Vegatopia Forum
Vegetarisch - special interests => Kids & Co => Topic gestart door: scarabee op 30 augustus 2011, 12:40:14
-
Hallo, ik ben Scarabee, tot nu toe zo nu en dan eens meelezend op dit forum.
Ik eet geen vlees en vis meer sinds 6 jaar. Ik heb een zoontje van 1,5 jaar dat ook vlees- en visloos wordt opgevoed.
Hij gaat ook naar de kinderopvang, waar ik de medewerkers uiteraard geinstrueerd heb hierover.
Gister heeft hij toch een halve cracker met smeerworst te pakken gekregen van een ander kind en opgegeten.
Ik snap dat de leidsters hier niet altijd het zicht op hebben, dat zoiets kan gebeuren, maar toch... voel ik me zo beroerd sinds ik dit hoorde. Het is al gebeurd en ik kan het niet veranderen.
Ik wil alleen even kwijt dat ik me zo rot voel... zijn er anderen die een vergelijkbare situatie hebben meegemaakt?
Natuurlijk heb ik de opvang laten weten dat ik m'n vertrouwen enigszins kwijt ben en erg van deze situatie baal.
-
Ik vind het wat anders als de leidster hem bewust iets met vlees had gegeven maar als hij zelf iets van iemand anders pakt om te eten, tja daar kunnen die leidsters toch ook niet de hele tijd op toezien? Zou wel lastig zijn met een ernstige allergie natuurlijk maar dat is dit niet.
Mij zou het persoonlijk ook niet zo vreselijk lijken dat ie een keertje iets van vlees binnenkrijgt, het is geen vergif toch? Doet weinig kwaad lijkt mij.
-
Misschien troost de gedachte je dat hij vast ook wel eens per ongeluk een vlieg binnen krijgt. Net zoals iedereen van ons.
Ik werk zelf ook met kinderen en probeer er altijd heel erg om te denken dat de moslimkinderen geen varken eten en de hindoekinderen geen koe. Allergieën idem, maar 100% garantie kan ik niet geven. Net zoals je ongelukken niet 100% kunt voorkomen.
En wat betreft dat vertrouwen: ze hebben het je blijkbaar wel eerlijk verteld.
-
Ik zou het ook niet leuk vinden als mijn kinderen per ongeluk vlees hebben gegeten. Als er sprake is van nalatigheid of onbenul door de kinderopvang, dan zou mijn vertrouwen inderdaad gedaald zijn. Nu heeft kennelijk jouw kind uit nieuwsgierigheid wat van iemand anders gegeten. Je zoontje is nog te jong om zich hiervan bewust te zijn. Ik zou er niet al te veel drukte over maken. Zeker niet in de nabijheid van je zoontje.
-
Ik zou volkomen afzondering van zoontje eisen, bvk in een isoleercel, wanneer de anderen gevoederd worden.
En als het echt zo zwaar weegt, hou je hem thuis, of brengt hem naar oma ofzo.
Soms snap ik gewoon niet zo goed wat mensen verwachten.
-
Dank voor jullie reacties.
Ik weet dat hem hier niets van overkomt en dat zoiets kan gebeuren. Vantevoren had ik er ook wel rekening mee gehouden, en het zal heus nog wel eens vaker gebeuren, want ik kan er natuurlijk niet continu bovenop zitten.
Ze hebben me het eerlijk verteld, ze zeiden ook dat het wel eens gebeurd is met een kleintje dat vanwege allergiën iets niet mocht, en dat eten toch te pakken had gekregen. Hoe zuur ook, het is niet altijd te voorkomen.
Het is te prijzen dat ze er eerlijk over zijn en ik wil het ze ook niet verwijten.
Maar toch...
Er zit op dit moment een groot verschil tussen de "verstandelijke" kant van de situatie (dat zoiets kan gebeuren en dat het niemand valt te verwijten) en de gevoelsmatige kant... ik ben verdrietiger dan ik had ingeschat. Het doet me echt heel veel.
Deze gevoelsmatige kant wilde ik even kwijt bij mede-vegetariers.
Dus AptiQu@nt, mijn verwachtingen waren en zijn realistisch (vind ik zelf), het is alleen dat nu een 'gevreesde' situatie werkelijkheid is geworden, ik me er beroerder onder voel dat ik had ingeschat.
-
Maar wat vind je dan zo vreselijk aan het feit dat ie een klein beetje vlees heeft gegeten?
Ik snap dat je liever wil dat hij geen vlees eet maar het is misschien wel verstandig om voor jezelf uit te zoeken waarom het je emotioneel zo raakt. Je wil waarschijnlijk het beste voor je kind doen en vlees eten vind jijzelf niet goed dus misschien heb je het gevoel dat je daarin hebt gefaald? Het is denk ik wel iets waar je aan moet wennen want je kind zal in de grote-boze-buitenwereld wel meer dingen tegenkomen die jij niet goed vind. Misschien wel hij zelf op een gegeven moment wel vlees gaan eten buiten de deur. Je kunt je kind niet eeuwig "beschermen" tegen dat soort dingen.
-
Dat is wat ik probeer te onderzoeken... wat zit me zo dwars?
Inderdaad het gevoel gefaald te hebben.
Mijn idee is om hem op z'n achtste zelf te laten kiezen of hij vlees wil eten of niet. Mijn principes zijn dat ik het niet eet, niet koop en niet klaarmaak, dat verandert verder niet.
