Vegatopia Forum
Vegetarisch - voor iedereen => Mensen => Topic gestart door: mrmojorising op 24 augustus 2011, 11:40:44
-
Dag allen,
Ik ben nogal nieuw hier, maar ik loop al tijden rond met het volgende dilemma. Wat te doen als je ongevraagd vlees of vis voorgeschoteld krijgt? Afgelopen zomer bestelde ik in Laos een green curry 'no meat; no chicken, no beef, no pork. I am a vegetarian, so no meat please. Vegetables only!' Er werd begripvol geknikt, maar vervolgens kreeg ik toch een maaltijd met kip. Als je er mee teruggaat, zullen ze alles weggooien en een nieuwe maaltijd bereiden. Lijkt me zonde. De kip zit nu toch al in je eten, maar opeten wilde ik het ook niet.
Iets vergelijkbaars overkomt me in Nederland ook wel eens: je bestelt iets vegetarisch, maar ontvangt onverhoopt toch iets niet-vergetarisch. Wat doen jullie in zulke situaties? Ik ben benieuwd!
Anouk
-
Ik denk dat dat een heel persoonlijke keuze is. Weggooien is inderdaad zonde maar ik zou het nooit opeten.
In het buitenland heb ik er wel vaker begrip voor, maar in Nederland stuur ik het toch, behoorlijk boos ook nog, terug.
Ik maak het overigens maar zelden mee. Ik heb het weleens gehad met een tosti kaas, daar zat ham op, ontdekte ik gelukkig al door de geur. Teruggestuurd met het uitdrukkelijke verzoek dat ik een nieuwe wilde, waar de ham niet van af gehaald is. Ik zag hem weglopen met hetzelfde bord en terugkomen met hetzelfde bord. " Is dit een nieuwe?" vroeg ik nog, hem de kans gevend zich er uit te lullen.
Ja het was een nieuwe, verzekerde hij me. Dus ik open de tosti en vind daar nog een vergeten stukje ham. Ik ben opgestaan en weggelopen zonder de rest van de rekening te betalen. (Ober stond nog aan mn tafel en heeft me niet tegen gehouden).
In Nl weet iedereen wel wat een vegetarier is en verwacht ik ook dat ze zich daar aan houden anders ben ik weg of lastig.
In het buitenland leg ik het nog eens uit en geef ze nog een kans.
-
Ooit in een duur restaurant kreeg ik keurig vegetarisch te eten (samen met vlees etende collega's). De bediening zei precies wat het was etc.
Toen kwam er een soort sushi met rijst. De rijst was gekleurd met inktvisinkt. Die heb ik teruggestuurd, want de inktvis zal het vast niet hebben overleefd.
Ik kreeg keurig een nieuw bord met andere gerechten.
-
ik heb t laatst bij mn tante gehad. ze had speciaal voor mij vegetarische soep gekocht, omdat er in de soep voor de anderen balletjes zaten. nou, ik neem een hap en... Heb daar toch een vreemdsoortig taai-achtig vleesstructuurding in m´n mond! Jak! Ik roer wat door m´n soepkom en ja hoor, daar drijft dus gewoon een kippenkadaver in. Nou, ik heb ´t absoluut niet opgegeten en ik heb heel voorzichtig uitgelegd waarom. Mijn tante begreep het gelukkig wel. Ze voelde zich ook schuldig en dat vond ik wel weer vervelend (maar stiekem ook wel enigszins terecht). Ik heb ´t er maar opgehouden dat de ingrediënten ook wel erg klein op de verpakking staan, dus dat een foutje snel gemaakt is. Gelukkig had ze geen uren in de keuken gezwoegd voor deze soep, dan had het vervelender geweest.
-
Ik zal trouwens nooit van mijn leven bewust vlees of vis eten. Hoe goed iemand ook bewustzijnloos z'n best heeft gedaan.
-
Hoi Anouk en welkom bij Vegatopia. Je hebt meteen een onderwerp aangesneden waar velen al mee te maken hebben gehad (zie vegetariërs en bedrijfsuitjes (http://www.vegatopia.com/smf/index.php/topic,1022.msg603013.html#new)).
