Vegatopia Forum
Vegetarisch - special interests => Kids & Co => Topic gestart door: Artemis op 21 mei 2003, 09:50:43
-
Op de website van ouders online staat een artikel over PDD-NOS;
http://www.ouders.nl/mser2003-pddnos.htm
Ouders Online is trouwens een geweldige website voor ouders. Ze staan op het punt om te stoppen, ik hoop dat ze nog andere middelen kunnen aanboren, want het zou echt jammer zijn als die website niet meer zou bestaan.
-
damn, wat zijn die aan autisme verwante contactstoornissen, en natuurlijk autisme zelf interessant!
Heel indrukwekkend, dit soort verhalen.
Ja, heel interessant. Vooral als je er zelf dagelijks mee te maken hebt. Nóg interessanter zijn de reacties van andere ouders die vinden dat jouw kind helemaal niets mankeert maar dat je zelf maar eens moet gaan opvoeden.
Ik heb het verhaal bij ouders online ook gelezen en herken er helaas erg veel in. Ik heb ook zo'n kind. Die naast pdd ook nog adhd is. Maar dan geen van tweeën helemaal. Ik weet niet wat ik met jouw reactie aanmoet Y, maar het voelt niet helemaal lekker. Mijn kind is niet 'interessant'. Het is geen proefdier. Het is míjn kind, en een geweldig kind ook nog.
Grollie
-
Ik weet niet wat ik met jouw reactie aanmoet Y, maar het voelt niet helemaal lekker.
Gelukkig! Ik zat me in te houden om niet als een lange-tenen-figuur over te komen, maar ik begrijp als ouder van een kind met pdd-nos precies wat Grollie bedoelt. Ik vind het helemaal niet interessant dat mijn kind maar één vriendje heeft met wie ie een beetje kan spelen (en straks nul vriendjes als die ene gaat verhuizen). Ik vind het helemaal niet cool dat ik elk uur van de dag m'n kind op de wc moet zetten met een eierwekkertje erbij in de hoop dat ik hem misschien zo zindelijk krijg. Ik vind het verre van gaaf dat ik van een dagje drukte in een pretpark zeker een week de wrange vruchten pluk in de vorm van 'moeilijk' gedrag. Ik vind het helemaal niet lachen dat ik maar moet hopen en bidden dat mijn kind later ooit op eigen benen kan staan.
Tuurlijk, vaak is het hartstikke leuk, ouder zijn. Maar geloof me: leven met pdd-nos/autisme is voor ouder en kind soms ook de hel.
-
Positief nieuws
Het broertje (ehm, hij is nu 1,90 ofzo) van mijn vriendin heeft zijn (speciale) school afgemaakt. Hij heeft net zijn diploma ontvangen. Het bedrijf waar hij stafe bij liep heeft hem aangenomen. Mijn vriendin was (terecht) ontzettend trots op hem. :) Een aantal jaren geleden was hij nog erg depressief omdat hij inzag dat hij nooit een normaal leven zou kunnen leiden. Ik geloof dat alles nu goed gaat en hij wel plezier erin heeft.
-
Positief nieuws
Ik geloof best dat er genoeg mensen met pdd-nos zijn die zich wel staande weten te houden in de maatschappij, maar bekend is ook dat het een minderheid is die dat lukt. Ik hoop en bid dat mijn kind daar bij zit en ik pep mezelf voortdurend op door te zeggen dat ie daar zéker bij zit, want best intelligent en alles.
Maar toch... Er zijn van die dagen dat ik er gewoon niet goed tegen kan. En vandaag, gisteren en van 't weekend, waren van die dagen. Dan denk je: pdd-nos is niet 'interessant', het is de godvergeten hel waar je aan overgeleverd bent. Je kunt niet vooruit, je kunt niet achteruit. Je kunt naar naar de beste hersendeskundigen van de wereld gaan, maar genezen kunnen ze het niet. Je kunt je hoop vestigen op piskijkers, wichelroedelopers en iatrosofen, maar genezen kunnen ze het niet. Je kunt lotgenoten opzoeken, alles lezen wat er over geschreven is op internet, maar genezen kun je het niet. We weten tegenwoordig wel wat van van autisme en aanverwante contactstoornissen, maar wat we weten stelt eigenlijk nog geen moer voor. De medische wetenschap is wat dat betreft ongeveer net zover als ze in de 17e eeuw waren met het begrijpen van suikerziekte.
Dat alles maakt wel eens mismoedig. Zoals nu. Maar gelukkig is er morgen weer een dag. En het wordt mooi weer. Ook dat helpt.
-
Voor Grollie en Jan: ik begrijp jullie reactie helemaal, hoewel ik denk dat Y het niet helemaal zo bedoelt als jullie het opvatten. Als je zelf geen PDD-NOS kind hebt of goed kent, is het het inderdaad niet voor te stellen wat dat allemaal met zich meebrengt. Ik had er zelfs nog nooit van gehoord. Het lijkt me sowieso een hele kluif om een kind op een goede manier op deze wereld te zetten, maar voor jullie zijn er veel meer barrieres te nemen. Veel respect voor jullie, en ik wens jullie en je kinderen een goede toekomst.
-
Hoi Femke,
Ik begrijp best dat Y het niet zo bedoelde. Maar het stond er behoorlijk lullig. Als ze die eerste zin vervangen had door zoiets als: "Ik heb het stuk ook gelezen want ik ben er in geinteresseerd." Dan was ik er niet over gevallen.
Maar iig bedankt voor jouw reactie! Lief van je.
Groetjes, Grollie
-
Wij gingen met Simon naar de ggz. Dat bedenk je niet als je een kind krijgt, dat het wel eens zou kunnen dat je daar mee naar de ggz moet. Ik voel me daar een beetje raar onder, al was het er niet heel erg onplezierig. Simon zelf vondt het vet cool. Of hij er niet mocht blijven, of dat we er zaterdag dan niet naar toe konden. Ja, de ggz, bijna net zo leuk als Plopsaland. ::)
Hij heeft PDD-NOS. :-\
Nou ja, ik hou er niet minder om van 'm. Meer eigenlijk, nu ik erover nadenk. :heart:
Het gaat meestal heel goed, maar soms. :nooo:
-
:pet:
-
Dank je. :) Z'n stoppen sloegen door toen ik zei dat hij nu echt iets aan z'n spreekbeurt moest doen. Het is al snel teveel druk voor het kind, denk ik. Maar ja, dat wordt steeds meer naarmate dat hij ouder wordt. En dan kan je ook niet bij alles wat je niet ziet zitten zo door het lint gaan. :-\
-
Ik geef les in het praktijkonderwijs. Een vorm waarin de leerlingen geen diploma kunnen halen maar met een baan van school gaan. Voortgezet onderwijs dus. Mensen met PDD NOS lukt het soms om een stage te lopen en hieraan een baan over te houden. Lukt dit niet dan komen ze in een beschermde werkkring. Het geeft altijd veel zorg deze mensen onder te brengen op een manier zodat ze er blij mee zijn. Dit lukt eigenlijk altijd maar het is bij tijd en wijle zwaar voor ouders. Van harte veel sterkte gewenst.
-
Dank ook jou, braam.:) Ik richt me eerst maar op de lagere school periode. Al ben ik wel benieuwd wat uiteindelijk de mogelijkheden gaan zijn voor Simon. Hij kan echt hartstikke goed leren. Alleen sociaal en met z'n motoriek loopt de ontwikkeling een beetje scheef.
-
Nóg interessanter zijn de reacties van andere ouders die vinden dat jouw kind helemaal niets mankeert maar dat je zelf maar eens moet gaan opvoeden.
Dit was trouwens ook de mening van de vriend van mijn moeder, die psycho-therapeut is. Oh,oh,oh, wat is die man toch ontzettend populair bij ons. ::)
-
Hoi Gwennepen,
Was het erg schrikken toen je de diagnose kreeg of had je die min of meer al verwacht? Onze tweede heeft Pdd en de eerste Asperger. Beide kids met een sociale stoornis maar het uit zich zo verschillend.
Bij onze tweede gaat het naar mate hij ouder wordt (hij is nu 12) steeds beter qua agressie en sociale omgang. Maar motorisch (grove motoriek) is hij nog steeds onhandig. Het automatiseren is nog steeds een probleem. (dus geen tafels kunnen leren, topografie is een ramp, over zwemles zal ik het maar niet hebben) Maar toch heb ik steeds meer vertrouwen in hem. Hij is een hele leuke jongen die best populair is op school. (Als je als kleuter de clown uithangt omdat je niet weet hoe je je moet gedragen en je bouwt dat steeds verder uit, dan ben je ineens op de middelbare een popi cabaretier-in-de-dop)
Wat krijg je voor therapie voor/met hem?
Groetjes, Wup (aka Grollie)
-
Hoi Grollewup.
Ik vond de diagnose meer een opluchting, omdat ik het al min of meer voor mezelf had uitgevonden op internet, en nu konden we er ook daadwerkelijk mee aan de slag.
Simon kreeg vijf sessies in een soort speelkamer en daar werden ook testjes afgenomen. Waaruit o.a. bleek dat hij zich moeilijk kan inleven in anderen. Terwijl hij in die speelkamer zat kregen wij de mogelijkheid om onze ervaringen te vertellen en aan de hand daarvan kregen we dan weer adviezen en handvaten.