Tot z'n achtste had ik 'm graag 'schoon' gehouden (dus geen vleesinname) maar ik heb er serieus rekening mee gehouden dat dat niet altijd haalbaar is. Dat het na anderhalf jaar 'al' mislukt is, is teleurstellend.
(verder: ik heb hier geen scene over gemaakt gisteren maar vanmorgen mijn gevoelens geuit, waarbij ik gezegd heb dat ik weet dat ze het niet altijd kunnen voorkomen.)
-
Tot z'n achtste had ik 'm graag 'schoon' gehouden (dus geen vleesinname) maar ik heb er serieus rekening mee gehouden dat dat niet altijd haalbaar is. Dat het na anderhalf jaar 'al' mislukt is, is teleurstellend.
Eerlijk gezegd vind ik dat "schoon" een beetje vreemd, beetje radicaal. Volgens mij til je er dan toch een beetje te zwaar aan. Vlees is maar vlees he, je gaat er niet dood van.
Verder vind ik je principe dat je zelf geen vlees koopt en klaarmaakt een hele goede. Waarschijnlijk gaat je kind daar dan vanzelf in mee hoewel ik me ook kan voorstellen dat ie misschien juist nieuwsgierig wordt naar dat wat anderen wel hebben en hij nooit.
-
Ik snap je reactie wel hoor. Als ik ooit een kleine krijg, hoop ik ook dat hij 100% vega opgroeit terwijl ik tegelijkertijd weet dat dit niet realistisch is. De eerste keer "zondigen" weegt, denk ik, het zwaarst.
Hoe ben je zo op 8 jaar uitgekomen?
-
@haantje: iedere 7 jaar schijnt het lichaam zich op celniveau compleet te vernieuwen. In de antroposofie bekijkt men een mensenleven dan ook in cycli fan 7 jaar. Ik vind dat ik het kan verantwoorden om de eerste 7 jaren de keuze voor wel/geen-vlees voor hem te maken. Daarna is het zijn eigen overweging.
-
Ik weet toch niet of het nou zo handig is om op zo'n extreme manier negatief tegenover vlees te staan. Als je zo radicaal tegen vlees bent dan is de kans denk ik wel groter dat je kind er juist nieuwsgierig naar wordt of het juist gaat eten om zich er tegen af te zetten.
Ik vind dit namelijk nogal extreem en serieus klinken, ik zou het zeker naar je kind toe luchtiger brengen (maar dat doe je wellicht ook).
-
@haantje: iedere 7 jaar schijnt het lichaam zich op celniveau compleet te vernieuwen.
Je weet dat dit complete onzin is?
-
@haantje: iedere 7 jaar schijnt het lichaam zich op celniveau compleet te vernieuwen.
Je weet dat dit complete onzin is?
Onzin of niet, ik geef aan waar ik de leeftijdsgrens van 8 jaar op heb gebaseerd.
-
Ik vind dit namelijk nogal extreem en serieus klinken, ik zou het zeker naar je kind toe luchtiger brengen (maar dat doe je wellicht ook).
Ik ben inderdaad serieus wat mijn vegetariër-zijn betreft. Jij mag dat extreem vinden, ik wil je hierop niet aanvallen, maar ik vind het wel frappant dat ik deze reactie juist op een vegetariër-forum krijg, had het eerder van een vleeseter verwacht.
(Nogmaals: no offense, ieder heeft recht op z'n mening!)
Als je bedoelt dat ik mijn kind deze uitleg ga geven waarom hij op z'n achtste wel mag kiezen: nee. Dan is het gewoon met 8 jaar, omdat ik het zo bepaal. En zijn keuze voor wel of geen vlees zal ik ook niet overdreven proberen te beinvloeden, maar natuurlijk krijgt hij wel mijn beweegredenen (op kinderniveau) mee. Als hij zich daardoor juist gaat afzetten, neem ik dat voor lief.
-
@haantje: iedere 7 jaar schijnt het lichaam zich op celniveau compleet te vernieuwen.
Je weet dat dit complete onzin is?
De eerste zeven jaar zijn toch ook al bij zijn zevende verjaardag over? Ik zou ook voor acht gaan, omdat het zo'n coole derde macht is.
-
Als levenslange vegetariër kan ik mij wel wat voorstellen bij de gevoelens van scarebee.
"Een beetje vlees", "een beetje drugs", "een beetje alcohol", "een eerste sigaretje".
Alles is lekker en je bent een vreemde als je niet mee doet. En alles is verslavend.
Voor alles is een eerste keer, maar als je het kan voorkomen is dat natuurlijk mooi.
Mijn zoon en dochter zijn nog steeds vegetariër. Ik heb ze pas na twintig jaar vrij gelaten uit de kelder.
Daarbij heb ik ze elke dag voorgelezen uit "Het Ware Vegetarisme". "Meat the Truth" in plaats van Kindernet of TMF/MTV.
Gewoon er in geramd.
;D
-
Ik vind dit namelijk nogal extreem en serieus klinken, ik zou het zeker naar je kind toe luchtiger brengen (maar dat doe je wellicht ook).
Ik ben inderdaad serieus wat mijn vegetariër-zijn betreft. Jij mag dat extreem vinden, ik wil je hierop niet aanvallen, maar ik vind het wel frappant dat ik deze reactie juist op een vegetariër-forum krijg, had het eerder van een vleeseter verwacht.
(Nogmaals: no offense, ieder heeft recht op z'n mening!)
