Vegatopia Forum
Vegetarisch - special interests => Kids & Co => Topic gestart door: Hizikigrrrl op 09 oktober 2006, 15:37:16
-
In de NRC stond een interessant artikeltje over zindelijkheidstraining vanaf de geboorte. Of liever gezegd, zindelijkheidscommunicatie. De Amerikaanse Laurie Boucke heeft hier boeken over geschreven.
In het kort gaat het erom dat Westerse baby's pas rond hun 3e zindelijk worden, terwijl baby's bij bijvoorbeeld stammen in Oost-Afrika vrijwel altijd voor hun 1e verjaardag zindelijk zijn.
Dit heeft een aantal oorzaken:
*Het verwachtingspatroon van de ouders. Dit is zeer cultureel bepaald. Als ouders denken dat een kind niet voor zijn 2e zindelijk kan worden, dan wordt het dat ook niet. Afrikaanse en Aziatische ouders gaan ervanuit dat een kind veel sneller zelfstandig is en in deze culturen lopen en zitten kinderen eerder dan bij ons en zijn ze ook sneller zindelijk.
*De superabsorberende luiers
*Werkende ouders
Hoe werkt het?:
Ouders en baby's leren elkaars signalen op te vangen en die te begrijpen. De signalen van een ontlastende baby zijn bv. wriemelen, veranderend humeur, rare gezichten trekken of juist ineens heel stil zijn. De kunst is dat je je baby nauwkeurig observeert en ontdekt wanneer hij moet. vervolgens moet je proberen de ontlasting op te vangen in een bakje of potje. Hoe meer een baby deze methode beoefent, hoe meer hij zijn sluitspieren gaat gebruiken en controleren.
http://www.white-boucke.com/reviews/ipdutch.html
http://www.thoeris.nl/verschenen.htm#jebaby Het boek
Er is ook een Nederlands Yahoo-forum hierover. Het heet Baby's Op Het Potje
-
Dit heeft ook te maken met het feit dat in een hoop Aziatische en Afrikaanse landen de ouders geen huis hebben maar een hutje, waarin geen meubels staan waar je de plas- en poepvlekken nooit meer uitkrijgt.
Dat zitten en lopen betwijfel ik een beetje. Dat is meer kindafhankelijk. Bij mij liepen ze met 1 jaar en met 14 maanden, dat kan weliswaar sneller, maar komt niet vaak voor. Het heeft wel een beetje te maken met hoe je als ouder je kind behandeld denk ik. Wij laten ze lekker (ok Isis gind nu met 8 maanden trapkruipen, daar ben ik niet zo blij mee) en je ziet wel dat dat positief werkt fysiek gezien. Alhoewel, Bart liep later en is veel motorischer ontwikkeld als Rosalie.
Rosalie was met ruim 2 zindelijk en bij haar heb ik bewust gewacht tot na de geboorte van de 2e, zij had dus met 1 wel zindelijk kunnen zijn. Bij Bart loopt het minder soepel, die is nu nog niet echt zindelijk (bijna 3) en draagt 's nachts dus ook een luier. Als hij de hele dag in zijn blootje had kunnen lopen had hij denk ik ook wel zindelijk geweest, maar daar zijn de buren niet zo blij mee ;).
-
Bij Simon was de zindelijkheidstraining vreselijk. Op een gegeven moment heb ik gewoon de cold turkey onder de zindelijkheidstraining toegepast. Zo van; Dit was je luiertijd. Zie maar waar je het laat. Nou, de pies hing twee weken tot in de gordijnen. Maar toen was het ook klaar ook. Hij was bijna vier. Als ik het niet zo had gedaan was hij denk ik nog niet zindelijk geweest. Terwijl hij het 's nachts gewoon wel op wist te houden, want 's ochtends bij het opstaan was z'n luier gewoon droog. Victor is nog niet helemaal zindelijk, maar maakt wel uit zichzelf aanstalten om naar het toilet te gaan. En hij vindt het ook leuk om zijn plas uit te zwaaien.
-
Dat Afrikaanse en Aziatische kinderen van bepaalde volken gemiddeld sneller lopen en zitten, is gewoon zo. Misschien dat het weer anders is bij rijke Afrikanen in de steden.
Er is iig geen enkele reden dat een kind niet voor zijn eerste jaar zindelijk zou kunnen zijn.