Voor mij is de keuze vrij duidelijk: alhoewel ik eigenlijk geen morele bezwaren tegen het eten van 'vlees van gelukkige dieren' heb, wil ik gewoon geen vlees eten omdat het idee mij - na behoorlijk wat jaren vegetarisch eten - tegen staat. Gelukkig komt het zelden voor dat ik onverhoopt iets niet-vegetarisch voorgeschoteld krijg (en dan niet bij familie of vrienden, maar wel in bepaalde restaurants). Net zoals Lelle ben ik dan 'lastig' en stuur het terug. Weggooien is zonde, maar restaurants gooien sowieso veel te veel weg, dat is hun probleem (waar overigens ook wat aan mag worden gedaan, maar dat is een ander verhaal). Mede-eters kijken misschien in eerste instantie een beetje raar op, maar tot nog toe vonden ze mijn principiële houding begrijpelijk en zelfs goed. Het wordt ook tijd dat de horeca gewoon weet wat 'een vegetarische klant' blieft, hoe moeilijk kan dat zijn.
-
Hoi Anouk en welkom bij Vegatopia. Je hebt meteen een onderwerp aangesneden waar velen al mee te maken hebben gehad (zie vegetariërs en bedrijfsuitjes (http://www.vegatopia.com/smf/index.php/topic,1022.msg603013.html#new)).
Voor mij is de keuze vrij duidelijk: alhoewel ik eigenlijk geen morele bezwaren tegen het eten van 'vlees van gelukkige dieren' heb, wil ik gewoon geen vlees eten omdat het idee mij - na behoorlijk wat jaren vegetarisch eten - tegen staat.
Ik moet zeggen dat het mij al jaren niet meer is overkomen, en bij bedrijfsuitjes, vrienden etc alles altijd helemaal top is geregeld (en dan ben ik zelfs veganist). Maar bij mij is het net als bij jou ook meer het idee wat me tegenstaat. Ik heb wel allerlei ethische en dierenrechtelijke bezwaren tegen het consumeren van dierlijke producten, maar het maakt praktisch gezien natuurlijk helemaal niets uit of die producten in de vuilnisbak of mijn lichaam belanden. Ik vind het idee ervan gewoon vies, puur iets persoonlijks dus.
-
Ik zal trouwens nooit van mijn leven bewust vlees of vis eten. Hoe goed iemand ook bewustzijnloos z'n best heeft gedaan.
Hihi! Goed gezegd! Al kan ik me wel heel schuldig voelen als iemand door onhandigheid of miscommunicatie een product van een dood dier of een niet-biologisch zuivelproduct of ei ergens door doet terwijl hij speciaal voor mij heel erg z'n best gedaan heeft. Ik wil niet iemand op z'n tenen trappen door te vertikken z'n harde werk te waarderen, of iemands gastvrijheid beledigen of zo. Ik heb een jaar of zo geleden een keer iets gegeten waar scharreleieren inzaten. iemand had voor mij een hele mooie groentetaart gemaakt met vegetarische kaas en noten erbij en ook nog een bijgerechtje. Ik vond echt dat ik 't niet kon maken dat onaangeraakt te laten staan. Ik heb daar toen dus wel van gegeten.
Ik heb ook een keer gehad dat iemand vroeg: "Je lust wel champignons toch?" Nou, natuurlijk lust ik die! Vervolgens zag ik aan tafel dat de mooie champignons bij de biefstuk in de pan pan gebakken waren, voor "extra smaak". Die heb ik dus echt niet aangeraakt. In restaurants heb ik weinig slechte ervaringen, ik heb twee keer iets teruggestuurd, omdat ze de - naar mijn idee duidelijke boodschap - toch niet goed begrepen hadden. Mijn ervaring is dat als je begripvol, vriendelijk, beleefd en duidelijk bent, men toch wel moeite voor je wil doen.