Maar niet alle vegetariërs zijn zo extreem hoor. Juist op Vegatopia zijn veel mensen erg open-minded en dat vind ik juist zo leuk hier. Van mij mag iedereen eten wat ie wil, enige wat ik wel leuk vind is als mensen bewust zijn van wat ze eten.
Ik vind het gewoon nogal raar dat jij vlees als de duivel presenteert, dat vind ik toch wel extreem eigenlijk (en ik hou er niet zo van).
-
Ik zou daar ook even van balen, maar het toch ook relativeren: zoiets voorkom je niet (wanneer je er niet zelf bij bent) en ach, het is maar een keertje.
Ik heb er totaal niet over nagedacht wanneer ik mijn zoon zelf de keuze geef eigenlijk. Ik zie het allemaal wel.
-
Ik snap ook wel dat je dat eventjes niet zo leuk vind, een gevoel kan je niet kiezen, en je denkt het beste te kiezen voor je kindje en als dat dan op een bepaald moment door omstandigheden niet helemaal lukt, dan baal je daar van, natuurlijk.
Gelukkig kan je het wel al wat relativeren, want tja, je gaf het zelf al aan, zo'n dingen gebeuren. En dan mag je dat zeker zeggen tegen de mensen dat je daar eigenlijk toch wel wat van baalt, zeker als je zoals je zelf aangeeft geen groots drama van maakt.
En troost je, iedereen heeft al wel eens -per ongeluk of niet- vlees binnen gekregen. Zelfs Grote smurf en zijn kleine smurfjes zullen al wel eens per ongeluk iets binnen hebben gekregen, anders leven ze toch op een raar eiland. Je bent niet 'onschoon' als je vlees binnen krijgt, hoor, anders leef ik samen met wel heeeel vuile mensen ;)
-
En het maakt je natuurlijk niet een minder goede moeder/vegetariër.
-
Hai Scarabee, Zo te zien heeft dit alles veel in je los gemaakt! Ik kan me er wel iets bij indenken. Wat ik oppak uit wat jij zegt, is dat jij als vegetariër en mens vlees eten iets vind dat moreel onjuist is. En nu heeft je kind iets gegeten wat jij als immoreel bestempelt. Bedoel je dit wanneer jet zegt dat je hem "schoon" had willen houden? Vrij van dingen die je als 'slecht' ziet? Ik stel me ook voor dat je er mee zou kunnen zitten dat je al helemaal niet wil dat hij het lekker vindt, want dan zou hij het misschien wel meer willen, daar heb je gelukkig wel veel invloed op. en de normen en waarden die jij meegeeft zijn dan wel niet alles bepalend, een kind maakt uiteindelijk zijn eigen keuzes, maar zijn wel heel invloedrijk. Ik at bijvoorbeeld als kind wel vlees, maar mijn moeder niet. Sinds mijn 13e ben ik onafgebroken vegetariër. En ik kreeg als kind ook nooit suiker in mijn thee of yoghurt of wat dan ook, en ik schijn tegen de ouders van vriendinnetjes te hebben gezegd "Ik lust geen suiker" als ze vroegen of ik dat wilde. Ik wil maar zeggen, de boodschap van de ouder kan een heel eind meegaan.
Je zegt ook dat je het je heel anders had voorgesteld, namelijk dat hij er voorlopig nog niet mee in aanraking zou komen (in de zin van zelf eten). je verwachting en de feitelijke situatie zijn nu niet meer in overeenstemming, en dat kan heel verwarrend werken en je met allerlei lastige gevoelens opzadelen!
Ik vind het knap dat als je zo sterk voelt dat je je kind wilt 'beschermen' tegen het eten van vlees, dat je er toch voor kiest hem naar de opvang te laten gaan. Tot drie dagen crèche kan namelijk heel goed voor de ontwikkeling van een kind zijn. Al kan het als ouder ook wat onrust geven, omdat je tijdens die uren natuurlijk minder controle hebt.
Jouw kind is gewoon nieuwsgierig geweest. Hij zag iets en onderzocht dat. Dat is positief en ook gezond gedrag. Je zegt dat je het gevoel hebt gefaald te hebben, maar dat kan dan toch niet waar zijn? Het lastige is dat je gevoel en je relativerende redenatie nog niet op één lijn zitten.
-
@haantje: iedere 7 jaar schijnt het lichaam zich op celniveau compleet te vernieuwen.
Je weet dat dit complete onzin is?
Los van de frequentie in jaren, was het niet zo dat hersencellen en eicellen al compleet zijn bij levering als baby en niet meer worden bijgemaakt?
-
Als het over ouders en kinderen en door de ouders (on)gewenst eten gaat, denk ik aan de mooie anekdote van Tine van het Gentse vegetarisch restaurant Avalon. Haar moeder had beslist dat sinaasappels niet van hier zijn en die daarom gebannen.
Tine had dan toch, uit nieuwsgierigheid, een sinaasappel gekocht en die stiekem opgegeten. Ze lag echter met vreselijke schuldgevoelens in bed en haar moeder, die haar verdriet ontdekte, was geschokt. Niet door het eten van die sinaasappel, maar door hun verkrampte omgaan met voedsel dat haar kind leed bezorgde. Van toen af besloot men op zoek te gaan naar gezond en lekker eten, zonder al te veel strenge regels.
Waarmee ik wil zeggen dat het allemaal meer om eetplezier moet gaan, dan om eetzonden.
