Vegatopia Forum
Vegetarisch - voor iedereen => Mensen => Topic gestart door: Miranda op 28 november 2012, 12:50:30
-
Hallo allemaal,
Ik hang nu al een tijdje rond hier op het forum, en eet inmiddels zo'n 95% vegetarisch.
Ergens zou ik graag de stap willen nemen om helemaal vegetarisch te gaan eten, omdat ik op geen enkele wijze de bio-industrie wil ondersteunen. Daarnaast ben ik er ook niet van overtuigd dat de dieren waarvan biologisch vlees afkomstig is op 'diervriendelijke' wijze geslacht worden (voor zover slachten uberhaupt diervriendelijk kan zijn natuurlijk).
Toch vind ik het in de praktijk moeilijk om deze keuze te maken.
Omdat ik vlees en vis heel erg lekker vind. En ik verwacht dat ik het erg ga missen. Maarja, hoeveel leed is mijn eetgenot dan waard?
En omdat ik vervelende reacties verwacht van mijn omgeving. Die vinden dat maar onzin, en willen er vooral niks over horen.
Mijn vraag aan jullie is eigenlijk: waar ben jij tegenaan gelopen toen je de keuze maakte om vegetariër te worden?
Heb je rare reacties gehad en wat doe je daarmee?
Mis je de smaak van vlees en/of vis, en is dit minder geworden in de loop der tijd? Hoe ben je daarmee om gegaan?
Wellicht is dit allemaal al een keer voorbij gekomen hier hoor, maar ik heb het nog niet echt kunnen vinden op het forum (ben ook nog niet zo handig met de zoekfunctie).
In ieder geval hoop ik op veel reacties en tips :)
-
Je bent helemaal niet verplicht een keuze te maken of een knoop door te hakken, of iets anders onomkeerbaars te doen.
Je kunt toch gewoon elke keer als je iets eet of gaat eten besluiten wat je eten wil?
Het enige waar je rekening mee moet houden, is dat, als je wil dat andere mensen rekening houden met je voorkeuren, ze dat wel moeten weten. En ik kan me voorstellen dat mensen om je heen het lastig vinden om te moeten vragen of je vandaag vlees wil eten, of toch liever vega. Dan is het handig om een beetje consequent te zijn.
Maar in je eigen huis, of als je zelf de boodschappen doet, is dat zeker niet verplicht.
-
Ik zou je adviseren om vooral bij je eigen gevoel te blijven en niet te veel aan te trekken van de reacties van anderen (makkelijker gezegd dan gedaan). Het lijkt me absoluut heen schande als je soms eens wat biologisch vlees eet.
Ik had in het begin ook wel dat mijn ouders het niet helemaal begrepen (wel/geen vis ed) maar nu wordt er overal vega gekookt voor mij. Ik mis zelf de smaak van vlees soms wel maar ik kan het echt niet meer eten. Wordt al misselijk als ik er aan denk. Ik vind dieren gelijk aan mensen en wil die gewoon niet eten.
Gelukkig zijn er nu ook veel meer lekkere vleesvervangers op de markt (Vegetarische Slager bijvoorbeeld) en nu ik dat soms eet dan mis ik vlees helemaal niet meer. En die vleesvervangers hebben gelukkig ook niet zoals met echt vlees dat je soms van die harde stukjes hebt (iew) of graatjes zoals in de vis.
-
Ik eet sinds de zomer geen vlees meer en tot nu toe valt het me mee. Ik heb eigenlijk nooit echt zin in vlees en mis het niet. Ik moet er wel bij zeggen dat ik de meeste soorten vlees toch al niet erg lekker vond. Kroketten mis ik trouwens wel een beetje.
Ik eet soms wel vis. Niet zo vaak, twee keer per maand ofzo. Ik koop dan vis met een keurmerk. (Als ik vlees zou kopen, zou ik biologisch vlees kopen.) Persoonlijk vind ik dit niet zo erg. Liever dat ik twee keer per maand vis eet (of vlees) dan elke dag, toch? Misschien slaat het ooit nog weer om naar hardcore-vegetariër, of juist de andere kant op, maar dat zien we dan wel weer.
