Vegatopia Forum
Vegetarisch - voor iedereen => Mensen => Topic gestart door: Carmen San Diego op 04 januari 2010, 16:31:43
-
Wat ik alleen niet begrijp is wat dan de gedachte zou moeten zijn achter zo nu en dan vegetarisch eten nemen uit oogpunt van diervriendelijkheid, wat overigens niet wegneemt dat uiteindelijk meer dieren beter af zullen zijn.
Dat ze het lekker vinden denk ik. Ik zou ergens ook best wel graag vlees willen eten af en toe. Het is voor mij heel dubbel - ik eet nog niet zo lang vegetarisch en mis dus de vaardigheden van het vegetarisch creatief koken nog een beetje. Als ik dan mijn favoriete culinaire bladen lees en ik zie een ontzettend lekker recept staan met vis, kip of salami (toch m'n oude favorieten), dan krijg ik daar trek in. Of als ik moet eten na een lange werkdag en ik wil even een snel recept maken - en ik merk dat alle snelle maaltijden die ik kan bedenken met vlees zijn. Dan is het weleens verleidelijk om toch weer eens van die lekkere pasta met salami en artisjokharten te maken. Ik doe het niet, maar ik zou het érgens wel willen. Ik heb wel twee keer 'gezondigd' (in wat zal het zijn, vijf maanden?), waarvan 1 keer per ongeluk - maar goed ik heb dus een keer een hapje genomen van een Mexicano, toen m'n vriend er een had gekocht. Ik vind ze zo ontzettend lekker ruiken... Aan de andere kant was een van mijn favoriete stukken vlees biefstuk - wat ik vorige kerst voor m'n vriend heb klaargemaakt zonder dat het me wat deed.
En het idee van dieren eten, hoewel ik daar niet 100% principieel tegen ben wanneer het gaat om dieren die een normaal wild leven hebben gehad (bijv als we het hebben over primitieve stammen die wilde dieren vangen, dan vind ik dat niet 'fout' overkomen, maar juist heel natuurlijk - de manier waarop ze alles gebruiken van zo'n dier, de manier waarop ze op hun eigen wijze respect hebben voor dier en natuur), staat me wel een beetje tegen. Een tijd geleden zag ik op tv vegetariers die zeiden dat dieren onze vrienden zijn en dat je je vrienden niet opeet, en toen dacht ik, da's eigenlijk wel heel logisch.
Wat voor veel vegetariërs (die ik ken althans) geldt is dat zij ook walgen bij het idee van lijken op je bord. Het idee, de geur, bizar, om te kotsen etc.
Het gekke is dat ik dat met sommige dingen inderdaad wel heb. Niet tot kotsen aan toe hoor, maar wel dat ik het vind stinken soms. Vlees ruikt erg sterk en ik denk dat je dat ontwent raakt of zo. Aan de andere kant vind ik sommige dingen dus nog steeds wél lekker ruiken.
Ik ken er ook een paar die na de BSE-toestanden vegetariër zijn geworden en na geruime tijd ook automatisch deze sterke afkeer van vlees hebben gekregen, dus misschien heb je gelijk en kan met een andere boodschap ook het bewuste doel bereikt worden.
Waarschijnlijk wel.
-
Tja, ik blijf het herhalen: Als vlees smerig zou smaken, dan zouden er veel meer vegetariërs zijn.
Helaas wordt vlees met vegetarische hulpmiddelen lekker gemaakt. Er valt mogelijk alleen nog wat te zeggen over de structuur van vlees, maar daar heb ik geen ervaring mee.
-
Tja, ik blijf het herhalen: Als vlees smerig zou smaken, dan zouden er veel meer vegetariërs zijn.
Helaas wordt vlees met vegetarische hulpmiddelen lekker gemaakt. Er valt mogelijk alleen nog wat te zeggen over de structuur van vlees, maar daar heb ik geen ervaring mee.
Vlees heeft toch helemaal geen vegetarische hulpmiddelen nodig om lekker gemaakt te worden, vlees is van zichzelf toch lekker? Daarom is het ook het ideale ingredient voor mensen die niet kunnen koken: met neme een pan met wat vet, lap vlees erin, peper-zout erover, bakken, serveren met aardappels+groente zonder iets van kruiden en hey presto, zonder kookkunst een lekkere hollandsche maaltijd. Daarom is het voor veel mensen die traditioneel hollands eten ook zo lastig om je een maaltijd zonder vlees voor te stellen, haal het vlees weg en de grootste smaakmaker is van je bordje.
-
Het is zowiezo een wat curieuze mededeling: als het smerig zou zijn, zouden er meer vegetariërs zijn (dus blijkbaar is het niet smerig) maar het moet nog wel lekker gemaakt worden...
-
Ik kan me in de verste verte niet herinneren dat vlees ooit 'lekker' gemaakt moest worden. Meer dan een beetje zout en soms wat peper deed mijn moeder er nooit in/op/door, en zelf heb ik er ook nooit zo'n behoefte gehad om extra kruiden door het vlees te doen. Behalve dan misschien door gehakt, maar dat heeft vast veel met de kwaliteit en de vermalen onderdelen te maken gehad. Maar kennelijk leeft bij sommige vegetariërs het idee dat vlees van zichzelf geen of geen lekkere smaak heeft. Maar als je zelf nooit vlees gegeten hebt, kan ik me voorstellen dat je zo'n idee overneemt.
-
Die dingen die in de winkel liggen, zijn die niet al gekruid dan?
Kan iemand mij uitleggen hoe vlees dan precies smaakt? Ik heb een hele vage herinnering over een plak worst uit mijn kindertijd. Die smaakte volgens mij precies als die worsten van Tivall.
Veel ongekruide "vleesvervangers" (een woord wat ik liever mijd) hebben van zichzelf een typische smaak. Quorn is wat zurig, tahoe smaakt wat weeïg, seitan smaakt zurig, en tempeh heeft een hele aparte noot-achtige smaak.
Heeft ongekruid vlees ook vanzichzelf een typerende smaak? Ik kan mij voorstellen dat een nier van een varken (geen idee of dat wordt gegeten) anders smaakt dan de kont. Wat ik mij niet kan voorstellen is dat "reerug" (heb dat weleens op een kerstmenu zien staan) anders smaakt dan de rug van een koe. Dat is toch gewoon vetweefsel met koolstof of zitten er bepaalde verbindingen in die aan dat specifieke stuk vlees van dat bepaalde dier een zeer specifieke smaak geven.
