Vegatopia Forum
Vegetarisch - special interests => Kids & Co => Topic gestart door: Hizikigrrrl op 13 januari 2007, 16:22:08
-
Er zijn hier een aantal mensen die door hun ouders van jongs af aan vegetarisch opgevoed zijn. Het lijkt me leuk om hun positieve en negatieve ervaringen hier te plaatsen.
Hoe pakten je ouders het aan? 100% vegetarisch of thuis wel en bij oma niet? En werd je ermee gepest? Wat kreeg jij op een feestje als alle andere kinderen een frikandel oid kregen?
Misschien kunnen ook vega-ouders die nu vega-kids in de schoolgaande leeftijd hebben hier schrijven wat hun kinderen ervan vinden.
-
ik ben dus als vegetariër opgevoed.
Hoe mn ouders daar precies over dachten weet ik niet, zij waren in hun studenten tijd vegetariërs geworden, allebei dus logisch dat je dan altijd vega eet thuis.
Bij familie en vrienden was het toen ik klein was anders. Daar at ik wel een worstje bij, logeren bij familie op de boerderij hoorde gehakt bij. Wat ik erg lekker vond. En bij opa en oma plakjes leverworst.
Ik weet niet wanneer dat veranderd is, misschien toen ik in mn tiener jaren kwam ofzo.. maar op een gegeven moment ben ik echt overal vegetarisch gaan eten.
Ik heb nooit als negatief ervaren iig. Ben er nu ook nog erg blij mee. Ook toen ik klein was heb ik niks van de buitenwereld gemerkt dat die er raar op reageerde. het ging allemaal natuurlijk. Ook wel makkelijk dat ik nooit veel gezeur heb gehad dat je opeens vegetariër wordt en dat je omgeving er dan aan moet wennen..
ik ben het altijd geweest dus iedereen vind het normaal.. Dat geld dan iig voor degenen die ik mn hele leven al ken.
-
Hoe pakten je ouders het aan?
Nou, die waren dus al veggie en ik dus ook. We aten thuis altijd heel lekker. We gingen ook wel eens sjiek uit eten en dan aten we dus allemaal veggie, ging prima.
Als we op vakantie waren regelden mijn ouders ook altijd lekker veggie eten.
100% vegetarisch of thuis wel en bij oma niet?
nee altijd helemaal veggie
En werd je ermee gepest?
Nee dat geloof ik niet. Vriendinnetjes kwamen altijd wel graag eten. Er zal vast wel eens iemand een grapje over hebben gemaakt maar gepest werd ik er niet mee.
Wat kreeg jij op een feestje als alle andere kinderen een frikandel oid kregen?
Op feestjes kreeg je altijd friet en knakworst herinner ik me. Ik dan dus geen knakworst maar ik vond dat maar vaag ruiken dus ik was al lang blij dat ik alleen friet had. En mayo mmmm. En ik herinner me ook nog dat er een keer spiesjes blikananas met worst werd uitgedeeld, hoe jaren 80, en dat een moeder dacht dat een worstje voor een keer geen kwaad kon, maar dat heb ik dus niet genomen. Mijn moeder regelde altijd wel dat andere moeders wisten wat ik wel en niet at.
En op schoolkamp waren er allemaal veggieburgers voor mij die in een apart pannetje werden gebakken.
We hebben op een feestje bij mij thuis nog eens een keer met alle kinderen een hilarische do-it-yourself-sla-contest gehouden en we hebben aan allemaal jongetjes wel eens een keer Vetara kroketten geserveerd die ze erg lekker vonden.
-
Ik ben altijd zo benieuwd dat als je opgegroeid bent zonder ooit vlees of vis te hebben gegeten, en je eet het dan ooit eens voor het eerst (per ongeluk of omdat je het toch eens wilt proberen ofzo) hoe je lichaam daar dan op reageert.
Kun je vlees dan uberhaupt verteren, krijg je buikpijn of zelfs een allergische reactie of kun je het zonder problemen eten ?
-
Kun je vlees dan uberhaupt verteren, krijg je buikpijn of zelfs een allergische reactie of kun je het zonder problemen eten ?
Vlees is een relatief makkelijk verteerbare 'stof', omdat er geen vezels (cellulose) in zitten. Je hebt ook geen speciale enzymen nodig om het te verteren (in tegenstelling tot bv. lactose, wat in melk zit) waardoor je dus niet intolerant ervoor kan worden.