Ik weet ook wel dat vlees voor een vegetariër van een ander niveau is dan sinaasappels, maar in beide gevallen gaat het wel om een ontspannen, genietende, wat relativerende houding die (voor alle partijen) te verkiezen is boven een wet, waartegen men "zondigt" met een bevlekt geweten als gevolg.
-
Wijze woorden van Karl!
-
Als het over ouders en kinderen en door de ouders (on)gewenst eten gaat, denk ik aan de mooie anekdote van Tine van het Gentse vegetarisch restaurant Avalon. Haar moeder had beslist dat sinaasappels niet van hier zijn en die daarom gebannen.
Tine had dan toch, uit nieuwsgierigheid, een sinaasappel gekocht en die stiekem opgegeten. Ze lag echter met vreselijke schuldgevoelens in bed en haar moeder, die haar verdriet ontdekte, was geschokt. Niet door het eten van die sinaasappel, maar door hun verkrampte omgaan met voedsel dat haar kind leed bezorgde. Van toen af besloot men op zoek te gaan naar gezond en lekker eten, zonder al te veel strenge regels.
Waarmee ik wil zeggen dat het allemaal meer om eetplezier moet gaan, dan om eetzonden.
Ik weet ook wel dat vlees voor een vegetariër van een ander niveau is dan sinaasappels, maar in beide gevallen gaat het wel om een ontspannen, genietende, wat relativerende houding die (voor alle partijen) te verkiezen is boven een wet, waartegen men "zondigt" met een bevlekt geweten als gevolg.
En toch klopt deze vergelijking niet helemaal. Veel vegetariers eten bewust en vanuit compassie geen vlees omdat ze geen onnodig leed willen veroorzaken. Ongewild vlees eten voelt dan wel degelijk als een smet, iets onuitsprekelijks vies. Ik kan me goed voorstellen dat het voor de ouder van een kind in de geschetste situatie ook zo voelt.
Op het moment dat je kiest voor vegetarier zijn, is eetplezier ook een strijd, al was het alleen al het alledaagse moeten ervaren van de onverschilligheid waarmee de gemiddelde vleeseter zijn eigen leven vult met anderdiers dood.
-
Op het moment dat je kiest voor vegetarier zijn, is eetplezier ook een strijd, al was het alleen al het alledaagse moeten ervaren van de onverschilligheid waarmee de gemiddelde vleeseter zijn eigen leven vult met anderdiers dood.
Eetplezier is bij mij helemaal geen strijd. Mijn eetplezier wordt verder echt niet beinvloed door wat anderen wel of niet eten, dat moeten ze natuurlijk lekker zelf weten, zoals ik ook zelf mag weten wat ik wel en niet eet (binnen wettelijke kaders dan he ;))
-
Zijn er dingen die je wettelijk gezien niet mag eten?
Ik bedoel: er zijn allerlei voedingsmiddelen die je niet mag verkopen (omdat ze bedorven zijn bijvoorbeeld), maar die mag je best opeten.
En kannibalisme is, denk ik, niet verboden, het probleem is dat je volgens de wet op de lijkbezorging eist dat je een lichaam cremeert of begraaft, en dat maakt kannibalisme lastig (alhoewel, ik las net een boek waarin meerdere malen de asresten van een dode werden opgegeten).
-
Heb je een recept?
-
Is flamberen misschien een toegestane variant?
-
Zijn er dingen die je wettelijk gezien niet mag eten?
Beschermde planten? En idd medemensen mag je toch ook niet eten? Afijn, dat wordt wel erg off topic.
-
En kannibalisme is, denk ik, niet verboden,
In de praktijk is de kans op straf groot (zoals bij de Duitse kannibaal (http://nl.wikipedia.org/wiki/Armin_Meiwes) maar op zich zal het niet strafbaar zijn nee, en het is misschien wel zelfs te regelen zonder een wet te overtreden. Stel bijvoorbeeld dat je van een levend iemand (lijkenwetten niet van toepassing) met toestemming (lichamelijke integriteit niet geschonden) een vinger (die er toch al af was gegaan door een ongeluk) opeet, wat kun je doen?
Moederkoek eten is ook legaal (en wordt gedaan), al zal dat buiten kannibalisme vallen.
-
Op het moment dat je kiest voor vegetarier zijn, is eetplezier ook een strijd, al was het alleen al het alledaagse moeten ervaren van de onverschilligheid waarmee de gemiddelde vleeseter zijn eigen leven vult met anderdiers dood.
Eetplezier is bij mij helemaal geen strijd. Mijn eetplezier wordt verder echt niet beinvloed door wat anderen wel of niet eten, dat moeten ze natuurlijk lekker zelf weten, zoals ik ook zelf mag weten wat ik wel en niet eet (binnen wettelijke kaders dan he ;))
Voor mij idem dito.
-
Op het moment dat je kiest voor vegetarier zijn, is eetplezier ook een strijd, al was het alleen al het alledaagse moeten ervaren van de onverschilligheid waarmee de gemiddelde vleeseter zijn eigen leven vult met anderdiers dood.
Eetplezier is bij mij helemaal geen strijd. Mijn eetplezier wordt verder echt niet beinvloed door wat anderen wel of niet eten, dat moeten ze natuurlijk lekker zelf weten, zoals ik ook zelf mag weten wat ik wel en niet eet (binnen wettelijke kaders dan he ;))
Voor mij idem dito.
+2
Het scheelt vast dat ik op mezelf woon en niet om de haverklap geconfronteerd wordt met vleesluchtjes van een partner.
