Vegatopia Forum
Vegetarisch - voor iedereen => Mensen => Topic gestart door: Hizikigrrrl op 18 mei 2008, 13:30:45
-
Blijf jij de rest van je leven vegetarisch eten?
-
Ondanks het credo 'zeg nooit "nooit"' lijkt het me zeer onwaarschijnlijk dat ik weer vlees of vis op mijn menu zal zetten. Ik ben zo'n zeven, acht jaar geleden zo ongeveer van de ene op de andere dag vegetariër geworden. De eerste paar weekenden bij mijn ouders heb ik wel nog een beetje vlees meegegeten (in het kader van 'niet moeilijk doen'), tot mijn moeder merkte dat het me begon tegen te staan en uit zichzelf mijn maaltijden 'vegetariseerde'. Ik heb sindsdien nooit het gevoel gehad dat ik iets mis - integendeel. Vlees en vis staan me nu gewoon tegen. En eigenlijk heb ik het vroeger alleen gegeten 'omdat het er nu eenmaal bij hoort'.
Ik 'moet' van mezelf ook geen vegetariër zijn - als ik trek zou krijgen in vlees of vis, mag ik dat best van mezelf klaarmaken (maar dan wel biologisch en bij wijze van uitzondering). Misschien is juist het feit dat ik wel mag, maar niet moet, de reden dat ik absoluut niet taal naar vlees of vis.
-
Ik ben intussen ook al meer dan 7 jaar vegetariër en kan mij ook echt niet inbeelden ooit weer een dood dier te gaan eten.
Blij dat ik er van af ben. Het lijkt allemaal zo 'gewoon', maar er zit zoveel leed achter.
Nee, voor mij geen dieren meer.
-
Ik blijf altijd vegetariër.
-
Ik kan me heel moeilijk voorstellen dat ik ooit weer niet vega ga eten, zeker geen vlees, en nu ik weet hoe verantwoordde vis wordt gekweekt/gevangen vind ik dat ook geen optie meer.
Maar ik heb toch "misschien" geantwoord, want mijn allergieën worden nog steeds erger en het worden er nog steeds meer, misschien komt er een dag dat ik over ga op flexitarisme, omdat het anders gewoon niet meer gaat.
-
Ik heb gekozen voor de eerste optie omdat ik me niet voor kan stellen dat ik ooit weer vlees zou gaan eten. Toch heb ik het bij genoeg mensen zien gebeuren, zelfs bij de meest die-hard vegans waarvan je het nooit zou verwachten. Ik heb dus ook zoiets van 'zeg nooit nooit' maar ik kan nu echt niks bedenken dat mij zo gek zou krijgen om weer vlees te gaan eten.
-
Ik ben heel benieuwd wie "ik denk van niet' heeft gestemd en wat daarvoor de redenen zijn! Niet om te veroordelen hoor, maar ik ben nu eenmaal nieuwsgierig.
-
Even een lange reactie van mij. Ik heb ook op de eerste optie gestemd. Ik eet vanaf mijn 12e geen vlees meer, mis het absoluut niet en moet er ook niet aan denken om het weer te moeten eten (de enige situatie waarin ik het me zou kunnen voorstellen dat ik weer vlees zou eten is in onwaarschijnlijke scenario’s als aanspoelen op een onbewoond eiland zonder eetbare planten o.i.d.. Om te overleven dus, maar dat zie ik nog niet zo snel gebeuren).
Zelfs toen ik in het bestuur van de NVV zat heb ik altijd gezegd dat ik nooit zou beweren dat ik mijn hele leven veganist zou blijven, maar dat ik wel altijd vegetariër zal zijn. En dat denk ik nog steeds.
Zoals Annemieke van de week al opmerkte eet ik niet meer 100% plantaardig. Dat is niet zomaar. Toen ik mijn vriend leerde kennen at hij nog alles. Hij vond het eigenlijk wel lastig om voor mij te koken als ik bij hem at en ook met uit eten gaan was het niet altijd even makkelijk. Hij vond het vooral niet leuk voor mij dat ik zulke nare ervaringen met een aantal veganisten binnen de NVV had gehad en dat ik daar door mijn veganistische levenswijze steeds weer aan herinnerd werd. Ik voelde me namelijk absoluut niet meer welkom bij die club, terwijl daar toch veel mensen zitten met wie ik voor die tijd regelmatig contact had en van wie ik zelfs dacht dat het mijn vrienden waren. Niet dat ik veganist was geworden om ergens bij te horen, maar het was toch wel fijn om contact te hebben met gelijkgestemden. Ik werd na al dat gedoe weer een eenzame veganist in een wereld vol omnivoren (en een sporadische vegetariër), dus dat speelde ook wel mee.