-
Weet je waar ik gewoon stik chagerijnig van word? Dat ik uit eten ga en er dan gezegd wordt "ach voor een keer" en "het is goed vlees hoor" (dat laatste meestal door het restaurant) en "nu is hij toch al dood". Ja en? IK WIL GEEN VLEES! Of nee, dat is niet geheel waar: wij eten hooguit 2x per week vlees en altijd biologisch en niet elk vlees. En als ik uit eten ga wil ik dus eigenlijk altijd vegetarisch. Punt. Het feit dat ik me altijd maar weer moet verdedigen, iedere keer dat het gesprek er over gaat, ik word er zo moe van. En wat dan te doen? Tja dat is een hele goede vraag. In een restaurant stuur ik het ook terug en let daarbij goed op inderdaad of het bord niet zo terugkomt en alleen het vlees eraf/eruit is gehaald. De meeste vrienden weten het en als wij een diner hebben geven we het vaak aan. En ook daar stuur ik het terug. Ik deed dat in het begin ook niet, om discussie te voorkomen maar hallo zeg, het is toch mijn keus? Ik ben ervan afgestapt dat iedereen mij aardig moet vinden hihi. En wij zijn helemaal lastig: wij eten nl. ook suikervrij (geraffineerde suikers). En nee ook niet voor een keertje, dank u wel meneer. En thuis geen geur/kleur/smaak maar dat is lastig bij een ander en als je uit eten gaat dus daar kan je niet altijd iets mee.
Het frapantse overkwam ons laatst: we zouden zakelijk gaan eten met een groep, steeds een gerecht bij een ander. We werden toch voorzichtig gevraagd of we niet deel wilden nemen want "vegetarisch kan zo lastig zijn voor de gastvrouw". Pardon, lastig? En wat te denken van de restaurantweek: we moesten 10 euro meer betalen (bleek pas bij het afrekenen) omdat we vegetarisch hadden gegeten? Huh? Volgens mij is vlees toch een stuk duurder dan een beetje pasta met groenten. Soms lijkt het net of je geboycot wordt als je ergens voor staat.
Kortom (want ik draaf door): hoe vervelend ik het soms ook vind: nee ik eet geen vlees. Punt. En als het niet altijd vriendelijk kan is het jammer (kreng he), al probeer je dat uiteraard wel!
-
De meeste vrienden weten het en als wij een diner hebben geven we het vaak aan. En ook daar stuur ik het terug.
Goh, zeg je hier nou werkelijk dat als je bij vrienden eet en ze je instructies niet helemaal hebben opgevolgd, dat je dan je eten terugstuurt? Dan is het maar goed dat je niet per se aardig gevonden wil worden...
-
Het verbaast me om te lezen dat jullie borden terugsturen.
Niet omdat ik het niet zou terugsturen als ik vlees voorgeschoteld kreeg hoor! Maar dat is me dus nog nooit gebeurd sinds ik vega eet. Bij restaurants bestel ik vegetarische gerechten, en die zijn dan vegetarisch. Ik snap niet zo goed wat er bij jullie dan mis gaat. Of gaan jullie naar resto's zonder iets vega's op de kaart? Dat doe ik althans in principe niet, zulke tenten wens ik niet te sponsoren.
En waarom zou jouw tafelgenoot je in een restaurant willen overtuigen vlees te eten? Jij moet het in je mond schuiven toch, dus wat maakt hun het dan uit wat je eet? Ik snap wel dat als jij soms wel en soms niet vlees eet, een ander denkt dat je buiten de deur ook best eens vlees zou kunnen eten. 't Is niet dat je een strikte vegetariër bent, tenslotte. Maar dan nog, het blijft toch gewoon jouw keus wat je eet? De laatste keer dat een ander voor mij meende te kunnen kiezen wat ik at, was ik wsl zes ofzo en waren dat mijn ouders.
Het is me een keertje gebeurd dat een kennis bij wie ik ging eten was vergeten dat ik vega at (ik had het niet direct vantevoren genoemd, maar wel al eerder bij hem gegeten), hij had een of ander sausje met kip gemaakt ofzo voor bij de rijst. Na een heel grote 'oeps' heeft-ie toen een kerriesausje geïmproviseerd voor mij met geloof ik nog wat erwtjes oid erdoorheen. Voor een keertje geen punt. Verder heb ik altijd normaal eten voorgeschoteld gekregen.
-
Een tijdje geleden bestelde ik bij een restaurant een groentensapje. Ik kreeg het met flesje aangereikt.
Ik kon het natuurlijk niet laten om de kleine lettertjes te lezen. Bleek er visbouillon in te zitten.
De serveerster wist natuurlijk niet dat ik vegetariër was. Toch heb ik het flesje met toelichting teruggestuurd. Ik kreeg een ander frisje.
-
:o Waarom zou je visbouillon in groentesap willen stoppen?
-
:o Waarom zou je visbouillon in groentesap willen stoppen?