-
Mijn ouders zijn in de jaren dertig van de vorige eeuw vegetarier geworden. In de oorlog vleesbonnen geruild voor aardappelen etc. Ze hebben zeven kinderen op de wereld gezet, waarvan er slechts 1 echt vlees is gaan eten. Ik dus niet. Nimmer vlees geproefd. Ik zal best wel geplaagd zijn, maar daar word je hard van.
Mijn gezin, vrouw en twee kinderen zijn ook vegetarier. Schoonouders (flink op leeftijd) en een paar zwagers zijn dankzij mijn vrouw dertig jaar geleden vegetarier geworden. Ze zagen gelijk de redelijkheid hiervan in. Nimmer een probleem of reden voor twijfel. Op familiefeestjes is vaak de helft vegetiel en geen probleem. Nooit moelijke discussies of rare opmerkingen. Mijn vrouw was al vegetarier toen ik haar leerde kennen, dus ik heb haar niets opgelegd. Tja, wat wil je nog meer...?
-
Dat is wel heel bijzonder: in de jaren dertig in Nederland. Waren ze bij een bepaalde religie of richting? En hadden zij het niet heel moeilijk. Ik heb zelf nog net wat van het laatste 'echte' restje anti-houding meegekregen en mede daardoor veel respect voor de pioniers. Het was niet echt vervelend, maar wel regelmatig ter verantwoording worden geroepen. En mijn ouders dachten dat ik ziek zou worden; in mijn milieu was er geen ander. Het was totaal onbekend.
Kreeg al gauw gezelschap van een (school)vriend en toen waren er dus 2 :)
-
Kun je vlees dan uberhaupt verteren, krijg je buikpijn of zelfs een allergische reactie of kun je het zonder problemen eten ?
Vlees is een relatief makkelijk verteerbare 'stof', omdat er geen vezels (cellulose) in zitten. Je hebt ook geen speciale enzymen nodig om het te verteren (in tegenstelling tot bv. lactose, wat in melk zit) waardoor je dus niet intolerant ervoor kan worden.
Goh, ik hoor van mijn broer andere verhalen. Hij at thuis vega en als hij dan een keertje bij mijn ouders at, at hij wel vlees, maar had daar dan snel last van. (buikpijn)
En mijn dochter van 8 die nu zo'n 2 jaar vega is, zegt hetzelfde. Die enkele keer dat ze vlees at kreeg ze buikpijn. Is dat dan psychisch? Ze heeft geen last van visoliepillen die ze af en toe neemt.
En in mijn studententijd was een jongen die volledig vega opgevoed was die zei dat hij geen vlees kon verteren. Daar werd hij erg ziek van.
Ik kan me daar toch wel wat bij voorstellen hoor.
Groetjes, Wup
-
Ik dacht dat je er wel bepaalde enzymen voor nodig had, net als bij melk.
Of misschien ligt het aan de combinatie van veel eiwitten met veel vet?
-
Vlees is toch zwaar verteerbaar. Is dacht ik veel langer in je darmen dan plantaardig o.h.a. Wij hebben duidelijk darmen voor minder vlees dan men doorgaans gebruikt, qua lengte o.a. Zoiets heb ik begrepen jaren her.
-
Vlees is moeilijk verteerbaar door de hoeveelheid eiwitten dacht ik. Tenminste, je maag moet veel maagzuur aanmaken om vlees te verteren.
En het is toch juist zo dat als het uit je maag in je darmen komt, dat het al grotendeels verteerd is en dan nog een te lange weg af moet leggen voor het eruit is?
-
Ik weet er niet zoveel van maar vlees blijft inderdaad veel langer in je darmen zitten, daardoor begint het ook te rotten voordat het er weer uit komt. Vandaar ook dat sommige mensen na het eten van vega voedsel snel weer trek krijgen!
-
Nee, hoe snel je trek krijgt heeft er mee te maken in hoeverre je maag 'opgerekt' wordt. En omdat je maag lang over vlees doet, heb je daarom waarschijnlijk minder snel honger. Denk ik.
-
Dat is wel heel bijzonder: in de jaren dertig in Nederland. Waren ze bij een bepaalde religie of richting? En hadden zij het niet heel moeilijk. [/size]
Bij mijn weten hadden ze het niet moeilijk, zelfs niet in de oorlog. Ze kregen gezond eten door vleesbonnen te ruilen. Ze maakten geen deel uit van een religie of sekte. Gewoon een gezond alternatief voor die tijd.