Als compromis stelde mijn vriend toen voor om allebei vegetariër te worden (dus ik weer beginnen met het eten van zuivel en ei en hij stoppen met het eten van vlees en vis). Per saldo bespaart dit meer dierenleed dan wanneer hij nog vlees zou eten en ik veganist zou zijn, dus ik vond dat een goede deal.
Hij is op 1 oktober (wereld vegetarismedag) gestopt met vlees eten en het bevalt hem tot nu toe goed, beter dan ik had durven hopen zelfs! Ik had er in het begin nog wel wat moeite mee om weer zuivel en ei te nemen, dus ik eet thuis nog grotendeels veganistisch (en hij dan automatisch ook), maar niet meer zo obsessief als eerst. En eerlijk gezegd bevalt het mij nu ook wel om er wat relaxter mee om te (mogen) gaan.
-
ik weet het niet, heb ik gestemd.
ik hoop nooit meer een dier te eten, maar er kunnen altijd situaties komen die niet te voorspellen zijn.
-
Optie 1, zoals de meesten hier. Ik heb de afgelopen 9 jaar nog geen enkele keer behoefte gehad aan vlees of vis en het lijkt me sterk dat daar verandering in zou komen.
-
Ik blijf altijd vegetariër.
Laat ik toch maar even toelichten.
Ik ben al mijn hele leven vegetariër en heb nimmer verlangd naar een stukje vrees.
Aangezien mijn omgeving ook al lang vegetariër is, zijn er weinig invloeden van buiten om mijn mening te beïnvloeden.
-
Dan denk ik van niet, maar alleen bij uitzonderingen.
-
Ik eet nu ook niet helemaal 100% geen vlees meer, wel een beetje vis, maar merk dat ik toch steeds verder minder. UItsluiten kan ik niet, "zeg nooit nooit" inderdaad, maar gezien 't gehele voortraject dat mij tot hier heeft gebracht kan ik mij niet voorstellen dat ik geheel 'vegetariër-af' zal worden.
-
Als ik zou gaan dementeren dan loop ik grote kans dat ik vlees in mijn mik krijg. Maar anders zie ik het alleen gebeuren bij uiterste en noodzaak die zeer onwaarschijnlijk realiteit zal worden en dan zou ik iets moeten verzinnen dat ik het nauwelijks proef, want ik ga gewoonweg over mijn nek. Weet-ik-veel, het zit zo ingebakken, gaat er echt niet zomaar uit.
We hebben het inmiddels over 32 jaar, he.
Ik acht de kans groter dat ik met een vrouw in bed duik :O
-
:schater:
-
ik heb vroeger heel, heel heeeeeeel graag vlees gelust. en spijtig genoeg kan ik er nog altijd zin in hebben.
soms schreeuwt mijn lichaam er zelfs om, maar dat is enkel wanneer ik een tijdje minder eieren en kaas heb gegeten. dan krijg ik ineens 'vlees honger'. dan betrap ik mezelf op gedachten als, hmmm, zo'n lekker stukje gehakt zou er wel ingaan. zeker als ze beneden iets lekker vlezigs zijn aan het bereiden. dan eet ik meestal een mega-omelet en liefst nog iets bonen-achtigs, want anders blijft dat gevoel echt hangen.
daarom dat ik de situatie écht niet kan uitsluiten. spijtig genoeg.
ik ben nochtans al 8 jaar vleesloos... zucht.
-
Ik heb nu al 26 jaar geen behoefte meer vlees te eten. Dat zal niet veranderen.
Soms denk ik wel eens, wat er zou gebeuren als ik compleet dement zou worden, wat ze mij allemaal zouden voorschotelen. Ik moet er niet aan denken.
-
zeg nooit nooit inderdaad, maar ik kan het me niet voorstellen dat het snel zou gebeuren, maar niks is zo veranderlijk als de mensch...
Ik vind sommige dingen nog wel lekker ruiken, maar de smaak en textuur van vlees staat me al jaren niet aan. Het idee, dat het een levend wezen is geweest, zorgt ervoor dat ik het niet meer hoef. Jaren geleden heb ik wel nog gewoon vis gegeten, dat vond ik sowieso lekkerder dan vlees. Maar die tijd is voorgoed voorbij want daar taal ik echt helemaal niet meer naar, dat heb ik ook niet gemist.