Ik eet overigens geen vlees meer omdat ik vind dat het ongezond is voor mens en omgeving en vanwege de misstanden in de industrie (antibiotica etc.) Ik heb veel minder moeite met het (op humane wijze!) houden en slachten van dieren voor de vleesconsumptie. Als ik het zo uitleg heeft eigenlijk niemand in mijn omgeving er moeite mee. Argumenten van het type 'dieren slachten is zielig want een koe heeft ook gevoelens' worden denk ik minder snel geaccepteerd, omdat heel veel mensen het gewoon oké vinden om een dier op te eten en/of niet geloven in de gevoelens van de koe of vinden dat ze daar geen rekening mee hoeven te houden.
Als ik me in een 'vervelend' gezelschap bevind, zeg ik ook wel eens dat ik het betreffende vlees gewoon niet lust. Zo ga je een vervelende discussie uit de weg, en ach, als je die mensen daarna toch niet meer hoeft te zien...
Ik krijg er meestal geen rare reacties op, maar ik ben dan ook student: er is altijd nog wel een andere vegetariër in de buurt en wanneer we met een groep uit eten gaan, wordt er altijd rekening mee gehouden. Ik kan me voorstellen dat dit in andere kringen anders is.
-
Wat fijn, zo snel al reacties!
Ik heb de afgelopen tijd, omdat ik er veel mee bezig ben, al wat gesprekken gehad in mijn omgeving hierover.
En ik merk echt dat ik me inderdaad in kringen bevind waar vlees eten heel normaal is en waar men zijn kop liever in het zand steekt.
Maar nog moeilijker dan dat vind ik dat ik bang ben dat ik het vlees zo erg ga missen.
Het zou kunnen dat dat vooral het idee is dat het dan nooit meer mag. Maar aan de andere kant vind ik ook wel dat mijn keuze niet daarop gebaseerd zou moeten zijn, het voelt nogal egoïstisch. Omdat ik het eigenlijk niet meer vind kunnen om vlees en vis te eten, het is tegen mijn 'nieuwe' principes of zo. Nu ik weet wat ik weet en gelezen en gezien heb hoe het eraan toe gaat, voelt het fout.
En toch, het idee van nooit meer... lastig.
-
Als je bang bent dat je vlees gaat missen dan zou ik gewoon soms nog vlees blijven eten. Maak het jezelf niet te moeilijk en gun jezelf de tijd. Je hebt misschien rationeel besloten geen vlees te willen eten maar je gevoel moet er misschien nog aan "wennen". Bij mij ging het ook geleidelijk (at steeds minder vlees door vegetarisch vriendje) en op een gegeven moment concludeerde ik dat ik al zo lang geen vlees meer had gegeten dat ik het ook best helemaal zonder kon, maar dat duurde dus wel even.
-
Wat vind je het lekkerste aan vlees? Misschien kun je het door bepaalde ingredienten (gerookte dingen kunnen wat vlezig smaken) of combinaties (bijvoorbeeld een beetje yoghurt bij de maaltijd, dat vult extra) opvangen. Een biefstuk of rollade is vrij slecht te vervangen vooralsnog, maar er zijn tegenwoordig best aardige vleesvervangers verkrijgbaar die best realistisch overkomen. Zeewier kan wat vissig smaken en sommige forummers gebruiken Golden Mountainsaus ter vervanging van vissaus. Kroketten heb je vegetarisch in diverse soorten en maten, genoeg over te vinden op het forum inclusief recepten. Ook die hoef je niet echt te missen dus.
Gaat het om een specifiek gerecht, dan kun je ook altijd een oproepje plaatsen en kijken of iemand een lekkere vegaversie heeft.
Iets niet mogen werkt doorgaans niet goed, dat kunnen heel veel dieetlui bevestigen. Wat Maartje en Brenda zeggen, je bepaalt dat zelf. Klop jezelf liever op de schouder voor al die dagen dat je geen vlees eet ipv te focussen op die ene keer dat je wel voor de bijl gaat. En als je voor de bijl gaat, doe het dan in een kleine portie en koop kwalitatief goed spul. De prijs daarvan kan ook afwerend werken.