Voor z'n sociale gedrag zijn we er wel wat mee opgeschoten. Maar z'n motoriek is wel een ander verhaal. Hij kan bijvoorbeeld nog steeds z'n schoenen niet strikken en we zijn al ruim twee jaar bezig om hem zijn zwemdiploma te laten halen. Leren gaat fantastisch. Hij had in het begin van groep 3 al avi 9 voor lezen. En rekenen vindt hij niet leuk maar hij heeft wel een 7. Eind mei hebben we een evaluatie over hoe het gegaan is na de sessies en of de adviezen helpen. Aan de hand daarvan beslissen we of hij in een trainingsgroepje voor z'n sociale gedrag geplaatst moet. Ik vind dat het best goed gaat nu, maar heb niet de illusie dat het bij z'n "bui" van gisteren gaat blijven. Ik voel wel dat ik er zelf steeds beter mee omga. Kinderen in z'n klas zijn soms bang voor hem. dat hoor ik dan op de ouderavond. Dat die ouders dat tegen de juf zeggen. Dat doet me best pijn, maar liever dat dan dat ze hem zouden pesten. Hij heeft wel vriendjes, maar als er iemand komt spelen weet ik vantevoren wel dat er altijd een moment komt dat het even misloopt.
Wat ook heel typisch is dat z'n interesse heel eenzijdig is. Zo kan hij zich bijvoorbeeld eindeloos vermaken met het 100000 straten- boek en dat hij het maar niet kan begrijpen dat niet iedereen die interesse op precies dezelfde manier deelt. Wij zijn hier voorlopig niet klaar mee. Nooit, denk ik.
Maar mijn hart loopt over van liefde dus het maakt niet uit. :heart:
Groetjes Gwen
-
Hoi Gwennepen,
O ja, die schoenen strikken. Ik koop enkel schoenen met klittenband want dat strikken wil hier ook niet lukken. Als hij al strikschoenen heeft dan strikt hij zo los dat hij in en uit zijn schoenen kan zonder de veters los of vast te maken. Schiet dus ook niet op.
Zwemles heeft hij 5 jaar gehad en is niet verder gekomen dan diploma B.
Snel lezen en goed rekenen is ook heel herkenbaar. Evenals de 'fiepjes' (obsessies voor 1 ding)
Ken je het boek 'de dinoman en het muziekmeisje'? Geschreven door Ginette Wieken. Ik vond het erg herkenbaar.
De sova training vond ik niet zo helpen. Ze doen en leren dingen die ze enkel daar in praktijk kunnen brengen. Dat kunnen ze niet meenemen naar situaties thuis of op school.
Dat andere ouders en kinderen het moeilijk vinden met hem is pijnlijk. Ik herken het helaas. Onze is wel eens bij een kinderfeestje letterlijk buiten gezet omdat hij zich niet gedroeg. Ik werd niet gebeld, ik vond bij thuiskomst mijn kind huilend bij een boom op 6 jarige leeftijd. Terwijl ik altijd heel open en eerlijk ben naar ouders over wat hem mankeert. Dit was overigens voor mij wel een overgang van begrip vragen dmv uitleggen wat hem mankeert, naar een strictere manier van omgang met ouders. Als er iets is wil ik gebeld worden. En als ze twijfelen gaat het hele feest niet door.
Dit is tegenwoordig niet meer nodig, want hij is ouder. Maar toen dit speelde heb ik veel verdriet gehad.
Hebben jullie ouderbegeleiding? Daar hebben wij veel aan gehad. En veel lezen. je bent al bekend met de websites en startpagina's?
En tuurlijk hou je van hem! En inderdaad, misschien nog wel meer.
Liefs, Wup
-
Hoi Wup,
Ook al wens ik het niemand toe, dat je kind zoiets heeft, het is zo fijn om te horen dat je niet de enige bent met die strubbelingen. Ik vind dat je ook veel zinvolle dingen haalt uit dit soort verhalen. Naar, wat je allemaal moest doormaken. Mijn hart breekt ook als een moeder opbelt dat het niet gaat. Of als de juf zegt dat ze op sommige dagen op eieren loopt en zelfs niet even de klas uitdurft om koffie te halen omdat ze dan zo`n bui voelt hangen.
Ik ken dat boek niet, maar zal het een keer opzoeken.
Die ouderbegeleidingcursus zat vol en was ook al een tijdje bezig, dus misschien later. Dank je voor je reacties, het doet erg goed. :)
Groetjes Gwen
-
Onze is wel eens bij een kinderfeestje letterlijk buiten gezet omdat hij zich niet gedroeg. Ik werd niet gebeld, ik vond bij thuiskomst mijn kind huilend bij een boom op 6 jarige leeftijd.
:o Dat vind ik echt schandalig! Die mensen hebben zich toch wel diep geschaamd??
-
:o Dat vind ik echt schandalig! Die mensen hebben zich toch wel diep geschaamd??
Het is schandelijk, zeker als er goed is uitgelegd wat er met het kind is. Bel de moeder, de vader of wie dan ook, maar laat zo'n kind niet aan z'n lot over. Probleem is dat veel mensen slechte oren hebben en boodschappen niet wíllen begrijpen. Dan denken ze: o ja, dat zijn van die makkelijke ouders! Geen regels! Geen regelmaat! Wij zullen dat varkentje wel eens even wassen, is per slot van rekening met onze eigen kinderen ook gelukt. En hoppakee, ze pakken jouw kind op hun manier aan, het lukt niet en jij zit soms nog dagen met de gebakken peren. Want reken maar niet dat je kind beter in z'n vel komt te zitten door zo'n ervaring.
Ik ben eigenlijk wel blij dat Julian nooit dit soort partijtjes heeft doordat hij op een speciale school zit. Met tien kinderen in een klas. Als hij een partijtje heeft, dan weten de ouders wat ze zich op de hals halen en dan is er wel goed nagedacht over van alles en nog wat.
-
Ik kan het jullie nog sterker vertellen. Een juffrouw van Joost in groep drie heeft hem opgesloten in een kast, omdat hij uit pure angst weg wilde lopen.
-
>:(
-
Ja, dat waren wij ook. Ze bleek nota bene zelf een zoon te hebben met ASS.
Bovendien hadden we intensief contact over het wegloopgedrag van Joost. Naar school brengen en afscheid nemen was een drama. Ze had alleen maar even hoeven te bellen en we hadden hem opgehaald. En ze heeft er ook niets over gezegd die dag. We werden gebeld door de moeder van een jongetje bij Joost in de klas die totaal overstuur thuis was gekomen met de mededeling dat Joost in de kast was gestopt.
-
ik kan me heel goed voorstellen dat het lastig is om om te gaan met een kind dat de hele tijd weg wil lopen, maar opsluiten in een kast??? Ik zou het niet eens verzinnen denk ik.
-
Onmacht en stress doen rare dingen met mensen. Niet dat het daar minder idioot van wordt, trouwens.
-
:o Dat vind ik echt schandalig! Die mensen hebben zich toch wel diep geschaamd??
Het is schandelijk, zeker als er goed is uitgelegd wat er met het kind is. Bel de moeder, de vader of wie dan ook, maar laat zo'n kind niet aan z'n lot over. Probleem is dat veel mensen slechte oren hebben en boodschappen niet wíllen begrijpen. Dan denken ze: o ja, dat zijn van die makkelijke ouders! Geen regels! Geen regelmaat! Wij zullen dat varkentje wel eens even wassen, is per slot van rekening met onze eigen kinderen ook gelukt. En hoppakee, ze pakken jouw kind op hun manier aan, het lukt niet en jij zit soms nog dagen met de gebakken peren. Want reken maar niet dat je kind beter in z'n vel komt te zitten door zo'n ervaring.
Ik ben eigenlijk wel blij dat Julian nooit dit soort partijtjes heeft doordat hij op een speciale school zit. Met tien kinderen in een klas. Als hij een partijtje heeft, dan weten de ouders wat ze zich op de hals halen en dan is er wel goed nagedacht over van alles en nog wat.
Het onbegrip is groot. In het voortgezet onderwijs zijn de groepen ook niet groter dan 13. niet alleen pdd nos maar ook adhd en kinderen van ouders die oprecht niet bij machte zijn hun kinderen op te voeden. ze doen wel enorm hun best. de ouders zijn zelf ook beschadigd. ik heb te maken met een zeer gemeleerde groep /groepen. in het voortgezet onderwijs geeft je elke 50 min. een andere groep les. Ik ben van nature een optimist en ik zie dat wij deze mensen een hoop duidelijkheid en veiligheid bieden. Structuur is een sleutelwoord. In de pubertijdfase bij ons op school hebben ze het naar hun zin in ieder geval.
-
In de pubertijdfase bij ons op school hebben ze het naar hun zin in ieder geval.
O, dat is mooi! Julian is gelukkig nog niet zo ver, maar ik ben al wel vast vorzichtig aan het nadenken over wat straks de beste keuze voor hem zal zijn. Het moet relatief klein en overzichtelijk zijn, dat weet ik wel, maar ik twijfel nog over het niveau dat hij aankan.
-
Joost zit nu bij kinderen in de klas die licht verstandelijk gehandicapt zijn (IQ van zo'n 70-80), terwijl hij zelf een IQ heeft van 109. De klassen zijn superklein, 6 leerlingen per klas met 2 tot 3 onderwijzers/stagiaires. Als hij 4 augustus weer thuiskomt, dan gaat hij naar de externe klas van het Zonnehuis met 12 leerlingen. Eerst maar eens kijken hoe dat gaat. In 2008 komt er een dependance van een school voor speciaal onderwijs in Houten, waar ook een HAVO bij zit. Ik hoop dat hij uiteindelijk daar naar het voortgezet onderwijs kan.
-
:o Dat vind ik echt schandalig! Die mensen hebben zich toch wel diep geschaamd??