Het is klote dat veel mensen gedachteloos vlees kopen en eten van een dier dat een kutleven heeft gehad, maar daar denk ik dus nooit aan tijdens het eten. Daar is mijn eten gewoon veel te lekker voor! (en dan ben ik geeneens zo'n geweldige kok als bv. Tertia of Annemieke ;))
-
Doe niet zo bescheiden zeg!
-
Op het moment dat je kiest voor vegetarier zijn, is eetplezier ook een strijd, al was het alleen al het alledaagse moeten ervaren van de onverschilligheid waarmee de gemiddelde vleeseter zijn eigen leven vult met anderdiers dood.
Eetplezier is bij mij helemaal geen strijd. Mijn eetplezier wordt verder echt niet beinvloed door wat anderen wel of niet eten, dat moeten ze natuurlijk lekker zelf weten, zoals ik ook zelf mag weten wat ik wel en niet eet (binnen wettelijke kaders dan he ;))
Voor mij idem dito.
+2
Het scheelt vast dat ik op mezelf woon en niet om de haverklap geconfronteerd wordt met vleesluchtjes van een partner.
Het is klote dat veel mensen gedachteloos vlees kopen en eten van een dier dat een kutleven heeft gehad, maar daar denk ik dus nooit aan tijdens het eten. Daar is mijn eten gewoon veel te lekker voor! (en dan ben ik geeneens zo'n geweldige kok als bv. Tertia of Annemieke ;))
Hier is het ook zeker geen strijd, ik kan ook prima van mijn eten genieten als er vleeseters aan tafel zitten eigenlijk. Ieder zn ding.
-
Waarmee ik wil zeggen dat het allemaal meer om eetplezier moet gaan, dan om eetzonden.
Ik weet ook wel dat vlees voor een vegetariër van een ander niveau is dan sinaasappels, maar in beide gevallen gaat het wel om een ontspannen, genietende, wat relativerende houding die (voor alle partijen) te verkiezen is boven een wet, waartegen men "zondigt" met een bevlekt geweten als gevolg.
Op zich ben ik het daar wel mee eens. Maar als je vindt dat het verwerpelijk is om dieren te doden en/of op te eten dan wordt het eten van vlees wel emotioneel (of ethisch) beladen. Ik weet dat bij Vegatopia het vooral om lekker eten gaat, maar de reden waarom mensen vegetariër of veganist zijn gaan bij de een dieper dan bij de ander.
Verder zal iedereen welleens iets binnenkrijgen wat eigenlijk niet de bedoeling is, dus het idee om "puur" te zijn of een ander "puur" te houden is prima zolang je het ziet als een ideaal en niet iets wat ook per-sé praktijk moet zijn.
Wat plezier betreft; toevallig is er op mijn werk vanmiddag een barbeque. Onze secretaresses kunnen voor mij prima veganistisch eten regelen en hebben dat al vaak gedaan, maar voor een bbq bedank ik dan toch liever. Ik vind het gewoon niet prettig, maar ik ervaar dat zelf nog niet als verkrampt ofzo.
-
Een BBQ vond ik al niet prettig toen ik nog vlees at, dat heeft op zich inderdaad weinig met verkrampt zijn te maken.
Ieder zijn meug tenslotte.
Het wordt pas verkrampt als je ook probeert je omgeving van iedere mogelijke BBQ weg te houden.
Desondanks ooit wel eens naar een BBQ van het bedrijf geweest, er was een redelijke hoeveelheid vegetarische burgers etc. Helaas waren die binnen de kortste keren door de vleeseters naar binnen gewerkt. Ik geloof niet dat het ze veel schelen kan wát ze nou precies proberen aan te branden.
-
Maar niet alle vegetariërs zijn zo extreem hoor.
Waarom gebruik je die krachttermen? Je lijkt de bio-industriemensen zo wel!!
Juist op Vegatopia zijn veel mensen erg open-minded
Vind je? Meningen verschillen daarover ;)
Ik vind het gewoon nogal raar dat jij vlees als de duivel presenteert, dat vind ik toch wel extreem eigenlijk (en ik hou er niet zo van).
Ik ben wel eens dat je zo een foutje niet te erg moet opvatten en er over heen te stappen (zulke zaken kunnen gebeuren..en er even rouwig om zijn is niet erg), maar ondanks dat je zegt dat het hier een open-minded forum zou zijn kom je met krachttermen. Je kan toch wel begrijpen dat iemand vlees als slecht ziet? Of misschien ook weer niet omdat je vind dat iedereen zou mogen eten wat die wil (ondanks harde feiten waarom iemand dat niet zou moeten doen vanwege mens, dier en natuur/milieu)...
-
Krachttermen? ???
Jemig, ben jij nou niet juist degene die het een tikkie te zwaar aanzet?
-
Je kan toch wel begrijpen dat iemand vlees als slecht ziet? Of misschien ook weer niet omdat je vind dat iedereen zou mogen eten wat die wil (ondanks harde feiten waarom iemand dat niet zou moeten doen vanwege mens, dier en natuur/milieu)...
Nee eigenlijk begrijp ik dat niet nee. Ik vind (biologisch) vlees ook helemaal niet slecht eigenlijk. Zou het zelf niet meer willen eten omdat ik het niet meer gewend ben maar ben er zeker niet tegen.
Maar in jouw ogen is mijn mening waarschijnlijk dan weer extreem, ook prima.