Als ik hard in mijn arm bijt, dan merk ik dat dit heel moeilijk gaat. Is dit niet bij dierenvlees ook het geval of wordt dat slap als het gekookt of gebakken is, en hoe voelt dat dan in je mond? Als een stuk seitan of is het juist luchtig of vergelijkbaar met de structuur van mango?
Ik ben hier serieus heel erg benieuwd naar, niemand heeft het mij tot nu toe kunnen uitleggen, en ik ben niet bereid het te proberen, omdat ik het idee weerzinwekkend vind.
-
Als jij me dan eerst uitlegt hoe een aardbei smaakt, en in hoeverre dat van de smaak van een perzik of een marshmellow verschilt.
-
Die dingen die in de winkel liggen, zijn die niet al gekruid dan?
Welke dingen? Als je het over worstsoorten en 'dingen' op gehaktbasis hebt, dan kan je er wel vanuitgaan dat er een smaakbepalende overmaat aan zout, kruiden en smaakversterkers doorgeroerd is ja.
Kan iemand mij uitleggen hoe vlees dan precies smaakt?
Oei, precies nog wel. Nou dat varieert toch wel erg sterk per diersoort en vervolgens nog per onderdeel.
Maar behalve de smaak op zich, spelen ook zaken als malsheid, sappigheid, textuur, pezigheid, vettigheid een flinke rol.
Ik heb een hele vage herinnering over een plak worst uit mijn kindertijd. Die smaakte volgens mij precies als die worsten van Tivall.
Duh, de smaak van worst wordt inderdaad bijna volledig bepaald door de toegevoegde ingrediënten. Collega's hadden er zelfs herhaaldelijk lol in mij te vertellen dat de onbijtworstjes wel veilig door mij gegeten moesten kunnen worden, omdat er zoveel meel doorheen zat dat er van vlees niet veel sprake kon zijn.
Quorn is wat zurig,
???
tahoe smaakt wat weeïg
Zeg maar rustig dat dáár van zich helemaal geen smaak aan zit. Laat staan een lekkere.
Dat is toch gewoon vetweefsel met koolstof of zitten er bepaalde verbindingen in die aan dat specifieke stuk vlees van dat bepaalde dier een zeer specifieke smaak geven.
Ik geloof dat je wel een heel simplistische voorstelling hebt van de samenstelling van een (stuk) dier.
Als ik hard in mijn arm bijt, dan merk ik dat dit heel moeilijk gaat.
Ik wil ook wel eens in je arm komen bijten, misschien ben jij uitzonderlijk taai? :P
-
Als ik hard in mijn arm bijt, dan merk ik dat dit heel moeilijk gaat.
Ik wil ook wel eens in je arm komen bijten, misschien ben jij uitzonderlijk taai? :P
Haha, kan je misschien eens in een koe gaan buiten om te zien wat dat geeft? ;D
-
Buiten in een koe gaan om te zien wat dat (de koe?) geeft? Is dat een of andere Vlaamse uitdrukking?
-
Maartje,
Er is aardbeiensmaakstof op de markt die aardig in de buurt komt van de smaak van een echte aardbei. De structuur van aardbei is vergelijkbaar met die van kiwi. Aardbei heeft een complexe en typische smaak. Net zo typisch als de smaak van wiki. Een aardbei is bovenal zoet, maar niet 'fris' zoet zoals groene druif.
Urbanus,
Van de smaak van vlees weet ik echt helemaal niets. Het merendeel der mensheid is eraan verslingerd dus het moet wel heel speciaal zijn. Ik zie weleens zo'n homp in de koeling bij de supermarkt liggen. Het ziet er bloedrood uit met witte slierten erin (spieren? pezen?). Ik kan me enigzins een voorstelling maken bij de structuur. Maar hoe smaakt het nou? Is het zuur, zoet, bitter, zout?
Wat maakt de smaak van vlees zo bijzonder dat veel mensen ernaar verlangen en menen niet zonder te kunnen?
-
Kortom, wat de smaakomschrijving van aardbei betreft kom je eigenlijk niet verder dan de kwalificatie 'zoet'. En verder een verwijzing naar een kunstmatige aardbeiensmaakstof? Bij mijn weten is er nog geen kunstmatige 'vleessmaakstof' uitgevonden. Was dat er wel geweest, dan was dat vast al massaal door de meeste vleesvervangers geroerd. Moeilijk dus om de smaak van vlees te beschrijven door het met vleesloze produkten te vergelijken. Als ik dat toch zou proberen, dan zou ik zeggen dat Quorn qua smaak nog het dichtst bij vlees in de buurt komt, toen ik het voor het eerst at meende ik iets te proeven dat zowel een beetje naar kip smaakte als naar vis. Maar inmiddels proef ik dat er allang niet meer in.
Van de smaak van vlees weet ik echt helemaal niets. Het merendeel der mensheid is eraan verslingerd dus het moet wel heel speciaal zijn.
De vraag is of dat vanwege de smaak is, of dat dat zo aangeleerd is. Zo heb ik ook nooit het idee dat ik echt gegeten heb, als er niet tenminste groente bij/door zit. Daarom heeft bijv. een pannekoekenmaaltijd voor mij iets onbevredigends, al kan dat ook aan het hoge koolhydraatgehalte (meel en zoetigheid) liggen. Kortom, ik denk dat vlees vooral zo belangrijk is voor de vleeseter, omdat dat nou eenmaal zo in zijn systeem geprogrammeerd zit.
-
Het gaat ook om de structuur, dat is bijna even belangrijk voor de smaak ervaring als de smaak zelf.
Vlees heeft een heel aparte structuur die bijna niet na te maken valt.
Wat betreft de smaak van vlees, verder dan hartig of umami kom ik zelf ook niet. Een hamburger kan je dan ook niet vergelijken met een stukje kip. Alhoewel ik wel een smaakherinnering heb van de gehaktballen van mn tante en van filet americain. Heb niks gevonden dat me doet denken aan die smaakherinnering.
Het is denk ik een totaal pakket dat mensen missen aan vlees. Net als dat jij (of ik) niet elke dag dezelfde vleesvervanger wilt of niet elke dag bloemkool wilt eten, zo zijn vleeseters gewend meer keuze te hebben. En gemakzucht natuurlijk, zo makkelijk is het ook weer niet om vega te zijn.
