariër geworden.
Jemig, hoe oud ben je nu dan?
-
Jemig, hoe oud ben je nu dan?
Als je op calimero (http://www.vegatopia.com/forum/index.php?board=33;action=viewprofile;user=Calimero) klikt weet je het....
(tenzij ze valse informatie verstrekt natuurlijk)
-
Jemig, hoe oud ben je nu dan?
Watdan?
Of bedoel je dat ik nog immer 18 oog? ;)
-
Ik dacht ongeveer even oud als ik.
-
Ik voel me ook nog hartstikke jong hoor, misschien heeft dat er wel mee te maken! 8)
Ik begrijp nog altijd niet waarom ik niet eerder vegetariër ben geworden (maar het feit dat ik geen enkele vegetariër kende en maar vaag wist dat ze bestonden, zal er wel iets mee te maken hebben).
Ja, dit heb ik ook heel erg. Eigenlijk vind ik het haast genant dat ik op een leeftijd waarop mensen toch al volwassen worden genoemd, nog steeds zo klakkeloos deed wat me toen ik klein was, was aangeleerd, zonder eens wat kritischer naar mijn eigen gedrag te kijken. :-[
-
Ik ben op m'n 13e gestopt met vlees eten, heb toen nog 7 jaar sporadisch vis gegeten ("because fish don't shit so much", ik was voornamelijk gestopt met vlees eten vanwege het mestoverschot). Toen het eindelijk tot me doordrong dat ook bij de visserij een hoop dierenleed kwam kijken ook met vis gestopt, en tussen m'n 26e en 30e veganist geweest.
-
ik was voornamelijk gestopt met vlees eten vanwege het mestoverschot
Euh, dat is toch wel een hele aparte reden om vegetarisch te gaan eten, voorzover ik de 'niet aparte' argumenten ken.
-
Hey, ik was 13! :)
Mestoverschotten en zure regen waren toen (1983) hotte issues, ik wilde gewoon een steentje bijdragen aan de vermindering van de verzuring van ons milieu. Stoppen met vlees eten was overigens (ook) voor mij erg makkelijk, ik was toch al niet zo'n liefhebber.
Aangezien de ene helft van mijn familie van boerenafkomst is, en de andere helft niet bijster goed bedeeld wat betreft verstandelijke vermogens, heb ik me natuurlijk jaren moeten verdedigen voor m'n keuze. Mede daardoor ben ik me ook echt gaan verdiepen in het vegetarisme en mogelijke argumenten daarvoor, en toen kwam ik er dus achter dat er meer en ook zinniger redenen zijn om vegetarier te worden. :)
-
Alhoewel het mestoverschot met een aantal van die redenen samenhangt...
-
En mogelijk ook nog eentje met "als vegetarier geboren".
Daar zat ik ook al aan te denken ja, want wat moet Selly nou invullen. :)
Maar, worden we niet allemaal als vegetarier geboren?
Anyway, ik vind "met de paplepel ingegoten" wel een goed alternatief.
-
Aangezien de ene helft van mijn familie van boerenafkomst is, en de andere helft niet bijster goed bedeeld wat betreft verstandelijke vermogens, heb ik me natuurlijk jaren moeten verdedigen voor m'n keuze. Mede daardoor ben ik me ook echt gaan verdiepen in het vegetarisme en mogelijke argumenten daarvoor, en toen kwam ik er dus achter dat er meer en ook zinniger redenen zijn om vegetarier te worden. :)
En toen je eenmaal klaar was met je familie mocht je je tegen de boeren op de vegetarische startpagina verweren :)
Nou, half Nederland weet zo'n beetje mij verhaal geloof ik al wel. Ik was 15 voor zover ik me kan heugen, toen ik vegetarier werd. Eerst na een zo'n beetje traumatische dag in een slachthuis nog een half jaar met veel tegenzin vlees gegeten. Maar met het nieuwe jaar toen als goede voornemen vegetarier geworden.
:thumbsup:
Tijdens de MKZ-crisis ben veganistisch gaan leven. Ik was toen dus... eh, hoe oud ben ik nu eigenlijk? :o Oja, 27.. dus toen was ik 24!
Wel raar ook dat ik in een slachthuis heb moeten rondlopen voordat ik vegetarier zou worden. Want ik was altijd al gebiologeerd door dieren en wat er in hun omging. Het was dan ook het besef (het idee) dat varkens een vergelijkbare gevoelswereld hebben als mensen dat dwars door me heen sneed in het slachthuis (so to speak).
-
18 jaar en daarvoor al eerdere pogingen gedaan.
twee maanden voordat ik 38 werd besloot ik veganist te worden.
-
Overigens ook leuk te melden is dat ik iemand ken (een vrijwilliger van de NVV) waarvan hij alweer de derde generatie is die vegetarisch is opgevoed.
Hij is nu veganist.
-
Vanaf mijn geboorte :) moeders ook
-
18 > veggie
26 > vegan
Ben nu 28 :)
-
Vanaf dat ik heel klein was geen dingen met botjes (kip) of koppen (vis) willen eten. Vanaf mijn twaalfde andere dieren eten ook zielig gaan vinden. Vanaf mijn achttiende "vleesverlater". Ik woonde nog thuis en vond vlees verschrikkelijk lekker. Vanaf mijn twintigste vegetarier. Misschien in de toekomst veganist (zodra ik van de kaas af kan blijven ::)).
-
Ik was 17 toen ik vegetarier werd, en 24 toen ik veganist werd.
-
Vanaf dat ik heel klein was geen dingen met botjes (kip) of koppen (vis) willen eten.
dat heb ik ook altijd gehad: zolang het maar 'onherkenbaar' op mijn bord lag...
-
Ik ben vegetariër sinds 1996. Ik was 22jaar en net alleen gaan wonen. De redenen hiervoor zijn al wel opgenoemd. Verder: Ik vond dat vlees nogal duur was en mijn budget was erg beperkt. In het studentenhuis woonde toen nog een meisje dat ook vegetariër was. We kookten meestal samen, een leuke tijd was dat. :D
-
Vegetariër vanaf m'n zestiende, vegan vanaf m'n achttiende. Telkens aan het eind van de zomervakantie, het leek me precies makkelijker om m'n eetpatroon te veranderen als er terug een beetje regelmaat in m'n leven kwam. :)
-
Wáár ik heel trots op ben (niet op de leeftijd waarop, nog net 15) is dat ik toen ik vegetariër werd, ik geen enkele andere vegetariër kende. In een milieu(o.a. buurt) opgroeide waar dat "heel erg vreemd" was en mijn ouders, opa en peetoom een slagerij hadden.
-
Voor organisaties en individuen die behept zijn met zendings- en bekeringsdrang is deze poll eigenlijk niet zulk heel goed nieuws. Je hebt in een mensenleven eigenlijk maar een paar jaar de kans om van vleeseters vegetariërs te maken... Er zijn maar weinig mensen die na hun twintigste/vijfentwintigste nog vegetariër worden.
-
Maar ze bestaan.
Zelf ben ik vegetariër geworden tijdens mijn 40ste levensjaar. Ondertussen ben ik ruim 3 jaar vegetariër zonder onderbreking.
In tegenstelling tot velen hier vond ik vlees wel lekker. Maar door mijn "geweten", vond ik het niet meer passen om vlees te eten.
Eerst dacht ik dat ik nooit meer lekker zou kunnen eten maar eigenlijk vind ik nu dat vegetarisch eten veel lekkerder is. Meer nog de geur van vlees vind ik nu heel vies.
-
Met 17 veggie, en met 20 vegan (nu 21 :))
-
Maar ze bestaan.
M'n moeder is een half jaartje na mijn 'bekering' pesco-vegetariër geworden, ze was toen 36! :ylsuper:
-
Voor organisaties en individuen die behept zijn met zendings- en bekeringsdrang is deze poll eigenlijk niet zulk heel goed nieuws. Je hebt in een mensenleven eigenlijk maar een paar jaar de kans om van vleeseters vegetariërs te maken... Er zijn maar weinig mensen die na hun twintigste/vijfentwintigste nog vegetariër worden.
Dat hoef je op zich niet te concluderen uit deze poll hoor... (Alhoewel ik ook wel denk dat dit juist is hoor, maar om de moed er maar in te houden... :P ) Het kan ook zijn dat de mensen die nu boven de vijfentwintig zijn opgevoed zijn in een vast stramien van vleeseten (aardappelen, vlees, groente...), zonder gevoel voor dierenrechten. Misschien dat jongeren van tegenwoordig meer meekrijgen van dierenleed en rechten en vooral niet meer een vast traditioneel eetpatroon hebben zodat ze zich later makkelijker laten bekeren?...
Ook kan het zo zijn dat 25 plussers die recentelijk vegetarier zijn geworden gewoon niet op dit forum komen. Op internet en zeker op (dit) forum(s) is nl de jongere generatie toch wel oververtegenwoordigd.
Groetjes, Isa
-
In tegenstelling tot velen hier vond ik vlees wel lekker. Maar door mijn "geweten", vond ik het niet meer passen om vlees te eten.
Eerst dacht ik dat ik nooit meer lekker zou kunnen eten maar eigenlijk vind ik nu dat vegetarisch eten veel lekkerder is. Meer nog de geur van vlees vind ik nu heel vies.
Bij mij was dat ook min of meer zo hoor. Ik heb mezelf leren wennen aan vegetarisch eten. Als je een paar maanden vegetariër bent, verandert je smaakpatroon ook. Je krijgt zin in andere dingen.
-
Ikzelf was trouwens 12 toen ik geen vlees meer wilde eten.
In het begin heb ik nog wel heel af en toe vis gegeten.
En de eerste vier (!!) jaar erg veel ruzie met mijn ouders aan tafel gehad... Maar het is allemaal goedgekomen hoor :)
(Mijn ouders zijn zelf ook niet eens grote vleeseters, hun argument was meer 'met de pot mee-eten, omdat mijn zusje dan wel eens zou kunnen zeggen dat zij dan geen groente meer wilde eten :P )
-
Vanaf m'n 13e veggie en in november ben ik 2 jaar veganist. :)
-
in t vierde was ik gewoon minder vlees gaan eten en vanaf t vijfde middelbaar was ik definitief vegetarier, eerst nog vis en kip, dan enkel nog vis en uiteindelijk geen enkel beestje meer op mijn bord!
-
Jaar of 6 :)
-
Wáár ik heel trots op ben (niet op de leeftijd waarop, nog net 15) is dat ik toen ik vegetariër werd, ik geen enkele andere vegetariër kende. In een milieu(o.a. buurt) opgroeide waar dat "heel erg vreemd" was en mijn ouders, opa en peetoom een slagerij hadden.
Waar ik heel trots op ben is dat ik op mn 12e veganist ben geworden terwijl ik het woord "veganist" nieteens kende. En helemaal uit mezelf :)
-
Het kan ook zijn dat de mensen die nu boven de vijfentwintig zijn opgevoed zijn in een vast stramien van vleeseten (aardappelen, vlees, groente...), zonder gevoel voor dierenrechten. Misschien dat jongeren van tegenwoordig meer meekrijgen van dierenleed en rechten en vooral niet meer een vast traditioneel eetpatroon hebben zodat ze zich later makkelijker laten bekeren?...
Ehhh... je moet de jaren '70 niet uitvlakken hoor. De opkomst van de anti-bio-industrie lobby etc. Ik kreeg in 1978 op school al voorlichting en lespakketten over legbatterij kippen en kistkalveren, dat is niet iets van de laatste jaren. Wat denk ik belangrijker is, dat steeds meer mensen verder verwijderd raken van boerderijen en slachten. Dieren krijgen een steeds groter knuffelgehalte, en dat was vroeger zeker op het platteland heel anders. Voorlichting over legbatterij kippen terwijl mensen om je heen hun eigen kippen slachten, komt dan toch niet goed aan.
Misschien ook een interessante poll die je op een algemene site (van een krant ofzo) zou kunnen houden: "hoeveel % van de mensen is in hun puberteit een tijdje vegetarier geweest?" Dat zijn er denk ik best veel, maar veel stoppen er later weer mee.
-
toen ik 2 maanden 16 was! (ik weet zelfs nog de maand enzo :P )
-
Op m'n 20e vegetarier, op m'n 20e vegan en nu 28.
-
Sohee,
wordt een beetje gokken maar ;
echt vegetarisch ben ik vanaf mijn 11e ofzo, veganist ben ik nu sinds 3,5 jaar ongeveer (en die omschakeling van veggie naar vegan verliep heel geleidelijk)
de schok toen ik op de kleuterschool hoorde dat mijn schoenen gemaakt waren van dierenhuid is volgens mij nog steeds de 'trigger' geweest overigens.
Mijn ouders waren niet zo blij met mijn besluit om toen niets meer van dieren aan te raken of te eten (voor zover ik kon bedenken wat dat allemaal psies inhield), en hielden me toen voor dat 'vlees uit de supermarkt' niet van dieren gemaakt was
(Ik blij, kon ik toch nog frikandellen eten :) )
naast het sinterklaas verhaal was dat toch wel een enorme leugen zeg!! sohee...