-
Je kan toch wel begrijpen dat iemand vlees als slecht ziet? Of misschien ook weer niet omdat je vind dat iedereen zou mogen eten wat die wil (ondanks harde feiten waarom iemand dat niet zou moeten doen vanwege mens, dier en natuur/milieu)...
Nee eigenlijk begrijp ik dat niet nee. Ik vind (biologisch) vlees ook helemaal niet slecht eigenlijk. Zou het zelf niet meer willen eten omdat ik het niet meer gewend ben maar ben er zeker niet tegen.
Maar in jouw ogen is mijn mening waarschijnlijk dan weer extreem, ook prima.
Jij bent uit gewoonte vegetarier (door opvoeding)?
Dan moet je denk niet op dit soort reacties reageren, want dan begrijp je inderdaad niet dat iemand die emoties rondom vlees kan hebben.
-
Dan moet je denk niet op dit soort reacties reageren, want dan begrijp je inderdaad niet dat iemand die emoties rondom vlees kan hebben.
ow, oke.
-
Je kan toch wel begrijpen dat iemand vlees als slecht ziet? Of misschien ook weer niet omdat je vind dat iedereen zou mogen eten wat die wil (ondanks harde feiten waarom iemand dat niet zou moeten doen vanwege mens, dier en natuur/milieu)...
Nee eigenlijk begrijp ik dat niet nee. Ik vind (biologisch) vlees ook helemaal niet slecht eigenlijk. Zou het zelf niet meer willen eten omdat ik het niet meer gewend ben maar ben er zeker niet tegen.
Maar in jouw ogen is mijn mening waarschijnlijk dan weer extreem, ook prima.
Jij bent uit gewoonte vegetarier (door opvoeding)?
Dan moet je denk niet op dit soort reacties reageren, want dan begrijp je inderdaad niet dat iemand die emoties rondom vlees kan hebben.
Ik ben niet uit gewoonte vega, maar vind dit ook een behoorlijk heftige reactie hoor!
-
Het zou weleens akelig stil kunnen worden als niemand zou reageren als hij andermans beweegredenen niet helemaal "begrijpt". Wat voor discussie blijft er dan nog over? Merkwaardige poging tot monddood maken van mensen die jij niet helemaal begrijpt...
-
Het zou weleens akelig stil kunnen worden als niemand zou reageren als hij andermans beweegredenen niet helemaal "begrijpt". Wat voor discussie blijft er dan nog over? Merkwaardige poging tot monddood maken van mensen die jij niet helemaal begrijpt...
Het is toch vrij simpel.. als iemand geen emotionele afkeer heeft tegen vlees eten, dan kan zo een persoon toch niet inleven in dat iemand daar wel erge moeite mee heeft. Zo kan iemand bv. niet begrijpen dat ik toch echt ff pijn, schuld etc. voel als ik op een slak ben gaan staan als die persoon geen sterke emoties heeft naar dieren toe. Dus dan vind ik de krachttermen als 'extreem' een beetje onjuist om te gaan gebruiken als je totaal geen probleem hebt met vlees eten.
-
En hoe zou iemand die zich wél in die motieven kan inleven het met je oneens kunnen zijn?
-
Het zou weleens akelig stil kunnen worden als niemand zou reageren als hij andermans beweegredenen niet helemaal "begrijpt".
Ik "begrijp" het wel, maar ik "voel" het gewoon niet zo ::). Mag ik dan wel meediscussiëren of niet?
Maarreh, mensen, ondertussen zijn we behoorlijk off-topic geraakt. Ik neem aan dat Scarabee tussen de regels door heeft gelezen dat het weliswaar jammer is dat haar dreumes vlees heeft gegeten, maar dat het echt niet een doodzonde is.
-
Volgens mij kent hier iemand de betekenis van het woord 'krachtterm' niet helemaal... ::)
-
Een BBQ vond ik al niet prettig toen ik nog vlees at, dat heeft op zich inderdaad weinig met verkrampt zijn te maken.
Ieder zijn meug tenslotte.
Het wordt pas verkrampt als je ook probeert je omgeving van iedere mogelijke BBQ weg te houden.
Desondanks ooit wel eens naar een BBQ van het bedrijf geweest, er was een redelijke hoeveelheid vegetarische burgers etc. Helaas waren die binnen de kortste keren door de vleeseters naar binnen gewerkt. Ik geloof niet dat het ze veel schelen kan wát ze nou precies proberen aan te branden.
:') *snif* wat zeg je dat weer grappig!
Ik zou zelf wel wat bang zijn buiten 't groepsproces te vallen als ik van feestjes weg zou blijven. Ik ga dus meestal wel, al ga ik niet altijd lang, want soms vind ik t niet leuk en dan ben ik na een uur of zo weer weg. Maar dat is bij m'n huidige baan, waar ik nog niet heel lang ben en bij mn andere baan deed ik dat omdat ik soms moeite had goed in de groep te blijven liggen. als ik weet dat dat geen punt is, dan zou ik ook wel zonder 'zorgen' wegblijven als ik er geen zin in had. Al kunnen er soms dingen gebueren op 'feestjes' en dan kun je zomaar ineens heel veel gemist hebben. dan zou t wel jammer zijn, vind ik.
-
hmmz ja, bovenstaande was wat off topic, maar we raakten ook wel wat off topic. 't werd een beetje een meta-discussie, al is dat soms ook wel functioneel. Ik denk overigens niet dat je iets (in gedachten of op basis van een vergelijkbare ervaring) moet kunnen 'voelen' zoals de ander dat doet, om een zinnige inbreng te hebben in een gesprek. Het gesprek kan er wel anders door worden, omdat de zaken van een heel andere kant belicht worden. Als je snapt wat ik bedoel.
