Vegatopia Forum
Vegetarisch - voor iedereen => Mensen => Topic gestart door: Isabelle_veggielife op 10 januari 2016, 22:45:43
-
Hoi,
Ik wil even het volgende onderwerp aansnijden, namelijk vrienden, (schoon)familie, collega's die altijd maar grapjes maken of commentaar geven op mijn keuze vegetarisch te eten.
Ruim 8 maanden ben ik nu vegetarisch en ik moet zeggen dat ik me heel gezond en fit voel en boven alles trots dat ik altijd bewust eet en bewuste keuzes maak! :) ik heb eigenlijk nooit moeite gehad met deze verandering.
Uiteraard had ik wel verwacht dat mensen commentaar zouden geven, grapjes maken en veel vragen zouden stellen. Zeker in het begin, aangezien ik voorheen veel vlees at en zelfs altijd bij een etentje biefstuk bestelde. :-X maar na mij hierin te hebben verdiept heeft dit echt mijn leven compleet veranderd.
Op een gegeven moment zou je denken dat bekenden om je heen wel gewend zouden raken aan het idee en had ik gehoopt dat het snel iets zou zijn waarbij men dit gewoon ziet als iets dat bij mij hoort... Maar zo is het dus niet. Begrijp mij niet verkeerd, mensen houden echt rekening met me op verjaardagen/uitjes dat ik wel vegetarische opties heb (wat ik waardeer), maar elke (ja, elke) keer als ik ergens op visite ben komen dezelfde irritante vragen, opmerkingen en zelfs grapjes over dode dieren. Zeker de schoonfamilie vindt mij maar lastig...snappen niet dat deze 'fase' nog niet voorbij is...
Herkent iemand dit? En hoe ga ik hiermee om zonder een vervelende discussie te krijgen?
Soms ben ik gewoon verbaast dat dit gewoon steeds weer gespreksstof moet zijn in gezelschap...ik heb er soms ook gewoon vooraf al geen zin meer om die reden...
Isabelle
-
Welke vragen/opmerkingen/grapjes zijn het? Ik denk in het algemeen dat negeren/er niet op ingaan wel het beste werkt.
Heb je trouwens iets aan http://www.vegatopia.com/vega/vraagbaak/120-algemeen/10493-hoe-om-te-gaan-met-vervelende-collegas-en-andere-carnivoren ?
-
Leuke grappen over vleestomaten en sap met vruchtvlees zijn altijd wel welkom.
Verder opmerkingen die duidelijk niet naar bedoeld zijn maar ook niet als grap bedoeld zijn, pareer ik met een kwinkslag over salmonella en antibiotica in hún eten.
Normaal gestelde vragen kan je normaal beantwoorden. Soms zijn mensen gewoon oprecht geïnteresseerd. Antwoorden als gezonder, goedkoper (vind ik tenminste wel), gemakkelijker, veiliger (lees: je kan vegetarisch eten in veel gevallen ook rustig koud laten worden en dan nog rustig opeten, of ongaar eten, in tegenstelling tot vlees), diervriendelijker, milieu-vriendelijker en in de ogen van veel mensen ook lekkerder, behoren tot mogelijke antwoorden.
Naardere opmerkingen en 'grappen' moet je gewoon negeren. Je hoeft je immers niet te verantwoorden. En dan hoef je de discussie ook niet aan. Het gaat de meeste van deze personen niet om informatie-inwinning. Dus die hoef je dan ook niet proberen te leveren.
Nu kan ik de toon van deze gesprekken niet inschatten. Maar je kan altijd voorstellen dat wanneer ze oprecht geïnteresseerd zijn (waarschijnlijk zijn ze dat niet), ze dan hun vragen kunnen stellen zonder een vooringenomen toon (dat is lastig als je een vooringenomen toon hebt). Ik denk dat het gesprek dan doodslaat en je weer vrij bent verder te gaan met waar je mee bezig probeert te zijn.
Ruim 8 maanden ben ik nu vegetarisch
Correctie: "Ruim 8 maanden ben ik nu vegetariër" Je bestaat tenslotte zelf uit spier- en orgaanweefsel.