Geen idee. Ik weet het merk ook niet meer. Te lang geleden.
-
De meeste vrienden weten het en als wij een diner hebben geven we het vaak aan. En ook daar stuur ik het terug.
Goh, zeg je hier nou werkelijk dat als je bij vrienden eet en ze je instructies niet helemaal hebben opgevolgd, dat je dan je eten terugstuurt? Dan is het maar goed dat je niet per se aardig gevonden wil worden...
Gaat aardig gevonden willen worden dan boven standvastig zijn? Just asking...
-
Nee, maar terugsturen suggereert een hiërarchische verhouding die ik met mijn vrienden niet heb.
-
Misschien is het wel niet zo letterlijk bedoeld...
Ik zou het zelf in ieder geval niet opeten, en ook niet voor mijn neus laten staan. En echte vrienden respecteren je pincipes wel lijkt mij dus die zijn dan ook heus niet beledigd.
-
Dat zou kunnen. ikzelf zou nooit terugsturen zeggen als ik bedoelde vriendelijke bedanken voor. Maar misschien heeft dat ook wel met aardig gevonden willen worden te maken.
-
Ik denk dat er een verschil is tussen 'aardig gevonden willen worden' en 'de ander geen rotgevoel willen bezorgen' of zelfs 'de ander zich gewaardeerd willen laten weten', omdat dat prettig en beter is voor de ander. Dat is uiteindelijk vaak ook beter voor de relatie en jezelf, want het speelt ook nog ergens mee dat je 'jezelf aardig wilt vinden'. Ik denk ook dat je heel goed grenzen aan kunt geven/ bij je principes kunt blijven terwijl je respectvol en waarderend bent naar de ander toe.
Het zijn misschien fine lines en fine distinctions (weet er even geen goede Nederlandse woorden voor), maar ik denk wel dat ze waarachtig zijn.
-
Voor mij was dit juist een van de redenen geen vegetarier meer te zijn, maar iemand die weinig vlees eet.
Ik vond het iedere keer zo moeilijk mensen te vragen iets voor mij apart te koken, of eten waar ze hun best op hadden gedaan en wat lekker rook, opzij te schuiven, omdat er iets inzat waar ik voor koos om niet te eten.
Ik ben ooit vegetarier geworden omdat ik me daar nou eenmaal prettiger bij voel, en dat deed ik nu juist niet meer.
Dus nu eet ik bij vrienden en kenissen wat de pot schaft, maar gebruik in mijn eigen keuken geen vlees, en in resaurants stuur ik het wel terug als het niet goed is, omdat ik vind dat zij dat gewoon goed horen te doen, daar worden ze voor betaald.
-
O, licht gevalletje van amnesia hier, ik heb wèl wel eens eten teruggestuurd! Bij de Witte Uyl, daar krijg je nl. je amuse al nog voor je je bestelling hebt kunnen opgeven en die amuse is default met beest.
-
Ik vond het altijd lastig als er kant-en-klare tosti's waren, om dan de ham er af te halen en in de prullenbak te gooien. Als je geen ham koopt in de supermarkt, kan je nog een signaal geven en hopen dat dat het aanbod verandert. Maar op een sportvereniging of studentenvereniging met weinig vego's, lag er alleen kant-en-klaar tosti op voorraad. Dan at ik het liever op, dan het varkentje in de prullebak te lozen.
Nu eet ik dan wel soms vlees, maar weer geen ham. Dus moet het er toch af omdat er specerijen in kunnen zitten.
-
Voor mij was dit juist een van de redenen geen vegetarier meer te zijn, maar iemand die weinig vlees eet.
Ik vond het iedere keer zo moeilijk mensen te vragen iets voor mij apart te koken, of eten waar ze hun best op hadden gedaan en wat lekker rook, opzij te schuiven, omdat er iets inzat waar ik voor koos om niet te eten.
Ik ben ooit vegetarier geworden omdat ik me daar nou eenmaal prettiger bij voel, en dat deed ik nu juist niet meer.
Dus nu eet ik bij vrienden en kennissen wat de pot schaft, maar gebruik in mijn eigen keuken geen vlees, en in resaurants stuur ik het wel terug als het niet goed is, omdat ik vind dat zij dat gewoon goed horen te doen, daar worden ze voor betaald.