-
Ik ben jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren flextariër geweest voor ik uiteindelijk besloot om de gerookte spekjes en frikandellen te laten staan :) Op een gegeven moment kom je vanzelf bij een punt aan dat je je eetgewoontes zo aanpast dat je helemaal niks meer nuttigt. Dat is gewoon heel persoonlijk denk ik. Wat voor mij werkt, hoeft voor jou niet te werken. Wat mij over de streep trok was een weddenschap met mezelf (omdat ik dacht dat ik echt niet zonder kon) om één week geen vlees en vis te nuttigen. Dut lukte zo goed dat ik er simpelweg mee door ging.
En ik mis als echte Zeeuw nog steeds een lekker visje :P
En om de vraag te beantwoorden waar ik tegenaan liep: ik werd uitgelachen, naar beneden gehaald, bespot, men wilde steeds maar de discussie omdat vlees 'zo goed voor je is en dat je het nodig hebt', er werden zorgen geuit (dat mijn jongste al sinds haar 5e een veggie is maakte ze niks uit blijkbaar) Maar manlief, mijn moeder en mijn schoonmoeder waren een geweldige steun en verdedigden me wanneer ze hen op mijn eetgewoonten aanspraken. :-*
-
Voor mij is het heel makkelijk. Ik heb nog nooit vlees of vis gegeten.
Biologisch vlees is afkomstig van dieren, die gewoon geslacht worden in hetzelfde bloederige slachthuis. Hierbij wordt geen onderscheid gemaakt. Het vlees wordt alleen apart gehouden. Ze krijgen geen speciale (diervriendelijke?) behandeling.
-
Ik herken het probleem wel... Ik heb ook een paar weken flexitariër geweest voor ik volledig veggie ging. Het idee van nooooit geen vlees meer was voor mij te veel. Ik was er echt dól op, en stond bij de familie bekend als een van de grootste vleesgenieters.
Maar het was bij mij als bij een dieet waarbij je niet meer kan stoppen met aan allerlei lekkers denken dat je niet mag: je krijgt er veel meer zin in als ervoor. Ik heb toen besloten om het helemaal en 'stiekem' te proberen, want ik wist niet of ik het vol kon houden. Eigenaardig genoeg heeft het enkele weken geduurd eer mijn papa het doorhad ::) Maar goed, in het begin had ik in mijn hoofd dat als ik het niet kon, dat het wel oké was als ik terug vlees ging eten, want ik kon altijd terug naar mijn flexi idee, want niemand wist toch dat ik het had geprobeerd. Dat heeft gek genoeg ook wel geholpen, het idee van: ik kan elk moment op deze beslissing terugkomen, moest het te erg worden. (En dat is het ook voor jou: als je het probeert, dan houd niets je tegen om ooit die klok terug te draaien, al is het maar voor af en toe 1 klein stukje ofzo) Het enige was, na enkele weken stond het idee van een dood dier eten mij echt heel hard tegen, en dat woog niet op tegen die hamburger die op mijn bord lag.
In het begin had ik nog dus regelmatig zin in vlees, maar dat is na 3 weken overgegaan, gelukkig. Dus tijd was bij mij wel echt een factor. Ik kon toen nog helemaal niet goed koken, en ik denk dat dat wel degelijk had geholpen ;) Al heeft tijd er ook mee te maken gehad, het was echt een soort 'afkicken' voor mij.
Ik denk dat dat het belangrijkste is als je daarmee zit; maak superlekker veggie eten. Dat maakt het makkelijker om vlees te missen, of je nu gewoon vlees gaat verminderen of helemaal veggie gaat, zolang je het maar positief bekijkt, je doet nu al heel veel! En als je beslist om je omgeving alles te laten weten als je er voor gaat: veel succes. En anders ook natuurlijk ;)
-
Wat geweldig, al deze reacties!
Ik denk inderdaad dat ik het mezelf teveel op wil leggen als iets waar ik daarna niet meer op terug kan komen.
En dat ik teveel rekening houd met wat anderen ervan zullen vinden. Het is mijn keuze, ik hoef dat niet uit te leggen, en ik mag ook weer van gedachten veranderen als ik dat zou willen. Dat weet ik natuurlijk wel, maar nu jullie het zeggen dringt het pas echt door.
Wat jij zegt Greet is precies wat ik bedoel. Het idee om noooooit meer... dat is voor mij echt een drempel.
Ondertussen heb ik al ruim een week helemaal geen vlees of vis aangeraakt, en mis ik het niet echt. Het is meer het idee.