-
Ook van de site van het voedingscentrum (http://www.voedingscentrum.nl/voedingscentrum/Public/Dynamisch/gewicht+en+dieet/energie+en+eten/energie+en+eten.htm):
Voor het gewicht maakt het geen verschil welke voedingsstoffen de calorieën leveren: elke calorie telt. Wel hebben ze ieder een eigen invloed op het mechanisme van honger en verzadiging en behandelt het lichaam ze verschillend. Zo geeft vet niet zo snel een verzadigd gevoel, maar verzadigt het wel voor lange tijd. Verder gebruikt het lichaam in eerste instantie koolhydraten als energiebron. Alcohol wordt zo snel mogelijk verbrand. Voedingsvezels - die voorkomen in groente, fruit en graanproducten - leveren geen energie (calorieën), maar zorgen wel voor een verzadigd gevoel.
En weer terug on topic...
Ik ben niet geboren als vegetariër maar wel vegetarisch sinds mijn 6e jaar. Ik kan me weinig herinneren van het concept "vlees" behalve de smaak van rookvlees en gebakken bacon die ik nog wel eens bij oma at. Mijn moeder heeft er nooit een probleem van gemaakt als ik iets met vlees wilde eten. Zij vertelde wat het was en ik mocht zelf kiezen.
Ik heb me ook nooit een buitenstaander gevoeld, in de omgeving waar ik opgroeide was vegetarisch eten gewoon en ouders van vriend(innet)jes zorgden altijd voor een eitje of een kaasplak. Ik herinner me eigenlijk alleen resprect en belangstelling ook toen ik besloot veganistisch te gaan puberen .
-
hallo allemaal, Ik ben vanaf mijn 8e vegetarisch, en ik moet zeggen dat ik er niks aan mis. Ik ben vegetarisch geworden omdat ik het onnodig vindt om dieren te doden. Ik raad mensen echt aan om vegetarisch te worden, of in ieder geval een paar dagen in de week, er zijn veel vleesvervangende producten. Er is voor iedereen wel wat!!
-
ik ben altijd vegetariër geweest, en ik heb nog nooit vlees gegeten (ook niet geproefd) mijn ouders waren vegetariërs en mijn ene oma trouwens ook :D
de andere niet, maar die houd er wel rekening mee.
Ik denk dat het wel anders is, dan niet vegetarisch opgevoed worden. Tegenwoordig is het wat normaler, maar ik ben er weleens mee gepest.
Ik werd trouwens wel om meer dingen gepest, en dat kon me niet zo bezighouden. Later, toen ik 10 was ben ik naar het speciaal onderwijs gegaan (niet voor vegetariërs hoor) (Ik heb Asperger) werd het minder.
Ik denk dat ik er wel veel bewuster door ben geworden, bewuster doel ik op me beseffen wat voor impact ons leven heeft op onze wereld.
(het helpt ook wel dat ons gezin behoorlijk "alternatief" was...de eeuwige jaren '70?)
-
Om heel eerlijk te zijn, ik ben nog steeds aan het opgroeien dus echt erover meepraten kan ik niet. Wel kan ik zeggen hoe het voelt om nu vegetariër te zijn, temidden van allemaal mensen die dagelijks bijna even de snackbar of McDonalds binnenwippen.
En als ik echt eerlijk moet zijn, ik ben gewoon een buitenbeentje, maar niet de enige vegetariër in mijn klas. In groep 8 geloofden ze niet dat ik vegetariër geworden was omdat ik macaroni had gegeten(volgens hen). Ze hebben me er regelmatig mee geïrriteerd/gepest dat ik besloot om het voor mezelf te houden.
Redenen voor mij om vegetariër te worden zijn niet alleen dat het diervriendelijker zou zijn. Ik heb bijna dezelfde ziektes die mijn moeder ook had gekregen, en dus delen we veel dingen. Zo hebben we allbei een scheur(tje) in ons middenrif, wat voor redelijk veel kramp en pijn zorgt als we iets eten dat we minder goed kunnen verteren. Zo kon ik niet goed tegen bepaalde soorten vlees, voornamelijk varkensvlees, rundvlees en paling of haring. Ook hadden we er last van als we ei, melk of (heel vreemd) aardbeien gegeten hadden.