Het valt me trouwens op dat wij hier al 3 pagina's over aan het spreken zijn en dat Scarabee al langere tijd niet meer terug geweest is. Wat onze mening er ook over is en wat ons gevoel er ook bij aangeeft, het lijkt erop dat dit onderwerp ook ons weer aan het denken heeft gezet!
-
Ik heb het gevoel dat het bij Scarabee helemaal niet gaat om wel of niet vlees eten, maar eerder over haar verlies aan controle. Ik herinner me nog goed toen mijn meisjes klein waren, hoe beangstigend het was dat ze via opvang of kleuterschool met allerlei dingen en mensen in contact kwamen waar ik geen weet van had en geen vat op had. En dat haar heftige reactie haar zelf nog het meest verbaasde. Op dit vlak en zoveel andere in het leven gaat het erom dingen te kunnen loslaten. Dat is niet gemakkelijk, ik ben ook nog maar aan het leren, maar ik besef nu meer dan vroeger dat er dingen gebeuren waar ik geen controle over heb. Als ik me daar over blijf druk maken, maak ik mezelf alleen maar ongelukkig. Ik weet dat ik mijn best gedaan heb, en dat mij niets te verwijten valt. En daardoor sta ik rustiger in het leven (meestal toch :-\).
-
Ik hoop dat Scarabee nog terug durft te komen ;).
Ik ben heel benieuwd hoe ze nu, nadat er wat tijd overheen is gegaan, er tegenaan kijkt.
-
Ja!
@Joske: Wat verwoord je dat duidelijk! Dat is namelijk precies wat ik bedoelde te zeggen in 't stukje daarover in m'n eigen post, maar jij zegt 't veel duidelijker.
-
Ja, ik vind dat ook zeer helder verwoord, Joske. Ik was me aan het afvragen welke raad je iemand kan geven die duidelijk in de knoop zit met zoiets. Het is loslaten.
-
Fijn dat hier toch een paar empathische psychologen zijn.
-
Gewoon maar ervaringsdeskundige hoor! ;)
-
Ja hoor, Scarabee durft nog terug te komen :)
En ik heb ook steeds meegelezen.
Ik kan me wel vinden in de reactie van Draek, er zit bij mij een emotionele lading aan het eten van vlees. Dat geldt dan voor mij en mijn kind he. Wat de rest van de wereld doet qua wel/niet-vleeseten, dat mag iedereen helemaal zelf weten.
@Joske: hij eet wel vaker iets op het kdv dat niet echt mijn voorkeur heeft en dat ik hem zelf nooit zou geven (bijv. een danoontje). Dat kan ik best loslaten. Als ik overal controle over zou willen hebben dan zou ik hem niet naar een opvang brengen.
Maar vlees eten, nee. Ik zit er nog steeds mee dat dit gebeurd is. En, zoals eerder aangegeven, ik verwijt het niemand, ik heb geen scene gemaakt, ik had er van te voren rekening mee gehouden, hij gaat er niet dood aan etc. etc. Verstandelijk weet ik best dat ik hierover heen moet stappen.
Maar m'n gevoel zegt heel wat anders!! Dat is dus die emotionele lading. Ik ben nog steeds verdrietig en voel een knoop in m'n maag als ik eraan denk. Dat gevoel wilde ik gewoon even delen.
-
Het lastige is dat je gevoel en je relativerende redenatie nog niet op één lijn zitten.
Dit dus. Het zal nog wat tijd moeten hebben denk ik.
-
:pet:
Hopelijk lukt het snel om je maag te ontknopen! ;)
-
En dan hoop je wat steun te krijgen/een luisterend oor te vinden bij een stel medevegetariërs, ontlok je pagina's vol discussie ;)
-
Ja, de empathische psychologen maar raad geven en we hadden niets anders moeten doen dan stilzwijgend luisteren.
Een gedragswijze die ik in heldere ogenblikken met mijn vrouw en lastige cliënten ook toepas, tot wederzijdse tevredenheid.
-
Sterkte hoor :)
-
@haantje: iedere 7 jaar schijnt het lichaam zich op celniveau compleet te vernieuwen.
Je weet dat dit complete onzin is?
De eerste zeven jaar zijn toch ook al bij zijn zevende verjaardag over? Ik zou ook voor acht gaan, omdat het zo'n coole derde macht is.
En nog wel een macht van twee! Dat zijn immers de mooiste, als je het mij vraagt. :)
-
Verder natuurlijk jammer dat dit is gebeurd, want eerst had je een kindje dat nog nooit vlees had gegeten en nu niet meer. :(
Ik zie wel hoe je dat vervelend kunt vinden. Ik heb nog nooit gerookt of drugs gebruikt (anders dan alcohol) en ik vind het wel iets hebben, het idee dat ik daar simpelweg helemaal vrij van ben (anders dan wat ik vanuit mijn omgeving inadem natuurlijk). Het is een eenrichtingsgebeuren; als je het eenmaal voor de eerste keer hebt gebruikt kun je het nooit meer nooit gebruikt hebben.
Wie weet doordat dit nu is gebeurd en niet pas jaren later, kun je er straks juist wat losser mee omgaan (die eerste keer is er nou eenmaal toch al geweest) en voorkom je op die manier dat hij straks uit rebelsheid gaat vleeseten. But then, misschien valt dat hoe dan ook niet te voorkomen. Ik hoop dat je er met de tijd vanzelf aan went in elk geval.