-
Het kan ook zijn dat de mensen die nu boven de vijfentwintig zijn opgevoed zijn in een vast stramien van vleeseten (aardappelen, vlees, groente...), zonder gevoel voor dierenrechten. Misschien dat jongeren van tegenwoordig meer meekrijgen van dierenleed en rechten en vooral niet meer een vast traditioneel eetpatroon hebben zodat ze zich later makkelijker laten bekeren?...
Ehhh... je moet de jaren '70 niet uitvlakken hoor. De opkomst van de anti-bio-industrie lobby etc. Ik kreeg in 1978 op school al voorlichting en lespakketten over legbatterij kippen en kistkalveren, dat is niet iets van de laatste jaren. Wat denk ik belangrijker is, dat steeds meer mensen verder verwijderd raken van boerderijen en slachten. Dieren krijgen een steeds groter knuffelgehalte, en dat was vroeger zeker op het platteland heel anders. Voorlichting over legbatterij kippen terwijl mensen om je heen hun eigen kippen slachten, komt dan toch niet goed aan.
hmmm, ik wist niet dat daar toen al aandacht aan gegeven werd idd.
Van waarvanuit kwam dat lespakket trouwens? Een bepaalde lesmethode van een uitgever of vanuit de overheid (??) ?
Op mijn basis en middelbare school, welliswaar jr 80 en 90, is nooit iets besproken over de bio-industrie.
Groetjes, Isa
-
hmmm, ik wist niet dat daar toen al aandacht aan gegeven werd idd.
Van waarvanuit kwam dat lespakket trouwens? Een bepaalde lesmethode van een uitgever of vanuit de overheid (??) ?
Dat is even graven zeg... Het was niet vanuit de overheid, maar wel vanuit schooltelevisie geloof ik. Ik zat in de zesde klas, moet dus 1977 of 1978 geweest zijn. Daarna op de middelbare school was het ieder jaar wel een keer het onderwerp van maatschappijleer. En mijn biologie leraar op de MAVO was vegetarier geloof ik. Het was allemaal in ieder geval genoeg om mij aan het denken te zetten, en de zus van mijn vriendje op haar elfde acuut vegetarier te laten worden :)
-
@Jan: ik sluit aan bij Isabel. Boven - pakweg 32 - zijn er relatief veel mensen die van het bestaan van zoiets als internetfora niets afweten of dat gewoon laten voor wat het is. Als ik er eens iets over zeg, denkt men dat het hetzelfde als "chatten" is.
Ik ken wel redelijk veel mensen die vleesgebruik zijn gaan minderen afgelopen jaren. En ik heb een vriendin die achter in de vijftig vegetarier is geworden, daar heb ik zeker aan bijgedragen. Gewoon: door het te zijn.
-
@Jan: ik sluit aan bij Isabel. Boven - pakweg 32 - zijn er relatief veel mensen die van het bestaan van zoiets als internetfora niets afweten of dat gewoon laten voor wat het is. Als ik er eens iets over zeg, denkt men dat het hetzelfde als "chatten" is.
We bewegen ons duidelijk in andere kringen Lovelocker :-) Iedereen die ik ken boven de 32 (en dat is een heel groot deel van mijn vriendenkring) is computergebruiker, mailer en weet forums te vinden.
Het is denk ik meer zo dat als je net een paar jaar vegetarier bent, je erg op zoek bent naar mede-vegetariers, recepten, ideeen etc. Je gaat dan ook op internet zoeken etc. Na 15 tot 20 jaar vegetarier zijn heb je daar gewoon veel minder behoefte aan, en zoek je dit soort forums dan ook minder op.
-
Een maand voor ik 22 werd geloof ik en ben nu 25. Goh al langer dan ik dacht. Als iemand vraagt hoe lang ik vegetarisch eet zeg ik altijd 2 jaar,maar dat blijft natuurlijk niet zo ;).
-
16... en vanaf 22, compleet, ook als iemand commentaar maakt, ga ik geen vlees eten!!
'nique
-
Ook kan het zo zijn dat 25 plussers die recentelijk vegetarier zijn geworden gewoon niet op dit forum komen.
Jawel hoor, hier, hier! :D
Ik was inderdaad aan de late kant; 26! Maar ik zal eerlijk toegeven; ik ben een paar jaar bezig geweest met 'de knoop' doorhakken... Ik ben nu nog steeds de enige vegetarier in mijn vriendengroep, op eentje na. Misschien was het zwak, maar het heeft lang geduurd voor ik tegen iedereen kon zeggen dat ik toch echt geen vlees meer eet! Ik ben benieuwd wanneer iedereen nou eens ophoudt met vragen als 'ja maar, waarom dan niet?' of 'Weet je het heel zeker?' Ja!
-
Het is denk ik meer zo dat als je net een paar jaar vegetarier bent, je erg op zoek bent naar mede-vegetariers, recepten, ideeen etc. Je gaat dan ook op internet zoeken etc. Na 15 tot 20 jaar vegetarier zijn heb je daar gewoon veel minder behoefte aan, en zoek je dit soort forums dan ook minder op.
Beetje zijpad: ik denk dat de behoefte er nog steeds wel is, maar dat je prioriteiten anders komen te liggen als je ouder wordt, kinderen hebt of carrièregewijs op je toppunt zit.
Terug naar de hoofdroute: ik denk dat de cijfers niet veel anders komen te liggen als er relatief meer stokouwe mensen van boven de 30 zouden komen stemmen. Ook diep in de vorige eeuw werden mensen al vegetariër in hun tienerjaren. Misschien dat het gemiddelde wat meer naar de twtig zou lopen, maar ik ben ervan overtuigd dat het niet veel zal uitmaken.
-
Ik was 17.
-
Ik ben 25 jaar vegetariër,ik was 21 toen mn vriend (nu man) mn ogen opende, ben hem er nog dankbaar voor!
Mijn man' is 40 jaar vegetariër en onze zoon van 21 heeft nog nooit vlees gehad.Ben er eigenlijk best trots op,ik wil niet bij diegene horen die met oog en oorkleppen op lopen.....
-
Elf..
-
netzoals Dr@gonfly al zei, ik ben ook altijd al partime vegatarier geweest, ik heb nooit veel vlees gegeten, maar moest van me moeder altijd een stukje vlees.
rond mij 11/12e ben ik fulltime vegatarier geworden.
-
ik was 17 toen ik vegetarier werd. volgens mij bekeren de meesten dan.
-
ik was 12 toen ik vegetarier werd. ik at eerst wel nog vis, omdat dat van mijn moeder moest, maar een jaar of twee daarna ben ik daar ook mee gestopt, omdat ik het niet echt (helemaal niet) vond stroken met mijn principes.
-
Ik was 13 toen ik stopte met het eten van vlees. Ook ik ben van de 1 op de andere dag gestopt. Wel heb ik nog ongeveer 2 jaar vis gegeten maar dat voelde ook niet zo goed meer. Hmm, lawezegguh dat dat zo'n 5 euh 15 jaar geleden is nu.:o Oh euhm ik ben in denial geloof ik.
Ik was geen 18 maar 28 :-X
-
Ik ben begonnen op de middelbare school toen ik ongeveer 14 was. Ik ben nu 27 :)
-
Ik was 11. Het was van mij een begin van mijn puberteit, ik zette me af tegen mijn ouders door dingen 'anders te willen'. Ging ook heel jong bij een politieke partij enz enz. Wel een nette manier van puberen was het ;) En ik nam het ook meteen heel serieus. Toen ik een jaar of 18 was, werd mijn zusje ook vegetarier. Dat is ze niet lang geweest, maar zelfs mijn ouders hebben daardoor een jaar lang vegetarisch gegeten. Helaas zijn ze daarmee gestopt...
Ik ben inmiddels 23, en na een tijdje vegan geweest te zijn, ben ik nu ook weer vegetarier..
-
ik was 11/ 12 zoiets! maar ik ben nou pas 14...
groetjes
-
Ik was 11. Het was van mij een begin van mijn puberteit, ik zette me af tegen mijn ouders door dingen 'anders te willen'. Ging ook heel jong bij een politieke partij enz enz. Wel een nette manier van puberen was het ;) En ik nam het ook meteen heel serieus. Toen ik een jaar of 18 was, werd mijn zusje ook vegetarier. Dat is ze niet lang geweest, maar zelfs mijn ouders hebben daardoor een jaar lang vegetarisch gegeten. Helaas zijn ze daarmee gestopt...
Ik ben inmiddels 23, en na een tijdje vegan geweest te zijn, ben ik nu ook weer vegetarier..
waarom ben je van vegan weer vegetarier geworden als ik vragen mag ?
-
waarom ben je van vegan weer vegetarier geworden als ik vragen mag ?
Omdat vegans irritante geitenwollenksokken zeurkousen zijn! ;D ;)
-
Dacht dat jij niks met vooroordelen op had?
:P
-
waarom ben je van vegan weer vegetarier geworden als ik vragen mag ?
Omdat vegans irritante geitenwollenksokken zeurkousen zijn! ;D ;)
but ... but ... but ....
geitenwol zal ik nooit dragen, over de rest van het vooroordeel ... tja... :P
-
Dacht dat jij niks met vooroordelen op had?
:P
Ik ge*l op vooroordelen!! (ja ja, antropologe in spé)
-
Dacht dat jij niks met vooroordelen op had?
:P
Ik ge*l op vooroordelen!! (ja ja, antropologe in spé)
Behalve als ze over studenten gaan. :laugh:
Bedoel je niet stereotypen? ;)
-
Op mijn 8e vond ik harde stukjes in mijn gehaktbal (taaie roze pitjes). Het was echt rundergehakt verzekerde mijn moeder mij...
Ik vond het toen heel erg onfris dat ik stukjes beest terug vond in mijn "vlees" (alsof dat niet een stuk beest was,tja ik was nog een kind). Ik ben toen overgestapt op "draadjesvlees", omdat mijn vader dat al at en ik dacht dat dat homogener/minder diergelijkend zou zijn (waarschijnlijk niet in die bewoordingen). Nou niet dus, binnen no time vond ik weer vreemde stukjes en at ik dat ook niet meer...
Daarna heb ik nog een paar keer vissticks gegeten (de meest abstracte vorm van dierenvlees) tot aan de brugklas, maar toen hield ik daar ook mee op. Gelukkig heb ik een heel lieve moeder die voor mij al die tijd vegetarische alternatieven maakte. Ik ben nu 23 jaar oud, dus al 15 jaar vegetariër. ;D
-
Een maand geleden, op mijn 23e dus.
-
Ik was ongeveer 13 jaar toen ik vegetariër werd. Toen besefte ik hoe de dieren te lijden hadden en wat ik met dieren had.
-
Toen ik 20 was en ik ben het intussen 35 jaar.
-
22, want ik ging walgend over mijn nek van een stukje kipfilet, eet nog wel af en toe vis, maar twijfel steeds bij elke hap. helaas krijg ik niks anders wanneer ik bij mijn ouders op bezoek ben en voel ik me schuldig als ik het weiger, omdat ze al twee verschillende gerechten maken. hebben jullie dat ook?
suf suf, want voel me nog veel schuldiger over het doden van dieren.
hebben jullie oook een irritant, klein zusje die steeds vlees voor je neus bungeld, al vrolijk roepende "proeve? proeve?..."
ben nu 28! dus eet ik in ieder geval al 6 jaar geen land-vlees meer!
-
22, want ik ging walgend over mijn nek van een stukje kipfilet, eet nog wel af en toe vis, maar twijfel steeds bij elke hap. helaas krijg ik niks anders wanneer ik bij mijn ouders op bezoek ben en voel ik me schuldig als ik het weiger, omdat ze al twee verschillende gerechten maken. hebben jullie dat ook?
suf suf, want voel me nog veel schuldiger over het doden van dieren.
hebben jullie oook een irritant, klein zusje die steeds vlees voor je neus bungeld, al vrolijk roepende "proeve? proeve?..."
Ik persoonlijk heb beide dingen niet, maar je bent in ieder geval niet de enige, want ik ben beide dingen wel vaak tegengekomen op het forum. Ik kan me herinneren dat er ook wat tips gegeven waren, dus als je die wilt lezen zou ik even zoeken in het forum.
-
18 jaar, m'n toenmalige vriendje was overtuigd vegetariër en wilde me niet zoenen toen ik een satheetje gegeten had.. :-\
edit: ben nu ALWEER 33 jaartjes :'(
-
Tot mijn 12e heb ik vlees en vis gegeten. Ik heb van mijn 12e tot mijn 13e alleen nog maar vlees gegeten op de verjaardag van mijn opa en oma en nog een keer of 3 vis. Oma snapte er niets van, wat deed ze toch ineens fout dat ik haar vlees niet meer wilde? Dat vond ik zielig. Daarna had ik zoiets van, wat een onzin. Je moet je eigen keuzes kunnen maken, jij accepteert ook dat zij gewoon vlees blijven eten, dus omgekeerd moet het dan ook maar. Al is het even wennen voor ze.
Vanaf 13,5 heb ik dus geen vlees of vis meer gegeten. Wel
nog gelatine (uit onwetendheid eigenlijk). Dat gebruik ik nu
pas sinds een jaar helemaal niet meer. Ik wist eerst helemaal
niet dat het in zoveel dingen zat! Heel dom :-\ ik at van te
voren al nooit kaas los of op brood of iets, maar ben toen
wel gestopt met pizza + kaas eten, vanwege het stremsel.