Ha, niet alleen je collega's en schoonfamilie, maar ook vegetariërs kunnen zeuren...!
-
Haha, bedankt voor de correctie! ;D
Oprechte interesse stoort mij ook helemaal niet en sommige grapjes kan ik wel hebben, maar het voelt soms meer als elke keer opnieuw verantwoorden. Van het weekend begon iemand over dat hij het hypocriet vond dat ik dan bijv. een iphone heb die volgens hem waarschijnlijk door kinderarbeid gemaakt is, maar ik dan wel de bewuste keuze maakt geen vlees meer te eten..... Of steeds "mis je nou nooit een stukje vlees?", "heb je er moeite mee als ik dit in jouw bijzijn opeet?" 😄
Vaak lach ik er een beetje om, maar na een tijdje is de lol er wat mij betreft van af en hoeft het niet elke keer een gespreksonderwerp te zijn.. misschien moet ik dat maar een keertje duidelijk maken (zeker in de schoonfamilie). Misschien zijn ze zich er niet van bewust dat het op een gegeven moment irritant is voor mij.
-
Van je af laten glijden. Mijn ervaring is dat mensen die je aanspreken op je kleding of gadgets (omdat je dieren blijkbaar belangrijker vindt dan kindertjes) niet echt geinteresseerd zijn in waarom je vegetarier bent, en er valt weinig eer aan te behalen.
Ik blijft altijd wel vriendelijk, de lol gaat er op een gegeven moment echt wel van af. Hoewel je na al die jaren alle standaard grapjes wel kent en dus af en toe ook even lekker hard terug kunt komen (jaren gehad om een antwoord te verzinnen namelijk) Vind je het niet erg dat ik dit naast jou opeet? Nee, hoor, je mag ook gerust uit je neus eten, als ik maar niet mee hoef te eten :)
-
Van het weekend begon iemand over dat hij het hypocriet vond dat ik dan bijv. een iphone heb die volgens hem waarschijnlijk door kinderarbeid gemaakt is,
"Beter inconsequent goed dan consequent fout."
-
Als ik al zou reageren (meestal niet, en kennelijk straal ik dat ook uit want men maakt dergelijke opmerkingen nooit tegen mij, tenzij uit oprechte belangstelling), zou het iets zijn in de trant van 'Ik probeer mijn steentje bij te dragen maar dat komt niet altijd even praktisch uit', of ik vind 'niet alles even zinvol'. In het geval van bijvoorbeeld kleding kan je ook altijd beweren dat je het gekregen hebt, of tweedehands of al heel lang in je bezit hebt, en dat weggooien je nog meer tegen de borst stuit dan het nuttig te gebruiken.
-
Van het weekend begon iemand over dat hij het hypocriet vond dat ik dan bijv. een iphone heb die volgens hem waarschijnlijk door kinderarbeid gemaakt is,
Je kan de wereld niet in je eentje verbeteren, en ook niet op elk vlak. Wil je dat bereiken, dan kan je het beste zelfmoord plegen. Dus een beargumentatie dat je óók op andere maatschappelijke aspecten 'goed' moet zijn is totaal niet relevant. Heb je als wedervraag deze persoon gevraagd in welke mate deze persoon kinderarbeidvrije producten koopt? Als die persoon daar niet mee bezig is maar jou er wel op aanspreekt, dàt zou pas hypocriet zijn.
Vegetariër zijn is geen wedstrijdje maatschappelijk verantwoord leven, zoals een wijs iemand hier al eens aanstipte. Vertel ze dat maar. Jij doet gewoon je ding waar jij je goed bij voelt, en je 'moet' verder niets. Het gaat bij vegetarisme ook alleen om eten. Dus ook eventueel dragen van leren schoenen is niet iets waar ze je mee om de oren kunnen slaan. Tenzij je je schoenen opeet...
-
8 maanden is voor je omgeving ook niet zo lang. Jij eet nu ruwweg 240 dagen zo, maar de meeste mensen zullen maar 1 of 2 keer met je meegegeten hebben, dat is even wennen.
Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zulke opmerkingen kreeg, na 16 jaar is het gewoon een gegeven en niet meer nieuw of bijzonder.
-
Vegetariër zijn is geen wedstrijdje maatschappelijk verantwoord leven, zoals een wijs iemand hier al eens aanstipte.
Volgens mij formuleerde deze wijze persoon dat nét een beetje anders ::).
-
"Geen wedstrijdje dierlijke ingrediënten vermijden", was het toch?
-
"Geen wedstrijdje dierlijke ingrediënten vermijden", was het toch?
Bijna.
-
"Geen wedstrijdje dierlijke ingrediënten vermijden", was het toch?
Volgens je eigen quote: (http://www.vegatopia.com/smf/index.php/topic,13128.msg666729.html#msg666729) Geen wedstrijdje dierenleed vermijden
-
Dank ;)
-
"Geen wedstrijdje dierlijke ingrediënten vermijden", was het toch?
Bijna.
Dierlijke producten toch?
-
Vind de mijne het wijzerst.
-
Vind de mijne het wijzerst.
Proficiat, ook namens Hugo! ;D
-
Bedankt voor jullie reactie!
Ik denk inderdaad dat het een kwestie van tijd is dat sommige mensen in mijn omgeving hieraan wennen en ik er zelf op een gegeven moment minder moeite mee ga hebben dat er opmerkingen/grapjes worden gemaakt.
Die persoon die begon over iphones en kinderarbeid heb ik gezegd dat ik deze keuze heb gemaakt, omdat ik mij heb verdiept hierin en dit mij dusdanig raakte dat ik zonder moeite deze knop kon omzetten. Ik voel mij hier goed bij en dat ik bewust hiermee omga, daar gaat het mij om. Gelukkig was de discussie toen klaar...
-
Mijn familie, vrienden en naaste collega's weten al lang en breed dat ik vegetariër ben, dat ik er verder niet moeilijk over doe, en dat ze me rustig om suggesties kunnen vragen als ze het lastig vinden wat voor mij te vinden. Meestal loopt dat wel los. Wel gebeurt het regelmatig dat bekenden of collega's die ik slechts af en toe ontmoet (en dan meestal ook nog meteen een projectetentje heb) het interessant vinden een 'vegetariër in het wild' te ontmoeten. Af en toe is het best vermoeiend om voor de zoveelste keer te vertellen waarom ik vegetariër ben geworden, wat ik dan wel eet, dat ik vlees echt niet mis, en dat vegetarisch eten écht niet duurder is dan vlees eten (integendeel).
Wel gebeurt het steeds vaker dat mensen zelf graag minder of (bijna) helemaal geen vlees willen eten en naar inspiratie zoeken. Voor die mensen draai ik de langspeelplaat graag weer even af, in de hoop weer wat 'zieltjes te winnen'. Zelfs als je het zelf niet over dierenleed en dergelijke hebt, hoor ik telkens weer dat 'ik maar een paar keer per week vlees eet en dan biologisch/regionaal/van een boer die ik ken'. Ik reageer dan meestal dat ik dat geweldig vind en dat meer mensen dat zouden moeten doen - en dat ik daar zelf niet de behoefte aan heb. Tegelijkertijd weet ik dat de meesten in de supermarkt toch met hun portemonnee beslissen (kijk jij ook altijd wat de klant voor jou op de kassaband smijt?), maar het feit dat ze erover nadenken vind ik al heel wat.