Eh, nee. Juist niet. Ik ben daar savonds gaan praten en ze wilden niet meer dat mijn kind met het hunne omging. Nou prima. Hun kind kon altijd bij ons spelen, maar de mijne wilde ik niet meer daar hebben. Na een jaar hebben ze gevraagd of hij weer mocht komen. Ze zijn ondertussen verhuisd en daar ben ik niet rouwig om, want als ik die pa zie gaat mijn bloed weer koken.
-
Joost zit nu bij kinderen in de klas die licht verstandelijk gehandicapt zijn (IQ van zo'n 70-80), terwijl hij zelf een IQ heeft van 109. De klassen zijn superklein, 6 leerlingen per klas met 2 tot 3 onderwijzers/stagiaires. Als hij 4 augustus weer thuiskomt, dan gaat hij naar de externe klas van het Zonnehuis met 12 leerlingen. Eerst maar eens kijken hoe dat gaat. In 2008 komt er een dependance van een school voor speciaal onderwijs in Houten, waar ook een HAVO bij zit. Ik hoop dat hij uiteindelijk daar naar het voortgezet onderwijs kan.
En dat is dus ook een groot probleem. Dat er voor Ass kinderen geen voortgezet onderwijs is. Vooral niet als ze een normaal tot hoger iq hebben. Die van mij zitten in een havo/vwo en een vwo+ klas. Dat heb je niet in het speciaal onderwijs.
En school probeert veel hoor aan begeleiding. Maar opgelegde schema's pikken die van mij niet. Huiswerkklas is niet voor zorgleerlingen. De rugzakken zijn afgewezen want ze zitten op een normale school (?) en school moet maar meer doen.
Maar er is geen eenduidige manier van begeleiden van dit soort kids. En daar is geen tijd en geld voor.
Dus wij zitten zelf maar te huiswerkbegeleiden. Wat natuurlijk vaak een ramp is want je kind neemt in de puberleeftijd het liefst nul komma nul van paps en mams aan.
En dan altijd weer die leuke telefoontjes van school. Ik krijg de neiging om het f woord te gebruiken hoor!
Maar goed, school kan er ook niet veel aan doen. Heeft bijna 1000 leerlingen en het houd een keer op. Maar wat dan?
Liefs, Wup
(fijn dat ik hier herkenning vind)
-
Ben je al lid van de NVA, Wup? Dat is een heel actieve vereniging. Ze organiseert congressen met lezingen van toonaangevende wetenschappers met de nieuwste onderzoeksresultaten op het gebied van ASS, maar ook bijeenkomsten waar ouders ervaringen kunnen uitwisselen.
-
we zijn al ruim twee jaar bezig om hem zijn zwemdiploma te laten halen.
Hij mag volgende week afzwemmen. :ylsuper:
-
En geslaagd! :wave:
-
Hieperdepiep hoera voor de waterrat!
-
Dikke pluim voor Simon en zijn geduldige moeder. :thumbsup:
-
Gefeliciteerd! :D Fijn hoor!
-
Dank voor de felicitaties, ook namens Siem. :)
-
Joost heeft na jarenlang zwoegen vanmorgen zijn B-diploma gehaald. Wat zijn wij trots op die jongen.
-
:wave: Een nieuwe generatie van den Hoogenbands is opgestaan! ;) Gefeliciteerd! :)
-
:heehee: Dankjewel.
-
Gefeli Joost en Uil! :)
-
Joost heeft na jarenlang zwoegen vanmorgen zijn B-diploma gehaald. Wat zijn wij trots op die jongen.
Hoera voor deze uilskuiken.
-
En geslaagd! :wave:
Hoera voor deze Gwenkuiken.
-
:heehee: Dank je.
-
Hahaha, die Aiko! Gefeliciteerd beide!
-
Dankjewel, Anna. :)
Siem kreeg daarnet zijn rapport en tot mijn grote vreugde waren de beoordelingen voor omgang met de leerkracht en omgang met medeleerlingen van matig naar voldoende gegaan. :D :cheer: :spinsmile:
Zijn beoordeling voor werkverzorging dan weer net andersom, maar dat kan me eigenlijk veel minder boeien. :)
-
Joost heeft na jarenlang zwoegen vanmorgen zijn B-diploma gehaald. Wat zijn wij trots op die jongen.
Hoera voor deze uilskuiken.
Niet meer inmiddels, maar evengoed dank voor deze huldeblijk. Laurie en Anna ook bedankt. :)
-
Dit uilskuiken.
Maar evenzogoed: gefeliciteerd ermee! Julian is het net niet gelukt om dit weekend te mogen afzwemmen voor B, tot zijn grote teleurstelling. Maar na de vakantie gaat het vast lukken.
-
Dank. Waar hangt het op? Onder water zwemmen?
-
Dank. Waar hangt het op? Onder water zwemmen?
Ja, dat is het grote struikelblok momenteel. Er is nog te weinig geoefend op goed duiken. Ja, hoe ze moeten staan op de kant en hoe ze hun handen moeten houden, maar de duik zelf wordt onvoldoende gecorrigeerd. De kinderen gaan er niet onder een fijne hoek in, maar trekken hun hoofd en borst omhoog vlak voor ze het water raken. Gevolg: de snelheid is er meteen uit en ze komen niet diep genoeg onder water om de afstand tot het gat te overbruggen. En als dat fout gaat, tja, dan is het met de rest van de zwemles ook vrij hopeloos. Op dat duiken moeten we in de vakantie maar eens samen gaan oefenen.
-
Joost heeft na jarenlang zwoegen vanmorgen zijn B-diploma gehaald. Wat zijn wij trots op die jongen.
Lees deze post nu pas, van harte gefeliciteerd!
-
Dank. Waar hangt het op? Onder water zwemmen?
Ja, dat is het grote struikelblok momenteel. Er is nog te weinig geoefend op goed duiken. Ja, hoe ze moeten staan op de kant en hoe ze hun handen moeten houden, maar de duik zelf wordt onvoldoende gecorrigeerd. De kinderen gaan er niet onder een fijne hoek in, maar trekken hun hoofd en borst omhoog vlak voor ze het water raken. Gevolg: de snelheid is er meteen uit en ze komen niet diep genoeg onder water om de afstand tot het gat te overbruggen. En als dat fout gaat, tja, dan is het met de rest van de zwemles ook vrij hopeloos. Op dat duiken moeten we in de vakantie maar eens samen gaan oefenen.
Ja, 1 op 1 is dat denk ik veel sneller geleerd. Hoe lang heeft Julian nu zwemles?
-
Ja, 1 op 1 is dat denk ik veel sneller geleerd. Hoe lang heeft Julian nu zwemles?
Ruim een jaar in totaal.
-
Gisteren zijn we met Joost wezen kijken op de school voor externe leerlingen, waar hij naartoe moet als hij weer helemaal thuis komt wonen. Zag er allemaal goed en gedegen uit. Allemaal leerkrachten die alle dagen werken en er hing een goede sfeer. Spannend of Joost de overstap van een klas van 6 naar een klas van 12 goed kan maken.
Vandaag gaan we kijken bij een logeerhuis te Maurik, waar Joost eens in de maand een weekend gaat logeren. Ze hebben er wat dieren en ze organiseren elk weekend een kleine en een grote activiteit (bowlen, kanovaren, etc.). Ik ben benieuwd.
-
Simon had weer zo'n bui van wat moet ik er mee. :-\ Ik heb hem "gestraft" door een leuk weekend wat hij zou hebben niet door te laten gaan. Ik vind het prima hoor dat hij "anders" is, maar ik ga niet onbeschoft gedrag naar leerkrachten en mijzelf toe van hem pikken. Gestraft schreef ik tussen aanhalingstekens omdat het hem niet kan schelen dat hij dan maar niet dat weekend heeft, of iig maakt hij die indruk.
-
Siem is een paar daagjes uit logeren en bij het weggaan liet ie zich door me knuffelen en kussen. :heart: :'( :cheer:
-
Joost neemt vandaag definitief afscheid van de groep, want de dagbehandeling stopt. Het naar school brengen gaat goed, zonder de drama's die we uit het verleden kennen. Hij gaat voor het eerst in zijn leven met plezier en zonder gedoe naar school.
-
:D Fijn zeg!
-
Wat een goed bericht! Heel prettig voor jullie allemaal.
-
:yes:
-
Hartstikke fijn voor Joost én voor jullie! :thumbsup:
-
Ik hoop dat het incidenteel is en dat we niet wéér terug bij af zijn, maar Joost was vanmorgen nauwelijks naar school te krijgen en hij liep contstant uit te dagen en te schreeuwen en te schelden. En de chronische pijnklachten van zijn moeder zijn de laatste weken zo acuut dat ze pijnstillers met een opiaat moet slikken om het nog enigzins dragelijk te houden. Ik word er soms een beetje moedeloos van. :(
-
:pet:
Is het misschien ook niet even het hele Sinterklaas gebeuren?
-
Ja, Uil, sterkte.
-
December is voor alle kinderen een moeilijke tijd toch? En kan je overleggen met bijvoorbeeld zijn begeleider?
-
Ik heb 'm uiteindelijk wel naar school gekregen, maar je moet wél alle zeilen bijzetten. Bij school ging hij er vandoor, maar samen met de klasse-assistente, die gelijktijdig met ons arriveerde, hebben we hem ervan kunnen overtuigen toch maar met haar mee te gaan. Natuurlijk speelt Sinterklaas wel mee. We hebben hem al heel vroeg verteld dat hij niet bestaat, omdat het allemaal veel te spannend voor hem was. Hij was ook erg teleurgesteld met zijn bioscoopbon van Sinterklaas-schoonzus. Goed bedoeld, maar voor Joost is dat geen cadeautje. Hij kan zich er niet veel bij voorstellen.