Want lekker koken, dat kan ik gelukkig wel en vind ik ook leuk. Dit forum inspireert mij ook om nieuwe producten en gerechten uit te proberen en tot nu toe smaakt alles heerlijk!
Ik ga het dus gewoon niet aan de grote klok hangen, maar gewoon proberen de komende maand.
-
Succes, Miranda! :)
-
Dank je!
Wil trouwens ook nog wel even kwijt dat ik dit forum/deze website echt heel fijn vind.
Er is heel veel informatie op te vinden, ik krijg steeds heel snel reactie en heb het gevoel dat echt iedereen hier terecht kan, vleeseter of niet. Voor mij is dit veel meer een inspiratie om uiteindelijk volledig vegetariër te worden dan een belerend of afkeurende toon.
Oftewel, goed dat jullie er zijn zeg!
-
Succes Miranda! Ik zou me niets aantrekken van je omgeving. Of het nu is wat je eet, wat voor relatie je hebt, wat voor gewicht je hebt, wat voor kleding je draagt, er zijn altijd mensen met commentaar, daar kun je je leven niet op inrichten.
Ik vond stoppen met vlees eten ook heel moeilijk omdat ik vlees zo lekker vond, heeft uiteindelijk twee jaar geduurd voor ik ook van de frikandellen en de kipfilet af was. Ik ben begonnen met het niet meer eten van de soorten vlees die ik niet zo lekker vond, zo bleef er steeds minder over. Op het moment dat ik het huis uit ging is de knop definitief omgegaan. Ik kook altijd zonder pakjes en zakjes en zonder vleesvervangers, en eet zelden vaker dan 1 keer per maand hetzelfde gerecht. Vego-dingen gebruik ik eigenlijk alleen om junkfood te maken, want af en toe een vreselijk onverantwoorde vette bek vind ik nog steeds lastig zonder vleesvervangers.
In mijn omgeving accepteert iedereen het gewoon, zowel in familiekring als bij vrienden en collega's. Met collega's en klanten is het aan tafel nog wel eens een onderwerp van gesprek en soms van onbegrip, maar daar leer je wel mee omgaan.
-
Ik droom van een vleesloze wereld, maar jammer genoeg zou dat nadelige gevolgen hebben voor het ecosysteem etc.
Ik heb nooit naar vlees verlangd. Ik vond het smerige zooi en ik wil om die reden zelfs geen katten of honden in huis hebben, want die moet je ook weer vlees voeren en dat doe ik dus mooi niet.
Voor mij is rundvlees precies hetzelfde als een stukje dood mens. En dat ga je toch ook niet eten?
-
Ik droom van een vleesloze wereld, maar jammer genoeg zou dat nadelige gevolgen hebben voor het ecosysteem etc.
Je hebt gelijk. Zonder vlees in mijn lichaam zou ik ook niet kunnen leven.
Maar de techniek gaat vooruit. Het is nu al mogelijk om kunstmatige armen en benen te krijgen.
-
Op mijn zeventiende besloten een vriendin en ik dat we vanaf 1 januari vegetariër zouden zijn, een soort goed voornemen dus. Ik vond dat de nacht nog niet meetelde, dus ik heb me met oud en nieuw echt misselijk gegeten aan kipsalade en andere dingen die ik daarna niet meer zou kunnen eten. De eerste maanden waren zwaar. Ik heb met de vriendin in kwestie een aantal keer buiten bij een slagerij gestaan om de lucht van gebraden kippetjes op te snuiven :bloos: Zij is trouwens nog 1 keer gezwicht voor vlees, toen ze in Berlijn was kon ze een broodje döner niet weerstaan, maar allebei zijn we nog steeds vegetariër (en ik zelfs veganist). Nu alweer bijna 19 jaar, pfff, we worden oud.
In ieder geval: we zijn dus echt cold turkey afgekickt. En toen ik veganist werd heb ik het weer zo gedaan. Ik denk dat dat ook het makkelijkste is, omdat als je wel af en toe vlees blijft eten je er steeds maar weer aan herinnerd wordt hoe lekker het is.