Als vegetariër of veganist word je toch vaak gezien als een soort missionaris. Mensen zien ineens iemand die iets niet eet, waar ze zelf klaarblijkelijk schuldgevoelens over hebben. En dat is vaak de reden voor rare grapjes of opmerkingen - het 'verantwoorde' bord eten is signaal genoeg om dat soort verdedigingsmechanismen in werking te zetten. Een geinige variatie is dat men je erop aanspreekt dat je een vleesvervanger eet. 'Dus stiekem wil je toch vlees eten, want je vervangt het.' Dat is trouwens iets wat ikzelf op de Duitse veganistische scene tegen heb: gevoed door vegan-for-fit-guru Atilla Hildmann zijn de veganistische hipsters in Berlijn en omstreken vooral in de weer met haverdrink, sojayoghurt, tofubolognese en net-echte-hamburgers. Het signaal is een beetje: je kunt als veganist ook 'normaal' eten. Als ik omnivoren te eten krijg, vermijd ik bewust alles wat ook maar lijkt op vleesvervangers. Natuurlijk geen Valess, maar ook geen gehackt, sojagranulaat of zelfs falafel. Want hoewel vleesvervangers steeds populairder worden (we hebben er ooit een artikeltje aan gewijd: Vleesvervangers: hoezo armoedig (http://www.vegatopia.com/vega/actueel/opinie/11616-vleesvervangers-hoezo-armoedig)), worden ze toch vaak als 'schijnvlees' gezien.
Ik vind het vaak makkelijker en constructiever te praten over wat ik wél graag eet in plaats van wat ik niet eet (of niet wil eten). Verhalen over arme dieren in stallen en slachthuizen kent iedereen inmiddels maar al te goed, die hoef je niet telkens weer te herhalen. Laten zien dat je gewoon lekker, gezond en creatief eet is een stuk inspirerender. Maar natuurlijk ook dat je regelmatig ook gewoon makkelijk, of ook ongezond, eet (vrijdag snackdag!). Vegetarisch of vegan eten is geen 'beperking', het is gewoon een andere manier van eten - heb je trouwens al een vegan/vegetarisch equivalent van je biefstukje gevonden? ;D
-
Ik kan begrijpen dat je geen vleesvervangers wil eten die zoveel mogelijk op vlees willen lijken. Een vriendin van mij had ook altijd iets tegen de vorm van die eerste vervangers. Haar leek het leuker als ze er gewoon driehoeken of vierkantjes van maakten :)
Als ik het vragen mag, waarom vind je falafel daar ook onder horen? Is toch duidelijk iets heel anders, gewoon een lekkere kikkererwtensnack die al eeuwen wordt gegeten?
Ik kreeg in mijn studententijd altijd de vraag waarom ik geen alcohol drink. Mijn tegenvraag was meestal, waarom wel? Nu zeg ik dat het gewoon niet fijn/lekker vind. Maar ik gebruik het wel als ik kook, dan gebruik je maar weinig en vervliegt een groot deel. Het grappige is dat ze wel aannamen dat ik vergetariër was, en daar dan geen punt van maakten. :-\
Als je in een omgeving zit waar iets de norm is, dan val je snel op als je daarvan afwijkt. Zolang je maar voor je zelf de juiste keuze maakt, dan zullen ze er op den duur wel aan wennen.
-
Vegetarisch of vegan eten is geen 'beperking', het is gewoon een andere manier van eten - heb je trouwens al een vegan/vegetarisch equivalent van je biefstukje gevonden? ;D
Ik heb geaccepteerd dat vlees niet te vervangen is en hou zelf dan ook niet van de meeste vleesvervangers (want ja, je kan dit gewoon niet vergelijken qua smaak). Ik moet wel zeggen dat ik graag falafel eet in een pitabroodje. Wat ik nu heel graag eet zijn bijvoorbeeld burrito's gevuld met veel groente, heerlijk! :angel:
-
Als ik het vragen mag, waarom vind je falafel daar ook onder horen? Is toch duidelijk iets heel anders, gewoon een lekkere kikkererwtensnack die al eeuwen wordt gegeten?
Nee, ik eet juist erg graag falafel en andere zelfgemaakte groenteburgers. Ik maak zulke dingen echter niet klaar als omnivoren op bezoek komen, omdat ze zelfs bij falafel vaak het idee hebben dat dat 'het vlees moet vervangen'. "Goh, die falafel vond ik wel erg vegetarisch", heb ik wel eens te horen gekregen ::). Bij een curry bijvoorbeeld heb ik dat commentaar nog nooit gehad.