Melk gebruik ik al bijna 4 jaar niet meer, sinds het me afgeraden
is i.v.m. mijn botten (botontkalking). Niet dat dit met
vegetarier zijn te maken heeft, maar goed, voor de compleetheid
van het overzicht...
-
21 jaar geleden, toen was ik 8. Ma ging vegetarisch koken.... de eerste paar jaar is natuurlijk goed balen, maar later went dat en nu ben ik zelf ook overtuigd vegetarier.
-
22, want ik ging walgend over mijn nek van een stukje kipfilet, eet nog wel af en toe vis, maar twijfel steeds bij elke hap. helaas krijg ik niks anders wanneer ik bij mijn ouders op bezoek ben en voel ik me schuldig als ik het weiger, omdat ze al twee verschillende gerechten maken. hebben jullie dat ook?
suf suf, want voel me nog veel schuldiger over het doden van dieren.
hebben jullie oook een irritant, klein zusje die steeds vlees voor je neus bungeld, al vrolijk roepende "proeve? proeve?..."
Als ze dan al twee verschillende gerechten maken dan kunnen ze het tweede gerecht toch geheel vegetarisch maken? Ik zou het er even met ze over hebben.
Ik heb geen klein zusje maar wel een klein neefje die ook vraagt of ik zijn vlees wil proeven. Dan zeg ik gewoon:"nee, lieverd, tante eet geen vlees, wil jij mijn vegetarische burger proeven?" :) Hij accepteert het volledig. Met mijn nichtjes van 11 en 9 heb ik dan meestal een heel gesprek omdat zij vlees eten eigenlijk zielig vinden. Ze doen het nog wel maar sporadisch. Het zou me niet verbazen als vooral mijn jongste nichtje ook vegetariër wordt.
-
Ik ben nu zo'n jaar of 8 vegetariër, dus vanaf ongeveer mijn 23 ste. Zolang ik thuis woonde en de rommel die mijn moeder kookte moest eten lukte het me gewoon niet. Het vlees was namelijk het enige dat een beetje eetbaar was.
Van 'smaak' ben ik eigenlijk nog steeds een vleeseter, ik heb geen natuurlijke afkeer voor vlees en hoewel ik al jaren geen vlees meer eet weet ik wel zeker dat ik het nog lekker zou kunnen vinden. Dus de stap naar vegetariër vond ik best wel moeilijk om te nemen.
Nu ben ik ook de consumptie van melk, kaas, eieren, ... aan het afbouwen al denk ik niet dat het me ooit gaat lukken om volledig veganistisch te gaan leven.
Mijn nichtje van 15 is sinds kort ook vegetarisch gaan leven. Haar vader kan daar niet echt veel begrip voor opbrengen. Hij kweekt namelijk zelf dieren voor het vlees. (Gelukkig wel in redelijke diervriendelijke omstandigheden.) Maar gelukkig maakt hij het leven van zijn dochter ook niet onmogelijk, hij is er wel van overtuigd dat geen vlees eten ongezond is en 'bewijst' dit met de vriend van mijn ander nichtje die er gezonder is gaan uitzien sinds hij, onder zijn invloed, is afgestapt van het vegetarisme.
Maar ik vind het in ieder geval wel leuk dat ik nu, als er voor de zoveelste keer een domme opmerking wordt gegeven, even een begrijpende blik kan wisselen met mijn nichtje.
-
Zolang ik thuis woonde en de rommel die mijn moeder kookte moest eten
:o
-
Ik was ongeveer 18, woonde nog thuis bij mijn moeder en we kookten steeds minder met vlees omdat ons dat ontzettend tegen ging staan. Toen zijn we er gewoon helemaal mee gestopt.
-
Sohee,
Mijn ouders waren niet zo blij met mijn besluit om toen niets meer van dieren aan te raken of te eten (voor zover ik kon bedenken wat dat allemaal psies inhield), en hielden me toen voor dat 'vlees uit de supermarkt' niet van dieren gemaakt was!
(Ik blij, kon ik toch nog frikandellen eten :) )
naast het sinterklaas verhaal was dat toch wel een enorme leugen zeg!! sohee...
:'(
bah, dat hebben ze nou ook bij mij geflikt... mijn moeder wilde in ieder geval dat ik vlees bleef eten tot mn 12e omdat ze bang was dat ik anders dingen tekort zou komen (dat neem ik 'r niet kwalijk hoor. wist zij veel).. na m'n 12e was het ook acuut afgelopen met de smeerlapperij :)
-
toen ik 18 was, officieel. Maar ik had haast nooit vlees, behalve mcdonalds eigenlijk met vrienden.
Mn ouders hadden er ook een aversie tegen dus het was vooral 2 of 3 porties groenten bij rijst/macaroni etc.
-
Ben vega opgevoed :)
-
Ongeveer vandaag is het de dag (maar t kan ook een week eerder of later zijn) dat ik de helft van mijn leven geen vlees eet (wel ongeveer 1 keer per week vis, moet ik erbij zeggen). September 1979 was het en ik kwam er toen achter dat ik al 14 dagen geen vlees had gegeten, dus leek me dat ik dat dan wel zo kon laten. Dat bleek idd geen enkel probleem (alleen heb ik nog jaren van salami gedroomd, maar dat is de knoflook). Als kind was ik wel echt een vleeseter. Ik ben er dus zonder enige moeite van af geraakt.
-
Ik was 11 jaar en logeerde bij mn opa en oma die tegenover een abbatoir woonden. Tja, dan hoor je geluiden van koeien..Ik was toen al dierengek en het idee vond ik zo erg..
In april ben ik 20 jaar vegetarier en dat ga ik vieren. Lekker eten in de Oude Plek in Rotterdam!
-
Ik was 22. ;D
-
Nooit vlees of vis gegeten :)
-
toen ik 13 was
-
Ernie & Bert are in da house! :cheer:
-
Dat moet geënsceneerd zijn.
-
Net 14. M'n ouders dachten 'dat gaat wel weer over...' dat viel dus vies tegen ;)
-
Zolang ik thuis woonde en de rommel die mijn moeder kookte moest eten
:o
Waarom is dat raar om te zeggen? Als kind heb je weinig tot geen invloed op wat je voorgeschoteld krijgt.
Als een kind gaat bepalen wat er op tafel komt, dat is pas krom.
-
Zolang ik thuis woonde en de rommel die mijn moeder kookte moest eten
:o
Waarom is dat raar om te zeggen? Als kind heb je weinig tot geen invloed op wat je voorgeschoteld krijgt.
Als een kind gaat bepalen wat er op tafel komt, dat is pas krom.
Op een bepaald ogenblik kreeg ik gewoon geld om voor mijn eigen eten te zorgen want mijn moeder was mijn kritiek op haar kookkunst kotsbeu. Maar ik had gewoon gelijk, mijn moeder kon absoluut niets eetbaars voorschotelen, dat was trouwens niet het enige dat ze niet kon.
Ik ben op vlak van eten absoluut niet moeilijk (wel op vlak van drinken) maar weet wel wanneer er sprake is van slechte kookkunst.
-
Op een bepaald ogenblik kreeg ik gewoon geld om voor mijn eigen eten te zorgen want mijn moeder was mijn kritiek op haar kookkunst kotsbeu. Maar ik had gewoon gelijk, mijn moeder kon absoluut niets eetbaars voorschotelen, dat was trouwens niet het enige dat ze niet kon.
Ik ben op vlak van eten absoluut niet moeilijk (wel op vlak van drinken) maar weet wel wanneer er sprake is van slechte kookkunst.
Ik reageerde ook omdat ik het verhaal zo herken: Mijn mams kookt zoals zij het lekker vindt en dat strookte vaak niet met mij. Om een paar voobeelden te noemen: vaak nootmuskaat of suiker over groentes, veel te kruimige aardappelen, te gaar gekookte groentes, niet veel culinaire experimenten maar vooral 'zoals altijd' Hele ruzies zijn erom ontstaan.
Totdat ik het accepteerde omdat ze mijn moeder is en zij in huis kookte.
-
Totdat ik het accepteerde omdat ze mijn moeder is en zij in huis kookte.
Daar heb je natuurlijk gelijk in, er is nooit een reden om ondankbaar te gaan doen, maar er zijn toch gevallen waarin je volgens mij mag blijven klagen, bv. als je altijd eten voorgeschoteld krijgt dat bovenaan verbrand is en in het midden bevroren, of als je moeder groenten steevast platkookt tot er geen vitamine meer in te bekennen is, of als alles altijd drijft in het vet...
-
Ik reageerde ook omdat ik het verhaal zo herken: Mijn mams kookt zoals zij het lekker vindt en dat strookte vaak niet met mij. Om een paar voobeelden te noemen: vaak nootmuskaat of suiker over groentes, veel te kruimige aardappelen, te gaar gekookte groentes, niet veel culinaire experimenten maar vooral 'zoals altijd' Hele ruzies zijn erom ontstaan.
Totdat ik het accepteerde omdat ze mijn moeder is en zij in huis kookte.
Jij herkent het verhaal misschien, maar toch is het een ander verhaal. Zoals ik reeds schreef, ik ben helemaal niet moeilijk wat eten betreft maar mijn moeder kon gewoon niet koken. Dat had niets met mijn smaak te maken. Ken jij veel mensen die er in slagen om spaghetti bijna altijd te laten aanbranden?
-
Daar heb je natuurlijk gelijk in, er is nooit een reden om ondankbaar te gaan doen, maar er zijn toch gevallen waarin je volgens mij mag blijven klagen, bv. als je altijd eten voorgeschoteld krijgt dat bovenaan verbrand is en in het midden bevroren, of als je moeder groenten steevast platkookt tot er geen vitamine meer in te bekennen is, of als alles altijd drijft in het vet...
Natuurlijk zijn er soms wel redenen om ondankbaar te zijn. Ik ben redelijk allergisch voor de 'je moet je ouders dankbaar zijn'-houding. Kinderen krijgen is echt niet moeilijk, ze goed opvoeden is wel een uitdaging. Ik heb heel veel respect voor goede ouders maar er zijn nu eenmaal ook een pak mensen die beter nooit kinderen hadden gekregen en totaal ongeschikt zijn voor het ouderschap. En dan heb ik het niet enkel over extreme gevallen van mensen die hun kinderen mishandelen. Voor elk extreem geval heb je nog veel ouders die gewoon ongeschikte ouderfiguren zijn. Waarom zouden hun kinderen dankbaar moeten zijn?
Het eten dat mijn moeder voorschotelde was slechts een voorbeeld. Maar het was eenzijdig, had weinig voedingswaarde, was slecht klaargemaakt en elke terechte kritiek op haar 'kookkunst' werd afgedaan als ondankbaarheid.
-
Puur semantisch misverstandje, denk ik: voor mij impliceert "dankbaar" dat er een daad gepresteerd is waarvoor je dankbaar kan zijn. Voor een verbrand schoteltje kun je dus niet dankbaar zijn, voor gezond, kundig klaargemaakt eten wel, ook al vind je dat het niet creatief genoeg is of niet precies zoals jij het wil. Ik denk dat we het dus eigenlijk wel eens zijn.
Wat "dankbaarheid" in het algemeen betreft: ergens vind ik ook wel dat het gewoon de plicht van ouders is om goed voor hun kinderen te zorgen en er voor hen te zijn, maar eens een keertje "dank je" zeggen misstaat niemand. Er zijn ook jongeren die het maar normaal vinden om moeilijk te doen over het kleinste detail dat niet naar hun zin is; die verwachten kennelijk dat hun ouders gedachten kunnen lezen. Ik wil zelf geen kinderen, maar als ik ouder was, zou ik ook niet graag zo behandeld worden.
-
Dan denk ik dat we het inderdaad volkomen met elkaar eens zijn. :O
-
Hey,
Ik ben 13 en ik ben van 9 februari vegetariër ;D. Ik heb er heel lang voor moeten zagen bij mijn ouders, en nu keuren ze dat nog altijd niet echt goed. Ze gebruiken dat wel om mij vanalles te laten doen, bv. als ik de afwas niet doe moet ik s'avonds vlees eten, tot nu toe altijd de afwas al gedaan dus ;). Vroeger gaf ik wel altijd mijn vis aan de hond, maar daar kwamen ze vlug genoeg achter als ze onder de tafel stofzuigden (onze hond luste ook geen vis denk ik ;)).
-
Rare ouders hoor! Zetten ze je wel een beetje goed vegetarisch eten voor?
-
Zetten ze je wel een beetje goed vegetarisch eten voor?
Zegt de man die om de dag een pizza de oven in schuift... :P
-
Zetten ze je wel een beetje goed vegetarisch eten voor?
Zegt de man die om de dag een pizza de oven in schuift... :P
En in 8 jaar nooit een dag op zijn werk wegens ziekte heeft moeten missen!
-
Quote : Poek op vandaag om 18:03:35
Zetten ze je wel een beetje goed vegetarisch eten voor?
Ow, valt wel mee. Het enige probleem is dat ze beginnen zagen als ik een dag eens geen vleesvervanger eet ;).