-
filet americain. Heb niks gevonden dat me doet denken aan die smaakherinnering.
Ook niet die vd AH? Die schijnt heel erg te lijken.
-
Qua kleur en structuur wel, maar toch ook weer niet.
Maar goed, vroeger dacht ik dat snoepbanaantjes lekker waren en nu ook niet meer, dus misschien lijkt het wel op hoe echte f.a. smaakt, maar niet op hoe ik vind dat het moest smaken.
Ofzo :confused:
-
Vroegah was alles beter :yes:
-
Gevoelige Vegatopianen, niet verder lezen.
Ik diep eens wat herinneringen op uit een inmiddels ver verleden, toen ik nog vanzelfsprekend vlees at. Gek genoeg heb ik geen echte herinneringen aan de smaak, maar wel aan de structuur (daarmee sluit ik me aan bij Lelle, dus). En de structuur is zeer afhankelijk van het soort vlees en van de bereidingswijze.
De meest levendige herinneringen heb ik aan de karbonade, die bij ons regelmatig op tafel kwam. Ik denk dat ze ongeveer een half uur langzaam werden gebraden in boter of margarine. Eerst op hoog vuur, dan op laag vuur, met de deksel er op. Als je een stukje van het vlees afsneed en opat, proefde je eerst de knapperige, gemarineerde buitenkant, die zich vermengde met het sappige vlees aan de binnenkant. Met elke kauw kreeg je een nieuwe stoot vet en smaak. Een goede karbonade smaakte niet naar vet, maar had een dradige consistentie, waar je het vet zo ongeveer af kon slurpen.
Spekjes bij de stamppot werden in veel boter zachtjes gebraden, zodat ze lekker zacht bleven. Je kon er eindeloos op kauwen, maar ook gewoon doorslikken als je wilde. Een ziltige sensatie die zich over je tong verspreidt. Knapperige spekjes hebben me nooit kunnen bekoren.
Kip heeft weinig smaak, maar een textuur die zich goed leent voor het overbrengen van smaken, bijvoorbeeld een marinade of kipkruiden. Reepjes kip in een currysaus worden een beetje een derrige massa, maar een goed aangebraden kipfilet is een geweldige drager voor alle kruiden die je er op aanbrengt. Het vet zorgt ervoor dat de smaak zich des te beter ontvouwt. Daar kan geen tofu aan tippen.
Ham is vooral vet, tenzij je goedkope rondjes ham koopt - die smaken naar 'taai water'. Mijn lievelingstractatie was een blok kaas, omwikkeld met goede ham. De ham brengt net dat beetje extra vet dat de kaassmaak versterkt en zorgt dat je extra lang kunt kauwen.
Nee, ik heb absoluut niet de behoefte om dat alles opnieuw te proeven, vlees staat me gewoon tegen. Dit waren gewoon een paar herinneringen die je misschien een idee geven hoe vlees smaakt. Kort samengevat: voor mij waren de 'kauwsensatie' en het vet dat smaak overbrengt de meest essentiële eigenschappen. Geen vleesburger, tofu, tempeh of wat dan ook die daaraan kunnen tippen. En dat hoeft ook niet: groente, kruiden en specerijen hebben veel meer te bieden.
-
Er is aardbeiensmaakstof op de markt die aardig in de buurt komt van de smaak van een echte aardbei.
Pardon?!
En echte 'aardbei'?
Er zijn nog altijd meerdere soorten aardbeien, die allemaal anders smaken. Ook teeltwijze draagt bij aan de uiteindelijke smaak.
De smaak van vlees is er niet. Er is niet 1 smaak van vlees. Ik denk dat er daarom veel mensen zijn die niet (volledig) vegetarisch eten. Ik ben er 1 van. Ik maak dan wel zoveel mogelijk de keuze om de vleesinname tot een minimum te beperken en als het dan toch gebeurt, voornamelijk voor biologisch te kiezen. Ook vanuit culinair oogpunt.
Een opgespoten plofkippentietje smaakt echt heel anders dan een Franse biologische kip uit eigen oven.
Je hebt vlees dat zacht is als boter, taai als schoenzool, knapperig, crunchy, stevig, etc. Ook de smaak verschilt van zoutig en hartig, tot zoet of notig en zelfs bitter of tranig. Het is allemaal afhankelijk van diersoort, teeltwijze, dieronderdeel en bereidingswijze.
Ik voel me er trouwens wel een beetje raar bij vlees te bespreken op een vega-forum. Maar mss ligt dat wel aan mij, omdat ik niet in diepe herinneringen moet graven om aan de smaak te denken.
-
Wat maakt de smaak van vlees zo bijzonder dat veel mensen ernaar verlangen en menen niet zonder te kunnen?
Er is niet zoiets als "de smaak van vlees". Het eten van vlees is een totaalbeleving, waar in veel gevallen een stukje hersenspoeling aan ten grondslag ligt (vlees moet, vlees is goed).
Het is eigenlijk net zoiets als met sex. Je kan wel aan iedereen gaan vragen wat daar nou zo lekker en bijzonder aan is, maar daar kom je pas echt achter wanneer je er zelf regelmatig aan doet.
-
Maar dan vergeet je het ook niet meer! In tegenstelling tot de smaak van vlees.
;)
-
Meer dan een beetje zout en soms wat peper
Is dat niet vegetarisch?
Zijn er voorheen vleeseters die vaak rauw vlees aten?
(Hier kan je een deja-vu ervaring hebben.) Eeuwen geleden heb ik eens aan iemand van het Productschap voor Vlees gevraagd of rauw vlees lekker is. "Nee", was het antwoord.
Vlees eten is vooral een sociaal gebeuren.
-
Meer dan een beetje zout en soms wat peper
Is dat niet vegetarisch?
Zijn er voorheen vleeseters die vaak rauw vlees aten?
(Hier kan je een deja-vu ervaring hebben.) Eeuwen geleden heb ik eens aan iemand van het Productschap voor Vlees gevraagd of rauw vlees lekker is. "Nee", was het antwoord.
Vlees eten is vooral een sociaal gebeuren.
Vroeg die man toen aan jou of aardappels rauw lekker zijn? En wat was daarop je antwoord? En constateerde hij toen tevreden dat aardappels eten een sociaal gebeuren is?