-
De rest van mijn leven is hopelijk nog heel, heel lang en ik ben niet van het verre vooruit kijken. Het zou best kunnen, maar voor hetzelfde geld kan het ook niet. :)
-
Ik kan me niet voorstellen ooit weer vlees te gaan eten. Ik snap ook niet dat je in een paar maanden tijd van radicaal vegetarier naar full-time enthousiaste vleeseter kan gaan, wat ik wel heb zien gebeuren bij sommige mensen.
-
Ik kan het mij niet voorstellen, want mijn lichaam voelt zich niet lekker bij de vertering van vlees, maar als mijn leven ervan af zou hangen, zou ik een uitzondering maken, maar dan wel op de meest diervriendelijk mogelijke manier.
-
kan me erg moeilijk voorstellen ooit weer vlees te gaan eten. na 15 jaar is het niet alleen overtuiging maar is het ook een gewoonte geworden en heeft mijn smaak zich er aan aangepast.
liever nog zou ik het veganisme weer op willen pakken, iets wat ik nadat ik weer vegetarier ben geworden slechts halfslachtig heb gedaan. de wilskracht ontbreekt een beetje, wat ik eigenlijk als een slap excuus zie...
-
Waarschijnlijk niet, ik ga binnenkort nl beginnen met alleen veganistisch eten :P.
-
Vanzelfsprekend is het afhankelijk van de redenen waarom je vegetariër bent geworden.
Als je het bijvoorbeeld vanwege gezondheidsredenen bent geworden, en het heeft naar jouw gevoel niet het verwachte (gewenste) effect, dan zal je er sneller vanaf stappen. Daarnaast zal je dan ook makkelijker "zondigen".
En na een paar keer zondigen en de lastige vragen beu, denk je: "Wat maakt het eigenlijk ook uit".
Er zijn ook mensen, die vinden het vlees te duur. Maar dan win je vijfentwintig miljoen Euro .....
-
Ik ben van het een op het andere moment zo'n 6/7 jaar geleden vegetariër geworden en kan me niet voorstellen dat ik ooit nog vlees/vis zal eten.
-
Ja die kans zit er 99% in (zeg nooit nooit). Ik word onpasselijk bij de gedachte weer vlees en vis te eten. Na bijna 8 jaar weet ik niet eens meer hoe het voor die tijd was.
-
Na zeventieneneenhalf jaar weet ik het nog steeds. Dichterbij hoeft van mij niet.
-
...
Maar ik heb toch "misschien" geantwoord, want mijn allergieën worden nog steeds erger en het worden er nog steeds meer, misschien komt er een dag dat ik over ga op flexitarisme, omdat het anders gewoon niet meer gaat.
Bij is dat vonnis vandaag gevallen: pinda en soja moeten misschien ook geheel vermeden gaan worden. Ik heb zelf nooit vlees klaargemaakt, maar voor mijn gezondheid moet het maar gaan gebeuren, het is niet anders denk ik.
Tot nu toe at ik alleen in restaurants wel eens vlees, maar zonder pinda, noot, soja, fabrieksproducten zie ik het lastig worden. Ik blijf zeker de meeste dagen vego eten, maar ik kom niet meer aan de voedingsstoffen, en er moet juist om nieuwe allergieën te voorkomen meer afgewisseld worden.
-
Wat rot voor je Bambi! :(
-
...
Maar ik heb toch "misschien" geantwoord, want mijn allergieën worden nog steeds erger en het worden er nog steeds meer, misschien komt er een dag dat ik over ga op flexitarisme, omdat het anders gewoon niet meer gaat.
Bij is dat vonnis vandaag gevallen: pinda en soja moeten misschien ook geheel vermeden gaan worden. Ik heb zelf nooit vlees klaargemaakt, maar voor mijn gezondheid moet het maar gaan gebeuren, het is niet anders denk ik.
Tot nu toe at ik alleen in restaurants wel eens vlees, maar zonder pinda, noot, soja, fabrieksproducten zie ik het lastig worden. Ik blijf zeker de meeste dagen vego eten, maar ik kom niet meer aan de voedingsstoffen, en er moet juist om nieuwe allergieën te voorkomen meer afgewisseld worden.
Naar, met melk en ei kun je misschien nog wel wat opvangen, maar ik kan me voorstellen dat je nu thuis ook vlees en vis gaat eten. Mogen die wel nog allemaal? Want visallergie is natuurlijk redelijk algemeen, en voor bepaalde soorten vlees schijnt ook vaak voor te komen.
-
Melk drinken doe ik niet, vanwege het hoesterige gevoel, karnemelk zou wel kunnen. Ik vraag me af of je met ei en kaas/melk genoeg binnenkrijgt, daarnaast is afwisselen wel wijs om geen nieuwe allergieën te ontwikkelen.
Het is naar, maar ik denk dat het noodzaak is.