Over dat sneller lopen en zitten: ik las net dat Amerikaanse kinderen van African-American ouders ook sneller lopen, zitten en zich aankleden dan blanke kinderen, ondanks dat ze gemiddeld iets vroeger geboren worden. Het komt waarschijnlijk doordat ze veel gespierder zijn.
-
Er is iig geen enkele reden dat een kind niet voor zijn eerste jaar zindelijk zou kunnen zijn.
O jawel hoor. Een (heel) trage ontwikkeling van de zindelijkheid is een bekend fenomeen bij kinderen met 'iets' uit het mooie autistisch spectrum. Sprak hij uit ervaring :(
-
Dit soort algemeenheden geldt sowieso alleen voor 'normale' kinderen. Maar we moeten nou eenmaal van die algemeenheden uitgaan, anders is de discussie snel weg.
Ik denk dat dat eerder staan/ zitten en aankleden hem meer zit in het feit dat die kinderen vaak meer 'gelaten' worden. Dat zie ik bij ons ook. Aankleden gaat best goed vanaf een jaar of 2 (behalve veters strikken). Blijf je ze daarentegen aankleden tot ze 6 zijn dan leren ze het ook niet.
-
Als hij de hele dag in zijn blootje had kunnen lopen had hij denk ik ook wel zindelijk geweest, maar daar zijn de buren niet zo blij mee ;).
Waarom zouden de buren daar niet blij met zijn geweest?
-
Er is iig geen enkele reden dat een kind niet voor zijn eerste jaar zindelijk zou kunnen zijn.
O jawel hoor. Een (heel) trage ontwikkeling van de zindelijkheid is een bekend fenomeen bij kinderen met 'iets' uit het mooie autistisch spectrum. Sprak hij uit ervaring :(
Dat kan ik, ook uit ervaring, bevestigen.
-
Er is iig geen enkele reden dat een kind niet voor zijn eerste jaar zindelijk zou kunnen zijn.
O jawel hoor. Een (heel) trage ontwikkeling van de zindelijkheid is een bekend fenomeen bij kinderen met 'iets' uit het mooie autistisch spectrum. Sprak hij uit ervaring :(
Dat kan ik, ook uit ervaring, bevestigen.
Opeens weer een bevestiging van een vermoeden. :-\
-
Dit vraagt om testen :-\.
En de afschaffing van het consultatiebureau >:(
Mijn achterneefje heeft ook 'iets', maar die is naarmate de jaren vorderde toch redelijk opgefleurd. Wordt weliswaar nooit helemaal 'normaal', maar wat is normaal? Hij kan wel 'normaal' functioneren.
-
Hij is wel eens geobserveerd. Maar dat is zo'n momentopname. Ik denk dat hij net een klein tikje asperger heeft. Genoeg om op te vallen, maar te weinig om echt iets aan te kunnen doen.
-
Hij is wel eens geobserveerd. Maar dat is zo'n momentopname. Ik denk dat hij net een klein tikje asperger heeft. Genoeg om op te vallen, maar te weinig om echt iets aan te kunnen doen.
Met een observatie schiet je meestal niet zoveel op. Het is bedoeld om een beslissing te nemen als: moet er nu accuut iets gebeuren of kijken we het nog een paar jaar aan. Als een kind een stevige autistische stoornis heeft, merk je dat wel, maar bij de meesten zie je alleen wat 'odd behaviour' dat met de leeftijd te maken kan hebben. Wie hebben nu na 9 jaar een 'definitieve diagnose', maar het zou me niks verbazen als die weer bijgesteld wordt.
Overigens is Asperger, net als andere autistisch spectrum stoornissen, niet iets waar je wat aan kunt doen in de zin van verhelpen. Je kunt trainen op situaties en proberen gedrag wat bij te sturen, maar een miracle cure bestaat niet.
Wat het p&p-gebeuren betreft: alle deskundigen die ik erover gesproken heb, zeggen dat de 'hersenbanen er rijp voor moeten zijn' en anders kun je trainen tot je een ons weegt en gebeurt er gewoon niks.
Sommige kinderen zijn gewoon laat zindelijk en dat heeft niets te maken met 'achterlijkheid' of met tekortschieten van de ouders.
De ellende is dat er bij ons zo'n enorme druk op komt te liggen naarmate de basisschoolleeftijd dichterbij komt. Het moet en zal dan gebeuren, wat voor sommige kinderen dan juist weer averechts werkt.