(En vind je het Productschap voor Vlees altijd zo'n goede bron voor informatie?)
-
Ach, het was destijds door een universiteit georganiseerde discussie. Vega's tegenover het productschap voor vlees.
Ik eet best wel eens een stukje rauwe aardappel. En zojuist rauwe paprika, komkommer, sla, tomaat. Bloemkool is rauw ook lekker. Kreeg vroeger altijd het stronkje van mijn moeder.
Je hebt gelijk: Aardappeleters van Vincent van Gogh.
-
Soms word ik wakker met een buitengewoon vieze smaak in mijn mond. Dan denk ik dat ik een insect heb opgegeten. Nu associeerde ik het vanmorgen plots met het eten van vlees. Brrr.
-
Zijn er voorheen vleeseters die vaak rauw vlees aten?
Ik schijn er om bekend te staan vroeger met fonduen vrij ongeduldig te zijn geweest. En dat ik alle klein gesneden vleesjes rauw op at.
En Filet americain en een broodje tartaar met zout en peper ging er ook wel in.
Dat is wel vreemd trouwens, in mijn strijd om vegetarier te worden heb ik in de maand voor ik eindelijk toestemming van mn ouders kreeg (dat ging echt van de ene op de andere dag) pas een broodje tartaar leren eten. Dat miste ik ook meteen.
Waarom eigenlijk?
-
Omdat dat lekker is, daarom mistte je dat?
Ik at ervoor alle soorten vlees, hoe meer hoe beter. Martino's waren een van mijn favoriete eten.
Als ik eerlijk ben mis ik dat soms heel af en toe met periodes nog wel een beetje, hoor. En ik kan nu redelijk behoorlijk koken, maar toch. Dat helpt wel veel, maar niet alles.
-
Past wel hier: http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1335260.ece/De_vleeseter_is_nog_niet_klaar_voor_de_tofuburger
"Vlees is geliefd, en uniek qua smaak en textuur."
-
Soms word ik wakker met een buitengewoon vieze smaak in mijn mond. Dan denk ik dat ik een insect heb opgegeten. Nu associeerde ik het vanmorgen plots met het eten van vlees. Brrr.
Misschien dat je dan in je wang of op je tong gebeten hebt, de smaak van bloed kan nogal ranzig zijn.
-
Meer dan een beetje zout en soms wat peper
Is dat niet vegetarisch?
Zijn er voorheen vleeseters die vaak rauw vlees aten?
(Hier kan je een deja-vu ervaring hebben.) Eeuwen geleden heb ik eens aan iemand van het Productschap voor Vlees gevraagd of rauw vlees lekker is. "Nee", was het antwoord.
Vlees eten is vooral een sociaal gebeuren.
Eten is best vaak een sociaal gebeuren. En soms voor de honger. Maar je punt over vlees is me geheel onduidelijk.
Zelfs een slechte kok kan rijst / aardappelen / brood en wat groenten lekker genoeg maken door vlees of vis te bakken in een lekker vet. Helaas is er geen blokje 'iets' waar dat ook zo goed mee kan, zonder kruiden en wat dan ook.
-
Zijn er voorheen vleeseters die vaak rauw vlees aten?
(Hier kan je een deja-vu ervaring hebben.) Eeuwen geleden heb ik eens aan iemand van het Productschap voor Vlees gevraagd of rauw vlees lekker is. "Nee", was het antwoord.
Vlees eten is vooral een sociaal gebeuren.
Eten is best vaak een sociaal gebeuren. En soms voor de honger. Maar je punt over vlees is me geheel onduidelijk.
Zelfs een slechte kok kan rijst / aardappelen / brood en wat groenten lekker genoeg maken door vlees of vis te bakken in een lekker vet. Helaas is er geen blokje 'iets' waar dat ook zo goed mee kan, zonder kruiden en wat dan ook.
Maar dit snap ik weer niet helemaal. Rijst, aardappelen, brood lekker maken door vlees en vis te bakken in een lekker vet? En dan er doorheen gooien bedoel je? Of bedoel je dat vissenvet of vleesvet een lekkere smaak van zichzelf heeft?
Ik hou het wel bij de smaak van koriander, dille, thijm, komijn, peper, ... :-) Zijn er onder de kruiden niet veel meer bijzondere smaken te vinden dan onder het vlees?
Volgens mij bedoelde @rno dat vlees zonder kruiden eigenlijk niet lekker smaakt en dat er dus kruiden doorheen moeten om het eetbaar te maken voor veel mensen. Net als bij rijst en aardappelen.
-
Rauw vlees is iets anders dan vlees zonder kruiden, hoe je dat uit de quote van @rno haalt ???
En natuurlijk zijn er evenveel verschillende smaken in kruiden te vinden als dat er kruiden zijn, net zoals er evenveel verschillende smaken vlees zijn als er verschillende vleessoorten zijn. Maar er zijn slechts een betrekkelijk klein aantal diersoorten verkrijgbaar bij slager en supermarkt; prairiehond, olifant of kaketoe zal je bijvoorbeeld niet (snel) aantreffen. Wat dat betreft hebben vleeseters een gelimiteerde keuze, maar of dat betekent dat er veel meer bijzondere smaken in kruiden te vinden zijn dan in vlees, is daarmee niet gezegd.
-
Dat en de omnivoor beschikt over beiden. Én het arsenaal kruiden smaken én het arsenaal vlees smaken.
Dus zal hij zich altijd beperken als hij vega wordt.
Ik snap dan ook best dat mensen vlees eten. Ik snap het minder dat ze het kunnen blijven eten nadat ze er eens flink over nagedacht hebben.
Al met al zal het niet heel veel met de smaak van vlees als wel het hele pakket eromheen te maken hebben dat men het blijft eten. (acceptatie, gemakzucht, gewenning, etc.)
-
Ik zet het hier maar even neer, het gaat over het verband tussen rood vlees en darmkanker:
http://www.ergogenics.org/amerika/roodvlees.html
-
Die dingen die in de winkel liggen, zijn die niet al gekruid dan?
Kan iemand mij uitleggen hoe vlees dan precies smaakt? Ik heb een hele vage herinnering over een plak worst uit mijn kindertijd. Die smaakte volgens mij precies als die worsten van Tivall.
