Vegatopia Forum
Vegetarisch - voor iedereen => Mensen => Topic gestart door: Kwipsel op 22 augustus 2004, 02:10:06
-
Voor mijn stage maakte ik vlees klaar voor mijn bewonerd. Ik vind dat niet erg als ik het zelf maar niet op hoef te eten. Zouden jullie vlees maken voor anderen?
Ik moest dan zeg maar gehakt kneden en er ballen van maken en dan bakken enzo. En in de vakantie heb ik ook wel eens kip gesneden, ik zie mezelf het niet eten maar als anderen rekening houden met mij wil ik best eens wat voor hun doen.Hoe zit dat bij jullie?
-
Nee dat zou ik niet doen. Ik zou er denk ik erg misselijk van worden. Ik heb nog wel een keer voor mijn vriend een boterham belegd (toen hij nog vlees at) met een plakje van het een of ander, en dat vond ik al op t randje. Om nou ook nog eens met het vlees aan de haal te gaan :-[...
piek
-
In het verleden heb ik dat nog wel gedaan. Een keer heb ik wat vlees gekocht en klaar gemaakt om mijn vriendin te verrassen.
Inmiddels zou ik echt niet meer weten hoe ik het fatsoenlijk klaar moet maken, dus nee, nu doe ik dat niet meer. Het is echter niet zo dat ik daar nou echt moeite mee zou hebben. Ik doe het liever niet, omdat ik het vind stinken, maar ik heb zoiets nog wel over voor bepaalde mensen.
-
Er echt mijn tijd en energie in steken om een vleesgerecht te prepareren, neen dat kan ik (zelfs voor mijn huisgenoten) niet meer opbrengen.
Maar terwijl ik toch aan het (vegetarisch) koken ben, wil ik gerust een lap vlees voor mijn lieve huisgenoten in de pan bakken. Zo een beetje de omgekeerde tactiek van een huismoeder die voor de goede vrede een quornlapje bakt voor haar vegetarische zoon/dochter.
-
Nee, zou ik niet doen. Ik wil het niet eens aanraken eigenlijk dus laat staan bakken of nog erger kneden. Maar een gerecht waar vlees in zit opwarmen oke, dat zou ik nog wel doen maar ligt eraan wie enzo.
-
Dat zou ik ook niet doen.
Direct of indirect zou ik me medeplichtig voelen, aan hetgeen dat ik juist wil voorkomen, vlees eten...
Net sprak ik met een vriend die als baantje pannekoeken bakte op festivals. Dat leek me ook erg leuk werk, maar dan moet je ook spekpannekoeken bakken....helaas
-
ik heb een paar keer iets met vlees gemaakt voor mijn ouders en broer, toen ik nog de enige vegetarier in huis was, maar t was geen succes, want ik durfde het niet aan te raken en had ook geen idee wat ik er mee moest doen (hmm de tofu stuitert mooi, aaah, de kip ook, dan is t vast klaar)
tegenwoordig doe ik t dus niet meer, aangezien de vleeseters er ook niet blij v an worden
-
Zou het niet kopen en aanraken voor een ander.
-
Dat is wel het laatste wat ik zou doen. Een dagje geen vlees eten lijkt me geen probleem.
-
Nee, dat doe ik ook niet. En ik ga op feestjes bij mijn ouders thuis bijvoorbeeld ook niet rond met een schaal toastjes met vis ofzo. Mensen mogen van mij best vlees eten, maar hoe en wat dat regelen ze maar lekker zelf.
-
Ik begrijp het dat jullie geen vlees bakken e.d.
Als ik eerlijk ben zou ik ook liever hebben dat mijn man en kinderen vegetariërs waren. Maar de realiteit is nu éénmaal anders.
Een dag zonder vlees is natuurlijk geen probleem, maar hoe moet het dan met de andere dagen? Voor alle duidelijkheid sta ik zelfs niet elke week vlees te bakken, want ik heb het geluk dat mijn man meestal voor kok speelt.
Hoe regelen jullie dat eigenlijk met jullie dieren? Krijgt jullie hond of kat geen vlees of vis?
-
Ik begrijp het dat jullie geen vlees bakken e.d.
Als ik eerlijk ben zou ik ook liever hebben dat mijn man en kinderen vegetariërs waren. Maar de realiteit is nu éénmaal anders.
Een dag zonder vlees is natuurlijk geen probleem, maar hoe moet het dan met de andere dagen? Voor alle duidelijkheid sta ik zelfs niet elke week vlees te bakken, want ik heb het geluk dat mijn man meestal voor kok speelt.
Ik zou zeggen dat als ze dat willen dat ze het zelf moeten bakken. Als jij dat niet wilt dan doe je dat toch niet.
-
Ik begrijp het dat jullie geen vlees bakken e.d.
Als ik eerlijk ben zou ik ook liever hebben dat mijn man en kinderen vegetariërs waren. Maar de realiteit is nu éénmaal anders.
Een dag zonder vlees is natuurlijk geen probleem, maar hoe moet het dan met de andere dagen? Voor alle duidelijkheid sta ik zelfs niet elke week vlees te bakken, want ik heb het geluk dat mijn man meestal voor kok speelt.
Ik zou zeggen dat als ze dat willen dat ze het zelf moeten bakken. Als jij dat niet wilt dan doe je dat toch niet.
Natuurlijk is dat geen verplichting voor mij. Als ik ooit mijn 'bon' zou krijgen, dan zou het weigeren van vlees bakken niet de oorzaak zijn.
Maar als moeder wil je toch een beetje zorgen voor je kinderen. Ook respecteer ik hun keuze om (nog) wel vlees te eten.
-
Ik zou zeggen dat als ze dat willen dat ze het zelf moeten bakken. Als jij dat niet wilt dan doe je dat toch niet.
Natuurlijk is dat geen verplichting voor mij. Als ik ooit mijn 'bon' zou krijgen, dan zou het weigeren van vlees bakken niet de oorzaak zijn.
Maar als moeder wil je toch een beetje zorgen voor je kinderen. Ook respecteer ik hun keuze om (nog) wel vlees te eten.
Als moeder wil je dan zorgen voor je kinderen, maar zeg je als ouder niet ook wel nee tegen andere dingen? Vette troep, snoepgoed oid. Als een kind elke dag patat/friet wil eten, dan ga je dat ook niet klaar maken toch? Of moet je dan hun keuze respecteren van wat ze willen eten?
Mij lijkt het dat als je vlees 'slecht' vind dat je dan niet dat slechte voorschotelt aan je kinderen.
-
@ Dr@gonfly:
Omdat ik pas drie jaar geleden vegetariër ben geworden, kan ik mijn kinderen moeilijk ineens verplichten om mee om te schakelen. Mijn man is trouwens ook geen vegetariër. Mijn dochter (16) en mijn zoon (15) gaan occasioneel akkoord met een vegetarische stoofpot. Maar voor gebakken quorn, falafel, e.d. halen ze hun neus op. Voor hun is de keuze tussen vegetarisch of niets dan simpel : niets. Gegarandeerd dat ze dan buitenshuis 'extra' naar fastfood zouden overgaan.
Jij hebt het voordeel dat je nu al vegetariër/ veganist bent.
Dus als jij ooit kinderen hebt, dan kan je die zo opvoeden.
-
Dan nog hoef jij dan niet perse toch vlees te gaan bereiden voor hun?
Met een leeftijd van 15 en 16 kunnen ze dat zelf wel als ze dat nodig achten.
En vinden ze je vegetarische hap dan niet lekker dat ze dat dan niet eten? Of zijn ze net zoals mijn broer, die niet met mijn vegan eten mee eet omdat het 'vegan' is?
Het gaat er niet om dat ze mee moeten schakelen, maar dat jij gewoon een andere levensstijl hebt gekregen. Hetzelfde geld als je zoon bijvoorbeeld op voetbal gaat en jij de shirtjes weleens moet gaan wassen of hem even weg moet brengen.
Jij houd dan ook rekening met hem en zijn nieuwe draai in zijn leven, welke ook gevolgen heeft voor jouw leven. Niet veel anders dus.
-
Dat vind ik toch een beetje hetzelfde als mijn jeugd. Ik lust eigenlijk geen vlees (op drie dingen na of zo) en moest het toch eten, want ik moest eten wat de pot schaft en ik moest het maar lekker gaan vinden. Daar ben ik nooit blij mee geweest en eten was ook regelmatig een veldslag.
Ik kan de houding van CJ dus goed begrijpen en die van jou minder, Dragonfly.
-
Dat vind ik toch een beetje hetzelfde als mijn jeugd. Ik lust eigenlijk geen vlees (op drie dingen na of zo) en moest het toch eten, want ik moest eten wat de pot schaft en ik moest het maar lekker gaan vinden. Daar ben ik nooit blij mee geweest en eten was ook regelmatig een veldslag.
Ik kan de houding van CJ dus goed begrijpen en die van jou minder, Dragonfly.
Wat begrijp je er niet aan?
Maar het is toch niet raar als je niet vlees wilt bakken voor andere omdat je vegetarier bent?
En ik weet de redenen niet precies waarom ze niet vegetarisch zouden willen eten. Misschien omdat het 'vegetarisch' is dat ze dan maar niet hoeven? Dat doet me broer ook steeds, terwijl hij het niet eens probeert. Misschien dat hun het ook niet eens proberen?
Nou als je het verders dan niet lust, dan ok, dat kan en dan maakt het niet zoveel uit. Dan eet je dat gewoon niet meer mee. Verders zal het denk alleen maar gaan over omdat ze vlees erbij vinden horen of omdat ze daar helemaal gek op zijn. Nou als je iets zo graag wilt dan zal het ook geen moeite kosten wil je dat zelf bereiden.
-
ik doe het wel. ik vind het wel vervelend. laatst heb ik voor mij vader een tosti gemaakt met kaas en ham... ik heb de ham dus echt niet aangeraakt en de het apparaat werd eerst schoongemaakt voor ik er iets anders in deed.
maar ik vind dat als je een gezin hebt, of zoals in mijn geval, je een vader hebt die vrijwel in zijn eentje je badkamer komt verbouwen, je ook de plicht hebt goed voor die personen te zorgen. om het dan simpelweg niet te doen, vind ik kortzichtig, en (neigen naar) egoistisch.
maar dat is slechts mijn mening. mijn vader is trouwens best makkelijk en hij eet net zo vaak ook gewoon wat de pot schaft.
-
Ik zeg niet dat ik je mening helemaal niet begrijp, Dragonfly, maar ik kan er minder begrip voor opbrengen dan voor de mening van CJ.
Als je mensen (vooral pubers!) gaat dwingen iets te eten waar ze niets voor voelen, zullen ze zich gaan verzetten. De kans is dan erg groot dat CJ's kinderen als ze eenmaal voor zichzelf gaan koken nooit vega-eten zullen overwegen. Als je daarentegen de keuze geeft en met ze in gesprek blijft (uitleggen waarom je vega eet bijv.), heb je meer kans dat het blijft hangen en dat ze sympathieker tegenover je keuze zullen staan.
Jij neigt hierin naar dwingen en dat is, volgens mij, nooit de oplossing. Het werkt meestal averechts.
-
als CJ's kinderen niet vega mee-eten, en ipv daarvan naar de McDonalds gaan, begrijp ik heel goed dat ze liever vlees voor ze maakt
t zijn wel haar kinderen, en ze wil ze natuurlijk zo gezond mogelijk de puberteit door loodsen
-
Ik zet mensen ook vlees voor op feestjes. Op mijn verjaardag bijvoorbeeld. Ik woon nog bij mijn ouders dus weet niet of ik dat zou doen als ik op mezelf woon maar dan ook wel denk ik. Bij elk familie feest wordt er rekening gehouden met het feit dat ik vegetarier ben. Altijd apart eten voor mij geregeld met BBqs enzo en met dagjes uit. Doen jullie dat ook of serveren jullie geen vlees ook al wordt dat in jullie eigen huis wel gegeten?
-
Als je mensen (vooral pubers!) gaat dwingen iets te eten waar ze niets voor voelen, zullen ze zich gaan verzetten. De kans is dan erg groot dat CJ's kinderen als ze eenmaal voor zichzelf gaan koken nooit vega-eten zullen overwegen. Als je daarentegen de keuze geeft en met ze in gesprek blijft (uitleggen waarom je vega eet bijv.), heb je meer kans dat het blijft hangen en dat ze sympathieker tegenover je keuze zullen staan.
Denk het niet. Kinderen verzetten zich vaak genoeg tegen hun ouders. Dus dat is niet veel anders.
Ik weet nog niet de redenen waarom ze maaltijden zonder vlees niet willen. Dus kan er verder weinig over zeggen.
Ik zie echt niet waarom ze er dan sympanthieker er tegen over zouden staan. De keuze geef je ze immers nog. Ik zou iig niet willen meewerken aan zo een keuze. Immers zou het mijn keuze niet zijn.
-
Ik zet mensen ook vlees voor op feestjes. Op mijn verjaardag bijvoorbeeld. Ik woon nog bij mijn ouders dus weet niet of ik dat zou doen als ik op mezelf woon maar dan ook wel denk ik. Bij elk familie feest wordt er rekening gehouden met het feit dat ik vegetarier ben. Altijd apart eten voor mij geregeld met BBqs enzo en met dagjes uit. Doen jullie dat ook of serveren jullie geen vlees ook al wordt dat in jullie eigen huis wel gegeten?
Ik ben van mening dat er genoeg lekkere vega borrelhapjes te maken zijn, dus zou dan de gelegenheid grijpen om allemaal lekkers te maken.
-
Ik heb ooit eens een lap diepvries-zalm gebakken voor m'n vader. Hij stond beteuterd met het pakje voor het fornuis, hij wist echt niet wat hij ermee moest aanvangen. Toch niet zo moeilijk, zo bleek.
-
Ik weet nog niet de redenen waarom ze maaltijden zonder vlees niet willen. Dus kan er verder weinig over zeggen.
Ze vinden quorn, falafel e.d. echt niet lekker. Ze vinden de smaak van vlees beter, vertrouwder waarschijnlijk. Natuurlijk zijn ze ook tegen het leed dat dieren wordt aangedaan, alleen willen ze zelf er het vlees niet voor laten. Dat doet hun moeder wel voor hun, denken ze. Indien ik ooit mijn eetgedrag zou wijzigen, zouden ze zich door mij bedrogen voelen. Allez ik denk echt dat er de kans inzit dat ze op een dag ook die stap zullen zetten.
Dus ik probeer momenteel niets te forceren. Zelf was ik ook pas klaar om vlees te laten toen ik er voor 100 % achter stond.
-
Nou ja ok dan... ik zou het iig niet doen.
-
Ik heb pas geleden vissticks voor iemand omgedraaid :-[
-
Ja ik doe het wel, zou ook flinke bonje thuis krijgen als ik het zou weigeren. Als ik op mezelf woon zou ik denk ik geen vlees halen voor visite, of op verjaardagen.
Op mijn afgelopen verjaardag aten we broodjes met frikadellen, kroketten..........en ja de jarige? oeps mijn moeder was vergeten voor mij kaassouflees te halen, gelukkig had mijn vader er aan gedacht haha
-
Kijk, als je mensen niet kan overtuigen van het niet eten vlees, dan kun je misschien nog wel een poging doen om ze het dan wel biologisch te laten eten. Iedere stap is er een toch?
Daarnaast kun je ook het eten zo bereiden dat er veel minder vlees (en vooral diervriendelijker vlees) in een maaltijd kan/hoeft en dat het dan ook nog lekker kan zijn. Bij veel Nederlanders zie ik toch een lap vlees naast wat verdwaalde groentes en twee a drie aardappeltjes liggen. Bekijk voor de gein maar eens naar die magnetronmaaltijden in de super of de receptenkaartjes van de AH.
CJ, mijn moeder was ook altijd antifalafel en zeer behoudend bij vegetarisch gedoe. Nu heeft ze zelf regelmatig Quorn liggen (iets wat ik zelf weiger haha) en vroeg ze vorig jaar zelf of ze een hapje falafel mocht proeven. Ze vond het zo lekker dat ze er zelf weer om vroeg haha. Eerlijk is eerlijk, ik moest het wel leuk verpakken (zelfgemaakte salsa en salade erbij), maar toen vond ze het er dan ook aantrekkelijk uitzien dat ze er zelf omvroeg.
-
CJ, mijn moeder was ook altijd antifalafel en zeer behoudend bij vegetarisch gedoe. Nu heeft ze zelf regelmatig Quorn liggen (iets wat ik zelf weiger haha) en vroeg ze vorig jaar zelf of ze een hapje falafel mocht proeven. Ze vond het zo lekker dat ze er zelf weer om vroeg haha. Eerlijk is eerlijk, ik moest het wel leuk verpakken (zelfgemaakte salsa en salade erbij), maar toen vond ze het er dan ook aantrekkelijk uitzien dat ze er zelf omvroeg.
Prima dat het jou lukt om je moeder te overtuigen om vegetarisch te eten.
Mijn zoon wil tenminste ook van alles eens een beetje proeven. Mijn dochter daarentegen haalt reeds op voorhand haar neus op. Maar die heeft momenteel wat anders aan haar hoofd. Het is uit met haar vriend na 1 jaar samenzijn. Momenteel krijgt die geen hap (vegetarisch of niet) door haar keel.
-
Oh sterkte dan voor je dochter.
Mijn mams eet soms vegetarisch hoor, maar het is wel geinig om iemand die zo antifalafel is er zelf om te horen vragen haha.
-
Als ik bij mijn vriendinnen eet dan koken ze vegetatisch voor mij en eten ze het zelf ook. Laatst hebben we vega balletjes gekocht en gegeten en mijn vriendin wou ze nu zelf ook wel eens kopen en eten. Ze is nu into vis eten omdat het zo gezond is en het leek haar ook wel gezond om dan vegeatrische balletjes enzo zo te gaan eten. Vond ik natuurlijk helemaal leuk! ;D
-
Ik moet in het ziekenhuis op zaal ook wel eens de oudere mensen helpen met het snijden van hun middageten. 9 van de 10x is dat vlees.....
Tja, het hoort bij m'n werk denk ik dan.
Als ik ze voorlichting geef over voeding zeg ik stiekem dat vis of een vegetarische burger ook heel lekker is en minder zwaar te verteren ;D
-
Ik zie er geen reden toe iemand zelf zijn vlees te laten omdraaien als ik toch al in de keuken sta, en hij het andres zelf zou klaarmaken, er wordt geen dier minder om gedood. (en ik vind vlees ook geen smerig idee ofzo, niet smeriger dan bv tauge)
-
Neee! Ik zou zeker geen vlees klaar maken bij het avond eten. Sterker nog, ik wil het helemaal mijn huis niet in hebben!
Voor je werk een boterham met worst doorsnijden gaat nog wel, maar dat is ook wel het randje. Ik moest van het jaar mee met schoolkamp (tweedeklassers) en daar hielp ik ook mee met broodpakketjes smeren, maar ik heb de pindakaasboterhammen gemaakt. No way dat ik dan boterhammen worst ga smeren, jakkie! Dan moet het wel een héle erge noodzaak zijn! En dat komt in mijn geval echt zelden voor....
-
Ik maak het alleen klaar als het nodig is op mijn werk (sporadisch) en ik viel zaterdag in bij een wat jongere club gastjes waarvoor de begeleiding in het weekend kookt.
Er waren al boodschappen gedaan en ik 'moest' gehakt braden voor de saus. Ik moet zeggen dat ik daar echt geen moeite mee heb. Totaal geen last van vervelende gedachten/gevoelens. Heb er niet eens bij stilgestaan. Wel zo prettig eigenlijk :)
-
Jak, nee. Ik heb echt een soort smetvrees voor vlees. Bah bah bah. No way dat ik dat voor iemand klaar ga maken, kopen, aanraken of wat dan ook. Zoals iemand eerder in deze draad al zei, ik ga er niet aan meewerken. En mijn huisje is lekker geheel vleesvrij :D En als ik een verjaardag bij mijn ouders vier, dan komt er (heeft een paar jaar gekost voor ik dat voor elkaar kreeg) geen vlees op tafel, maar bakt mijn moeder (heeft ze zelf bedacht) vegaballetjes. En zelfs mijn opa's vinden dat lekker. (Tenminste, dat zeggen ze. Weet nooit of het gemeend is als mensen dat soort dingen zeggen.) Mijn ene opa had het eerst zelfs niet eens door, totdat ie bedacht dat het toch wel raar was dat ik met een schaal met vlees zou lopen...
-
ha ha, nee hoor, dat doe ik niet. Ik word al panisch als het in mijn pan bereid moet worden! (zie andere draad)
Voor mijn sinterklaasfeestje van volgende week ga ik samen met een ander over de organisatie van de soepen. Hij maakt erwtensoep met vlees en ik vegasoep. Ik moet ook voor brood en smeersels zorgen, en hij vroeg of ik katenspek wilde kopen: NEE, daar werk ik dus NIET aan mee...
-
nope ook zeker niet!
ik vind het ook een ideale kans om aan mijn sociale omgeving te laten zien dat vleesvervangers lekker kunnen zijn!
(ookal kan ik wel een heel slechte kok)
-
Ik denk niet dat ik snel vlees zou klaarmaken voor een ander, niet zozeer omdat ik het perse niet wil ofzo maar meer omdat ik niet zo goed weet wat ik ermee moet! Er is eigenlijk maar 1 ding dat ik absoluut niet maak en dat is kippepootjes omdat ik het goor vind uitzien en aanvoelen. Maar eigenlijk denk ik er meestal niet zo over na, ik maak gewoon vegetarisch eten klaar als mensen bij mij komen. Ik heb ook wel eens bij mijn schoonouders gekookt, 1 keertje groentesoep ("he, zonder balletjes?" JA ZONDER BALLETJES) en een keer burrito's met vega gehakt in plaats van gewone, ze vonden het allebei niet zo heel lekker maar dat komt denk ik meer omdat ze echt ongelofelijk traditioneel zijn, altijd aardappels, groente en vlees of voor mij een vleesvervanger. IK was er in de zomer een paar weken geweest en ik werd op het laatst helemaal gek van het saaie eten! En dan zeggen sommige (bevooroordeelde) mensen dat vegetarisch eenzijdig en saai is!