-
Ik twijfel nog steeds. In ieder geval over of ik het iedereen ga vertellen. Ik vind namelijk wel dat als ik het iedereen vertel, ik er zelf ook consequent in moet zijn. Gevoelsmatig kan ik het niet maken om te zeggen dat ik vegetariër wil zijn, en dan vervolgens af en toe te zwichten voor vlees of vis. Daarom wil ik er heel zeker van zijn voordat ik de wereld op de hoogte ga stellen :)
Inderdaad komt het nu regelmatig in me op om als een soort goed voornemen per 1 januari te stoppen met vlees en vis eten. Maar anderzijds vind ik het dus ook nog steeds een lastige beslissing. In de tussentijd heb ik al 2 weken helemaal geen vlees of vis gegeten. Omdat ik regelmatig bij mijn ouders eet (meestal 1 keer per week wel) ga ik hen wel vragen me niet steeds vlees voor te zetten. Desnoods neem ik zelf een vervanger mee. Ik denk er verder nog even over na, wie weet vertel ik mijn hele familie met Kerst wel dat het Kerstdiner de laatste vleesmaaltijd is geweest voor mij....
-
Wordt flexitariër en eet alleen vlees als je gedwongen wordt.
-
Ik denk dat dat ook het makkelijkste is, omdat als je wel af en toe vlees blijft eten je er steeds maar weer aan herinnerd wordt hoe lekker het is.
Dat hoeft dus niet. Ik vond als kind vlees heerlijk, maar nu snap ik soms echt niet hoe mensen dat iedere dag kunnen eten (en voor de duidelijkheid, ik eet het wel af en toe).
-
toen ik begon heb ik het langzaam afgebouwt, meer om mijn ouders te laten wennen aan mijn keuze, alhoewel ik al geen echte vlees eter was. alleen kip en gebakken vis vond ik altijd heel lekker. Indertijd bestond er als vleesvervanger de snitzel, hamburger en groente burger.. Ik moest me daar mee redden en gebruikte dan bijv een kaasplak of gebakken ei.
Uiteraard stuitte ik toen en zelfs nu nog wel op onbegrip of vragen steevast"eet je wel vis dan"? Heel veel mensen vinden het nog steeds vreemd en raar maar daar heb ik lak aan.
Het leuke is dat mijn schoonpa die het vooral in het beginbelachelijk vond en mij er ook graag mee plaagt wel heel trots zijn best doet als we een keertje een feestje hebben en hij voor iets veggie's zorgt. Ik belaad hem dan met complimenten ;D ;D
Als je besluit om soms wel vlees of vis te eten is dat jou eigen keuze.
ik ga in januari op vakantie naar Fins lapland. De keuzes voor mij en zeker in de tijd vh jaar zijn daar erg beperkt. Ik probeer zoveel mogelijk vegt te eten. Als het op geen enkele manier lukt heb ik als laatste redmiddel dat ik een keer vis eet maar liever niet.
-
Ik droom van een vleesloze wereld, maar jammer genoeg zou dat nadelige gevolgen hebben voor het ecosysteem etc.
Je hebt gelijk. Zonder vlees in mijn lichaam zou ik ook niet kunnen leven.
Maar de techniek gaat vooruit. Het is nu al mogelijk om kunstmatige armen en benen te krijgen.
Dat bedoelde ik niet. ???
-
Ik denk dat dat ook het makkelijkste is, omdat als je wel af en toe vlees blijft eten je er steeds maar weer aan herinnerd wordt hoe lekker het is.
Dat hoeft dus niet. Ik vond als kind vlees heerlijk, maar nu snap ik soms echt niet hoe mensen dat iedere dag kunnen eten (en voor de duidelijkheid, ik eet het wel af en toe).
Inderdaad! Ik bracht laatst een paar dagen met mijn familie door en zag een familielid voortdurend vlees eten: als broodbeleg bij het ontbijt en de lunch, frikandelbroodje, andere 'snacks' en dan 's avonds weer een lap vlees willen... Dat vond ik bijna weerzinwekkend, zoveel vlees. Ik kan mij niet herinneren dat ik dit ook al zo weerzinwekkend vond toen ik zelf nog regelmatig vlees at. Ik denk dus dat het wel went :)
Als je vlees echt heel erg lekker blijft vinden, maar het uit principe niet wil eten, kun je misschien als compromis voor jezelf ook een dag nemen (bijvoorbeeld een dag per maand) dat je wel vlees eet en dan echt goed bereidt, ipv dat je gedachteloos wekelijks een pakje spekjes door de pasta mikt ofzo. Maar ik kan me voorstellen dat zoiets ook wel weer als 'falen' voelt.