Eh, die worsten van Tivall smaken echt naar plastic met nat karton of zo. Lijkt voor mij in de verste verte niet op vlees.
Er zijn nogal veel verschillende soorten vlees, maar een van mijn favorieten was biefstuk. Dat is mager vlees, dus geen bonken vet of zo. Ik at het vrij rauw, net even in de pan en meer niet. De binnenkant was stevig maar mals, sappig, en voelde wat glad aan, licht vochtig, en iets vezelig bij de meer gebakken stukken. Het smaakte hartig. Ik deed er graag zout op, dan was het nog lekkerder.
Vlees van wild heeft een heel typische wildsmaak, heel erg intens echt. Zo sterk, dat ik sommige dingen niet kon eten, dat had wel een soort sterke metalige bloedsmaak, maar ook zout en hartig. Sommige dingen zaten ook tussen gewoon vlees en wild in - een soort vlees met extra sterke smaak. Ooit kant-en-klaarsauzen op, met zo'n hartige smaakversterkersmaak? Soep met te veel maggi? Die intensiteit.
Kip vond ik ook erg lekker, kipfilet was veel droger en had langere draden. Het smaakte mild, echt typische kippensmaak die ik niet met iets anders kan vergelijken. Kippenpoten als ze goed bereid zijn, zijn een beetje glad, mals en sappig. Maar wel anders van structuur dan biefstuk, veel fijner van structuur. Ook minder stevig. Het vel van een kippenpoot is iets waar je maar net van moet houden, zoiets als het vel op de gekookte melk. Een raar eetbaar, rimpelig vliesje.
Salami vond ik ook heerlijk. Dat is een droge worst, het is dus hard en vezelig. Misschien kun je het een beetje vergelijken qua mondgevoel met zo'n noten/vijgenstaaf voor bij de kaas, maar dan zonder pitjes - geen harde dingetjes, maar wel vezelig en stevig. Alleen dan heel zout en kruidig en vettig.
Wat ik heel vies vond was gehakt: dit vond ik altijd al stinken, naar iets wat oud was en verzuurd. De structuur van een gehaktbal was zompig en ik werd er altijd een beetje naar van. De buitenkant van een gehaktbal is iets harder, als een soort vliesje. Denk aan het vel van een oude appel, maar dan droger en papierachtiger. Nou heb ik ook een traumatische ervaring rondom gehaktballen (vrij serieus bedoeld) dus dat heeft er vast ook mee te maken.
Witte vis is dan weer heel anders. Het lekkerst vond ik gefrituurde heek bij Thierry's Place (tegenwoordig JM snacks) in Scheveningen. Een lekker knapperig gefrituurde korst met kruiden (kerrie denk ik vooral, en zout) en van binnen vis, wat niet zo vezelig is, maar zacht, iets glad, meer een soort gladde blokjes die aan elkaar zaten. Het heeft een heel milde, zilte smaak.
Overigens had ik gisteren een groenteburger van Jumbo - deze vind ik qua smaak wel iets weghebben van Mexicano's en Frikandellen en qua structuur iets van droge gehaktballen. Aangenaam vond ik het niet (weer dat gehakt...). Het vegetarisch bieslookgehakt (broodbeleg) van AH vind ik een beetje smaken naar leverkaas, maar de structuur is wel die van gehakt (op brood is het wat gladder, fijner gemalen, en dan lust ik het wel).
-
Meer dan een beetje zout en soms wat peper
Is dat niet vegetarisch?
Zijn er voorheen vleeseters die vaak rauw vlees aten?
(Hier kan je een deja-vu ervaring hebben.) Eeuwen geleden heb ik eens aan iemand van het Productschap voor Vlees gevraagd of rauw vlees lekker is. "Nee", was het antwoord.
Vlees eten is vooral een sociaal gebeuren.
Ik at biefstuk die alleen aan de buitenkant gebruind was, en ook tartaar nog flink rauw van binnen. Heerlijk. Helemaal rauw is niet veilig, vanwege bacterien aan de buitenkant van het stuk vlees. Verder zijn de meeste soorten vlees zelfs niet veilig als ze niet helemaal doorbakken zijn.
-
Dat smaken van bepaalde soorten voedsel moeilijk te beschrijven is begrijpelijk.
Ik proef (!) uit de beschrijvingen dat het bij vlees met name gaat om de structuur (vlezig, vet, vliesje, lange draden....) en dat het vooral zout smaakt of naar bloed. Die structuur wordt natuurlijk door proteïnen bepaald. Dat zijn nou eenmaal lange moleculen die tijdens het bakken of koken zorgen voor een stug geheel.
Het spreekt mij niet echt aan gelukkig.
-
zoals jij het beschrijft vind ik het heel vies klinken.. en dat terwijl ik vlees heerlijk vond!
Vooral in het begin mistte ik het "mondgevoel". Op veel soorten vlees moet je echt kauwen!
Iets wat ik wel eens mistte in het begin.
Hoe langer ik vega ben hoe minder ik het mis.. maar vlees smaakt wel naar meer dan naar zout en bloed!!
-
Dat smaken van bepaalde soorten voedsel moeilijk te beschrijven is begrijpelijk.
Ik proef (!) uit de beschrijvingen dat het bij vlees met name gaat om de structuur (vlezig, vet, vliesje, lange draden....) en dat het vooral zout smaakt of naar bloed.
Maartje,
Er is aardbeiensmaakstof op de markt die aardig in de buurt komt van de smaak van een echte aardbei. De structuur van aardbei is vergelijkbaar met die van kiwi. Aardbei heeft een complexe en typische smaak. Net zo typisch als de smaak van wiki. Een aardbei is bovenal zoet, maar niet 'fris' zoet zoals groene druif.
Je hebt zelf ook best moeite met het beschrijven van de smaak van een aardbei, komt niet veel verder dan de structuur en 'zoet' en een verwijzing naar andere vruchten, of zelfs kunstaardbei. Terwijl aardbeienyoghurt echt in de verste verte niet naar aardbei smaakt.
Ik denk dus niet dat je kunt concluderen dat het bij vlees dus vooral om de structuur gaat, ik denk dat structuur makkelijker te beschrijven is dan smaak.
-
en dat het vooral zout smaakt of naar bloed.