-
Hij is wel eens geobserveerd. Maar dat is zo'n momentopname. Ik denk dat hij net een klein tikje asperger heeft. Genoeg om op te vallen, maar te weinig om echt iets aan te kunnen doen.
Overigens is Asperger, net als andere autistisch spectrum stoornissen, niet iets waar je wat aan kunt doen in de zin van verhelpen. Je kunt trainen op situaties en proberen gedrag wat bij te sturen, maar een miracle cure bestaat niet.
Ben ik ook al achter. Ik heb veel gezocht op internet en kwam hierbij uit. Door het feit dat ik nu weet dat hij niks aan het gedrag kan doen, ga ik er zelf niet meer zo hysterisch mee om. Ik bewaar nu de kalmte en merk dat de '"buien" niet in aantal afnemen maar wel dat ik het op die manier weet te bekorten.
-
Het is inderdaad zaak om als ouder zo min mogelijk emotie te tonen bij kinderen met een autistivorme stoornis. Dat valt zeker in het begin niet mee, maar als je merkt dat jouw emotie je kind alleen maar banger maakt, dan leer je het wel af. Joost heeft als diagnose MCDD, maar dat wordt niet alleen door ons betwijfeld. Er is gewoon zoveel wederkerigheid in het contact dat we zelf meer denken aan een gegeneraliseerde angststoornis. Dat had Julian toch als diagnose, J@n of is de diagnose bijgesteld?
-
Er is gewoon zoveel wederkerigheid in het contact dat we zelf meer denken aan een gegeneraliseerde angststoornis. Dat had Julian toch als diagnose, J@n of is de diagnose bijgesteld?
Ja, dat is weer bijgesteld naar ASS.
-
Wat het p&p-gebeuren betreft: alle deskundigen die ik erover gesproken heb, zeggen dat de 'hersenbanen er rijp voor moeten zijn' en anders kun je trainen tot je een ons weegt en gebeurt er gewoon niks.
Dat geldt misschien voor kinderen met afwijkingen, maar niet voor 'normale' kinderen. In het artikel worden een hoogleraar sociale psychiatrie, een emeritus hoogleraar ontwikkelingspsychologie, en uroloog een een sociaal psychiater aangehaald die dat allemaal bevestigen, dus het kan wel. Of het lukt is een ander verhaal.
-
dus het kan wel. Of het lukt is een ander verhaal.
Precies: het kan dat de hersenbanen er rijp voor zijn en dat het dus lukt.
-
Ik bedoelde meer of dat de ouders de techniek onder de knie krijgen...
Jammer dat er een beetje negatief op gereageerd word. Ik wist niet dat het mogelijk was om je kind voor zijn/haar eerste zindelijk te krijgen, maar mocht ik ooit in die positie komen, dan zou ik het wel willen proberen. Geen jarenlang gedoe met luiers etc. Dat is toch fijn?!
-
Ik denk dat de omgeving en kleding er heel veel mee te maken heeft. In China zijn kinderen ook snel zindelijk. Ze krijgen vaak geen luier aan, maar hebben een broek met een opening aan de achterkant, zodat als ze hurken, ze meteen hun behoefte kunnen doen. Moeders hangen hun kinderen als ze nog niet kunnen hurken gewoon boven de goot of boven de prullenbak als ze buiten zijn :) Je hoeft een kind met dergelijke kleding (of een bloot kind) niet te leren zich uit te kleden en naar de wc te gaan. Het kind hoeft alleen maar te leren waar je wel en niet mag hurken, en dat is een stuk makkelijker denk ik, dan wanneer het ingepakt is in luiers. De tijd tussen het signaal "ik moet plassen" en het kunnen plassen is maar een paar seconden als je bloot bent, en een paar minuten als je ingepakt ben in een luier.
-
Het gebruik van superabsorberende luiers heeft wel aardig wat invloed op hoe snel kinderen zindelijk worden. Ze voelen letterlijk geen nattigheid en krijgen dus geen prikkels meer nadat de plas geloosd is.
-
Jammer dat er een beetje negatief op gereageerd word. Ik wist niet dat het mogelijk was om je kind voor zijn/haar eerste zindelijk te krijgen, maar mocht ik ooit in die positie komen, dan zou ik het wel willen proberen. Geen jarenlang gedoe met luiers etc. Dat is toch fijn?!