Ik ga in elk geval de eetmeter oid invullen, en dan heb ik er meer zicht op.
-
Melk drinken doe ik niet, vanwege het hoesterige gevoel, karnemelk zou wel kunnen. Ik vraag me af of je met ei en kaas/melk genoeg binnenkrijgt, daarnaast is afwisselen wel wijs om geen nieuwe allergieën te ontwikkelen.
Het is naar, maar ik denk dat het noodzaak is.
Ik ga in elk geval de eetmeter oid invullen, en dan heb ik er meer zicht op.
Maar peulvruchten mogen nog wel toch? Daar heb je er ook een boel van. En gluten.
Maar wat een lastige situatie! Kan me best voorstellen dat als je meer moet afwisselen omdat je anders meer kans hebt ook nog meer allergien, dat je dan vlees en vis gaat eten.
-
Melk drinken doe ik niet, vanwege het hoesterige gevoel, karnemelk zou wel kunnen. Ik vraag me af of je met ei en kaas/melk genoeg binnenkrijgt, daarnaast is afwisselen wel wijs om geen nieuwe allergieën te ontwikkelen.
Het is naar, maar ik denk dat het noodzaak is.
Ik ga in elk geval de eetmeter oid invullen, en dan heb ik er meer zicht op.
Maar peulvruchten mogen nog wel toch? Daar heb je er ook een boel van. En gluten.
Maar wat een lastige situatie! Kan me best voorstellen dat als je meer moet afwisselen omdat je anders meer kans hebt ook nog meer allergien, dat je dan vlees en vis gaat eten.
peulvruchten? ik denk het, maar pinda niet, dus dat is nogal verwarrend... Koken met gluten? Klinkt ingewikkeld?
Volgende week hoor ik meer. Misschien mag ik aardappel gaan eten, dat zou leuk zijn!
En voordat mensen gaan bidden voor me, ik blijf zeker de meeste dagen vego eten hoor!
-
Gluten is vooral seitan, maar die uit een pot mag jij natuurlijk niet, dus dan zou je het zelf moeten gaan maken.
-
Moeilijke situatie, veel sterkte in ieder geval!
-
'k Heb ook op het eerste gestemd.
Na 7 jaar acht ik het heel onwaarschijnlijk om ooit nog vlees te gaan eten.
Mijn keuze is heel laat gekomen, maar juist daarom veel bewuster.
-
Mijn schoonvader is onverwacht opgenomen in een soort hotel voor bejaarden.
Vanzelfsprekend voelt hij zich niet thuis tussen al die oude mensjes, sommigen zijn de zeventig al gepasseerd.
Zijn geheugen is ook niet meer optimaal en herhaalt vaak zaken, die al eerder zijn besproken en afgerond.
's Avonds kreeg hij te eten. Aardappelen, spruitjes en ......biefstuk in heerlijke saus.
Hij weigerde dit laatste pertinent.
Hij is inmiddels 93 en al meer dan dertig jaar vegetariër. ;D.
-
respect!
houden ze daar dan geen rekening mee?
-
Als het zover dreigt te komen en ik heb de tijd nog om te bedenken dat communiceren moeilijk zal worden, hoop ik in het vegetarisch verzorgingshuis terecht te kunnen. Ik heb het fout zien gaan bij de oudjes-vegetariers... In het verleden zelf volledig in de war in een crisiscentrum ook aan het vlees gegaan en vervolgens de heleboel ondergekotst. Is ook een flinke hint ;) Mijn ouders waren in de consternatie het vergeten te melden.
-
Mijn schoonmoeder is dus in een ziekenhuis opgenomen. Keurig vegetarisch menu.
Ach, zij is pas 89 en ook 30 jaar vegetariër.
-
Dat gaat met kaartsystemen denkelijk en je schoonmoeder is bij haar verstand neem ik aan.
-
Dat gaat met kaartsystemen denkelijk en je schoonmoeder is bij haar verstand neem ik aan.
Ze is heel erg bij haar verstand en zegt precies waar het op staat als haar iets niet zint.
Ze komt woensdag weer thuis. :laugh:
-
Gehaktdag, sorry, nogal hardnekkig
-
In de Verenigde Staten kennen ze "vegetarian monday". Maar zoiets is in Nederland nog niet ingeburgerd.