-
Op m'n werk kom ik er niet onderuit, ik werk in een ziekenhuis.
Van de week moest ik dus de soep opdienen, het was lamsoep en vond het zo verschrikkelijk stinken en dan toch met een glimlach op proberen te dienen. Vreselijk.
Gelukkig zijn er onder de patienten steeds vaker vegetariers.
Thuis met feestjes serveer ik nooit vlees, alhoewel ik er niet altijd onderuit kom. M'n aanhang is nog niet helemaal om, dus heel af en toe komt er toch een scharrelkipfilet in de pan. Hierbij moet ik vermelden dat m'n aanhang zo'n echte vleeseter was, incl speklappen!! Gelukkig vind hij dit nu ook allemaal stinken en is hij zeer tervreden met de vervangers en kaapt dus m'n vegaballetjes van m'n bord.
-
Op m'n werk kom ik er niet onderuit, ik werk in een ziekenhuis.
Dat is een hele andere situatie. Daar kan je het niet weigeren. Maar je hoeft het toch niet aan te raken, hoop ik.
-
Ik heb afgelopen zondag wel (met afschuw) voor mijn oma 2 boterhammen met ham belegd.
Oma kan niet meer lopen en ze wilde wat eten (brood belegd met ham :-\) en het personeel was druk...
Maar voor mijn oma doe ik veel dus met de gedachte het is voor mijn oma heb ik die 2 boterhammen belegd.
Daarna wel heel goed mijn handjes met zeep gewassen ::)
-
Mijn oma is dol op tartex :D
-
Ik zou zelf geen vlees klaarmaken voor een ander, en kopen ook niet.
Dat moet die persoon zelf maar doen vind ik.
Maar als je in de Zorgsector werkt, zoals mijn moeder bijv. dan moet je wel.
Je kunt de mensen niet dwingen.
-
Lastig.... ik moet toegeven dat ik het af en toe wel doe, maar absoluut met afschuw..
Voor mijn lieve buurkat Pusjkin een blikje Whiskas openen en het in zijn bakje prakken :-X
Voor een catering van 20 personen kip in balsamico maken en uitserveren :-\
Voor mijn collega's bij de lunch haring en makreel halen...
-
ik moet toegeven dat ik het af en toe wel doeVoor mijn collega's bij de lunch haring en makreel halen...
kun je dit niet gewoon weigeren?
Bij mijn broer op het werk hadden ze laatst wat te vieren.
Het was de bedoeling dat iedereen 1 Euro in de pot zou stoppen zodat ze wat snacks konden halen bij de Cafetaria.
Hij heeft simpelweg geweigerd.
En zijn collega's hadden daar wel begrip voor(gelukkig)
Zo laat je namelijk duidelijk zien waar je voor staat.
-
tja... het verzorgen van de lunch (voor mijn 11 non-veggie-collega's) is (helaas) een van mijn taken.... Als ik geen broodbeleg (lees: vleeswaren en vis :-X) meer aanschaf, dan krijg ik te maken 11 hongerstakende boze mannen... :-\
-
Ik ben blij dat ik zelf kan bepalen wat ik koop en kook! Geen werklunch dilemma's etc.. Ik draag ik geen geval bij aan de vleesconsumptie, in mijn supermarktmandje geen biefstuk Ik heb gelukkig van die "ruimdenkende" vrienden die het altijd geweldig vinden om weer eens vegetarisch te eten; ze vinden het altijd "zo knap" van me (ze zouden het "zelf nooooit kunnen"). Ik vind het overigens heel normaal om je tot op zekere hoogte aan te passen aan de gang van zaken bij anderen thuis. Ik ga op een feestje toch ook niet vragen of er andere muziek aan kan?
-
Voor mij is het een simpel antwoord; nee. Ik zou geen vlees klaarmaken voor een ander, en ik zou het de ander ook niet toestaan om in mijn huis vlees te bakken.
Groetjes,
Manuel
-
Ik ben er in al die 35 jaar dat ik geen vlees eet nooit mee geconfronteerd geweest. Wel veel eters gehad. Zelfs mensen in huis die langer bleven. Eén iemand zei na 14 dagen: "goh eten jullie geen vlees"? Had er door het gevarieerde eten niets van gemerkt. Op één of andere manier straal je iets uit. De dochter van mijn huidige partner (18 jaar) heeft een studentenbaantje als serveerster in een pizzeria. Ze kwam laatst thuis en maakte een beetje pizzeria-eten warm waar vlees in zat. Ze zei zelf dat ze er moeite mee had en vreemd vond om dat in dit huis te doen. Het paste niet of zo.
-
Het was de bedoeling dat iedereen 1 Euro in de pot zou stoppen zodat ze wat snacks konden halen bij de Cafetaria.
Bij mij laatst op de afdeling gingen ze ook wat lekkers voor bij de koffie halen uit de pot. Komen ze terug met saucijzenbroodjes!! >:(
Bij de KOFFIE????
-
Bij mij laatst op de afdeling gingen ze ook wat lekkers voor bij de koffie halen uit de pot. Komen ze terug met saucijzenbroodjes!! >:(
Bij de KOFFIE????
Tsja, lekkerbekjes willen alles wel bij de koffie :P
Daar zijn het smulpaapjes voor, maar ze weten niet meer van het bestaan van de Koffiekoek af(zonde, diervriendelijk en lekker, als je het in de koffie dipt) :D
-
Ik maak ook nooit vlees klaar (zou eigenlijk niet weten hoe het moet ook... ben vega geworden voor ik het ouderlijk huis verliet en kookte daar niet zo vaak. Eigenlijk vooral pasta.) voor visite en alle vrienden en familie komen nog steeds met plezier bij ons eten. Al heeft mijn zwager een enstige quornallergie, dus die doe ik geen plezier met vleesvervangers. Ik zal alleen mijn visite niet zo snel een groenteburger oid voorschotelen. Daar moet je echt van houden. Op sportkamp sta ik bijvoorbeeld wel worstjes tussen broodjes te stoppen. Het voelt wel raar, maar je kunt moeilijk al die kinderen zelf in de pan laten vissen naar een worstje.
Bij mezelf vraag ik me bijvoorbeeld wel wat ik zou doen als ik zelf kinderen zou hebben. Als ze vlees willen eten dan moeten ze dat zelf weten. Maar ik zou het niet klaar willen maken. En hoe doe je dat met een kinderfeestje? Je wilt ook niet dat je kind raar gevonden wordt omdat ze geen friet met frikandel of worstjes ofzo krijgen. Of valt dat wel mee. Ik heb daar verder geen ervaring mee eigenlijk.
-
Nee dit zou ik uit principe nooit doen, ik keur het consumeren van vlees af. Het is tot daar aan toe dat andere mensen lijken wensen te eten, het gaat mij echter te ver als ze van mij zouden verwachten dat ik deze ook nog voor hen zou prepareren...
-
Leuk spreekwoordelijk gebracht.
Hmmm, prepareren is toch meer conserveren?
Hoe doen de honden- of kattenliefhebbers (of andere vleesetende dieren) dat dan met blikvoer? Mijn kat eten geven vind ik niet zo'n probleem, eigenlijk. Ik heb er grotere problemen mee om dat voor mensen te doen. Waarom weet ik niet. Vast deels omdat kattenvoer een bijproduct is, maar dat snijdt natuurlijk weinig hout... Iemand soortgelijke ervaring?
-
Ik heb er geen probleem mee om mijn kat vlees te geven omdat hij het nodig heeft en, cru gesteld, langzaam dood zou gaan als ik het hem niet gaf en dan zou ik mijn verantwoordelijkheden natuurlijk niet goed nakomen. Met mensen zit dat helemaal anders, op alle vlakken (o.a. ze hebben het niet nodig en zijn niet van mij afhankelijk).
Préparer = bereiden, voorbereiden, klaarmaken
Conserver = bewaren
-
In Nederland heeft prepareren meer met het klaarmaken van een specimen voor onderzoek (denk aan een preparaat voor onder de microscoop, dat doet me altijd terugdenken aan biologielessen) te maken dan met het toebereiden van een maaltijd. Vandaar dat Aiko er niet eens zo ver van af zat met zijn gok dat het met conserveren (als in op sterk water zetten) te maken heeft.
Nou snap ik wel dat jij als Vlaming met de franstalige oorsprong komt, maar ik vermoed echter dat Doodsbedreiging het aan het Engels ontleend heeft.
-
???
Ik vind prepareren een redelijk normaal woord als het om het bereiden van eten gaat hoor.
Ook zonder Frans of Engels.
Misschien is de gangbaarheid van het woord streekgebonden?
-
Ook voor mij is prepareren meer iets dat je met een scalpel doet in plaats van een koksmes. Zal inderdaad wel per regio verschillen.
-
Een maaltijd 'prepareren' is wel wat wollig taalgebruik natuurlijk.
Maar ik zal het toch eerder 'prepareren' dan 'toebereiden'.
-
Maar ik zal het toch eerder 'prepareren' dan 'toebereiden'.
Heb jij niet in een Engelssprekend land gewerkt/werk jij daar niet nog steeds?
Toebereiden is ook niet het woord dat ik normaal zou gebruiken.
-
Heb jij niet in een Engelssprekend land gewerkt/werk jij daar niet nog steeds?
Nog steeds, maar dat is niet de issue. Dit stamt al van lang daarvoor. Twintig jaar geleden zou ik er beslist ook niet van opgekeken hebben als iemand zijn eten prepareert. Wellicht is deze betekenis van het woord in de loop der tijd gewoon in onbruik geraakt?
-
Ik vind het te ver gaan om geen vlees klaar te maken. Mijn vriend eet gewoon vlees, maar hij kookt vaak. Ik kan moeilijk tegen eters zeggen "Kom zelf je vlees maar bakken".
Het zal dan wel vaak kant en klaar vlees zijn wat zo in de pan kan.
Op mijn werk moet ik ook broodjes klaar maken voor mijn bewoners. Die krijgen gewoon vlees van mij. Alleen... ik eet het zelf gewoon niet. Als mensen komen eten en het niet erg vinden om vegt te eten dan maak ik gewoon vegt klaar.
Ik ga alleen absoluut geen vlees ontleden oid. Bakken, als broodbeleg en met verjaardagen dat vind ik oke.
-
Heb jij niet in een Engelssprekend land gewerkt/werk jij daar niet nog steeds?
Nog steeds, maar dat is niet de issue. Dit stamt al van lang daarvoor. Twintig jaar geleden zou ik er beslist ook niet van opgekeken hebben als iemand zijn eten prepareert. Wellicht is deze betekenis van het woord in de loop der tijd gewoon in onbruik geraakt?
Ik denk dat het woord prepareren in de betekenis van bereiden meer streekgebonden is. Ik zou het zelf nooit gebruiken alleen in de betekenis van het voorbereiden van iets voor een nieuwe handeling. Voorbeeld: Een bloem moet geprepareerd worden om het in een kunstwerk te gebruiken. Wellicht voor maaltijden onder de grote rivieren, incl. Vlaanderen?
-
Als Den-Haag onder onder de grote rivieren valt, kan ik daar wel mee leven.
-
Valt de Vliet / Rijn-Schiekanaal in de categorie 'grote rivieren'?
-
Blijkbaar een groter gebied dan ik dacht. Waar wordt het woord prepareren wel gebruikt en waar niet?
-
Vlees klaarmaken voor een ander? He gatver nee... ik kan het al niet eens aanzien als ik in de winkel ben, en als ik bij vleeseters eet zorg ik altijd dat de spullen die ik eet ook niet in de buurt zijn gekomen van vlees of keukengerei dat in aanraking is gekomen met vlees. Daarom ga ik ook niet zo vaak uit eten... Ik vind vlees echt zo ranzig... :-X
-
Ook bij mij klinkt prepareren wel als iets dat je met eten kan doen. Maar ik ben niet echt streekgebonden, dus regioconclusies zijn daar moeilijk uit te trekken.
-
Prepareren is niet mijn standaard zegswijze wat betreft het voorbereiden van voedsel hoor. (het is inderdaad ietwat ongebruikelijk) Soms is het echter gewoon leuk om wat af te wijken van de meest standaard formulering ;)
-
Ik woon in een gemengd gezin. Vlees klaar maken zal ik nooit doen voor een ander. Het enige wat ik wel eens doe is een enkele keer een visticks omdraaien in de pan.
-
En wat is dan het verschil tussen een visstick en ander vlees/ vleesproducten?
-
Die vraag had ik wel verwacht, maar ik verwachtte ook wel een beetje dat men mij wel begreep wat ik bedoelde om zo geen ellenlange verhaal te moeten ophangen.
Het is nu eenmaal in een gezin even anders dan dat je kinderen hebt. Het is een heel geregel steeds weer iedere dag.
Voorbeeld,woensdag als ik thuis kom moet ik snel eten want mijn oudste moet volleyballen en die breng ik dan weg. Op dat moment dat ik thuis kom moet mijn vriendin de jongste halen van volleybal per fiets en heeft de vissticks (je weet wel van die staafjes) in de pan gelegd en vraagt aan mij of ik het in de gaten wil houden. Als mijn jongste dochter dan thuis komt kan ze gaan eten.
(en dit is dan alleen de woensdag)
Overigens kan het ook wel eens een kaassoufle zijn of iets vegetarisch.
Dat met een visstick komt dan 1 keer in de drie of vier weken voor ongeveer.
Mijn vriendin zorgt er ook voor dat mijn eten klaar is als ik thuis kom.
Maar ze weten wel dat daar mijn grens ligt.
Plakjes vlees zou ik nooit op een boterham voor de kinderen doen.
Ook een gehaktbal, filet of kip zal ik niet in de pan gooien.
Gelukkig wordt er weinig vlees gegeten, steeds vaker (maar nog te weinig) komen er ook vegetarische burgers of tahoe op tafel, soms ook vegetarisch gehakt.
Het vlees wat er nog gegeten wordt noem ik gemakshalve kindervlees. Vissticks, gehaktballetje, nuggets, knakworstje. Niet echt herkenbaar meer als vlees.
Natuurlijk heb je gelijk dat vistick ook vlees is.
Iets meer dan twee jaar geleden heb ik meegedaan aan een actie bij een kippenslachtbedrijf.
Ik zag toen al die vrachtwagens met kippen de fabriek in rijden en even later weer leeg uitkomen, ik zie het nog voor mij. Een dag later toen wij aan tafel gingen at de rest van het gezin kip bij de groente. Ik ben toen van tafel gelopen en wij hebben toen best ruzie hierover gehad.
Ik hoop dat het zo iets duidelijker is.
-
Lastig probleem Dick! Dan heb ik het heel wat makkelijker. Ik kook en ieder accepteert dat het zonder vlees of vis is. Bovendien vindt ieder het (meestal) lekker. Mijn partner eet ook vegetarisch, mijn kinderen eten alleen buiten de deur wat onduidelijks. Ik zou niet weten hoe ik zou handelen in jouw geval. Ik kan mij ook voorstellen dat je je afkeer liet blijken bij dat kipvoorval. Destijds besloot ik vegetarisch te gaan eten toen ik de voorbij een varkensslachterij fietste en de beesten hoorde gillen. Voelde me schuldig en na mijn besluit hoorde ik het gillen nog wel maar was het schuldgevoel weg, alleen het medelijden was er nog.
-
Nee, ik koop niks wat met dierenleed te maken heeft en maak het ook niet klaar. Op verjaardagen en dergelijke en ook op onze komende bruiloft is alles vegetarisch. Als ik bij andere mensen kom zeg ik altijd dat ze zich niet druk hoeven maken om ons.
-
Bij ons is het niet echt aan de orde, mijn vriend eet gewoon wat ik kook en dat is zonder vlees etc.
Hij kookt tweemaal per week, maar ook gewoon zonder vlees.
Af en toe eet hij een hamburger maar die bakt hij zelf :)
-
mijn vriend is geen vegetarier ik wel dus ik maak voor hem wel vlees klaar ook al blijf ik het moeilijk vinden.
groetjes,marloes :)
-
Bij mij thuis maak ik natuurlijk geen vlees klaar, maar als ik bij een ander eet en die vraagt of ik even het vlees voor haar omdraai, dan doe ik dat gewoon. Als we bij mijn ouders zijn, kook ik ook wel eens en dan moet er perse vlees bij want dat willen mijn vader en mijn pleegbroers nou eenmaal. Voor mijn moeder maakt het niet uit en voor mijn man ook niet. In die zin heb ik al veel gewonnen, want mijn moeder stond daar ook niet zo open voor. Ik denk dat ze bang was dat ze het niet lustte. :)
-
Vlees en vis is bij ons thuis absoluut taboe! Ik pijns er niet over om een eens levend wezen in een pannetje te laten sudderen. Mijn man is door mij vegetarisch geworden, onze zoon (11 maanden) is ook vegetarisch. En komt er bezoek dan moeten ze met de pot meeeten. Ik ga bij niemand eten tenzij zij mijn standpunt begrijpen (erg moeilijk hier in het buitenland waar vlees het belangrijkste op het bord is).
-
Vlees en vis is bij ons thuis absoluut taboe! Ik pijns er niet over om een eens levend wezen in een pannetje te laten sudderen. Mijn man is door mij vegetarisch geworden, onze zoon (11 maanden) is ook vegetarisch. En komt er bezoek dan moeten ze met de pot meeeten. Ik ga bij niemand eten tenzij zij mijn standpunt begrijpen (erg moeilijk hier in het buitenland waar vlees het belangrijkste op het bord is).
Nou sterkte ermee dan. Waar in het buitenland is het?
-
:)ja,mijn partner is een vleeseter en houdt aan alle kanten rekening met mij,dus ik ook aan hem.
er moet geen spatje in of op mijn eten komen en daar past hij ook heel goed op.hij vindt mij welliswaar exstreem met mijn eet gedrag maar accepteerd het wel.dus ik hem ook
-
Ik word misselijk als ik vlees ruik, dus ga ik het zeker niet aanraken of klaarmaken voor een ander. Ook niet voor mijn vriend of voor mijn kinderen later. Als mijn vriend vlees wil eten, dan moet hij dat maar zelf klaarmaken/kopen, want ik raak het echt niet aan. We hebben al afgesproken dat we later (als we samenwonen) om beurt gaan koken. Als ik kook, dan eet iedereen vegetarisch. Is het zijn beurt, dan maakt hij voor zichzelf vlees en voor mij iets vleesvervangends. :)
-
Mijn oma zit vastgeroest aan het patroon groenten vlees-aardappelen, meer dan 80 jaar, en aangezien ik deze week voor haar moest zorgen heb ik me voor haar ook maar aan dat patroon gehouden. voor mezelf maakte ik wel wat anders klaar, en of het vlees wel helemaal lekker was weet ik niet, maar ik heb gewoon gehakt staan kneden.
-
Mijn oma zit vastgeroest aan het patroon groenten vlees-aardappelen, meer dan 80 jaar, en aangezien ik deze week voor haar moest zorgen heb ik me voor haar ook maar aan dat patroon gehouden. voor mezelf maakte ik wel wat anders klaar, en of het vlees wel helemaal lekker was weet ik niet, maar ik heb gewoon gehakt staan kneden.
Dat vind ik nou moedig.
Overigens hoort bij die leeftijdsgroep dat het weglaten van de jus het ergst wordt gevonden. De natuurvoedingswinkel heeft daar een prima alternatief voor. Gebakken aardappelen vindt een oudere vaak ook om te smullen. Net als omelet. Daarnaast zijn de gordon-bleus van Tivall ook prima en de balletjes van Tivall gaan er ook wel in. De "braadworstjes" van De Boer zijn ook wel smakelijk. Bovendien zijn de stampotten ook typische oud-Hollandse kost. Wil je exotisch, maar wel voor deze groep smaakvol: chili, maar niet te scherp. Een dikke soep en je hebt een week vol met "opa-en-oma" gerechten.
-
Ach, bij ouderen moet je ook niks willen veranderen, dat is zinloos en overbodig.
-
Ach, bij ouderen moet je ook niks willen veranderen, dat is zinloos en overbodig.
Daarom zou je iets moeten klaarmaken wat het beste past bij hun smaak. Wat denk je: een oudere merkt ook wel verschil in smaak tussen het ene restaurant en een ander! Bovendien bestaat dé oudere niet net zo min als dé jongere. Er is in NL zelfs een verzorgingstehuis voor mensen met een vegetarische leefstijl. De tips van mij zijn ingegeven door de praktijk. Gezien mijn al wat gevorderde leeftijd kom ik van de leeftijdsgroep die nog ouder is nogal wat mensen tegen. Ook die vindt variatie prima. Maar het dichtste bij hun smaak kom je als je iets neemt wat het meest lijkt op het traditionele eten.
-
En zelfs dat is niet in 100% van de gevallen waar; mijn opa kan heel erg genieten als ik iets (vegetarisch) voor hem maak wat hij nog niet kent. Een paar weken geleden heeft hij voor het eerst tortilla's op, en hij zat echt te smullen hoor!
-
En zelfs dat is niet in 100% van de gevallen waar; mijn opa kan heel erg genieten als ik iets (vegetarisch) voor hem maak wat hij nog niet kent. Een paar weken geleden heeft hij voor het eerst tortilla's op, en hij zat echt te smullen hoor!