-
Op mijn 12de heb ik besloten vegetariër te worden (na een onopzettelijk bezoek aan het slachthuis :(), maar daarna heb ik nog wel vlees gegeten. :-[ Op mijn 13de heb ik alle beestjes definitief van mijn menu geschrapt.
-
Hey,
Ik krijg niks vlees meer binnen, het gedacht alleen al dat ik op iets dat ooit leefde zit (zat) te bijten! Ik heb trouwens nooit graag vlees gelust :P.
-
Jij herkent het verhaal misschien, maar toch is het een ander verhaal.
Misschien herkende ik het 'probleem' van onenigheden om het klaarmaken van de maaltijd als algemeenheid meer.
mijn moeder kon gewoon niet koken. Ken jij veel mensen die er in slagen om spaghetti bijna altijd te laten aanbranden?
OK dat is wel erg... Heb ik misschien de eerste 2 à 3 keer gehad dat ik kookte, maar na zoveel jaar...
Kun je haar niet 'helpen' met koken, of voor haar koken?
-
Puur semantisch misverstandje, denk ik: voor mij impliceert "dankbaar" dat er een daad gepresteerd is waarvoor je dankbaar kan zijn. Voor een verbrand schoteltje kun je dus niet dankbaar zijn, voor gezond, kundig klaargemaakt eten wel, ook al vind je dat het niet creatief genoeg is of niet precies zoals jij het wil. Ik denk dat we het dus eigenlijk wel eens zijn.
Wat "dankbaarheid" in het algemeen betreft: ergens vind ik ook wel dat het gewoon de plicht van ouders is om goed voor hun kinderen te zorgen en er voor hen te zijn, maar eens een keertje "dank je" zeggen misstaat niemand. Er zijn ook jongeren die het maar normaal vinden om moeilijk te doen over het kleinste detail dat niet naar hun zin is; die verwachten kennelijk dat hun ouders gedachten kunnen lezen. Ik wil zelf geen kinderen, maar als ik ouder was, zou ik ook niet graag zo behandeld worden.
Ik kan me ook helemaal in jouw uitleg vinden en hoop dat ik zelf een goede moeder zal worden voor mijn meisje. Maar dit soort onderwerpen liggen nu eenmaal erg gevoelig bij mij.
Waarom wil je geen kinderen, Anya?
-
Waarom wil je geen kinderen, Anya?
Ik kan natuurlijk massa's argumenten opnoemen (zoals tijd voor mezelf bv.) maar die zouden allemaal niet meer gelden als ik het wél wou... Eigenlijk komt het er gewoon op neer dat de wil, de behoefte er totaal niet is. Dus niet zoiets van "Ik ben er nog niet klaar voor", maar gewoon "Het is niets voor mij" en ik ben ook zo goed als zeker dat ik daar geen spijt van zal krijgen. Als het gaat om wel of geen kinderen, vind ik dat je jezelf heel goed onder de loep moet nemen en moet kijken wat je zelf echt wil, en daar dan voor moet gaan.
Het valt me trouwens op dat jij altijd heel zeker lijkt van je beslissing; ik geloof niet dat jij aan een kind bent begonnen omdat het zo hoort of omdat het tot een jeugdfantasie van je behoort, maar omdat je het echt wou. Je gaat dat goed blijven doen, hoor. :)
-
Kun je haar niet 'helpen' met koken, of voor haar koken?
Daar begin ik niet aan. 't Is trouwens weer jaren geleden dat ik mijn moeder nog heb gezien en voor mij hoeft daar geen verandering in te komen.
-
Als het gaat om wel of geen kinderen, vind ik dat je jezelf heel goed onder de loep moet nemen en moet kijken wat je zelf echt wil, en daar dan voor moet gaan.
Net zoals ik veel respect heb voor goede ouders die heel bewust voor kinderen hebben gekozen en de nodige kwaliteiten hebben om een goede opvoeding te geven heb ik ook veel respect voor mensen die zoals jij heel bewust kiezen om geen kinderen op de wereld te zetten. Er worden nog veel te veel kinderen om de verkeerde redenen op de wereld gezet.
-
Ik was 31 in 1994 toen ik vegetariër werd. Ik had al twijfel over vleeseten, maar de druppel die de emmer deed overlopen was een reportage op televisie over het levend koken van kreeften. Dat vond ik zóó smerig, echte dierenmishandeling. Toen wilde ik punt stellen en schafte vlees af. En om consequent te wezen verdween vis ook van tafel. Sindsdien heb ik eigenlijk nooit meer vlees gegeten.
Jan
-
Ik was 7 toen ik geen vlees en vis meer at, en toen ik leerde wat gelatine en stremsel e.d was ben ik daar ook mee gestopt, en toen ik 15 was werd ik veganist.
-
ik was 14
-
zo veganist zo dat is écht goed ik ben zelf alleeen vegetarisch maar je moet dan zeker wel op van alles letten het lijkt me best on handig maar wel hartstikke goed, want eet je dan zoal??
xxx :-*
-
zo veganist zo dat is écht goed ik ben zelf alleeen vegetarisch maar je moet dan zeker wel op van alles letten het lijkt me best on handig maar wel hartstikke goed,
Niet veel anders dan vegetarier. Je let alleen op wat extra ingredienten.
want eet je dan zoal??
xxx :-*
groente en fruit :)
+ veganistische koekjes, taart, etc. :D
Alles wat maar veganistisch is :)
-
Ik was 16 toen ik het vlees liet staan, nu laat ik ook de vis staan en nu ben ik 21 ;)
-
want eet je dan zoal??
Volgens mij eet jij de puntjes tussen je zinnen op! ;)
-
Ik heb eigenlijk nog nooit bewust vlees gegeten.Als kind spuugde ik vlees uit.Ik vond het niet lekker en had er ook geen goed gevoel bij.De keren dat ik vlees gegeten had werd er mij voorgelogen maar meestal had ik dat vrij snel door.
een paar jaar geleden een keertje in een dronken bui per ongeluk op een feestje een kip nugget gegeten maar die kwam er vrij snel weer uit.
-
Ik was rond de 7 jaar volgens mij, ik weet het niet precies meer. M'n vader vond het niet echt fijn dat ik vegetarier werd, maar m'n moeder accepteerde mijn gedachten. Ik ben nu rond de 7 jaar vegetarisch, en ben nog steeds gezond, volgens mij vindt m'n vader het ook al niet meer erg. Ik ben vegetarier omdat ik het verschrikkelijk vind hoe de dieren worden 'mishandeld' voordat ze gedood worden. Laatst heb ik biologische salami en iets anders vleesachtigs gehad, maar ik geef helemaal niet meer om vlees.
-
want eet je dan zoal??
Volgens mij eet jij de puntjes tussen je zinnen op! ;)
:heehee:
-
Ik was 17, want toen ging ik op kamers.
Ik heb wel een poging gedaan toen ik een jaar of 15 was, maar toen woonde ik nog bij paps en mams, en mijn moeder was niet van plan om elke dag apart voor me te gaan koken. En op alleen aardappels en groente red je het niet zo heel erg lang :-\
-
Jawelles hoor, ik al veertien en een half jaar.
-
Jawelles hoor, ik al veertien en een half jaar.
Het is natuurlijk ook belangrijk welke groenten je eet. Als alles vers is en afwisselend, is het geen enkel probleem. Maar als je ouders hebt die een vurige fan zijn van erwtjes-en-worteltjes-uit-blik, dan kan je wel een probleem hebben.
-
Ik ben vegetariër geworden toen ik 14 was, nu ben ik 17. :)
-
Iets met ijzer is toch wel fijn hoor, en met alleen aardappels en groente is dat wat lastig. Tofu en noten helpen gelukkig wel :)
Maar als man heb je natuurlijk ook wat minder ijzer nodig dan als vrouw, het scheelt als je niet elke maand ongesteld wordt.
-
Ik was net 19 geworden. Nu ongeveer 7 en een halve maand geleden. Maar denk dat ik pas sinds een klein half jaar ook de gelatine, stremsel, d3 enz heb laten staan...
-
14 :)
-
Je ziet hier toch wel mensen die op een jonge leeftijd vegetarier zijn geworden! Zou het dan iets zijn als: je voelt al jong aan dat het eigenlijk niet klopt. En er zijn een aantal (moedige, want ja moed heb je toch wel een beetje nodig om in een vleesetende wereld vegetarier te worden op jonge leeftijd) kinderen die aan dat gevoel toegeven en de rest stopt het weg? Om later misschien alsnog tot inkeer te komen?
Ik ben ervan overtuigd dat er veel meer kids rond lopen die het fout vinden of geen goed gevoel hebben bij vlees/vis eten. Maar dat het door familie en vrienden de kop word ingedrukt?! Zijn er meerdere mensen die dat denken??
-
Ik ben ervan overtuigd dat er veel meer kids rond lopen die het fout vinden of geen goed gevoel hebben bij vlees/vis eten. Maar dat het door familie en vrienden de kop word ingedrukt?! Zijn er meerdere mensen die dat denken??
Ik denk dat de meeste kinderen op een gegeven moment wel willen weten/of ergens horen waar vlees vandaan komt. Veel kinderen zijn heel erg begaan met dieren, dus snappen vast niet zo goed waarom mensen dieren willen eten.
Zelf had ik als kind moeite met vlees eten. Ik weigerde vlees (of vis) te eten als het dier nog als zodanig herkenbaar op mijn bord lag. Op die manier hebben mijn ouders mij dus nog wel jarenlang vlees laten eten (maar ik was ook niet zo recalcitrant dat ik er zelf een groot punt van maakte).
We hebben het hier op het forum al eens eerder over gehad (maar in welke draad weet ik niet meer): ik stond er toen echt versteld van hoe sommige vegatopianen door hun ouders 'bedrogen' waren. Sommige ouders gaven toe dat vlees van dieren kwam, maar niet het vlees dat bij hun kind op het bord lag/gekocht werd bij die en die supermarkt/en ga zo maar door.
Dus ja, ik denk zeker dat door familie en vrienden twijfels van kinderen over vleeseten de kop in wordt gedrukt.
-
Ik ben ervan overtuigd dat er veel meer kids rond lopen die het fout vinden of geen goed gevoel hebben bij vlees/vis eten. Maar dat het door familie en vrienden de kop word ingedrukt?! Zijn er meerdere mensen die dat denken??
Ja hoor.. zie je vaak genoeg.. ik kom er veel tegen.. en die zijn nog geen vegetarier omdat het niet mag van de ouders.. je moet juist tegen je ouders in gaan, daarom ben je toch kind? :)
-
Op mijn ongeveer mijn 11e (groep 7 van basis school) had ik besloten dat ik geen vlees meer wilde eten, op die leeftijd had ik me al grondig verdiept in de bio-industrie en al zijn kanten. Gelukkig had ik ouders die me steunden in mijn beslissing (ze zijn namelijk zelf ook een heel aantal jaar vegetarier geweest).
Als reactie op de bovenstaande "discussie". Ikzelf ken ook een aantal mensen die hebben besloten dat ze geen vlees meer wilden eten, maar in plaats van dat het gezin/de familie ze steunt worden ze nu als "raar" of "eigenwijs" bestempeld en het vleeseten wordt ze alsware opgedrongen. Als je van je bloedeigen familie al geen steun kunt verwachten moet je als kind wel vreselijk sterk in je schoenen staan wil je doorzetten.
-
'k ben al 17 jaar vegetarisch!!
enne ik ben pas 17 dusssss
KHEB NOG NOOIT VLEES GEGETEN
en daar ben k supa trots op :thumbsup:
kusssssssssssss
mij :agrin:
-
Tot mijn 25e was ik omnivoor, toen een maandje vegetarier en nu al ruim een half jaar veganist. Met plezier ook nog :)
-
Ik was 15 toen ik besloot geen vis en vlees meer te eten,
ben nu inmiddels 25 jaar.
-
Ik was een jaar of 16 toen ik heb besloten geen vlees en vis meer te eten. Ik heb daarna een paar jaar wel vlees gegeten, maar het zat me toch niet lekker. Ik at toen wel heel weinig vlees. Nu ben ik sinds 2 jaar weer vegetarier. :)
-
Ik was 15, nu 21.
En laat sinds een paar mnd vis ook definitief staan.
-
Ik was 16 jaar!
-
Sinds mijn geboorte vegetarisch. En nooit ook maar het idee gehad om te stoppen. :)
-
Ergens rond 16e geen avondvlees en rond 18e helemaal geen vlees en sinds dit jaar ongeraffineerde biologische kant op.
-
Ik heb eigenlijk mijn hele leven met veel plezier en smaak vlees gegeten :o. Wel zodra het een beetje verkrijgbaar op de markt was bio-vlees gegeten. Eigenlijk miste ik vlees altijd teveel. Vanaf eind vorig jaar ben ik test-vega geworden en sinds januari eet ik vega (ik ben nu 30).
Ik eet sinds mijn zwangerschap wel af en toe vis, maar ik heb gemerkt dat ik in deze fase wel wat voedingsstoffen tekort kwam. Waarschijnlijk door én verhuizen naar een ander land, én zwanger, én overgang naar vegetariërschap.
Overigens begrijpen mijn ouders er nog steeds niks van en dat is wel de reden dat ik er niet eerder mee opgehouden ben. Want als je dan thuis woont en niet veel bijzonders krijgt behalve gezeur...