-
Volgens mij gelooft er geen kind echt dat Sinterklaas niet bestaat.
-
Ik heb het Simon ruim voor de intocht verklapt. Maar tegen dat de Sint aankwam was ie het alweer vergeten.
-
Uil, gaat het beter nu 5 december voorbij is? Ik hoop het van harte voor jullie.
-
Hij heeft vandaag op school ook een uitbarsting gehad, omdat ze door het slechte weer niet naar buiten gingen. Hij is nogal explosief op het moment. Dat hoort natuurlijk ook bij MCDD, maar we waren de laatste tijd gewend dat hij zich wat sneller herpakte.
-
Gedurende de decembermaand zijn de leerlingen bij ons op school onrustiger. Ze vinden het gezellig maar alles loopt toch wat anders dan normaal. De meesten zijn daar niet gek op of kunnen dat inderdaad met moeite hanteren. Januari: nog een dikke 3 weken!
-
Bij Joost begon het altijd al na de zomervakantie. Dit jaar ging hij voor het eerst zonder problemen naar school na de zomervakantie. Je went snel aan dingen als ze goed lopen. Als er dan een terugval komt is dat altijd even slikken.
-
Ja, als de dingen goed lopen went dat snel, veel sterkte.
-
Simon is een paar weken terug begonnen met Special Kids (sovatraining voor PDD-NOSsers. Tot nu toe vind ik het helemaal niks. Hij is driftiger dan ooit en behoorlijk agressief ook. Morgen heb ik een gesprek met de directeur op school n.a.v. gebeurtenissen op school. En hijzelf 's middags met de Special Kidsbegeleidster. :-\
-
Tot nu toe vind ik het helemaal niks. Hij is driftiger dan ooit en behoorlijk agressief ook.
Dat is niet fijn. Maar vaak is het ook een kwestie van wennen en moet je het even een kans geven. Julian kan nieuwe situaties over het algemeen wel goed handelen, maar je merkt wel dat hij dan veel sneller uit balans is; bij de minste of geringste tegenslag gaan de schouders en het hoofd hangen en klinkt er een gekreun alsof er zojuist gezegd is dat hij de marathon van New York, Rotterdam en Berlijn in 1 dag moet lopen met dertig kilo lood in een rugzak om de schouders.
-
Ja, ik hoop dat het zoiets is. Ik heb al gevraagd aan die begeleidster of het normaal is dat kinderen zo op die training reageren. Zij zei van niet, maar ze zei ook dat het niet onmogelijk was. En ook dat er twee jongetjes al een hele tijd opzitten die nogal overheersend zijn en Simon het er druk mee heeft om zich daarmee te meten. Maar die gaan over een paar weken weg. Hij zegt wel dat hij het leuk vindt daar. Maar goed, morgen maar even met de directeur praten over wat er gisteren allemaal aan de hand was. Want we kregen het er niet uit bij Siem.
-
Nee, tegen ons is hij alleen verbaal erg grof. Op school heeft hij wel de laatste twee keer dezelfde leraar te grazen genomen. Echt zo´n aardige en ook heel populaire vent. Maar die werd steeds ingeschakeld als Simon van de ene naar de andere plek verplaatst (gesjouwd) moest worden, dus dat is dan de vijand he. Wij hadden een fijn gesprek met de directeur vanochtend. Die toch wel de noodzaak van een rugzak inzag. Terwijl de persoon waar ik op school bij aan had geklopt Siem's toestand niet ernstig genoeg achtte om daar recht op te hebben. Ik weet best dat er ergere gevallen zijn. Maar ik vond dat toch heel frustrerend. We gaan het nu toch proberen.
-
Eh... niet ernstig genoeg? Er is toch een diagnose PDD-NOS? Hoe kan iemand er dan nog aan twijfelen of het ernstig genoeg is voor een rugzakje? Dan schort er wat aan het beoordelingsvermogen of men oordeelt zonder het kind goed te kennen.
-
Dat vond die persoon op school omdat het niet elke dag voorkwam. Ik vind het ook heel stom, want in de keren dat het escaleerde lag ook gelijk alles plat. De klas was uit z'n doen en de directeur kon zijn verdere taken niet uitvoeren omdat Simon bij hem werd neergezet. Of de onderwijs ondersteunende mevrouw bleef anderhalf uur buiten bij Simon in de kou omdat hij het hek niet los wou laten. De directeur vond het helemaal niet zo erg, als Siem daar gebracht werd. Leuke man. Hij heeft zelf een zoontje met ADHD.
-
Dat vond die persoon op school omdat het niet elke dag voorkwam.
Ik kan er soms tamelijk woedend van worden als ik merk hoeveel onbenu... hoeveel zakkenwa... hoeveel niet geheel deskundige mensen zich bezighouden met kwesties/voorzieningen die essentieel zijn voor je kind. Laatst kreeg ik toevallig een verslag te lezen van de commissie die beslist over de plaatsing van kinderen op het SBO. Dan zit daar een handjevol mensen te vergaderen die wat papieren over je kind al dan vluchtig hebben doorgelezen en die dan met droge ogen beweren dat het beter is om hem op een gewone basisschool te plaatsen. Uiteindelijk is het dan de begeleider van z'n vorige school die weet te bewerkstelligen dat ze toch akkoord gaan en 'de wens van de ouders respecteren'. Platformen, commissies... de bureaucratische rompslomp eromheen is gekmakend, nutteloos en een ongelooflijke verspilling van talent en belastinggeld.
-
Het is weer hommeles. We moeten alle zeilen bijzetten om Joost naar school te krijgen. :-\
-
:pet: Naar. Sterkte.
-
Zo hebben wij de laatste tijd een eet-probleem met de oudste. Nu is het meer een machtsstrijd (die ik echt zoooooo ga winnen :devil:), maar geen enkel indringend gesprek heeft geleid tot een oplossing net zo min als zonder eten naar bed, net zolang blijven zitten totdat je het op hebt etc. etc.
Maar succes met school :thumbsup:
-
Dankjewel, het gaat inmiddels weer beter. Heeft/hebben jouw kind(eren) dan een stoornis in het autistische spectrum, Hausfrau?
-
Niet dat ik weet, maar ik wilde even meeklagen ;).
Ik vind het wel interessant de kinderen met stoornis (mits niet te extreem uiteraard) te vergelijken met 'normale' kinderen. Juist omdat ik merk dat de mijne een flinke tik van de molen hebben gekregen door die verhuizingen. Daardoor krijgen ze natuurlijk geen stoornis, maar worden ze soms wel onhandelbaar. En dat samen filosoferen kan nooit kwaad denk ik dan maar. Dus ik ben vooral heel benieuwd hoe het met jullie kinderen gaat (ken zelf 1 kind, inmiddels volwassen met 'een storing').
-
Niet dat ik weet, maar ik wilde even meeklagen ;).
Kijk je een beetje uit wat je zegt?
-
Niet verkeerd opvatten hoor :D
-
Niet verkeerd opvatten hoor :D
Zal ik niet doen. :)
-
Ik ben ook gediagnosticeerd met (onder andere...) PDD-NOS en heb op die manier vele kinderen meegemaakt met een autistisch spectrum stoornis (op het moment vermoedt men eigenlijk een chronische depressie maar ik heb wel m'n leven lang het label ASS gehad. Of ik heb gewoon nog steeds PDD-NOS en ben gewoon iets beter geworden in dat camoufleren), dus ik denk hier ook wel iets zinnigs over te kunnen zeggen.
Grote tip: publieke belangstelling binnen school aan het probleem is af te raden, ZEKER onder leraren die dan na 1 website te hebben gelezen denken er alles over te weten. En eerlijk is eerlijk, psychologen die goed boekjes kunnen lezen hebben het meestal ook nog bij het verkeerde eind.
SOVA-trainingen zijn ronduit rot voor 90% van de mensen die er zitten. Heb er zelf 3 achter de rug. (Goldstein, eentje intern op een onderzoeksafdeling, en nog een in ontspannener sfeer met eerst babbelen en dan spelen met 6 kinders). Eigenlijk weten bijna alle kinderen al wat boos, blij, en verdrietig precies zijn. De test om te kijken of zo'n training nuttig is: "kijk eens alsof je blij bent!" Kijkt het kind dan blij, NIET op SOVA-training doen Ik spreek hier uit ervaring!
Bij een bevriend gezin heeft het uiteindelijk geholpen om een rugzakje aan te vragen, en vervolgens van dat rugzakje iemand te betalen die elke avond even als vertrouwenspersoon komt babbelen. Het kind ziet deze persoon verder niet, kent deze verder niet, en zorg ook dat het kind het idee krijgt dat er weinig gecommuniceerd wordt met de ouders. Zo kan het kind toch lekker babbelen over dingen die gebeuren op school, en kan er meegedacht worden, zonder dat je als kind de dreiging ervaart dat wat je zegt wordt doorgevoerd naar de 'echte wereld'.