Zo zie je maar: je hoeft zelfs niet mijn leeftijd te hebben om hetzelfde mee te maken.....
-
Als we met de heel familie uit eten gaan neemt mijn oma ook altijd vegetarisch eten omdat ze niet zo'n lap vlees op haar bord wil en visgerechten ook vaak teveel vindt. Ze heeft een aantal keer jaloers naar mijn vega gerecht gekeken en nu reserveren we dus altijd voor 2 vegetariërs en ze eet alles en vindt het ook echt lekker, behalve als het te pittig gekruid is. De laatste keer dat we uit eten zijn geweest waren er zelfs meer familieleden met een vega hoofdgerecht en nee ik heb er niemand voor hoeven omkopen. ;)
-
Mij is het ook al opgevallen dat de wat oudere mensen niet zo van buitenlands of apart eten houden.
Maar ook de wat minder intelligente mensen houden hun eten graag simpel, volgens mij.
-
En komt er bezoek dan moeten ze met de pot meeeten.
Dat moeten ze bij mij ook, meestal omdat er dan maar één pot is... ;D Met mijn verjaardag haalden de mannen Chinees voor de hele club en daar zat onder meer babi pangang bij. Dat is dan maar een keer zo.
Mijn zusje eet ook wel eens vegetarisch in een restaurant, terwijl ze thuis zelfgeslachte gans eet (dat slachten doet manlief). Ik denk dat dat onder meer door mij komt.
Mirjam
-
Als mensen bij mij komen eten, dan eten ze gewoon vegetarisch, ik ga niet allemaal verschillende dingen klaar maken. En volgens mij weten ze dat ook al wel van te voren, ik heb er nooit iemand over gehoord tenminste.
Op zich zou ik er niet zo'n moeite mee hebben om vlees klaar te maken voor iemand, als dat zo uit zou komen, 't is meer dat ik niet zo goed weet hoe. Ik was 13 dat ik vegetariër werd, daarna heb ik pas leren koken.........Een schnitzel bakken kan ik waarschijnlijk nog wel, dat kan nooit veel anders zijn dan het bakken van een vega-schnitzel (toch?), maar de kans dat ik je biefstuk verpest is toch wel heel groot.......
Eigenlijk is het enige wat ik kan kipfilet koken voor de kat! Of hart (maar liever kipfilet, da's niet zo bloederig.....). Maar ik weet niet of dat lekker is, denk 't niet, stinkt heel erg.
Mijn man is trouwens ook min of meer vegetariër, eet altijd wat ik kook, kookt zelf ook vegetarisch, alleen buiten de deur neemt ie af en toe vlees.
Kinderen heb ik niet. Als die ooit komen, zou ik de thuis wel vegetarisch te eten geven, maar buiten de deur moeten ze maar kijken en als ze oud genoeg zijn zelf beslissen.
Ik heb ooit stage gelopen bij een kinderdagverblijf, daar werd getrakteerd omdat 1 van de kinderen jarig was, van die spiezen, met kaas en worst en augurkjes enzo. En voor de moslimkindertjes spiezen zonder worst, want het was allemaal varkensvlees. En toen was er dus een islamitsch jongetje van een jaar of 2-3, die zo graag een knackworstje wilde, maar dat dus niet mocht omdat varkensvlees was. En dat jochie snapte er helemaal niks van, helemaal verdrietig! Nou, toen heb ik besloten, als het mijn kind is, geef 'm dat worstje maar, als ie wat ouder is, leg ik 't 'm nog wel een keertje uit.
-
Wat een domme ouders om twee verschillende soorten traktaties te maken waar voor sommigen niet uit te kiezen valt. Kinderen willen toch altijd 'het andere' en zijn nieuwsgierig. Wat stom zeg.
Ik zou het mijn kind niet geven (áls ik een kind had), hoe leg je later uit: dat je hem eigenlijk vlees hebt gegeven, terwijl je er niet achter staat (en hij waarschijnlijk ook niet), maar dat je het maar gaf omdat hij zo hard jengelde ??? Kinderen jengelen wel om meer. Het gaat niet om dat stukje worst, het gaat om iets niet mogen, iets niet krijgen dat andere kinderen wel krijgen.
-
Maar ook de wat minder intelligente mensen houden hun eten graag simpel, volgens mij.
whaha!! ;D
nouweuh.. ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken maar ik hou best van wat minder simpel eten!
-
Ik heb ooit stage gelopen bij een kinderdagverblijf, daar werd getrakteerd omdat 1 van de kinderen jarig was, van die spiezen, met kaas en worst en augurkjes enzo. En voor de moslimkindertjes spiezen zonder worst, want het was allemaal varkensvlees. En toen was er dus een islamitsch jongetje van een jaar of 2-3, die zo graag een knackworstje wilde, maar dat dus niet mocht omdat varkensvlees was. En dat jochie snapte er helemaal niks van, helemaal verdrietig! Nou, toen heb ik besloten, als het mijn kind is, geef 'm dat worstje maar, als ie wat ouder is, leg ik 't 'm nog wel een keertje uit.
Dat is natuurlijk erg zielig maar ik vind het toch geen reden om dat vlees dan maar te geven. Als ouder moet je jezelf nu eenmaal soms onpopulair maken. Als je kind zijn ogen zowat uithuilt omdat hij in een pretpark niet op een bepaalde attractie mag, maar jij voelt je er niet veilig bij, dan blijf je toch ook nee zeggen... en zo zijn er massa's situaties.
-
Maar ook de wat minder intelligente mensen houden hun eten graag simpel, volgens mij.
whaha!! ;D
nouweuh.. ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken maar ik hou best van wat minder simpel eten!
Dus daarom denk jij intelligent te zijn?
Of weet je dat je het niet bent en vind je mijn theorie niet kloppen?
-
Ik heb ooit stage gelopen bij een kinderdagverblijf, daar werd getrakteerd omdat 1 van de kinderen jarig was, van die spiezen, met kaas en worst en augurkjes enzo. En voor de moslimkindertjes spiezen zonder worst, want het was allemaal varkensvlees. En toen was er dus een islamitsch jongetje van een jaar of 2-3, die zo graag een knackworstje wilde, maar dat dus niet mocht omdat varkensvlees was. En dat jochie snapte er helemaal niks van, helemaal verdrietig! Nou, toen heb ik besloten, als het mijn kind is, geef 'm dat worstje maar, als ie wat ouder is, leg ik 't 'm nog wel een keertje uit.
Dat is natuurlijk erg zielig maar ik vind het toch geen reden om dat vlees dan maar te geven. Als ouder moet je jezelf nu eenmaal soms onpopulair maken. Als je kind zijn ogen zowat uithuilt omdat hij in een pretpark niet op een bepaalde attractie mag, maar jij voelt je er niet veilig bij, dan blijf je toch ook nee zeggen... en zo zijn er massa's situaties.
Tsja, daar heb je ook wel weer gelijk in..... En toch is het anders voor mijn gevoel, ik weet 't niet...... Ach, voorlopig heb ik toch geen kinderen (als ze er al ooit komen, maar da's een ander onderwerp), dus ik hoef me er nu nog niet druk om te maken, zie dan wel hoe ik 't ga doen.
-
Naast je eigen principes zijn er ook nog andere dingen die meespelen. BSE of hoge concentraties antibiotica, bijvoorbeeld. Ik denk niet dat zo'n worstje op een feestje biologisch is.
-
Nee, dat denk ik niet. Maar dat zal de kaas en de augurk etc. ook wel niet geweest zijn.
Als je daar ook aanvast blijft houden, denk ik dat je kinderen (bijna) alle tractaties wel over kunnen slaan......
Maar nogmaals, ik heb helemaal geen kinderen, dus blijft voor allemaal maar theoretisch.
-
Als ik kinderen zou hebben, zou ik ze niet verbieden om vlees te eten. Maar daan ben ik geloof ik een uitzondering in?
Ik heb zelf de keuze gemaakt om geen vlees te eten en ik zou mijn kinderen ook die keuze zelf laten maken. Niet dat ik thuis vlees zou gaan staan bakken, maar bij iemand anders zouden ze het dan wel mogen proeven en als ze het lekker vinden, tja, dan is dat maar zo en dan leg ik wel uit waarom ik het niet eet en dan mogen ze zelf beslissen.
Ik heb zelf ook de mogelijkheid gekregen om bepaalde beslissingen te nemen (bijvoorbeeld met betrekking tot roken en drinken) als mij iets ontzegd werd, dan wilde ik het juist heel graag hebben... Als ik kinderen krijg met mijn karakter dan weet ik dat het beter is ze zelf keuzes te laten maken dan dat ik ze dingen opdring, want dan willen ze het juist ;)
-
Als ik kinderen zou hebben, zou ik ze niet verbieden om vlees te eten. Maar daan ben ik geloof ik een uitzondering in?
Ik zou ze in eerste instantie wel proberen vegetarisch op te voeden, maar met een (dan waarschijnlijk nog steeds) vleesetende vader zou ik het ze moeilijk kunnen verbieden. Ik hoop natuurlijk wel dat ze er zelf voor kiezen om geen vlees te eten, maar dat moet je natuurlijk altijd maar afwachten.
En misschien krijg ik G. wel zo ver dat hij tegen die tijd ook thuis geen vlees meer eet, dan wordt 't al een stuk makkelijker!
-
Ik heb zelf ook de mogelijkheid gekregen om bepaalde beslissingen te nemen (bijvoorbeeld met betrekking tot roken en drinken) als mij iets ontzegd werd, dan wilde ik het juist heel graag hebben... Als ik kinderen krijg met mijn karakter dan weet ik dat het beter is ze zelf keuzes te laten maken dan dat ik ze dingen opdring, want dan willen ze het juist ;)
Dat is zo. Echter denk ik dat het pas begint in de pubertijd. Dan gaan ze zich wat verzetten. Dus ik zou mijn kinderen zonder vlees opvoeden tot die tijd en thuis sowieso geen dierlijke dingen, maar ik zal ze tegen die tijd duidelijk maken waarom, hoe etc. en ook dat ze dus een eigen keuze hebben.
-
Ik vraag me toch af of het wel gezond is om een kind helemaal veganistisch op te voeden, helemaal de eerst levensjaren. Maar goed. :shutup:
-
Ik vraag me toch af of het wel gezond is om een kind helemaal veganistisch op te voeden, helemaal de eerst levensjaren. Maar goed. :shutup:
Zolang ze alle voedingsstoffen binnen krijgen is er niks aan de hand. Net als met andere dieten.
-
Moet je alleen niet zo'n kieskeurig kind hebben, dat niks wil eten..... en aangezien ze zeggen dat je alles terugkrijgt wat je je ouders hebt aangedaan......... :-\
-
Ik vraag me toch af of het wel gezond is om een kind helemaal veganistisch op te voeden, helemaal de eerst levensjaren. Maar goed. :shutup:
Zolang ze alle voedingsstoffen binnen krijgen is er niks aan de hand. Net als met andere dieten.
Dat lijkt me dus heel moeilijk bij veganistische voeding, sowieso voor volwassenen maar helemaal voor kinderen die andere stoffen meer/minder nodig hebben etc. Ik ga wel eens rondsurfen.
-
Dat lijkt me dus heel moeilijk bij veganistische voeding, sowieso voor volwassenen maar helemaal voor kinderen die andere stoffen meer/minder nodig hebben etc. Ik ga wel eens rondsurfen.
Vraag maar aan Wanda op het forum van het NVV. Ze heeft haar kinderen vegan opgevoed. Ze zit soms ook wel op vegatopia.
En vegan voor volwassenen is echt niet lastig hoor. Je kan het je alleen zelf lastig maken. :)
Mij lijkt het niet echt lastiger te zijn, dan anders. Je moet je natuurlijk goed verdiepen in voeding voor kinderen, maar dat lijkt me logisch toch?
Moet je alleen niet zo'n kieskeurig kind hebben, dat niks wil eten.....
Kinderen houden toch van groente ;)
-
Ja, grappig :O ;D Ik lustte geen sla, geen tomaat, geen aubergine, geen peulvruchten en/of bonen, geen spruiten, geen zuurkool, meestal ook geen bloemkool (dat wisselde nog wel eens), geen gekookte wortels, geen uien, geen champignons, geen komkommer, geen radijs en ga zo nog maar ff door.......
Spinazie, dat luste ik wel!! En andijvie als er een dikke (dikke!!) laag mayo overheen mocht.
Oh, appelmoes lustte ik ook niet..........
't allemaal goed gekomen hoor, sommige dingen vind ik nog steeds niet lekker (zoals bonen/peulvruchten), maar zo lastig ik vroeger ben ik echt niet meer.
-
Nee, dat denk ik niet. Maar dat zal de kaas en de augurk etc. ook wel niet geweest zijn.
Als je daar ook aanvast blijft houden, denk ik dat je kinderen (bijna) alle tractaties wel over kunnen slaan......
Jamaar dat is anders: niet-biologische groenten en kaas zijn niet gevaarlijk...
Ik moet vaak denken aan een reportage die ik jaren geleden heb gezien, over één van de eerste BSE-slachtoffers: een meisje dat op haar 14 vegetariër geworden was en op haar 19 BSE had gekregen (ik denk toch dat het ongeveer zo zat; ik lijk wel Lovelocker nu :P). Dat was echt tragisch: ze was besmet toen ze nog braafjes vlees at omdat het zo hoorde.
Waarschijnlijk omdat ik zo onder de indruk was van die reportage, zou ik persoonlijk mijn kind (als ik kinderen zou willen, dus) nooit iets geven dat BSE kon overdragen. Voor zover ik weet, is dat dus (niet-biologisch?) vlees en mogelijk ook gelatine. Daarnaast zijn er ook nog de hoge antibioticaconcentraties en zo. Ik geloof toch dat dat allemaal erger wordt; toen ik zelf klein was, was vlees nog "gezonder" denk ik. Ik zou mijn kind dus die rommel niet toestaan gewoon omdat het zich anders uitgesloten voelt; dat is dan maar jammer.
Moet je alleen niet zo'n kieskeurig kind hebben, dat niks wil eten..... en aangezien ze zeggen dat je alles terugkrijgt wat je je ouders hebt aangedaan......... :-\
Goh, dan zou ik tóch een kind moeten hebben... ;)
-
Oh, dus er is toch nog hoop voor me???!! :o
-
't allemaal goed gekomen hoor, sommige dingen vind ik nog steeds niet lekker (zoals bonen/peulvruchten), maar zo lastig ik vroeger ben ik echt niet meer.
Ik hou alleen van boontjes en broccoli en wortels (en dat luste ik vroeger ook niet). En dingen die geroerbakt zijn. De rest vind ik maar niks... :)
-
De rest vind ik maar niks... :)
Een veganist die geen groenten lust... ??? dan blijft er maar weinig over voor je om te eten! :-\
-
't allemaal goed gekomen hoor, sommige dingen vind ik nog steeds niet lekker (zoals bonen/peulvruchten), maar zo lastig ik vroeger ben ik echt niet meer.
Ik hou alleen van boontjes en broccoli en wortels (en dat luste ik vroeger ook niet). En dingen die geroerbakt zijn. De rest vind ik maar niks... :)
Ach, ik ben nog steeds wel wat kieskeurig misschien, maar vroeger was ik echt hopeloos. Ik moet mijn ouders af en toe wel tot wanhoop hebben gedreven.........met appelmoes kun je normaal gesproken nog een hoop naar binnen krijgen bij kinderen, maar ja, niet bij mij dus........
-
t gaat een beetje offtopic
-
Ja, je hebt helemaal gelijk Sorry
Om weer even op het topic terug te komen, ik zou eventueel wel vlees klaar kunnen maken, verwacht niet dat het lekker wordt, maar 't kan wel. Maar als je bij me komt eten eet je gewoon met de pot mee. Van te voren mag je vertellen wat je niet lekker vind, daar hou ik rekening mee, maar over wel/geen vlees moet je niet zeuren, ga je maar ergens anders eten. Niet dat iemand daar ooit over gezeurd heeft hoor. Mijn vader is een echte vleeseter, maar zelfs die vindt het doodnormaal dat hij bij mij vegetarisch te eten krijgt.
Ik heb er dus niet hele grote bezwaren tegen, zoals ik bij sommige mensen lees, maar ik doe het ook weer niet heel graag ofzo.
-
De rest vind ik maar niks... :)
Een veganist die geen groenten lust... ??? dan blijft er maar weinig over voor je om te eten! :-\
Ik eet het in eerste instantie voor de voedingsstoffen. Of ik het nou lus of niet. Als het lekker is, dan is het gewoon een extra positief puntje :)
-
Ik eet het in eerste instantie voor de voedingsstoffen. Of ik het nou lus of niet. Als het lekker is, dan is het gewoon een extra positief puntje :)
wat een Calvinistisch gedachtegoed!
Ik vind eten juist ook om van te genieten en voor de gezelligheid, als een sociale bezigheid.
(En aan het gesmak van de konijnen te horen denken zij er net zo over ;) Leuk detail misschien dat we meestal gelijk met de konijnen eten. Extra gezellig dus :D )
-
wat een Calvinistisch gedachtegoed!
Ik vind eten juist ook om van te genieten en voor de gezelligheid, als een sociale bezigheid.
Hier thuis eet ik ook meer voor de lekkerheid, want die luxe heb ik. Maar toen ik op curacao was, toen was het belangrijker voor mij om de juiste voedingsstoffen binnen te krijgen.
Thuis eet ik ook wat mee wat de pot schaft zeg maar... misschien dat ik liever wat anders eet, maar de voedingsstoffen zijn wel belangrijk natuurlijk. Functioneel eten. :)
-
zou ik persoonlijk mijn kind (als ik kinderen zou willen, dus) nooit iets geven dat BSE kon overdragen. Voor zover ik weet, is dat dus (niet-biologisch?) vlees en mogelijk ook gelatine. Daarnaast zijn er ook nog de hoge antibioticaconcentraties en zo.
Ik dacht dat BSE ook via melk en kaas kon worden overgedragen? Is er iemand die dat weet?
-
zou ik persoonlijk mijn kind (als ik kinderen zou willen, dus) nooit iets geven dat BSE kon overdragen. Voor zover ik weet, is dat dus (niet-biologisch?) vlees en mogelijk ook gelatine. Daarnaast zijn er ook nog de hoge antibioticaconcentraties en zo.
Ik dacht dat BSE ook via melk en kaas kon worden overgedragen? Is er iemand die dat weet?
:o oh..dan kan ik misschien toch besmet zijn geraakt. Als dat zo is tenminste. Daarnaast als er nog niet iets over bekend is, dan kan dat altijd nog opeens ontdekt worden.
-
Ik dacht dat BSE ook via melk en kaas kon worden overgedragen? Is er iemand die dat weet?
:o oh..dan kan ik misschien toch besmet zijn geraakt. Als dat zo is tenminste. Daarnaast als er nog niet iets over bekend is, dan kan dat altijd nog opeens ontdekt worden.
Ik weet dat helemaal niet zeker hoor (vandaar dat ik het vroeg), via google is het vast wel te vinden, en iig als het al kan is de kans erg klein en kun je er nu toch niks meer aan doen. Niet zo veel reden om te :o :)
-
http://www.lto.nl/dossiers/bse/BSEmaatrEU.htm
Staat dat de BSE-prionen (eiwitten oid) nooit in melk zijn aangetroffen...
Echter lees ik hier:
http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=349
Dat ze het gegeven dat melk van besmette koeien geen BSE veroorzaakt bij dieren (muizen) hebben getest. Kortom lijkt het me nog niet echt zeker. Straks krijg ik BSE.... en een veganist met BSE is niet grappig...
-
.... en een veganist met BSE is niet grappig...
Je bedoelt hopelijk Creutzfeld-Jacob, want ik zie nu in mijn gedachten een dolle Draakje door een wei rennen ;) Ik kan die beelden van die dolle koeien trouwens niet uitstaan, die ze altijd laten zien als het weer over BSE gaat. Een vieze boerderij, de koeien onder het stront, dat vind ik haast nog erger dan de rare bokkensprongen die ze maken...
Ik weet niet meer wie het zei, over dat de controle wel eens kon verslappen, maar volgens mij kan dat niet. BSE wordt geconstateerd door de kop van de koe te splijten en de hersenen te bekijken. Voor zover ik weet tast BSE de hersenen zodanig aan dat het niet over het hoofd (ahum) te zien is.
-
Prionen, het aparte soort eiwit, worden opgeslagen in beenmerg en zenuwstelsel. De koeien die in het verleden hun gestorven soortgenoten gemalen als krachtvoer moesten opeten kregen op die manier die prionen binnen. Met een incubatietijd van gemiddeld 5,5 jaar of meer kwamen die prionen in de hersenen. Hetzelfde gebeurde in Papoea Nieuw Guinea bij mensen die gestorven mensen aten omdat ze dachten dat ze van de hersenen de sterkte van hun voorouders mee zouden krijgen. Niet dus en het tegendeel gebeurde. Een afgeleid artikel als melk zal die prionen niet bevatten.
-
.... en een veganist met BSE is niet grappig...
Je bedoelt hopelijk Creutzfeld-Jacob, want ik zie nu in mijn gedachten een dolle Draakje door een wei rennen ;)
Ja idd Creutzfeld-Jacob. Dat bedoelde ik. En wat is er mis met door de wei rennen... ik ren elke ochtend door de wei :)
Ik weet niet meer wie het zei, over dat de controle wel eens kon verslappen, maar volgens mij kan dat niet. BSE wordt geconstateerd door de kop van de koe te splijten en de hersenen te bekijken. Voor zover ik weet tast BSE de hersenen zodanig aan dat het niet over het hoofd (ahum) te zien is.
Ze testen het volgens mij vooral met een speciale tester. Dat stond in die links. Gaan ze zoeken naar een eiwit. Maar goed... zeg nooit nooit.. BSE is nog iig niet van de landkaart verdwenen.