Mijn opmerkingen waren niet negatief bedoeld, hoor. Het is mooi als het kan natuurlijk, maar het gevaar is dat mensen gaan denken dat ze slechte ouders zijn als het bij hun niet lukt. Of dat hun kind 'achter' is. Er wordt al genoeg druk op beide partijen uitgeoefend, dus ik vind dat enige relativering wel geboden is bij dit soort onderwerpen. Een mens moet zich realiseren dat een kind niet volledig kneedbaar is en dat het niet alleen een kwestie is van de juiste skills in huis hebben.
Wat ik zelf allemachtig vervelend vind, is dat mensen zo tegen elkaar gaan opbieden met betrekking tot hun kinderen. 'Pietje maakt al zinnen van drie woorden en hij is nog maar twee jaar!' 'O, die van mij was al zindelijk met 14 maanden!' 'Kan jouw kind nog niet staan?' Alsof het hun eigen verdienste is.
-
Mijn opmerkingen waren niet negatief bedoeld, hoor. Het is mooi als het kan natuurlijk, maar het gevaar is dat mensen gaan denken dat ze slechte ouders zijn als het bij hun niet lukt. Of dat hun kind 'achter' is. Er wordt al genoeg druk op beide partijen uitgeoefend, dus ik vind dat enige relativering wel geboden is bij dit soort onderwerpen.
...
Ik kan je hier volledig in gelijk geven. Maar toch is er ook 'een andere kant'. Ik heb vaak het gevoel dat de grootste beperking van veel kinderen de omgeving, of in het bijzonder de ouders zijn. Ik denk dat veel kinderen te weinig kansen krijgen en te weinig stimulans om zich optimaal te ontwikkelen.
Overbezorgde, te beschermende ouders, ouders die hun kinderen niet stimuleren om zaken zelf te proberen maar ook ouders die naar de gemakkelijkste oplossingen grijpen bij 'problemen (fopspenen om hun kind stil te houden (ook als het kind al 6 jaar is), de tv als oppas, ...) geven hun kind niet wat het verdient, namelijk een stimulerende oplossing.
Te veel verwachten mag dan negatief zijn, te weinig 'verwachten' eveneens.
Als uit onderzoek blijkt dat het hier veel langer duurt voordat kinderen zijn, zichzelf kunnen aankleden, ... in vergelijking met vele andere landen, dan is dat toch wel een reden om de vraag te stellen of het niet anders/beter kan en of de ouders/omgeving in deze de kinderen niet 'achterop houden'.
-
Aan dat opbieden heb ik ook een hekel, mijn ega doet daar ook braaf aan mee. Voor vergelijkingsdoeleinden vind ik het wel eens handig vooral omdat ik die van mij nog wel eens positief inschat. Als ik er dan achter kom dat andere kinderen ouder zijn als ze daar mee beginnen ben ik ook wat relaxter.
En een kind dat zindelijk is voor zijn eerste verjaardag klinkt leuk, maar ik denk dat je niet moet onderschatten hoeveel tijd dat kost. Je moet er dan nl. ook maanden achter aan lopen, letterlijk omdat het kind niet kan lopen. Ik begin met het potje zodra ze redelijk kunnen lopen. Is een natuurlijk moment en dan zie ik wel.
-
mijn oudste was met anderhalf jaar zindelijk, heel vlot zei men.
Ik ben er toch heilig van overtuigd dat een kind eerst over zijn "kringspier" communicatie met zichzelf moet beschikken voor het zindelijk kan worden.
Mijn tweede nu is 2.5 en heeft al menig tijdje in zijn blote gat rondgelopen, ziet dat hij staat te plassen, maar heeft nog niet het benul dat hij de spieren kan gebruiken om het terug op te houden.
Bij mijn jongste "zie" ik het enkel als hij zit te poepen. Ik zou best meer "aandacht" aan hem kunnen besteden zodat ik het ook zie als hij plast, maar ik heb meer te doen dan dat ::)
Ik heb toen een programma gezien naar aanleiding van dat artikel, of misschien was het wel andersom, vond het in elk geval erg interessant. Was dit kind mijn oudste geweest en had ik het toen gezien had ik er best een poging aan durven wagen!!