Ik snap niet hoe je tot de slotsom komt dat vlees zout smaakt. Dat doet het pas als je er (aardig wat) zout aan toevoegt. (Duh :P)
En dat naar bloed smaken, dat hangt dus ook heel sterk af van soort en (vooral?) van bereidingswijze. Als je het zo ongaar eet dat het rode bloed er uit druipt, ja dan smaakt het ook naar bloed. Heb ik zelf nooit gelust, je hoefde bij mij echt niet met ongare vleestoestanden (nauwelijks gebraden biefstuk, rosbief) aan te komen.
En vliesjes om een gehaktbal? Dat herken ik ook helemaal niet. Bij te lang en/of herhaaldelijk opbakken kan de korst wel eens wat taai worden, maar een vliesje? Ik vraag me af hoe je dat voor elkaar zou moeten krijgen?
-
Ahhh biefstuk. Sandwich steak hadden wij altijd, heel dunne biefstuk, dat deden we op brood.
Weet het nu ook niet zo goed meer, maar vond het heerlijk. Dat ging echt om de smaak. Kan het me niet meer echt voor de geest halen maar lekker was het wel.
En mn moeder heeft altijd een lijstje van mij bewaard. (Wij mochten om de beurt een lijstje op de koelkast hangen en dat aten we dan op zondag) "aardappeltjes met sausje uit de oven, nog iets (broccoli waarschijnlijk) en in grote kinderletters En een Lekker Sappig Biefstukje'.
Was vrij snel daarna vega geworden en mn moeder heeft nog jaren dat briefje tevoorschijn getoverd als ik weer eens lastig deed.
Geen idee of ze hem nog heeft, maar vermoed van wel.
-
Oh biefstuk ja, vond ik ook altijd geweldig. En filet americain... 2 van de vlezerigste vleessoorten zijn dat eigenlijk... Ik was pas 14 toen ik vegetarier werd, en heb heel veel vlees nooit geproefd. Kaassoufles waren altijd al favoriet, dus heb als vleeseter nooit geprofiteerd van de enorme keuze aan snacks bij de friettent. Ook heb ik in restaurants nooit echt spannende dingen besteld, en bij vlees op brood at ik alleen salami, smeerworst en filet americain dus. Ik lustte varkensvlees maar zelden, en ik hield alleen van vissticks.
Achteraf gezien wilde ik dat ik veel meer had geprobeerd, stom is dat. Ik mis vlees bij tijd en wijle nog wel, maar weet ook dat ik het nu niet eens meer zou lustten. Heb op mijn 16e een keer met kerst stiekem een toostje filet americain gegeten, dat was zooooo ranzig... En smaakte dus echt wel naar bloed. Eerder was me dat nooit opgevallen, maar toen smaakte het naar dood dier, naar bloed en lijk. Bah.
-
Heb op mijn 16e een keer met kerst stiekem een toostje filet americain gegeten, dat was zooooo ranzig... En smaakte dus echt wel naar bloed. Eerder was me dat nooit opgevallen, maar toen smaakte het naar dood dier, naar bloed en lijk. Bah.
Ik vraag mij af of dat dan komt omdat je dat echt niet meer gewoon bent en het ook echt ranzig is, of door de slechte connotaties die je er in je hoofd bij gemaakt hebt.
Zijn er hier zo nog eigenlijk? met gelijkaardige ervaringen?
-
Heb op mijn 16e een keer met kerst stiekem een toostje filet americain gegeten, dat was zooooo ranzig... En smaakte dus echt wel naar bloed. Eerder was me dat nooit opgevallen, maar toen smaakte het naar dood dier, naar bloed en lijk. Bah.
Ik vraag mij af of dat dan komt omdat je dat echt niet meer gewoon bent en het ook echt ranzig is, of door de slechte connotaties die je er in je hoofd bij gemaakt hebt.
Zijn er hier zo nog eigenlijk? met gelijkaardige ervaringen?
Dat vind ik een goeie, dat vraag ik mij eigenlijk ook af...
-
Heb vanaf m'n 5e geen dieren meer willen eten.
Had ooit per ongeluk een inktvisring en moest kotsen.
-
Heb er nog eventjes over nagedacht.
Het zit natuurlijk voornamelijk tussen de oren. Mensenvlees zal waarschijnlijk ook prima te nassen zijn (voor een vleeseter dan), totdat bekend is wat het ingrediënt is, als het erbij verteld wordt gaan ze waarschijnlijk kotsen, maar als ze van niets weten is er geen vuiltje aan de lucht. Voor vegetariërs is het wat makkelijker want die fantastische en unieke smaak van het goede vlees is natuurlijk duidelijk te herkennen.
Ik denk niet dat het zo is dat als ik vlees zou moeten eten ik dezelfde lichamelijke reactie zal hebben als bij het moeten eten van bijvoorbeeld rotte tomaat, ontlasting of gesmolten plastic. Mijn lichamelijke reactie zal identiek zijn aan de reactie van de reguliere vleeseter die stiekem een stukje van zijn pas overleden oma voorgeschoteld krijgt zonder dat ie het doorheeft.
Overigens heb ik weleens gehoord dat het lichaam van mensen die nooit of geruime tijd geen vlees hebben gegeten zich aan heeft gepast. Naast de gebruikelijke bleke gezichten en uitgemergelde gestalten en rossige baardgroei, schijnen hun magen er niet meer zo goed tegen te kunnen. Die spekjes gaan misschien nog wel maar zo'n complete biefstuk leidt tot buikpijn.
-
Overigens heb ik weleens gehoord dat het lichaam van mensen die nooit of geruime tijd geen vlees hebben gegeten zich aan heeft gepast. Naast de gebruikelijke bleke gezichten en uitgemergelde gestalten en rossige baardgroei, schijnen hun magen er niet meer zo goed tegen te kunnen.
;D
-
Overigens heb ik weleens gehoord dat het lichaam van mensen die nooit of geruime tijd geen vlees hebben gegeten zich aan heeft gepast. Naast de gebruikelijke bleke gezichten en uitgemergelde gestalten en rossige baardgroei, schijnen hun magen er niet meer zo goed tegen te kunnen.
Helaas, ik moet je teleurstellen. De levenslange vega's, die ik ken, zien er niet zo uit.
En hoe mijn lichaam zou reageren op vlees, zal ik niet gaan testen.
-
Ben 20+ jaar vega en toch ook niet bleekjes hoor. Snapte m ook niet helemaal.