-
Een BBQ vond ik al niet prettig toen ik nog vlees at, dat heeft op zich inderdaad weinig met verkrampt zijn te maken.
Ieder zijn meug tenslotte.
Het wordt pas verkrampt als je ook probeert je omgeving van iedere mogelijke BBQ weg te houden.
Desondanks ooit wel eens naar een BBQ van het bedrijf geweest, er was een redelijke hoeveelheid vegetarische burgers etc. Helaas waren die binnen de kortste keren door de vleeseters naar binnen gewerkt. Ik geloof niet dat het ze veel schelen kan wát ze nou precies proberen aan te branden.
:') *snif* wat zeg je dat weer grappig!
Ja, leuk hè, is An! :D Hier nog een fan. Ik zag hem eerst! 8) Hier iets kleins en onleesbaars wat nieuwsgierige mensen dan weer per se willen bestuderen.
-
Hier iets kleins en onleesbaars wat nieuwsgierige mensen dan weer per se willen bestuderen.
Ik neem aan dat je verwacht dat alles wat je schrijft ook gelezen zal worden. Anders heeft het weinig zin om hier wat te schrijven.
-
Ik snap de emotie ergens wel maar met zulke hoge verwachtingen heb je een grote kans teleurgesteld te raken .
Het zal nog wel vaker gebeuren (kinderfeestje - knakworstje) dus voor jezelf is het misschien fijn je verwachtingen iets bij te stellen.
Bijvoorbeeld een luis in een M&M (rode kleurstof) of gelatine, mag dat wel ?
-
Ik heb zelf ook twee kinderen (7 en 9 jaar) maar ik laat ze zelf beslissen (zijn dan geen dreumes meer dus dan kan het ook). Ze vinden vegetarische boterhamworst net zo lekker als die van een varken is gemaakt dus geef ik mooi de vegetarische boterhamworst. Maar ik heb vegetarische knackworstjes gehaald en dat vond mijn jongste zoon toch echt niet lekker. Dan vraag ik ook aan hem of hij liever die andere heeft die van een varken is gemaakt. En dan is het ja. Ik ga nog niks vertellen over de vlees industrie daar vind ik ze te jong voor maar ik kan wel vertellen waar vlees van gemaakt word. Bij het klokhuis archief heb je ook een aflevering Het Slachthuis en kan je duidelijk zien hoe ze een varken verwerken. Dus ze weten hoe. Mijn kinderen hebben bewust gekozen dat ze flexitariër willen zijn.
Jij heb gekozen om vegetarisch te zijn maar je kind vind smeerworst blijkbaar lekker. Bij mama eet hij vegetarisch en laat maar even gaan buiten de deur zou ik zeggen. Later moet je kind toch echt zelf die keuze maken als hij oud genoeg is. Dat kan jij niet voor hem doen. In sommige situaties zou het ook sneu zijn. Stel er is een kinderfeestje met patat en frikadellen. Elk kind mag een frikadel en mag jou kind het niet omdat hij het niet van mama mag. Noem maar even een voorbeeld.
-
Natuurlijk is vlees lekker.
Mogen je kinderen ook roken?
-
Mogen je kinderen ook roken?
Ja
Ah, ja, en dat kan je nu ook niet echt vergelijken, hoor. Behalve misschien met rookworst ;)
-
Roken schijnt ook lekker te zijn. Miljoenen mensen doen het, dus zal het wel zo zijn.
-
Roken schijnt ook lekker te zijn. Miljoenen mensen doen het, dus zal het wel zo zijn.
Net als neuspeuteren en de keutel opeten :D
-
Je maakt hoe dan ook, altijd keuzes voor je kinderen. Schoolkeuze, plaats waar je woont, hoe laat ze naar bed moeten, welke tv-programma's ze mogen kijken, welke computerspelletjes ze mogen spelen. Of, en hoeveel ze mogen snoepen, drugs gebruiken, alcohol mogen drinken. Welk geloof je (niet) aanhangt. En of ze wel of niet mee moeten naar familieleden (opa, oma, tante, oom).
-
Natuurlijk is vlees lekker.
Mogen je kinderen ook roken?
Je weet natuurlijk zelf dat dit nergens op slaat. Beetje dom en onnadenkend om zo te reageren. Van vlees eten ga je niet dood aan longkanker van roken wel en dat heb ik zelf ondervonden in mijn familie.
-
Ik zou vragen of ze het je niet meer vertellen als het echt per ongeluk was. Wat niet weet...
Misschien simpel, maar wel effectief denk ik.
-
geef je dan niet aan je kind mee dat het blijkbaar zo taboe is dat er niet eens over gesproken kan worden? in dit specifieke geval heeft t kind het misschien niet door over of er wel of niet over gepraat wordt, maar als het kindje kan praten lijkt het me toch fijner om het als ouder van de begeleiders te horen, zodat je neutraal reageert als het een keer genoemd wordt.
-
Als het kind ouder is ben ik het met je eens. Maar zeker de komende 2 (?) jaar kan het kind hier zelf nog niets zinnigs mee en is zich er überhaupt niet van bewust. Als je er als ouder dan zo'n moeite mee hebt kun je het denk ik beter niet weten. Zodra hij evt. bewust vlees gaat pakken van andere kinderen wordt het weer een ander verhaal.