-
Voor een deel is het de ouder die geen zin meer heeft om luier nr zoveel te verwisselen en het kind dat erin meegaat. In mijn geval: of ik nou een luier moet wassen of een (onder)broek. Dat probeerde ik dan een week uit. En als het vaak goed ging kapte ik met de luiers. En anders stelde ik het weer een maandje uit. Maar het kind moet het kunnen. Het overdag zindelijk worden is heel verschillend geweest hier. Ik heb er met 1 1/2 en met bijna 3. snachts is een ander verhaal. Eentje was nog voor d'r tweede snachts ook zindelijk. Maar daar was ze kennelijk aan toe. De andere waren later en 2 zijn het nog niet helemaal. Jammer. gelukkig heb ik een wasmachine. We laten die savonds nog plassen, maar soms zijn we dan al te laat. Ligt niet aan ons. En ook niet aan hen. Ooit groeien ze erover heen.
Maar daar toestanden van maken zal ook niet helpen. Ik ken de plaswekker van mezelf vroeger. Mijn ouders moesten snachts dat ding uitzetten want ik werd er niet wakker van. (zij wel, en de buren ook ;D) Ik begin daar dus niet aan. Het komt vanzelf wel.
Wup (al lang niet meer bedplassend ;D)
-
Victor is nog niet helemaal zindelijk, maar maakt wel uit zichzelf aanstalten om naar het toilet te gaan. En hij vindt het ook leuk om zijn plas uit te zwaaien.
Uiteindelijk valt het nog helemaal niet mee. :-\ Maar ik heb besloten dat ik hem dan ook maar net als bij Simon helemaal geen luier aandoe. Dan is het wel twee weken puinruimen maar het is niet anders. Hij moet wel in juni naar de kleuterschool.
-
Victor is nog niet helemaal zindelijk, maar maakt wel uit zichzelf aanstalten om naar het toilet te gaan. En hij vindt het ook leuk om zijn plas uit te zwaaien.
Uiteindelijk valt het nog helemaal niet mee. :-\ Maar ik heb besloten dat ik hem dan ook maar net als bij Simon helemaal geen luier aandoe. Dan is het wel twee weken puinruimen maar het is niet anders. Hij moet wel in juni naar de kleuterschool.
kun je hem niet belonen met een schriftje waar je dagen en weken in noteert en elke keer als hij op het potje plast mag hij een stickertje uitzoeken en opplakken?
-
Ja, ik beloon hem wel met stickers en hij is ook altijd wel triomfantelijk als hij wat doet op het potje of de wc. Maar hij vindt het ook wel heel lekker om mama's babietje te zijn. Misschien ook wel m'n eigen schuld, dat ik dat, zei het (enigszins) onbewust in stand heb gehouden. Maar het gaat wel hartstikke goed. Hij roept de hele tijd; Ik voel iets. En dan rent ie naar de pot of de wc. Maar dan wil hij de hele tijd dat ik zijn hand vasthou. ::)
-
En dan rent ie naar de pot of de wc. Maar dan wil hij de hele tijd dat ik zijn hand vasthou. ::)
Sommige kinderen zijn bang voor de wc, voor het geluid van het doorspoelen, van het feit dat er 'iets' uit hun lichaam valt en, plop, verdwijnt in een duister gat naar een onbekende bestemming. Het kan dan helpen om de wc wat minder bedreigend te maken door iets 'in te bouwen' wat hem geruststelt. Een favoriete knuffel mee, een spelletje, een radio, etc.
Als angst de oorzaak is, kan het precieze hoe-en-wat uitleggen van plassen en poepen ook helpen. Angst ontstaat door het verlies van controle. Uitleggen kan helpen die controle voor een deel terug te krijgen. Dus: waarom je poept/plast, wat er gebeurt als je p/p de wc ingaat, waarom je doorspoelt, waarom dat zoveel herrie maakt, wat er met de p/p gebeurt als het door een buis gaat, waar het dan naartoe gaat, wat er dan uiteindelijk mee gebeurt bij de rioolzuivering etc. Verder is het verstandig om samen doortrekken en er uiteindelijk naartoe werken dat hij het zelf doet.