-
Ah, check! Dat is duidelijker. Het is soms inderdaad makkelijker om iets te maken waar toch al geen vlees in zit of niet echt te onderscheiden is. Curry's zijn sowieso erg lekker :) Ik maak ook vaak een Indonesisch rijsttafeltje, met tofu in satésaus en een eitje, of voor mensen die ik denk dat ze het wel aan kunnen tempé. Omdat ze de meeste dingen toch niet zelf zouden maken, en er lekker veel dingen op tafel staan, valt het niet zo op dat er geen vlees is. Maar ik heb ook erg ruimdenkende mensen om mij heen, besef ik ook wel.
-
Irritant, dat soort grapjes. Ik heb er, na 10 jaar vegetarisme, helaas ook nog steeds mee te maken. De mensen die de grapjes maken, snappen mijn beweegredenen wel, maar moeten er soms toch even een grapje over maken. Waarom? Geen idee, schiet mij maar lek. Vooral mijn tweelingzus (van je familie moet je het hebben...) en mensen in het orkest hebben er een handje van. Mijn huidige manier van reageren is gewoon een lichtelijk sarcastich glimlachje geven of zeggen: "Ja, ik mis het wel, maar ik weet in ieder geval dat ik een vorm van zelfbeheersing heb". Afhankelijk van wie de grap maakt / wat voor grap het is.
Het feit dat ik trouwens wel vis eet, vindt de meerderheid dan weer niet raar. Ik zou daar meer opmerkingen over verwachten. (Ik heb mezelf namelijk voorgenomen om af en toe wel vis te eten (2x pw), vanwege de vele eiwitten en vetten (en ik daar, zeker in de winter, veel te weinig van binnenkrijg en dat ook merk aan mijn gezondheid). Noten krijg ik helaas erg slecht naar binnen en andere eiwitrijke/vetrijke bronnen vind ik lastig te bedenken/vinden. Dus mochten jullie nog tips hebben... :D).
(De praktijk is trouwens heel anders: Dan kom ik op 1x per maand uit, omdat mijn vriend geheel vegetariër is en ik de vis ook meestal niet echt mis).
-
Noten krijg ik helaas erg slecht naar binnen en andere eiwitrijke/vetrijke bronnen vind ik lastig te bedenken/vinden. Dus mochten jullie nog tips hebben... :D).
Ik heb nog niet zo lang geleden Quorn ontdekt (toen ik op mijn werk in de kantine dacht dat er kip in mijn eten zat en ik terugliep naar de kantine...maar het bleek quorn te zijn.. ;D) Het basisingrediënt van Quorn is Mycoproteïne. Het is een hoogkwalitatief, gezonde bron van eiwitten, dat groeit in de natuur. Laatst heeft mijn vriend lasagne gemaakt hiermee en het smaakte erg goed!
-
vanwege de vele eiwitten en vetten (en ik daar, zeker in de winter, veel te weinig van binnenkrijg en dat ook merk aan mijn gezondheid). Noten krijg ik helaas erg slecht naar binnen en andere eiwitrijke/vetrijke bronnen vind ik lastig te bedenken/vinden. Dus mochten jullie nog tips hebben... :D).
Ik eet hennepzaad (http://missnatural.nl/superfood-hennepzaad-zit-bomvol-eiwitten/) voor de eiwitten.
-
Quorn is inderdaad érg lekker, ik zal het inderdaad eens wat vaker door mijn eten gooien.
En hennepzaad heb ik nog nooit geprobeerd, maar klinkt interessant en ziet er lekker uit :D. En ik lees dat je er 'melk' van kan maken... *gaat proberen*
-
Irritant, dat soort grapjes. Ik heb er, na 10 jaar vegetarisme, helaas ook nog steeds mee te maken. De mensen die de grapjes maken, snappen mijn beweegredenen wel, maar moeten er soms toch even een grapje over maken. Waarom? Geen idee, schiet mij maar lek. Vooral mijn tweelingzus (van je familie moet je het hebben...) en mensen in het orkest hebben er een handje van. Mijn huidige manier van reageren is gewoon een lichtelijk sarcastich glimlachje geven of zeggen: "Ja, ik mis het wel, maar ik weet in ieder geval dat ik een vorm van zelfbeheersing heb". Afhankelijk van wie de grap maakt / wat voor grap het is.