Nu mis ik vlees eigenlijk nauwelijks. Soms als we in een restaurant zijn en er staat voor de vega weer vrijwel niks op het menu denk ik wel eens zal ik??? :-[
Ik probeer overigens wel een strikte vega te zijn, maar ik ben er nog niet geheel achter wat wel en wat niet gegeten kan worden, dus in geval van twijfel eet ik het toch. Na mijn zwangerschap maar weer eens verder zoeken.
Mijn kinderen eten trouwens niet vega, maar natuurlijk wel mee. De oudste (4) krijgt nu door dat vlees dood dier is (maar nee, niet de 3 biggetjes), maar dat dringt nog niet helemaal door. Gelukkig hebben ze hier in Zwitserland veel bio-vlees. :D
Is voor mij dan weer minder erg.
-
Ik probeer overigens wel een strikte vega te zijn, maar ik ben er nog niet geheel achter wat wel en wat niet gegeten kan worden
Vegetarisch eten is anders helemaal niet moeilijk:
Je eet niks waar producten in zitten die uit een dood dier zijn gehaald. Vlees, beenmerg, etc.
Producten van levende dieren eet je wel. Melk, eieren, etc.
Ik ben zelf overigens niet zo strikt, ik eet geen vlees (en geen vis, maar dat vind ik onder vlees vallen), maar gelatine e.d. wel. Dit is omdat ik denk dat deze stoffen bijproducten zijn van de slacht. Als het dier niet voor het vlees geslacht zou worden, denk ik niet dat ze voor alleen het beenmerg gedood zouden worden (maar dat er dan een vervanger zoals zeewier gebruikt zou worden door de industrie).
-> Dus dat mijn eten van gelatine er niet voor zorgt dat er dieren worden gedood.
-
Da's dus net anders dan ik. Wat ik bedoelde is dat ik nog niet precies weet in welke producten nou allemaal dierlijke producten zijn verwerkt. Welke kazen wel en niet, welke jam wel en niet. Wij wonen nu in Zwitserland en dat maakt de zoektocht toch weer een tikkeltje ingewikkelder ???
Maar ik doe mijn best.
-
Wij wonen nu in Zwitserland en dat maakt de zoektocht toch weer een tikkeltje ingewikkelder ???
Maar ik doe mijn best.
hier de site van de Zwitserse vereniging voor vegetariërs (http://www.vegetarismus.ch/svv.htm)
-
Geweldig!!
Thanks
-
2 dagen voor mn 18e verjaardag ;)
-
Ergens tussen de 20 en 25 jaar, ik heb het niet goed bijgehouden (misschien weet mijn moeder dat nog?). Vreemd eigenlijk, want volgens andere mensen is het toch wel belangrijk.
Ik had in de openbare bibliotheek het boek "waarom U geen vlees nodig heeft" geleend en viel al lezende van de ene verbazing in de andere. Toen ik diezelfde zomer op een camping in Frankrijk op half-rauw vlees van een mislukte bbq zat te knagen was voor mij de maat vol: er was weer een vegtarier bijgekomen! En ik heb daar nog geen barbeque spijt van gehad!
Ooit zal ik vast wel veganist worden. Ik beloof dat ik die datum beter zal onthouden. ;)
-
Ik was 16.... mn vriendje was een blauwe maandag vegetaries en toen ben ik uit solidariteit mee gaan doen. Het was voor hem na 2 weken alweer bekeken maar ik werd fanatieker.
Inmiddels dus 13 jaar vegetaries en heb al heel wat mensen "bekeerd".... niet dat het me daarom gaat hoor. Ik heb geen zin in een kruistocht, maar als iemand me naar mn motivatie vraagt levert dat vaak een leuk gesprek op waar de ander soms wat mee doet.
Twee van de drie stagiaires van me zijn inmiddels ook beestloos aan het eten en mn zwager (vleeseter pur sang) is nu een duidelijke vleesminderaar. Ook mn moeder eet nu 95% van de tijd vegetaries :)
-
:-[Mischien had je het al gezegd hoor, maar ik vraag me af of je nogsteeds dezelfed vriend hebt en of hij niet toch "terug" is gegaan.
-
ik was 12, nu 20
-
Ik was 4. Ik was een visstick aan het eten en ik realiseerde me met mijn kleine hoofdje ineens dat het ding van dode dieren was gemaakt. Ik heb de rest niet meer opgegeten en tegen mijn moeder gezegd dat ik nooit meer vlees wilde eten. Ze nam me niet serieus en gaf me toch steeds vlees, maar ik weigerde het op te eten, en tot op de dag van vandaag heb ik dat volgehouden. :P
De geschiedenis herhaalde zich toen ik veganistisch werd. "Ik heb een taart gekocht met noten erin, want noten eet je wel." Ja mam, maar het gaat om wat je NIET eet... ::) :P
-
:-[Mischien had je het al gezegd hoor, maar ik vraag me af of je nogsteeds dezelfed vriend hebt en of hij niet toch "terug" is gegaan.
hihi.... nee inmiddels heb ik een ander vriendje (alweer 9 jaar) en toen ik hem leerde kennen is hij ook strikt vegetarisch gaan eten (hij at toen nog maar weinig vlees en vis).
Sinds kort eet hij zo nu en dan weer vis, maar dan uitsluitend bij "gelegenheden" buitenshuis.
-
Ik was 4. Ik was een visstick aan het eten en ik realiseerde me met mijn kleine hoofdje ineens dat het ding van dode dieren was gemaakt. Ik heb de rest niet meer opgegeten en tegen mijn moeder gezegd dat ik nooit meer vlees wilde eten. Ze nam me niet serieus en gaf me toch steeds vlees, maar ik weigerde het op te eten, en tot op de dag van vandaag heb ik dat volgehouden. :P
De geschiedenis herhaalde zich toen ik veganistisch werd. "Ik heb een taart gekocht met noten erin, want noten eet je wel." Ja mam, maar het gaat om wat je NIET eet... ::) :P
Ik was 3 jaar. Ik ben ongeveer op zo'n zelfde manier vegetariër geworden. Hoe precies weet ik niet meer, maar ik wilde gewoon eerst het éne vlees niet meer. En toen wilde ik dat en dat ook weer niet, totdat ik uiteindelijk al het vlees liet staan. Ik weet niet of het was omdat ik misschien iets gehoord had, maar feit was gewoon dat ik het níet meer wilde eten.
M'n ouders hebben toen niet doorgezet (waar ik blij om ben). Als ze dat wel hadden gedaan weet ik niet wat er dan van me terecht was gekomen, dan was ik iig nog niet zo lang vegetariër. Ik ben nu 13 jaar vegetariër en ik ben blij dat ik maar 3 jaar van m'n leven vlees heb gegeten. Ik eet trouwens soms nog weleens vis (echt niet vaak), maar dat is meer omdat m'n ouders het belangrijk vonden dat ik daar wel wat van at. Dan hoeven ze ook niet áltijd iets anders te maken. Maar ik ben later wel van plan om géén vis meer te eten (er zijn genoeg alternatieven).
En op de leeftijd dat ik vegetariër werd had ik natuurlijk nog niet de ideeën en redenen die ik nu heb (wordt mij weleens verweten :(). Maar dat vind ik niet zo erg, ik ben nu tenminste vegetarisch eten gewend en een mening kun je altijd nog vormen (en daardoor vegetariër blijven).
-
pfff
Ik begon al vanaf mij negende erover na te denken. Maar mijn moeder nam me niet serieus. Ik kon in die tijd alleen dan kip door mijn keel krijgen. Op mijn 18e ( 1 jaar geleden :) ) had ik er genoeg van! Ik kwam in opstand! Het heeft me wel een paar maanden geduurd om mijn moeder te overtuigen, dat ik niet meer zou groeien en dat ik het echt meende.
Maar jah nu ben ik een veggie
Viva la revolution!! ;)
-
Ik was net 21, nu ook al weer 14 jaar terug (hemel) en ik ben geïnspireerd door mijn vader die twee jaar daarvoor vegetariër werd. Dat vond ik op dat moment nogal iets erg vreemds. Maar hij had nogal nare herinneringen aan het werken in het slachthuis (mijn vaders fam. is nogal van het slachten, soort van traditie geloof ik, en dat levert ook altijd weer van die standaard opmerkingen op als ze een van ons zien) maar tegenwoordig kan ik me, als ik eerlijk ben, niets anders meer voorstellen. (dat van het vegetariër-veganist eigelijk-zijn dan hè)
-
Aangezien de ene helft van mijn familie van boerenafkomst is, en de andere helft niet bijster goed bedeeld wat betreft verstandelijke vermogens, heb ik me natuurlijk jaren moeten verdedigen voor m'n keuze. Mede daardoor ben ik me ook echt gaan verdiepen in het vegetarisme en mogelijke argumenten daarvoor, en toen kwam ik er dus achter dat er meer en ook zinniger redenen zijn om vegetarier te worden. :)
En toen je eenmaal klaar was met je familie mocht je je tegen de boeren op de vegetarische startpagina verweren :)
Nou, half Nederland weet zo'n beetje mij verhaal geloof ik al wel. Ik was 15 voor zover ik me kan heugen, toen ik vegetarier werd. Eerst na een zo'n beetje traumatische dag in een slachthuis nog een half jaar met veel tegenzin vlees gegeten. Maar met het nieuwe jaar toen als goede voornemen vegetarier geworden.
:thumbsup:
Tijdens de MKZ-crisis ben veganistisch gaan leven. Ik was toen dus... eh, hoe oud ben ik nu eigenlijk? :o Oja, 27.. dus toen was ik 24!
Wel raar ook dat ik in een slachthuis heb moeten rondlopen voordat ik vegetarier zou worden. Want ik was altijd al gebiologeerd door dieren en wat er in hun omging. Het was dan ook het besef (het idee) dat varkens een vergelijkbare gevoelswereld hebben als mensen dat dwars door me heen sneed in het slachthuis (so to speak).
Zo raar is dat ook weer niet. de zoon van onze vroegere slager(ouderlijkhuis) wilde na een keer met zijn vader te zijn meegeweest naar het slachthuis, nooit geen vlees meer aanraken, laat staan eten.
-
Ik was net 21, nu ook al weer 14 jaar terug (hemel) en ik ben geïnspireerd door mijn vader die twee jaar daarvoor vegetariër werd. Dat vond ik op dat moment nogal iets erg vreemds. Maar hij had nogal nare herinneringen aan het werken in het slachthuis (mijn vaders fam. is nogal van het slachten, soort van traditie geloof ik, en dat levert ook altijd weer van die standaard opmerkingen op als ze een van ons zien) maar tegenwoordig kan ik me, als ik eerlijk ben, niets anders meer voorstellen. (dat van het vegetariër-veganist eigelijk-zijn dan hè)
Op mijn 30e kreeg ik sterk het idee dat het gezonder zou zijn zonder vlees. Na mijn scheiding(ik was 42) nam ik dierect het besluit om vegetarieër te worden. Ik deed er behoorlijk lang over, pas toen ik van 2 kroketten ziek werd........erg hè Op mijn 55e koos ik vanwege allergieën voor veganisme, dat is alweer, poeh, 15 jaar geleden. Jemig de pemig. Als ik nu de supermarkt inkom ruik ik met flinke afkeer telkens een vleesgeur.
-
Na mijn scheiding(ik was 42) nam ik dierect het besluit om vegetarieër te worden.
55e koos ik vanwege allergieën voor veganisme, dat is alweer, poeh, 15 jaar geleden. Jemig de pemig. Als ik nu de supermarkt inkom ruik ik met flinke afkeer telkens een vleesgeur.
beter laat dan nooit!
:thumbsup: :worshippy: :thumbsup:
-
Ik was net 20 en het was mijn goede voornemen voor dat jaar. Is de enige keer ooit dat ik een goed voornemen had en dan gelijk eentje waar ik me al jaren aan hou.
-
Hallo, ik ben net nieuw hier en viel op dit bericht. Eigenlijk heb ik dit forum ontdekt via Tivall.
Ik ben dus een geboren vegetarier. Mijn ouders zijn het allebei en mijn grootouders waren het ook van beide kanten. Ik ben nu 43 jaar dus kan je nagaan hoe lang dat al speelt.
Ik ben wel getrouwd met een vleeseter maar die doet er niet moeilijk over. Ik kan gewoon geen vlees bereiden. Onze twee zoons denken er verschillend over. De oudste is jarenlang fanatiek vegetarier mee geweest maar kiest nu voor de makkelijke weg. Het is gewoon makkelijker leven als alleseter. De jongste houdt wel van een bbq-tje en eet wel vlees als ie het krijgt.
Mijn oma, van moeders kant, is trouwens op aanraden van haar internist (ongeveer 60 à 70 jaar geleden!) vegetarisch geworden vanwege haar suikerziekte. Zeer vooruitstrevende man moet ik zeggen. Ik heb later een kennis met diabetes ook voorgesteld om veg. te gaan eten en het scheelde haar aanzienlijk in de hoeveelheid insuline die ze spuiten moest.
-
Compleet vegetarisch, nu één maand.