-
Ik maak tot op zekere hoogte wel vlees klaar. Ik woon samen met mn vriend die gewoon vlees eet dus als er iets te maken is wat ik zo in een pan kan mikken en kan bakken vind ik het best..
Ik maak zelfs beter biefstuk klaar dan hij.. haha.
Maar verder moet het niet gaan, ik ga geen gehakt ballen staan kneden ofzo. En het moet sowieso niet te ingewikkeld worden want zou me dan geen raad weten wat ik er mee moet doen.
-
Joh, dat jij biefstuk kan klaar maken Ik geloof niet dat ik dat kan, ik heb de neiging om dingen te bakken tot ze knapperig zijn, maar dat is met biefstuk vast geen succes......... :O
-
Ik maak wel (regelmatig) vlees (en vis) klaar, ik werk namelijk op oproepbasis als kok. Voor mij zijn vlees en vis dan gewoon ingredienten die ik zelf niet eet maar waar ik wel mee kan werken, net als pinda's (daar ben ik allergisch voor).
-
ik wil best vlees klaarmaken als ik mensen te eten krijg. ze doen toch ook moeite om voor mij vega te koken? dat kost hun echt meer moeite dan het voor mij is om een kipfiletje te bakken. ik vind het wel vervelend dat ik niet zelf kan proeven dus ik garandeer niet dat het lekker is :)
-
Ik moest op mijn stage wel eens in de broodkeuken staan en brood beleggen met tonijn en ham enzo. Dat deed ik wel gewoon maar echt kneden van gehakt of het hakken van vlees en verwerken in een gerecht deed en doe ik niet.. Ik vind dat gewoon geen prettig gevoel. Wat trouwens best merkwaardig is aangezien ik nu iets langer dan een maand vegatarier bent .
-
Gisteravond een interessante discussie aan tafel bij mijn ouders. Mijn broer stelde dat terwijl vegetariërs (kunnen) verwachten dat er rekening met hen wordt gehouden bij het eten, dit andersom vaak niet het geval is.
Voor veel niet-vegetariërs is een maaltijd zonder vlees niet compleet. Het is eigenlijk onfatsoenlijk om hen dan een vegetarische maaltijd voor te schotelen. Voor een keertje hebben de meeste mensen daar geen bezwaar tegen, maar het wordt anders als je meerdere dagen gedwongen wordt vegetarisch te eten.
Mijn moeder reageerde hierop dat het eigenlijk best eenvoudig is om het iedereen naar de zin te maken: maak gewoon een pannetje vlees klaar, of zet wat ham op tafel. Kwestie van gastvrijheid.
-
Vleeseters moeten niet zeiken.. juist door vegetarisch voor te schotelen denken 'we' zo beleefd te zijn aan hun gezondheid te denken. Je gaat de gasten toch geen vlees enzo voorschotelen terwijl je weet dat het zo ongezond is en dat het hun kan doden. Je gaat je gasten toch niet vermoorden?
Vegetariers/veganisten zijn socialer en denken juist aan hun medemens.
-
Vegetariers/veganisten zijn socialer en denken juist aan hun medemens.
Maar Jehova's zijn nog socialer. De meeste christenen kan het weinig schelen dat wij ongelovigen naar de hel gaan. Jehova's proberen ons tenminste nog te redden.
-
Vegetariers/veganisten zijn socialer en denken juist aan hun medemens.
Maar Jehova's zijn nog socialer. De meeste christenen kan het weinig schelen dat wij ongelovigen naar de hel gaan. Jehova's proberen ons tenminste nog te redden.
Redden... ze proberen ons hun helzooi in te slepen.. :) maar wel aardig verder van ze! ;)
-
Vleeseters moeten niet zeiken.. juist door vegetarisch voor te schotelen denken 'we' zo beleefd te zijn aan hun gezondheid te denken. Je gaat de gasten toch geen vlees enzo voorschotelen terwijl je weet dat het zo ongezond is en dat het hun kan doden. Je gaat je gasten toch niet vermoorden?
Vegetariers/veganisten zijn socialer en denken juist aan hun medemens.
bovendien wil je ook als verstokte vleeseter niet het vlees eten wat ik voor je klaarmaak, aangezien ik weiger om te proeven en geen idee heb hoe de textuur moet zijn (tofu stuitert bv, moet vlees dat ook doen?), denk ik dat je als gast beter op safe kunt spelen en gewoon moet eten wat ik ook eet
-
Mijn moeder reageerde hierop dat het eigenlijk best eenvoudig is om het iedereen naar de zin te maken: maak gewoon een pannetje vlees klaar, of zet wat ham op tafel. Kwestie van gastvrijheid.
Daar ben ik het niet mee eens. Ik ga absoluut geen vlees kopen, omdat ik dat echt walgelijk vind (ik ga echt niet betalen voor iets waar ik het 100% niet mee eens ben). Dan zou ik, als ik het al zou kopen, het ook nog eens moeten bereiden/in een schaaltje doen en dat wil ik ook niet. Dus dan is die vleeseter misschien blij dat hij zijn stukje vlees krijgt, maar ik denk dat ik me oncomfortabeler voel bij het hele gebeuren dan dat hij/zij zich zou voelen bij het eten van geen vlees voor een avondje. En kom op, het is maar voor een avondje. Ik verwacht ook niet dat iedereen altijd álles wat ik lekker heb voor mij in huis haalt als ik kom.
-
Vegetariers/veganisten zijn socialer en denken juist aan hun medemens.
Maar Jehova's zijn nog socialer. De meeste christenen kan het weinig schelen dat wij ongelovigen naar de hel gaan. Jehova's proberen ons tenminste nog te redden.
;D Ik denk dat je de spijker op z'n kop slaat, Poek. Hoeveel vleeseters heb jij trouwens ondertussen bekeerd? :hypocrite:
Terecht of niet, ik heb het gevoel dat het 'moraalwaasje' dat om vegetarisme hangt, sommige vleeseters tegen de borst stuit ('jij eet wel vlees en dat vind ik verkeerd'). En, no offense Dr@@kje, ik denk dat juist jouw argument dat 'wij door hen geen ongezond vlees voor te schotelen, aan hun gezondheid denken', veel vleeseters in het verkeerde keelgat zal vallen ('ik bepaal zelf wel wat goed voor me is'). Tel hierbij de 'ongelijkheid' op ('ik zorg er wel voor dat jij vegetarisch kunt eten, jij zorgt niet voor vlees voor mij'), dan kan ik me voorstellen dat vleeseters vegetariërs zien als intolerante gasten, overtuigd van hun moreel gelijk.
Ik speel nu natuurlijk advocaat van de duivel :devil: Wanneer ik mensen te eten krijg, schotel ik ze een lekkere vegetarische maaltijd voor - ik vraag wel altijd even wat ze niet lusten. Als de gasten meerdere dagen blijven, dan ben ik best bereid 'ontwenningsverschijnselen' (m.n. bij mijn vader) te voorkomen met een beetje biologisch(!) vlees - op eigen risico, want ik proef dus niet ;) En wat die 'bekeringsdrang' betreft: zij beginnen er altijd over, ik niet.
-
Als je een lekkere vegetarische maaltijd bereidt zal ZELFS de meest verstokte vleeseter het vlees niet missen. En dus vind ik niet dat het een vergelijkbare situatie is. Vleeseters zullen die vegamaaltijd best wel lekker vinden en er met smaak van kunnen eten, terwijl de meeste vega's er niet aan moeten denken om vlees te eten. Dus zo gek vind ik het niet dat er rekening gehouden wordt met de meest 'lastige' persoon.
-
;D Ik denk dat je de spijker op z'n kop slaat, Poek. Hoeveel vleeseters heb jij trouwens ondertussen bekeerd? :hypocrite:
10 vegans, 42 vegetariers en 65 parttimers..
Terecht of niet, ik heb het gevoel dat het 'moraalwaasje' dat om vegetarisme hangt, sommige vleeseters tegen de borst stuit ('jij eet wel vlees en dat vind ik verkeerd'). En, no offense Dr@@kje, ik denk dat juist jouw argument dat 'wij door hen geen ongezond vlees voor te schotelen, aan hun gezondheid denken', veel vleeseters in het verkeerde keelgat zal vallen ('ik bepaal zelf wel wat goed voor me is'). Tel hierbij de 'ongelijkheid' op ('ik zorg er wel voor dat jij vegetarisch kunt eten, jij zorgt niet voor vlees voor mij'), dan kan ik me voorstellen dat vleeseters vegetariërs zien als intolerante gasten, overtuigd van hun moreel gelijk.
Ach.. als ik straks op mezelf woon dan hoef ik geen vleeseters over de vloer die om vlees zeuren. Dan is er een vinger die naar de deur wijst. Vleeseters hebben toch al daar last van, dus maakt niet uit wat je doet.. als je alleen al zegt dat je vegetarier bent ben je een soort bedreiging voor hun. En daar kan ik niet tegen.. als iemand vlees eet ok.. ik vind het niet leuk enzo.. maar als die gene niet eens openstaat voor iets zonder vlees dan moet die maar oprotten uit mijn (directe) buurt. Ik heb dan liever vleeseters die tenminste niet perse vlees moeten en ook genieten van veganistisch eten.
Ik speel nu natuurlijk advocaat van de duivel :devil: Wanneer ik mensen te eten krijg, schotel ik ze een lekkere vegetarische maaltijd voor - ik vraag wel altijd even wat ze niet lusten. Als de gasten meerdere dagen blijven, dan ben ik best bereid 'ontwenningsverschijnselen' (m.n. bij mijn vader) te voorkomen met een beetje biologisch(!) vlees - op eigen risico, want ik proef dus niet ;) En wat die 'bekeringsdrang' betreft: zij beginnen er altijd over, ik niet.
Ik zou dat nooit doen. Als iemand vlees wilt dan moet die maar naar zijn eigen huis gaan om dat te halen ofzo.. Bij mij (als ik op mijzelf woon) komt dat er niet in. Familie of niet.
-
Gisteravond een interessante discussie aan tafel bij mijn ouders. Mijn broer stelde dat terwijl vegetariërs (kunnen) verwachten dat er rekening met hen wordt gehouden bij het eten, dit andersom vaak niet het geval is.
Ik vind het twee heel verschillende situaties.
Als vegetariër vraag je dat je gastheer/-vrouw gewoon dingen klaarmaakt die hij/zij ook bereidt als jij er niet bent. Je verwacht niets exceptioneels en je verwacht ook niet dat niemand vlees eet. Je vraagt gewoon dat er geen vlees in jouw portie wordt gestopt.
Als vleeseter die persé vlees moet hebben, eis je dat je gastheer/-vrouw iets bereidt dat tegen zijn/haar principes indruist en dat hij/zij nooit in huis zou hebben als jij er niet om vroeg.
-
Gisteravond een interessante discussie aan tafel bij mijn ouders. Mijn broer stelde dat terwijl vegetariërs (kunnen) verwachten dat er rekening met hen wordt gehouden bij het eten, dit andersom vaak niet het geval is.
Anya heeft vind ik perfect verwoord wat het verschil is tussen beide situaties.
Als er bij mij iemand komt eten die om een of andere reden een dieet moet (of wil) volgen dan zal ik daar natuurlijk rekening met houden. Als een vleeseter mij er met goede argumenten van kan overtuigen dat hij/zij bij elke maaltijd vlees moet eten, dan wil ik zelf naar een oplossing zoeken. Maar buiten 'ik vind het lekker' en 'ik ben het zo gewoon' zijn er geen redenen waarom iemand (bij elke maaltijd) vlees zou moeten hebben. Dus wel vlees 'eisen' is dan niet anders dan iemand die wil dat ik ketchup koop omdat hij/zij bij elke maaltijd ketchup eet of iemand die wil dat ik spaghetti van het merk Soubry maak omdat hij/zij altijd spaghetti van dat merk eet.
Het getuigt van extreem weinig respect van de gast om van zijn gastheer of gastdame te eisen dat deze iets tegen zijn principe doet. En geen vlees eten doen veel mensen uit principe. Hoeveel mensen zouden er uit principe vlees eten?
-
Nee, dat stinkt zó erg. Kost ook veel moeite voor die vleeseter om zelf even wat vlees in de pan te gooien...
-
En toch vind ik het verbazend om te lezen dat er kennelijk mensen zijn die vlees verwachten/willen als ze bij een vegetariër gaan eten. Ik heb best wel wat vleeseters in m'n vriendenkring, maar ik geloof niet dat iemand van mij verwacht dat ik vlees klaar maak. Heb er nog nooit iemand over gehoord tenminste. Misschien iets van wederzijds recept ofzo?
Ik hou best rekening met de smaken/wensen van anderen, wil tenslotte een goede gastvrouw zijn, dus als m'n moeder komt, die op zout- en cholesterolarm dieet staat, zal ik niet de frituurpan te voorschijn halen en een bakke met zoute pinda's op tafel zetten, maar zorg ik voor dingen die zij ook kan eten. En voor m'n vader heb ik een fles jenever in de koelkast staan, we drinken het allebei niet, maar pa vindt het lekker en het is tenslotte een kleine moeite om zo'n fles in huis te halen. En zo hou ik ook rekening met wat je wel en niet lust en zal ik voor sommige van mijn vrienden niet m'n lasagne met gorgonzolakwark gaan maken omdat ze niet van blauwe kaas houden etc. etc.
Maar ik zie niet in waarom ik vlees moet gaan kopen/klaarmaken omdat zij dat normaal gesproken wel eten. Ik eet normaal gesproken heel veel kaas, maar ik verwacht toch ook niet dat zij dat in huis halen omdat ik eens een keertje langs kom?
En zo verwacht ik dus ook dat anderen rekening met mij houden. Zelfs mijn schoonmoeder is het gelukt de eerste keer dat ik daar kwam eten, aardappels, groenten, vlees en een vegaburger! En dat voor iemand die nog vegetarisme eigenlijk nog steeds niet zo goed begrijpt, geen vlees eten is tot daar aan toe, maar waarom nou geen jus over de aardappels? Oh, en die vegaburger had ze nog eerst geproefd ook, want ze wilde wel graag weten wat ze me nou voorzette. ;D
Edit: ik kreeg dus niet een aangevreten vegaburger voorgezet, maar uit een pakje van 2, had ze er zelf al eentje opgegeten.
-
Maar het gaat dus niet om een avondje, dat ze als gast bij je eten, maar bij je inwonen en jij meerdere dagen kookt.
Ik snap nog steeds niet wat er wederzijds respect aan is als ik van een ander verwacht zich aan mij aan te passen en dat niet voor hem wil doen.
Vegetarisme is nog steeds iets dat door veel mensen niet als norm wordt gezien. In een wederzijdse verstandhouding is het noodzakelijk dat ook dit soort normen in enige mate worden gerespecteerd.
-
Maar het gaat dus niet om een avondje, dat ze als gast bij je eten, maar bij je inwonen en jij meerdere dagen kookt.
Ik snap nog steeds niet wat er wederzijds respect aan is als ik van een ander verwacht zich aan mij aan te passen en dat niet voor hem wil doen.
Ik doe nog een poging, want het is eigenlijk heel eenvoudig.
Er is over het algemeen een heel groot verschil tussen de redenen waarom mensen er voor kiezen geen vlees te eten en de redenen waarom mensen er voor kiezen wel vlees te eten.
Het getuigt van bijzonder weinig respect van een gast om van zijn gastvrouw of gastman te verwachten iets tegen zijn principes te doen. (Ik moet de eerste intelligente vleeseter die om principiële redenen tegen vegetarisch eten is nog tegenkomen.)
Er is een verschil tussen vragen, verzoeken, verwachten dat je iets niet krijgt (vanwege principiële redenen) dan vragen, verwachten dat iemand speciaal voor jou iets koopt en klaarmaakt omdat je dat gewoon bent of lekker vindt.
-
Gisteravond een interessante discussie aan tafel bij mijn ouders. Mijn broer stelde dat terwijl vegetariërs (kunnen) verwachten dat er rekening met hen wordt gehouden bij het eten, dit andersom vaak niet het geval is.
Als er bij mij iemand komt eten die om een of andere reden een dieet moet (of wil) volgen dan zal ik daar natuurlijk rekening met houden. [...] Maar buiten 'ik vind het lekker' en 'ik ben het zo gewoon' zijn er geen redenen waarom iemand (bij elke maaltijd) vlees zou moeten hebben. Dus wel vlees 'eisen' is dan niet anders dan iemand die wil dat ik ketchup koop omdat hij/zij bij elke maaltijd ketchup eet of iemand die wil dat ik spaghetti van het merk Soubry maak omdat hij/zij altijd spaghetti van dat merk eet.
In principe ben ik het wel met je eens. Echter, vlees is toch wel een andere categorie voedsel dan ketchup; vlees levert een aantal belangrijke voedingsstoffen en is voor niet-vegetariërs dan ook een essentieel onderdeel van hun 'dieet'. Toegegeven, 'wij' krijgen die voedingsstoffen ook prima binnen via andere bronnen, maar voor veel vleeseters voelt dit gewoon als 'vervanging' en een niet erg optimale bovendien.
De vleeseters die ik ken, hebben er geen probleem mee om zich een of twee dagen 'aan te passen', maar het wordt echt anders als het voor een langere periode is. Vleeseters beginnen dan het vlees 'fysiek' te missen. Zonder ketchup is misschien minder lekker, maar zonder vlees ontbreekt er echt wat - al hoe lekker ze de vegetarische maaltijden ook vinden.
Het getuigt van extreem weinig respect van de gast om van zijn gastheer of gastdame te eisen dat deze iets tegen zijn principe doet. En geen vlees eten doen veel mensen uit principe. Hoeveel mensen zouden er uit principe vlees eten?
Nou ja, 'eisen' is misschien wel iets te sterk uitgedrukt. En bekijk het eens andersom, jij vraagt als gastheer/-dame van je gasten zich langdurig aan te passen aan jouw principe - een principe dat ze wellicht weliswaar tolereren, maar niet ondersteunen.
Wellicht is een apart 'gastenvleespannetje' een oplossing. Dan kunnen je gasten zelf vlees kopen en klaarmaken, als ze zo nodig willen/moeten. Ik hang dan liever de goede gastheer uit en zorg zelf voor een beetje vlees: niet veel en biologisch. Dat schept meer begrip en zet gasten misschien nog meer aan het denken dan een rabiaat vegetarisch huishouden ;)
-
Ik vind dat je je wel in een paar vreemde bochten wringt, hoor, Eelco...
-
Ergens vind ik ook wel dat het wringt. Als je als vegetariër ergens gaat eten, verwacht je dat de gastvrouw/-heer daar rekening mee houdt. En dat gaat natuurlijk verder dan gewoon het vlees weglaten. Want je bent dan als gastvrouw/-heer toch enigzins beperkt in je keuze wat het menu betreft. Bij niet alle gerechten kan je zomaar het vlees weglaten.
Als je als vegetariër mensen bij je thuis uitnodigt, verwacht je van je gasten dat ze zich aanpassen aan jouw levensstijl. Je zal hen dus een vegetarische maaltijd serveren, ook al zijn ze geen vegetariër.
Als ik gasten over de vloer krijg en daar zit een vegetariër tussen, dan zal ik als goede gastvrouw ofwel voor iedereen een vegetarische maaltijd maken of anders voor mijn vegetarische gast een aparte, vegetarische maaltijd of eventueel de maaltijd die ik voor de andere gasten maak, maar dan in aangepaste vorm. In ieder geval zal ik extra moeite (moeten) doen voor die ene persoon.
Als ik ga eten bij mijn vegetarische vrienden en ik ben de enige niet-vegetariër, zal deze vegetarische vriend geen extra moeite doen om mij een maaltijd met vlees te serveren.
Dus, hoe je het ook draait of keert, ik zal mij altijd moeten aanpassen aan mijn vegetarische vrienden, zowel als gast als als gastvrouw.
Maar omdat ik begrip heb voor het standpunt van mijn vegetarische vrienden, vind ik dat helemaal niet erg. Bovendien heb ik ondertussen een hele verzameling heerlijke vegetarische gerechten die ik regelmatig klaarmaak (ook als er geen vegetarische gasten zijn).
Ik kan me echt wel voorstellen dat sommige niet-vegetariërs hierdoor van mening zijn dat het aanpassen altijd van hun kant moet komen en dat dit niet echt getuigt van wederzijds respect.
-
Ik vind dat je je wel in een paar vreemde bochten wringt, hoor, Eelco...
Hoezo? Hoe je het ook wendt of keert, het merendeel van de mensen om me/je heen, is geen vegetariër. Je kunt misschien een paar mensen 'bekeren' tot vegetarisme of flexitarisme, maar de meesten zullen vlees blijven eten en willen blijven eten.
Mijn principe is: 'ik eet geen vlees', niet 'er wordt bij mij thuis geen vlees gegeten'. Ik zie mijn woning niet als 'vleesvrije zone', omdat het naar mijn mening niet uitmaakt wáár men vlees eet.
Je kunt het niet eens zijn met de argumenten die ik aandroeg waarom vleeseters vlees willen en denken nodig te hebben - ik herhaalde dan ook de argumenten die ik van verschillende mensen heb gehoord en ik weet dat er nogal wat op af te dingen valt. Feit blijft dat veel vleeseters er wel zo over denken en het ook zo vóelen.
Ik wil niet dat als ik mensen te gast heb, dat ze zich ongemakkelijk voelen omdat ze zich moeten aanpassen aan mijn vegetarische levensstijl of - erger - besluiten dan maar niet te komen logeren. Daar bereik je toch niets mee. Dus doe ik water bij de wijn en zorg voor wat (biologisch) vlees in huis - ik heb daar zelf geen last van - hoewel ik ze dan minimaal één keer trakteer op een lekkere vegetarische maaltijd, al was het maar om te laten zien dat dat 'ook best lekker' is.