Laat het kind zich ook vooral speciaal voelen. Klinkt raar, maar het scheelt als je je als kind met een zogenaamde stoornis (autistische kinderen zien vaak dingen in ritmes, in mathematische systemen, mijzelf niet uitgezonderd. Zonder cijfers, maar hier komt het wel op neer: een normaal kind is bijvoorbeeld 30 punten. Als je een populair "normaal" kind bent dan zit je al snel op 34 punten. Als je heel slim bent en veel kunt en ook nog goed kunt opschieten met iedereen dan ben je 38 punten. Als je zogenaamd autist bent, dan ben je minder, dus, zeg, 24 punten om mee te beginnen. Dat moet je weer omhoog krikken, je moet weer uniek worden, dus je moet dingen doen waar andere mensen jaloers op zijn. Dure kleren kunnen helpen maar daar ben ik principieel tegenstander van, mooie kunstwerken maken met aparte krijtjes is wel weer een goeie. (zie alinea hieronder)
Wat ook nog wel eens wil helpen is genoeg creatieve uitwegen bieden. Meer dan eens heb ik "autisten" agressie kwijt zien raken door leuk teken/kleurmateriaal. Rembrandt-pastels (harde pastelkrijtjes, duur, maar o zo effectief) zijn een supermooi iets, omdat je met één streep zoveel kanten op kunt, gegarandeerd succes! (En ja, voor zover ik heb gezien werkt dat ook heel prima bij jongens.
-
Ik vind dit wel een prettig geschreven bericht. :)
We hebben Simon van de sovatraining afgehaald, want hij vond het wel fijn daar, zei hij, maar vlak na zo´n training kreeg hij heel heftige driftbuien en kon daarbij erg lichamelijk en verbaal aggressief zijn. Gisteren hebben we er een gesprek over gehad bij de ggz. Die vonden het jammer dat we op dat punt van de training gestopt waren omdat Simon er nu zogezegd een negatieve ervaring bijhad. Maar ja, zij hebben niet in de onhandelbare toestand thuis en op school gezeten. Wij vonden het tijd om in te grijpen en vonden het een beetje jammer dat zij dat opgeven noemden. Nu gaan we het eventueel over een jaar nog eens proberen, omdat hij wel de jongste van het stel was en zich erg wou meten aan de grotere kinderen. Ook hebben we maandag een gesprek op school met de directeur en de juf en iemand van het onderwijsondersteunend gebeuren. Dan gaan we toch maar eens proberen om een rugzak te krijgen. Vorige keer had die onderwijsondersteunende mevrouw gezegd dat wij niet in aanmerking zouden komen voor zo´n rugzak, omdat het niet ernstig genoeg is bij Simon. Allerlei andere mensen zeiden toen dat als we zwart op wit hebben dat Siem PDD-NOS heeft we daar sowieso voor in aanmerking komen. Maar gisteren zei de begeleidster van de ggz weer dat we ons daar geen illusies over moesten maken ??? Ik voel me een beetje tussen wal en schip zitten met m'n schatteke nu. Ik denk zelf dat hiij ontzettend veel zou hebben aan een beetje extra begeleiding binnen deze school. Dat zouden we er graag van willen aankopen. Ik weet anders echt niet wat we moeten doen om hem op een zo gunstige manier richtig middelbare school te begeleiden. Het gaat sinds hij van de sovatraining af is wel weer een stuk beter, maar klaar zijn we er natuurlijk niet mee
-
Sowieso vind ik "zwart op wit" voor een diagnose altijd eng. Diagnose betekent namelijk "tijdelijke aanname totdat er een betere aanname te doen is". Maar dat terzijde.
Gewoon aanvragen, dat rugzakje. (Even een belletje naar het regionaal expertisecentrum en je krijgt te horen waar je de formulieren vandaan kunt halen.)
Mijn persoonlijke ongezouten mening: op de GGZ lopen vooral stagiares rond en zogenaamde professionals die niet goed genoeg waren voor hun eigen praktijk... Een dame van de GGZ wist mij ooit na 10 minuten te vertellen dat ik ADHD had en wist mij toen ook nog Ritalin voor te schrijven. Als ik iets niet heb...
En aan gewone mensen zonder titel heeft een kind net zoveel danwel meer (ivm betweterigheid van de meeste professionals, en die valt ook voor een ASS'er meestal toch ook wel door te prikken. Men neemt aan dat iemand met "autisme" de boel toch niet doorheeft, en bij ouders is het gedrag ineens anders.) dan aan iemand met titel.
Tot zover mijn betoog over de onprofessionaliteit van de GGZ.
Niet geloven dus. Gewoon doen. Gewoon even bellen met 't RET.
-
Mogelijk interessant artikel: http://www.wired.com/medtech/health/magazine/16-03/ff_autism
-
Rugzakje gaat dus toch niet lukken, want de school is niet volledig handelingsverlegen. Wel goede afspraken kunnen maken over wat te doen als Siem in zo'n bui schiet. En de vertrouwenspersoon gaat kijken of hij in aanmerking komt voor een bepaalde speltherapie. Ik heb ook al een kijkje mogen nemen in zijn rapport. Briljant. En die verhalen van zijn juf. Hij wilde een auto tekenen bij het kerstverhaal, maar de juf vond dat niet kunnen wat toen hadden ze geen auto's. Toen had hij maar een rechthoek met een kruisje erin getekend en daaronder gezet;photo no longer available. :schater:
-
:schater: :schater: :schater:
Vond de juf het ook zo leuk ;)
-
Ja, die vond het ook hilarisch :O
-
Rugzakje gaat dus toch niet lukken, want de school is niet volledig handelingsverlegen. Wel goede afspraken kunnen maken over wat te doen als Siem in zo'n bui schiet. En de vertrouwenspersoon gaat kijken of hij in aanmerking komt voor een bepaalde speltherapie. Ik heb ook al een kijkje mogen nemen in zijn rapport. Briljant. En die verhalen van zijn juf. Hij wilde een auto tekenen bij het kerstverhaal, maar de juf vond dat niet kunnen wat toen hadden ze geen auto's. Toen had hij maar een rechthoek met een kruisje erin getekend en daaronder gezet;photo no longer available. :schater:
Ow..die zoon van jou is echt briljant Gwen! Geweldig, wat een humor!
-
Rugzakje gaat dus toch niet lukken, want de school is niet volledig handelingsverlegen. Wel goede afspraken kunnen maken over wat te doen als Siem in zo'n bui schiet. En de vertrouwenspersoon gaat kijken of hij in aanmerking komt voor een bepaalde speltherapie. Ik heb ook al een kijkje mogen nemen in zijn rapport. Briljant. En die verhalen van zijn juf. Hij wilde een auto tekenen bij het kerstverhaal, maar de juf vond dat niet kunnen wat toen hadden ze geen auto's. Toen had hij maar een rechthoek met een kruisje erin getekend en daaronder gezet;photo no longer available. :schater:
Heerlijk die auti humor :)
zelf als asperger/pdd-nos'er heb ik ooit ook wel vreemde dingen gedaan met tekenles... destijds was Guns 'n Roses hip, dus de hele klas tekende rozen en schedels, maar ik kon niet echt goed ronde vormen tekenen, dus heb maar een kerkhof getekend, leek mij wel gepast, school dacht meteen dat ik depressief was enzo :-\
-
Pfff, het ging al zo'n tijd heel erg goed. :-\ Hij gaf zelf voor de vakantie al aan dat ie zes weken vakantie echt veel te lang vond. :(
-
Het gaat niet zo goed op school met Siem. De directeur nam zelfs het woord dramatisch in de mond. :-\ Straks komt er iemand hier thuis praten over eventuele stappen die we kunnen nemen. Rugzakje is nu echt heel noodzakelijk. En de ggz heeft eindelijkeindelijkeindelijk een verslag gestuurd waar z´n pdd-nos zwart op wit staat. het gekke is dat het tussen hem en mij eigenlijk wel goed gaat. Ik hoop dat we dat kunnen behouden en het schoolgedoe oplossen. Hij had voor alle sociale dingen een o. Wat wel gek is, want hij kan elke dag wel bij iemand spelen en dan vragen die moeders ook nog eens of ie ook blijft eten. ???
-
Wat vervelend... :(
Misschien ligt het wel aan de school? Gaat hij naar een gewone school of aangepast onderwijs? Vergeet iig niet te vertellen aan die persoon die straks langs komt dat het bij vriendjes dus wel goed gaat!
-
Hij zit op gewoon op de basisschool, en daar wil ik hem het liefst ook houden, en de directeur wil dat ook. Maar er is wel hulp nodig. Ik moet Simon nu ergens op één of andere therapie zien te krijgen, want als ik dat niet doe kunnen we ook geen rugzak aanvragen. Nu is het alweer een tijdje geleden dat we met de ggz in contact waren, dus nu is de vraag of we weer helemaal opnieuw moeten beginnen of ergens kunnen instromen. Al met al gaat het erg lang duren. een halfjaar ofzo. Maar goed, ik ga de ggz maar eens stalken.
-
Hm heb er verder geen kennis van, maar ik vind het wel opmerkelijk dat ie bij de sociale dingen een 0 krijgt en wel vriendjes heeft waarbij het spelen goed gaat! Dat moet toch ook iets zeggen over zijn sociale vermogen. Maar goed, sterkte Gwen ermee :)
-
Succes met het aanvragen van het rugzakje Gwen!
-
Dank jullie. :)
Helaas is het gisteren zo geescaleerd op school, dat ie nu een waarschuwing heeft gekregen. De volgende keer wordt ie geschorst en nog een keer en dan zoeken ze een andere school voor 'm. :-\
-
He bah....:(
Wat doet hij dan?