Ik had het een keer geprobeerd maar door werk etc vond ik dat zo moeilijk :-[
Nu heb ik afgebouwd, ik at zowiezo scharrelvlees, dan één dag in de week geen vlees na één maand twee dagen etc.
En nu ben ik er!
Wat zijn jullie allemaal jong begonnen zeg, er was ook geen sprake van vege zijn toen ik 20 was!
-
Beter laat dan nooit! (deze had ik geloof ik al eens gebruikt???) Vooral zo doorgaan! :O
-
19, en dat ben ik nog steeds. Nu bijna drie maanden. het is het enigste goede voornemen wat ik kan volhouden. Toch denk ik er al zeker sinds mijn 15-de aan, maar het was nu toch echt tijd om er eens mee te beginnen. En ik moet zeggen, het is veel makkelijker dan ik dacht! Alleen met uit eten gaan is het soms moeilijk, want er zit overal wel kaas doorheen..maar meestal willen ze altijd wel een salade voor me maken!
-
Dat vind ik ook irritant :-\ Ik houd nl. niet zo van kaas, bepaalde soorten en in beperkte mate wel, maar blauwe kaas of brie :-X (en dat is dan juist wat er meestal door zit :-X). Maar goed, ik was 22, nu 23, en dat is dus ondertussen 5 weken geleden ;D Verder kost het mij ook weinig moeite, behalve op snackdag in het begin, maar nu zeg ik: Lang leve groentekroketten! ;D
-
Ja heerlijk zijn die! en falafel natuurlijk!
-
Ik ben vegetarier geworden op mijn 16e. (ik ben nu 29) Ik heb er lang over nagedacht, folders over besteld (internet bestond nog niet) en met mijn moeder over gepraat aangezien zij verantwoordelijk was voor mijn voedsel.
Rond mijn 20e heb ik een paar maanden weer af en toe vlees gegeten, ik woonde in een studentehuis met acht omnivoren en iedere keer was het erg onhandig dat ik vega was.
Het stond me echter enorm tegen en na die paar maanden ben ik er weer definitief mee gestopt.
Ik ben best wel strikt in mijn vegetarier zijn, ik eet geen snoep, muselirepen, chips etc die niet vega zijn.
Ik heb twee uitzonderingen en dat zijn ´gewone´kaas en chocolade, die dingen kan ik niet laten staan, al weet ik eigenlijk niet eens welke dierlijke producten er in chocolade zitten (naast melk) maar ik durf die verpakkingen niet te gaan lezen. :-\
-
ik was rond de 15/16... weet het nog heel goed, ik had een verzorgpaard die stond op stal bij een slager(wel aardige mensen hoor...) maar daar stonden dus ook de "slacht"dieren, gelukkig was t een kleine slagerij en stonden er niet veel, de dieren werden gebracht om de volgende dag geslacht te worden...
maarja als ik dan thuis kwam en mn stukje vlees op mn bord zag liggen kon ik geen hap meer door mn keel krijgen!
vanaf toen ben ik fulltime veggie geworden en is later uitgegroeit naar parttime veganist
-
Vanaf mijn 17e eet ik vegetarisch, als klein kind stond het mij al tegen ook uit dierenliefde.
-
Ik was 13 toen ik vegetariër werd , ik ben nu 14, ongeveer 7 maanden veggie dus:)
-
Leuke vraag is ook: hoe lang ben je al vegetariër. Of is die al eens gesteld.
-
Vast wel.
De teller bij mij staat op vijftien en eenen half.
-
Vast wel.
De teller bij mij staat op vijftien en eenen half.
Ik dacht 4870.
-
Vast wel.
De teller bij mij staat op vijftien en eenen half.
En een equêtetje?
-
ik ben ook al over de helft: ben nu 25 en was 12 toen ik vegetarier was...
-
ik ben ook al over de helft: ben nu 25 en was 12 toen ik vegetarier was...
En wat gebeurt er dan op je achtendertigste?
-
dat weet toch iedereen: dan ontplof ik!
-
Ik was 9 toen ik definitief stopte met vlees te eten. Ik kreeg het altijd met moeite naar binnen. Ik ben geen vegetarier omdat ik het zielig vind of voor het milieu, gewoon puur omdat ik het heel erg vies vind. Ik herinner me jeugd vooral met kokhalsend achter me boterham met worst, of me ouders die me dwingen om me vlees 's avonds op te eten. Op een gegeven had ik er zo'n genoeg van dat ik het echt niet meer at :-X. Ik ben voor mijn gevoel echt vegetarisch geboren. Ik heb ook nog nooit vis gegeten, alleen vroeger vissticks, wat ik ook niet lekker vond.
Ik ben nu al 11 jaar vegetarier. In mijn puberteit had ik zelfs veel moeite met het zien hoe andere mensen hun vlees aten. Ik werd er altijd misselijk van als ik het zag. Nu kan ik er beter mee omgaan. En gelukkig komen er steeds meer vervangende burgers op de markt, heerlijk!
-
ik was 16
-
Ik was 20
-
Ik was 11. Dus ben nu 21 jaar vleesvrij. :) En een jaar of 10 melkvrij, maar dat is vanwege lactose-intolerantie :(
Dus het enige dierlijke dat ik nog eet zijn kip-in-de-wei-eieren. Mijn ouders zijn overigens niet-vegetariërs, mijn moeder belde ook bezorgd de huisarts toen ik mijn besluit had genomen, en deze zei: 'dat is helemaal niet erg, als je maar voor vervanging zorgt'. Nou, best een openminded huisarts, vind je niet?
-
Ik was 6 jaar, deze zomer dus precies 10 jaar :O eigenlijk wel iets om te vieren 8)...
-
Ik was 17. Nu ben ik 18 dus ben nog maar 1 jaar vegetarisch. Ik moet zeggen dat het uitstekend bevalt en da tik helemaal niks mis.
-
Ik was 0...
Mijn ouders hebben in hun studententijd besloten vegetariër te worden en hebben alle kinderen vegetarisch opgevoed.
Nu is het ook wel een bewuste keuze van mezelf, maar moet zeggen dat het ook geen seconde in me op is gekomen om vlees te gaan eten.
-
Ik was dertien en een half ofzo, werd eind juli 2004 vegetariër ;)
-
vegetarisch opgegroeid en sinds mijn 14de veganist
-
op mijn 49e jaar. At overigens nooit veel vlees.
-
Mmm toen ik begon met afvallen 7 maanden geleden, Ik besloot alleen nog kip te eten, En toen later dacht ik waarom wel kip en geen varken? Dus toen ben ik veganist geworden, Later wilde ik ook geen melk en ei meer maar dat mag niet van me ouders.
Ik ben touwen ondertussen alweer 22,5 kilo kwijt. En dat is mede door vegetarich zijn.
Weg met sonja bakker, wordt gewoon vegetarier :p
-
Maar nu weten we nog niet hoe oud je was toen je vegetarier (geen veganist, want je gebruikt nog melk en ei) werd.
-
Oja,, lekker slim, ;)
Ik was 13.
-
Ben je dan niet erg jong om zoveel af te vallen?
-
Mmm nee?. Ik vindt van niet...
Ik had extreem overgewicht dus tja.
-
Mmm toen ik begon met afvallen 7 maanden geleden, Ik besloot alleen nog kip te eten, En toen later dacht ik waarom wel kip en geen varken? Dus toen ben ik veganist geworden, Later wilde ik ook geen melk en ei meer maar dat mag niet van me ouders.
Je bedoelt waarschijnlijk dat toen je behalve kip ook geen varken en ander vlees meer begon te eten dat je toen vegetariër bent geworden. Als je nog verder had kunnen gaan en ook geen zuivel en eieren meer was gaan eten dan was je veganist geworden. Ik zou trouwens ook wel een paar maanden een veganistische leefwijze willen uitproberen maar dat mag ook niet van m'n ouders zolang ik nog bij hen woon.
Ik ben touwen ondertussen alweer 22,5 kilo kwijt. En dat is mede door vegetarich zijn.
Dat is een mooi resultaat! Als vegetariër is het idd makkelijker om op een gezond gewicht te blijven (of dat gewicht bereiken). De vegetariërs die ik ken (waaronder mezelf) hoeven er minder secuur op te letten of dat je misschien steeds net wat teveel binnenkrijgt. Sowieso heeft de gemiddelde vegetariër denk ik al meer kennis van wat je allemaal via je voeding binnen moet krijgen dus dat speelt ook mee. Als je iig geen vlees en vis eet dan krijg je minder snel téveel eiwitten binnen en dat leidt er uiteindelijk ook toe dat je minder vatbaar bent voor overgewicht. Je bent vast niet het enige meisje dat vegetariër is geworden mede omdat ze dat als een makkelijke manier zag om af te vallen.
-
Ik was 26, nu bijna 4 jaar geleden. Ik liep er al jaren over te twijfelen en was al jaren deeltijdvega, maar bij de zoveelste vogelpestcrisis had ik er echt genoeg van. In eerste instantie begon het als iets tijdelijks, maar ik voel me er eerlijk gezegd steeds beter bij, dus ach...
-
13, dus da's alweer elf jaar geleden, goh, ik word oud :-\
-
Ik was 22, mijn moeder was altijd al vegetariër, dus zoveel vlees at ik al niet.
Toen ik kamers ging kocht ik af en toe scharrelvlees, op een bepaald moment alleen nog maar vis en kip tot ik op een goeie dag besefte dat er een kadaver op m'n bord lag.. toen was het helemaal gedaan :P
Moet wel bekennen dat ik wel gewone kaas en snoepjes met gelatine eet :-[
-
ik was 5
-
Ik geloof dat ik een jaar of 7/8 was. Ik ben nu namelijk bijna 18 en ben ZEKER al 10 jaar vegetarier als het niet meer is ;)
-
Volgens mij was ik 23.
Het moment is achteraf ook grappig, ik zat met mijn vriendin (al vegetarier) bij de Griek te eten, en we hadden een goede discussie over de bio-industrie/vegetarisme. Ik zat lekker vlees te eten als hoofdgerecht, maar halverwege heb ik de beslissing genomen om vegetarier te worden en heb dus ook niet verder meer gegeten want het smaakte opeens nergens meer naar. De ober vroeg nog of ik het wel lekker had gevonden :).
-
Bij mij was het ook tijdens het eten: koud geworden kip...
-
Zestien. Ik ging studeren, op mezelf wonen en besloot rigoureus te stoppen. Meteen vier kilo afgevallen :D
Ik ben wel volledig uit principe gestopt met vlees eten, ik was altijd gek op biefstuk, tournedos, entrecote, etc. Maar ik heb het geen seconde gemist sindsdien. (Hoewel kerstdiners met een volledig vleesetend tafelgezelschap wel irritant bleek te zijn.....creativiteit, mensen? :-\)
-
Ik was 8 of 9 jaar toen ik vegatarier werd.. Ik ben van het ene moment tot het andere meteen gestopt met vlees eten en daarna dus ook nooit meer gedaan. En ik ben nu 15 jaar.. dus ong al 6-7 jaar vega.
-
Bij mij was het ook tijdens het eten: koud geworden kip...
Koud geworden macaroni met gehakt. :pukey:
-
Ik ben 6 maanden geleden vegetarier geworden. Ik was toen 18. Dat vind ik wel een mooie leeftijd om vegetarier te worden.
-
Ik zat toen in het zesde leerjaar, dus was ik nog net 11 jaar. Nu ben ik dus ongeveer 7 jaar vegi ;D
Ik heb er nog steeds geen spijt van hoor!
-
Ik ben vegetarier geworden toen in net 18 was, dat is ondertussen 6,5 jaar geleden. Mijn zusje was toen al een aantal jaar vegetarier, ik at al vaak met haar mee, geen vlees dus. Ik vond vlees ook nooit echt superlekker. De beslissing om echt helemaal geen vlees mee te eten, nam ik op werkweek met school in Brugge. We zaten in een jeugdherberg waar het vlees dat we kregen er zo superranzig uit zag en ook echt niet lekker was. Het eten dat de vega's daar kregen zag er zoveel beter uit. Vanaf dat moment heb ik geen vlees meer gegeten.
-
Ik ben vegetiel sinds geboorte, inmiddels ben ik al een oude z..
Nooit spijt gehad. Getrouwd met vegetarisch meisje en deel schoonfamilie.
Twee vegetarische kinderen.
-
Ik was een jaar of 10. Ik had op televisie een documentaire over slachthuizen gezien en verkondigde diezelfde avond aan mijn ouders dat ik geen vlees meer zou eten. Mijn ouders, broers en zus namen het niet serieus en dachten dat het een fase was maar ik heb sinds die dag geen vlees meer gegeten. Wel de eerste paar jaar vis, daar stopte ik pas mee toen ik een jaar of 14, 15 was.
-
Ik was 15, ik zag op een markt per ongeluk hoe een kip geplukt werd, ik at altijd al weinig vlees maar daarna was het officieel.
-
Ik was 14 en door omstandigheden opgenomen in een ziekenhuis waar ik de keuze had en daar zag ik eindelijk mijn kans vegetarier te worden na jarenlange strijd met mijn ouders... Ben nu 24 en heb in al die tijd niet een brok vlees of vis gegeten!
-
29. Een laatbloeier.
-
hoi
ik werd op mijn 9e vegetarisch!