Ik begrijp denk ik wel wat je hier zegt, Dorinka. Ik zou zelf echt geen vlees of vis kunnen eten, maar als iemand z´n best doet en in het eten biologische vegetarische kaas doet, op zoek gaat naar bio crème fraîche en er per ongeluk gedachteloos vrije uitloopeieren bij doet, dan zou ik niet zeggen ´ik eet dit niet´, al vind ik het wel zeer onprettig. Je richt je dan heel sterk op de vergissing en keurt al het andere dat wel goed is daarmee ook af; daden wegen ten slotte sterker dan de begeleidende woorden´wel fijn dat je de rest wel bio hebt gekocht´ - maar eten doe ik ´t niet. Ik zou dan wel een paar dagen vóór de volgende afspraak zeggen dat ik alleen biologische zuivel en eieren eet en dat goedkope bonen en rijst ook heerlijk kunnen zijn, en dan maar hopen op ´t beste. Als ik zeg ´Ik eet geen vis, schaaldieren, kip of vlees´ en iemand komt aan met garnalen, of een worcestersaus of zo, jammer, ik kauw wel op een slablaadje dan. Dan heeft de ander in mijn ogen allerminst moeite gedaan en bovendien is het duidelijk vlees/vis en dat eet ik echt no way.
Simpel gezegd ben ik vega omdat ik het een sympathiekere levenswijze vindt, dat stopt voor mijn gevoel wanneer ik aan mensen voorbij ga, want die levenswijze geldt voor mens, dier en milieu en ergens moet je daarin voor jezelf een balans vinden. Dat ligt voor iedereen ergens anders, denk ik.
Dat heeft ook te maken met de eigenschappen die maken dat jij jezelf kunt waarderen en wat je denkt dat anderen in jou waarderen en wat je wílt dat de anderen met wie je in deze situatie bent in jou waarderen (eigenzinnigheid, meegaandheid, flexibiliteit, standvastigheid etc.). In iedere situatie ga je volgens mij onbewust na hoe deze dingen zich verhouden tot de situatie en jouw waarden en normen daaromtrent. Wil je je prettig voelen, dan moet je denk ik in overeenstemming met alle (ehm even tellen ;)) alle vier deze componenten kunnen handelen. En deze balans, ja, die verschilt natuurlijk per persoon en ik denk ook wel per situatie.
Ik denk in elk geval dat het zo een beetje in elkaar zit.
-
Ik voel het ook wel aan zoals Dorinka en Temari schetst mooi dat het dikwijls om afwegingen gaat. Het is niet prettig mensen, die echt hun best hebben gedaan, te kwetsen. Soms kom je ook in situaties (bijvoorbeeld feesten of etentjes waarop je in groep bent uitgenodigd en degene die inviteert een vast menu betaalt voor de hele groep) waarin ik vind dat ik moeilijk zou doen als ik dan ineens vegetarische wensen op tafel zou leggen. Als flexitariër eet ik dan gewoon wat er is, of weinig of niets van wat ik echt niet graag eet.
Anders is het als je op voorhand je wensen hebt kenbaar gemaakt. Als vrienden daar dan helemaal geen rekening mee hebben gehouden, vind ik dat onattent van hen (we spreken nu niet over loutere vergissingen uit onwetendheid.) In een restaurant zou het ook helemaal niet kunnen als je op voorhand hebt meegedeeld iets vegetarisch te willen en daar dan niet aan gedacht is. Dan mag je best op je strepen staan, maar gelukkig moet dat niet dikwijls. Mijn ervaring is dat men zeker in de betere zaken zijn best voor je doet, maar het op prijs stelt op voorhand verwittigd te worden als er geen vast vegetarisch gerecht op de kaart staat.
Anekdote: voor we de vegetarische weg opgingen kregen we bezoek van een koppel van wie de vrouw aan tafel verklaarde dat haar man vegetarisch at, waarna we nog commentaar als "lijken eten" van hem er bijkregen.
Zoiets vind ik onattent en onaardig. Ik erger mij aan die vanzelfsprekendheid waarmee mensen verwachten dat je met hun onuitgesproken wensen of verwachtingen rekening houdt. Als je iets wil dat mogelijk afwijkt van de vaste gewoonten, moet je dat gewoon even melden. Als het koppel in kwestie het vroeger gezegd had, hadden we ons graag aangepast.