-
Hij weigert z'n werk te doen. En als hij daar dan voor na moet blijven wordt hij zo kwaad dat hij met stoelen gooit en z'n schriften verscheurd. En schelden. :(
-
Hmm :(. Die aanpak van schorsen en zo lijkt me in eerste instantie nou ook niet de beste... maar goed ik heb ook geen verstand van PDD-NOS
-
Hij weigert z'n werk te doen. En als hij daar dan voor na moet blijven wordt hij zo kwaad dat hij met stoelen gooit en z'n schriften verscheurd. En schelden. :(
Waarom wil ie z'n werk niet doen?
-
Hij weigert z'n werk te doen. En als hij daar dan voor na moet blijven wordt hij zo kwaad dat hij met stoelen gooit en z'n schriften verscheurd. En schelden. :(
Waarom wil ie z'n werk niet doen?
Ja, dat is eigenlijk de grote vraag....
Het lijkt wel of ie denkt dat ie boven de rest staat, dat ie het niet hoeft te doen. ???
-
Hmm :(. Die aanpak van schorsen en zo lijkt me in eerste instantie nou ook niet de beste... maar goed ik heb ook geen verstand van PDD-NOS
Deze aanpak heeft meer te maken met dat er grenzen gesteld moeten worden, dan met pdd-nos.
-
Ja dat snap ik wel, maar wat ik van jou begreep snapt hij dan niet zo goed dat hij volgens de norm te ver gaat, of wel?
-
Hij weigert z'n werk te doen. En als hij daar dan voor na moet blijven wordt hij zo kwaad dat hij met stoelen gooit en z'n schriften verscheurd. En schelden. :(
Waarom wil ie z'n werk niet doen?
Ja, dat is eigenlijk de grote vraag....
Het lijkt wel of ie denkt dat ie boven de rest staat, dat ie het niet hoeft te doen. ???
Is het geen faalangst? Of hij heeft problemen met lezen?
-
Of andersom. Is het werk te makkelijk, te oninspirerend?
-
Natuurlijk allerlei dingen die we ons al wel eens afgevraagd hebben. We weten het niet. Maar om de rugzak aan te vragen moet hij iig in één of andere therapie. Hopelijk komen we er dan achter. Het is alleen zo jammer dat alles zo ontzettend lang duurt.
-
Moeilijk hoor! Sterkte, hopelijk kan hij op de school blijven en kan het rugzakje en therapie snel geregeld worden.
-
Sterkte Gwen.
-
Natuurlijk allerlei dingen die we ons al wel eens afgevraagd hebben. We weten het niet. Maar om de rugzak aan te vragen moet hij iig in één of andere therapie. Hopelijk komen we er dan achter. Het is alleen zo jammer dat alles zo ontzettend lang duurt.
Ik neem aan dat je contact met de MEE hebt gehad? Is het niet mogelijk om via hen een ambulante begeleider op school te krijgen speciaal voor je zoon? Dan moet een rugzak niet zo'n punt zijn. Best kans dat hij 2 uurtjes per week krijgt. Ik weet niet of het in jouw buurt mogelijk is, maar vanuit mijn werk hebben we ook een afdeling met speciale thuiszorg, voor de jeugd. Is voor jullie niet relevant, maar misschien kan een instelling bij je in de buurt je informeren naar mogelijkheden. Heel erg vervelend in ieder geval dat het zo loopt.
-
Ik zat vanavond bij het sponsor-diner van Corus naast een autistische jongen (een sterke grootmeester overigens, hoe zwaar autistisch weet ik niet). Wel interessant gesprek mee gehad, maar het viel me op dat hij vaak feiten opnoemde, een beetje op een voorleesachtige manier. Dat kwam vast door zijn autisme.
-
Dank jullie. :)
Helaas is het gisteren zo geescaleerd op school, dat ie nu een waarschuwing heeft gekregen. De volgende keer wordt ie geschorst en nog een keer en dan zoeken ze een andere school voor 'm. :-\
Die schorsing zal vandaag wel een feit worden. :( En het ging net zo goed :-\
-
:pet:
Wat heeft hij uitgespookt?
-
Hij moet een werkstuk maken. Hij had vandaag al een inleiding moeten hebben en dat had hij niet. Meneer Wout wilde hem helpen en stelde voor om het over vulkanen te doen en hem te helpen met de inleiding vanmiddag zodat hij geen achterstand op zou lopen. Maar vulkanen stond hem niks aan. Dus toen ik vanmiddag op het schoolplein aankwam stond hij al helemaal stram van de driftigheid tegen een muurtje. Ik zei ik breng je wel naar de klas. En toen stond ik even op de gang met Wout te praten met de deur van de klas dicht. En achter die deur brak hij dus de klas af, waarbij er een etui tegen het hoofd van een meisje aankwam. Dat kind huilen natuurlijk. Wout zei; neem hem maar mee, want dat wordt niks meer vandaag. Na school zal ik weer even contact met hem hebben.
-
:( shit zeg... Maar als het zo goed ging, dan zullen zij misschien ook wel begrijpen dat het beter is als hij nog een kans krijgt.
Als hij zo driftig is, is het dan niet een idee dat hij 10 rondjes op het schoolplein/in de buurt gaat rennen om af te koelen?
-
Dat zou goed zijn. Ware het niet dat hij in de toestand waarin ik hem aantrof tegen dat muurtje al te ver heen was voor zulke voorstellen.
-
Dat zou goed zijn. Ware het niet dat hij in de toestand waarin ik hem aantrof tegen dat muurtje al te ver heen was voor zulke voorstellen.
Ja, dat moet je voor zijn. Is hij nu wel weer helemaal gekalmeerd? En weet hij dan nog wat hij gedaan heeft en heeft hij dan nog spijt?
-
Ja hij is afgekoeld en maakt zich nu wel zorgen om de gevolgen van zijn daden. En hij snapt ook dat hij zijn excuses moet gaan maken aan dat meisje. Maar aan die schorsing gaan we hoe dan ook niet ontkomen, vrees ik. Ik zou op dit moment trouwens moeten werken. Ik vind een middagje vrij heel fijn. Maar niet zo.
-
Gisteren een gesprek gehad met de directeur en de leraar. Siem wordt niet geschorst. Ze keken toch naar zijn handicap. Ook hebben we gisteren met het meisje en haar moeder gebeld. Siem z'n excuses aangeboden en het meisje was helemaal niet boos. Meneer Wout had in de klas ook al uitgelegd dat het niet goed te praten was maar dat Siem er eigenlijk niet zoveel aan kon doen dat af en toe de stoppen springen. De moeder was ook niet boos en vond het fijn dat we belden. Ze heeft een zoon met add en loop zelf ook tegen allerlei dingen op. We kunnen opgelucht het weekend in. :)
Wel hebben we bedacht dat het misschien helemaal niet zo erg zou zijn om na het reguliere basisonderwijs toch voor voortgezet speciaal onderwijs te kiezen, want we zijn bang dat hij "verzuipt" hier op de KSE. En de rugzakaanvraag stagneert steeds door allerlei bureaucratische toestanden. Ik moet het nog zien gebeuren dat we die op de lagere school nog op tijd mogen ontvangen.
-
Oh Gwen, fijn dat er van alle kanten zoveel begrip voor de situatie is! :)
-
Jazeker, wat fijn zeg. Erg netjes van zowel leraar als ouders van het meisje dat ze er zo kundig mee omgaan.
Fijn weekend!
-
Heeft het eigenlijk (vervelende) consequenties als dat rugzakje niet doorgaat? Of is dat puur iets financieels dat verder wel op te vangen is?
-
Fijn Gwen!
Dat rugzakje, komt dat uit het PGB?
-
Ja pgb. Met dat geld kunnen we bijvoorbeeld iemand een dagdeel naar school laten komen om Siem wat extra begeleiding te geven om hem voor te bereiden op de middelbare school. Maar het gaat zo moeizaam dat ik verwacht dat we het pas vanaf de middelbare school hebben. De GGZ hier doet niks voor je als je er niet actief met hun bezig bent. Als je belt om verslagen of diagnoses negeren ze je gewoon. En nu is de diagnose alweer te lang geleden gesteld en moeten we dus via het PEC opnieuw beginnen. Zucht.
Gelukkig zijn ze op school inderdaad heel fideel. Respect voor Siem zijn klas die toch wel heel tolerant is in deze situaties.
-
Klote.... kun je geen diagnose krijgen van een afhankelijke arts? En dan zelf PGB aanvragen?
Zelf ben ik niet zo enthousiast over de GGD, omdat je dit soort verhalen wel erg vaak hoort.
-
Hij loopt nu bij het pec. Daar loop ik zelf ook en daar ben ik tevreden over. Ondanks dat ik vond dat bij mij het diagnostiseren erg lang duurde.
-
Wat fijn voor jullie en Siem dat hij niet geschorst wordt.
-
Het is weer hommeles. We moeten alle zeilen bijzetten om Joost naar school te krijgen. :-\
Ik heb onze zoon S. (14, PDD-NOS) 3 jaar thuisonderwijs gegeven, het was niet meer te doen. Nu doet hij havo, regulier sinds dit jaar.
School is vaak een hele kluif een kind met PDD-NOS. ASS of eigenlijk sowieso voor kinderen tegenwoordig. Wat een keuzen, wat een moeten.
Als je dan ook nog eens PDD hebt of ADHD of Gilles de la Tourette (comorbiditeit bij o.a. PDD) ga er maar aanstaan dan.
Fijn om deze berichtjes hier te lezen. Wat een dijken van ouders lees ik!
Super!