-
Ik ben ondertussen zo'n 10 jaar vegetariër (http://www.vegatopia.com/smf/index.php/topic,10165.msg304317.html#msg304317). Ik geloof dat het beslissende moment was dat ik een pakje kiloknaller in de hand had, de inhoud bekeek, bedacht wat er in de vleesindustrie zoal gebeurt, en besefte dat dat goedkope vlees niet eens zo lekker smaakt. Toen besloten dat ik de kleine voorraad nog wel op zou eten, maar dan slechts biologisch vlees zou eten - en, omdat dat spul toch vrij prijzig was/is, dus grotendeels vegetarisch.
Geïnspireerd door een vriend wilde ik toch eerst ervaren hoe het is om 'helemaal' vegetarisch te leven. En dat beviel goed - mede omdat ik vanaf dat moment 'echt' ging koken (zonder de pakjes en zakjes, die ik van huis uit gewend was). Met als gevolg dat na een maandje of twee mijn moeder merkte dat de karbonade, die ik bij mijn ouders nog wel at, mij tegenstond. En toen was er geen weg meer terug :).
Maar, Miranda, als je nog niet zeker weet of je het echt kunt of wilt (bewust flexitariër (http://www.vegatopia.com/vega/actueel/in-het-nieuws/11467-ik-ben-flexitarier) zijn, daar is ook niets mis mee), beschouw vegetarisch eten dan als 'iets voor jezelf'. Bij etentjes e.d. kun je in eerste instantie zeggen dat je in ieder geval tijdelijk vegetarisch eet, als dat uitkomt.
Extra lekker koken, experimenteren en nieuwe recepten en ingrediënten uitproberen is volgens mij een goede strategie om vlees niet meer te missen. Je leert zoveel andere dingen kennen. Hier op Vegatopia vind je in ieder geval voldoende inspiratie om niet in oude patronen te hoeven vervallen. En komende Kerst kun je je gastheren (m/v) een Eerste Hulp bij Vegetariër (http://www.vegatopia.com/vega/kerst/eerste-hulp-bij-vegetarier) in de hand drukken ;)
-
Kan me heel erg vinden in je verhaal Eelco, het is inderdaad iets van mezelf (maar mijn omgeving bemoeit zich er zo mee ;)) en zo moet ik het ook beschouwen. Ik woon alleen en eet vrij vaak alleen of ik kook voor mensen, omdat ik dat nu eenmaal graag doe en mensen graag bij mij eten. Meestal heb ik dus zelf de regie over mijn avondmaaltijd. In de gevallen waar dat niet zo is, zal ik vragen of ze voorlopig geen vlees voor mij willen neerzetten. Dat moet lukken, hoewel ik van sommigen wel vervelende reacties verwacht. Het zij zo. En dan zie ik wel hoe ik me erbij voel en hoe het loopt.
Rare ervaring gisteren, ik was bij vrienden en we hadden een gesprek over eten. Ik zei op een gegeven moment dat vissen ook pijn voelen. Toen zei mijn vriend dat ik "wel een beetje zweverig was hé?". Eh, sorry? Heb gereageerd dat dat helemaal niet zweverig, maar wetenschappelijk bewezen is ;D
-
Het geeft me moed om jullie berichten te lezen, en ik denk dat dat ik ongeveer op de zelfde plaats sta als Miranda. Aan de ene kant moet je er niet te krampachtig mee omgaan als in "OMG dat mag ik nooooooit meer!", en aan de andere kant wil je wel "echt" vegetariër worden... Ik ga in ieder geval "cold turky" het nieuwe jaar in, en niet meer klooien met vleesvervangers. Ik moet gewoon anders leren koken, en nieuwe gerechten leren die makkelijk te bereiden zijn en zodoende een ander (nieuw) ritme aanleer. Ik moet me in de eerste plaats focussen op alle "nieuwe" gerechten die ik WEL mag hebben, i.p.v. blijven hangen in een oud voedingspatroon die je dan "vegie proof" probeer te maken... dit is mij vorige keer dus niet gelukt.