-
Ik ben het er mee eens dat ik van mijn vleesetende gastheer m/v iets verwacht waar ik niet echt iets tegenover kan stellen. Dat wringt waarschijnlijk meer bij mij dan bij hun, maar toch.
Gelukkig vindt men het over het algemeen interessant om als gast een vegetarische maaltijd voorgeschoteld te krijgen. Dat maakt dat gevoel dan toch weer een beetje goed.
-
Misschien heb ik gewoon mazzel met de mensen om mij heen. Niemand vind het een probleem om geen vlees te eten als ze bij mij zijn. Ze vragen er niet om, maken geen opmerkingen over het "vegetarische voer" wat ik ze te eten geef etc.
Ik heb mijn huis niet tot "vleesvrije zone" verklaard, dat maakt me allemaal niet uit, maar kennelijk is de behoefte er niet. En zo ben ik dan ook wel weer, als het niet persé hoeft, dan doe ik het ook niet. Als je er heel specifiek om vraagt, wil ik het misschien nog wel overwegen.
Toen m'n man nog geen vegetariër was heb ik wel eens vleeswaren e.d. voor 'm gekocht, maar dat lag dan vervolgens te bederven in de koelkast omdat ie het niet opat. En met koken vond ie het teveel gedoe om apart te gaan koken (maakte niet uit wie er kookte).
-
Ik zou het nooit klaarmaken voor mensen. Als ik voor mijn katten of als ik een hond zou hebben zou koken dan is het een ander verhaal. Maar dan zou ik wel voor biologisch gaan. Maar het liefste laat ik het toch dan denk ik maar door mijn vriend doen. Het idee vlees aan te moeten raken iehhhh! Maar goed je kan katten en honden niet vegetarisch maken!
-
Katten niet, honden wél.
-
katten ook!
-
Mijn principe is: 'ik eet geen vlees', niet 'er wordt bij mij thuis geen vlees gegeten'. Ik zie mijn woning niet als 'vleesvrije zone', omdat het naar mijn mening niet uitmaakt wáár men vlees eet.
Ik zie mijn woning wel als vleesvrije zone (behalve voor de kat, die niet kan overleven zonder) en dat is mijn goed recht, want het is mijn woning.
Ik zie een stuk vlees als een dier dat eerst mishandeld geweest is en dan vermoord werd voor het plezier van mensen (niet omdat ze het nodig hebben). Ik begrijp dat ik er niet over mag oordelen dat mensen dit eeuwenoude gebruik blijven volhouden en ik mag me niet bemoeien met andermans keuzes, maar verwacht niet dat ik eraan deelneem. Daarnaast vind ik het gewoon vies om vlees te moeten bereiden.
katten ook!
Nee.
-
katten ook!
Nee.
Wel! Heb je dat artikel van Bite Back die ik gepost had nooit doorgelezen? Over de dierenarts die speciaal voer heeft ontwikkeld? Dat het soms lastig is met koppige katten dat zal best. Maar het is wel mogelijk.
-
Hier (http://www.vegatopia.com/forum/index.php?board=1;action=display;threadid=5260;start=msg223710#msg223710) dus!
-
Ik heb helaas nog geen eigen huis, en kook bijvoorbeeld oom regelmatig bij mijn schoonouders, die vier jaar lang (sinds ik vegetarier ben) apart voor mij hebben gekookt, hoewel ze dat eigenlijk heel moeilijk vinden, en mijn redenen ook niet echt begrijpen. Ik kan dan zomaar het vlees weglaten als ik voro hen kook., dan zouden ze me niet veel vaker laten koken, wat ik wel graag doe. Ik ben nu alterbatieven voor het stukje vlees/vleesvervanger aan het laten zien, een loempia ipv een halve kip bij de nasi, een stuk gebakken kaas bij de macaroni ipv een carbonade.
-
In principe ben ik het wel met je eens. Echter, vlees is toch wel een andere categorie voedsel dan ketchup; vlees levert een aantal belangrijke voedingsstoffen en is voor niet-vegetariërs dan ook een essentieel onderdeel van hun 'dieet'. Toegegeven, 'wij' krijgen die voedingsstoffen ook prima binnen via andere bronnen, maar voor veel vleeseters voelt dit gewoon als 'vervanging' en een niet erg optimale bovendien.
De vleeseters die ik ken, hebben er geen probleem mee om zich een of twee dagen 'aan te passen', maar het wordt echt anders als het voor een langere periode is. Vleeseters beginnen dan het vlees 'fysiek' te missen.
Ik ben het met Christiaan eens dat je je toch wel in rare bochten wringt. Indien bepaalde vleeseters hun vlees gaan missen is dat in ieder geval niet fysiek, maar psychologisch. Een vegetarische maaltijd kan immers ook perfect evenwichtig zijn en gezien het voor vegetariërs geen essentieel voedingsmiddel is, is het dat voor vleeseters ook niet. (Je schotelt je gasten natuurlijk geen 'vleesmaaltijd' voor waar je het vlees van hebt weggelaten.)
Ik hoor het wel vaker van vleeseters: "Ik heb mijn stuk vlees nodig of ik heb het gevoel niet gegeten te hebben." of ook "Ik heb elke dag vlees nodig of ik voel me zo zwakjes." Ik betwijfel dat dit fysieke verschijnselen zijn, hier is volgens mij enkel sprake van een psychologisch gemis.
Nou ja, 'eisen' is misschien wel iets te sterk uitgedrukt. En bekijk het eens andersom, jij vraagt als gastheer/-dame van je gasten zich langdurig aan te passen aan jouw principe - een principe dat ze wellicht weliswaar tolereren, maar niet ondersteunen.
Als ik de volgende mogelijkheden vergelijk:
- de gast verwacht van zijn gastheer/gastvrouw dat deze iets doet tegen zijn principes
of
- de gastvrouw/gastheer verwacht van zijn gasten dat deze zich aanpassen aan de huisgewoonten
Dan vind ik het twee veel zwaarder wegend, zeker gezien het hier voor de gastheer/gastvrouw meestal een principeskwestie is. En zoals ik al eerder schreef (een opmerking die je vakkundig ontwijkt en waar je op geen enkele manier op reageert) is er een groot verschil tussen geen vlees eten uit principe en wel vlees eten uit gewoonte of vanwege 'verlangen' (wat meestal de enige redenen zijn om vlees te eten).
Wellicht is een apart 'gastenvleespannetje' een oplossing. Dan kunnen je gasten zelf vlees kopen en klaarmaken, als ze zo nodig willen/moeten. Ik hang dan liever de goede gastheer uit en zorg zelf voor een beetje vlees: niet veel en biologisch. Dat schept meer begrip en zet gasten misschien nog meer aan het denken dan een rabiaat vegetarisch huishouden ;)
Hier suggereer je dat een vegetariër die zijn gasten geen vlees voorschotelt (als deze dat willen) een slechte gastheer is. Ik vind dat persoonlijk een erg domme, zelf beledigende opmerking.
Mijn vergelijking met ketchup was echt nog zo slecht niet. Het is niet dat je je gasten iets essentieels ontneemt, enkel iets dat ze gewoon zijn.
Als mijn gasten hun behoefte aan het eten van vlees echt niet kunnen onderdrukken (erg zielig als je het mij vraagt) dan gaan ze maar uit huis eten of bestellen ze maar (op eigen kosten) een pizza.
Ik eis trouwens ook niet dat ik vleesloos eten krijg als ik elders te gast ben. Maar ik zal geen vlees eten, wat men mij ook voorschotelt. Als ik daardoor niet kan mee-eten dan is dat zo. Ik zal er natuurlijk niet blij met zijn maar zal het wel overleven.
Mijn vleesetende gasten zullen echter geen reden hebben om honger te lijden, zij zullen immers een maaltijd voorgeschoteld krijgen die ook voor vleeseters perfect eetbaar is. (En waar ze principieel geen bezwaar tegen kunnen maken.)
-
Hoezo? Hoe je het ook wendt of keert, het merendeel van de mensen om me/je heen, is geen vegetariër. Je kunt misschien een paar mensen 'bekeren' tot vegetarisme of flexitarisme, maar de meesten zullen vlees blijven eten en willen blijven eten.
Ik wil mensen ook helemaal niet bekeren door ze bij mij geen vlees voor te zetten. Ik kook het gewoon niet en ik vind het onzin om ze zelf een pannetje te geven om het te maken als ze het willen. Als een gast bij wie dan ook komt en er wordt gevraagd of ze wat willen drinken en ze noemen iets wat er niet is, dan gaan ze toch ook niet drammen?
Feit blijft dat veel vleeseters er wel zo over denken en het ook zo vóelen.
Dat erken ik, maar dan nog.
Ik wil niet dat als ik mensen te gast heb, dat ze zich ongemakkelijk voelen omdat ze zich moeten aanpassen aan mijn vegetarische levensstijl
Dat klinkt bijna alsof wij vegetariers van een andere planeet komen!
-
Als ik de volgende mogelijkheden vergelijk:
- de gast verwacht van zijn gastheer/gastvrouw dat deze iets doet tegen zijn principes
of
- de gastvrouw/gastheer verwacht van zijn gasten dat deze zich aanpassen aan de huisgewoonten
Dan vind ik het twee veel zwaarder wegend, zeker gezien het hier voor de gastheer/gastvrouw meestal een principeskwestie is. En zoals ik al eerder schreef (een opmerking die je vakkundig ontwijkt en waar je op geen enkele manier op reageert) is er een groot verschil tussen geen vlees eten uit principe en wel vlees eten uit gewoonte of vanwege 'verlangen' (wat meestal de enige redenen zijn om vlees te eten).
Wat is dan het grote verschil tussen iets wel of niet doen uit principe en iets wel of niet doen uit gewoonte of verlangen? Waarom is het ene beter dan het andere?
Ik verlang van een vegetariër hoegenaamd niet dat hij voor mij vlees gaat klaarmaken (vegetarische maaltijden zijn vaak lekkerder dan vleesgerechten). Maar je kan toch niet ontkennen dat het wat scheef is, als je het louter objectief bekijkt. Want uiteindelijk is het "geen vlees eten" niet meer dan een persoonlijke keuze, net zoals wel vlees eten een persoonlijke keuze is. Wiens keuze primeert?
-
Ik ben het met Christiaan eens dat je je toch wel in rare bochten wringt. Indien bepaalde vleeseters hun vlees gaan missen is dat in ieder geval niet fysiek, maar psychologisch. Een vegetarische maaltijd kan immers ook perfect evenwichtig zijn en gezien het voor vegetari�rs geen essentieel voedingsmiddel is, is het dat voor vleeseters ook niet. (Je schotelt je gasten natuurlijk geen 'vleesmaaltijd' voor waar je het vlees van hebt weggelaten.)
Er is inderdaad niets mis met een 'perfect evenwichtige' vegetarische maaltijd. En veel vleeseters vinden dat ook prima voor een of twee dagen. Maar hoe lekker, gevarieerd en evenwichtig je ook kookt, vleeseters - in ieder geval die uit mijn omgeving - vinden na een paar dagen toch echt dat er wat mist. Dat mag dan wel psychologisch zijn en niet fysiek, maar dat maakt het gemis er niet minder om.
Als ik de volgende mogelijkheden vergelijk:
- de gast verwacht van zijn gastheer/gastvrouw dat deze iets doet tegen zijn principes
of
- de gastvrouw/gastheer verwacht van zijn gasten dat deze zich aanpassen aan de huisgewoonten
Dan vind ik het twee veel zwaarder wegend, zeker gezien het hier voor de gastheer/gastvrouw meestal een principeskwestie is. En zoals ik al eerder schreef (een opmerking die je vakkundig ontwijkt en waar je op geen enkele manier op reageert) is er een groot verschil tussen geen vlees eten uit principe en wel vlees eten uit gewoonte of vanwege 'verlangen' (wat meestal de enige redenen zijn om vlees te eten).
Bedankt voor het compliment; 'vakkundig ontwijken' is ook een kunst ;D Ik ben het met je eens dat uit principe geen vlees eten iets heel anders is dan vlees eten uit gewoonte. Echter, die 'gewoonte' zit bij veel mensen zo diep ingebakken dat het haast een behoefte is geworden. Denk aan de vele draadjes op dit forum van beginnende vegetari�rs die aangeven dat ze vlees en vis echt missen.
Wellicht is een apart 'gastenvleespannetje' een oplossing. Dan kunnen je gasten zelf vlees kopen en klaarmaken, als ze zo nodig willen/moeten. Ik hang dan liever de goede gastheer uit en zorg zelf voor een beetje vlees: niet veel en biologisch.
Hier suggereer je dat een vegetari�r die zijn gasten geen vlees voorschotelt (als deze dat willen) een slechte gastheer is. Ik vind dat persoonlijk een erg domme, zelf beledigende opmerking.
Mijn vergelijking met ketchup was echt nog zo slecht niet. Het is niet dat je je gasten iets essentieels ontneemt, enkel iets dat ze gewoon zijn.
Hmmm, hier trek je mijn 'goed gastheerschap' wel erg ver door. Nee, ik vind niet dat je een slechte gastheer bent als je je gasten geen vlees voorzet. Ik denk ook niet dat vleeseters een principieel vegetari�r die zijn gasten geen vlees wil voorzetten, een slechte gastheer vinden. Echter, ik merk wel dat vleeseters het als een barri�re ervaren en ik denk zelfs dat sommigen om die reden besluiten om dan maar niet een weekje te blijven en mee te eten. Ik oordeel daar verder niet over, maar ik heb wel voor mezelf besloten dat ik die barri�re niet wil opwerpen.
Let wel, het gaat dus niet om dat ene avondje dat mensen blijven eten, maar over langere periodes - logeerpartijen, samenwonen en dergelijke.
-
Ik wil niet dat als ik mensen te gast heb, dat ze zich ongemakkelijk voelen omdat ze zich moeten aanpassen aan mijn vegetarische levensstijl
Dat klinkt bijna alsof wij vegetariers van een andere planeet komen!
Dat komen we toch ook? ;D Maarreh, serieus, ik krijg af en toe echt het idee dat men vegetarisme toch best een rare afwijking vindt :-\
-
Wat is dan het grote verschil tussen iets wel of niet doen uit principe en iets wel of niet doen uit gewoonte of verlangen? Waarom is het ene beter dan het andere?
We hebben het hier niet over wat beter is. Het gaat er om dat je als vegetarier bezwaarlijk vlees kan eten, terwijl voor een "vleeseter" een maaltijd zonder vlees nooit zo aanstootgevend kan zijn.
Maar je kan toch niet ontkennen dat het wat scheef is, als je het louter objectief bekijkt.
Kom op, objectief. Er is een verschil tussen iets doen waar je bezwaar tegen hebt en iets laten wat je graag wil.
-
Ik heb die discussie wel gevoerd met mijn man, toen we gingen samenwonen. Voor mij was het inderdaad een kwestie van: voor mij is niet vleeseten een principe, voor jou maakt het niet uit of je wel of niet vlees eet.
Maar hij dacht daar toch echt anders over. Iemand die zo sterk aan zijn principes vasthoudt wordt toch wel wat "eng" gevonden. Mijn man vond daarom: als jij je niet aanpast, pas ik me ook niet aan; en op zo'n manier kun je niet samenwonen, je moet allebei een beetje aanpassen.
Onze situatie is daarom nu als volgt, en dat zullen velen van jullie niet begrijpen:
Meestal kook ik, en eet iedereen vegetarisch. Soms maak ik er ook iets van vlees bij, zoals stamppot met rookworst, dat vindt iedereen in huis lekker!
Soms kookt mijn man, en de helft van de tijd is dat vegetarisch maar de andere keren is dat met vlees en eet ik dat ook. Dat is dus de afspraak die we hebben: iedereen eet wat de pot schaft (ja en soms zeur ik over iets wat ik niet lekker vind, of als ik vind dat hij te veel of te vaak vlees maakt; soms klaagt hij over vage vegetarische prutjes met teveel knoflook ;D)
Het is niet zo simpel dat als je een principe hebt, de ander daar maar rekening mee moet houden, vind ik. Als je voor langere tijd samen eet moet je je allebei aanpassen. En een oplossing vinden waarbij iedereen zich prettig voelt. Als dat inhoudt dat ik af en toe vlees moet klaarmaken, ben ik daar toe bereid, als ik daarvoor ook iets terugkrijg.
Voor mij heeft dit wel als gevolg dat bijv. mijn schoonmoeder nu denkt dat ik het dus niet erg vind om vlees te eten, en ze meestal niet genoeg rekening met me houdt naar mijn zin; misschien heeft ze er gerust over nagedacht en heeft zij wel het gevoel dat ze rekening met me houdt; ik heb geen zin om met haar daarover te praten want volgens mij kan ze het gewoon niet begrijpen. Dus krijgen zij bij mij altijd vegetarisch te eten! Juist voor mensen die het niet begrijpen en er geen rekening mee houden, probeer ik een zo lekker mogelijke vegetarische maaltijd te maken!
-
Onze situatie is daarom nu als volgt, en dat zullen velen van jullie niet begrijpen:
Ik wil je niet aanvallen, maar ik begrijp dat inderdaad niet zo. Als je het principe hebt dat je geen vlees eet kun je daar toch aan vast houden, ook al eet je man wel vlees? En dat hoeft niet 'eng' te zijn zolang je hem geen dingen verbiedt of oplegt. Ik zou namelijk voor niemand vlees gaan eten. G. heeft thuis wel jarenlang vlees gegeten, juist omdat ik hem niet mijn wil of mijn principes op kan of wil leggen. Maar hij respecteert ook dat ik geen vlees wil eten, daar is geen enkele discussie over geweest. Dat is nu eenmaal mijn principe en daar mag en wil hij niet over zeuren. Als je eigen man je principes al niet kan respecteren hoe kun je dan van de buitenwereld verwachten dat ze er begrip voor hebben?
-
Wat is dan het grote verschil tussen iets wel of niet doen uit principe en iets wel of niet doen uit gewoonte of verlangen? Waarom is het ene beter dan het andere?
We hebben het hier niet over wat beter is. Het gaat er om dat je als vegetarier bezwaarlijk vlees kan eten, terwijl voor een "vleeseter" een maaltijd zonder vlees nooit zo aanstootgevend kan zijn.
Maar je kan toch niet ontkennen dat het wat scheef is, als je het louter objectief bekijkt.
Kom op, objectief. Er is een verschil tussen iets doen waar je bezwaar tegen hebt en iets laten wat je graag wil.
Er is wel een verschil.
Vegetariër komt bij mij eten, ik maak vegetarische maaltijd, ik doe een aanpassing
Ik ga bij vegetariër eten, ik eet een vegetarische maaltijd, ik pas mij aan.
In beide gevallen pas ik mij aan aan de vegetariër. Vegetariër past zich in geen van beide gevallen aan.
Er is dus objectief gezien een verschil.
Waarom is er een verschil? Omdat wij van mening verschillen over vlees eten. Jij vindt vlees eten verkeerd, ik niet. Jij hebt de keuze gemaakt om geen vlees te eten, ik heb de keuze gemaakt om wel vlees te eten. Twee meningen, twee keuzes. Beiden zijn evenwaardig, de ene keuze is niet beter dan de andere keuze. Toch zal ik mij steeds aanpassen aan jouw keuze, of ik nu gast of gastvrouw ben en zal jij je nooit aanpassen aan mijn keuze, of ik nu gast of gastvrouw ben.
Maar goed, mij kan het weinig schelen of ik nu wel of geen vlees krijg bij de maaltijd. Dus pas ik mij met veel plezier aan.
-
Het verschil is dat de meeste vegetariërs echt geen vlees eten, terwijl vleeseters best eens een dag geen vlees kunnen eten. Zeker als ze daarvoor in de plaats een lekkere gevarieerde maaltijd krijgen, dat zal voor niemand een bezwaar zijn. Terwijl ik als vegetariër niet zal eten als mij een maaltijd met vlees wordt voorgezet. Dus wat dat betreft zijn het geen gelijkwaardige keuzes. Mensen die vlees eten zijn namelijk geen carnivoren, maar omnivoren, en kunnen dus net zo genieten van een maaltijd zonder vlees, als van een met vlees. Terwijl een vegetariër dus echt nooit zal kunnen genieten van een maaltijd met vlees.
En daarbij.. voor de meeste omniviren is het geen bewuste keuze om vlees te eten, ze hebben er over het algemeen nooit zo over nagedacht en daarom is het meer een gewoonte dan een keuze.
-
Voor mij heeft dit wel als gevolg dat bijv. mijn schoonmoeder nu denkt dat ik het dus niet erg vind om vlees te eten, en ze meestal niet genoeg rekening met me houdt naar mijn zin; misschien heeft ze er gerust over nagedacht en heeft zij wel het gevoel dat ze rekening met me houdt; ik heb geen zin om met haar daarover te praten want volgens mij kan ze het gewoon niet begrijpen. Dus krijgen zij bij mij altijd vegetarisch te eten! Juist voor mensen die het niet begrijpen en er geen rekening mee houden, probeer ik een zo lekker mogelijke vegetarische maaltijd te maken!
Maar je kunt toch niet van iemand verwachten dat hij of zij elke keer iets volledig vegetarisch aan je voorzet (en daar dus moeite voor moet doen), terwijl je er zelf dus thuis blijkbaar niet al te moeilijk over doet en het wel eet? Waarom zou je dan net die keren dat je bij je schoonmoeder bent opeens geen vlees meer kunnen eten?
Als er iemand die bepaalde principes heeft maar zich daar niet aan houdt bij mij op bezoek komt, dan zie ik ook geen reden waarom ik dan om die zogenaamde principes zou moeten denken. Waarom moet diegene zich dan opeens wel aan die principes gaan houden?