Het feit dat ik trouwens wel vis eet, vindt de meerderheid dan weer niet raar. Ik zou daar meer opmerkingen over verwachten. (Ik heb mezelf namelijk voorgenomen om af en toe wel vis te eten (2x pw), vanwege de vele eiwitten en vetten (en ik daar, zeker in de winter, veel te weinig van binnenkrijg en dat ook merk aan mijn gezondheid). Noten krijg ik helaas erg slecht naar binnen en andere eiwitrijke/vetrijke bronnen vind ik lastig te bedenken/vinden. Dus mochten jullie nog tips hebben... :D).
(De praktijk is trouwens heel anders: Dan kom ik op 1x per maand uit, omdat mijn vriend geheel vegetariër is en ik de vis ook meestal niet echt mis).
Avocado! Lekker op brood (in plakjes), als guacemole, door salade's etc.
-
Kan je wel noten of zaden eten als ze gemalen zijn tot noten- en zadenpasta's, zoals pindakaas of tahin? Kan ook een klein laagje onder ander beleg. Amandelmeel door curry's. Satésaus (kan ook van andere pasta's gemaakt worden). Tehina (sausje van tahin). Van zonnebloempittenpasta kan je ook broodsmeersels maken/kopen.
Eet je wel zuivel?
-
Avocado is inderdaad erg lekker en gaat hier dan ook volop op brood/in de salade of wordt gewoon uit het vuistje gegeten :).
Met 'noten slecht naar binnen krijgen', bedoelde ik eigenlijk vooral dat ik ze echt niet lekker vind :D. Wel probeer ik ze door het eten te gooien (yoghurt of avondeten), maar dat zal altijd minder zijn dan wanneer je ze 'uit het vuistje eet'. Een klein laagje onder iets anders klinkt wel als een goed idee, dan meng je het weer met andere smaken. Welk ander beleg gooi je er dan zoal bovenop?
Zuivel eet ik wel gewoon, ja :). 's Ochtends een bakje Griekse yoghurt (vet om de medicijnen goed te laten opnemen), een cappuccino ergens in de middag en 's avonds warme chocomelk met slagroom. In de winter tenminste ;). En natuurlijk kaas en smeerkaas op brood.
Sorry Isabelle, ik ben je topic aan het kapen. Ik zal eens een topic zoeken waar dit in past / dat al eens besproken is.
-
Noten krijg ik helaas erg slecht naar binnen en andere eiwitrijke/vetrijke bronnen vind ik lastig te bedenken/vinden. Dus mochten jullie nog tips hebben... :D).
Ik heb nog niet zo lang geleden Quorn ontdekt (toen ik op mijn werk in de kantine dacht dat er kip in mijn eten zat en ik terugliep naar de kantine...maar het bleek quorn te zijn.. ;D) Het basisingrediënt van Quorn is Mycoproteïne. Het is een hoogkwalitatief, gezonde bron van eiwitten, dat groeit in de natuur. Laatst heeft mijn vriend lasagne gemaakt hiermee en het smaakte erg goed!
Ik heb vandaag weer eens grondig eiwitten vergeleken en in de 'kipstukjes' van de Vegaslager en Vivera zit nog een hoop meer eiwit dan in Quorn. Eigenlijk heeft quorn een best wel lage hoeveelheid per 100 gram, heb het ook vergeleken met burgers van Goodbite enzo.
En hennepzaad gekocht, ik ben benieuwd! Morgen in de yoghurt :). Zit ook veel vet in, zag ik.
-
Notenpasta's zijn lekker in combinatie met allerlei rauwkost, zoals radijsjes, komkommer, tomaat etc.
Dit topic over eiwitten is waarschijnlijk wat je zoekt:
http://www.vegatopia.com/smf/index.php/topic,10729.0.html (http://www.vegatopia.com/smf/index.php/topic,10729.0.html)
Nu weer on topic!
-
Sorry Isabelle, ik ben je topic aan het kapen. Ik zal eens een topic zoeken waar dit in past / dat al eens besproken is.