Ik heb wel gehoord dat je idd niet zomaar een biefstuk kan gaan eten omdat je lichaam gewend is voedsel trager te verteren en dat vlees dan te lang in je stelsel blijft hangen.
En daar word je weer ziek van. Ofzo. Gevalletje klok klepel dus weet het niet zeker.
-
Heb op mijn 16e een keer met kerst stiekem een toostje filet americain gegeten, dat was zooooo ranzig... En smaakte dus echt wel naar bloed. Eerder was me dat nooit opgevallen, maar toen smaakte het naar dood dier, naar bloed en lijk. Bah.
Ik vraag mij af of dat dan komt omdat je dat echt niet meer gewoon bent en het ook echt ranzig is, of door de slechte connotaties die je er in je hoofd bij gemaakt hebt.
Zijn er hier zo nog eigenlijk? met gelijkaardige ervaringen?
Nee, zo voel ik het dus niet, maar ik ben dan ook zo'n malle flexitarier die af en toe nog wel bio/eco vlees eet. Ben nooit een grote vleeseter geweest, ook niet toen ik jong was en het heel regelmatig in het ouderlijk huis op het bord verscheen. (Wij aten ook regelmatig vegetarisch toen al trouwens.)
Mentaal kan ik ermee leven dat ik hoger in de food chain sta en ik ben van mening dat de mens gemaakt is om ook vlees te eten (Waarmee ik geenszins van mening ben dat vlees absoluut nodig is en je niet prima zonder zou kunnen overigens). De manier waarop er vlees wordt geproduceerd en geconsumeerd staat me echter tegen en daar ligt voor mij de slechte associatie, niet zozeer dat ik een stukje lijk aan het opeten ben.
De bloedsmaak ligt erg aan het vlees en aan de bereiding. Bij lijkensmaak kan ik me weinig voorstellen, behalve een stukje wat Lonnie ooit schreef over een gebruik in Indonesie waar ze lijkvocht (bijvoorbeeld van opa) aan het eten toevoegden. Qua textuur kan ik me wel een voorstelling maken, maar dat heeft te maken met een goedkoop hotel waar ik laatst verbleef, die vrijwel dagelijks kilo's aubergine mishandelden tot nare uitgedroogde, smakeloze, taaie stukjes die niemand meer eetbaar vond.
Filet americain vind ik eng spul en ik kan me echt niet herinneren wanneer ik dat voor het laatst geproefd heb, dus in hoeverre dat naar bloed smaakt, weet ik niet. Een medium rare biefstuk vind ik wel te pruimen, maar een lever krijg ik echt niet weg. Die geur en typische smaak vind ik echt afstotelijk, het omschrijven vind ik moeilijk.
Mijn maag en darmen zijn niet helemaal normaal en daarom ben ik een paar jaar geleden om die reden een tijd volledig gestopt met vlees eten, omdat het te zwaar was. Het lijkt voor mijn systeem zwaarder te verwerken dan bijvoorbeeld groentes en van grote hoeveelheden krijg ik buikpijn. Ik kan niet zeggen of het ligt aan de ontwenning of aan mijn systeem, maar aangezien ik grote lappen vlees sowieso overbodig vindt, gebeurt het me nog zelden dat ik er echt last van krijg.
Overigens ben ik wel bleek en een tikje uitmergeld, maar heb ik vooralsnog geen baardgroei, laat staan rossige :P
-
Lijkvocht? Opa? :-X
Wat is lijkvocht eigenlijk?
Edit: laat maar, google was meer dan duidelijk.
-
Laat ik hier dan ook maar eens reageren. Ik eet soms vlees (ik krijg per definitie last van trillerigheid, met wat ik het ook compenseer, als ik geen vlees eet. Daarnaast heb ik nu even een heel erg streng dieet (zie evt topic in het andere forum) dus echt veel mogelijkheden heb ik verder niet. Ik eet alleen koe, dan zit er aan één ziel nog best een hoop vlees vast).
Vlees, en dan voornamelijk een goed stukje biefstuk/tartaar, heeft bij een heel klein beetje zout en op hoog vuur gebakken een dunne, knapperige, zoutige, smakelijke korst. Van binnen is de taaiheid weg en komt er een smaak van zachte boullion met nog iets frissigs, ijzerachtigs (wat sommigen wellicht zouden omschrijven als bloedsmaak, maar ik kan me niet de tijd herinneren waarin ik wondjes aflikken niet ook best aangenaam vond) vrij. De zachte textuur van het middenstuk hoort inderdaad bij de beleving en maakt het geheel extra aangenaam.
Spek enzo heb ik laatst weer eens geprobeerd (heb ik in huis omdat één van m'n katten flink moet aankomen), maar dan kun je net zo goed een stuk tofu pakken en die uitgebreid door (himalaya! mmm)zout en sojasaus halen; smaakt hetzelfde.
@ *lelle*Verder klopt het verhaal van het niet meer tegen vlees kunnen volgens mij in zoverre dat voor veel groenten een trager werkend spijsverteringskanaal nodig is. Ik kan me idd voorstellen dat je lichaam zich daaraan aanpast. Ik weet in ieder geval dat je plantenetende vissen (ik had met m'n ex een tanganyika-aquarium) géén vleesachtige substanties moet geven als muggenlarven; door het lange spijsverteringskanaal gaat het spul rotten, daarbij komt gas vrij dat in volume vele malen groter is dan de darmpjes van het arme visje. Dan krijgt het visje "bloat", zwelt op en gaat ondersteboven dobberen. Horrorverhalen vertellen dat dan de darmpjes zijn uitgescheurd.
Ik weet idd ook dat de grote hoeveelheid eiwitten van vlees door veel lang-vegetariërs inderdaad lastig te verteren zijn. Ik verwacht een soortgelijk verhaal (maar dan wat minder dramatisch).
Magen kunnen juist vaak minder goed tegen groenten en rauwkost; een vriendin van me (die overigens idd ook niet echt een ster is in voor zichzelf zorgen) zit 3 dagen op de wc als ze één keer broccolisoep eet.
En @standaard: inktvisring is inderdaad bar ranzig. En onhandig; alhoewel ik prima kan eten (veel geoefend in m'n leven, vaak zo'n 3 keer per dag) heb ik ooit inktvisring half doorgeslikt gehad terwijl het andere stuk nog in m'n mond zat. Deathtraps, dat spul!