-
Het verschil is dat de meeste vegetariërs echt geen vlees eten, terwijl vleeseters best eens een dag geen vlees kunnen eten. Zeker als ze daarvoor in de plaats een lekkere gevarieerde maaltijd krijgen, dat zal voor niemand een bezwaar zijn. Terwijl ik als vegetariër niet zal eten als mij een maaltijd met vlees wordt voorgezet. Dus wat dat betreft zijn het geen gelijkwaardige keuzes.
De keuzes zijn wél gelijkwaardig. De gevolgen van de keuzes zijn heel erg verschillend. Mijn keuze om wel nog vlees te eten, legt mijn eventuele gastvrouw geen beperkingen op. Jouw keuze om geen vlees te eten, legt aan je eventuele gastvrouw wél beperkingen op. Omdat ik omnivoor ben, moet jij geen extra moeite doen om voor mij een alternatief te voorzien, ik kan gewoon mee-eten met jouw vegetarische maaltijd. Omdat jij vegetariër bent, moet ik wel extra moeite doen om een alternatief te voorzien, jij zal immers niet gewoon mee-eten van mijn geroosterde kip. Nochtans zijn onze keuzes (wel of geen vlees eten) gelijkwaardig.
-
De keuzes zijn wél gelijkwaardig. De gevolgen van de keuzes zijn heel erg verschillend
Als je zo redeneert zijn alle keuzes altijd gelijkwaardig. Waarmee je uitspraak over gelijkwaardige keuzes meteen volkomen inhoudsloos wordt.
-
De keuzes zijn wél gelijkwaardig. De gevolgen van de keuzes zijn heel erg verschillend
Als je zo redeneert zijn alle keuzes altijd gelijkwaardig. Waarmee je uitspraak over gelijkwaardige keuzes meteen volkomen inhoudsloos wordt.
Met "gelijkwaardig" bedoel ik dat de ene keuze niet beter of slechter is dan de andere keuze. Of beter gezegd, dat ik de ene keuze niet beter of slechter vind dan de andere. Er zullen hier wellicht vegetariërs genoeg zijn die hun keuze beter vinden.
-
Kom op, objectief. Er is een verschil tussen iets doen waar je bezwaar tegen hebt en iets laten wat je graag wil.
Er is wel een verschil.
Vegetariër komt bij mij eten, ik maak vegetarische maaltijd, ik doe een aanpassing
Ik ga bij vegetariër eten, ik eet een vegetarische maaltijd, ik pas mij aan.
In beide gevallen pas ik mij aan aan de vegetariër. Vegetariër past zich in geen van beide gevallen aan.
Het ligt er maar net aan welk standpunt je inneemt bij je beoordeling. Jij hebt het over aanpassen, ik over je principes compromitteren. Een vleeseter die zegt dat zijn principes aangetast worden als hij één of twee keer een maaltijd zonder vlees krijgt is een drammer. Hij eet niks wat hij nooit zou eten, alleen de verhoudingen zijn anders. Jij zegt dat een vegetarier of vlees mee zou moeten eten als er vlees op tafel komt als hij ergens te gast is, of voor zijn gasten vlees zou moeten koken. Dat is in directe tegenstrijd met zijn principes. En dat is net zo'n valide standpunt waarvanuit je een "objectief" oordeel kan maken. Ergo, er is geen objectief oordeel.
Jij mag doen wat je wil, maar zeg niet dat een vegetarier dramt als ie geen vlees aan zijn gasten wil voorzetten.
-
Wat is dan het grote verschil tussen iets wel of niet doen uit principe en iets wel of niet doen uit gewoonte of verlangen? Waarom is het ene beter dan het andere?
Wie spreekt van "beter"? Iets doen dat radicaal tegen je principes indruist, vergt veel meer moeite dan eens één van je gewoontes overslaan (zoals een avondje geen tv kijken; geen ramp, toch?).
Ik verlang van een vegetariër hoegenaamd niet dat hij voor mij vlees gaat klaarmaken (vegetarische maaltijden zijn vaak lekkerder dan vleesgerechten). Maar je kan toch niet ontkennen dat het wat scheef is, als je het louter objectief bekijkt. Want uiteindelijk is het "geen vlees eten" niet meer dan een persoonlijke keuze, net zoals wel vlees eten een persoonlijke keuze is. Wiens keuze primeert?
Ik vind het nogal gevoelloos dat je het emotionele aspect van meewerken aan de moord op dieren als je al lang beslist hebt dat je je daarmee niet kan verzoenen, niet wil erkennen.
Maar goed: objectief dus. Wiens keuze primeert? Heel objectief: de keuze van de persoon wiens naam op het huurcontract of de verkoopsakte staat. Net als met roken: er zijn massa's mensen die niet willen dat er in hun huis gerookt wordt, daar moeten de rokers zich dan maar aan aanpassen, en daar doet toch ook niemand moeilijk over? In mijn appartement dus geen vlees, en als iemand er echt een gigantisch probleem mee heeft als er iemand over de vloer zou komen die geen vlees wil eten, verwacht ik niet dat die persoon mij uitnodigt om te blijven eten.
Gelukkig blijkt mijn charmante aanwezigheid altijd te primeren op mijn compleet onbegrijpelijke, halsstarrige weigering om vlees te eten, want ik word altijd uitgenodigd ;D
-
Ik maak voor mijn vriend vaak apart vlees en in gerechten waarin het verwerkt wordt gebruik ik een vegetarisch alternatief. Al wil hij wel vaak gewoon bijv. Valess met me mee-eten omdat hij dat gewoon lekker vindt. Ik heb geen problemen met vlees klaarmaken, maar ik gebruik wel aparte dingen als snijplanken etc. en was mijn handen te vaak ::)
Mijn schoonmoeder houdt er ook goed rekening mee, ook met bbq-en enzo.
Het enige probleem is dat ik een koksopleiding wil doen..En om te slagen ben je 9 van de 10 keer verplicht vlees klaar te maken en dus ook te proeven anders zak je, naja, wat ik heb gehoord. Maar er zijn genoeg "vegetarische koks" dus ik vraag me af of daar rekening mee wordt gehouden.
Misschien weet iemand dat hier?
-
Johan hier heeft een functie als kok. Ik weet alleen niet of hij er ook voor geleerd heeft, eigenlijk.
-
Volgens mij heb je nog niet een speciale opleiding voor vegetarische kok...Als je dus kok wil worden zal je ook vlees klaar moeten leren maken lijkt me.
-
Het klaarmaken is het probleem nog niet, het probleem zit em in het proeven...
-
Het enige probleem is dat ik een koksopleiding wil doen..En om te slagen ben je 9 van de 10 keer verplicht vlees klaar te maken en dus ook te proeven anders zak je, naja, wat ik heb gehoord. Maar er zijn genoeg "vegetarische koks" dus ik vraag me af of daar rekening mee wordt gehouden.
Misschien weet iemand dat hier?
Gewoon eisen dat je alternatief wilt. Ik denk (weet bijna zeker) dat je dat mag eisen, omdat je principiele bezwaren hebt. Ik zou gewoon er werk van maken.
-
ja dat snap ik, maar dat komt kijken bij het klaarmaken soms he...
-
Je kan denk ook niet verwachten bij die opleiding dat mensen met een bepaald niet nader te noemen geloof bepaalde dieren of producten moeten gebruiken.
-
als afgestudeerd kok moet je gewoon alles klaar kunnen maken lijkt mij zo. Het is wel een verschil of het op een bepaalde manier geslacht moet zijn of dat het niet gegeten wordt natuurlijk...
-
waarom zou je dat moeten? Je kan toch gewoon specialisatie vegetarisch koken hebben..
Opleidingen doen er moeilijk blijkbaar over... waar vind ik die koksopleidingen allemaal?
Dan ga ik even mailen.
-
waarom zou je dat moeten? Je kan toch gewoon specialisatie vegetarisch koken hebben..
Opleidingen doen er moeilijk blijkbaar over... waar vind ik die koksopleidingen allemaal?
Dan ga ik even mailen.
Vanuitgaande dat er geen specialistische kookopleiding is: waarom zou je een opleiding inhoudelijk uithollen? Ga voor dergelijke specialisatie, mocht het nog niet bestaan, dan naar een cursus die daarvoor is opgesteld. Een opleiding is om een certificering te behalen dat je alle (kernwoord is alle) facetten onder de knie hebt van een bepaald vak. Dat Mien of Klaas specifieke persoonlijke wensen hebben die vallen buiten het redelijke (objectief ben ik bang dat ik zo moet oordelen), is geen aanleiding om het onderwijs aan te passen. Feit is dat vlees in het eten van veel mensen een grote rol speelt. Om gediplomeerd te zijn voor dit beroepenveld moet je vanuit de opleiding nou eenmaal ook de belangrijke facetten die vlees met zich meebrengt je eigen maken, en je eigen werk kunnen controleren.
-
Nee, een kok gaat over iemand die lekker kan koken en creatief is lijkt me. Waarmee deze dat doet is toch niet bijzonder? Of je nou tofu kruid met vlees kruiden of vlees, dat maakt toch niet uit? Je weet tenminste dan hoe je bepaalde gerechten kan maken. Iemand die bepaald vlees of helemaal geen vlees wilt gebruiken moet toch gewoon een opleiding kunnen doen die hij/zij graag wilt zonder daarmee tegen iets te lopen waar de opleiding van mening is dat het moet?
-
Ik denk dat het zeker wel wat uitmaakt. Ik neem aan dat de opleiding bestaat uit bepaalde bereidingstechnieken. Geheid dat deze voor vlees anders zullen zijn dan voor groenten, tofu, fruit, sausen, enzovoorts. Daarbij neem ik aan dat van studenten van een opleiding ook op het gebied van proeven wat verwacht mag worden; is het bereid zoals 'moet', hoe smaakt iets als het bedorven is, of verkeerd bereid. En aangezien je makkelijk van onjuist bereid vlees wat kan oplopen, kan ik mij voorstellen dat proeven een kern is bij sommige onderdelen van een kokopleiding. Dit zijn allemaal veronderstellingen, natuurlijk.
-
Je gaat nu voorbij aan het belangrijkste.. namelijk iemands geloof of iemands principe.
Als iemand vegetarier is en geen vlees wilt bereiden, dan waarom zou diegene dan niet een koksopleiding kunnen/mogen doen? Het is toch niet zo dat diegene vlees in de toekomst gaat bereiden?
(even er van uitgaan dat diegene ook niet wil bereiden).
-
Je gaat nu voorbij aan het belangrijkste.. namelijk iemands geloof of iemands principe.
Als iemand vegetarier is en geen vlees wilt bereiden, dan waarom zou diegene dan niet een koksopleiding kunnen/mogen doen? Het is toch niet zo dat diegene vlees in de toekomst gaat bereiden?
Wat iemand uiteindelijk wel of niet met een diploma wil doen is niet relevant. Het gaat erom dat iemand alle facetten onder de knie geacht wordt te hebben als iemand voor diplomering in aanmerking komt.
Maar is het niets voor jou, ga je samen met Bart en Selly een vegetarische kookopleiding op MBO-niveau verzorgen...?
-
Wat iemand uiteindelijk wel of niet met een diploma wil doen is niet relevant. Het gaat erom dat iemand alle facetten onder de knie geacht wordt te hebben als iemand voor diplomering in aanmerking komt.
Ben je een mindere kok als je in theorie met vlees aan de slag bent geweest en niet in praktijk? Denk het niet.
Ik snap niet wat het ze boeit..
Maar is het niets voor jou, ga je samen met Bart en Selly een vegetarische kookopleiding op MBO-niveau verzorgen...?
Ik kan niet koken :P Nou ja ik kan het natuurlijk wel :D
-
Vlees klaarmaken? Nooit van mijn leven. Misschien een knakworst voor mijn klein zusje, maar dat is het dan ook. Ook al trouw ik later met een vleeseter (hoewel ik me dat niet echt kan voorstellen), dan nog zal die zijn eigen vlees moeten klaarmaken...
Tja, principes zijn principes he ;)
-
Je gaat nu voorbij aan het belangrijkste.. namelijk iemands geloof of iemands principe.
Als iemand vegetarier is en geen vlees wilt bereiden, dan waarom zou diegene dan niet een koksopleiding kunnen/mogen doen? Het is toch niet zo dat diegene vlees in de toekomst gaat bereiden?
(even er van uitgaan dat diegene ook niet wil bereiden).
Je gaat nu voorbij aan het belangrijkste.. namelijk de realiteit. (Iets wat je trouwens wel vaker schijnt te doen.)
Het doet er hier niet toe hoe jij vindt dat koks moeten beoordeeld worden of waar rekening met gehouden moet worden. Dat kan op zich een boeiende discussie zijn maar was niet de vraag van Cy-V.
Haar vraag was wel of het mogelijk is (in de huidige werkelijk van de Nederlandse kokopleidingen) om een opleiding van kok te volgen en te slagen zonder vlees te proeven.
Ik zou het op zich prima vinden als er buiten de 'klassieke' koksopleiding een opleiding zou bestaan voor 'vegetarische kok' maar deze aparte opleiding bestaat nu eenmaal niet. En van iemand met een diploma van kok wordt dan ook verondersteld dat deze ook vlees kan klaarmaken.
Ik hoop dat er iemand (vanuit feitenkennis) de vraag van Cy-V kan beantwoorden. Cy-V kan natuurlijk ook een mailtje sturen naar scholen die koksopleidingen geven met deze concrete vraag. Ik vermoed dat ze deze vraag wel meer krijgen en er dus ook een antwoord op klaar hebben.
-
Je gaat nu voorbij aan het belangrijkste.. namelijk iemands geloof of iemands principe.
Als iemand vegetarier is en geen vlees wilt bereiden, dan waarom zou diegene dan niet een koksopleiding kunnen/mogen doen? Het is toch niet zo dat diegene vlees in de toekomst gaat bereiden?
(even er van uitgaan dat diegene ook niet wil bereiden).
Je gaat nu voorbij aan het belangrijkste.. namelijk de realiteit. (Iets wat je trouwens wel vaker schijnt te doen.)
De realiteit in deze maatschappij bestaat uit 16 miljoen realiteiten.
Het doet er hier niet toe hoe jij vindt dat koks moeten beoordeeld worden of waar rekening met gehouden moet worden. Dat kan op zich een boeiende discussie zijn maar was niet de vraag van Cy-V.
Haar vraag was wel of het mogelijk is (in de huidige werkelijk van de Nederlandse kokopleidingen) om een opleiding van kok te volgen en te slagen zonder vlees te proeven.
Ik zou het op zich prima vinden als er buiten de 'klassieke' koksopleiding een opleiding zou bestaan voor 'vegetarische kok' maar deze aparte opleiding bestaat nu eenmaal niet. En van iemand met een diploma van kok wordt dan ook verondersteld dat deze ook vlees kan klaarmaken.
Ik hoop dat er iemand (vanuit feitenkennis) de vraag van Cy-V kan beantwoorden. Cy-V kan natuurlijk ook een mailtje sturen naar scholen die koksopleidingen geven met deze concrete vraag. Ik vermoed dat ze deze vraag wel meer krijgen en er dus ook een antwoord op klaar hebben.
Verder is het gewoon in discussie gaan met je opleiding. Als ze bij mijn opleiding al zo makkelijk aanpassen voor mensen moet dat ook mogelijk zijn binnen andere opleidingen.
-
Als iemand een koksdiploma heeft mogen toekomstige werkgevers er van uitgaan dat diegene bepaalde vaardigheden beheerst, waaronder het bereiden van vleesgerechten. Dat die persoon dat nooit wil of zal doen doet niet terzake, in de eisen voor het diploma is gewoon gesteld dat iemand vlees moet kunnen bereiden, dus is het niet meer dan normaal dat iemand die vaardigheid ook moet beheersen voor hij of zij het diploma verdient.
-
De realiteit in deze maatschappij bestaat uit 16 miljoen realiteiten.
Ik blijf het vreemd vinden dat jij die andere realiteiten wel steeds ter discussie stelt maar dat met de jouwe absoluut niet wilt.
Ik snap niet wat het ze boeit..
En dat snap ik dan weer niet. Voor iemand die zich het lot van dieren zo aantrekt als jij zou je verwachten dat ie zich goed in andere mensen zou kunnen verplaatsen (het vermogen tot invoeling dat lijkt me een voorwaarde voor compassie, of dat nou met dieren of mensen is, en het lijkt me moeilijker om van dieren te kunnen begrijpen wat ze voelen, maar, en dat moet ik dan ook direct toegeven, ook in een ander opzicht makkelijker), maar dat is dus helemaal niet het geval. En dat valt me ook op aan sommige andere veganisten. Dat ze het niet goed vinden, okee, maar niet snappen...
-
De realiteit in deze maatschappij bestaat uit 16 miljoen realiteiten.
Gaan we flauw doen?! Ik had het over de realiteit van de Nederlandse koksopleidingen.
Verder is het gewoon in discussie gaan met je opleiding. Als ze bij mijn opleiding al zo makkelijk aanpassen voor mensen moet dat ook mogelijk zijn binnen andere opleidingen.
Ik zal het je even gemakkelijk maken. Dan is het antwoord op de vraag van Cy-V volgens jou dat er door in discussie te gaan met de mensen die die opleiding geven mogelijk onder de regel dat een kok in opleiding ook vleesgerechten klaarmaakt en moet proeven uit te komen is.
Waarom zeg je dat niet gewoon?
-
Ik blijf het vreemd vinden dat jij die andere realiteiten wel steeds ter discussie stelt maar dat met de jouwe absoluut niet wilt.
Jawel hoor. Mijn realiteit staat altijd ter discussie. Wanneer ik de discussie aanga, geef ik de mogelijkheid voor andere om op mijn mening/realiteit te reageren.
En dat snap ik dan weer niet. Voor iemand die zich het lot van dieren zo aantrekt als jij zou je verwachten dat ie zich goed in andere mensen zou kunnen verplaatsen (het vermogen tot invoeling dat lijkt me een voorwaarde voor compassie, of dat nou met dieren of mensen is, en het lijkt me moeilijker om van dieren te kunnen begrijpen wat ze voelen, maar, en dat moet ik dan ook direct toegeven, ook in een ander opzicht makkelijker), maar dat is dus helemaal niet het geval. En dat valt me ook op aan sommige andere veganisten. Dat ze het niet goed vinden, okee, maar niet snappen...
Ik kan me goed verplaatsen in andere mensen hoor. Waarom denk je dat ik toch een grote misantroop ben maar ook erg geef om mensen die door die andere mensen de dupe worden? En voor de dieren?
Waarom denk je dat ik haat heb tegen de mens? Juist omdat ik nu wel weet hoe de mens is.
-
De realiteit in deze maatschappij bestaat uit 16 miljoen realiteiten.
Gaan we flauw doen. Ik had het over de realiteit van de Nederlandse koksopleidingen.
Dan heb ik dat verkeerd opgevat?
[quote ]Ik zal het je even gemakkelijk maken. Dan is het antwoord op de vraag van Cy-V volgens jou dat er door in discussie te gaan met de mensen die die opleiding geven mogelijk onder de regel dat een kok in opleiding ook vleesgerechten klaarmaakt en moet proeven uit te komen is.
Waarom zeg je dat niet gewoon?
Zeg ik toch alleen dan op een andere manier :)
-
waarom zou je dat moeten? Je kan toch gewoon specialisatie vegetarisch koken hebben..
Opleidingen doen er moeilijk blijkbaar over... waar vind ik die koksopleidingen allemaal?
Dan ga ik even mailen.
Horizon College Heerhugowaard. Ik mail zelf ook wel even ;)
Dat was ik toch al van plan.
-
Horizon College Heerhugowaard. Ik mail zelf ook wel even ;)
Dat was ik toch al van plan.
Prima. Laat je daarna ook nog even weten wat hun reactie was? Het zou natuurlijk mooi zijn als er een mouw aan te passen is.
-
Dan heb ik dat verkeerd opgevat?
Inderdaad.
Zeg ik toch alleen dan op een andere manier :)
Nee hoor. Het enige wat je deed was zeggen dat jij geen enkele reden zag waarom iemand vlees zou moeten klaarmaken of proeven om een koksopleiding te kunnen vervolmaken.
Dat is iets totaal anders dan zeggen dat je denkt dat ze wel met de wens om geen vlees te moeten klaarmaken of te moeten proeven rekening zullen houden.
Edit: Vreemd, wat ik ook doe met deze post, ik krijg de quote niet op de juiste manier hersteld.
Edit 2: Nog vreemder, nu blijkt de aanpassing opeens wel doorgevoerd te zijn geweest.
-
Jawel hoor. Mijn realiteit staat altijd ter discussie. Wanneer ik de discussie aanga, geef ik de mogelijkheid voor andere om op mijn mening/realiteit te reageren.
Maar daar waar je van anderen verwacht dat ze aan jouw mening toegeven wil je dat zelf niet met die van anderen.
Ik kan me goed verplaatsen in andere mensen hoor. Waarom denk je dat ik toch een grote misantroop ben maar ook erg geef om mensen die door die andere mensen de dupe worden? En voor de dieren?
Waarom denk je dat ik haat heb tegen de mens? Juist omdat ik nu wel weet hoe de mens is.
Het is een erg eenzijdige verplaatsing, in slachtoffers.
Al ben je het niet eens met wat iemand vindt of doet, je kan altijd (of in elk geval vaker dan waar jij blijk van geeft) nog wel snappen hoe iemand er toe komt iets te denken of te doen. Denk ik.
-
Nee hoor. Het enige wat je deed was zeggen dat jij geen enkele reden zag waarom iemand vlees zou moeten klaarmaken of proeven om een koksopleiding te kunnen vervolmaken.