-
Ja pgb. Met dat geld kunnen we bijvoorbeeld iemand een dagdeel naar school laten komen om Siem wat extra begeleiding te geven om hem voor te bereiden op de middelbare school. Maar het gaat zo moeizaam dat ik verwacht dat we het pas vanaf de middelbare school hebben. De GGZ hier doet niks voor je als je er niet actief met hun bezig bent. Als je belt om verslagen of diagnoses negeren ze je gewoon. En nu is de diagnose alweer te lang geleden gesteld en moeten we dus via het PEC opnieuw beginnen. Zucht.
Gelukkig zijn ze op school inderdaad heel fideel. Respect voor Siem zijn klas die toch wel heel tolerant is in deze situaties.
Is er geen particuliere praktijk in de buurt? Een GZ psychologenpraktijk bv die kan helpen? Zij mogen (volgens mij) ook diagnoses stellen. Je hebt ook particuliere organisaties. Vaak gaat het dan een stuk sneller.
In elk geval sterkte en succes!
-
We hebben een rugzak! :dansen:
-
Jay!
-
Simon heeft Asperger. Wat feitenkennis betreft weet hij het waarschijnlijk beter en meer dan de leraren op zijn school. We moeten het niet in ons hoofd halen om 'm op een voortgezet speciaal onderwijs weg te zetten (dachten dat dat moest omdat die rugzak maar niet in zicht leek te komen) want hij zal zich pas begrepen voelen op een gymnasium.
-
Succes met Simon! Denk dat je ondanks (of juist dankzij ;)) het label, op zoek moet gaan naar wat het beste bij hem past en daar het rugzakje voor gebruiken.
Mensen met asperger kunnen vaak een ontzettend hoog IQ hebben, maar toch tijdens of na de middelbare school vastlopen.
-
Is schaken trouwens iets voor Simon? Zie ook http://www.schaken-en-autisme.nl/
-
Ik denk wel dat als we een schaakbord aanbieden hij het heel goed kan. Maar nu is hij naar voetbaltraining. Ik hou m'n hart vast. ;)
-
Ik maakte net trouwens zelf een online IQ-test. Daar kwam 122 uit. 8) Ik heb die cijfertjesdinges briljant gegokt. ;)
-
Een teamsport lijkt me niet ideaal nee.
(en ga je naar aanleiding van de iq-test een nieuwe sig nemen?)
-
Wie weet! ;)
Hij mag van ons alles proberen hoor. :)
-
Gwen, broertje van vriendje heeft t ook. Mocht je vragen hebben, je weet me te vinden!
-
Ow, das fijn. :)
-
Pfff auti-alarm in de oogpolie. :nerd:
-
En toen?
-
Het liep al een uur uit, dat maakte hem al opstandig. En toen we dan eenmaal binnen waren liet hij z'n ogen niet druppelen. Terwijl z'n ogen duidelijk slechter waren geworden.
machteloos gevoel. We zijn maar weggegaan. Ik was helemaal in tranen, want mijn kind moet toch goed zien. Daar werd hij weer opgefokt van. Een uurtje later kwam hij de trap op toen ik boven was. En toen brak ie. En sorry en dat hij waardeloos was. :'(
-
:pet:
-
Ah, Gwen, wat rot. :pet:
Zo'n afspraak op zich moet al heel stressvol voor hem zijn, ziekenhuis, dokter, allemaal andere mensen. Moet je ook nog een uur wachten... Kun je voortaan ook de eerste afspraak van het spreekuur zijn?
-
Ja, volgende keer maak ik een vroege afspraak en neem ik Jai ook mee. De oogarts was trouwens ook een heel eigenaardig mens. Ze zei tegen Simon dat hij naar de kapper moest. Dat maken we nog altijd wel even lekker zelf uit. En ze sprak beroerd Nederlands. >:(
Simon voelde zich gisteren nog steeds slecht over wat hij tegen mij had gezegd. Al had ik allang gezegd dat hij m'n lieve jongen is en dat mammie heel veel van 'm houdt. Ik hoop dat ie straks een beetje gelukkiger opstaat.
-
Wat een stom mens! lekker subtiel ook om zo tegen een kind te praten >:(
-
Hoe gaat 't nu met hem?
-
De hele week al een beetje moeilijk benaderbaar en een beetje opstandig. Gelukkig heeft hij maandag weer therapie en wordt er ook druk gewerkt aan de ambulante begeleiding binnen de school.
-
En met jou?
-
Moe. Dank je voor de belangstelling. :)
-
:roos:
-
:)
-
Maar nu is hij naar voetbaltraining. Ik hou m'n hart vast. ;)
Dit is een drama. :'(
-
:pet:
Wat is er gebeurd?
-
:frusty:
:-*
-
Van de trainster moet hij natuurlijk van alles en dat pikt hij niet. En de andere jongens hadden geroepen dat hij er echt niks van kan. Dus kwam hij gisteren helemaal van streek thuis. Wat hij wil sluit ook helemaal niet bij elkaar aan. Hij wil niet deze trainster en dit team. Maar hij wil wel morgen voetballen. De trainster heeft wel al voorgesteld om te vragen of ie in een jonger team kan. Maar dat wil hij zelf niet en ik denk ook dat we tegen dezelfde problemen aanlopen. Die trainster is ook wel een beetje raar mens. Laatst mochten ze niet van hun sportdrank drinken omdat ze volgens haar niks deden. En ze moeten ook opdrukken als ze iets niet goed hebben gedaan. Kom op, het zijn kinderen, denk ik dan. Maar als ik voorstel om iets anders te gaan doen roept hij toch; nee, ik wil voetballen. Het is echt erbarmelijk. Bij die wedstrijd staat daar D6... en Simon. En hij raakt gemiddeld 1 keer per wedstrijd de bal. Per ongeluk. Hij is er ook echt bang voor. Ik heb nu een mailwisseling met die trainster. Ze ziet het echt niet zitten met hem. Ik vind het zo zielig. Ik moest er gisteren om huilen.
-
:pet:
-
Wat sneu voor hem, Gwen. En wat ontzettend naar voor jou ook. Teamsporten zijn altijd een moeilijk iets voor kinderen met een autismespectrumstoornis omdat het een enorm beroep doet op zaken die zo moeilijk voor hen zijn: ontzettend veel prikkels van schreeuwende teamgenoten, schreeuwende trainers, schreeuwende ouders langs de kant, schreeuwende tegenstanders. En dan doet het ook nog een aardig beroep op je sociale vaardigheden. Waarom zou je je zomaar laten uitschelden door een tegenstander? Of voor je schenen laten schoppen? Moeilijk. Hij is zeker met geen mogelijkheid te bewegen tot het zoeken van een andere sport?
J. voetbalt wel, maar alleen met z'n vriendje en kinderen die hij kent. Qua clubs heeft hij gelukkig uit zichzelf gekozen voor atletiek, wat toch veel meer individueel is. Ook dat gaat niet altijd zonder problemen, hoor. Zeker niet als ze aan het eind van de training onoverzichtelijke, trefbal-achtige spelletjes gaan doen. Daarnaast schaakt ie bij een clubje en dat gaat best redelijk goed tegenwoordig. Hij verliest gelukkig weinig, want dat is nog wel een puntje. Schaatsen gaat ook prima. Lessen in een grotere groep werkt voor hem niet - dan is ie alleen maar bezig met andere kinderen; hoe die hem snijden of pesten e.d. - daarom kiezen we meestal eens per seizoen voor een week lang individuele lessen. En dat gaat erg goed. Heel positieve ervaringen met de instructeurs.
-
Misschien kun je hem beter tegen zichzelf beschermen en hem er van af halen?
-
Dat hebben we net gedaan. Nu moeten we 't alleen nog aan hem vertellen morgen.
Samen met Jai een mailtje gestuurd naar de trainster waarop we toch ook even haar didactische vaardigheden aan de kaak hebben gesteld. Want het is toch echt een combinatie van factoren, die niet alleen bij Siem liggen.
En hoe nu verder? Naar aanleiding van J@n's post, hebben we bedacht dat atletiek best wat voor hem zou zijn. Alleen moeten wij het wel zo verpakken dat hij denkt dat hij zelf iets kiest. Dus wij gaan zeggen dat ie of op atletiek mag, of op een muziekinstrument naar keuze. Van mij moesten ze eigenlijk als ze een muziekinstrument willen eerst een jaar op pianoles. Want wij hebben een piano en we willen eerst weten of ze doorzettingsvermogen daarvoor hebben. Voor we een ander (duur) instrument aanschaffen. Maar omdat dat voetbalgebeuren zo'n deceptie is geworden mag hij zelf kiezen. Ik hoop dat het gaat werken. Ik denk trouwens ook dat hij ook erg goed zou kunnen schaken, maar als ik daarover begin gaat ie schuimbekken. Hij ziet zichzelf als een sportman. Krijg 'm daar maar eens vanaf.
Wat ook best moeilijk voor hem moet zijn is is dat Vic een uitmuntend voetballer is.
-
Sneu, hopelijk is hij niet te lang verdrietig. Misschien kun je hem eens meenemen naar een grote atletiekwedstrijd om de sfeer te proeven?
Nu heb ik zelf geen broers of zussen, maar ik kan me goed voorstellen dat het moeilijk te verteren is als de andere sib wel uitblinkt in je geliefde sport, terwijl je er zelf niet zoveel van bakt, of je nu PDD-NOS hebt of niet.
-
Ik heb wel dat als ik jubel om Vic dat ik het gevoel heb dat dat pijn moet doen voor Siem. Da's best een rotgevoel.
-
Ik denk trouwens ook dat hij ook erg goed zou kunnen schaken, maar als ik daarover begin gaat ie schuimbekken. Hij ziet zichzelf als een sportman.