Eigenlijk vond ik vlees heel lekker maar telkens als ik het at , zat ik met de gedachte : ik zit een dier te eten, en op een gegeven moment besloot ik om NOOIT meer vlees te eten
PS. ik ben nu 13! :)
-
zoals ik in mijn voorstelling schreef : op mijn 16. Ik had nooit veel vlees gegeten, huilde tranen met tuiten als mijn ouders konijn aten. Toen ik dus "oud genoeg" was, ben ik gestopt. Mijn pa dacht dat ik dood zou gaan :D
-
Ik was 14. Wilde het eigenlijk al vanaf dat ik een jaar of 8 was, maar dat vond mijn moeder niet goed. Ze vond het veel de lastig om apart te koken. Toen ik een jaar of 10 was, ging ik zo weinig mogelijk vlees eten. Later meer vis en op een gegeven moment vond ik het zo'n vies idee om vlees te eten.. Ik moest altijd kokhalzen. Toen heb ik op mijn 14e gezegd dat ik geen vlees at en anders gewoon niks..
-
Ik ben sinds een half jaar ongeveer gestopt met vlees eten. Op mijn 28 ste dus :D Beetje laat misschien maar beter laat dan nooit! ;)
-
Elf de eerste keer. Maar 2 weken na een BBQ was ik al vegi-af.
Toch heb ik heel lang geworsteld het feit van vlees-eten of niet. Ik heb nooit dieren-die-men-levend-in-de-pot-gooid willen eten.
Na een bezoekje aan een melkfabriek (was juist een stierenkalfje geboren en ze hebben mij zijn 'bestemming' verteld) geen baby dieren meer (toch amper gegeten)
Na de killing op mijn lievelingskonijn geen konijn meer
Na de killing op mijn lievelingspaard geen paard meer.
Op mijn 17e ben ik na een video over dierenmishandeling dan maar in t geheel gestopt. Ik had eigenlijk ook best medelijden met de koe, het varken en de kip. Zijn ook sympthatieke beesten (alhoewel....)
-
Het valt me wel op dat in deze topic posten een slechte voorbode is voor de houdbaarheid van een account...
-
Ik was 23
-
Zo rond m'n 14e besloot ik om geen vlees meer te eten, de jaren daarvoor altijd met tegenzin (mondjesmaat) gedaan.
-
Vanaf mijn geboorte, wel later de keus gehad maar geen haar op mijn hoofd die eraan dacht (en anders had ik die eruit getrokken ;D )
-
13 jaar maar vroeger nooit echt graag vlees gegeten ...
-
Geboren vegetariër, nog nooit vlees op.
Soms heb ik weleens gehoord dat ik nooit moeite heb hoeven doen om vlees te laten staan., en dat ik overstappers minder goed kan begrijpen.
Tja, ik weet niet beter dan dat ik geen vlees eet.
-
30 jaar.
Ik noem me eigenlijk nooit vegetariër. Niet uit principe eet ik geen vlees, maar op een gegeven moment heb ik door gezondheidsklachten 2 weken niet gegeten. Daarna heb ik het eten weer opgevoerd. En wat bleek...? Had ik die klachten door het eten van vlees!
Dus vanaf mijn 30e eet ik geen vlees meer. Nooit een fan van vlees geweest, behalve kip, dus ik mis het absoluut niet. Soms wil ik het weer proberen, maar mijn keel gaat dan op slot. Geef mij maar amandelen! ;)
-
Kwas toen geloof ik 15 ofzo, maar at 4 maanden daarvoor ook al geen vlees meer( wel vis)
-
Ik ben 45 en kan nog geen mug doodslaan!!
Nooit is er bij mij het kwartje gevallen om het vl""s te laten staan.
Opvoeding?? onwetendheid?? Het was altijd heel normaal en lekker om te eten.
Ook in mijn omgeving kwam ik bijna nooit in kontact met en vegetarier.
Na een tijdje biologisch vlees) vanwege het dierenleed in de bioindustrie' en meer bewust van ook andere zaken
zoals schoonmaakmiddelen closetpapier en noem maar op,
drong ook tot me door dat als ik voor zelf een biefstukje moest zorgen, deze er niet zou komen
Ben er ontzettend blij mee , maar als mij gevraagd zou worden
waar ik spijt van heb zou ik zeggen : was ik er maar eerder mee
begonnen.
-
op m'n 18de na het lezen van een vaag hare krishna boekje waarin uitgelegd werd dat de meeste kippen in de bio-industrie longontsteking hebben en de longen worden leeggezogen voor het slachten :-\
ik heb nooit de moeite genomen om na te gaan of het waar is maar ben wel onmiddelijk vegetarier geworden... was ook niet zo moeilijk want ik was toch al geen vlees-liefhebber.
-
14, 15, ongeveer. :)
-
zo rond mijn 19e verjaardag.
Ik was vroeger best wel gek op vlees, maar heb toen de knop omgezet en heb er nooit moeite mee gehad.
Alleen paard en konijn enzo heb ik nooit gegeten.
-
Het was Oktober, in de herfstvakantie toen ik 13 was. Nu alweer 10 jaartjes en 3 maanden geleden! Wat gaat het toch snel, ik was het kats vergeten :P
-
ik was het kats vergeten
Dank, weer een nieuw gezegde geleerd :)
-
Het was Oktober, in de herfstvakantie toen ik 13 was. Nu alweer 10 jaartjes en 3 maanden geleden! Wat gaat het toch snel, ik was het kats vergeten :P
Je woont nu in Engeland lees ik? Waar kom je oorspronkelijk vandaan? Ook uit Twente?
-
Gelderland. Hattem om precies te zijn,dus tegen overijsselse grens aan. Mijn oma en opa kwamen uit drente en het plat praten komt beetje van hun uit dus. Ook de droge humor :-X
-
Gelderland. Hattem om precies te zijn,dus tegen overijsselse grens aan. Mijn oma en opa kwamen uit drente en het plat praten komt beetje van hun uit dus. Ook de droge humor :-X
Aha, nou, wees welkom om er zoveel mogelijk van het plat en humor te uiten ;)
-
Dankje :P Mijn humor snappen ze hier niet zo aangezien het in het engels moet en er toch verkeerd uit komt, en anders denken ze weer dat ik serieus ben >:( Stommerds :P
-
Ik was geloof ik net 16.
Ik was ziek thuis en zat/lag tv te kijken. Was een programma over een kippen slachterij, echt vreselijk om te zien! Vanaf die dag nooit meer een hap kippenvlees gegeten (terwijl ik dat altijd wel heel lekker vond).
Ik geloof dat ik toen een week of 2 gezegd heb geen kip meer te eten, maar dat vond ik toen zó hypocriet dat ik maar vegetariër geworden ben.
Mijn moeder is zelf absoluut geen vlees liefhebber, dus ik geloof dat het haar wel goed uit kwam. Zij is een "parttime-vegetariër". Mijn pa dacht dat het een fase was, maar is er inmiddels geloof ik wel aangewend.
Mijn zusje ging er deels in mee, zolang ze haar (plof)kip en gehakt maar niet hoeft te laten staan. Aan de buitenwereld verteld ze altijd wel dat ze vega is
-
Ik ben vanaf mijn tiende vegetarier.
We hadden toen in de klas een gesprek over hoe dieren geslacht werden, waarop de halve klas besloot vegetarier te worden.
Ik ben de enige die het langer dan 2 dagen volgehouden heeft ^^
-
Vanaf mijn 13e, maar begon maanden daarvoor al met minder vlees te eten. Ik wilde het gewoon niet meer, en toen heb ik uiteindelijk op een dag maar tegen mijn moeder gezegd. Die deed toen eerst met me mee, maar hield het niet vol. Gelukkig staan mijn ouders wel redelijk open voor vegetarisch eten.
-
Ik was 16, nu zo'n 4 jaar geleden.. Daarvoor at ik ook al minder vlees en had ik ook periodes dat ik het helemaal niet maar toen hield ik het niet vol. Maar op die dag zo'n vier jaar geleden was ik er helemaal klaar mee en heb sindsdien geen vlees meer gegeten. Ik mis het ook helemaal niet, ik vind het juist een verrijking omdat ik nu zoveel andere dingen eet. :)
-
Ik was 14 jaar toen ik vegetarier werd maar daarvoor at ik al weinig vlees tot ik op een gegeven moment alleen nog maar kip at en toen op mn 14e besloot om vegetarier te worden :)
-
Ik was 21 of 22. Vanaf mijn 18de heb ik twee jaar lang geen varkensvlees gegeten omdat ik in mijn examenjaar steeds langs de nieuwe varkensslachterij fietste en het gekrijs soms kon horen. Van medestudenten kreeg ik later wel wat mee over vegetarisme, maar ik ben eerst over het waarom en hoe gaan lezen voordat ik ermee begon. Daarvoor vond ik het eigenlijk dom, ik dacht dat je niet genoeg voedingsstoffen binnen kon krijgen als vegetariër. Een half jaar nadat ik gestopt was met vlees eten, las ik het eerste artikel over BSE in een Brits tijdschrift en dat bevestigde mijn keuze. Zelfs al zou ik het niet meer zielig vinden, d'r wordt wat mij betreft te veel geknoeid met hormonen en andere zaken. Ik wil die troep niet meer in mijn lichaam.
-
Geen idee hoe oud ik precies was, ergens in de onderbouw van de middelbare school, ik denk een jaar of 13. Ik heb dus 11-15 ingevuld. Ik was het nooit eens met de bioindustrie, andere argumenten had ik toen nog niet van gehoord. (Nu zijn eigenlijk milieuredenen de hoofdmoot bij mij.) Ik had minder problemen met het eten van dieren die een goed leven hadden gehad. Steeds meer werd ik me ervan bewust dat je door het eten van (bioindustrie) vlees zelf verantwoordelijk bent voor het dierenleed. Gek genoeg kwam de doorslag bij een barbeque. Ik ging bbqen bij een vriendin van mij die pescotarier is (vis moet van d'r moeder) al sinds d'r 6e of zo. Zij had vega-worstjes op de barbeque en ik mocht een stukje proeven. Ik vond ze echt heel lekker.
Veel vleesdingen lustte ik sowieso niet, eigenlijk alleen hamburger, braadworst, kipfilet, visstick en andere dingen die mensen als minderwaardig goedkoop vlees beschouwen, geen karbonade of biefstuk of zo dus. Als 't gezin vlees at wat ik niet lustte maakte m'n moeder sowieso al ander vlees voor me. Dus ik vroeg of ik op die momenten een vleesvervanger mocht proberen. Eerst zeiden ze dat het te duur was, maar toen ik in de winkel vega-hamburgers met gewone vergeleek bleken die eerste 2ct goedkoper te zijn. Toen mocht het. Eerst voor af en toe. Maar ik koos steeds vaker voor de vegaburger tot ik ineens helemaal vegetarier was. Die worstjes heb ik trouwens nooit meer gevonden in de winkel, maar de andere vegaburgers vond ik ook lekker.
-
Toen ik bijna 14 was, in de zomervakantie :P Ja ik zat al een hele tijd erover na te denken, begon steeds minder vlees te eten, en toen zei ik tegen mijn ouders dat ik vegetariër was geworden. Mijn ouders hadden al zo'n vermoeden. Het begon omdat ik tegen de manier was waarop dieren behandeld worden, maar nu spelen het milieu, mijn gezondheid en mijn persoonlijke principes ook een grote rol.
-
ik was 16 en zat net 2 weken op mn nieuwe school in Antwerpen.. reed met de bus terug naar NL en haalden een vrachtwagen in met dode koeien en paarden zonder vel en helemaal in het bloed..lag geen zeiltje overheen.. was in 1x over.. ook dagen niet van geslapen.. mn pa en ma dachten dat het maar fase zou zijn..die nu al bijna 9jaar duurt :)
-
:o
Wat was dat voor een vervoer??
-
een vrachtwagen.. konden vanuit de bus zo erop kijken.. zooooo vies joh..
krijg ook al tranen in mn ogen als er van die vrachtwagen vol met varkentjes lang rijden..:meeleef:
-
:o
Wat was dat voor een vervoer??
Ja, klinkt niet alleen erg goor, ook erg onhygienisch als dit vlees moet worden! Zou ie niet naar de destructor gegaan zijn?
-
Die gingen niet naar de supermarkt, nee. Maar dat hoeft toch ook niet om er vegetarier van te worden?
-
Die gingen niet naar de supermarkt, nee. Maar dat hoeft toch ook niet om er vegetarier van te worden?
Nee joh, dat maakt sowieso niet uit waar je vegetarier van wordt he! Hoe meer vegetariers hoe beter! En ik kan me goed voorstellen dat dit geen prettig aanzicht was... :bigeyes:
-
Ik was 18! Ik heb er veel over gelezen, en toen besloten dat ik er ook mee ging stoppen.
Ben nu 23, en ik heb nog nooit de neiging gehad om weer vlees te eten. Het idee alleen al, bah.
-
14 ;D
-
Ik was 15 toen ik vegetarier werd. Ben nu 19, dus ik ben het alweer 4 jaar.
-
15.
Heb het in 2 maanden afgebouwd omdat ik big mac's altijd zo lekker vond ???