Groet,
Ed
-
Vaak zijn de mensen in je sociale omgeving het grootste probleem. Die vinden je maar gek.
-
Inderdaad zijn het de andere mensen die het maar raar vinden of er moeite mee hebben.
In elk geval heb ik ook, net als Ed, besloten om vanaf het nieuwe jaar er volledig voor te gaan. Ik voel me prima, beter zelfs nu ik geen vlees en vis eet. Ik ga me daar niet meer van laten weerhouden door reacties of de bekrompenheid van anderen. Met Kerst zal ik mijn familie vetten dat ik die avond mijn laatste portie heb gehad.
Voelt lekker zeg, om die beslissing te nemen!
-
focussen op alle "nieuwe" gerechten die ik WEL mag hebben
focussen op alle "nieuwe" gerechten die ik WEL mag wil hebben ;D
-
;D
En daarvoor is hier genoeg inspiratie te vinden.
-
Het is een kwestie van oude patronen doorbreken, en motivatie is op dit forum zeker te vinden ;)
-
ik ga in januari op vakantie naar Fins lapland. De keuzes voor mij en zeker in de tijd vh jaar zijn daar erg beperkt. Ik probeer zoveel mogelijk vegt te eten. Als het op geen enkele manier lukt heb ik als laatste redmiddel dat ik een keer vis eet maar liever niet.
Ik ben er 2 jaar geleden geweest (in februari) en heb er 0,0 problemen gehad met vega eten. Bij het boeken van een sneeuwscooter tocht gaf ik vantevoren aan dat ik geen vlees/vis at en daar werd prima rekening mee gehouden. Zelfde bij de andere dingen wat ik er allemaal heb gedaan. Verder had ik een appartementje gehuurd daar en zelf gekookt op de dagen dat het kon. Paar keer uit eten geweest en dat was ook geen probleem :)
On topic: ik ben al sinds klein kindje vega en ik zal hetzelfde advies geven als ik vrienden geef die vega willen zijn/proberen: doe vooral wat voor je eigen gevoel/geweten/lichaam goed voelt.
-
spannend, ik lees van 2 mensen dat ze per 1-1 vega willen worden
wees alleen niet te hard voor jezelf, het is een voornemen
het verbaast me nog steeds dat ik lees dat er gedwongen vlees wordt gegeten
nee is toch gewoon nee?
je kwetst er toch niemand mee, in tegendeel zou ik zo zeggen
wordt iemand anders er gelukkiger van als jij wel of geen vlees eet?
mijn ouders zijn oud en zo flexibel als een looien deur zeg maar, maar als ik zeg dat ik geen vlees meer eet, en ze zouden me een karbonade willen serveren, dan blief ik die toch echt niet, het moet niet gekker worden!
succes in ieder geval per 1-1
weet dat je meehelpt dierenleed te stoppen en het voedselprobleem ! :D
-
Het verbaast je? Dat verbaast mij dan weer. :)
Heb je eerlijk nog niet meegemaakt dat mensen bij je aangeven dat ze het lastig vinden om iets zonder vlees/vis te maken? Is het je nog niet opgevallen dat veel mensen niet eens weten welke voedingsmiddelen er in producten zitten?
-
Het verbaast je? Dat verbaast mij dan weer. :)
Heb je eerlijk nog niet meegemaakt dat mensen bij je aangeven dat ze het lastig vinden om iets zonder vlees/vis te maken? Is het je nog niet opgevallen dat veel mensen niet eens weten welke voedingsmiddelen er in producten zitten?
ik heb nog niet samen gegeten met iemand sinds ik vegetarisch ben (tja kluizenaartje) maar mijn ouders reageerden negatief in de zin van dat zij gewoon vlees blijven eten. alsof ik dat niet weet en ik zou hen niet willen veranderen (weet na 50 jaar dat dat een illusie is hahaha). daarnaast zou ik als ik bij iemand eet die aardappelen groenten en vlees eten, gewoon alleen groente en aardappel eten, no problem, niks extra moeite. dus ik zie het probleem niet (iq van slechts 117 sorry :D)
-
Ik vind het wel leuk om hier nog even te melden dat ik tot nu toe alleen maar positieve reacties heb gekregen. Mijn lieve ouders moest ik nog wel uitleggen dat een vegetariër ook echt geen vis eet (oh, maar wat eet je dan nog wel?), maar ze reageerden heel lief. Van mijn moeder kreeg ik gisteren zelfs het kookboek Veg! cadeau.