-
Oh, maar bij Victor is het geen angst. Hij vind het gewoon gezellig dat ik erbij ben. En doortrekken vind hij helemaal het einde. Ik moet hem er steeds van weerhouden dat hij het nog een paar keer doet. ::)
-
Ik heb het wel gezien bij anderen die hun kinderen via deze manier al in hun babytijd "zindelijk" hadden. Ik schrijf zindelijk tussen haakjes omdat het op die leeftijd niet hetzelfde is als bij oudere kinderen. Babys geven vaak een bepaald signaal als ze moeten poepen of plassen. Als je daar als ouder direct op reageert en je baby op zo'n moment boven een pot of wc houdt, dan komt het poepje of plasje keurig in de pot. Ook kun je kinderen op babyleeftijd wel leren om bij een bepaald woord of geluid te gaan plassen. Ze ontspannen dan hun spieren.
Pas als kinderen ouder zijn, zo rond een jaar of twee, kunnen ze hun kringspieren actief besturen. Op die leeftijd kunnen ze ook pas een plas ophouden. Het hangt dus van je definitie van zindelijkheid af of je vindt dat een baby al zindelijk kan zijn.
Op zich vind ik het een heel goede methode. Maar die methode past niet bij mijn leven. Je moet als moeder (want het is toch vaak de moeder) de hele dag goed op de signalen van je kind letten. Als werkende moeder is dat lastig... En mocht het een keertje mis gaan, dan kun je niet net als vroeger een beetje zand over het plasje heen strooien :)
-
Victor is nog niet helemaal zindelijk, maar maakt wel uit zichzelf aanstalten om naar het toilet te gaan. En hij vindt het ook leuk om zijn plas uit te zwaaien.
Uiteindelijk valt het nog helemaal niet mee. :-\ Maar ik heb besloten dat ik hem dan ook maar net als bij Simon helemaal geen luier aandoe. Dan is het wel twee weken puinruimen maar het is niet anders. Hij moet wel in juni naar de kleuterschool.
Het gaat zo ontzettend goed. :D
-
Voor iedere wanhopige ouder: hier stond in een ouder-tijdschrift dat je pas in paniek moet raken als je kind met 6 (ik herhaal ZES!) nog in de luier poept.
:schater:
Er stond niet bij hoe je dat moet combineren met de kleuterschool overigens....
-
Voor iedere wanhopige ouder: hier stond in een ouder-tijdschrift dat je pas in paniek moet raken als je kind met 6 (ik herhaal ZES!) nog in de luier poept.
In paniek geraken is natuurlijk nooit ergens goed voor.
Maar om tot zesjarige leeftijd een 'het zal wel vanzelf in orde komen-houding' aannemen vind ik niet bepaald van goed ouderschap getuigen. 'k Weet natuurlijk niet wat context van die uitspraak was, maar 'k heb de neiging om zo'n uitspraak in een tijdschrift voor ouders als onverantwoord te beschouwen.
-
6 Is wel heel oud. Zo'n kind gaat dan nog gepest worden door klasgenootjes ook.
Gewoon op tijd met die luiers stoppen. Geen wonder dat ze niet zindelijk worden als ze toch geen nattigheid voelen door al dat geabsorbeer.
-
Victor is nog niet helemaal zindelijk, maar maakt wel uit zichzelf aanstalten om naar het toilet te gaan. En hij vindt het ook leuk om zijn plas uit te zwaaien.
Uiteindelijk valt het nog helemaal niet mee. :-\ Maar ik heb besloten dat ik hem dan ook maar net als bij Simon helemaal geen luier aandoe. Dan is het wel twee weken puinruimen maar het is niet anders. Hij moet wel in juni naar de kleuterschool.
Het gaat zo ontzettend goed. :D
Al vanaf maandag geen ongelukjes meer. Zelfs 's nachts niet, al doe ik 'm dan nog wel even een luier om voor de zekerheid. Ik kan bijna zelf niet geloven dat ik het in vier dagen voor elkaar heb gekregen. :o
-
Al vanaf maandag geen ongelukjes meer. Zelfs 's nachts niet, al doe ik 'm dan nog wel even een luier om voor de zekerheid. Ik kan bijna zelf niet geloven dat ik het in vier dagen voor elkaar heb gekregen. :o
Dat híj het in vier dagen voor elkaar heeft bedoel je? ;)
-
::) Dat wij het samen in vier dagen voor elkaar kregen. :P
-
De laatste twee weken gaat het weer helemaal mis. Het is net of hij een overactieve blaas heeft maar ipv dat hij dan naar de wc gaat rent hij precies de tegenovergestelde richting daarvan uit en loopt hij de hele tijd te springen. ??? Ik hoop dat we het gauw weer onder controle hebben want over twee weken moet hij weer naar school. :-\