Daarnaast, mijn ouders zijn zevendedags adventisten, en die eten vanuit hun geloofstandpunt alleen kosjer, dus geen varkensvlees, geen garnalen, geen paardenvlees, geen insekten en nog een paar dingen. Nu eten mijn ouders nauwelijks meer vlees, alleen willen ze in een restaurant nog wel eens kip bestellen(terwijl ik het met een zielig bordje patat moet doen..)
Mijn besluit om vegetariër te worden stond vanaf dat moment al vast, ik werd gewoon gek van de krampen en pijn, en met mijn vroegtijdig puberaal gedrag(ik was 8 jaar) haalde ik alle stukjes spek(en ander vlees) uit mijn eten en gooide het op het bord van mijn vader. Die vond het wel grappig.
Vaak sta ik nu in de keuken om vegetarische gerechten klaar te maken. Mijn moeder haalt bij verschillende supermarkten vegetarische schijfen(Javaanse schijf, Cordon Blue, Groenteburger) die ik in olijfolie braad. Waarom? Geen idee..
Het is soms wel lastig als iemand je uit eten neemt, omdat niet elk restaurant echte vegetarische gerechten heeft, en als ze die al hebben, ze niet altijd even lekker zijn. Maar voor de rest mis ik nauwelijks iets, ik heb zelf koken altijd al leuker gevonden.
-
Wat een leuk onderwerp dit, en echt leuk om al die verhalen te lezen!
-
Zijn er eigenlijk mensen op vegatopia die op dit moment hun kleine kindjes als vegetarier opvoeden?
-
Mijn zoon en dochter zijn vegetarisch opgevoed maar inmiddels niet klein meer.
-
Zijn ze nog steeds vega?
-
Ja, inmiddels trouwens volwassen.
-
Ja, heb 2 kinderen van 11 en 12 en die zijn ook vanaf de geboorte vegetarisch . Ze zijn kerngezond en eten geen vlees/vis alhoewel ze het zelf mogen weten. Heb tegen mijn dochter van 12 gezegd nu ze naar de middelbare school gaat dat ze zelf mag weten of ze op school iets eet met vlees, lijkt me soms lastig voor haar. Ze hebben namelijk ook koken, maar ze doet dit niet, denkt er meer over na als de meeste kinderen en eet het vlees niet.
-
Gisteren sprak ik mijn tante, die zelf al eeuwen vegetarisch eet en haar 10 jarige dochter ook zo opvoedt. Ze had haar dochter een lijst met snoepgoed laten zien met snoep dat dus niet vegetarisch is. Dochterlief besloot om dan maar heel af en toe te zondigen, doet mijn tante overigens ook 2 keer per jaar met gelatine-dropjes. Ik vroeg me af hoe andere ouders die hun kinderen vegetarisch opvoeden dit aanpakken? Lijkt me soms best lastig met traktaties, feestjes enzovoort.
-
Ik zou thuis wel vegasnoep hebben, maar er buitenshuis niet teveel mee zitten. Het is maar een snoepje, en als het goed is eten ze daar geen kilo's van, en door ze niet mee te laten doen bij traktaties en feestjes sluit je ze wel heel erg uit. (En voor bij de patat op feestjes zou ik ook wel een doos vegadingen meegeven, maar het lijkt me ook geen drama als een kind een keer een hapje kroket eet.)
-
Over snoepjes hebben we nooit moeilijk gedaan en bij de patat op een verjaardag is er altijd een kaassoufflé. En gelukkig verkoopt de Mc Donalds hier nog steeds groenteburgers dus als ze met een kinderfeestje daar heen gingen kregen ze altijd wel een groenteburger bij de Happy meal. Bij ouders waar ze b.v. voor het eerst kwamen op een feestje belden we meestal eerst even toen ze jonger waren. Nooit geen problemen mee gehad.
-
Over snoep/gelatine zou ik niet moeilijk doen, om te voorkomen dat ik mijn kind dan (helemaal) tot buitenbeentje maak en bij elk feestje een rugzakje met vegetarische worstjes, snoep zonder doodgestampte luisjes en een gelatinevrij gebakje moet meegeven.
-
Ja zo zou ik er denk ik zelf ook wel mee omgaan.