Ben nu 28 en kan me niet voorstellen dat ik ooit nog vlees zal eten. Ik mis het ook helemaal niet.
-
10 of 11, weet het niet precies...
-
25. Beter laat dan nooit. ;)
-
10... daarvoor mocht het niet (gelukkig is mijn moeder heel erg veranderd :D... is ook al 20 jaar geleden)
-
18 :) Nu ik op mezelf woon. Niet dat het niet mocht ofzo...
-
4 of 5 jaar oud. Ik lees her en der dat mensen niet geen vlees mochten eten van hun ouders, maar bij mij was dat dus gelukkig precies andersom. Ik wilde opheldering over worst op mijn brood, kreeg er gelukkig eerlijk antwoord op ("Dat zijn doodgemaakte varkentjes") en heb gezegd dat ik dat niet wil eten. Binnen de kortste keren was het afgelopen met de lijken op tafel thuis.
-
Ik was 16 jaartjes jong toen ik mn ommezwaai maakte
-
Als dat Pien niet is!
;D
Edit; Ik ga er even van uit dat Pien mijn besteste vriendinnetje in de hele wereld is, maar bedenk me net dat ik dat verre van zeker weet.
dus mocht dit een raar berichtje zijn geweest... Sollie, mijn vaut.
-
Ja hoor..ik ben je alleraardigste tofste beste dinnetje :D
-
:heart:
-
Echt gestopt met lijk eten toen ik 16-17 was, daarvoor at ik het al minimaal en met frisse tegenzin.
En alleen de "onherkenbare" varianten, zoals gehakt en zeker geen karbonade, brrr.
In de loop der jaren merk ik wel dat ik steeds strikter word. Ik sta er ook versteld van de hoeveelheid E-nummers in sommige producten en ik snap er niks van dat er varkenshaar in brood moet zitten om het een week vers te laten zijn ???
-
14, ben nu 24
-
:o De meeste hier zijn dus vegetarier geworden toen ze 11-15 waren!!
Dat vind ik echt bijzonder... Sinds wanneer zijn zulke jonge kinderen zo bewust?
Ikzelf ben al bijna een jaar vegetarier, ik ben 26.
-
Sinds wanneer zijn zulke jonge kinderen zo bewust?
Sinds wanneer? In ieder geval sinds mijn 12e, een jaar of 28 geleden dus, maar waarschijnlijk daarvoor ook al wel hoor.
-
:o De meeste hier zijn dus vegetarier geworden toen ze 11-15 waren!!
Dat vind ik echt bijzonder... Sinds wanneer zijn zulke jonge kinderen zo bewust?
Sinds dat kinderen van hun ouders leren dat ze ook zelf na kunnen denken, in plaats van alleen maar anderen blind te volgen? :)
-
Ik heb mijn ouders "blind" gevolgd.
-
Ik ben op mijn 13e vegetariër geworden. Mijn zus was het al een tijdje daarvoor en ze had goede argumenten. Voor mij was het dus wat makkelijker om vegetariër te worden omdat mijn moeder toch al aangepast kookte.
-
De eerste keer 21, daarna 40.
How time flies...
-
Eerlijk gezegd weet ik het niet meer precies :o
Maar ik denk 14. Het ging ook niet in één keer - ik moest eerst van mijn ouders nog vis blijven eten.. ik herinner me nog duidelijk een zelfgevangen (niet door mij natuurlijk!) vis van de barbecue tijdens een vakantie in Frankrijk (?) toen ik al geen vlees meer at :-\
Gelukkig waren mijn ouders er verder wel heel makkelijk in - er werd voor mij altijd apart een vleesvervanger gemaakt, en ze aten een paar keer per week zelf ook vegetarisch, door bijv. het gehakt te vervangen door een vegavariant. Doen ze nu trouwens nog steeds :) Ik vind het alleen wel jammer dat ze als ze wel vlees eten niet voor biologisch gaan.. Maar ach, dat mogen ze natuurlijk zelf bepalen.
-
Was denk ik zo'n 14/15 jaar toen ik besloot vegetarisch te worden.
Dat was niet van de een op andere dag, maar denk binnen een paar maandjes zoiets.
Verder is niemand in mijn familie vegetarisch helaas.
Mijn moeder en zus proeven wel eens vegetarische vleesvervangers die ik klaar maak.
Ze vinden het lekker, maar maken het zelf nooit (alleen voor mij als ik bij ze kom eten).
Ik denk dat het voor sommige mensen niet zo erg meespeelt of dat mensen zich te zeer
aan hun gewoonten vastklampen.
Hoe dan ook, mensen zijn altijd niewsgierig, zelfs familie, maar overstappen doen ze helaas niet...
-
helaas pas zo rond mijn 40-ste, vijf jaar later veganist, nu 66.
-
Ik dus met 32 jaar. Dat is dus dierendag dit jaar :). Ik heb wel ooit als kind vegetarisch gegeten ik vond het zielig maar had nog nooit van de bioindustrie gehoord dus toen ik een op TV een leeuw een zebra zag oppeuzelen dacht ik als kind; ze eten elkaar ook op dus kan ik ook wel vlees eten.
Ik at de laatste tijd al alleen maar biologisch vlees maar sinds ik op het programma Tros Radar heb gezien dat biologisch vlees ook een hoop rommel kan bevatten ben ik maar helemaal gestopt met vlees eten.
-
Ik ben het vorige week geworden, ben nu 33 jaar. Ik at al meer dan de helft van de week vegetarisch, soms biologisch vlees of duurzaam gevangen vis. Ben er dus wel al heel lang mee bezig, maar omdat ik elke dag voor mijn vriend en kinderen kook, vond ik het te lastig om helemaal vegetarisch te eten. Ik vind het in de praktijk ook vervelend merk ik, aangezien mijn vriend heel weinig lust behalve vlees en vis. Ik denk dat ik de meeste dagen maar twee maaltijden op tafel ga zetten, één voor mij en de kinderen (2 en 7 jaar) en één voor hem. Hij eet wel gewoon tofoe of quorn door de rijst en zo (hij klaagt niet, al vindt hij het wel minder lekker), maar verder: kom niet aan zijn vlees. Gelukkig is mijn dochter van 7 wel erg begaan met het lot van de dieren en ze wil graag gezond eten, dus met de kinderen gaat het vast lukken.
Sedna, weet je of ik dat filmpje van Radar over biologisch vlees ergens kan terugvinden? Of kan iemand me uitleggen wat voor rommel daar dan in zit?
-
Of kan iemand me uitleggen wat voor rommel daar dan in zit?
Dooie beesten.
-
:schater2:
-
Volgens mij ging het over biologische kip waar veel antibiotica in zit (waar mensen dan weer resistent tegen worden).
-
Was voor mij niet zo moeilijk :) M'n papa is al sinds ongeveer z'n 25ste vegetariër, en m'n zus sinds haar negende, dus er was zowiezo al weinig vlees op het menu thuis. Op m'n zestiende vegetariër geworden volgens nogal een cliché scenario: Was aant knuffelen met een Kune Kune varken na een optocht in de geboorteplaats van m'n vader, toen ik te horen kreeg dat het beestje een week later in karbonaadjes, spek en ham zou veranderen. Vond het zó verschrikkelijk, maar wist meteen dat het redelijk hypocriet was om daarna zonder problemen nog de stukkies van een ander varken op te eten, alleen omdat ik die nooit persoonlijk ontmoet had.
En sindsdien nooit echt gezondigd (behalve laatst op school, maar dat kwam door een selleriesalade op een kantinebroodje die stiekem stukkies gerookte kip bevatte x_x)
Sinds m'n zestiende ook vastbesloten om ooit een hobbyboerderijtje te hebben met een koetje genaamd Noor en een geit genaamd Billie en een dikke rooie kater genaamd Rooie XD En een paardje genaamd Kobus. Maar dat zijn maar malle fantasietjes, kunststudenten hebben daar wel vaker last van ;)
-
Sinds m'n zestiende ook vastbesloten om ooit een hobbyboerderijtje te hebben met een koetje genaamd Noor en een geit genaamd Billie en een dikke rooie kater genaamd Rooie XD En een paardje genaamd Kobus. Maar dat zijn maar malle fantasietjes, kunststudenten hebben daar wel vaker last van ;)
Jij leest graag de strips van Donald Duck en Jan Jans en de kinderen? Ik adviseer je de rode kater Nomad te noemen.
-
@Aiko
Jan Jans wel, Donald Duck steeds minder ;) Maar vind Rooie gewoon leuk, had niet veel gescheeld of onze Simon was blijvend 'Rooie' gebleven, is nu nog gereserveerd voor het rooie zwerfkatje dat telkens bij ons op bezoek komt voor knuffels en knabbels |3 Maar het schijnt dat achterhoekers zowiezo goed zijn in dat soort namen: Overbuurtjes hebben een kat genaamd Poes, andere buurtjes een stel genaamd Tak en Seop ;)
-
Sedna, weet je of ik dat filmpje van Radar over biologisch vlees ergens kan terugvinden? Of kan iemand me uitleggen wat voor rommel daar dan in zit?
Hier kan je de uitzending terug kijken:
http://www.trosradar.nl/uitzending/item/1768/ (http://www.trosradar.nl/uitzending/item/1768/)
In de uitzending kan je ook zien dat het bijna het leven van een klein meisje hebt gekost aangezien de antibiotica niet aansloeg omdat ze dit binnen heeft gekregen met het vlees te eten.
-
Of kan iemand me uitleggen wat voor rommel daar dan in zit?
Dooie beesten.
LOL! ;D Daar was ik al achter, daarom ben ik ook gestopt met het eten ervan ;)
-
Sedna, weet je of ik dat filmpje van Radar over biologisch vlees ergens kan terugvinden? Of kan iemand me uitleggen wat voor rommel daar dan in zit?
Hier kan je de uitzending terug kijken:
http://www.trosradar.nl/uitzending/item/1768/ (http://www.trosradar.nl/uitzending/item/1768/)
In de uitzending kan je ook zien dat het bijna het leven van een klein meisje hebt gekost aangezien de antibiotica niet aansloeg omdat ze dit binnen heeft gekregen met het vlees te eten.
Thanks! Ik ben nu nog meer overtuigd. Gelukkig doet mijn oudste dochter met me mee, ze wil ook geen vlees meer. De jongste geef ik het gewoon niet meer, ze is 2, dus kan later alsnog zelf de keuze maken.
-
Ik was 8 toen ik mijn eigen willetje erdoor duwde bij mijn ouders.
Ben nu 32.
Jeetje das al 24jaar vegetariër, Bijna jubileum...
-
Dat wordt feest.
-
Ik werd vegetariër op mijn 15e, sinds kort in de overgang naar veganist (ik eet nog wel een biologisch eitje in het weekend, nog wel).
Over een paar maanden word ik 50, dus dat is al weer zo'n 35 jaar inmiddels.
Het grappige vind ik dat ik nog wel weet wat ik wel en niet lekker vond aan vlees, maar blijkbaar de smaak zelf vergeten ben.
Het gebeurt regelmatig dat ik iets vega's eet en vind dat het bvb naar kip smaakt, terwijl mijn man dan zegt: Het lijkt er niet eens op. ;D
-
Ik wou allang geen vlees en vis meer eten, maar ik moest telkens een klein beetje eten van mn ouders, ik stond elke dag met mn bord in de hoek! vanaf 11-12 jaar konden ze het niet meer aan en ben ik voltijds veggie (gelukkig maar) en sindsdien ging het van kwaad naar erger; geen bouillon, gelatine... Proud to be a vegan!
-
Ben vegetariër van geboorte af aan!
-
Ben vegetariër van geboorte af aan!
Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar je ervaringen op dat gebied. Hoe ging de (niet-vega) familie er mee om, opa's en oma's etc, en wat vonden je klasgenootjes ervan?
-
Beetje laat op mijn 46e ::)
-
22. Ben nu 33.
-
Beetje laat op mijn 46e ::)
Ik geloof dat mijn schoonouders omstreeks zestig waren toen ze vegetariër werden.
-
52 toen ik veganist werd, na een jaar of zes vegetariër. Ben nu 70.
-
Ik was 11 toen ik vegetariër werd, tot groot ongenoegen van mijn vader, die mij te pas en te onpas toch vlees probeerde voor te schotelen (stoofvlees onder mijn puree leggen enzo) Gelukkig kende ik mijn vader goed genoeg ;D
Ik ben ondertussen 26 en ben dus al 15 jaar vegetariër. Ik heb ook mijn partner kunnen bekeren, die ondertussen 5 jaar vegetariër is. Binnenkort verwachten wij ons eerste kindje dat, hopelijk, ook vegetariër zal zijn :P
-
Ik was bijna 13. Omdat ik niet wist van verborgen dierlijke producten was ik 14,5 toen ik echt strikter werd.
-
Ik was tien jaar oud toen ik besloot om vegetariër te worden. Ik ben nooit een grote vleeseter geweest en na het zien, als jong meisje, hoe varkens werden geruimd tijdens de varkenspest maakte dit de keuze erg makkelijk. Inmiddels ben ik 27 jaar en leef ik samen met mijn man en 2 zoons nog steeds vegetarisch.
-
Ik van mijn twaalfde , ben nu 13, een jaartje dus en ook onmiddellijk ;)