Haha helemaal geen probleem - ik heb zeker iets aan de reacties! En ik ben ook benieuwd naar verschillende alternatieven om aan voldoende eiwitten te komen!
-
In dit draadje is al sinds 2016 niets gepost. Ik vraag me af hoe vanzelfsprekend (of juist niet) het is om vegetariër of veganist te zijn anno 2024.
Laatst liet een buurman in een gesprek vallen: "Jullie zijn vegetariërs, toch?", terwijl we het daar nooit met hem over hebben gehad. Blijkbaar was het voor onze buren toch een bijzonderheid waar ze het met elkaar over hebben. (En dan zijn we ook nog homo en had ik gisteren voor de coming-out-dag de regenboogvlag opgehangen ;D ).
Ook tijdens mijn vrijwilligerswerk bij Robin Food blijft het een thema: onlangs werd me gevraagd hoe ik het zo lang vol wist te houden. In mijn academische filterbubbel op het werk is vegetarisme ondertussen wel geheel vanzelfsprekend (en de catering standaard vegetarisch of plantaardig).
Hoewel er volgens het CBS steeds vaker een vegetarische maaltijd op tafel komt (https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2024/10/nederlanders-kiezen-bij-een-kwart-van-de-hoofdmaaltijden-voor-vegetarisch), blijft het percentage vegetariërs al jaren op 2% hangen (ik meende dat het 5% was, maar dat zijn de pescotariërs) en het percentage veganisten op 0,5%.
Wat zijn jullie ervaringen tegenwoordig?
-
Vegetarisch is volgens mij wel redelijk ingeburgerd. Er is meer keuze dan een geitenkaassalade, op mijn werk wordt de vegetarische lunch steeds meer de norm. Maar gek genoeg zijn kindermenu’s in restaurants eigenlijk nooit vega, niet eens een optie. Nu hebben kinderen niet per se een kindermenu nodig, maar toch. Ook op kinderfeestjeslocaties is het best uitdagend met een vegetarisch kind.
Plantaardig is nog wel een ding. In mijn buurt kan ik op veel plekken eten, de rest van Nederland is echt veel ingewikkelder. In veel van die congres hotels krijg ik vaak alleen een bord met groene sla. Zonder dressing.
Maar ik krijg echt zelden commentaar. De laatste keer was toen ik zwanger was, en mensen vroegen of ik van plan was het kindje (nu 7,5) vega(n) op te voeden. En toen ik zei dat we dat inderdaad van plan waren, vroegen ze waarom ik het kindje niet zelf liet kiezen. “Omdat je als ouders in beginsel ALLE keuzes maakt voor je kind, dan kun je net zo goed de keuzes maken die beter zijn voor het klimaat en dierenwelzijn”.
Toen was ik opeens een militante veganist.
Maar als je je kind vlees geeft, laat je het toch ook niet zelf kiezen? Die keuze komt pas veeeeeeel later, die eerste jaren eten ze gewoon wat je ze voorzet. Sinds deze zomer ze eet ze pas wel eens bij vriendjes en dan eet ze ook vlees mee. En haar vriendjes kijken met angst en beven naar onze pannen vol met groenten. Alleen om die reden al ben ik blij dat voor mijn kindje vegetarisch het uitgangspunt is.
-
Toch zijn we vast allemaal wel eens een Luuk tegengekomen: https://speld.nl/2024/10/26/luuk-zegt-tegen-elke-vegetarier-die-hij-tegenkomt-dat-vegetariers-wel-erg-drammerig-zijn/
-
Iedereen flexitarisch: minder verleiding en meer dwang?
Vrijdag was World Vegan Day. Eelco vroeg zich af hoe het tegenwoordig staat met vegetarisme, veganisme en flexitarisme. Hij concludeert dat wellicht iets minder verleiding en meer dwang nodig is om de vleesconsumptie te reduceren. Gelukkig is lekker vegetarisch of plantaardig echt geen straf.
https://www.vegatopia.com/vega/actueel/opinie/15607-iedereen-flexitarisch-minder-verleiding-en-meer-dwang