Dat is iets totaal anders dan zeggen dat je denkt dat ze wel met de wens om geen vlees te moeten klaarmaken of te moeten proeven rekening zullen houden.
Edit: Vreemd, wat ik ook doe met deze post, ik krijg de quote niet op de juiste manier hersteld.
Ik zei: "Gewoon eisen dat je alternatief wilt. Ik denk (weet bijna zeker) dat je dat mag eisen, omdat je principiele bezwaren hebt. Ik zou gewoon er werk van maken."
Dat was mijn eerste reactie.
-
Maar daar waar je van anderen verwacht dat ze aan jouw mening toegeven wil je dat zelf niet met die van anderen.
Dat is wat iedereen verwacht. Dat de ander met jouw mening uiteindelijk akkoord gaat. Daarom heb je een mening. Het zit in onze natuur om deze aan andere te proberen geven (overtuigen). Dat is toch doel van een discussie..
Het is een erg eenzijdige verplaatsing, in slachtoffers.
Nee, want ik ga ook in op diegene die slachtoffers maakt. Daarom weet ik waarom ik diegene moet haten/verachten... of wat dan ook.
Al ben je het niet eens met wat iemand vindt of doet, je kan altijd (of in elk geval vaker dan waar jij blijk van geeft) nog wel snappen hoe iemand er toe komt iets te denken of te doen. Denk ik.
Ja, dat weet ik. Daarom zeg ik bijvoorbeeld ook dat ze eens gewoon moeten kijken waarom terroristen ontstaan ipv alleen de gevolgen te bestrijden.
En door mijn ervaring met mensen weet ik wel hoe de meeste denken en hoe ze zijn. Daarvan weet ik genoeg...
-
Ik zei: "Gewoon eisen dat je alternatief wilt. Ik denk (weet bijna zeker) dat je dat mag eisen, omdat je principiele bezwaren hebt. Ik zou gewoon er werk van maken."
Dat was mijn eerste reactie.
Als jij niet ziet dat er een zeer groot verschil is tussen zeggen:
"Je moet gewoon eisen dat er een alternatief komt. Ik kan me geen reden bedenken waarom iemand vlees zou moeten klaarmaken of proeven om te slagen voor een koksopleiding."
of zeggen
"Als je met de mensen die die opleiding geven in discussie gaat over de noodzaak om vlees te bereiden of te proeven om te slagen voor een koksopleiding dan denk ik dat er wel een oplossing uit de bus komt. Ik vind trouwens niet dat ze van je mogen verwachten dat je als vegetariër vlees klaarmaakt of proeft om voor zo'n opleiding te slagen."
dan heb je volgens mij een probleem.
Voor jouw gevoel is het verschil tussen deze twee uitspraken misschien niet groot. Voor mij (en ik denk voor velen anderen met mij) zijn het twee behoorlijk verschillende uitspraken die getuigen van een heel andere manier van in het leven staan.
(Edit: ik was mijn zin vergeten af te maken ;) )
-
zou kunnen
-
Daarvan weet ik genoeg...
Genoeg om nooit meer je mening bij te hoeven stellen, lijkt het wel...
-
Maar daar waar je van anderen verwacht dat ze aan jouw mening toegeven wil je dat zelf niet met die van anderen.
Dat is wat iedereen verwacht. Dat de ander met jouw mening uiteindelijk akkoord gaat. Daarom heb je een mening. Het zit in onze natuur om deze aan andere te proberen geven (overtuigen). Dat is toch doel van een discussie..
Misschien wel het doel van het voeren van een discussie (al hangt dat van de gehanteerde definitie van discussie af) maar daarom nog niet het doel van de uitwisseling van meningen. Ik heb de sterke indruk dat jij van elke uitwisseling van meningen een discussie maakt. En ik vermoed dat in de praktijk het uitwisselen van meningen altijd in een discussie uitdraait als jij er bij betrokken bent.
Maar als mensen echt open staan voor wat een ander te zeggen heeft dan is een uitwisseling van meningen ook mogelijk zonder dat hier een discussie uit ontstaat. Men kan oprecht proberen te begrijpen hoe de ander denkt en waarom dat zo is, zonder dat men de ander van zijn eigen mening probeert te overtuigen. En zo kan je eigen mening ook evolueren, niet omdat iemand je 'gedwongen' heeft tot inzicht, wel omdat je zelf open stond voor verandering van je opinie. Natuurlijk is dat enkel mogelijk als je er niet van uit gaat dat je eigen mening mogelijk niet de juiste is.
De reden dat ik een mening heb is dan ook niet om anderen van deze mening te kunnen overtuigen. De reden dat ik een mening wil hebben is dat ik het belangrijk vind om niet blindelings anderen te volgen in hun denken en doen en dus aan de hand van de informatie waar ik over beschik en met behulp van mijn (hopelijk goed werkende) verstand en onder invloed van mijn gevoel een eigen (aan verandering onderhevige) opinie ontwikkeld heb over allerlei zaken. (Over sommige dingen weet ik zo weinig en/of die interesseren mij zo weinig dat ik daar nauwelijks een mening over heb.)
Mensen proberen te overtuigen van de 'juistheid' van mijn mening doe ik enkel als:
- ik redelijk zeker van mijn stuk ben (anders geef ik soms ook mijn mening, maar met een duidelijk grotere terughoudendheid en dus met minder streven naar het overtuigen van de andere)
- ik het gewoon leuk vind om dat te doen (maar met het besef dat het niet om iets belangrijks gaat) of
- het een onderwerp betreft dat ik echt belangrijk vind (vegetarisme, milieuaangelegenheden, ...)
Het is een erg eenzijdige verplaatsing, in slachtoffers.
Nee, want ik ga ook in op diegene die slachtoffers maakt. Daarom weet ik waarom ik diegene moet haten/verachten... of wat dan ook.
Nee hoor, dat doe je niet. Je probeert niet te begrijpen waarom een mens soms dingen doet die volgens jouw moreel niet door te beugel kunnen. Je snapt niet hoe mensen er een heel andere morele overtuiging op kunnen nahouden en deze voor zichzelf (ook rationeel) kunnen verantwoorden.
Er is veel gedrag dat mezelf niet aanspreekt of dat ik ronduit afkeur.
Dat neemt niet weg dat ik me op zijn minst probeer in te leven in de gedachten en gevoelens van de ander. Ik kan (met enige moeite en in enige mate) in het hoofd (en het hart) kruipen van een vleeseter, een moordenaar, iemand die van hiphop houdt, een lesbische vrouw, ... Of ik probeer dat op zijn minst.
Ja, dat weet ik. Daarom zeg ik bijvoorbeeld ook dat ze eens gewoon moeten kijken waarom terroristen ontstaan ipv alleen de gevolgen te bestrijden.
En door mijn ervaring met mensen weet ik wel hoe de meeste denken en hoe ze zijn. Daarvan weet ik genoeg...
Dat laat je niet blijken.
-
Foutje, dubbele post geschrapt
-
Foutje, dubbele post geschrapt
Je kunt 'm ook weggooien hoor.
-
Misschien wel het doel van het voeren van een discussie (al hangt dat van de gehanteerde definitie van discussie af) maar daarom nog niet het doel van de uitwisseling van meningen. Ik heb de sterke indruk dat jij van elke uitwisseling van meningen een discussie maakt. En ik vermoed dat in de praktijk het uitwisselen van meningen altijd in een discussie uitdraait als jij er bij betrokken bent.
Niet echt van mijn kant. Alleen wellicht bij een protest. In praktijk zie je dat als ik zeg veganist te zijn, dat men dan al snel discussie begint. En wat krijg je dan op het eind te horen? Dat ik opdringerig ben met mijn mening. En wat heb ik dan gedaan? Nou alleen steeds mijn mening gegeven over wat hun steeds vragen aan me (eet je dan ook geen ei? En wat is er mis met eieren? Met melk? etc.). Stank voor dank dus.
Maar als mensen echt open staan voor wat een ander te zeggen heeft dan is een uitwisseling van meningen ook mogelijk zonder dat hier een discussie uit ontstaat. Men kan oprecht proberen te begrijpen hoe de ander denkt en waarom dat zo is, zonder dat men de ander van zijn eigen mening probeert te overtuigen. En zo kan je eigen mening ook evolueren, niet omdat iemand je 'gedwongen' heeft tot inzicht, wel omdat je zelf open stond voor verandering van je opinie. Natuurlijk is dat enkel mogelijk als je er niet van uit gaat dat je eigen mening mogelijk niet de juiste is.
Als je een mening zegt, dan doe je dat met 1 doel. Laten weten wat je vind. Dan zegt de andere ook een mening. En daaruit kan discussie vloeien. Het gebeurd alleen niet als de ene geen zin heeft of dat ze beiden dezelfde mening hebben. Mijn mening is de juiste, net als dat iedereen vind dat zijn/haar mening de juiste is. Als je dat niet vind, dan heb je geen mening nog. Het enige waar je van moet uitgaan is dat jouw mening wellicht niet de juiste is. Dat je niet gelijk hebt. En dat doe ik hoor. Kom met goede argumenten ofzo, dan praat je me wel om. Echter omdat mijn mening hard is wat betreft dieren, mensenrechten en natuur&milieu dan gaat men altijd weer uit dat ik denk dat ik altijd gelijk heb en dat ik niet open sta voor andere meningen. In tegendeel.. ik ben altijd degenen die luistert. Ik luister naar wat andere te zeggen hebben en daar wil ik altijd op in gaan. Als ik zo een persoon was die denkt gelijk te hebben, dan zou ik me anders opstellen in discussies. En dan op een manier waarop ik niets zou vragen of men wat kan verduidelijken ofzo. Dan ga ik niet vragen om andere meningen etc.
De reden dat ik een mening heb is dan ook niet om anderen van deze mening te kunnen overtuigen. De reden dat ik een mening wil hebben is dat ik het belangrijk vind om niet blindelings anderen te volgen in hun denken en doen en dus aan de hand van de informatie waar ik over beschik en met behulp van mijn (hopelijk goed werkende) verstand en onder invloed van mijn gevoel een eigen (aan verandering onderhevige) opinie ontwikkeld heb over allerlei zaken. (Over sommige dingen weet ik zo weinig en/of die interesseren mij zo weinig dat ik daar nauwelijks een mening over heb.)
Tuurlijk, mooi toch. Zo heb ik dat ook. En waarom heb je een mening? Om te laten zien dat je anders denkt.
Mensen proberen te overtuigen van de 'juistheid' van mijn mening doe ik enkel als:
- ik redelijk zeker van mijn stuk ben (anders geef ik soms ook mijn mening, maar met een duidelijk grotere terughoudendheid en dus met minder streven naar het overtuigen van de andere)
- ik het gewoon leuk vind om dat te doen (maar met het besef dat het niet om iets belangrijks gaat) of
- het een onderwerp betreft dat ik echt belangrijk vind (vegetarisme, milieuaangelegenheden, ...)
juist
Nee hoor, dat doe je niet. Je probeert niet te begrijpen waarom een mens soms dingen doet die volgens jouw moreel niet door te beugel kunnen. Je snapt niet hoe mensen er een heel andere morele overtuiging op kunnen nahouden en deze voor zichzelf (ook rationeel) kunnen verantwoorden.
Jawel, dat heeft vooral te maken met de bepaalde denkwijze die men heeft. Echter dat verantwoorden ligt vooral geestelijk binnen een blokkade welke mensen opwerpen. Als men dat doet, dan is het lastig er door heen te prikken.
Mensen snappen het wel, maar willen het niet snappen. Dat zie je wel bij sommige mensen die zich gaan verontschuldigen voor het feit dat ze vlees eten, mensen die gewoon andere kant op kijken etc. En.. tsja.. dat mensen gewoon dat bord voor hun kop houden, dat is gewoon niet leuk. Misschien is het lastig te begrijpen. Maar dat is vooral doordat je weet waardoor het komt.
Er is veel gedrag dat mezelf niet aanspreekt of dat ik ronduit afkeur.
Dat neemt niet weg dat ik me op zijn minst probeer in te leven in de gedachten en gevoelens van de ander. Ik kan (met enige moeite en in enige mate) in het hoofd (en het hart) kruipen van een vleeseter, een moordenaar, iemand die van hiphop houdt, een lesbische vrouw, ... Of ik probeer dat op zijn minst.
Doe nou niet of ik dat niet doe, of ik dat niet kan... mijn conclusies uit het inleven in gedachtengangen van andere mensen zijn wellicht anders. Weer die meningen he..
Dat laat je niet blijken.
:schater:
-
Je kunt 'm ook weggooien hoor.
Hmm, het was duidelijk al 'te laat' gisteren. Die optie had ik helemaal niet gezien. :-[
-
Jij zegt dat een vegetarier of vlees mee zou moeten eten als er vlees op tafel komt als hij ergens te gast is, of voor zijn gasten vlees zou moeten koken.
Jij mag doen wat je wil, maar zeg niet dat een vegetarier dramt als ie geen vlees aan zijn gasten wil voorzetten.
Ik heb nergens geschreven dat een vegetarier vlees moet klaarmaken als hij niet-vegetarische gasten heeft. Meer zelfs, ik heb, als ik me goed herinner, ergens geschreven dat ik helemaal niet verlang van een vegetarier dat hij vlees voor mij klaarmaakt. Ik weet dat dit tegen zijn principes ingaat. Net zoals ik uit principe enkel vlees eet als het biologisch is en anders niet.
Ergens werd er door iemand in deze discussie gesproken over een zekere ongelijkheid in die zin dat je als vegetariër wel altijd verwacht dat je een vegetarische maaltijd krijgt als je bij niet-vegetariërs gaat eten, maar dat je dit omgekeerd niet kan verwachten. Ik heb nergens geschreven dat dit verkeerd of onbegrijpelijk is. Enkel dat dit verschil er is.
Maar goed, bottom line voor mij is dat ik dat begrijp van vegetarërs en er uiteraard geen probleem van maak. Alleen was het interessant om hier eens over na te denken en wat ideeën hieromtrent neer te schrijven.
-
In praktijk zie je dat als ik zeg veganist te zijn, dat men dan al snel discussie begint. En wat krijg je dan op het eind te horen? Dat ik opdringerig ben met mijn mening. En wat heb ik dan gedaan? Nou alleen steeds mijn mening gegeven over wat hun steeds vragen aan me (eet je dan ook geen ei? En wat is er mis met eieren? Met melk? etc.). Stank voor dank dus.
Je zou zo'n discussie eens moeten (laten) filmen, vette kans dat je na het terugzien ervan wel begrijpt waarom men je opdringerig met je mening vindt.
-
Mwa. Als mensen je concrete vragen stellen en je geeft daar antwoord op en mensen gaan daarna zeuren, omdat ze het vervelend vinden wat ze te horen hebben gekregen, dan is dat misschien meer hun probleem.
-
Daarom weet ik waarom ik diegene moet haten/verachten... of wat dan ook.
Daarom zeg ik bijvoorbeeld ook dat ze eens gewoon moeten kijken waarom terroristen ontstaan ipv alleen de gevolgen te bestrijden.
En dat samen in één en hetzelfde bericht... :o :-X
-
Mwa. Als mensen je concrete vragen stellen en je geeft daar antwoord op en mensen gaan daarna zeuren, omdat ze het vervelend vinden wat ze te horen hebben gekregen, dan is dat misschien meer hun probleem.
idd.. en zo gaat het vaak wel. Ik weet ook wel dat ik soms wat enthusiast kan zijn discussies. Maar meestal is het vaak gewoon dat ze dan snel de discussie eindigen en eigenlijk iets hebben van dat ik opdringerig ben of wat dan ook. Of ze noemen me meteen extremist of wat dan ook.
-
Daarom weet ik waarom ik diegene moet haten/verachten... of wat dan ook.
Daarom zeg ik bijvoorbeeld ook dat ze eens gewoon moeten kijken waarom terroristen ontstaan ipv alleen de gevolgen te bestrijden.
En dat samen in één en hetzelfde bericht... :o :-X
:D De AIVD was overigens wel slim bezig.. een keer... ze vonden dat activisten meer mogelijkheid moeten krijgen om bezwaar aan te tekenen tegen dierproeven, want men denkt dat ze daarmee voorkomen dat er meer mensen gaan radicaliseren :) Ze hebben het punt bijna... maar nog net niet helemaal.. :)
-
Ze zoeken nog mensen bij het AIVD dus je kan altijd solliciteren.
Kan je inside jobs gaan doen :P
-
Ze zoeken een Java-ontwikkelaar, Alex...!
-
Ze zoeken nog mensen bij het AIVD dus je kan altijd solliciteren.
Kan je inside jobs gaan doen :P
:) Nou ja.. is wel makkelijk baantje.. de aivd'er die ons stond te fotograferen in Assen bij de demo.. viel echt niet op hoor... dat kan ik veeeel beter. :D
-
Ze zoeken een Java-ontwikkelaar, Alex...!
ik HAAT java.. wat een baggertaal
-
Ze zoeken een Java-ontwikkelaar, Alex...!
ik HAAT java.. wat een baggertaal
Ik wou ook nog solliciteren, maar vond de schaal een beetje te laag voor de functie.
Je kan ook gegevensdragers kraken en dan de data veilig stellen of internetspecialist, dan mag je legaal kinderpornosites bezoeken... ;)
Edit: voor dat we offtopic raken. Nee ik zou geen vlees voor iemand anders klaarmaken. (vroeger wel tegenwoordig niet meer)
-
Ze hebben het punt bijna... maar nog net niet helemaal.. :)
En mijn punt heb je helemaal niet... of je stapt er luchtig overheen?
Ik kan dat bij jou nooit peilen.
-
Oh, over een Java-variant Processing (http://www.proce55ing.net/) kan ik nog wel enthousiast zijn. Misschien moet je daar eens naar kijken. Ze hebben ook andere internet- en / of telematicagerelateerde vacatures bij de AIVD.
-
:) Ik moet eerst nog infiltreren bij de BPRC :) Is wat nuttiger denk :)
-
Nog even terug naar de discussie over het vlees klaarmaken (of in mijn geval vlees eten) voor een ander...
Onze situatie is daarom nu als volgt, en dat zullen velen van jullie niet begrijpen:
Ik wil je niet aanvallen, maar ik begrijp dat inderdaad niet zo. Als je het principe hebt dat je geen vlees eet kun je daar toch aan vast houden, ook al eet je man wel vlees? En dat hoeft niet 'eng' te zijn zolang je hem geen dingen verbiedt of oplegt. Ik zou namelijk voor niemand vlees gaan eten. G. heeft thuis wel jarenlang vlees gegeten, juist omdat ik hem niet mijn wil of mijn principes op kan of wil leggen. Maar hij respecteert ook dat ik geen vlees wil eten, daar is geen enkele discussie over geweest. Dat is nu eenmaal mijn principe en daar mag en wil hij niet over zeuren. Als je eigen man je principes al niet kan respecteren hoe kun je dan van de buitenwereld verwachten dat ze er begrip voor hebben?
Ik zal me zeker niet aangevallen voelen, want ik weet hoe de meesten er hier over denken en ik begrijp dat vanuit dat standpunt het heel vreemd is als iemand dan toch vlees eet om "een vleeseter een plezier te doen". Maar even voor de duidelijkheid: Ik heb nooit het uitgesproken principe gehad dat ik absoluut geen dierlijke producten wil eten, en vlees eten is voor mij niet iets walgelijks. Ik ben min of meer vegetarisch opgevoed maar mijn ouders waren daarin nooit heel erg uitgesproken, zoals velen van jullie dat wel zijn.
Ik ben er blij mee dat mijn man, hoewel hij het volledig onzin vindt, toch regelmatig vegetarisch kookt en ongeveer 5x zo weinig vlees eet dan hij deed voordat hij met mij ging samenwonen. En om jullie gerust te stellen: ik noem me ook geen vegetarier maar nep-vegetarier ;)
Nou wilde ik ook nog de reactie van Sanja quoten maar ik weet niet hoe dat moet, twee quotes in een antwoord...
In elk geval gaf ze aan dat ik niet kan verwachten dat mijn schoonmoeder vegetarisch voor me kookt als ik zelf niet altijd zonder vlees eet.
Gelijk heb je, alleen is de situatie natuurlijk niet zomaar zo gekomen. Toen ik mijn man net had leren kennen en net bij hen over de vloer kwam, heeft ze wel eens geprobeerd wat aparts voor me te maken. Maar dat kostte haar zo veel moeite, tenminste zo kwam het op mij over, en het resultaat was eigenlijk op het randje van eetbaar... later kwam het vaker voor dat ze geen rekening met me hield en zich daarvoor dan verontschuldigde, terwijl ik toen wel nog "echt" praktizerend vegetarier was. Toen heb ik wel eens gezegd dat het niet zo erg was. En heb ik ook wel eens bij hen iets gegeten waar vlees in zat. Tsja, vanaf toen heeft ze uiteraard nooit meer voor mij iets aparts gemaakt. En dat vind ik wel jammer; ik vind het vooral jammer dat ze absoluut niet kunnen begrijpen waarom iemand liever geen of minder vlees eet, maar ik heb totaal geen zin om met hen daarover in discussie te gaan. Het enige wat ik ze heb kunnen duidelijk maken is dat het niet een kwestie is van dat ik bepaalde dingen niet MAG eten, maar dat het mijn eigen keuze is.