Daarnaast zou ik inderdaad ook een stukje mensvlees niet afslaan (mits het niet doorrookt is met peukenwalm; dat schijn je ook in sperma en urine te kunnen proeven dus ik neem aan ook in vlees...). Eigenlijk is het best stom dat we mensen gewoon verbranden/laten wegrotten terwijl daar net zo goed vlees aan zit als aan koe of varken.
-
Daarnaast zou ik inderdaad ook een stukje mensvlees niet afslaan (mits het niet doorrookt is met peukenwalm; dat schijn je ook in sperma en urine te kunnen proeven dus ik neem aan ook in vlees...). Eigenlijk is het best stom dat we mensen gewoon verbranden/laten wegrotten terwijl daar net zo goed vlees aan zit als aan koe of varken.
Jij bent dus buiten orgaan ook vleesdonor? :D Waarom niet eigenlijk, hé. Ik heb gehoord van bepaalde volkeren die bv. as van medestamgenoten onder hun drinken deden. Zo bleven de doden altijd deel van hen. Vind ik wel mooi, ergens. Maar het vlees van een bekende, ik weet niet of het mij zou smaken, hoor.
-
Daarnaast zou ik inderdaad ook een stukje mensvlees niet afslaan (mits het niet doorrookt is met peukenwalm; dat schijn je ook in sperma en urine te kunnen proeven dus ik neem aan ook in vlees...). Eigenlijk is het best stom dat we mensen gewoon verbranden/laten wegrotten terwijl daar net zo goed vlees aan zit als aan koe of varken.
Jij bent dus buiten orgaan ook vleesdonor? :D Waarom niet eigenlijk, hé. Ik heb gehoord van bepaalde volkeren die bv. as van medestamgenoten onder hun drinken deden. Zo bleven de doden altijd deel van hen. Vind ik wel mooi, ergens. Maar het vlees van een bekende, ik weet niet of het mij zou smaken, hoor.
Als mijn vrienden na mijn overlijden een stukje Anneburger willen mogen ze van mij. Sterker nog; als kind (nadenkende over wat er met mijn lijf moest gebeuren als ik dood ging) vond ik altijd dat mijn benen wel naar de leeuwen in de dierentuin mochten. Helaas is mensen eten (of te eten geven aan dieren) nog steeds illegaal. Kortzichtig, eigenlijk.
-
Spek enzo heb ik laatst weer eens geprobeerd (heb ik in huis omdat één van m'n katten flink moet aankomen), maar dan kun je net zo goed een stuk tofu pakken en die uitgebreid door (himalaya! mmm)zout en sojasaus halen; smaakt hetzelfde.
Spek is toch gezouten en gekruid enzo? Zou het niet beter voor de kat zijn om hem wat meer kattenvoer te geven? Of desnoods Waltham of A/D voer, maar alles lijkt mij beter dan spek.
@ *lelle*Verder klopt het verhaal van het niet meer tegen vlees kunnen volgens mij in zoverre dat voor veel groenten een trager werkend spijsverteringskanaal nodig is. Ik kan me idd voorstellen dat je lichaam zich daaraan aanpast.
Voor gekookte groenten is juist een korter werkend stelsel nodig, naar t schijnt. Sowieso heb je minder zuur maagzuur nodig als je minder vlees eet (althans, huisdieren die brokjes eten hebben minder zuur maagzuur dan huisdieren die kvv of prooi eten, en ik neem aan dat zoiets voor mensen ook geldt.
Magen kunnen juist vaak minder goed tegen groenten en rauwkost; een vriendin van me (die overigens idd ook niet echt een ster is in voor zichzelf zorgen) zit 3 dagen op de wc als ze één keer broccolisoep eet.
Afgezien van dat die ene vriendin geen bewijs is dat magen in het algemeen niet tegen groenten kunnen (ik kan namelijk wel broccolisoep eten zonder ziek te worden), is het ook gewoon een vreemd verhaal. Is ze niet gewoon allergisch voor iets in de broccolisoep?
-
Daarnaast zou ik inderdaad ook een stukje mensvlees niet afslaan (mits het niet doorrookt is met peukenwalm; dat schijn je ook in sperma en urine te kunnen proeven dus ik neem aan ook in vlees...). Eigenlijk is het best stom dat we mensen gewoon verbranden/laten wegrotten terwijl daar net zo goed vlees aan zit als aan koe of varken.
Jij bent dus buiten orgaan ook vleesdonor? :D Waarom niet eigenlijk, hé. Ik heb gehoord van bepaalde volkeren die bv. as van medestamgenoten onder hun drinken deden. Zo bleven de doden altijd deel van hen. Vind ik wel mooi, ergens. Maar het vlees van een bekende, ik weet niet of het mij zou smaken, hoor.
Als mijn vrienden na mijn overlijden een stukje Anneburger willen mogen ze van mij. Sterker nog; als kind (nadenkende over wat er met mijn lijf moest gebeuren als ik dood ging) vond ik altijd dat mijn benen wel naar de leeuwen in de dierentuin mochten. Helaas is mensen eten (of te eten geven aan dieren) nog steeds illegaal. Kortzichtig, eigenlijk.
Maar daar krijg je toch prionenziekte van? Of is dat alleen als je hersenen eet van soortgenoten?
-
Sterker nog; als kind (nadenkende over wat er met mijn lijf moest gebeuren als ik dood ging) vond ik altijd dat mijn benen wel naar de leeuwen in de dierentuin mochten.
:schater2:
-
Ik ad vroeger heel graag kip, maar ik mis dat niet. Ik zou niets van vlees of dergelijke terug kunnen opeten
-
Haha wat een melige draad.... ik kan me de smaak van vlees nog wel herrineren... maar... het is inderdaad vooral de structuur in combinatie met de zoute/pittige smaak wat het anders maakt dan vegetarische vervangingen....ik vond vroeger eigenlijk alle vlees lekker behalve suddervlees van oma met drelranden.... en ook orgaanvlees brrrrrrrrrrah!!
Maar speklappen... biefstukken...kleine kippepootjes...man..hou op schei uit... maar toch mis ik het niet... ben het helemaal ontwend... vind het nog wel steeds lekker ruiken, maar zou het niet graag in mijn mond willen steken...