Loek van Wely ook. En die heeft de op een na beste tijd bij het wielrennen van Holland Sport, boven allerlei wielrenners, voetballers en noem maar op!
-
Hopelijk komt lukt het allemaal Gwen. Ik moest ook nog even aan wielrennen denken als sport, individualistisch, maar toch wel ook in een soort ploegvorm en je kunt jezelf er goed mee afmatten.
Ik ken jullie zoon natuurlijk niet, maar zou judo ook iets kunnen zijn? 1 op 1 contact, maar dan wel daadwerkelijk fysiek contact, echt je krachten kunnen meten met een ander, maar binnen heel duidelijke grenzen: een beperkte ruimte en een aantal vaste grepen/tactieken om gebruik van te maken.
-
Wat lijkt me dat moeilijk en hartverscheurend om je kind zo te zien. Waar ik aan moest denken, toen ik het las, is aan de speciale manege waar ik vrijwilliger ben (in Almere). Die manege geeft o.a. ook lesjes aan groepjes van 3 kinderen tegelijk. Dit kunnen kinderen met een beperking en zonder beperking zijn. Toevallig zit er ook een jongetje op met PDD-NOS. Misschien is die mogelijkheid niet bij jullie in de buurt, maar ik wilde je het toch even laten weten, want misschien had je nog niet aan zo'n mogelijkheid gedacht.
-
Lief dat jullie meedenken. :) Ik weet van het bestaan van paardrijden voor autistische kinderen en dat dat erg leuk gevonden wordt. Maar Simon heeft een hekel aan dieren. Best raar voor een kind van een vegetariër. :nopompom:
-
Het is lastig dat je bij kinderen met ASS de regie vaak over moet nemen en de zaak moet bijsturen in de gewenste richting, zeker als je kind dan heel veel weerstand levert. Maar dat consequent en rustig doen, zonder dat je je laat meeslepen door je emoties, geeft wel veiligheid/rust/houvast, waar ze veel aan hebben. Zo van: als ik het niet meer weet en in paniek of overstuur raak, kan ik altijd terugvallen op mijn ouders die de grenzen bewaken.
Niet te veel keuzes voorleggen is ook wel handig, is mijn ervaring. Dus niet: "Welke sport zou je nou echt leuk vinden?" Een autist krijgt daarvan vaak een soort system overload omdat ie dan stuk voor stuk elke denkbare sport afgaat en daarvan de voors en tegens tegen elkaar probeert af te wegen. Beter is dus om iets te vragen als: "Is atletiek wat voor jou? Of anders misschien judo?"
-
Hij pakt het wonderbaarlijk goed op dat het voetbalavontuur over is. Hij mocht van ons ook best even vloeken en schelden op de trainster. Als ie het binnen vier muren hield. Daar maakt hij grif gebruik van. ;) Hij geeft zelf aan even rust te willen nemen en over een poosje wel kiest wat ie wil. We hebben ook heel erg benadrukt dat we hem niks verwijten en hem absoluut geen prutser vinden. Ik geloof dat ie daar erg mee inzat.
-
Heb je al een voetbaldoel voor in de tuin? Kan hij in ieder geval zijn energie kwijt :voetbalwortel:
En bij ons net nieuw: voetbaljudo (ik heb alleen geen idee wat het inhoud). Dat met dat teveel aan keuzes begrijp ik (is volgens mij bij veel 'normale' kinderen ook zo), maar misschien kun je wel bijvoorbeeld vragen balsport of niet, ik denk bijvoorbeeld aan honkbal, wat eigenlijk een individuele teamsport is.
Maar vooral: succes!
-
Hij pakt het wonderbaarlijk goed op dat het voetbalavontuur over is.
Dat zal een hele opluchting voor jullie zijn, misschien voelt hij zelf ook wel aan dat hij daar niet op zijn plek is ook al wil hij het nog zo graag.
Hij geeft zelf aan even rust te willen nemen en over een poosje wel kiest wat ie wil. We hebben ook heel erg benadrukt dat we hem niks verwijten en hem absoluut geen prutser vinden. Ik geloof dat ie daar erg mee inzat.
Sneu dat hij zo onzeker is.. Maar veel voetballen puur voor de lol, samen met papa?
Laat je het nog weten wat hij gaat doen qua sport?
-
Zo, we hebben de nieuwe oogpoli-afspraak achter de rug. Ik heb gebeld en gezegd dat ik zelf wou druppelen. De allervroegste afspraak van de dag wou, zodat uitlopen niet mogelijk was. En dat we niet dat enge mens wilden. Het ging prima zo. :D Z'n ogen zijn echt wel veel slechter geworden, maar hij is toch wel blij met een kek nieuw montuur en goed zicht in het vooruitzicht. :)
-
Jeuh, wat fijn dat het zo goed verlopen is! Was ie zelf ook opgelucht?
-
Ja, hij zei dat het hem meeviel.
-
Fijn!
-
Hij heeft een schitterende nieuwe bril uitgezocht. Hij is er vooral erg blij mee omdat ie zo mooi kleurt bij zijn usb-stick. ;D
-
;D
-
+1
Hoe is het trouwens nu met het voetbalfiasco?
-
Hij vindt het wel best zo. Er komt vast wel iets op zijn pad, maar hij heeft er geen haast mee. En dat vind ik heel goed en knap. Ik ben zelf nogal van snel het gat met iets anders opvullen. Maar hij pakt dat heel rustig aan en is niet van plan zich onder druk te laten zetten.
-
Hij heeft een schitterende nieuwe bril uitgezocht. Hij is er vooral erg blij mee omdat ie zo mooi kleurt bij zijn usb-stick. ;D
:schater:
-
En hij heeft nog niet om een matchende pennenset gevraagd?
Wel lief hoor!
-
Tadááá (http://i52.tinypic.com/30a8eao.jpg), de bij de usb-stick matchende bril! :wortel:
-
:cheernerd: Jeuj!
Stiekem ben ik heel benieuwd naar de USB-stick!
-
Tadááá (http://i52.tinypic.com/30a8eao.jpg), de bij de usb-stick matchende bril! :wortel:
Ik weet niet wat dat voor vunzig plaatje is, mijn provider geeft de volgende melding:
HTTP 403 Error - Access denied
For further information, please go to www.o2.ie/childprotection.
Normaal gesproken heeft O2 toch geen problemen met tinypic.
(Het is trouwens de eerste keer dat ik tegen dat domme, volstrekt zinloze kinderpornofiltersysteem aanloop.)
-
't Is ook een heel geile bril.
-
Achossie m'n brillie. :nerd:
-
Siem schoot vanmiddag in de autimodus. Hij wou niet verkleden en er viel geen land mee te bezeilen. Uiteindelijk is hij wel op school terechtgekomen. En liep ie niet verkleed mee in de optocht.
-
Ook prima toch? als ie zich dan op dat moment maar goed voelt. ;)
-
Shit, Gwen :( en dat allemaal omdat de dag anders verloopt dan gewoonlijk?
-
Ok, dat is allemaal wel heel heftig, maar ik doelde erop dat t allemaal weer op zijn pootjes terrecht gekomen was. :pet:
-
:meeleef:
-
Ja, hij is wel weer rustig nu. Ik denk dat het allemaal te veel prikkels zijn op zo'n dag. Maar vorig jaar ging het wel goed. Dus ik schrik dan altijd opeens van de heftigheid van zo'n bui. morgen wil ie iig wel naar de Nobelaer. :)
-
Hm, het ging een hele tijd heel goed. Maar de afgelopen weken lijkt het Siem allemaal een beetje teveel te worden. Steeds "ziek" thuis, maar wel kunnen playstationen en pepernoten in grote hoeveelheden eten enzo. Nu al de derde keer. Hij bleek ook straf te hebben gehad en de klas uitgezet te zijn en morgen moet ie nablijven. Hij zegt dat ie verder niet brutaal is geweest, maar hij had van de week ook al een heel erg grote mond tegen mij en met meubels gooien. Heb een mailtje naar betreffende juf gestuurd en hoop dat we dit voor de vakantie nog goed krijgen.
-
Mijn oudste zoon heeft autisme en is een keer door kinderen uit de buurt door eieren bekogelt omdat hij anders is. Gelukkig gaat het nu wel beter maar het blijft een bijzondere jongen. Ik noem hem wel ook; mijn droompie. Hij zit zo vaak met zijn gedachten ergens anders als je tegen hem praat.
-
Ik wil de ouders hier even een hart onder de riem steken :heart:
Ik ben een volwassen vrouw van 29 die sinds vorig jaar weet dat ze Asperger heeft. Ik heb dus mijn hele leven geen begeleiding voor mijn autisme gehad tot ruim volwassen leeftijd; en dan kom ik nog eens niet uit een warm nest.
Maar ik heb inmiddels een sociaal leven; succesvol vrijwilligerswerk in een patientondersteunende functie bij het lokale ziekenhuis en ondervind relatief weinig klachten van mijn Asperger. Dat heb ik op eigen kracht voor elkaar.
Wat ik dus wil zeggen voor de ouders hier; ja het is nu zeker moeilijk op die leeftijd; maar jullie weten het nu al en je kind weet het ook. Je krijgt nu al begeleiding en steun; en als je dus geluk hebt heeft je kind als het volwassen is veel meer begrip voor de situatie en de juiste handvatten om er mee om te gaan. Veel meer kans dus dat het goed komt!
Verlies de hoop niet. En weet dat ik als autist meer van mijn moeder houdt dan van wie dan ook; omdat zij de enige is die me altijd begrijpt en steunt. Ik hoop dat jullie later ook zo veel dankbaarheid mogen ontvangen :)