-
Het doet me ook een beetje denken aan kindertjes met jampotbrilletjes en van die grote, speciale schoenen met heel veel steun... :dork:
-
Thuis snoepjes zonder gelatine (maar soms hebben we ook met) en buitenshuis niet op letten. Ik zou de juf en andere ouders dan wel laten weten dat hij(/zij) veggie is, helemaal bij partijtjes en tractaties. Maar ik zal er niet echt van wakker liggen als het er een keertje doorheen glipt. Ik zou het wel vervelend vinden als een andere ouder er maling aan heeft. Met kindjes met een allergie houdt je ook rekening, denk ik maar.
-
... Met kindjes met een allergie houdt je ook rekening, denk ik maar.
Hmm, maar die worden erg ziek, of gaan dood he. Ik vind dat toch anders.
-
... Met kindjes met een allergie houdt je ook rekening, denk ik maar.
Hmm, maar die worden erg ziek, of gaan dood he. Ik vind dat toch anders.
En Islamitische kindjes... of komen die niet op feestjes?
-
... Met kindjes met een allergie houdt je ook rekening, denk ik maar.
Hmm, maar die worden erg ziek, of gaan dood he. Ik vind dat toch anders.
Nou, niet altijd. Milde lactose-intolerantie enz.
-
Een intolerantie is geen allergie. Er bestaan dan wel allergieën zonder al te heftige reactie, maar het kan juist wel erger worden door het steeds te eten...
edit: begrijp me niet verkeerd hoor, ik kook met alle liefde desnoods veganistisch als iemand dat principieel wil, maar allergie is écht wat anders.
-
Zijn er eigenlijk mensen op vegatopia die op dit moment hun kleine kindjes als vegetarier opvoeden?
Ja ik! Ben zelf pas vegetarier sinds de puberteit, maar onze kinderen worden volledig vegetarisch opgevoed. Ze zijn nu 3,5 en bijna 2 en dat gaat prima. Natuurlijk is de oudste wel eens boos geweest omdat hij in de peuterspeelzaal geen worstje kreeg, maar gelukkig is dat op deze leeftijd snel weer over. Opa's en oma doen gewoon mee, lijkt me niet meer dan logisch. Je voedt je kind op op een manier die jou het beste lijkt, dat doe je toch met alle dingen? Niet meer dan logisch dat dit soort opvoedingsstatements doorgetrokken worden door de omgeving. Als de kinderen 10 zijn, zakgeld krijgen en naar de MacDonalds kunnen fietsen.. tsja, dan houd je het niet meer 100% in de hand. Maar tot die tijd wel.
-
Onze zoon en dochter zijn vegetarisch opgevoed en inmiddels volwassen. De omgeving waarin ze opgroeiden was bekend met het vegetarisme, dus wij hebben zelden problemen ondervonden en hoefden ook geen ingewikkelde discussies te voeren.
-
... Met kindjes met een allergie houdt je ook rekening, denk ik maar.
Hmm, maar die worden erg ziek, of gaan dood he. Ik vind dat toch anders.
En Islamitische kindjes... of komen die niet op feestjes?
Nou ik weet genoeg mensen die daar maling aan hebben hoor!
Zelfs de kantine juf hier vond het allemaal maar moelijk :-X
-
Mijn dochter is 3.5 jaar en zegt zelf dat ze geen vlees mag eten. Ze begint het nu ook een beetje te herkennen. Ik ben zelf vegetarisch opgevoed, mijn ouders van in de 60 zijn vegetarisch en mijn man eet thuis ook geen vlees dus dan is het allemaal makkelijker. Ik ben nog wel aan het twijfelen over wanneer ik haar wat meer vertel waarom wij geen vlees eten (al het dierenleed wat erachter ligt) en zeg nu nog maar even "omdat het zielig voor de dieren is". Soms krijg je nog van die domme opmerkingen "ah wat sneu dat ze geen plakje worst mag" maar deze levensstijl past zo goed bij mij dat ik sterk genoeg in mijn schoenen sta om dat heel snel af te kappen. Andere mensen voeden mijn kinderen niet op, dat doe ik en mijn man.
-
En als nou wetenschappelijk aangetoond zou zijn dat vegetariërs essentiële voedingsstoffen missen, dan zou het inderdaad zielig zijn. Maar dat is het niet. Niet aangetoond en niet zielig.
Dus je inderdaad niks aantrekken van mensen die het zielig vinden.