ik heb dat ook .
kijk ook regelmatig naar filmpjes, maar niet perse 1 keer in de week, maar het zorgt er wel voor dat je je nog harder op gaat stellen tegenover dierenleed, of dat je die dierenhulp instantie net even iets meer geld geeft,omdat je dan gigantisch kwaad wordt.
en ja, het is ook slecht voor je gestel, maar het maakt je nog net even iets bewuster.
Maar zoals dat bontfilmpje van Peta die ik laatst gekeken heb, toen heb ik hem halverwege uitgezet omdat ik er op dat moment gewoon niet meer tegenkon, ben er helemaal kapot van geweest, heel veel huilbuien erom gehad, dagen lang.
Maar voel me nou op dit moment niet geroepen om die andere helft van het fimpje nog even te gaan kijken.
Dat wordt me gewoon te veel, ik kan er namelijk ontzettend slecht tegen, wordt dan heel erg depressief.
Maar dat wil niet zeggen, dat als er iets op het Journaal te zien is, dat ik dan maar de televisie uit ga zetten, natuurlijk weet je al wat er gebeurd is, maar dat wil dan ook zeggen dat al een vriendin verkracht is, en jij kunt daar niet tegen, en ze begint er opnieuw over, dat je dan ook wel kunt zeggen, dat wist ik al, ik wil het niet meer horen.
Maar ik denk dat ik wel snap wat Hiiizigirl bedoeld, dat je het leed niet op moet gaan zoeken, niet te veel naar je toe moet gaan trekken omdat je er anders aan onderdoor kunt gaan, althans , dat ligt eraan hoe gevoelig je bent.
iemand die overgevoelig is kan daar op zulke momenten gewoon niet tegen, en dat is best begrijpelijk.
En ja, je kunt dit struisvogelpolitiek noemen, maar dat is dan dat je iets niet wilt zien.
Iets niet kunnen zien(en dan bedoel ik maar voor even) is wat anders.