Maar deze discussie begon ermee dat sommigen vonden dat als een vleeseter wel altijd rekening houdt met je vegetarisme, je eigenlijk ook met die persoon rekening moet houden. En dan vooral als het om een langere periode gaat. Ik vind wel dat vleeseters gerust een keer een of meerdere dagen zonder vlees kunnen. Maar als het gaat om een langere tijd, dan moet er gewoon wederzijds respect zijn voor elkaars gewoontes. Tuurlijk, niemand hoeft tegen zijn zin vlees te gaan eten, maar als je dagelijks met een huisgenoot eet vind ik het wel "eng" als degene met principe hieraan zo sterk vasthoudt dat degene zonder principe zich continu moet aanpassen. Als degene zonder principe er helemaal geen probleem mee heeft is er niets aan de hand. Maar de dagelijkse omgang loopt volgens mij een stuk soepeler als beiden zich een beetje aanpassen.
Dat wilde ik nog even zeggen, ook al staat deze discussie inmiddels al twee pagina's geleden!
-
Tuurlijk, niemand hoeft tegen zijn zin vlees te gaan eten, maar als je dagelijks met een huisgenoot eet vind ik het wel "eng" als degene met principe hieraan zo sterk vasthoudt dat degene zonder principe zich continu moet aanpassen.
Ik vind dat helemaal niet eng, maar gewoon iets waar de ander rekening mee moet houden. Ik heb al jaren geleden voor mezelf de keuze gemaakt dat ik geen vlees wil eten, omdat ik het voor mezelf niet kan verantwoorden en ik zal dus nooit vlees gaan eten om een ander het plezier te gunnen dat ie een keer niet vega hoeft te koken, en ondertussen ben ik al zo lang vegetarier dat ik niet denk dat ik nog vlees kan bereiden, zelfs al zou ik het willen om een ander een plezier te doen. Als iemand er niet mee kan leven dat je bij mij in principe vegetarisch eet, dan vind ik dat eerlijk gezegd niet mijn probleem.
Ik vind het een beetje als geloof; ik geloof, en hoeveel problemen andere mensen daar ook mee mogen hebben, ik blijf geloven en ga niet stiekem in een hoekje zitten bidden ofzo. Ook daar vind ik dat als je daar niet mee kunt leven, dat dat jouw probleem is, en dat je je daarin moet aanpassen.
Overigens heb ik nog nooit een relatie gehad, dus misschien denk ik er heel anders over als ik ziek ben van verliefdheid, maar nu denk ik dat ik geen concessies zou kunnen doen in iets wat zo belangrijk voor mij is.
-
Mwa. Als mensen je concrete vragen stellen en je geeft daar antwoord op en mensen gaan daarna zeuren, omdat ze het vervelend vinden wat ze te horen hebben gekregen, dan is dat misschien meer hun probleem.
idd.. en zo gaat het vaak wel. Ik weet ook wel dat ik soms wat enthusiast kan zijn discussies. Maar meestal is het vaak gewoon dat ze dan snel de discussie eindigen en eigenlijk iets hebben van dat ik opdringerig ben of wat dan ook. Of ze noemen me meteen extremist of wat dan ook.
Al ben ik zelf geen veganist(ik eet le scharreleieren en drink melk), de rest "consumeer" ik niet.
En vaak krijg je heftige discussies waarbij de tegenpartij vaak met argumenten komt als. "Maar het is toch lekker?" en "Maar ze waren toch al dood".
Dat is in mijn ogen gewoon niet zo. Mijn vriend hield van leren broeken maar die draagt hij nu niet meer omdat hij weet dat ik er een afkeer van heb.
En ik vind vlees/vis/gevogelte ook niet lekker meer omdat ik weet waar het vandaan komt, het smaakt me nu ook niet meer.
Misschien is het krom om dan wel eieren en melk te benuttigen maar mijn gedachtengang is dat ze daar niet voor lijden(als er een eko-keurmerk op staat) maar vaak twijfel ik daar ook nog wel eens aan. Maar kaas bijvoorbeeld eet ik dan weer niet vanwege het stremsel.
Vaak hoor je ook dat het niet gezond is omdat je vitamines etc uit vlees nodig heb. Maar alles is te compenseren en dat wordt dan ook niet gesnapt/geaccepteerd.
Je wordt al vaak extremist genoemd, en naar je argument willen ze niet luisteren omdat ze toch vol zijn van hun eigen mening.
Net zoiets kroms is dat ik wel nepleer draag, maar nepbont weiger. Ik heb geloof ik een erg vage logica ???
-
Je wordt al vaak extremist genoemd, en naar je argument willen ze niet luisteren omdat ze toch vol zijn van hun eigen mening.
Ja.. maar niet alleen door vleeseters. Ook door vegetariers word ik al snel extremist genoemd.
Net zoiets kroms is dat ik wel nepleer draag, maar nepbont weiger. Ik heb geloof ik een erg vage logica ???
Nou mijn schoenen lijken wel op leer denk ik. Nep bont doe ik ook niet. Het is wel ergens grappig als men zegt waarom wel leren schoenen.. en dat je dan gewoon je vega schoenen aan hebt :) Zijn ze toch vaak mooi uitgeluld :D
Is met nep bont ook wel zo.. maar ik vind dat sowieso niet erg mooi staan en daarnaast heeft het toch een ander gevoel..
-
(Nep)bont is ook iets voor opgespoten PC Hooftvrouwen, ik geloof niet dat ik er ooit een normaal mens mee heb zien lopen.
Heel vreemd trouwens is dat er in de nederlandse Elle alleen maar nepbont wordt gebruikt en in de duitse alleen maar echt. Maar in Duitsland vinden ze een krokoleren tasje of schoentje ook in orde (afgezien van het feit dat ik niet vind dat je krokoleer mag gebruiken, vind ik het ook erg lelijk).
-
Je wordt al vaak extremist genoemd, en naar je argument willen ze niet luisteren omdat ze toch vol zijn van hun eigen mening.
Ja.. maar niet alleen door vleeseters. Ook door vegetariers word ik al snel extremist genoemd.
Dat is omdat jij (ook) vol bent van je eigen mening.
-
(Nep)bont is ook iets voor opgespoten PC Hooftvrouwen, ik geloof niet dat ik er ooit een normaal mens mee heb zien lopen.
Op het moment zie ik allemaal meisjes met van die pocahontas laarsjes met konijnenpoten aan de zijkant lopen. Die zijn denk ik mode ofzo?
-
daar heb ik alleen maar over gelezen, ik heb er nog niet daadwerkelijk iemand in rond zien lopen, snap ik wel, want die dingen zijn hartstikke lelijk
-
(Nep)bont is ook iets voor opgespoten PC Hooftvrouwen, ik geloof niet dat ik er ooit een normaal mens mee heb zien lopen.
Op het moment zie ik allemaal meisjes met van die pocahontas laarsjes met konijnenpoten aan de zijkant lopen. Die zijn denk ik mode ofzo?
Volgens de Elle wel;) Net als uniformpjes(rondwaggelende majorette meiden) en cowboylaarzen. en halve (nepbonten) jasjes. (Alleen over de tieten borsten heen dus.) Én (jaja) victoriaans.
Als je alles volgt ben je dus iemand met een middeleeuwse rok, cowboylaarzen en uniformjasje met nepbont over je borsten heen ;D.
Ik vind die laarsjes overig verschrikkelijk. Maar die UGGS vond ik ook al niets.
-
Mijn man en kinderen zijn flexitariër alleen eet mijn man en kinderen echt zelfde vlees meer buiten de deur. Ze weten ook als ik kook geen vlees. Maar ongeveer 1 keer in de week maak ik een biologisch stukje vlees klaar voor mijn man en kinderen.
-
Ik zou dat -echt- niet meer kunnen. Heb wel een tijdje bij de deli gewerkt in een supermarkt (niet wetende dat dat gewoon de vleeswaren zijn), en werd daar ook al misselijk van. Vooral als je een nieuw pak rosbief moest openmaken om te snijden, en het vocht alle kanten op spatte en je helemaal onder zat, brrrrr >.<
De geur van vlees maakt me al snel misselijk, en rauw vlees aanraken is ook niet zo handig gezien m'n heftige hemofobie >.< Dus nee, als iemand bij mij over de vloer komt of ik moet voor iemand koken, hoeven ze NOOIT vlees te verwachten xD Kan het simpelweg niet.
-
Ik merk dat ik het na iets meer dan een maand al steeds moeilijker vind om vlees te bereiden. Ik had altijd al moeite met bijvoorbeeld kip snijden (vind ik gewoon vies) of van dat bloederige rode vlees, maar nu ik het zelf helemaal niet meer eet, gaat ook de geur me steeds meer tegenstaan. Laatst was ik vlees aan het bakken voor mijn vriend en ik werd er gewoon een beetje misselijk van.
Nou heeft hij kort geleden te horen gekregen dat hij echt wat aan zijn gezondheid moet doen, dus dat is voor mij een reden om hem zoveel mogelijk vegetarisch mee te laten eten. Misschien wat vaker vis, maar vlees krijgt hij bijna niet meer van me (ik lijk zijn moeder wel ipv zijn vriendin ;-) ). Het staat me ook zo enorm tegen om het te kopen, maar ja... ik kook altijd al voor hem, dus ik vind het ook weer niet kunnen om hem te dwingen ook vegetarisch te eten omdat ik dat zo nodig wil. Beetje dubbel gevoel dus.
-
Nee, mijn man bakt zijn eigen vlees en maakt zijn eigen vlees met groente mengsel voor de pasta of rijst.
-
Nee, niet voor mensen. Ja, ik trek een blik open voor mijn katten.
-
7 jaar vlees en vis voor mijn gezin gekookt als vegetariër. Allemaal vleeseters.
-
Nee, ik zou geen vlees klaarmaken. Het is anders als het een kwestie van leven of dood is, als je moet om te kunnen overleven in uitzonderlijke situaties, maar ja denk niet dat ik dat zal meemaken. Voor mijn kinderen kook ik altijd vegetarisch, nooit vlees. Zelf eten ze wel vlees, maar dus niet thuis, maar ze zijn dus vrij om te kiezen of ze wel of geen vlees willen eten. Ik leg ze mijn keuze niet op. Ze begrijpen dat en klagen daar ook nooit over. Als iemand die vlees eet je respecteert of van je houdt, zou die ook niet van je verlangen om vlees te bereiden of vlees te eten. Als familie of vrienden of wie dan ook het proberen af te dwingen, hebben ze pech, want er is niks mis mee om als vegetariër te willen leven. Ik zeg toch ook niet tegen vleeseters dat ze geen vlees mogen eten ? Ik vind het erg dat zoveel vegetariërs het gevoel hebben dat ze zich moeten aanpassen aan vleeseters in een relatie of bij familie enz. Er is totaal niks egoïstisch aan, als je geen vlees wil bereiden. Sterker nog, ik vind het juist goed om niet mee te werken aan al die dierenmoorden vanwege het feit dat iemand een stuk vlees wil eten, of welk product dan ook waar iets in zit dat van een dierenlijk afkomstig is. Ja, de meerderheid in de wereld eet vlees, maar dat wil niet zeggen dat je dan geen recht hebt om er niet aan mee te willen doen.
-
Toen ik net begon met vegetarisch te eten, gaf ik mijn kat wel vlees, omdat ik niet wist of hij anders essentiële voedingstoffen zou missen en er gezegd werdt dat katten niet zonder vlees kunnen. Ook toen ik op de hond van m'n zus paste, jaren geleden, had ze het weliswaar al het eten voorbereid in de bak in de koelkast gezet, maar heb ik het aan haar hond gegeven, maar niet met een fijn gevoel. De laatste keer had ik wat vegetarische brokjes gekocht als snack, want ze krijgt genoeg vlees van mijn zus en gelukkig lust ze veel meer dan vlees.
Bij mijn kinderen was het makkelijker. Toen ze heel klein waren, had ik voor een dieëtiste precies opgeschreven wat ze in een week aten (vegetarisch) omdat ik zeker wou zijn dat ze niets te kort kwamen en ze zei dat de kinderen nog meer essentiële vitamines binnenkregen dan de meeste kinderen die wel vlees eten en dat het dus goed was. Wel goed zo'n forum en fijn om ervaringen van andere vegetariërs te kunnen lezen.
-
Toen ik net begon met vegetarisch te eten, gaf ik mijn kat wel vlees, omdat ik niet wist of hij anders essentiële voedingstoffen zou missen en er gezegd werdt dat katten niet zonder vlees kunnen.
Dat is ook zo, katten zijn carnivoren en dus totaal niet ingesteld op een plantaardig dieet, o.a. vanwege een korte darm. Er zijn wel mensen die desondanks hun katten vegetarisch eten geven, ik vind die mensen dierenbeulen...
Ook toen ik op de hond van m'n zus paste, jaren geleden, had ze het weliswaar al het eten voorbereid in de bak in de koelkast gezet, maar heb ik het aan haar hond gegeven, maar niet met een fijn gevoel. De laatste keer had ik wat vegetarische brokjes gekocht als snack, want ze krijgt genoeg vlees van mijn zus en gelukkig lust ze veel meer dan vlees.
Honden zijn omnivoren, die kunnen dus wel plantaardig voedsel verwerken.
-
Al doen de meeste honden het wel beter op een dieet dat voornamelijk uit vlees bestaat. Maar ze mogen best af en toe een vega snack hebben, als iemand dat zou doen bij mijn katten (of fretten) zou ik behoorlijk boos worden.
-
Toen ik net begon met vegetarisch te eten, gaf ik mijn kat wel vlees, omdat ik niet wist of hij anders essentiële voedingstoffen zou missen en er gezegd werdt dat katten niet zonder vlees kunnen.
Dat is ook zo, katten zijn carnivoren en dus totaal niet ingesteld op een plantaardig dieet, o.a. vanwege een korte darm. Er zijn wel mensen die desondanks hun katten vegetarisch eten geven, ik vind die mensen dierenbeulen...
Ja, ik kon het mijn kat ook niet aandoen om geen vlees te geven, dus ben ik dat toen ook gewoon blijven doen.
Ook toen ik op de hond van m'n zus paste, jaren geleden, had ze het weliswaar al het eten voorbereid in de bak in de koelkast gezet, maar heb ik het aan haar hond gegeven, maar niet met een fijn gevoel. De laatste keer had ik wat vegetarische brokjes gekocht als snack, want ze krijgt genoeg vlees van mijn zus en gelukkig lust ze veel meer dan vlees.
Honden zijn omnivoren, die kunnen dus wel plantaardig voedsel verwerken.
Ja, zoiets had ik gelezen. Net zoals chocola gevaarlijk is voor honden. De hond van m'n zus eet ook genoeg vlees, alsook sperzieboontjes enzo.
-
Al doen de meeste honden het wel beter op een dieet dat voornamelijk uit vlees bestaat. Maar ze mogen best af en toe een vega snack hebben, als iemand dat zou doen bij mijn katten (of fretten) zou ik behoorlijk boos worden.
Kunnen je katten en fretten het leuk met elkaar vinden?
-
Soms wel, soms niet. Fretten zijn was assertiever dan katten, als de katten met ze willen spelen gaat dat prima, maar als de katten geen zin hebben in de fretten is het voor de fretten het leukst om ze op te jagen.
Maar nooit bloed (nu happen de fretten het meest naar de langharen, korthaar Plien laat ze over het algemeen niet dichtbij genoeg komen, dus daar komen ze moeilijk door de vacht heen, maar ze hebben ook nooit een pluk haar in haar bek - en ze richten ook op de billen, niet op de nek, een fret die het serieus meent mikt nooit op billen), nooit nagels, en wel veel interesse in elkaar, dus het gaat niet slecht. En de fretten vinden het heel fijn dat er nog katten in huis zijn als ik er niet ben. De katten hebben nooit anders meegemaakt, maar lopen wel regelmatig langs bij de fretten en kijken dan even de kooi in.
-
En ik vond katten al zo lekker eigenwijs en assertief haha, wat ik trouwens ook heel leuk vind aan katten. Nou langhaartjes, pas maar goed op je billetjes dan! In ieder geval leuk dat ze goed met elkaar kunnen spelen en fijn dat ze gezelschap aan elkaar hebben als ze alleen thuis zijn.
-
Als je dat eigenwijze en assertieve leuk vindt aan katten, moet je in de toekomst echt fretten overwegen. Het zijn vreselijk ondergewaardeerde huisdieren, ze blijven heel erg speels tot hun dood, ze slapen zo'n 20 uur per dag, waardoor ze er weinig last van hebben dat je werkt en slaapt enzo (het slapen vinden de katten wel leuk, maar zij zouden eigenlijk wel graag zien dat ik nooit wegging) en ze zijn echt wel wat gerichter op hun mens dan katten zijn. Mijn fretten zijn alleen gelukkig als ik gelukkig en gezond ben.
(Maar hoewel ik fretten dus objectief de betere huisdieren vind, word ik gewoon heel gelukkig van katten om me heen. Echt heel gelukkig. Dat lijkt me de definitie van een kattenmens.)
Ze hebben ook nadelen. Bij fretten is zijn de 2 specialisten die Nederland rijk is, ervan overtuigd dat ze heel erg ziek worden van verkeerde voeding, en verkeerde voeding is alles wat afwijkt van hun "natuurlijke" dieet. Je moet ze dus echt vlees geven. Ik weet even niet of er nu al onderzoek naar gedaan is, of dat het nog loopt, maar ze zijn er mee bezig.
En het tweede nadeel is dat er maar 2 specialisten zijn, waarvan er 1 eigenlijk al met pensioen is. Er is dus maar 1 dierenarts die echt goed weet wat ze doet, en in Utrecht is de 2e specialist wel nog met dingen bezig dus zijn er dierenartsen in opleiding die iets meer weten dan de gewone dierenarts om de hoek.
Je kan het ontzettend treffen met de plaatselijke dierenarts, zodat die de standaard dingen kan doen, maar als je fret echt ziek wordt, moet je naar Helmond/Utrecht. En ik heb nu een aantal keer een nare ervaring gehad met plaatselijke dierenartsen, dus ga nu sowieso naar Helmond ook voor vaccinaties enzo. (De kosten daarvan vallen mee, omdat Amsterdamse dierenartsen zo duur zijn, zijn de reiskosten en 2 vaccinaties nog steeds goedkoper dan het hier laten doen, maar dan zijn ze wel nagekeken door iemand die ze durft vast te houden en weet waar ze het over heeft.)
-
Wat apart. Had gedacht dat met zoveel fretten in Nederland, de dierenartsen zich er meer in verdiept zouden hebben.
Ik heb 2 kinderen en die zijn net als ik ook lekker eigenwijs haha ! Hoewel ik alleen maar vegetarisch eten voor ze bereid en koop, eten ze buiten de deur en met anderen wel af en toe iets wat niet vegetarisch is en daar mogen ze dus zelf voor kiezen. Net zoals ik zelf kies dat ik vegetarisch eet en geen vlees bereid.
-
Wat apart. Had gedacht dat met zoveel fretten in Nederland, de dierenartsen zich er meer in verdiept zouden hebben.
Misschien bedoel je nertsen? Nederland is daarvan een van de grootste fokkers ter wereld....mogen we best trots op zijn :-X
-
Nee, ik bedoelde fretten.
De meeste nertsen in Nederland worden gefokt om vervolgens voor hun pels vermoord te worden op jonge leeftijd toch? Vind ik niet iets om trots op te zijn, met uitzondering van mensen die wel goed voor hun nerts(en) zorgen en ze om een goede reden houden en niet vanwege hun pels, maar dan moeten ze wel goed weten wat een nerts nodig heeft. Zijn over het algemeen toch wat "wildere" dieren dan de fretten die in Nederland als huisdier gehouden worden en ze hebben o.a. veel ruimte en water, om in te ravotten, nodig om actief te kunnen zijn, alsook veel aandacht.
-
Volgens mij zijn er niet zoveel fretten in Nederland, er zijn vast meer konijnen en cavia's en daar weten dierenartsen al niets van.
Nertsen kun je niet als huisdier houden, ze hebben volgens mij helemaal geen aandacht nodig maar juist enorme territoria met water om te zwemmen en verstopgelenheid ed waar ze lekker in hun eentje zitten (begreep ik van marteropvangen - eigenlijk is daaraan ook te merken dat fretten gedomesticeerd zijn, fretten slapen veel maar als ze wakker zijn eisen ze echt je aandacht op, de andere marters worden veel liever met rust gelaten. De enige reden dat men zeker weet dat er bunzingen in het Amsterdamse Bos zitten is dat ze soms wel eens worden doodgereden, levend zijn ze nog nooit gezien.)
-
Ja, dat is ook wat ik bedoelde met "wilder" en dat ze ruimte en water nodig hebben. Als ze "wild" op iemands landgoed worden gehouden, hebben ze idd niet veel aandacht nodig, maar ik bedoel meer als je er een band mee op wil bouwen, moet je veel tijd investeren. Het blijft een wild dier en niet een gedomesticeerd dier, maar ja, er zijn ook mensen die verstand hebben van wilde dieren en er een band mee opbouwen, zoals bij tijgers en ik las vandaag op een ander forum hoe een meisje al 5 jaar voor een nerts zorgt en er een goede band mee heeft, zoals samen in bad gaan, luistert zelfs naar zijn naam en laat zich kroelen. Dat bedoel ik eigenlijk met veel aandacht nodig, als je zo een soort band wil opbouwen. Natuurlijk hoop ik dat dat goed blijft gaan, want een nerts kan harder bijten dan een pitbull en snel weer verwilderen. Als ik een tijger zie, denk ik ook weleens, ah wat lief die wil ik lekker kroelen, maar gelukkig houdt m'n gezonde verstand me tegen haha
Ja, er zijn minder fretten dan konijnen ofzo, maar toch nog wel een flink aantal in totaal. Ik snap niet waarom zo weinig dierenartsen zich zo weinig verder verdiepen in verschillende dieren en dierenrassen, zowel de veelvoorkomende als meer zeldzame. Trouwens bij mensenartsen denk ik ook vaak dat een beetje meer verdieping goed zou zijn ....n