-
Dat is fijn om te horen :D
Hier een soortgelijk verhaal. Mijn ouders vonden het prima, maar 's avonds wilde mijn moeder me toch een lapje vlees voorzetten. 'Maar dit is biologisch vlees! Dat eet je toch nog wel!?' Maar, eh, nee dus. ::) ;D
-
Heel fijn voor je, Miranda!
Het is ook logisch dat je moeder dat niet weet, ze is hier nog nooit komen kijken naar recepten ;)
-
Nee, het geeft ook niet, nu weet ze het wel. Vind het al super hoe ze reageerde. En ze is benieuwd, dus ik heb haar en mijn vader uitgenodigd om snel een keer te komen eten. Wat vooral voor mijn vader een uitdaging is, omdat hij echt elke dag vlees wil. En dan echt een ouderwetse lap op zijn bord. Maar daar verzin ik nog wel wat op.
Vandaag wel weer iemand die verbaasd was dat vegetariërs dus ook geen vis eten. En ik dacht echt dat iedereen dat wel wist!
-
Fijn Miranda. En dan meteen Veg! cadeau, dat noem ik nog eens begrip. En je krijgt het vast voor elkaar om je vader een lekkere maaltijd voor te schotelen. Mijn tip: zet je vader vooral niet iets met vleesvervangers, tofu of tempeh voor, dat zal je vader (net als mijn carnivore vader) eng/raar vinden. Liever iets Italiaans of Indiaas, waar sowieso geen vlees bij nodig is/was.
-
Wat LIEVV van je mam, Miranda! :-*
-
Ja lief hé!!
Voor mijn vader koken lukt ook vast wel. Indiaas is al te spannend voor ze, ze zijn nogal traditioneel qua eten. Maar misschien een beetje bijzondere kaasfondue of zo.
-
Deze draad is inmiddels alweer een jaar oud. Ik heb een jaar helemaal geen vlees en vis gegeten, en daar ook geen enkele moeite mee gehad. De laatste tijd merk ik echter dat ik het ineens af en toe mis. Vorige week heb ik bij een borrel zelfs een beetje angstig een bitterbal en een vlammetje gegeten. Ergens was ik bang (of hoopte ik) dat ik het walgelijk en vies zou vinden, maar dat was helaas niet zo. En nu weet ik het even niet meer....
Aan de andere kant snap ik ook niet dat ik er zo'n ding van maak voor mezelf. Is wel iets van mij hoor, om nogal zwart-wit te zijn. Maar misschien moet ik hier toch een paar grijstonen bij gaan halen. Natuurlijk verplicht niemand mij om iets te doen of juist te laten. Toch voelde het eten van dat vlees even alsof ik iets stouts deed. Best gek.
-
Ik ben geen vegetariër, ik eet alleen geen vlees.
Zou dat jou helpen? Dat je best een bitterbal mág, als je zou willen, maar dat je je alleen maar moet afvragen of je die bitterbal wil? Ik mag namelijk altijd alles eten, maar in de praktijk wil ik eigenlijk nooit een bitterbal.
(O, nou, okee, in het geval van een bitterbal zou ik ook nog geremd worden door het feit dat mensen om me heen het niet meer zouden snappen als ik altijd vega wil, maar wel een bitterbal eet, hoewel het voor mijzelf dus wel prima kan.)
-
Dat helpt wel iets.
Hoewel het nu vooral lastig in mijn eigen hoofd is. Want ik heb dus ineens weer trek in vlees (en vis), terwijl ik dat een jaar niet heb gehad.
-
Ikzelf denk dat tegen die zin "vechten" een onnodige zelfpijniging is. Ik denk dat een enkele keer toegeven aan de trek dan een betere remedie is, misschien ebt die trek dan weer weg. Met alle kennis en ervaringen rond lekker vegetarisch eten en alle bedenkingen rond het eten van vlees en vis die je toch ook hebt, is er denk ik weinig gevaar dat Vegatopia je verliest.
-
weinig gevaar dat Vegatopia je verliest.
Dat gaat sowieso niet gebeuren!