-
en in belgië donderdag veggiedag... :)
-
Ik heb optie 1 aangevinkt. Ik verwacht niet dat ik ooit nog vlees of vis of iets ander dierlijks zal eten. Ik denk ook niet dat mijn lichaam dat op een gegeven moment niet meer kan verteren. Ik denk dat het ook in die zin goed is geweest om in Zutphen te gaan wonen. Best veel restaurants kennen het veganisme of hebben wel eens een Zutphense veganist te gast gehad. Het scheelt echt wel als je het vergelijkt met Apeldoorn, waar we eerst hebben gewoond. Er schijnen hier vrij veel vegetariërs/veganisten rond te lopen. Natuurlijk is het lastiger als je in een gezelschap met omnivoren bent, bijvoorbeeld op mijn werk, maar inmiddels zijn ze er wel een beetje aan gewend. Ik ben nu twee jaar veganist en ik denk dat ik nu al niet meer terug kan naar een dieet met zuivel en ei. Ik was in een pannenkoekrestaurant vergeten te vermelden dat de pannenkoek (die zonder melk en ei klaargemaakt was) beter in zonnebloemolie (je kon ook patat en dergelijke krijgen) dan in boter gebakken kon worden en daar had mijn lichaam dus grote moeite mee.
Nee, als het aan mij ligt, ga ik niet meer terug naar een leven vol dierenleed.
-
Ik heb toch geantwoord dat ik misschien wel weer eens vlees en vis zou eten.
Vis is iig meestal mijn alternatief bij het uit eten gaan in restaurants (of landen) waar vega niet goed mogelijk is.
Verder heb ik mijn nicht na 15 jaar vegetariër zijn, bij haar 2e zwangerschap in een vleeseter zien veranderen. In eens móest ze echt weer vlees. Zo'n maffe hormonale verandering kan ik me nog wel iets bij voorstellen.
Net zo goed dat ik me wel iets kan voorstellen dat je toch vlees probeert (maar volgens mij vind ik de textuur in mijn mond alleen al vreselijk) te eten als je borstvoeding geeft, aangezien dat best veel vraagt van je lichaam volgens mij.
Maar voorlopig kan ik me niet voorstellen dat ik weer vlees zou gaan eten uit vrije wil.
-
FOREVER VEGA THE HEALTY WAY!
-
nooit meer vlees voor mij op het menu :P
-
Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit weer vlees ga eten.
Krijg regelmatig de vraag of ik vlees niet mis, maar ik walg er al van als ik het zie.
Terwijl ik het vroeger wel erg lekker vond.
-
Ja ik kan me ook niet voorstellen dat ik het ooit weer eet. Sinds ik vegetarisch leef,heb ik nog niet een keer de behoefte gehad om vlees te eten. Gister bij het paasdiner werd er voor mijn neus een hele kip aan stukken gesneden en ik werd er gewoon misselijk van (waarschijnlijk omdat ik 's middags een filmpje van peta over KFC gezien had :-\).
Maar nee, wil echt nooit meer vlees proeven.
-
Het is natuurlijk wel de bedoeling, na veel wikken en wegen vega gaan eten (op mijn 32e). Geniet nu meer van eten en voel mijn geweten een stuk minder knagen. Die knaagt nu trouwens wel weer over zuivel, maar dit terzijde.
Ik at laatst wel per ongeluk bijna vlees. Ik had geen eten mee naar mijn werk en mijn collega had genoeg voor 2, dus ik kon mee eten. Nog voor het verwarmen schoot het me weer te binnen, Neeee, ik eet natuurlijk geen gehakt!! Iedereen in een deuk. Pasta met kaas/komkommer en kruiden was ook lekker. De saus mocht ze zelf houden.
-
Ja, dat is wel mijn bedoeling.
-
Ja, ik sta er nooit bij stil eigenlijk. Vegetarier zijn is gewoon wie ik ben. Ik eet nu al 20 jaar geen vlees, vis of eieren, en door mijn zoontje's lactose allergie eet ik mee met hem dus we eten ook niets van zuivel.
En doordat velen van mijn familie mij gevolgd zijn qua eetgewoonten word ik er zelden geconfronteerd met vlees eten. Je vrienden trek je ook aan door gewoontes zeker?
-
JA ik blijf vegetarier.
Grote kans dat mijn kinderen dat ook worden!
De eerste 15 jaar heb ik het voor het zeggen hahaha ;D
-
Ik hoop het en kan het me ook niet anders voorstellen. Heb 7 jaar vlees gegeten tegen 23 jaar niet, dus ben nog steeds aan de winnende hand:)
Maar ik had echt nog nooit nooit nooit gedacht aan dementeren en alle troep die ze je dan naar binnen schuiven. Wordt er helemaal akelig van.
-
Alle instellingskeukens bieden ook vegetarische alternatieven, bij ons ook best lekkere... Moet er wel familie zijn die dat even doorspreekt met de verpleging natuurlijk....